Τα αίτια των κοινωνικών επαναστάσεων

Ο ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ  

 

Κατά τον Αριστοτέλη, αντικείμενα των επαναστάσεων (περί ων στασιάζουσι, «Πολιτικά», 1302a 32), στόχοι στους οποίους αποβλέπουν οι επαναστάσεις και οι κοινωνικοί αγώνες είναι τα κέρδη (δηλαδή η διανομή τού πλούτου) και αι τιμαί (η απόκτηση ηγετικών θέσεων και τιμητικών αξιωμάτων). Οι στόχοι αυτοί αποτελούν «κοινωνικά αγαθά», τα οποία έχουν αξία σε μιά συγκεκριμένη κοινωνία, είναι επιθυμητά και ικανοποιούν είτε υλικές ανάγκες είτε τη φιλαυτία, την ψυχολογική τάση των ατόμων και των ομάδων για διάκριση και επιβολή. Από την άποψη αυτή η έννοια των «κερδών» και των «τιμών» έχει γενική εφαρμογή, ισχύει γιά όλες τις εποχές, αλλ΄ αποκτά κάθε φορά ένα διαφορετικό περιεχόμενο, ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες και αντιλήψεις.
 

Έτσι π.χ. σε μιά κλειστή αγροτική οικονομία, στην οποία οι αγροί και οι υδάτινες πηγές έχουν συγκεντρωθεί στα χέρια μικρού αριθμού γαιοκτημόνων, «κέρδη» στα οποία αποβλέπουν οι επαναστάσεις και οι κοινωνικοί αγώνες, είναι η αποκατάσταση των ακτημόνων και η αναδιανομή των γαιών. Αντίθετα σε μιά προηγμένη βιομηχανική οικονομία στόχοι των κοινωνικών αγώνων είναι η βελτίωση των ημερομισθίων ή ακόμη και η εθνικοποίηση των εργοστασίων. Ανάλογα ισχύουν και γιά την έννοια των «τιμών», για τις οποίες γίνονται οι πολιτικοί αγώνες και οι επαναστάσεις. Πράγματι η έννοια αυτή έχει σε κάθε εποχή διαφορετικό περιεχόμενο, ανάλογα με τη μορφή του καθεστώτος, με την πολιτική δύναμη και το κοινωνικό γόητρο των διαφόρων ηγετικών θέσεων (θρησκευτικών, πολιτικών, στρατιωτικών κ.λπ.) και με τους ισχύοντες εκάστοτε περιορισμούς των ελευθεριών του ατόμου (π.χ. λόγω της στέρησης του δικαιώματος τού εκλέγειν και εκλέγεσθαι, λόγω της ύπαρξης του θεσμού τής δουλείας, τής μη αναγνώρισης τής ανεξιθρησκείας κ.λπ.).

Εξ άλλου ο Αριστοτέλης παρατηρεί, ότι ο πολύς λαός, οι πολλοί, αποβλέπουν μάλλον (συνηθέστερα) στο κέρδος, δηλαδή στην αύξηση των εισοδημάτων και του πλούτου τους, και λιγότερο στην τιμή και ιδίως στην κατάληψη των ηγετικών αξιωμάτων, την οποία, όπως είναι φυσικό, επιδιώκουν συνήθως οι φιλόδοξοι πολιτικοί και πνευματικοί αρχηγοί των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.
 

[ Βλ. 1318b 17: Oι γαρ πολλοί μάλλον ορέγονται τού κέρδους ή τής τιμής. Ο Αριστοτέλης διατυπώνει την παρατήρηση αυτή με αφορμή τους γεωργούς, γιά τους οποίους, όπως λέει, είναι πιό ευχάριστο να εργάζονται στα κτήματά τους, παρά να πολιτεύονται και να αναλαμβάνουν κυβερνητικά λειτουργήματα, εάν βέβαια δεν υπάρχουν μεγάλα ωφελήματα από την άσκηση των λειτουργημάτων αυτών (Ήδιον αυτοίς το εργάζεσθαι του πολιτεύεσθαι και άρχειν, όπου αν μη η λήμματα μεγάλα από των αρχών· αυτόθι, 3318b 14 επ.) Πάντως η κοινωνιολογική αυτή παρατήρηση του Αριστοτέλη, το ότι δηλαδή «οι πολλοί» αποβλέπουν περισσότερο στον πλούτο παρά στην «τιμή» έχει γενικότερη αξία και για τη σύγχρονη εποχή. Πράγματι και σήμερα τα πιό πολλά άτομα τού πληθυσμού στρέφουν τις περισσότερες προσπάθειές τους στην επαύξηση τού πλούτου, από τον οποίο προσδοκούν να επιτύχουν την οικονομική τους ευμάρεια και την κοινωνική τους προβολή, ενώ αντίθετα καταβάλλουν μικρότερες προσπάθειες γιά την απόκτηση «τιμών», δηλαδή υψηλών κυβερνητικών θέσεων και τιμητικών λειτουργημάτων. ]

Επανάσταση: Ένα πολύπλευρο φαινόμενο

Ο Αριστοτέλης αντιμετωπίζει τις επαναστάσεις και τις μεταβολές των πολιτευμάτων ως ένα ενιαίο και πολύπλευρο φαινόμενο, που πραγματοποιείται με τη βία ή με την απάτη ή με ειρηνικές μεταρρυθμίσεις και ερευνά ιδιαίτερα τα αίτια των βίαιων επαναστάσεων προσφέροντας μια συνθετική πρωτότυπη, και πολύ ενδιαφέρουσα συμβολή στο θέμα αυτό. Κατά τον Σταγιρίτη, το καθολικό καί βαθύτερο αίτιο των επαναστάσεων είναι ένα αίτιο κοινωνικοψυχολογικό και ιδεολογικό, δηλαδή ο ανταγωνισμός γιά την απόκτηση τού πλούτου (κερδών) και της εξουσίας (τιμών). Επειδή δε οι επιθυμίες και φιλοδοξίες των ανθρώπων είναι απεριόριστες, ο ανταγωνισμός αυτός δημιουργεί στα άτομα, που αγωνίζονται γιά τα αγαθά αυτά, ένα συναίσθημα δυσαρέσκειας ή αποστέρησης, το συναίσθημα δηλαδή μιάς αδικίας εις βάρος τους λόγω τής μη ικανοποίησης τής αξίωσής τους γιά μεγαλύτερη συμμετοχή στο «κέρδη» ή στις «τιμές».

 

Το συναίσθημα αυτό αναπτύσσεται επίσης λόγω τής διαφορετικής αντίληψης, που καθένας έχει για την έννοια της δικαιοσύνης, μιάς έννοιας, που από κοινωνιολογική άποψη είναι σχετική και σχηματίζεται ανάλογα με τα συμφέροντα, τις βλέψεις και την προσωπική ιδεολογία τού καθενός. Έτσι εξηγείται, ότι το συναίσθημα αυτό τής αποστέρησης το έχουν όχι μόνον εκείνοι, που το μερίδιό τους στον πλούτο ή στις ηγετικές θέσεις είναι μικρό, αλλά και εκείνοι, που έχουν μεγάλο μερίδιο και αξιώνουν να λάβουν ακόμα μεγαλύτερο. Το ίδιο λοιπόν συναίσθημα αναπτύσσεται, όχι μόνο στους ευγενείς ιδεολόγους, που μάχονται γιά την επικρατηση τής ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και στους αντικοινωνικούς εγωιστές, που επιδιώκουν την υπεροχή, την υπέρμετρη συσσώρευση πλούτου ή ηγετικών θέσεων.
 

Αίτια και αφορμές

Το συναίσθημα αυτό τής δυσαρέσκειας, τής αδικίας, τής αποστέρησης μπορεί ενδεχομένως και μόνο του να προκαλέσει την απόφαση για επανάσταση. Συνήθως όμως στη ζωή μεταξύ τού συναισθήματος αυτού και τής απόφασης για την επανάσταση μεσολαβούν πολλά ενδιάμεσα περιστασίακά αίτια, που προκαλούν διόγκωση τής δυσαρέσκειας, όξυνση των πνευμάτων, βαθιά ψυχολογική συγκίνηση και ερεθισμό κι έτσι χρησιμεύουν ως έναυσμα γιά την έκρηξη τής επανάστασης.

 

Ως τέτοια ενδιάμεσα αίτια ο  Αριστοτέλης αναφέρει είτε απλές αφορμές, δηλαδή μικρά περιστατικά τής καθημερινής ζωής (ερωτικές αντιζηλίες, κληρονομικές διαφορές κ.λπ.) ή άλλα σοβαρότερα αίτια, όπως είναι η κακή διοίκηση, η οικονομική εξαθλίωση του πληθυσμού, ο δημογραφικός παράγων (αύξηση τού αριθμού των απόρων), ο φυλετικός παράγων (ανομοιογένεια τού  πληθυσμού), ο γεωγραφικός και οικολογικός παράγων κ.λπ.. Τα ενδιάμεσα αυτά περιστασιακά αίτια ενισχύουν και διογκώνουν το βασικό συναίσθημα τής αδικίας και τής αποστέρησης και αποτελούν, κατά κάποιο τρόπο, την causa proxima, την εγγύτερη αιτία τής απόφασης για την επανάσταση.
 

Λόγοι ματαίωσης ή αναστολής επαναστάσεων

Αλλά και πάλι, παρά την ύπαρξη των παραπάνω αιτίων και αφορμών, η απόφαση γιά την επανάσταση μπορεί, όπως εκθέτει ό Αριστοτέλης, να ματαιωθεί ή να ανασταλεί γιά τους ακόλουθους λόγους:

 

(α) Σε ορισμένες περιπτώσεις η αδικημένη μερίδα του λαού συμβιβάζεται με την επικρατούσα κατάσταση πραγμάτων, δηλαδή ανέχεται την εις βάρος της αδικία είτε γιατί είναι απορροφημένη από τη βιοπάλη και δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει την αδικία αυτή, όπως συμβαίνει με την τάξη των γεωργών, που είναι απορροφημένη με τις γεωργικές εργασίες και τον αγώνα τής ζωής («Πολιτικά», VI 1318b 9 επ.: Βέλτιστος γαρ δήμος ο γεωργικός εστιν… Διά μεν γαρ το μη πολλήν έχων ουσίαν άσχολος, ώστε μη πολλάκις εκκλησιάζειν· διά δε το μην έχειν ταναγκαία προς τοις έργοις διατρίβουσι και των αλλοτρίων ουκ επιθυμούσιν), είτε γιατί οι κυβερνώντες έχουν σημαντική υπεροχή δύναμης κι έτσι το αδικημένο μέρος τού λαού διατάζει να εκτεθεί στον κίνδυνο μιάς ενδεχόμενης αποτυχίας. (1304b 2 επ.: Άν γαρ πολύ υπερέχη οποτερονούν των μερών, προς το φανερώς κρείττον το λοιπόν ου θέλει κινδυνεύειν).

 

(β) Σε άλλες πάλι περιπτώσεις οι κυβερνήτες κατορθώνουν με την άσκηση μιάς μετριοπαθούς πολιτικής, με την επίδειξη δημοκρατικού πνεύματος (1308a 5 επ. και 10: προς αυτούς δε και τους μετέχοντας τω χρήσθαι αλλήλοις δημοτικώς. Ο γαρ επί του πλήθους ζητούσιν οι δημοτικοί ίσον, τουτ΄ επί των ομοίωνου μόνον δίκαιον αλλά και συμφέρον εστίν), με την υιοθέτηση μικρών μεταρρυθμίσεων ή άλλων μέτρων, που προσφέρουν κάποια έστω και μικρή ικανοποίηση σ΄ όσους θεωρών τούς εαυτούς τους αδικημένους, να ματαιώσουν τη διάθεση για επανάσταση και να επιτύχουν έτσι μιά ανοχή τής αδικίας ή τής αποστέρησης. (Πρβλ. 1308b 10 επ.: Κοινόν δε και εν δήμω και ολιγαρχία και εν μοναρχία και πάση πολιτεία μήτ΄ αυξάνειν λίαν μηθένα παρά την συμμετρίαν, αλλά μάλλον πειράσθαι μικράς και πολυχρονίους διδόναι τιμάς ή ταχύ μεγάλας).
 

Ο Αριστοτέλης αναπτύσσει λεπτομερώς στο V και ιδίως στο VI βιβλίο των Πολιτικών  πολλά τέτοια μέτρα, που πρέπει να παίρνουν οι πολιτικοί, για να αποτρέψουν τις επαναστάσεις κατά των διαφόρων πολιτευμάτων. Τα μέτρα όμως αυτά ενδιαφέρουν περισσότερο την πρακτική πολιτική, δηλαδή τον τρόπο τής διακυβέρνησης τής πολιτείας, αλλά πάντως στηρίζονται στα πορίσματα τής εμπειρίας και σε μια βαθιά γνώση τής ψυχολογίας των ατόμων και των ομάδων.

 

Το άριστο πολίτευμα

Όλες αυτές οι σκέψεις τού Αριστοτέλη στα προαναφερθέντα θέματα αποβλέπουν σε δύο κυρίως σκοπούς:

 

(α) Από πρακτική άποψη να προσφέρουν στους μελλοντικούς κυβερνήτες, στους νομοθέτες και στους λοιπούς άρχοντες τις απαραίτητες γνώσεις για την καλή άσκηση τής εξουσίας τους: 1309b 35: Διό δει τούτο μη αγνοείν τον νομοθέτην και τον πολιτικόν, ποία σώζει των δημοτικών και ποία φθείρει την δημοκρατίαν κ.λπ..

 

(β) Τελικά η όλη ανάπτυξη των θεμάτων αυτών, όπως και γενικά η «περί τα ανθρώπεια φιλοσοφία» του Αριστοτέλη, δεν αποβλέπει μόνο στη γνώση, αλλά και στην πράξη (βλ. «Ηθικά Νικομάχεια» 1095a 5: επειδή το τέλος εστίν ου γνώσις αλλά πράξις) και χρησιμεύει για τη σύλληψη τού άριστου και πρακτικά δυνατού πολιτεύματος (βλ. 1260b 27 επ.). Ως τέτοιο πολίτευμα, όπως είναι γνωστό, ο Αριστοτέλης θεωρεί εκείνο,  που καθιερώνει τις δημοκρατικές αρχές και την μεσότητα των περιουσιών, αποβλέπει στη γενική ευημερία (στο ευ ζην, βλ. «Πολιτικά Α΄» 1252b 29 επ.: γινομένη ουν του ζην ένεκεν, ούσα δε του ευ ζην και «Πολιτικά Δ΄» 1280b 39: Τέλος μεν ουν πόλεως το ευ ζην, ταύτα δε του τέλους χάριν) και στηρίζεται στη φρόνηση, στην αρετή και τη φιλία των πολιτών (βλ. «Πολιτικά Δ΄», 1295a 35 επ. και 1295b 4 επ. και 21 επ.) κι έτσι εξαφανίζει τη διχόνοια, το  φθόνο και τον ανταγωνισμό. (Ανάλυση τής έννοιας τής φιλίας γίνεται από τον Αριστοτέλη στα «Ηθικά Νικομάχεια», VIII 1155a επ.. Το άριστο πολίτευμα πραγματεύεται ο φιλόσοφος στα δύο τελευταία βιβλία των Πολιτικών, VII και VIII).
 

Συμπεραίνοντας παρατηρούμε, ότι από τη σύντομη κριτική επισκόπηση των απόψεων τού Αριστοτέλη για τα αίτια των επαναστάσεων, συνάγεται, ότι η θεωρία τού  φιλόσοφου αυτού αποτελεί, αφ΄ ενός μια γενική θεωρία, που αποβλέπει στην εξήγηση όλων των επαναστατικών κινήσεων, οι οποίες έχουν, όχι μόνο προοδευτικούς αλλά και  αντιδραστικούς στόχους και, αφ΄ ετέρου, είναι μιά ρεαλιστική θεωρία, η οποία στηρίζεται στις συνθήκες τής ανταγωνιστικής κοινωνίας, δηλαδή μιάς κοινωνίας, όπως η αρχαία και η σύγχρονη, που έχουν οργανωθεί και διέπονται από την αρχή του ανταγωνισμού. Και στα δύο αυτά σημεία η εν λόγω θεωρία, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα λοιπά κείμενα τού Αριστοτέλη, προσφέρει πολλές επιμέρους ορθές σκέψεις και οξείες παρατηρήσεις και αποτελεί μία σημαντική προδρομική συμβολή στις νεότερες επιστήμες τής κοινωνιολογίας, τής κοινωνικής ψυχολογίας και τής πολιτικής.

 

Τελικά, η αριστοτελική αυτή θεωρία μπορεί να θεωρηθεί ως πληρέστερη, βαθύτερη και πλησιέστερη στην πραγματικότητα από άλλες μονομερείς θεωρίες νεότερων διανοητών, οι οποίες  αποδίδουν την κοινωνική εξέλιξη σ΄ ένα πρωταρχικό παράγοντα (π.χ. στο βιολογικό, το γεωγραφικό, τον οικονομικό, τον πολιτικό κ.λπ.).

Το αγόρι, οι αστερίες, και ο Σίσυφος....

Κάποτε ένας ηλικιωμένος άντρας περπατούσε νωρίς το πρωί μετά από μία καταιγίδα, σε κάποια παραλία.

Καθώς περπατούσε, είδε από μακριά ένα αγόρι το οποίο έσκυβε και πετούσε κάτι μέσα στην θάλασσα.

Ο άντρας τον πλησίασε, και είδε πως το αγόρι πετούσε στην θάλασσα αστερίες που είχαν ξεβραστεί στην αμμουδιά μετά την καταιγίδα, και βρισκονταν μακριά από την θάλασσα λόγω της παλίρροιας.

Παρατήρησε για ώρα το μικρό αγόρι να μαζεύει και να πετάει τους αστερίες πίσω στην θάλασσα, και κάποια στιγμή τον ρώτησε με απορία:

  - Γιατί μπαίνεις στον κόπο και το κάνεις αυτό; Είναι δεκάδες οι αστερίες που θα μείνουν και θα πεθαίνουν τελικά στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το αγόρι τον κοίταξε, του χαμογέλασε και του απάντησε:

- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ τον αστερία, και τον πέταξε μέσα στην θάλασσα...!

Όλοι έχουμε την δυνατότητα να βοηθήσουμε ώστε να πραγματοποιηθεί μία αλλαγή τόσο στην σκέψη, όσο και στις πράξεις και δράσεις των ανθρώπων. Ιδιαίτερα όταν η αλλαγή αυτή αφορά κοινωνικά στερεότυπα και συμπεριφορές που έχουν παγιωθεί μέσα από υφιστάμενα κοινωνικά συστήματα και πρότυπα.

Πολλές φορές βέβαια σκεπτόμαστε, εγώ θα σώσω τον κόσμο; Ακόμα και εάν δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο, μπορούμε να διαφοροποιηθούμε με τις δράσεις μας. Καμμία ενέργεια δεν είναι εντελώς άνευ αποτελέσματος. Ακόμα και ο Σίσσυφος για παράδειγμα έκανε μπράτσα...!

Οι Θεοί τον είχαν καταδικάσει να κυλάει αδιάκοπα ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού απ’ όπου η πέτρα, με το βάρος της, ξανάπεφτε, και πάλι απο την αρχή..!!. Είχαν σκεφτεί οι Θεοι πως δεν υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία, και όντως έγινε δυνατότερος ..

Κάπως έτσι ενήργησε και ο μικρός μας φίλος, ακολουθώντας ίσως την προτροπή του Καζανζάκη που έλεγε: «Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.»

Ο Σίβα και ο κοσμικός χορός της δημιουργίας

 Ο πρίγκιπας Σίβα Ναταράγια είναι ο νεαρός θεός της ινδικής μυθολογίας που χορεύει το χορό της κοσμογονίας.

Τα υπέροχα γλυπτά του 12ου αιώνα διασώζουν τη μορφή του, έτσι όπως την αντιλήφθηκαν οι καλλιτέχνες. ‘Έτσι όπως συλλάβανε και συμβολίσανε την πορεία της δημιουργίας, της αρμονίας και της εσωτερικής συνοχής της θεϊκής δραστηριότητας της φύσης και του ανθρώπου.

Πρόκειται, σίγουρα, για μια από τις πιο όμορφες περιγραφές της δημιουργίας σε κάθε μορφή. Κι επειδή κι η γνωριμία με τον εαυτό μας, η αποδοχή του, η επανεκπαίδευσή μας σε νέους δημιουργικούς τρόπους σχέσης με μας, με τους συνανθρώπους μας, με το σύμπαν είναι μια μορφή δημιουργίας, γι’ αυτό ο μύθος του κοσμικού χορού του νεαρού πρίγκιπα μας αφορά.

Τα πανέμορφα γλυπτά παρουσιάζουν τον πρίγκιπά μας με τέσσερα χέρια, σε μια στάση υπέροχης ισορροπίας, που εκφράζει τη δυναμική της κίνησης, τη μεταμόρφωση και, συγχρόνως, την αλληλεξάρτηση και την ενότητα.

Το πάνω δεξί χέρι του θεού κρατά ένα ντέφι, που συμβολίζει τον αρχέγονο ήχο της δημιουργίας. Κι είναι ο ήχος αυτός η έκφραση της έμφυτης ανάγκης για ζωή και δημιουργία. Ο αρχέγονος ήχος έχει τη δύναμη με τα κύματά του να ξυπνήσει κάθε αδρανές στοιχείο γύρω του και να το κάνει να χορεύει σε ένα κύκλο όλο λάμψη.

Ο αρχέγονος ήχος είναι ακόμα η έμφυτη ανάγκη για μια νέα γνωριμία με τον εαυτό μας που μπορεί να δώσει ζωή σε κάθε στοιχείο μέσα μας. Τα στοιχεία που αδρανούν παίρνουν ζωή από αυτή την έμφυτη ανάγκη-ενέργεια, αποκτούν σημασία και γίνονται την ίδια στιγμή πηγές που μας πληροφορούν για τον εαυτό μας και συνάμα αντικείμενο που μπορούμε να γνωρίσουμε.

Κι έτσι, πρίγκιπες της δικιάς μας δημιουργίας εμείς οι ίδιοι, ξυπνούμε τα αδρανή στοιχεία μέσα μας και τα καλούμε σε ένα κοσμογονικό χορό γύρω μας, για να αποκαλύψουν κάθε τους άποψη, για να μας δείξουν τόσο τις φανερές όσο και τις κρυμμένες τους πλευρές, για να φανερωθούν τέλεια.

Το πάνω αριστερό χέρι του πρίγκιπα κρατά μια φλόγα-το στοιχείο της καταστροφής και της μεταμόρφωσης / μετάπλασης. Η φλόγα μας επιτρέπει να δουλεύουμε το σίδερο και να του δίνουμε νέα σχήματα. Η φλόγα μας επιτρέπει να καίμε το ξύλο και να αλλάζουμε την ταυτότητά του- να το καταστρέφουμε στο επίπεδο των φαινομένων, για να το κάνουμε να περάσει σε μια νέα μορφή ύπαρξης.

Η φλόγα του Σίβα είναι η ενεργειακή δύναμη της μεταμόρφωσης /μετάπλασης και της καταστροφής. Με αυτή τη δύναμη επεξεργάζεται τα στοιχεία του κόσμου. Τα τεμαχίζει, τα ανασυνδέει, τα καταστρέφει, τα μεταπλάθει. Κι όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που τα στοιχεία χορεύουν γύρω του, εξ αιτίας του και για χάρη του.

‘Έτσι και εμείς, πρίγκιπες της δικιάς μας δημιουργίας, με τη φλόγα της δικιάς μας ενέργειας, καταστρέφουμε τα στοιχεία του εαυτού μας που μας εμποδίζουν να ζούμε δημιουργικά και να χαιρόμαστε. Κι αυτό θα πει ότι τα τεμαχίζουμε, τα ανασυνδέουμε, τους δίνουμε νέα μορφή. Κι αλλάζει έτσι κι η δικιά μας μορφή.

Το πρόσωπο του πρίγκιπα απέχει εξίσου από τα δυό του χέρια κι είναι ήρεμο και απόμακρο. Κι έτσι συμβολίζει δυο σημαντικέ αλήθειες. Πρώτα τη δυναμική ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργία και την καταστροφή – που είναι και οι δυό απαραίτητες και αρμόζουν εξίσου στο έργο του. Κι ακόμα την υπέρβαση- το ξεπέρασμα- και της δημιουργίας και της καταστροφής.

Όσο ο πρίγκιπας δημιουργεί, είναι γεμάτος πάθος κι έρωτα για τη δημιουργία. Όσο μεταπλάθει/ μεταμορφώνει/ καταστρέφει, είναι γεμάτος πάθος κι έρωτα για την καταστροφή. Το πέρασμα από τη δημιουργία στην καταστροφή, που γίνεται φυσικά, χωρίς προτίμηση για τη μια ή την άλλη λειτουργία, μια και είναι και οι δυο το ίδιο απαραίτητες, δίνει τη δυναμική ισορροπία. Τέλος, η υπέρβαση αναιρεί κάθε πιθανότητα διπολικότητας, κάθε ψευδοαντίληψη αντίθεσης μεταξύ των δυο φαινομένων. Δεν είναι, δηλαδή, η δημιουργία αντίθετη από την καταστροφή. Δεν είναι η μια θετική κι ή άλλη αρνητική. Πρόκειται απλά για δύο φαινόμενα, δυο γεγονότα, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Το κάτω αριστερό χέρι του Σίβα μας το επιβεβαιώνει.

Το κάτω αριστερό χέρι δείχνει προς τα κάτω το αριστερό πόδι του που είναι ανασηκωμένο και συμβολίζει έτσι την απελευθέρωση από την κακοποιό γοητεία του Μάγια, κι η γοητεία του, που είναι η γοητεία των ψευδαισθήσεων συνίσταται στο εξής. Κάθε φαινόμενο είναι και μια ψευδαίσθηση. Αν πιστέψουμε ότι η πραγματικότητα ενός φαινομένου είναι μια πραγματικότητα καθεαυτή, μια υπέρτατη πραγματικότητα , μια αυταξία, μια καθαυτό χρησιμότητα ή σημασία, η πίστη μας αυτή αποτελεί ανθρώπινη άγνοια. Το Μάγια αντιπροσωπεύει τη γοητεία που ασκούν αυτές οι ψευδαισθήσεις. Το αριστερό πόδι του πρίγκιπα καθώς είναι ανασηκωμένο, συμβολίζει την απελευθέρωση από την γοητεία αυτή, την απελευθέρωση από την άγνοια αφού το δεξί πόδι του πατά το κορμί ενός δαίμονα, του δαίμονα αυτής της ανθρώπινης άγνοιας. Η άγνοια πρέπει να καταπατηθεί, ο δαίμονας πρέπει να ελέγχεται από το δεξί πόδι, ώστε το αριστερό πόδι να ελευθερωθεί και να ανασηκωθεί.

Ο πρίγκιπας Σίβα χορεύει πάνω στο κορμί του δαίμονα. Ο πρίγκιπας Σίβα δεν μπορεί να δημιουργήσει τον κοσμικό χορό του, το χορό της δημιουργίας, πριν απελευθερωθεί από την κακοποιό γοητεία του Μάγια, της βασικής άγνοιας. Τέλος, το δεξί κάτω χέρι είναι ανασηκωμένο σα να λέει: «Μη φοβάσαι». Και συμβολίζει την έγνοια, την προστασία, την ειρήνη.

Έτσι, λοιπόν, και εμείς, όταν ξεκινούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, σαν τον πρίγκιπα Σίβα, με την έμφυτη ανάγκη μας για γνώση, δίνουμε ζωή σε κάθε αδρανές στοιχείο μέσα μας. Κι ύστερα καλούμε τα στοιχεία αυτά να πάρουν μέρος στον κοσμικό χορό μιας νέας δημιουργίας.

Και τότε τα στοιχεία πάλλονται, κινούνται, μετατοπίζονται και οργανώνονται γύρω μας. Αποκτούν σημασίες, ξεδιπλώνονται και γίνονται πηγές ενημέρωσης. Όμως η ίδια δύναμη που τους έδωσε ζωή πρέπει να τα αναπλάσει με τη φλόγα της αναμόρφωσης / καταστροφής. Δουλεύουμε, λοιπόν, τα στοιχεία αυτά, τα τεμαχίζουμε, τα επανασυνδέουμε ή τα εξαφανίζουμε.

Κι έτσι, τα στοιχεία που χορεύουν γύρω μας αλλάζουν ουσία, αλλάζουν το δικό τους γίγνεσθαι, μέσα σε μια πορεία συνεχούς μετάπλασης.

Όμως, καθένας μας, πρέπει πρώτα και κύρια να απελευθερωθεί από την κακοποιό γοητεία του Μάγια. Πρέπει να απελευθερωθεί από το δαίμονα της άγνοιας. Κι αυτό είναι δύσκολο. Πρέπει να δημιουργήσει το δικό του χορό πάνω στο σώμα του δαίμονα. Ποιος είναι, όμως, ο δαίμονας αυτός;

Η ιεραρχία, η επιστήμη, οι πολλές γνώσεις, η ισχύς, έτσι όπως τα έχει προκαθορίσει η προηγούμενη πείρα μας, είναι ψευδαισθήσεις που τις θεωρούμε σαν υπέρτατες αλήθειες.

Κι ο δαίμονας της άγνοιας βασιλεύει μέσα από την κακοποιό γοητεία αυτών των ψευδαισθήσεων. Κι έτσι ο καθένας από μας- κι ένας πρίγκιπας Σίβα- δεν χρησιμοποιεί τη φλόγα του αριστερού του χεριού για να μεταπλάσει τα στοιχεία και να δημιουργήσει το δικό του χορό, για τη γνωριμία με τον εαυτό του. Και μένουμε ουσιαστικά αδρανείς, κρυμμένοι πίσω από μια κινητικότητα φαινομενική, όσο και κάθε άλλη ψευδαίσθηση.

Όταν όμως ο δαίμονας της άγνοιας νικηθεί, τότε καθένας μας κάνει το σύμπαν μέσα του και γύρω του να ξαναγεννηθεί. Και πρέπει στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι ο πρίγκιπας Σίβα της δικιάς μας εποχής, ο άνθρωπος που ζητά να γνωρίσει και να μεταπλάσει τον εαυτό του δεν χρειάζεται να απομακρυνθεί από το σύστημα της δημιουργίας του, για να αυτοπαρατηρηθεί.

Κι ούτε χρειάζεται πια να «δίνει», χωρίς να «παίρνει», κατά την πορεία του δημιουργικού χορού του, για να διαφυλάξει την ταυτότητά του και το δικαίωμα να «βλέπει».

Αντίθετα, ο σημερινός άνθρωπος / πρίγκιπας Σίβα, ζει μέσα στον κόσμο, ανταλλάσσει μαζί του, τον μεταπλάθει τόσο με την πράξη του όσο και με την ίδια την ύπαρξή του, και μεταπλάθεται / αναμορφώνεται κι ο ίδιος.

Ο πρίγκιπας Σίβα της εποχής μας δε φοβάται να αναπλάθεται. Ή καλύτερα, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κόσμου του. Δημιουργεί τον κόσμο του. Κι έτσι αλλάζει, αναπλάθεται, μεταμορφώνεται ο ίδιος. Ο άνθρωπος-εσείς, εγώ, όλοι μας- με το χορό της γνωριμίας του εαυτού μας, μπαίνουμε στο ρεύμα της αέναης αλλαγής, κι αποκτούμε έτσι την πραγματική μας ταυτότητα.

Το παιδί ρωτά τι θα ψηφίσουμε. Τί να του πω;

 

Ο 8 ετών γιος μου μας ρωτά τις τελευταίες μέρες τι θα ψηφίσουμε, γιατί το συζητάνε, λέει με τους συμμαθητές του στο σχολείο.

Δεν ξέρω, όμως, αν πρέπει να βάλουμε το παιδί σε αυτή τη διαδικασία αντιπαραθέσεων από τώρα.

Τί με συμβουλεύετε να του απαντήσω;

Η πληροφορία για την πολιτική τοποθέτηση των γονέων έχει νόημα να δοθεί στο παιδί εφόσον μπορεί να αντιληφθεί τι είναι το πολίτευμα, η δημοκρατία, ποιος είναι ο ρόλος της κυβέρνησης.

Η απλή ενημέρωση ενός παιδιού για το ποιο κόμμα υποστηρίζει η οικογένεια είναι μια περιττή πληροφορία όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταξύ των συμμαθητών για συμμαχία ή αντιπαλότητα, δηλαδή να λένε τι ψηφίζουν οι γονείς τους και αυτό να λειτουργεί ενωτικά για τα παιδιά που οι γονείς τους ψηφίζουν το ίδιο κόμμα και διασπαστικά με αφορμή τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των γονέων.

Αποφύγετε να εισχωρήσετε στον κόσμο των παιδιών με πληροφορίες που για τα ίδια δεν είναι γόνιμες ως προς την εξέλιξη τους.

4 πράγματα που σκέφτεται η γυναίκα αν πέσει η στύση

Σε κάθε άντρα, κάποια στιγμή θα συμβεί. Η εμπειρία είναι συνήθως επώδυνη, αφού σε λίγες περιπτώσεις θα το προσπεράσει και, την επόμενη φορά, ούτε που θα αναλογιστεί την πιθανότητα μιας νέας αποτυχίας, μιας νέας αδυναμίας να πετύχει στύση, ώστε να έχει σεξουαλική επαφή.

Οι άντρες συνήθως περιγράφουν την πρώτη φορά που δεν μπόρεσαν να έχουν επαρκή στύση κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης ως μία ιδιαίτερα αμήχανη στιγμή που δεν φανταζόντουσαν ποτέ ότι μπορούσε να τους συμβεί.

Τότε, συνήθως ακολουθούν διάφορες σκέψεις:  

• Έχω κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας
• Γιατί σε μένα;
• Έγινα ρεζίλι;
• Από τώρα;

Οι σκέψεις αυτές δημιουργούν συναισθήματα ντροπής, ενοχών, θυμού, στενοχώριας.

Η δυσάρεστη αυτή εμπειρία καταγράφεται στη μνήμη του άντρα και, την επόμενη φορά που θα επιχειρήσει σεξουαλική επαφή, κάνει σκέψεις που του δημιουργούν την αίσθηση της απειλής και του φόβου.

Οι σκέψεις αυτές συνήθως είναι:

• Θα έχω στύση;
• Μήπως γίνω πάλι ρεζίλι;
• Αν δεν έχω στύση, τότε μάλλον κάτι κακό μου συμβαίνει

Οι σκέψεις αυτές σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να διεγείρουν έναν άντρα· αντίθετα, του δημιουργούν έντονο φόβο, τη στιγμή που πλησιάζει η σεξουαλική επαφή ή και κατά τη διάρκεια της επαφής.

Όμως, το σώμα ΟΛΩΝ των αντρών είναι κατασκευασμένο έτσι, ώστε, όταν ο νους δίνει σήμα ότι επέρχεται κίνδυνος ή απειλή, επικρατεί ο φόβος, και τότε το σώμα, σε βιολογικό επίπεδο, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο. Συνήθως, η γνωστή αδρεναλίνη παράγεται σε μεγάλες ποσότητες και έχει ως αποτέλεσμα η καρδιά να λειτουργεί πιο γρήγορα, τα αγγεία να κάνουν σύσπαση, με συνέπεια να μη μπορεί να γεμίσει το πέος με αίμα, απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της στύσης.

Με άλλα λόγια, όταν ένας άντρας αισθάνεται έντονο φόβο τη στιγμή της επαφής, είναι σχεδόν αδύνατο να πετύχει στύση, αλλά και αν προλάβει να πετύχει είναι πολύ δύσκολο να την διατηρήσει. Τότε, λοιπόν, το πιθανότερο είναι να ακολουθήσουν και πάλι στιγμές αμηχανίας, δυσαρέσκειας, ίσως και απελπισίας, τόσο για τον ίδιο όσο και για τη σύντροφό του. Άλλη μία, λοιπόν, αρνητική εμπειρία καταγράφεται στον νου.

Τότε, αρχίζει μία διαδικασία ντόμινο. Την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε σεξουαλικές στιγμές, θα κάνει τις ίδιες σκέψεις που προαναφέρθηκαν, μόνο που αυτήν τη φορά θα τις πιστεύει περισσότερο, επομένως ο φόβος θα είναι περισσότερος και η πιθανότητα αποτυχίας ακόμη μεγαλύτερη. Κατά συνέπεια, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος που συχνά οδηγεί τον άντρα στο να αποφεύγει τις σεξουαλικές στιγμές και τις καταστάσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε σεξουαλική επαφή.

Κάποιοι άντρες αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα οφείλεται στο άγχος και τότε προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους να «μην το σκέφτεται». Άλλοι πάλι «εκλογικεύουν» το γεγονός και πείθουν τον εαυτό τους ότι «δεν έχουν άγχος». Όσο, όμως, απαγορεύουν στον εαυτό τους να σκεφτεί και κυρίως να ζητήσει βοήθεια για το πρόβλημα, τόσο πιο πολύ το σκέφτονται, και επομένως συντηρείται ο φαύλος κύκλος.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως το να μη δημιουργείται ή να χάνεται η στύση, τη στιγμή που υπάρχει φόβος ή άγχος είναι μια ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ λειτουργία του οργανισμού. Το σώμα των αντρών είναι κατασκευασμένο έτσι, ώστε να υπάρχει καλή σεξουαλική λειτουργία μόνο όταν το άτομο είναι ήρεμο και χαλαρό.

Το άγχος επίδοσης, που αναφέραμε παραπάνω, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι η μοναδική αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας, το οποίο και να συντηρεί το πρόβλημα για μήνες ή και χρόνια.

Πολλοί άντρες δυσκολεύονται να πιστέψουν πως το πρόβλημά τους είναι ψυχολογικό.

Αυτό αντικατοπτρίζει κοινές αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες τα ψυχολογικά προβλήματα είναι σημάδια αδυναμίας, και ο άντρας θα πρέπει να είναι σε θέση να τα ξεπερνάει μόνος του. Ακόμη και στους πιο ώριμους και συγκροτημένους άντρες φαίνεται να υπάρχουν βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις που λένε ότι πρέπει πάντα να έχουν στύση, ανεξάρτητα από τις συνθήκες και πως πρέπει πάντα να ικανοποιούν τις σεξουαλικές ανάγκες της συντρόφου τους. Πεποιθήσεις σαν και αυτές αποτελούν πρόσφορο έδαφος, για να δημιουργηθεί και να συντηρηθεί το άγχος επίδοσης!

 

Όταν υπάρχει οργανική αιτιολογία

 

Σε άλλες περιπτώσεις, η αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να είναι οργανική και το άγχος επίδοσης να επιδεινώνει το πρόβλημα. Πολλές παθήσεις σχετίζονται με τη στυτική δυσλειτουργία, όπως η κατάθλιψη, η υπέρταση, τα προβλήματα της καρδιάς και του κυκλοφορικού, ο διαβήτης ή η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι παθήσεις του προστάτη.

Επίσης, με τα προβλήματα της στύσης σχετίζονται διάφορες θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως:

• αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά
• φάρμακα για την υπέρταση
• κάποιες επεμβάσεις του προστάτη, της κύστης και του εντέρου
• ή και ορμονοθεραπείες ή ακτινοθεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη

Σε κάθε περίπτωση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να απευθυνθεί ο άντρας σε ειδικό ιατρείο, προκειμένου να διαπιστωθεί η αιτία του προβλήματος και να προταθούν οι κατάλληλοι τρόποι αντιμετώπισης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι πληροφορίες που θα συλλέξει ο ιατρός από το ιστορικό του άντρα είναι επαρκείς, για να διακρίνει αν το πρόβλημα οφείλεται σε ψυχολογικούς ή σε οργανικούς παράγοντες.

Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, χρειάζεται να προβεί σε εξετάσεις που περιλαμβάνουν την εξέταση του ουροποιογεννητικού, ενδοκρινικού, αγγειακού και νευρικού συστήματος, καθώς και εργαστηριακό έλεγχο.

 

Ο ρόλος της συντρόφου

 

Βέβαια, επειδή η σεξουαλική επαφή περιλαμβάνει και τη σύντροφο, πρέπει να θυμόμαστε πως και εκείνη έρχεται αντιμέτωπη με την κατάσταση της απώλειας της στύσης του συντρόφου και ενδεχομένως βιώνει και εκείνη το δικό της φαύλο κύκλο.

Συχνά, οι γυναίκες αρχίζουν να κάνουν σκέψεις, όπως :

1. Δεν του είμαι ελκυστική
2. Ίσως υπάρχει κάποια άλλη γυναίκα
3. Δεν θα μπορέσουμε να τεκνοποιήσουμε
4. Τέλειωσε η ερωτική μου ζωή

Αυτές οι σκέψεις δημιουργούν άγχος, και τότε μπορεί να μειωθεί η σεξουαλική τους επιθυμία, να είναι σε ένταση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και να μην παρέχουν στον σύντροφο επαρκή ερεθισμό.

Όπως στους άντρες, έτσι και στις γυναίκες, ενδέχεται να προκληθούν δυσάρεστα συναισθήματα, και να αρχίσει η αποφυγή των σεξουαλικών επαφών ή να δημιουργούνται εντάσεις στο ζευγάρι ύστερα από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια, με αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητά τους και τελικά στη σχέση.

Το "φάσωμα": Πώς να κάνετε σεξ ακόμα και με ρούχα!

Τα χάδια σας έξω από τα ρούχα της πρέπει να υπόσχονται τι πρόκειται να γίνει και όχι να της το προσφέρουν. Όσο πε­ρισσότερα υπόσχεστε, τόσο περισσότερα θα περιμένει κι εκεί­νη και τόσο μεγαλύτερη διέγερση θα νιώσει. Γι’ αυτό, φροντί­στε να γίνετε παραγωγός διέγερσης. Κάνετέ την να νιώσει πως ανυπομονεί να πετάξει τα ρού­χα της και να ξεκολλήσει από πάνω σας τα δικά σας. Θα σας λατρεύει γι’ αυτό - και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο που μπορείτε να φανταστείτε.

 

Όλα εκείνα τα ανιαρά κλινικά σεξουαλικά εγχειρίδια αφιε­ρώνουν μια ή δυο σελίδες σ’ εκείνα που ονομάζουν προκα­ταρκτικά παιχνίδια. Πιστεύω πως η έκφραση «προκαταρκτικά παιχνίδια» πρέπει ν’ αποτελεί εφεύρεση ενός ευνούχου ή ενός ανθρώπου που ανατρέφει πρόβατα. Εδώ δεν προθερμαίνεστε σε καμιά σεξουαλική αρένα, για να είστε έτοιμοι για ένα γρή­γορο αποκορύφωμα. Μάλιστα, αυτή την εντύπωση δίνει η έκ­φραση «προκαταρκτικά παιχνίδια». Εγώ προτείνω την έκφρα­ση: «Παιχνίδι για Δύο».

Εδώ υπάρχουν κάθε είδους υπέροχα πράγματα που μπο­ρείτε να κάνετε ο ένας στον άλλο, με όλα τα μέρη του σώμα­τός σας. Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι παιχνίδια που μπο­ρούν να τα παίξουν δύο άτομα. Για χατήρι της ισότητας στο σεξ και στην ικανοποίηση, μη μας πλησιάζετε με το ύφος αυτό της προθέρμανσης.

Θέλουμε να απολαύσουμε τη χαρά και να προσφέρουμε τη χαρά αυτή στους άντρες μας. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε

πάρα πολλά πράγματα (ή να νιώσουμε πάρα πολλά), αν ξέ­ρουμε πως, ευθύς μόλις ένας άντρας ακούσει τον πρώτο στε­ναγμό μας, ή αφού διαθέσει ενενήντα δευτερόλεπτα παίζοντας με το αριστερό στήθος μας, ή μόλις ανακαλύψει πως η γυναίκα έχει διαγερθεί πολύ, θέλει να προχωρήσει στο φι­νάλε.

Πριν αρχίσετε να παίζετε διάφορα παιχνίδια με βγαλμένα τα ρούχα σας, δοκιμάστε μερικές ακόμα ερωτικές ασκήσεις με τα ρούχα φορεμένα, περνώντας ανάμεσα από τα ρούχα σας και τα ρούχα της. Με ρωτάτε γιατί; Για δύο πολύ σοβαρούς λό­γους: Πρώτα απ’ όλα, γιατί αυτό παρατείνει τα ερωτικά παι­χνίδια και μπορεί να κάνει την αισθησιακή φάση να συνεχι­στεί και να δημιουργήσει πρόσθετες σαρκικές αισθήσεις. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: το χέρι μέσα στο σουτιέν της και τα δάχτυλά σας που ψαχουλεύουν την κιλότα της, ξαναφέρ­νουν στη μνήμη της μερικές συγκλονιστικές αναμνήσεις. Μήπως δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο της πρωτοκάνατε έρωτα; Υπήρχε τότε σ’ αυτά τόση γοητευτική αισχρότητα, ώστε να χαίρεται εκείνη γιατί σας κάνει να της τα ξαναθυμήσετε με τα ίδια εκείνα επιδέξια χέρια σας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως μπορεί κι εκείνη να σας κά­νει έρωτα ανάμεσα από τα ρούχα σας. Αν δεν το κάνει μόνη της, ενθαρρύνετέ την. Αν δεν έχει πολλές αναστολές, θα είναι κάτι περισσότερο από ανυπόμονη να εξερευνήσει το ανδρικό σώμα σας. Οι κοπέλες ευχαριστιούνται εξακριβώνοντας με τα δάχτυλά τους το αποτέλεσμα που έχουν στους άντρες τους. Μπορεί, όμως, να συγκρατείται από φόβο, μήπως θεωρηθεί «ξεβγαλμένη». Ή να τη συγκροτήσει η παλιά παράδοση που λέει, πως το σεξ αποτελεί επιδίωξη μόνο των αντρών. Γι’ αυτό, μπορεί στην αρχή να χρειαστεί την ενθάρρυνσή σας. Αν υπάρχουν σημεία στα οποία θα σας άρεσε να βάλει τα χέρια της, πιάστε τα και τοποθετείστε τα εκεί. Γνωρίζετε τι θα την κάνει να νιώσει ευχαρίστηση. Μοιραστείτε το μαζί της.

Αν έχει φτάσει η στιγμή ν’ απαλλαγείτε από τα ρούχα σας, κάνετε το γδύσιμο τέχνη. Πράγμα που σημαίνει, με μια λέξη, κάντε της έρωτα καθώς τη γδύνετε - δηλαδή κάνετε το γδύσιμο ερωτική πράξη. Η σειρά με την οποία αφαιρείτε τα ρούχα της, θα εξαρτηθεί φυσικά εν μέρει από το τι φοράει. Ορισμένα ρούχα -με συγχωρείτε που θα σας το πω- χρειάζο­νται τη βοήθεια της κοπέλας, τα περισσότερα όμως πράγματα μπορεί να τα χειριστεί ωραιότατα ο άντρας.

Ο κανόνας για το γδύσιμο της κοπέλας είναι πολύ απλός: Συνεχίστε να την διεγείρετε καθώς τη γδύνετε. Ας υποθέσουμε πως φοράει ρούχα που είναι πολύ εύκολο ν’ αφαιρεθούν, φού­στα και μπλούζα. Αρχίζετε με τη μπλούζα. Εντάξει, μπορεί να έχετε ξεκουμπώσει τη μπλούζα μιας κοπέλας περισσότερο από εκατό φορές, αλλά δοκιμάσατε ποτέ να κάνετε την αφαίρεση της μπλούζας ν’ αποτελέσει αυτή η ίδια μια ερωτική πράξη; Θα μου πείτε: είναι δυνατόν; Και παραείναι μάλιστα!

Δοκιμάστε και θα με θυμηθείτε.

Αντί να προχωρήσετε κατ’ ευθείαν προς τα κάτω, ανοίγοντας ολόκληρη τη σειρά των κουμπιών, ανοίξτε μόνο τα δύο ή τρία επάνω. Και σταματείστε. Κάνετε έρωτα στο μέρος του σώματός της που έχει αποκαλυφθεί. Χαϊδέψτε με τα δάχτυλά σας τους ώμους της. Χαϊδέψτε το δέρμα της με τα χείλη σας. Καμιά γυναίκα δεν κουράζεται ποτέ από το να νιώθει τον ερα­στή της να της χαϊδεύει ερωτικά τους ώμους της. Ο σβέρκος, όπως και τ’ αυτιά, είναι ιδιαίτερα διεγερτικές περιοχές για πολλές κοπέλες. Αν δεν έχετε ανακαλύψει κάτι τέτοιο με την κοπέλα σας, δοκιμάστε το. Σε μια αναλογία πέντε προς ένα, θα εξαπολύσει συγκλονιστικά ρίγη κατά μήκος ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης της.

Δοκιμάστε να γλιστρήσετε το χέρι σας μέσα στο σουτιέν της - έτσι συμβάλλετε ν’ αυξηθεί η διέγερση της αναμονής και για τους δυο σας. Όταν θα τη βοηθήσετε να βγάλει το σουτιέν και τη μπλούζα της, προχωρείστε αργά, “τρώγοντας” με τα μάτια σας το μέρος του σώματός της που αποκαλύπτε­ται. Μην ορμάτε επάνω της σαν λιοντάρι σ’ ένα κομμάτι ωμό κρέας, την ώρα του ταΐσματος.

Τα σεξουαλικά εγχειρίδια σας συμβουλεύουν συνήθως μια τακτική του είδους: Πρώτο βήμα, Δεύτερο βήμα, Τρίτο Βήμα. Πρώτα σας λένε να τη φιλήσετε, μετά να διεγείρετε τα στήθη της και μετά να κινηθείτε προς τα γεννητικά όργανα. Τη σει­ρά αυτή τη θεωρούν αμετάβλητη. Και όταν αρχίσει το Βήμα

 

Δύο, το πρώτο Βήμα ξεχνιέται. Σαν τεχνική δεν είναι καθόλου επιτυχημένη, τουλάχιστον όχι με το σεξ. Μην παύετε να την φιλάτε και να περνάτε τα δάχτυλά σας μέσα στα μαλλιά της και μη σταματάτε τα ελαφρά χάδια στα μάγουλα και το λαιμό της, πλουτίζοντας και αισθηματικά το παιχνίδι. Οι ανεξάντλη­τες διεγέρσεις που προκαλούν οι ερωτοτροπίες πρέπει πάντα να επεκτείνονται, για να περιλάΒουν περισσότερα πράγματα και όχι να εγκαταλείπουν το ένα και να μετακινούνται στο άλλο. Κρατείστε την σφιχτά, πιέστε τα στήθη της επάνω σας. Φιλήστε την.

 

Και μην ξεχνάτε ποτέ τη γυναικεία μας ματαιοδοξία και όλα όσα είπαμε σχετικά με την αβεβαιότητα της κοπέλας σε ό,τι αφορά τη γραμμή του στήθους της. Κάντε της κοπλιμέντα για όσα βλέπετε. Πείτε της πόσο σας αρέσει το μέγεθος και το σχήμα του. Δεν έχει σημασία πόσες φορές μπορεί να της το είπατε στο παρελθόν. Εκείνη δεν πρόκειται ποτέ να σας σταματήσει αν της το ξαναπείτε.

Yπομονή και ψυχική ανθεκτικότητα

Ο άνθρωπος με ψυχική ανθεκτικότητα δεν ανησυχεί επειδή έχει κάποιο πρόβλημα. Ψάχνει να βρει τη λύση του!

Γίνεται να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της ζωής; Ναι! αρκεί να καλλιεργήσουμε ψυχική ανθεκτικότητα! Πρόκειται για ιδιότητα που υπάρχει -εν μέρει τουλάχιστον- εκ γενετής, αλλά μπορεί (και θα έπρεπε) να μαθευτεί και να αναπτυχθεί. Αν λοιπόν επιθυμείτε να διαχειρίζεστε τις δοκιμασίες της ζωής (τόσο τις μεγάλες όσο και τις μικρές) με μεγαλύτερη ευκολία, να ενδυναμωθείτε από τις αντιξοότητες, και να μετατρέψετε πιθανώς αρνητικά γεγονότα σε θετικά, ακολουθήστε τους παρακάτω απλούς κανόνες.

Αναπτύξτε Τη Σωστή Συμπεριφορά
Οι ανθεκτικοί άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν τις δυσκολίες και τις προκλήσεις της ζωής και να αντιδρούν αντίστοιχα με πράξεις, παρά με φόβο, αυτό-λύπηση, κατηγορία ή με ‘νοοτροπία θύματος’. Καθώς η ζωή μπορεί να έχει πολλές δοκιμασίες, ένα σημαντικό βήμα για να γίνετε πιο ανθεκτικοί είναι να αναπτύξτε τον θετικό εσωτερικό διάλογο και να θυμίζετε στον εαυτό σας ότι είστε δυνατοί και μπορείτε να γίνεται ακόμα δυνατότεροι και σοφοί καθώς χειρίζεστε τις προκλήσεις της ζωής.

Να Έχετε Επίγνωση
Μέρος της ανθεκτικότητας είναι η συναισθηματική επίγνωση. Είναι σημαντικό να καταλάβετε ποια είναι τα συναισθήματά σας και γιατί. Μερικές φορές οι άνθρωποι νιώθουν να έχουν κατακλυστεί από τα συναισθήματά τους, και αυτό τους τρομάζει και τους ακινητοποιεί. Το να ξέρετε γιατί νιώθετε αναστατωμένοι μπορεί να σας προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για το τι χρειάζεται να αλλάξετε στη ζωή σας. Είναι επίσης σημαντικό να κάνετε έρευνα για το πώς να διαχειριστείτε τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζετε. Το ημερολόγιο μπορεί να σας βοηθήσει να εξερευνήσετε τον εσωτερικό σας κόσμο και να καταλήξετε σε ένα σχέδιο δράσης.

Αναπτύξτε Ένα Εσωτερικό Κέντρο Ελέγχου
Οι ανθεκτικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν τον έλεγχο της ζωής τους και είναι αλήθεια: ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις περιστάσεις, μπορούμε να ελέγξουμε το πώς ανταποκρινόμαστε στις περιστάσεις, και αυτό κάνει τη μεγάλη διαφορά στη συμπεριφορά μας και στην πορεία που παίρνουν οι ζωές μας. Ευτυχώς, μπορείτε να αναπτύξετε ένα εσωτερικό κέντρο ελέγχου.

Καλλιεργήστε την Αισιοδοξία
Το να είστε αισιόδοξοι είναι κάτι παραπάνω από το να βλέπετε την φωτεινή πλευρά των πραγμάτων (αν και βοηθά αυτό). Είναι ένας τρόπος να βλέπετε τον κόσμο, όπου μεγεθύνετε τις δυνάμεις σας και τα κατορθώματά σας, και ελαχιστοποιείτε τις αδυναμίες και τις αποτυχίες. Αναπτύσσοντας μια πιο θετική θέαση του κόσμου θα σας βοηθήσει να γίνετε πιο ανθεκτικοί.

Επιστρατεύστε την Κοινωνική Υποστήριξη
Ενώ στο τέλος αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες μόνοι μας, ένας υποστηρικτικός φίλος ή ομάδα φίλων μπορούν να μας ελαφρύνουν κάπως από το βάρος. Όσοι έχουν δυνατό κοινωνικό δίκτυο τείνουν να είναι πιο υγιείς και ευτυχείς κατά τη διάρκεια της ζωής τους, και φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν καλύτερα το άγχος. Αντιθέτως, όσοι έχουν λίγη υποστήριξη μπορεί να είναι πιο ευάλωτοι, και όσοι έχουν συγκρουσιακές και χωρίς υποστήριξη σχέσεις, αναμένεται να αντιμετωπίσουν χειρότερα.

Διατηρήστε την Αίσθηση του Χιούμορ
Αν μπορείτε να γελάτε με τις δυσκολίες της ζωής, μπορεί να έχετε αυξημένη ανοσία στο στρες και τις δυσκολίες. Όσοι έχουν αίσθηση του χιούμορ σχετικά με τη ζωή, τη βιώνουν με λιγότερο άγχος, μπορούν να συνδέονται με τους άλλους τις δύσκολες στιγμές, και επωφελούνται από τα αναρίθμητα οφέλη του γέλιου. Αν μπορέσετε να κάνετε ένα βήμα πίσω από τις δύσκολες καταστάσεις, τόσο μακριά όσο να μπορείτε να διατηρήστε την αίσθηση του χιούμορ, θα γίνετε επίσης πιο ανθεκτικοί.

Ασκηθείτε
Ναι, διαβάσατε σωστά! Η άσκηση έχει συνδεθεί με μειωμένη κατάθλιψη και στρες αλλά και πιο ισχυρά επίπεδα ανθεκτικότητας. Με την άσκηση εκλύονται ενδορφίνες, οι φυσικές αντικαταθλιπτικές ορμόνες του οργανισμού, οπότε κανείς αισθάνεται καλύτερα, κάτι το οποίο επηρεάζει και τη σωματική υγεία.

Ελάτε σε Επαφή Με την Πνευματική Πλευρά Σας
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι πιο πνευματικοί άνθρωποι τείνουν να είναι πιο ανθεκτικοί. Να θυμάστε ότι η πνευματικότητα δεν είναι ταυτόσημη με τη θρησκευτική πίστη. Η πνευματικότητα σχετίζεται με την πίστη σε πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, σε πράγματα πέρα και πάνω από τον εαυτό. Η επανασύνδεση με την πνευματική πλευρά του ανθρώπου και η καλλιέργεια της ψυχής προσδίδουν δύναμη.

Επιμονή και Υπομονή
Μην τα Παρατάτε! Ενώ πολλοί γνωρίζουν από στρατηγικές διαχείρισης του στρες, όπως και με τις δίαιτες και τα προγράμματα γυμναστικής, οι πιο επιτυχημένοι είναι όσοι συνεχίζουν την προσπάθειά τους για πολύ καιρό. Μην τα παρατάτε. Συνεχίστε να προσπαθείτε μέχρι να τα καταφέρετε. Εμπιστευτείτε τη διαδικασία αλλά και τον εαυτό σας.

Είσαι Οραματιστής;

Βιώνετε την ζωή σας ως ένας άνθρωπος που λύνει προβλήματα ή σαν μία δημιουργική δύναμη?

Οι οραματιστές κατανοούν ότι είναι πιο ισχυρό να κινείσαι προς αυτό που θέλεις παρά να φεύγεις μακριά από αυτό που δεν θέλεις.
Επίσης κατανοούν ότι ή δημιουργία και η καταστροφή , και οι δύο αυτές δυνάμεις εξυπηρετούν κάποιο σκοπό.
Η πραγματική δημιουργία είναι να δημιουργείς κάτι από το τίποτα, από το μηδέν, και όχι απλά να διορθώνεις τα λάθη ή να βελτιώνεις ότι σου είναι δυσάρεστο.
Εάν δεν θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργό, τότε παρατήρησε τα κάτωθι:

Με κάποιο τρόπο Μήπως?

Παράγεις, δημιουργείς, επενδύεις, σχεδιάζεις, κατοχυρώνεις, χτίζεις, επινοείς, δημιουργείς μόδα, ξεκινάς, έχεις κάποια πρωτότυπη ιδέα, ιδρύεις, κατασκευάζεις ή καταστρέφεις?

Ονειρεύεσαι και κινείσαι για να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικά?
Ίσως να είναι προκλητικό για εμάς να βλέπουμε τους εαυτούς μας σαν δημιουργούς γιατί εάν η ζωή μας δεν είναι ακριβώς όπως θα την θέλαμε να είναι , μπορούμε άνετα να κατηγορήσουμε κάτι ή κάποιον για αυτό.
Το να πάρουμε την ευθύνη της ζωής μας μπορεί να είναι μία πηγή μεγάλης ελευθερίας ή ασήκωτου βάρους. Εσύ επιλέγεις!Σε προκαλώ να ζήσεις ως οραματιστής και να εξερευνήσεις τι σημαίνει να ζεις σαν ένας δημιουργός.

Προτεινόμενα Βήματα: Αφιέρωσε λίγο χρόνο και ΟΡΑΜΑΤΙΣΟΥ την απάντηση των πιο κάτω ερωτημάτων.

1) Εάν πίστευες ότι εσύ είσαι ο δημιουργός του πεπρωμένου σου, τι θα άλλαζες?
2) Τι θα έκανες λιγότερο ή περισσότερο?
3) Εάν είχες την δύναμη να κάνεις τον κόσμο καλύτερο, τι θα δημιουργούσες πραγματικά?
4) Εάν τα χρήματα και ο χρόνος δεν ήταν εμπόδιο, εάν είχες όλη την υποστήριξη που χρειάζεσαι από τους γύρω σου, εάν ήξερες ότι μπορείς να επιτύχεις τα πάντα, τι θα έκανες σήμερα?
 

Πότε το σεξ προκαλεί πονοκέφαλο;

Μπορεί οι γυναίκες να δικαιολογούν την άρνηση τους για σεξ με το ''όχι απόψε αγάπη μου έχω πονοκέφαλο '' αλλά οι ερωτικές επαφές έχουν χαρακτηρισθεί ότι είναι το καλύτερο ''παυσίπονο''.
Δια χειρός επιστημόνων ανακαλύφθηκε ότι ναι μεν το σεξ ανακουφίζει από τα ενοχλητικά συμπτώματα της ημικρανίας αλλά η ίδια η σεξουαλική διέγερση είναι δυνατόν να προκαλέσει πονοκέφαλο.
Πότε όμως το σεξ προκαλεί πονοκέφαλο και φοβερή ημικρανία;

Όπως έδειξε έρευνα που έγινε από τον νευρολόγο καθηγητή Λορέντζο Πινέσι οι παράνομες εξωσυζυγικές σχέσεις είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν στους άπιστους τρομερούς πονοκεφάλους.

Σύμφωνα με το νευρολόγο καθηγητή Λορέντζο Πινέσι που εργάζεται στην Ιταλική Εταιρία Ημικρανίας ένα νέο είδος πονοκεφάλου μπορεί να γίνει αφόρητος εξαιτίας του «παράνομου σεξ», ενώ σύμφωνα με επιδημιολογική μελέτη, ο συγκεκριμένος τύπος κεφαλαλγίας φαίνεται πως επηρεάζει αρνητικά την ζωή των Ιταλών.

Πάντως ο καθηγητής επισημαίνει ότι αυτό το είδος ημικρανίας μπορεί να επιδεινωθεί και από άλλους παράγοντες.

Η έντονη ψυχολογική φόρτιση και το στρες που δημιουργεί η ίδια η παράνομη σχέση αλλά και η ανάγκη να παραμείνει μυστική η απιστία μπορεί πυροδοτήσει ισχυρούς πονοκεφάλους οι οποίοι μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και τρεις ώρες.

Στο πλαίσιο αυτό ο Πινέσι συνιστά σε όσους βιώνουν ισχυρούς πονοκεφάλους λόγω σεξ να μιλήσουν «ανοικτά» στους γιατρούς τους, λαμβάνοντας υπόψη ότι στο 3 - 4% των περιπτώσεων οι πονοκέφαλοι αυτοί μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και σε εγκεφαλικό ανεύρυσμα, που μπορεί να αποβεί θανατηφόρο.

Μάλιστα συνιστά σε όλους τους παράνομους εραστές αν η απιστία βλάπτει την υγεία τους να προσπαθήσουν να ηρεμήσουν, ή έστω να απομακρυνθούν, για ένα διάστημα τουλάχιστον, από την παράνομη σχέση

Αξιοσημείωτο είναι ότι το 2004, ο Διεθνής Οργανισμός για τον Πονοκέφαλο (International Headache Society) αναγνώρισε τον πονοκέφαλο που συνδέεται με τη σεξουαλική δραστηριότητα (HAS) ως ξεχωριστό τύπο πονοκεφάλου.

Η σοφία, στη διαδρομή βρίσκεται

Ένα γέροντα κάποτε ρώτησα, να μου μάθει τη σοφία.

Μια ματιά απλά μου έριξε αυτός, και γύρισε πέρα το κεφάλι του κοιτάζοντας το κενό.

Τη γνώση νιε μου που αποζητάς να μάθεις, αν κανείς ποτέ στη δώσει, να μην τονε πιστέψεις, μου αποκρίθηκε.

Αυτό που ψάχνεις, στα μάτια σου μέσα κρύβεται. Το βλέμμα, εσύ το έχεις από παιδί. Και από παιδί, τα όνειρά σου τα στοιχειώνει ο σκοπός σου. Ψάξε να ξαναβρείς αυτό το βλέμμα το παιδικό. Εκεί, τα ήξερες όλα!

Ποιος μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του σοφό, και να έρθει να σου αλλάξει το βλέμμα; Αφού εσύ, ονειρεύεσαι και βλέπεις με τη φαντασία σου μέρη, που ο σοφός ούτε τα έχει διανοηθεί. Γιατί εσύ, είσαι η εξέλιξη!

Ποια σοφία μπορεί απλά να ειπωθεί και να ισχύει; Αν ήταν έτσι, ένας κανόνας μόνο θα υπήρχε. Συμβουλές για την εποχή, υπάρχουν πάντα πολλές. Αλλά είναι εποχιακές. Δεν μπορείς να κλείσεις ένα ρυάκι μέσα σε ένα ποτήρι.

Τράβα ζήσε τη διαδρομή σου. Θα έρθει η ώρα που οι ρυτίδες στο πρόσωπό σου, θα σου αλλάξουν το βλέμμα. Και τότε θα ξέρεις ότι θα πρέπει να μιλάς λιγότερο και να ατενίζεις περισσότερο.

Η σοφία, στη διαδρομή βρίσκεται. Ζήσε τη διαδρομή ενσυνείδητα, και θα τη βρίσκεις δίπλα σου να αλλάζει συνεχώς όπως οι εποχές αλλάζουν πέπλο. Φρόντισε μόνο να την παραλάβεις με την αγνότητά της και όταν είναι να την παραδόσεις στους επόμενους, να μην την έχεις βιάσει.

Η σοφία, είναι πεπρωμένο. Η βλακεία και η αλαζονεία, είναι παράδρομος που σου ανοίχτηκε από όλους αυτούς τους σοφούς που σου άλλαξαν το βλέμμα. Μπορείς πάντα να επιλέξεις τον ένα ή τον άλλο δρόμο.

Υγεία και Ζωή

Υγεία; Η Υγεία είναι ο παράγοντας που μετράει την φυσική, ψυχολογική ή ακόμα και την πνευματική κατάσταση ενός ζώντος οργανισμού.
Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας».
Έτσι λοιπόν, η έννοια της υγείας, δεν αποδίδεται μόνο από την ιατρική, αλλά και από άλλους παράγοντες όπως είναι το περιβάλλον, η οικονομία, η εργασία κ.α.
Το πως ορίζεται βέβαια η υγεία και η ασθένεια ως κοινωνική αναπαράσταση ίσως να διαφέρει ανάλογα με τις πολιτιστικές διαφορές, τις ιδέες και πεποιθήσεις, την εκπαίδευση και την παιδεία αλλά και τις θρησκευτικές αντιλήψεις (για τη ζωή, το θάνατο, την αμαρτία, την τιμωρία, το μίασμα), καθώς και τις αντιλήψεις για το σώμα (για τα όρια του, την καθαριότητα, την εικόνα του, το φύλο του) που υπάρχουν σε κάθε κοινωνία.
Είναι γνωστό ακόμα ότι ο τεράστιος αριθμός παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση της υγείας ενός πληθυσμού βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση με την κοινωνική αναπαράσταση που έχει ο πληθυσμός για την υγεία του.
Παράγοντες γενετικοί, περιβαλλοντικοί (τρόπος διαβίωσης, κατοικία, εργασία, συνθήκες εργασίας ρύπανση περιβάλλοντος) παράγοντες συνθηκών ζωής (διατροφή, κάπνισμα, άσκηση, χρήση εθιστικών ουσιών, συμπεριφορά), παράγοντες σχετιζόμενοι με το σύστημα και τις υπηρεσίες υγείας και παράγοντες εκπαίδευσης υγείας επηρεάζουν την υγεία των ανθρώπων αλλά και την κοινωνική αναπαράσταση του διπόλου υγείας-ασθένειας.

Ψυχική υγεία. Η ψυχική υγεία είναι μια έννοια που αναφέρεται σε μια ανθρώπινη κατάσταση, την συναισθηματική και ψυχολογική ευεξία. Η ψυχική υγεία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα επίπεδο γνωστικής και συναισθηματικής ευεξίας, απουσίας μιας ψυχικής διαταραχής. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, δεν υπάρχει ένας επίσημος ορισμός της ψυχικής υγείας.
Πολιτιστικές διαφορές, υποκειμενικές εκτιμήσεις, επαγγελματικά και ανταγωνιστικές επαγγελματικές θεωρίες όλα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο ορίζεται η ψυχική υγεία. Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η ψυχική υγεία και ψυχική ασθένεια δεν είναι αντιφατικά. Με άλλα λόγια, η απουσία μιας αναγνωρισμένης ψυχικής διαταραχής δεν είναι κατ’ ανάγκην ένας δείκτης της ψυχικής υγείας.

Δημόσια υγεία. Η δημόσια υγεία είναι η μελέτη και η πρακτική αντιμετώπιση των απειλών για την υγεία ενός πληθυσμού μιας κοινωνίας. Δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο κοινωνικό πλαίσιο της νόσου και τη δυστυχία, και εστιάζει στη βελτίωση της υγείας σε όλη την κοινωνία, μέσω μέτρων όπως οι εμβολιασμοί η φθορίωση του πόσιμου νερού.
Η επίτευξη του στόχου της δημόσιας υγείας είναι να βελτιώσει την ζωή μέσα από την πρόληψη ή τη θεραπεία της νόσου. Το 1920, ο Winslow ορίζει την δημόσια υγεία ότι, “είναι η επιστήμη και η τέχνη της πρόληψης της νόσου, η παράταση της ζωής και την προώθηση της υγείας, μέσω της οργανωμένης προσπάθειας και τις συνειδητές επιλογές της κοινωνίας, των οργανισμών, δημόσιων και ιδιωτικών φορέων καθώς και από άτομα”.
Η δημόσια υγεία μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα πληθυσμό μόλις μια χούφτα ανθρώπων ή για το σύνολο του ανθρώπινου πληθυσμού.

Υγειονομική περίθαλψη. Η υγειονομική περίθαλψη περιλαμβάνει, την πρόληψη, τη θεραπεία, καθώς και την διαχείριση των ασθενειών, καθώς και την προστασία της ψυχικής και σωματικής ευεξίας μέσω των υπηρεσιών που προσφέρονται από το ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό και γενικότερα από τους επαγγελματίες υγείας.
Η υγειονομική περίθαλψη αγκαλιάζει το σύνολο των αγαθών και των υπηρεσιών που αποσκοπούν στην προαγωγή της υγείας, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης, της θεραπευτικής και της παρηγορητικής παρέμβασης, είτε απευθύνονται σε άτομα ή σε πληθυσμούς. Η οργανωμένη παροχή των εν λόγω υπηρεσιών μπορεί να αποτελέσει ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Τα πράγματα του Διαβόλου

Κάποιοι Συνεχίζουν να Πιστεύουν ότι Αυτά τα Πράγματα Είναι του «Διαβόλου»
Κάποτε (πρόσφατα δηλαδή, το 691 μ.κ.ε) στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, ένα eventάκι στην Κωνσταντινούπολη, η Εκκλησία όρισε 102 κανόνες τους οποίους εάν δεν ακολουθείς καθίστασαι αμαρτωλός, δεν υπακούς τον μέγιστο και αν έχεις κόκκινα μαλλιά και πράσινα μάτια είσαι απόγονος του διαβόλου.
Με την ίδια λογική βέβαια, εάν καταλάβεις το λάθος σου και ζητήσεις μετάνοια ή εξομολογηθείς εγκαίρως ή εάν κάνεις τον σταυρό σου σωστά, ό,τι έχεις κάνει μπορεί να σβηστεί αρκεί να έχεις κοιτάξει λίγο προς τον ουρανό και να έχεις πει το Πάτερ Ημών καμιά εκατοστή φορές. Κοινώς, η αμαρτία, που ουσιαστικά είναι η παράβαση του θρησκευτικού νόμου από τον άνθρωπο μπορεί να συμβεί με πράξη ή και σκέψη.
Σε αυτή τη λίστα λοιπόν δεν ασχολούμαστε με τα προφανή αμαρτήματα που όλοι ξέρουμε. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν διάφορες λίστες αμαρτημάτων που αν τις διαβάσεις θα κάψεις τον εγκέφαλό σου (και δεν θα το ευχαριστηθείς). Θυμάσαι την στιγμή που η γιαγιά σου σε βλέπει με το smartphone και σου φωνάζει «Άσ’ το μαρή το μαραφέτι του διαβόλου!»; Ε, απ’ ότι φαίνεται είχε δίκιο.
Όμως αυτό που δεν ξέρει όμως είναι ότι και η τούρτα γενεθλίων της για τα 87 είναι του διαβόλου και ότι μπορεί να την στείλει στη κόλαση. Για του λόγου το αληθές, ακολουθεί λίστα με τα καλύτερα (ή χειρότερα, ανάλογα πως το βλέπει κανείς), την οποία μπορείς να διαβάσεις, την ώρα που εγώ ζητάω συγχώρεση και πλένω το πληκτρολόγιό μου με αγιασμό (#NOT):

Τα Γενέθλια
«Αν εορτάζεις τα γενέθλιά σου, γεγονός που αποτελεί πράξη εγωισμού, καθώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ταπεινοφροσύνη που διδάσκει ο Χριστός μας.»
Τι δεν καταλαβαίνεις; Το να γιορτάζεις την ημέρα που γεννήθηκες με την οικογένειά σου και τους φίλους σου είναι μεμπτό σύμφωνα με το λόγο της εκκλησίας και της Αγίας Τριάδος. Είσαι εγωιστής και ψώνιο. Ότι τι; Θα γιορτάσεις το γεγονός ότι είσαι σε αυτό τον απαίσιο και καταθλιπτικό κόσμο για άλλον ένα χρόνο τη στιγμή που ο Χεζούς πέθανε πριν από εσένα; Βέβαια, υπάρχουν και χειρότεροι αμαρτωλοί, όπως η κοπέλα στη φωτογραφία που ΚΑΙ στήθος δείχνει ΚΑΙ έχει βάλει κεράκια «666». Στην πυρά όλοι γιατί αυτά είναι του διαβόλου, μόνο τις ονομαστικές από δω και πέρα.
* Βαθμολογία: 1 πόντος για κάθε κεράκι που έχεις σβήσει (άσ’το μην υπολογίζεις), 10 πόντοι για κάθε δώρο που έχεις λάβει, 100 πόντοι για κάθε «Happy Birthday».

Τo Air Guitar
«Αν αντί να κάνεις σωστά τον Σταυρό σου, δείχνεις σα να παίζεις κιθάρα στο στήθος σου, χαροποιώντας έτσι τον διάβολο.»
Ο διάβολος χαίρεται όταν παίζεις τα βινύλια των Led Zeppelin ή των Slayer ανάποδα (καλά, με τους Slayer ο διάβολος χαίρεται και όταν τα παίζεις κανονικά…) και φυσικά όταν κάνεις λάθος το σταυρό σου και καταλήγεις να παίζεις air guitar. Το be fair όμως η χορογραφημένη κίνηση του σταυρού που κάνουμε είναι πολύ εύκολο να συγχυστεί με αυτή της κιθάρας έτσι;
* Βαθμολογία: Όπως και να έχει, 1 πόντος για κάθε φορά που κάνεις το σταυρό σου γρήγορα επειδή βιάζεσαι να πας τουαλέτα, 10 πόντοι για κάφε φορά που παίζεις air guitar με φλώρικο κομμάτι, 100 πόντοι για κάθε φορά που παίζεις σωστά το Smoke on the Water, 10.000 για κάθε κομμάτι του Frank Zappa.

Εξώδικα, Μηνύσεις, Δικηγόροι
«Αν έχεις ζητήσει ποτέ την ποινική δίωξη κάποιου για οποιονδήποτε λόγο.»
Δεν μπορώ να πω κάτι ό,τι αφορά σε αυτό το αμάρτημα. Είναι πασιφανές ότι το να στέλνεις εξώδικα ή να κάνεις μηνύσεις σε κάποιον που ενδεχομένως να σε έχει πειράξει είναι του διαβόλου και αποτελεί αμάρτημα. Μπερδεύομαι λίγο βέβαια, καθώς ποινική δίωξη μπορεί να ασκηθεί σε κάποιον που έχει διαπράξει φόνο και άρα έχει αμαρτήσει, αλλά αμαρτία είναι και να του την ασκήσεις (ακούστηκε βρώμικο αυτό) – προβλέπω μοναξιά στον παράδεισο. Άνθιμε δεν σε βλέπω καλά.
* Βαθμολογία: 10 πόντοι ανά άσκηση ποινικής δίωξης (+100 για εισαγγελείς, +1.000 για δικηγόρους)

Η Γειτόνισσά σου
«Αν είσαι περίεργος, αν κρυφακούς ή κρυφοκοιτάς ή ενδιαφέρεσαι για πράγματα που δεν σε αφορούν.»
Όλοι γνωρίζουμε αυτόν τον τύπο ανθρώπου και ας το παραδεχτούμε (τουλάχιστον) στον εαυτό μας ότι όλοι μας είμαστε λίγο πολύ αυτός ο τύπος. Κάτι που θα προσπαθήσεις να ακούσεις γιατί τσακώνεται το ζευγάρι στο διπλανό τραπέζι, κάτι που θα θες να μάθεις τα κατινάζ των φίλων σου, κάτι που θα κρυφοκοιτάξεις το μπαλκόνι της κυρίας Κούλας για να μπορέσεις να της την πεις την επόμενη φορά που αυτή θα σου πετάξει υπονοούμενο για τη φασαρία που έκανες με το γκόμενό σου το προηγούμενο βράδυ. Αυτομάτως, η περιέργεια που είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, μετατρέπεται σε αμάρτημα στα μάτια της εκκλησίας και σε καθιστά υπόλογο προς τον Άγιο Πέτρο τη στιγμή που θα περάσεις τις πύλες.
* Βαθμολογία: Δεν μπορεί να καθοριστεί με αριθμό γιατί έχει υπερβολικά πολλές παραμέτρους οπότε θα το θεωρήσουμε case-sensitive, αλλά ας βάλουμε 1.000 πόντους μόνο για την Κυρία Κούλα, γιατί είναι μαλάκω και με ενοχλεί.

Τοκογλύφοι, Τράπεζες, ΑΤΜ
«Αν έχεις δανείσει ποτέ χρήματα με τόκο.»
Εμμέσως πλην σαφώς όλοι όσοι έχουν δάνεια έχουν υποπέσει στην ανάγκη να λάβουν χρήματα από κάποιον αμαρτωλό. Άρα εκτός από χρεωκοπημένος αμαρτωλός – έχεις υποπέσει κιόλας στον εγωισμό σου γιατί πήρες χρήματα για κάτι που ΕΣΥ χρειάστηκες – είσαι και θύμα και αμαρτωλός και του διαόλου. Στην κόλαση όμως υπάρχει ένα special μέρος για τοκογλύφους, τραπεζικούς και όσους υπάρχουν στη λίστα Λανγκάρντ όπως και για κάθε μέλος της Τρόικας.
* Βαθμολογία: Κάθε φορά που χρησιμοποιείς την κάρτα σου, ένα περιστέρι πεθαίνει στο Σύνταγμα, 10 πόντοι για κάθε υπογεγραμμένο δάνειο (+100 για τραπεζικούς, +1.000 για τραπεζικούς, +2.000 για αυτούς που αγοράζουν χρυσό, -5.000 για τον Σίντλερ)

Το Καρναβάλι της Πάτρας (Ή Κάποιες Γκόμενες)
«Αν συμμετείχες ποτέ σε καρναβάλια ή «αποκριάτικες διασκεδάσεις», αν μασκαρεύτηκες ποτέ ή αν κάνεις το ίδιο και στο παιδί σου.»
Και εδώ έρχεται η στιγμή που θα συμφωνήσω με την εκκλησία. Διότι είναι άθλιο να ντύνεσαι ροζ πάνθηρας και να περιφέρεσαι στα μπαρ με ξεραμένους εμετούς στη γούνα σου επειδή δε μπορούσες να πιεις με μέτρο. Ακόμα κι’ αν αυτή η συνήθειά σου ήταν με την ευλογία του Θεού, θα έστελνα εγώ προσωπικά φωτιά να σε κάψει – ή στη χειρότερη την καύτρα από το τσιγάρο μου.
* Βαθμολογία: Κάθε φορά που κάνεις μία αποτυχημένη αμφίεση σε πάρτυ μασκέ η Λόπεζ βγάζει κυτταρίτιδα, αυτό να θυμάσαι.

Οι Βάζελοι, η Στανίση και ο Μαζώ
«Αν λάτρεψες ή πίστεψες ή προσκύνησες ποτέ άλλους θεούς (είδωλα) εκτός της Αγίας Τριάδος, για παράδειγμα το χρήμα, ανθρώπους που θεοποίησες κ.λ.π.»
Αυτή είναι από τις πιο μεγάλες κατηγορίες αμαρτημάτων , καθώς σε αυτήν υπάγονται εμμέσως πλην σαφώς σχεδόν οι πάντες και τα πάντα. Από τον βάζελο που θα φωνάζει με λύσσα στο Απόστολος Νικολαϊδης «ΠΑΟ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΘΥΡΑ 13», την γκόμενα που θα σου πει «Αχχχναιναιαναι σε λατρεύω τζουρτζουμπουτζουλίνι μου», τον φίλο σου που θα περιγράφει το τελευταίο skit του Jimmy Fallon λέγοντας «Νταξ Θεός ο τύπος», μέχρι (προφανέστατα) την αοιδό Κατερίνα Στανίση που σε έχει κάνει Θεό, μια φορά να σε βρω.
* Βαθμολογία: Εδώ βαράει αλύπητα, απλά κάθε φορά που λες ότι προσκυνάς, λατρεύεις, πιστεύεις κάποιον άλλο πέρα από την Αγία Τριάδα, να ξέρεις ότι η Gisele βάζει κιλά, ο Ρουβάς παίρνει ρόλους και η Σπυροπούλου αποκτάει εκπομπή, εννοείται ότι εσύ πας στη κόλαση με το ΚΤΕΛ.

Όλοι οι Σκορπιοί
Αν χτύπησες ποτέ κάποιον ή αν τραυμάτισες ποτέ κάποιον, αν σου αρέσει η εκδίκηση ή αν θυμάσαι το κακό που σου έχει κάνει κάποιος και σκέφτεσαι πώς θα του το ανταποδώσεις (ή του το ανταπέδωσες ήδη).
Νομίζω πως οποιοσδήποτε τα είχε ποτέ με κάποιον Σκορπιό θα συμφωνήσει σε δύο πράγματα: α. είναι καλοί στο κρεβάτι και β. άμα τους κάνεις κάτι και θα το θυμούνται για πάντα και θα σου γυρίσει σαν κατάρα μάγισσας του Σάλεμ επί τρία. Μπορούμε επίσης να συμφωνήσουμε πως όλοι οι χαρακτήρες κακών (βλ. Darth Vader, μάνα Kardashian, κλπ.) έχουν βασιστεί πάνω σε Σκορπιούς.
Διάσημοι Σκορπιοί: η μάνα Kardashian, o serial killer Charles Manson, o εφευρέτης Mikhail Kalashnikov, ο πιστός Joseph Goebels, η Γυναίκα Hilary Clinton, ο Joseph McCarthy, ο Χριστόφορος Κολόμβος, η Condoleeza Rice, ο δεν-χάνω-ποτέ-τα-νεύρα-μου Gordon Ramsay.

Όλοι οι Δήμοι της Ελλάδας το Πάσχα
«Αν διαταράσσεις τη γαλήνη μέσα στον Ιερό Ναό, ή αν κατά την Ιερότατη Στιγμή της Αναστάσεως του Κυρίου, αντί να συμμετέχεις προσευχόμενος, πετάς βεγγαλικά και θέτεις σε κίνδυνο τις ζωές των ηλικιωμένων, των εγκύων, αλλά και γενικότερα των συνανθρώπων σου.»
Το Πάσχα πέρα από άγιες μέρες είναι και χρονιάρες μέρες και είθισται να τα γιορτάζουμε με την πλέον δέουσα προσήλωση, κάτι που απαιτεί και άπειρες κούτες με γουρόυνες, σκαστούρια και βεγγαλικά. Στη πόλη του πατέρα μου για παράδειγμα, όπως και σε όλο το Νομό Αιτωλοακαρνανίας, τα βεγγαλικά είναι τόσο εύκολα να τα βρεις και να τα διαθέσεις την ημέρα την Ανάστασης προς χρήση παρά το γεγονός ότι είναι παράνομα που πραγματικά θα έπρεπε εκείνη την ώρα να ανοίξει μαγικά μία τρύπα προς την κόλαση. Δε θα βάλω βαθμολογία, γιατί γενικά είναι ένα ηλίθιο έθιμο όσο ηλίθια βέβαια είναι και η λίστα των αμαρτημάτων…

BONUS Κανονάκια αμαρτίες
«Αν έγινες Νονός ή Νονά και αδιαφορείς για το αν είναι κοντά στον Θεό το παιδί.» – Άρα οι μισοί Έλληνες που πάνω στο μεθύσι είπαν ναι στην πρόταση κουμπαριάς και τώρα το μετάνιωσαν.
«Αν καπνίζεις ή κάνεις κατάχρηση στα ποτά ή μεθάς, αν παίρνεις ναρκωτικά ή αν ξενυχτάς σε άσεμνα μαγαζιά.» – Άρα όλο το γραφείο…

Μπορούμε Να Ελευθερωθούμε Αν …

Είμαστε Φυλακισμένοι Αλλά Μπορούμε Να Ελευθερωθούμε …
Αν θέλουμε ! Είμαστε Φυλακισμένοι, είναι Ολοφάνερο το ότι είμαστε φυλακισμένοι σε αυτό το Σύμπαν, είτε το αποκαλούμε «σύμπαν ύλης» είτε το αποκαλούμε «σύμπαν ενέργειας», είτε το αποκαλούμε «σύμπαν θεού»  είτε το αποκαλούμε όπως μας κάνει κέφι, οι λέξεις είναι πεπερασμένες σε ένα σύμπαν ενέργειας, είναι γεγονός πως είμαστε φυλακισμένοι.

…και μάλιστα είναι το μοναδικό γεγονός -το ότι είμαστε φυλακισμένοι- που είναι σχεδόν σταθερό δεδομένο. Αλλά επίσης τα σταθερά δεδομένα, μπορούμε να τα «κουνήσουμε» να τα κάνουμε να πάψουν να είναι σταθερά. Αυτό σημαίνει πως «Μπορούμε να Ελευθερωθούμε» … Αν θέλουμε και αν έχουμε την απαιτούμενη ΕΝΕΡΓΕΙΑ για να το αποτολμήσουμε.

Ο Τσαρλς Φορτ έλεγε:

«Είναι φανερό ότι είμαστε φυλακισμένοι εδώ πέρα. Μόνιμος σκοπός κάθε ανθρώπου θα πρέπει να είναι να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο. Πρέπει να υπάρχουν κόσμοι πιο ελεύθεροι από τούτον εδώ… Αν δεν υπάρχουν, τότε μπορούμε να τους δημιουργήσουμε»

[ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΝΕΊΣ, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ «ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ». λέει ο Alain de Benoist, (φυσικά απευθύνεται σε ανθρώπους, με τα αλλόκοσμα και τα διαφορετικού από τον άνθρωπο DNA όντα δεν μας λέει, άλλωστε που να ξέρει κι αυτός. Τέλος πάντων, ας ασχοληθούμε με τους ανθρώπους.)

Η δημιουργία έπεται της γεννήσεως και δεν μπορεί κανείς να δημιουργηθεί παρά μόνον από τον ίδιο του τον εαυτό. Μόνον έτσι είναι δυνατόν να δώσει στον εαυτό του μία ψυχή, γι’ αυτό και ο Έκχαρτ κάνει λόγο για «αυτό-δημιουργία»: «υπήρξα η αιτία του εαυτού μου, εκεί που θέλησα τον εαυτό μου και δεν υπήρξα τίποτε άλλο. Υπήρξα αυτό που θέλησα και αυτό που θέλησα υπήρξε εγώ». Στην Edda «Havamal», ο Θεός Odin παρουσιάζεται θυσιασμένος στον ίδιο του τον εαυτό.

Ένα έθνος θεμελιώνει έναν Πολιτισμό όταν γίνεται η αιτία του εαυτού του, η αιτία της υπάρξεώς του, όταν την πηγή μίας αιώνιας ανανεώσεως την βρίσκει μόνο μέσα στην δική του Παράδοση. Το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους, όπου κάποιος οφείλει να βρίσκει μέσα του τις αιτίες του εαυτού του, καθώς και τα μέσα της όποιας αυτο-υπερβάσεώς του (αντίθετα λ.χ. από τον ηγέτη ενός παρακμιακού Κράτους που κρατεί την εξουσία από εξωτερικά του εαυτού του πράγματα αντί από την υπεροχή των προσωπικών αρχών του).

>ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ, αλλά πρέπει επίσης να γίνει τελικά αυτό που μπορεί να γίνει. Να κτισθεί σύμφωνα με την άποψη που έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του, αλλά και να μην αρκεστεί ποτέ από το αποτέλεσμα. Πρέπει να θέλει να αλλάξει πρώτα ο ίδιος πριν στραφεί να αλλάξει τον κόσμο, και είναι προτιμότερο να παραδεχθεί τον κόσμο όπως είναι παρά να παραδεχθεί τον εαυτό του όπως είναι. Πρέπει να αναπτύξουμε μέσα μας εκείνες από τις δυνατότητές που καθιστούν ανθρώπους εμάς τους ίδιους.

Μία ισχυρή θέληση μάς επιτρέπει να γίνουμε αυτό που θέλουμε ανεξάρτητα από εκείνο που ήμασταν, γιατί η θέληση προηγείται όλων των προκαθορισμών, ακόμη και εκείνου της γεννήσεως, υπό τον όρο βεβαίως να έχουμε την ικανότητα να θέλουμε. Πρώτα από όλα χρειάζεται να καλλιεργήσουμε την εσωτερική ενέργεια, την ενέργεια εκείνη «της οποίας την απόδειξη υπάρξεως μπορεί να δώσει εξίσου ένα μυρμήγκι και ένας ελέφαντας» (Σταντάλ) και που επιτρέπει να παραμένει κανείς μέσα στον χειμώνα αυτό δια μέσου του οποίου επιστρέφει η άνοιξη.

>ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ. Να ορίζουμε νόμους για τον εαυτό μας υπό τον όρο όμως να μην τους αλλάζουμε (πράγμα που ωστόσο δεν μας εμποδίζει από το να δίνουμε νέες διαστάσεις στις προοπτικές που επιλέξαμε). Να μην υποχωρούμε, να μην τσακίζουμε. Να συνεχίζουμε ακόμα και αν δεν υπάρχουν πια οι λόγοι για να συνεχίσουμε. Να μένουμε πιστοί στις προδομένες ιδέες, πιστοί ακόμα και για λογαριασμό εκείνων που δεν έμειναν πιστοί. Να μένουμε πιστοί επίσης και σε όλους εκείνους που δεν υπάρχουν πια. Να υπερασπιζόμαστε εναντίον όλων, ακόμα και εναντίον του ίδιου μας του εαυτού, την ιδέα που έχουμε για τα πράγματα και την ιδέα που θέλουμε να έχουμε για τον εαυτό μας.]

«Να πληρώνεις με το ίδιο σου το αίμα, αυτά που είπες ως μεγάλες ηθικές αρχές.»  Ντίνος Χριστιανόπουλος

Αν έγραφα αυτά που είπαν οι μεγάλοι άνθρωποι, από τον Πυθαγόρη, τον Ηράκλειτο μέχρι τον Καβάφη και τον Χριστιανόπουλο σχετικά με το ότι Ειμαστε Φυλακισμένοι, και τους τρόπους, τις μεθόδους, και τις πρακτικές που μπορούμε να Ελευθερωθούμε αν ΔΡΑΣΟΥΜΕ ανάλογα, με ΘΕΛΗΣΗ, θα χρειαζόμουν πολλές κολλές χαρτί.

Αυτοί οι άνθρωποι πλήρωσαν με το αίμα τους, τις θεωρήσεις τους.

Πως μπορούν να επηρεάσουν εσένα που σου λένε πως «υπάρχει κρίση» και χάνοντας κάθε ίχνος περηφάνειας τρέχεις στις πλατείες να πάρεις ΤΣΑΜΠΑ κρεμμύδια ραντισμένα με δηλητήριο;

Πως μπορούν να σε κατευθύνουν τα λόγια ενός Μεγάλου Ανθρώπου, όταν το ύψιστο ιδανικό σου είναι η ομάδα σου και οι κάθε λογής -ισμοί σου;

Πως;

Μυρμήγκια εν χορώ

Η ζωή του μυρμηγκιού ξεκινάει από ένα αυγό. Αν το αυγό είναι γονιμοποιημένο, το μυρμήγκι που θα γεννηθεί θα είναι θηλυκό ειδάλλως θα είναι αρσενικό. Τα μυρμήγκια αναπτύσσονται με πλήρη μεταμόρφωση με τις προνύμφες να περνούν από τη φάση της νύμφης πριν να αναδυθεί ως ενήλικας. Η προνύμφη παραμένει σχεδόν ακίνητη και οι εργάτριες την ταΐζουν και τη φροντίζουν. Το φαγητό δίνεται στην κάμπια με προφύλαξη. Με τον ίδιο τρόπο μοιράζονται οι ενήλικες την τροφή που είναι αποθηκευμένη στο «κοινό στομάχι».

Επίσης στις κάμπιες δίνεται κάποιες φορές στέρεα τροφή όπως τροφικά αβγά (αυγά που έχουν γεννηθεί για να αποτελέσουν τροφή), τμήματα θηράματος και καρπούς που μεταφέρονται από πεπειραμένες εργάτριες. Σε κάποια είδη η κάμπιες μεταφέρονται απευθείας επάνω στη λεία για να τραφούν. Οι κάμπιες αναπτύσσονται μέσα από μια σειρά αλλαγών μέχρι να εισέλθουν στη φάση της νύμφης. Η νύμφη ελεύθερες προεκτάσεις και όχι λιωμένες και ενωμένες με το σώμα όπως στις νύμφες της πεταλούδας

Πολλά ζώα μπορούν να μάθουν διάφορες τακτικές μιμούμενα! Ναι αυτά τα meme συντηρούν την δημιουργία, άλλα ζώα αλλά τα μυρμήγκια είναι πιθανότατα το μόνο είδος, πέραν των θηλαστικών, στο οποίο εμφανίζεται αμφίδρομη εκμάθηση.

Στο είδος Temnothorax albipennis ένας πεπειραμένος συλλέκτης καθοδηγεί ένα άπειρο μέλος της αποικίας του σε μια πηγή τροφής που μόλις έχει ανακαλυφθεί σε μια διαδικασία που ονομάζεται tandem running. Ο ακόλουθος αποκτά γνώση μέσα από την καθοδήγηση του καθοδηγητή του. Αμφότεροι, καθοδηγητής και ο ακόλουθος, λαμβάνουν ιδιαίτερα υπ’ όψιν τη θέση και την κίνηση του άλλου με τον καθοδηγητή να επιβραδύνει όταν ο ακόλουθος καθυστερεί, και επιβραδύνει όταν ο ακόλουθος πλησιάζει υπερβολικά κοντά.

Χορευτικές φιγούρες από μυρμήγκια

Ένα μυρμήγκι σηκώνει με τα πόδια του ένα μικρότερο ψηλά πάνω από το κεφάλι του σα να χορεύει. Αυτή είναι μία από τις χιλιάδες φωτογραφίες που τράβηξε ο φωτογράφος Adegsm για να καταλήξει σε μερικές που τελικά τον ικανοποιούσαν.

Απολαύστε τα μυρμήγκια εν χορώ

Ένα μυρμήγκι σηκώνει 100 φορές το βάρος του:  Είναι το λεγόμενο πρόβλημα των αναλογιών. Αφού ο άνθρωπος είναι 200 φορές ψηλότερος από ένα μυρμήγκι τα πόδια του είναι 200Χ200=40000 φορές πιο ανθεκτικά. Το βάρος του ανθρώπου  όμως είναι 200Χ200Χ200=8.000.000 φορές μεγαλύτερο από το βάρος του μυρμηγκιού. Επομένως ο άνθρωπος έχει 200 φορές μεγαλύτερη δυσκολία να σηκώνει το σώμα του από το μυρμήγκι. Έτσι αν ο άνθρωπος μπορεί να σηκώσει με ευκολία 40 κιλά δηλαδή το μισό του βάρους του, το μυρμήγκι σηκώνει το μισό επί 200 του βάρους του δηλαδή 100 φορές περισσότερο. Άρα αν το μυρμήγκι ζυγίζει 12 εκατομμυριοστά του γραμμαρίου μπορεί να σηκώσει βάρος 1,2 γραμμάρια.

Τα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα της οικογένειας Formicidae και μαζί με τις σφήκες και τις μέλισσες, αποτελούν την τάξη Υμενόπτερα. Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εποχή των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500. Διακρίνονται εύκολα από τις αρθρωτές κεραίες τους και τη χαρακτηριστική δομή του σώματός τους καθώς τα τμήματά του ενώνονται με μικρές αρθρώσεις και η μέση τους είναι ιδιαίτερα λεπτή.

Τα μυρμήγκια σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλει από μερικές δεκάδες θηρευτές που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη. Οι μεγαλύτερες αποικίες αποτελούνται κυρίως από στείρα άπτερα θηλυκά που σχηματίζουν τάξεις «εργατών», «στρατιωτών», ή άλλες εξειδικευμένες ομάδες. Σχεδόν όλες οι αποικίες μυρμηγκιών έχουν κάποια γόνιμα αρσενικά που αποκαλούνται κηφήνες και ένα ή περισσότερα γόνιμα θηλυκά που αποκαλούνται βασίλισσες. Οι αποικίες περιγράφονται κάποιες φορές ως υπεροργανισμοί επειδή τα μυρμήγκια μοιάζουν να συμπεριφέρονται σαν μια ενιαία ύπαρξη, καθώς εργάζονται συλλογικά για να υποστηρίξουν την αποικία.

Τα μυρμήγκια μελιού αποθηκεύουν τροφή για να μην κινδυνέψει η αποικία από λιμό: Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της Γης. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η Ανταρκτική και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά. Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς. Η επιτυχία τους σε τόσα πολλά περιβάλλοντα έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Η μακροχρόνια παράλληλη εξελικτική πορεία τους με άλλα είδη δημιούργησε μιμητικές, συμβιωτικές, παρασιτικές σχέσεις και σχέσεις αμοιβαιότητας.

Όλες οι αποικίες παρουσιάζουν καταμερισμό εργασίας, επικοινωνία μεταξύ των ατόμων, και ικανότητα επίλυσης περίπλοκων προβλημάτων. Αυτοί οι παραλληλισμοί με τις ανθρώπινες κοινωνίες έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης και αντικείμενο μελέτης.

Πολλά μυρμήγκια φτιάχνουν μεγάλες φωλιές, ενώ άλλα είδη είναι νομαδικά και δε χτίζουν μόνιμες κατασκευές. Τα μυρμήγκια φτιάχνουν είτε υπόγειες φωλιές, είτε τις κατασκευάζουν πάνω σε δέντρα. Οι μυρμηγκοφωλιές μπορεί να βρίσκονται στο έδαφος, κάτω από πέτρες, κάτω από πεσμένα τμήματα δέντρων ή μέσα σε αυτά, μέσα σε κοιλότητες κορμών ή ακόμα και σε βελανίδια. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή συμπεριλαμβάνουν χώμα καθώς και υλικά προερχόμενα από φυτά, και τα μυρμήγκια επιλέγουν προσεκτικά την τοποθεσία της φωλιάς τους. Τα μυρμήγκια του είδους Temnothorax albipennis αποφεύγουν τοποθεσίες όπου υπάρχουν νεκρά μυρμήγκια, καθώς μπορεί να υποδεικνύουν την ύπαρξη παρασίτων ή ασθενειών. Εγκαταλείπουν γρήγορα τη φωλιά τους στην πρώτη ένδειξη κινδύνου.

Τα μυρμήγκια διαφέρουν μορφολογικά από άλλα έντομα στο ότι έχουν αρθρωτές κεραίες, μεσοθωρακικούς αδένες, και μια έντονη συστολή της δεύτερου κοιλιακού τμήματός τους σε μία ένωση που θυμίζει μίσχο. Το κεφάλι, το μεσόσωμα, και το μετάσωμα ή γαστήρ είναι τα τρία διακριτά τμήματα του σώματός τους. Ο μίσχος σχηματίζει μια λεπτή μέση μεταξύ του μεσοσώματος (ο θώρακας εκτός από το πρώτο τμήμα της κοιλιάς) και τη γαστέρα (η κοιλιά μείον τα κοιλιακά τμήματα του μίσχου). Ο μίσχος μπορεί να αποτελείται από μία ή δύο ενώσεις (Είτε μόνο από τη δεύτερη είτε τη δεύτερη και την τρίτη κοιλιακή τομή).

Τα περισσότερα μυρμήγκια είναι αρπακτικά, πτωματοφάγοι, και έμμεσα φυτοφάγα, αλλά κάποια είδη έχουν αναπτύξει εξειδικευμένους τρόπους εξασφάλισης τροφής. Τα φυλλοκόπα μυρμήγκια (Atta και Acromyrmex) τρέφονται αποκλειστικά με ένα είδος μύκητα που φυτρώνει μόνο μέσα στις αποικίες τους. Συλλέγουν συνεχώς φύλλα τα οποία μεταφέρονται στην αποικία, κόβονται σε μικρά κομμάτια και τοποθετούνται σε κήπους μυκητών. Οι εργάτριες ειδικεύονται σε συγκεκριμένες διαδικασίες σύμφωνα με το μέγεθός τους. Τα μεγαλύτερα μυρμήγκια κόβουν τα τμήματα, οι μικρότερες εργάτριες μασάνε τα φύλλα, και τα μικρότερα φροντίζουν τους μύκητες.

Τα μεσαίας βαθμίδας φυλλοκόπα μυρμήγκια του είδους Atta cephalotes έχουν αρκετά κοφτερές γνάθους, ωστόσο, καθώς κόβουν συνεχώς μεγάλες ποσότητες φύλλων, οι λεπίδες τους στομώνουν. Όταν συμβεί αυτό και για τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής τους παύουν να κόβουν φύλλα και αναλαμβάνουν τη μεταφορά των ήδη τεμαχισμένων φύλλων στη φωλιά.Τα φυλλοκόπα μυρμήγκια είναι αρκετά ευαίσθητα ώστε να αντιληφθούν την αντίδραση του μύκητα σε διάφορα φυτικά υλικά, προφανώς εντοπίζοντας χημικά σήματα των μυκητών. Αν ένας τύπος φύλλου είναι τοξικός για το μύκητα τα μέλη της αποικίας θα πάψουν να το συλλέγουν. Τα μυρμήγκια τρέφονται από δομές που παράγουν οι μύκητες, που ονομάζονται gongylidia. Συμβιωτικά βακτήρια στην εξωτερική επιφάνεια των μυρμηγκιών παράγουν αντιβιοτικά που σκοτώνουν βακτήρια τα οποία μπορεί να είναι επιβλαβή για τους μύκητες.

Τα μυρμήγκια συχνά εκτρέφουν άλλα είδη εντόμων, τα οποία και χρησιμεύουν ως «ωφέλιμα οικιακά ζώα». ΧΑ ΧΑ ΧΑ Όχι ούτε σε αυτό είναι εφευρετικός ο άνθρωπος, δούλοι – υπάλληλοι – κατοικίδια,  υπάρχουν και σε άλλα είδη ζώντων οργανισμών! Πρόκειται για έντομα που τρέφονται από τον χυμό φυτών, όπως αφίδες, ψύλλους ή τζιτζίκια, τα οποία ζουν μόνιμα στον φλοιό ή στα φύλλα ενός φυτού και απομυζούν τους χυμούς του. Επειδή ο χυμός των φυτών είναι κορεσμένος με υδατάνθρακες, αλλά φτωχός σε πρωτεΐνες, τα έντομα αυτά αποβάλουν συνεχώς μεγάλο μέρος του υγρού, το οποίο με την σειρά τους εκμεταλλεύονται τα μυρμήγκια.

Για την υπηρεσία αυτή, τα μυρμήγκια προστατεύουν τα οικόσιτα έντομα από τις καιρικές συνθήκες και τους φυσικούς τους εχθρούς, ενώ στην ανάγκη κάνουνε και εκστρατείες συγκομιδής ωών για νέα κοπάδια, ή μεταφέρουν επωάζοντα έντομα και πλεονάζοντα ωά σε γειτονικά φυτά για να αποφύγουν τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό τους.

Αντιλαμβάνεσαι τι λέει ένα μυρμήγκι, αν του δώσεις λίγο μέλι π.χ «ΩΩ  το μάνα εξ ουρανού» αν το πατήσεις «ήταν θέλημα θεού» αν σου πέσει μια κανάτα νερό στην φωλιά του «Ο κατακλυσμός του Νώε» αν χάσεις τον φακό σου αναμμένο στην γειτονιά τους «είδαμε το θείο φως» χα χα χα

Όση γνώση έχει για σένα το μυρμήγκι, άλλη τόση έχεις κι εσύ για όποιον Θεό, τους φυσικούς ή τους μετά τους φυσικούς νόμους που διέπουν αυτό την συμπαντικό πεδίο.

Ειδικά αφού επιλέγεις να είσαι το υποτακτικό και ταπεινό πρόβατο –αμνός, αντί να ΞΑΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ την Α-λήθη και την Α-ΛΗΘΗ-ΝΗ σου υπόσταση, που είναι μακριά από θεούς, διαβόλους και γκουρού της συμφοράς φυσικούς ή κατ επίφαση «μεταφυσικούς». Όσο σου αρέσει να ακολουθείς οποιονδήποτε θεό,  αντί να Ηγείσαι και να είσαι η ΑΙΤΙΑ του ΕΙΝΑΙ σου … η κατρακύλα σου δεν έχει τέλος.