Στην μνήμη των λαών έχει αποτυπωθεί η φράση «γης Μαδιάμ» (δηλαδή έγινε ολική καταστροφή) και οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε από πού προέρχεται. Ιδού λοιπόν η προέλευση:
Στην Παλαιά Διαθήκη (ιερό βιβλίο χριστιανών και εβραίων) στο Κεφάλαιο ΛΑ’ των ΑΡΙΘΜΩΝ, περιγράφεται η φονικότερη γενοκτονία που έγινε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας: Οι Εβραίοι σφάζουν με μαχαίρια τους Μαδιανίτες (μέχρι και βρέφη) κατά προσταγή του θεού τους. Μάλιστα λέγει ο Μωϋσής προς τους μακελάριδές του:
(παρ. 15) «… ώστε αφήσατε εν ζωή τις γυναίκες;» και συνεχίζει στην παρ. 17 «…τώρα να θανατώσετε πάντα τα αρσενικά παιδιά και πάσας τας γυναίκας ….εκτός από τις παρθένες…»
«Εξολόθρευσε κάθε τι απ’ τους Αμαληκίτες, μη λυπηθείς, αλλά εξόντωσε άνδρες, γυναίκες και παιδιά, από νήπια έως και θηλάζοντα, βόδια, πρόβατα, καμήλες και όνους». (Μασ.) Α΄ Σαμ.15.3. ή (Ο΄) Α΄ Βασιλειών 15.3.
«Ούτω θέλεις κάμει εις πάσας τας πόλεις τας πολύ μακράν από σου... δεν θέλεις αφήσει ζων ουδέν έχον πνοήν· αλλά θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς κατά κράτος». Δευτερονόμιο 20.10-17
«Κι εσύ Βαβυλώνα γρήγορα θα καταστραφείς και μακάριος όποιος σου ανταποδώσει όσα έκανες! Μακάριος όποιος πιάσει και συντρίψει τα βρέφη σου στο βράχο»! Β.Β. Ψαλμός (ΡΛΖ) 137 ή (Ο΄) Ψαλμός 136. και Ησαΐας 13.17-22.
Αυτό λοιπόν είναι το «ιερό» βιβλίο των χριστιανών και εβραίων που όλα τα κάνουν γιατί τους πρόσταξε ο θεός τους.
ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ: Αυτός ο Θεός ο οποίος τους προτρέπει να κατασφάξουν παιδιά και γυναίκες είναι δυνατόν να είναι ο Δημιουργός της Φύσεως; Μήπως είναι ο διάβολος;
Ας προσέξουμε γιατί τότε τα θύματα των εβραίων ήταν τότε οι Μαδιανίτες, αύριο μπορεί να είμαστε εμείς.
Σας θυμίζω την λαϊκή έκφραση «για τον φόβο των Ιουδαίων»
Ο σωτήρας θεός των Εβραίων και τα σφάζει όλα ομαδικά… σας φαίνετε πολύ θεϊκό αυτό;
Πολλοί θεολόγοι (ΟΟΔΕ κλπ), δεν γνωρίζουν, ή δεν θέλουν να μας αποκαλύψουν, τους πραγματικούς λόγους αυτών των πολύ καλά μελετημένων γενοκτονιών. Βασικά οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν πως οι κατεξοχήν μαζικές και συστηματικές αυτές σφαγές του απόλυτου αφανισμού στην Βίβλο είναι κυρίως δυο. Ο συστηματικός εξολοθρεμός των Μαδιανιτών και των Αμαληκιτών, που παρακαλώ σημειώστε… δεν είναι καν εθνικοί… αλλά Εβραίοι! Τόσο Εβραίοι που περισσότερο δεν γίνεται!
Τόσο οι Αμαληκίτες και άλλο τόσο οι Μαδιανίτες (θυμηθείτε το: «γης Μαδιάμ»), ήταν παιδιά του Χαλδαίου Αβραάμ, που λάτρευαν ακριβώς τον ίδιο θεό με τον προπάτορά τους Αβραάμ! Ο Αμαλήκ ήταν τρισέγγονος του Ιακώβ και εγγονός του Ησαύ (βλέπε: Γένεσις 36.12 ) και ο Μαδιάμ ήταν γιος του ιδίου του Αβραάμ από την τελευταία (αλλοεθνή) γυναίκα του Χαιττούρα, (βλέπε: Γένεσις 25.2).
Γεννιούνται λοιπόν τα ερωτήματα: που τους είδατε τους εθνικούς που λάτρευαν άλλους αιμοδιψείς και βρεφοκτόνους θεούς; Αλλά ακόμα κι αν Εβραίοι όντες, κάποιοι εξ αυτών το έκαναν, αφού ήταν απολύτως καθαρόαιμοι Εβραίοι… γιατί τόσο μίσος και αφανιστική διάθεση από το οργανωμένο έθνος του Μωυσέως;
Η απάντηση διαφεύγει από πολλούς. Οι δυο αυτές εθνότητες ναι μεν ήταν απολύτως Εβραίοι, αλλά είχαν δυο σοβαρά απειλιτικά "μειονεκτήματα": Διεκδικούσαν την ίδια γη με τους υπόλοιπους απογόνους του Αβραάμ. Μάλιστα επί Μωυσέως, κατά την είσοδο των Ισραηλιτών στην γη Χαναάν, οι Αμαληκίτες αντιστέκονται σθεναρά και δεν θέλουν να παραδώσουν τη γη που ήδη κατέχουν (βλέπε: Έξοδος 17.8) Και όχι μόνο αυτό… είχαν ένα ακόμα πολύ σοβαρό "ελάττωμα". Γνώριζαν τις τέχνες της "μαγγανείας" (δηλητηριοχρησίας) στον ίδιο θανατηφόρο βαθμό, όπως και οι οργανωμένοι από τον Μωυσή απόγονοι του Αβραάμ!
Μάλιστα δεν είναι άλλος από τον απόγονο του Μαδιάμ, τον πρώτο γιαχβιστή Μαδιανίτη ιερέα και πεθερό του Μωυσέως Ιοθόρ, που μύησε τον Μωυσή στα αβρααμικά δηλητήρια, και στέλνοντάς τον στην Αίγυπτο για να εφαρμόσει της μαγγανικές πληγές" του λέει: «κοίτα να χρησιμοποιήσεις όλα τα "τέρατα" (δηλητήρια) που έβαλα στα χέρια σου». Έξοδος 4.21.
Ο συνδυασμός αυτός, των δικαιωμάτων επί της γη, αλλά και η βαθιά γνώση των πατροπαράδοτων βιολογικών πολεμικών εργαλείων, ήταν απόλυτα απειλιτικός. Η ριζική γενοκτονία και ο απόλυτος ξολοθρεμός των συγκεκριμένων συγγενών τους, ήταν η μοναδική διέξοδος, από σοβαρές μελλοντικές απειλές από ισάξιους αντιπάλους… και οι ηγέτες (το ιερατείο) της βιβλικής εθνότητας, δεν ήταν καθόλου διατεθειμένοι να το διακινδυνεύσουν! Έτσι φτάνουν στο έσχατο όριο αθλιότητας, βάζοντας τον υποτιθέμενο θεό τους (Γιαχβέ) να διατάξει ξεδιάντροπα την «σφαγή νηπίων και θηλαζόντων».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου