Χάλοουϊν (Halloween)

«Κι όμως, μέσα στο αίμα του ανθρώπου υπάρχει μια παλίρροια, ή μάλλον ένα παλιό θαλάσσιο ρεύμα, που με κάποιο τρόπο συγγενεύει με το λυκόφως, που του φέρνει φήμες μιας ομορφιάς από πέρα πολύ μακριά, όπως τα ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα από νησιά που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη κι αυτή η ανοιξιάτικη παλίρροια ή αυτό το ρεύμα, που επισκέπτεται το αίμα του ανθρώπου, έρχεται από το μυθικό μέρος της γενεαλογίας του, από το θρυλικό, το παλαιό. Τον οδηγεί έξω στο δάσος, έξω στους λόφους. Εκεί ακούει το αρχαίο τραγούδι» (Λόρδος Ντάνσανυ – The Book of Wonder)

Tο Χάλοουϊν (Halloween) είναι γιορτή του δυτικού κόσμου που γιορτάζεται την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως «trick or treat» («σκανταλιά ή κέρασμα»). Η γιορτή αυτή μπορεί να ταυτιστεί με τις Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά.

Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day – All Saints Day). Το Halloween συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ. Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.

Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) που κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προϋπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση. Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ, η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Από τότε, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.

Λένε ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σ’ ένα σώμα για να κερδίσουν την αθανασία. Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο, προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα φαντάσματα. Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν, θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά. Το Βατικανό, ωστόσο, το βλέπει σαν ένα «παιδικό παιχνίδι» και γι” αυτό το συγχωρεί. Οι πιο σημαντικοί εορτασμοί των Κελτών λάμβαναν χώρα κατά τις ημέρες που άρχιζαν οι εποχές, δηλαδή στις αρχές Νοεμβρίου, Φεβρουαρίου, Μαΐου και Αυγούστου, ενώ η πρώτη από αυτές ήταν το Σόουιν (Samhain= Νοέμβρης ή το τέλος του καλοκαιριού), η σημερινή εορτή των Αγίων Πάντων ή Χάλογουϊν (Halloween) όπως είναι περισσότερο γνωστή.

Η αρχαία γιορτή του Σόουιν σηματοδοτούσε το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του κελτικού Νέου Έτους. Τον θάνατο δηλαδή μιας εποχής (του καλοκαιριού) και τη γέννηση μιας άλλης (του χειμώνα). Σύμφωνα με το μύθο που έχει μεταγενέστερα στοιχεία του Κάτω Κόσμου, τη νύχτα του Σόουιν, της 31ης Οκτωβρίου, Γιορτής των Νεκρών, οι θεοί κατέβαιναν στη γη και με τα μαγικά τους προκαλούσαν αναστάτωση στους θνητούς ανθρώπους. To πέπλο που χώριζε τους δύο κόσμους εκείνη τη νύχτα γινόταν πολύ λεπτό και διαπερατό.

Αρχικά η γιορτή γινόταν προς τιμή του θανάτου του Ηλιακού Θεού και της μετάβασής του στις σκοτεινές χώρες του Κάτω Κύματος όπου έπειτα κατοίκησε ως Κύριος του Θανάτου. Αν και ο θάνατος είναι ο κεντρικός πυρήνας της γιορτής, η οποία αποτελούσε το μέγα μνημόσυνο των νεκρών, αυτό δε σημαίνει ότι πρόκειται για ένα μακάβριο γεγονός, εξάλλου ο θάνατος όπως είπαμε δεν προκαλούσε φόβο στους Κέλτες. Η γιορτή αυτή εκτός από τον θάνατο, είχε να κάνει και με το πέρασμα από μια φάση της ζωής σε μιαν άλλη, όσον αφορά τις σχέσεις, την εργασία κι άλλες μεταβάσεις στη ζωή των ανθρώπων. Θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε και «τελετουργικό μετάβασης», πολύ συχνό μοτίβο στις ζωές των ανθρώπων που λαμβάνει χώρα εκούσια ή ακούσια.
Οι υπαίθριες φωτιές επίσης έπαιζαν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των εορτασμών. Λέγεται πως οι χωρικοί έριχναν τα κόκαλα των σκοτωμένων ζώων στις φλόγες κι έπειτα, όταν η φωτιά δυνάμωνε, κάθε οικογένεια έπαιρνε με ένα δαυλό φωτιά για την οικογενειακή εστία. Έτσι δένονταν μαζί όλες οι οικογένειες του χωριού. Οι φωτιές αυτές ονομάζονταν Mπόνφάιρς (Bonfires :bone-κόκαλο+fire-φωτιά). Όλοι συνήθιζαν να κάθονται γύρω απ’ την Μόνφαϊρ και να λένε ιστορίες. Ένα Ιρλανδικό έθιμο επίσης ορίζει οι άνθρωποι να πηδάνε πάνω από αυτές τις φωτιές, πρακτική που μας θυμίζει δικά μας έθιμα, αλλά και άλλα παρόμοια σε όλο τον κόσμο που έχουν να κάνουν με τη φωτιά.

Στην Ιρλανδία, η συνήθεια κατά το Σόουιν να ανάβουν φωτιές στις κορυφές λόφων, παραλληλίστηκε με το φως και το χρώμα του ήλιου στον ουρανό, κάτι που ίσως να υπονοεί κι ένα είδος ηλιο-λατρευτικής θρησκείας. Οι άνθρωποι συνήθιζαν να μεταμφιέζονται σε φαντάσματα για να υποδεχτούν τους νεκρούς που μετέβαιναν στον κόσμο μας. Αυτό γινόταν ώστε να μην αναγνωρίσουν οι νεκροί τους ζωντανούς και τους βλάψουν. Ήταν δηλαδή ένα είδος καμουφλάζ.
Η κολοκύθα, γνωστή ως Τζακ ο Λάντερν (jack-o’lantern), είναι Αμερικανικό έθιμο, όσον αφορά τη χρήση της κολοκύθας. Κατά το παλαιό όμως Ιρλανδικό έθιμο, εκείνη τη νύχτα οι άνθρωποι σκάλιζαν σε ένα γογγύλι ή σε ένα ζαχαρότευτλο ανθρώπινα χαρακτηριστικά και μέσα τοποθετούσαν ένα αναμμένο κερί. Το φαναράκι αυτό είχε διπλό ρόλο: Πρώτον, το φως που άναβε μέσα του καθοδηγούσε τους νεκρούς προγόνους, που εκείνη τη νύχτα περιδιάβαιναν στον κόσμο μας για να συναντήσουν τους συγγενείς τους, ώστε να μην χάσουν το δρόμο τους και δεύτερον για να τρομάξουν κακόβουλες υπερφυσικές δυνάμεις.

Σήμα κατατεθέν; Μα φυσικά αυτό ακριβώς που μας έρχεται πρώτα απ’ όλα στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη Halloween, τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες, στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, συνήθως τρομακτικά. Ποιοι επωφελούνται ουσιαστικά από τη γιορτή αυτή; Τη μέρα αυτή περιμένουν πώς και πώς οι ζαχαροπλάστες της Αμερικής. Ο τζίρος σε γλυκά και ζαχαρωτά την ημέρα του Halloween υπερβαίνει κατά πολύ τον αντίστοιχο των Χριστουγέννων, του Αγίου Βαλεντίνου και του Πάσχα.

Οι άνθρωποι του κινηματογράφου, επίσης, εμπνέονται σε πολλές περιπτώσεις από το Halloween. Εκτός από τις ταινίες τρόμου, αρκετές άλλες έχουν για φόντο τους τη βραδιά του Halloween, από τη βουβή κωμωδία του 1904 «Halloween Night at the Seminary», ως την πρόσφατη παρωδία «Scary Movie». Ταινία αναφοράς για τη γιορτή παραμένει το θρίλερ τρόμου «Halloween», παραγωγής 1978, του «μετρ» Τζον Κάρπεντερ, με πρωταγωνιστές τους Ντόναλντ Πλέζανς και Τζέιμι Λι Κέρτις. Τα στοιχειωμένα μέρη του πλανήτη που θα σε «τρομάξουν» πριν από το Halloween: Στοιχειωμένα σπίτια, τούνελ με φαντάσματα, πλοία που κρύβουν μεγάλα μυστικά. Για όλους όσοι δεν πιστεύουν στο μεταφυσικό στοιχείο, μερικά υπαρκτά μέρη σε όλον τον κόσμο, βρίσκονται εδώ, προσδοκώντας να αλλάξουν τα δεδομένα.

Λίγες ώρες πριν το αμερικανικό Halloween, το έθιμο που μοιάζει με το δικό μας καρναβάλι αλλά περιλαμβάνει δραστηριότητες που προκαλούν τρόμο στους συμμετέχοντες, βρήκαμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά σε μέρη του πλανήτη που δικαιολογημένα ίσως, καταφέρουν να μεταφέρουν και λίγο τρόμο εκτός των HΠΑ … ΠΡΟΣΓΕΙΟΙ, Βρικόλακες, Σκιές, Ενοχλητικά Πνεύματα, Στοιχειωμένα Σπίτια …

Το πλοίο «Queen Mary»
Ιστορίες ακούγονται για το παλιό αυτό πλοίο, που, κατά πολλούς αποτελεί ορισμό του στοιχειωμένου μέρους. Αρχικά, το «Queen Mary» χρησιμοποιούνταν είτε σαν πλοίο που μετέφερε ναύτες κατά τη διάρκεια πολέμου, είτε σαν κρουαζιερόπλοιο πολυτελείας. Τελικά, το Queen αποσύρθηκε μετά από αρκετά χρόνια και αγοράστηκε το 1967 από την πόλη του Long Beach της Καλιφόρνια. Τέσσερα χρόνια μετά, αποφασίστηκε να μετατραπεί σε ξενοδοχείο. Οι πιο πολλές ιστορίες ακούγονται για το μηχανοστάσιο του στοιχειωμένου πλοίου, όπου μια πόρτα συνέτριψε έναν 17χρονο ναύτη την ώρα που προσπαθούσε να αποφύγει μια φωτιά.

Μία γυναίκα ντυμένη με μαγιό του 1930 που παραμονεύει στην πισίνα του πλοίου, χορευτές-φαντάσματα, ακόμη και το πνεύμα ενός νεαρού κοριτσιού που έσπασε το λαιμό του σε ένα ατύχημα στην πισίνα έχει ακουστεί να φωνάζει τη μητέρα της ή να ζητάει την κούκλα της. Τα έπιπλα μετακινούνται από μόνα τους, άνθρωποι νιώθουν το άγγιγμα ενός αόρατου χεριού κι εμφανίζονται άγνωστες οντότητες. Όλα αυτά έχουν ισχυριστεί πως έχουν δει ή ακούσει οι επισκέπτες αυτού του πλοίου, εξάπτοντας τη φαντασία στους πιο τολμηρούς. Οι 300 ναύτες που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια μιας πολεμικής σύγκρουσης όπως είπαμε παραπάνω, το πλοίο τους μετέφερε κατά τη διάρκεια πολέμου, έχουν «στιγματίσει» το πλοίο- ξενοδοχείο, κάνοντάς το να φαίνεται ακόμη πιο τρομακτικό.

Το σπίτι του Whaley
Στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, το πολυτελές σπίτι του Whaley έχει κερδίσει επίσημα (!) τον τίτλο του πιο στοιχειωμένου σπιτιού των Ηνωμένων Πολιτειών. Χτισμένη το 1857 από τον Thomas Whaley σε γη που κάποτε ήταν νεκροταφείο, η έπαυλη φιλοξενεί πολλά φαντάσματα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες. Ανάμεσα στα φαντάσματα που στοιχειώνουν το σπίτι του τον Thomas Whaley είναι αυτό ενός κοριτσιού που κρεμάστηκε κατά λάθος, αλλά και ενός κλέφτη που χτυπήθηκε με ρόπαλο μέχρι θανάτου. Μάλιστα ο τελευταίος μπορεί να ακουστεί στις σκάλες του σπιτιού όπου πέθανε -μερικές φορές έχει θεαθεί κατά την διάρκεια ξεναγήσεων στο σπίτι, όπως υποστηρίζεται. Η κόρη του Whaley με τα κόκκινα μαλλιά, συχνά εμφανίζεται τόσο αληθοφανής, που κάποιοι νομίζουν πως βλέπουν μπροστά τους ένα ζωντανό παιδί. Η Sybil Leek, γνωστό μέντιουμ στις ΗΠΑ, ισχυρίστηκε ότι αισθάνθηκε αρκετά πνεύματα εκεί κι ο διάσημος κυνηγός φαντασμάτων Hanz Holzer θεώρησε πως το σπίτι του Whaley αποτελεί πράγματι ένα από τα περισσότερο στοιχειωμένα κτίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η συγγραφέας de Traci Regula αναφέρει τις εμπειρίες που είχε στο σπίτι. «Όσο περνούσαν τα χρόνια, καθώς δειπνούσα απέναντι από τον δρόμο στο Old Town Mexican Cafι, άρχισα να παρατηρώ ότι τα παραθυρόφυλλα στον δεύτερο όροφο του σπιτιού του Whaley μερικές φορές άνοιγαν την ώρα που τρώγαμε, αρκετή ώρα αφότου το σπίτι είχε κλείσει. Σε μια πρόσφατη επίσκεψη μου μπορούσα να αισθανθώ την ενέργεια σε διάφορα σημεία του σπιτιού, ειδικά στο προαύλιο στο οποίο μπορούσα κιόλας να μυρίσω μια ελαφριά οσμή πούρου, μάλλον από τις επισκέψεις του Whaley.
Στην αίθουσα υποδοχής μύριζα ένα άρωμα που αρχικά νόμιζα ότι ήταν της νεαρής γυναίκας που συμπεριφερόταν σαν ξεναγός, όμως όταν προσπάθησα λίγο αργότερα να μυρίσω ελαφρά προς την κατεύθυνση της καθώς συνομιλούσαμε, κατάλαβα ότι δεν φορούσε άρωμα». Παρόλο που το κράτος είχε αποφασίσει να γκρεμίσει το σπίτι, κατά ένα μυστήριο τρόπο κάθε φορά η διαδικασία σταματούσε, για ποικίλους και συνήθως ανεξήγητους λόγους. Σήμερα, αποτελεί ένα σημείο με ιστορικό ενδιαφέρον, ενώ οι ερευνητές που ασχολούνται κατά περιόδους με το σπίτι δεν έχουν καταφέρει να δώσουν μια λογική εξήγηση για τα όσα συμβαίνουν.

Το κάστρο του Εδιμβούργου
Σε μια πόλη που έχει χαρακτηριστεί ως η πιο στοιχειωμένη σε όλη την Ευρώπη, βρίσκεται το κάστρο του Εδιμβούργου, φημισμένο ως ένα από τα πιο «σκοτεινά» σημεία στη Σκωτία. Επιβλητικό, στην κορυφή ενός άγριου πέτρινου τοπίου, το ιστορικό φρούριο χρονολογείται άνω των 900 ετών. Στα κελιά και στα μπουντρούμια του κάστρου, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, καθιστώντας το –για πολλούς- μια φυλακή βασανισμένων και εγκλωβισμένων ψυχών.

Οι επισκέπτες του κάστρου έχουν αναφέρει πώς έχουν δει ο αρκετές φιγούρες φαντασμάτων να περιφέρονται στους διαδρόμους. Το φάντασμα ενός χωρικού στην αυλή, ένας ακέφαλος ντράμερ, τα πνεύματα των Γάλλων αιχμαλώτων από τον επταετή πόλεμο και κρατουμένους των τότε φυλακών από την Αμερικανική Επανάσταση – ακόμη και το φάντασμα ενός σκύλου περιπλανώμενο στο νεκροταφείο σκύλων του κάστρου, είναι μόλις μερικά παραδείγματα που αναφέρονται από διαφορετικά άτομα.

Στο μυστήριο κάστρο, έχουν γίνει αρκετές έρευνες επιστημόνων την τελευταία δεκαετία, με τα ευρήματα αυτών να στοιχειώνουν ακόμη πιο πολύ την υπόθεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μελέτη του Δόκτωρ Richard Wiseman, ψυχολόγου από το Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, στο πλαίσιο του Edinburgh International Science Festival (Διεθνές Επιστημονικό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου ) το 2001, σύμφωνα με το δίκτυο bbc. Ο Richard Wiseman, με τη βοήθεια εθελοντών, έφερε στη δημοσιότητα ορισμένα ευρήματα τα οποία φανέρωναν την ύπαρξη μεταφυσικής δραστηριότητας. Πολλοί από τους εθελοντές ένιωσαν ξαφνική πτώση της θερμοκρασίας, είδαν περίεργες σκιές ενώ είχαν μια αίσθηση ότι κάποιος τους παρακολουθεί. Ένα άτομο ανέφερε ότι αισθάνθηκε ένα κάψιμο στο μπράτσο του, ενώ αρκετοί άλλοι υποστήριξαν πως μια παρουσία που δεν έβλεπαν τους άγγιζε ελαφρά στο πρόσωπο. Πολλές ακόμη έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί στο συγκεκριμένο κάστρο, χωρίς όμως καμία να αποδεικνύει 100% την μεταφυσική δραστηριότητα…

Η οικεία «Raynham Hall»
Μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες φαντασμάτων στην ιστορία τραβήχτηκε στο Raynham Hall, ένα αγροτόσπιτο στην ανατολική Αγγλίας. Η εικόνα του 1936 αποτυπώνει τη γυναικεία φιγούρα φαντάσματος, γνωστής ως «Little Brown Lady of Raynham» να κατεβαίνει τις σκάλες. Οι φωτογραφίες αυτές είναι ανάμεσα στις πιο αυθεντικές φωτογραφίες φαντασμάτων που πάρθηκαν ποτέ. Η «Brown Lady» πιστεύεται πως είναι η Ντόροθι, η γυναίκα του Τσάρλς Τάουνσεντ, κάποτε ιδιοκτήτη του σπιτιού.

Σύμφωνα με τον μύθο, η «Καφέ Κυρία» είχε απατήσει τον σύζυγό της. Όταν όμως αυτός το ανακάλυψε, έξαλλος, την κλείδωσε στο σπίτι ενώ της απαγόρευσε να βλέπει μέχρι και τα παιδιά της. Στο λυκόφως, η «Dolly» λέγεται πως στοιχειώνει την φτιαγμένη από βελανιδιά σκάλα, ενώ αποτελεί ένα φάντασμα που έχει αποτυπωθεί από φωτογράφους του περιοδικού Country Life στην περίφημη φωτογραφία του 1936.

Το Κολοσσαίο της Ρώμης
Μεγαλοπρεπείς μονομάχοι αγωνίζονται μέχρι θανάτου την ώρα που χιλιάδες θεατές απολαμβάνουν τον αγώνα: Αυτή είναι η εικόνα που έρχεται στο μυαλό μας για το Κολοσσαίο, ένα από τα πιο μυθικά αρχαία κτίσματα στον κόσμο. Θεωρείται όμως και στοιχειωμένο. Ένα αλλόκοσμο συναίσθημα καταλαμβάνει χιλιάδες επισκέπτες που βρίσκονται στο χώρο μιας αιματοχυσίας που λάβανε χώρα δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Όλα ξεκίνησαν από τη δίψα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, για αίμα. Ανάγκαζαν, αφού σκλάβωναν τους πολιτικούς κρατουμένους, να πολεμούν μέχρι θανάτου με τρομερά θηρία στην βαθυκόκκινη άμμο της αρένας.

Άνθρωποι της ασφαλείας, επισκέπτες αλλά και ξεναγοί κάνουν λόγο για υπερφυσικές δραστηριότητες: κρύα ρεύματα αέρα, χέρια που τους έχουν αγγίξει ή σπρώξει, ήχοι σπαθιών που χτυπούν μεταξύ τους και για απόκοσμους βρυχηθμούς λιονταριών είναι μόλις μερικά από τα ανεξήγητα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στο μυθικό αυτό κτίσμα. Μια εικόνα που έχουν δει πολλοί, είναι εκείνη ενός Ρωμαίου στρατιώτη που φυλάει σκοπιά, με τον ουρανό της νύχτας να του δημιουργεί μία τρομακτική σιλουέτα.

Το «Screaming Tunnel» στους Καταρράκτες του Νιαγάρα
Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα που αποτελούν σύμπλεγμα καταρρακτών του ποταμού Νιαγάρα, στα διεθνή σύνορα μεταξύ του Οντάριο στον Καναδά και Νέας Υόρκης, έχουν συνδυαστεί κατά πολλούς με έναν τρομακτικό αστικό μύθο. Στο περιβάλλον του μαγικού τουριστικού παραδείσου βρίσκεται το αποκαλούμενο «Screaming Tunnel» (Το τούνελ που ουρλιάζει). Εκεί όπου ένα μικρό κοριτσάκι κάηκε ζωντανό από τον ψυχοπαθή πατέρα του, ένα γεγονός που έδωσε αφορμή στο να σχηματιστεί ο εξής τρομακτικός μύθος. Στο τούνελ αυτό λοιπόν, αντί να ακούς τους εκκωφαντικούς ήχους από τα νερά των καταρρακτών που πέφτουν με ορμή, «ακούς» το ουρλιαχτό του πνεύματος του παιδιού που, πριν πολλές δεκαετίες έχασε τη ζωή του.

Το εν λόγω τούνελ χτίστηκε από την «Grand Trunk Railroad» στις αρχές του 20ου αιώνα ως το μέρος ενός μεγαλύτερου σιδηροδρομικού project που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές αναφορικά με το τι οδήγησε στην διαμόρφωση του μύθου, αλλά όλες τους καταλήγουν στο κοριτσάκι που κάηκε ζωντανό μέσα στο τούνελ, όταν ο πατέρας του του έβαλε φωτιά με σπίρτα και βενζίνη. Για να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα την ιστορία, λέγεται πώς εάν ανάψεις ένα σπίρτο τη νύχτα μέσα στο τούνελ, ο ήχος του κοριτσιού που ουρλιάζει θα σε περιβάλλει και η φλόγα σου θα σβήσει ξαφνικά.

Μύθοι ή πραγματικότητα, όλες οι παραπάνω ιστορίες εμπλέκονται με ένα υπερφυσικό στοιχείο, κάτι που πάντα κινεί την ανθρώπινη περιέργεια, άλλωστε κάθε πραγματικότητα εμπεριέχει κι ένα μύθο, με τα όρια να είναι δυσδιάκριτα και μάλιστα την νύχτα του Halloween σχεδόν εξαφανίζονται και τότε κάτι παράξενο και τρομαχτικά μαγικό θα συμβεί … και δεν είναι πολύ σίγουρη ότι θέλεις να είσαι κάπου εκεί κοντά.

Σερφάροντας στο ιντερνέτ βρήκα τα παραπάνω. Πραγματικά τόση νοσηρότητα και τόσος τρόμος και φόβος -που γνωρίζουμε ποιούς τρέφει και ποιοί τον έχουν ανάγκη– δεν αντιλαμβάνομαι τι εξυπηρετεί και τι πρέπει να γιορτάσουμε αν δεν είμαστε ζαχαροπλάστες; Γιατί πρέπει να ντυθούμε και να φερθούμε σαν τα τέρατα του Λάβκραφτ για να γιορτάσουμε τι; Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να νοιώσω φόβο ή να φοβίσω κάποιον άλλον; Ειδικά όταν γνωρίζω τι είδους όντα τρέφω με αυτόν τον φόβο και μάλιστα την συγκεκριμένη νύχτα που είναι εμποτισμένη από μόνη της με τόση νοσηρότητα, τρόμο και φόβο από αρχαιοτάτων χρόνων; Ίσως να κάνω λάθος, απλά λογικούς συνειρμούς καταθέτω, είμαι έτοιμη ν’ ακούσω κι άλλες προτάσεις, αν γνωρίζετε κάτι παραπάνω για το θέμα ! και απολαύστε ένα σχετικό ποίημα του H. P. Lovecraft

Hallowe’en in a Suburb
by H. P. Lovecraft

The steeples are white in the wild moonlight,
And the trees have a silver glare;
Past the chimneys high see the vampires fly,
And the harpies of upper air,
That flutter and laugh and stare.

For the village dead to the moon outspread
Never shone in the sunset’s gleam,
But grew out of the deep that the dead years keep
Where the rivers of madness stream
Down the gulfs to a pit of dream.

A chill wind blows through the rows of sheaves
In the meadows that shimmer pale,
And comes to twine where the headstones shine
And the ghouls of the churchyard wail
For harvests that fly and fail.

Not a breath of the strange grey gods of change
That tore from the past its own
Can quicken this hour, when a spectral power
Spreads sleep o’er the cosmic throne,
And looses the vast unknown.

So here again stretch the vale and plain
That moons long-forgotten saw,
And the dead leap gay in the pallid ray,
Sprung out of the tomb’s black maw
To shake all the world with awe.

And all that the morn shall greet forlorn,
The ugliness and the pest
Of rows where thick rise the stones and brick,
Shall some day be with the rest,
And brood with the shades unblest.

Then wild in the dark let the lemurs bark,
And the leprous spires ascend;
For new and old alike in the fold
Of horror and death are penned,
For the hounds of Time to rend.

Σωκράτης και Ιησούς – Ένας παρεξηγημένος συσχετισμός

<Jean Delville – The School of Plato (1898)

«Δεν πρέπει να εξετάζουμε ποιος το είπε, αλλά αν είναι αλήθεια ή όχι.»161c
Πλάτων, Χαρμίδης


'Οπως μελετάμε, κάποιες θέσεις του Σωκράτη, ακόμα και οι συνθήκες θανάτου του, προσομοιάζουν ιδέες και αφηγήσεις του Χριστιανισμού. Δεν τις επιβεβαιώνουν όμως, αφού τα κοινά τους σημεία είναι κυρίως επιφανειακά. Η ιδέα του Σωκράτη ότι οι θεοί είναι καλοί και κάνουν μόνο καλά πράγματα, είναι κάτι που τον αποξένωσε καθοριστικά από τη λαϊκή θρησκεία της εποχής του. Η νέα αυτή θέαση βρήκε Χριστιανούς θιασώτες, όταν εξαπλώθηκε η θρησκεία τους από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη, αφού αναγνώρισαν κοινό έδαφος στη φιλοσοφία που επηρέασε τόσο πολύ τον αρχαίο κόσμο. Ο θεός του Σωκράτη όμως δεν είναι αυτός που καθορίζει τι είναι καλό και τι όχι (Ευθύφρων), όπως κάνει ο θεός της παλιάς Διαθήκης με τις δέκα εντολές. Πηγή της ηθικής για τον Σωκράτη είναι η λογική του, όχι η θεϊκή εντολή.

Η πρώιμη Χριστιανική θεολογία επηρεάστηκε πολύ από τον Σωκράτη και στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι Χριστιανοί τον έβλεπαν σαν «προ Χριστού άγιο». Στην Ευαγγελική Προπαρασκευή του Ευσέβιου (3ος-4ος αιώνας) ο Πλάτων θεωρείται πως είχε με κάποιο τρόπο αντιληφθεί την αλήθεια του Χριστιανισμού λαμβάνοντας έμπνευση από τον θεό˙ «και τι είναι ο Πλάτων αν όχι ο Μωυσής που μιλάει στα ελληνικά της αττικής διαλέκτου;» Ο νεοπλατωνιστής Marsilio Ficino (15ος αιώνας) κάνει λεπτομερείς παραλληλισμούς ανάμεσα στις δίκες και τους θανάτους του Σωκράτη και του Ιησού. Ένας από τους διαλόγους του Έρασμου (The Godly Feast) περιέχει τη φράση «Άγιε Σωκράτη, προσευχήσου για εμάς» και παρομοιάζει τον Χριστό της Γεθσημανής με τον Σωκράτη στο κελί του. Ο άγιος Αυγουστίνος είπε «ο πλατωνισμός είναι ο προθάλαμος του Χριστιανισμού». Αυτή η παράδοση συνεχίστηκε από τον Ντιντερό (που όμως δεν ολοκλήρωσε τη δραματοποίηση του σωκρατικού θανάτου) και τον Ρουσσώ (First Discourse, 1751).

Η ορθολογιστική προσέγγιση της θρησκείας τον 17ο και 18ο αιώνα απορρίπτοντας τον φανατισμό παρουσίασε τον Σωκράτη μάρτυρα της ορθολογιστικής θρησκείας, αφού ο θάνατός του προήλθε από φανατικούς. Ο Βολτέρος έγραψε ένα θεατρικό έργο για τον θάνατο του Σωκράτη (Σωκράτης, μέσα του 18ου αιώνα), ο Νίτσε ονόμασε τον Πλάτωνα «προϋπάρξαντα Χριστιανό», ενώ ο Ένγκελς τον θεωρεί τον μεγάλο πρόδρομο του Χριστιανισμού. Ο Μπέρτραντ Ράσελ παρατηρεί πως ο Χριστιανισμός διέδωσε μια άποψη που είχε ήδη εκφραστεί στην αρχαιότητα από τον Σωκράτη και αργότερα τους Στωικούς, ότι το καθήκον προς τον θεό είναι πιο επιτακτικό από το καθήκον στο κράτος, ότι «οφείλουμε να υπακούμε τον Θεό περισσότερο από τον Άνθρωπο».

Οι πρώτοι Χριστιανοί, όταν άκουγαν τα εγκλήματα για τα οποία τους κατηγορούσαν οι Ρωμαίοι, θεωρούσαν ότι βρίσκονται σε παρόμοια θέση με τον Σωκράτη και ήταν διατεθειμένοι να πεθάνουν για την αλήθεια, όπως εκείνος. Ο Σωκράτης δεν ήθελε να συμβιβαστεί και θα είχε απελευθερωθεί, αν υποσχόταν ότι θα σταματούσε να μιλάει για την αλήθεια. Έτσι και οι Χριστιανοί, αν αναγκάζονταν να ενδώσουν και να απαρνηθούν τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο ζωής που διάλεξαν, θα σώζονταν. Στις Πράξεις Μαρτύρων βρίσκουμε αναφορές σε αυτόν. Στις απολογίες τους στα δικαστήρια οι κατηγορούμενοι επικαλούνταν τη στάση του Σωκράτη, καθότι ήταν πολύ συμπαθής στους ειδωλολάτρες δικαστές και κατηγόρους τους, και η επίκλησή του ήταν ένας τρόπος να κερδίσουν το σεβασμό και τη συμπάθειά τους παραλληλίζοντας τη συμπεριφορά του Χριστού έναντι του Πόντιου Πιλάτου με αυτήν του Σωκράτη. Οι ειδωλολάτρες όμως κατέκριναν τον Ιησού για τη στάση του, σαν μη σοφή. Ήταν υπερβολικά ταπεινός, ενδοτικός και σιωπηλός και πολλοί θεωρούσαν ότι η συμπεριφορά αυτή δεν ήταν αξιοπρεπής, ότι δεν ήταν αυτή που θα περίμενε κανείς από έναν άγιο.

Στην αρχαιότητα όλοι θεωρούσαν τον Σωκράτη αδικοχαμένο ήρωα και οι Χριστιανοί το αξιοποίησαν αυτό. Μετά τον 2ο αιώνα πολύ λιγότεροι γνώριζαν τον Σωκράτη και λίγα μορφωμένα άτομα μόνο θα αισθάνονταν συμπάθεια γι’ αυτόν. Κάποιοι συγγραφείς με ορθόδοξες χριστιανικές απόψεις αποκήρυξαν τους παραλληλισμούς Σωκράτη και Ιησού διατεινόμενοι ότι δεχόμενος να πιει το κώνειο ουσιαστικά είχε διαπράξει αυτοκτονία, ενώ άλλοι ενοχλήθηκαν από τις ομοφυλοφιλικές τάσεις και τους περίεργους όρκους του («μα τον κύνα»). Έτσι, η επιρροή του στην επίσημη χριστιανική σκέψη άρχισε να φθίνει.

Η πραγματική δοκιμασία για τον Σωκράτη δεν ήταν ν’ αποφύγει τον θάνατο (ούτε του Ιησού βέβαια), αλλά να αποφύγει να κάνει αδικία. Εφόσον πίστευε πως είναι πάντα λάθος να κάνεις κακό σε κάποιον, ακόμα κι αν αυτός σε έχει αδικήσει και, εφόσον βλάπτεται περισσότερο αυτός που αδικεί και όχι το θύμα της αδικίας, για τον Σωκράτη το να στρέφεις το άλλο μάγουλο γίνεται βασικό συστατικό της δίκαιης ζωής. Μπορεί όμως ο Ιησούς να γυρνούσε το άλλο μάγουλο, αλλά στη Γη είχε έρθει όχι για να φέρει την ειρήνη, αλλά το σπαθί[1]. Κι αν αυτή η άρνηση της ανταπόδοσης μοιάζει με φιλειρηνικά δόγματα του Χριστιανισμού, η διαφορά στον Σωκράτη είναι πως αναζητούσε μια πλήρως ανεπτυγμένη και αξιόλογη ζωή σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο και όχι μετά το θάνατο.

Εξάλλου το «μην απαντάς στο κακό με κακό» του Σωκράτη είναι αιώνες μακριά από την προσταγή να αγαπάς τον εχθρό σου[2]. Η προτροπή του Σωκράτη αφορά τη συμπεριφορά, προκύπτει από τη λογική και έχει ένα πρακτικό αποτέλεσμα στη ζωή του ατόμου και της κοινωνίας. Η προσταγή του Ιησού αφορά το συναίσθημα, προκύπτει από αυθαίρετη βούληση και υπόσχεται οφέλη στον άλλο κόσμο. Και, αν δεχτούμε τη θεϊκή εντολή, θα πρέπει να πούμε ότι όσο μεγαλύτερο είναι το έγκλημα του άδικου, τόσο περισσότερο πρέπει να τον αγαπάμε. Πώς θα μπορούσε όμως κάποιος να διαταχθεί να αισθάνεται έτσι ή αλλιώς; Το αίτημα του Ιησού είναι τόσο παράλογο όσο είναι και αδύνατο να ικανοποιηθεί. Κανένας δεν μπορεί να πείσει τον εαυτό του να αλλάξει το θυμικό του, παρά μόνο, το πολύ, να το καθυποτάξει. Δηλαδή μπορεί να μισεί τον εχθρό του αλλά να φέρεται σαν να μην τον μισεί. Αυτό όμως δεν είναι αγάπη (ή αρετή), αυτό είναι υποκρισία.

Στο Κατά Ματθαίο 22:39 διαβάζουμε: «…Να αγαπάς τον πλησίον σου, όπως αγαπάς τον εαυτό σου». Αυτό το ‘όπως τον εαυτό σου’ κάνει απόλυτα αδύνατη την εντολή και καταδικάζει τον πιστό στη μόνιμη ενοχή και αποτυχία. Κανένας δεν μπορεί ν’ αγαπήσει κάποιον άλλον κυριολεκτικά όπως τον εαυτό του και η θεϊκή εντολή αγάπης δεν περιορίζεται καν στα παιδιά ή στον/στην σύζυγο, αλλά επεκτείνεται στην ανθρωπότητα. Ο πιστός, λοιπόν, μπορεί μόνο να συμβιβάζεται με τον κανόνα και ποτέ να τον ακολουθεί πιστά˙ παρά μόνο πιστευτά. Πιστευτά βέβαια στους ανθρώπους, όχι στον θεό˙ τον θεό δεν τον κοροϊδεύεις. Η εντολή όμως δεν χωράει περιορισμούς: «Πρέπει λοιπόν να γίνετε τέλειοι δια της αγάπης προς τους πάντες, καθώς είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατήρ σας, ο οποίος είναι αγάπη» (Κατά Ματθαίο 5:48).

Κι ούτε λόγο για συγχώρεση ο Σωκράτης – ούτε για καθ’ υποκατάσταση λύτρωση αμαρτιών. Κακίες βέβαια δεν κρατάει ούτε θα πάρει εκδίκηση ποτέ. Ακόμα και η τιμωρία τον άδικων που ζητάει, μοναδικό σκοπό έχει την βελτίωση της ψυχής του άδικου. Γιατί, αν θέλει να λέγεται καλός πρέπει να κάνει μόνο καλά πράγματα και να πολλαπλασιάζει την καλοσύνη όπως μπορεί. Η συγχώρεση όμως φαίνεται αδύνατη. Θα μπορούσε κάποιος να πληρώσει τα χρέη ενός φίλου, θα μπορούσε να πάρει τη θέση του στη φυλακή ή σε δωμάτιο βασανιστηρίων˙ θα μπορούσε ακόμα και να πεθάνει στη θέση του, αν το επέλεγε. Αυτό που δεν θα μπορούσε να κάνει είναι να τον απαλλάξει από τις αμαρτίες του. Η συγχώρεση και, κυρίως, η έμμεση λύτρωση μέσω της θυσίας ενός αποδιοπομπαίου τράγου είναι αποποιήσεις ευθυνών και γι’ αυτό παράλογες. Για τον ελεύθερο άνθρωπο οι ευθύνες του τού ανήκουν και τον βαραίνουν ολοκληρωτικά.

Παρόλα αυτά, είναι πολλές οι φαινομενικές ομοιότητες των δύο ιστορικών μορφών, και αυτές καπηλεύτηκαν οι ακόλουθοι του Ιησού: Αινιγματικό πρόσωπο την εποχή του (αλλά και σήμερα, αφού δεν έγραψε ο ίδιος τίποτα), που ενοχλούσε τους ισχυρούς και επέκρινε κάθε μορφή αδικίας και κατάχρηση εξουσίας πιστεύοντας ότι μιλούσε εν ονόματι κάποιας άλλης, ανώτερης δύναμης. Κατηγορήθηκε ότι αρνήθηκε τους θεούς της κοινότητας ενώ πρότεινε καινούργιους και ότι διέφθειρε τους νέους. Ήταν ικανός στην τέχνη της συζήτησης, αδιαφορούσε για τα υλικά αγαθά και ασχολούνταν μόνο με ανώτερα πράγματα. Εναντίον του δεν στράφηκαν μόνο οι ισχυροί, αλλά και οι ισότιμοί του, οι οποίοι τον θανάτωσαν σαν βλάσφημο, κι ενώ μπορούσε να διαφύγει ζητώντας χάρη και εκδηλώνοντας μεταμέλεια, επέλεξε να μην προδώσει τις αρχές του και τον σκοπό του. Εν τέλει, πέθανε όπως έζησε, μην βλάπτοντας ποτέ κανέναν. Τα παραπάνω μπορούν να αποδοθούν τόσο στον Ιησού όσο στον Σωκράτη, αλλά είναι περισσότερα αυτά που τους χωρίζουν παρά αυτά που τους ενώνουν.

Έχει ειπωθεί ότι ίσως δεν υπήρξε ποτέ Σωκράτης ως ιστορικό πρόσωπο ή ότι το πρόσωπο που βλέπουμε στο πλατωνικό έργο το έπλασε ο Πλάτωνας αποκλειστικά σαν αφηγηματικό τέχνασμα για να προωθήσει τις δικές του ιδέες. Αυτό (αν και δεν αντέχει στην κριτική) μικρή σημασία έχει για την αξία των κειμένων, καθώς οι ιδέες του δεν εξαρτώνται από το πρόσωπο που τις εκφέρει. Οι ιδέες είναι ιδέες˙ μένει στη λογική εξέταση να κρίνει την αξία τους («Δεν πρέπει να εξετάζουμε ποιος το είπε, αλλά αν είναι αλήθεια ή όχι»). Στη φιλοσοφία, όπως και στην επιστήμη, δεν υπάρχουν αυθεντίες. Ο φιλόσοφος πρέπει να πείσει με τη λογική, όπως ο επιστήμονας με αποδείξεις. Αν τα επιχειρήματα αρκέσουν, δεν ενδιαφέρει τον αναγνώστη αν διαβάζει Πλάτωνα ή κάποιον ανώνυμο.

Το ίδιο έχει ειπωθεί και για την ιστορικότητα του Ιησού, ότι ποτέ δεν υπήρξε αλλά πως είναι κατασκεύασμα των συγγραφέων των Ευαγγελίων ή τουλάχιστον ότι δεν ήταν ο γιος του θεού αλλά ένας συνηθισμένος άνθρωπος˙ ότι δηλαδή ήταν μόνο Ιησούς και όχι Χριστός. Στην περίπτωση που έχουν δίκιο όμως, τα διδάγματά του πέφτουν στο κενό, σε αντίθεση με του Σωκράτη. Έχει σημασία ότι όσα λέει ο Ιησούς ή οποιοδήποτε άλλο θρησκευτικό πρόσωπο, προέρχονται από το νου του θεού ή από θεϊκή έμπνευση. Εντολές όπως «παρατήστε την οικογένειά σας, τους φίλους, την περιουσία και τη δουλειά σας και ακολουθήστε εμένα»[3] γίνονται ανήθικες χωρίς το αντάλλαγμα της πρόσβασης στον παράδεισο. Γιατί, αν όντως υπάρχει παράδεισος και αν όντως ο τρόπος για να καταλήξουμε εκεί είναι αυτός, τότε το να βάλουμε την οικογένεια σε δεύτερη μοίρα είναι ελάχιστη θυσία όταν η εναλλακτική είναι η αιωνιότητα της κόλασης. Όμως, τι πιο ανήθικο από κάποιον απλό άνθρωπο που απομακρύνει το άτομο από φίλους και συγγενείς, από το να σκεφτεί για το (επίγειο) μέλλον του και να τα παίξει όλα για όλα, όταν η υπόσχεση της ουράνιας ευδαιμονίας είναι ψεύτικη;

Τα επιθανάτια λόγια του Ιησού μαρτυρούν ένα παράπονο «Θεέ μου, θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» – και μετά μια «φωνή μεγάλη»[4]. Τελευταία λόγια του Σωκράτη στη δίκη, απευθυνόμενος στους δικαστές, ήταν: «Αλλά τώρα πια είναι ώρα να φύγουμε, εγώ για να πεθάνω, κι εσείς για να ζήσετε. Ποιοι από μας πηγαίνουν σε καλύτερο μέρος, κανείς δεν ξέρει παρά μόνο ο θεός.» Και αργότερα, στο κελί του, λέει στον φίλο του: «Ας τα αφήσουμε αυτά, Κρίτωνα, και ας κάνουμε αυτά που λέω, επειδή ο θεός αυτό μας ζητάει να κάνουμε». Ο Σωκράτης έχει κάνει το καθήκον του, όπως αυτός το έκρινε σωστό, και αφήνει τον εαυτό του να οδηγηθεί εκεί που καταλήγει ο δρόμος που διάλεξε. Πριν πεθάνει, και αφού γελάσει χαρμόσυνα με τους φίλους του που λυπούνται άδικα για την εκτέλεση του δασκάλου τους, ζητάει από τον Κρίτωνα να θυσιάσει στον θεό της Ιατρικής Ασκληπιό τον κόκορα που του χρωστάει. Του τον οφείλει, αφού η φυγή της ψυχής του από το σώμα του, εσπευσμένη από το κώνειο, αποτελεί γιατρειά˙ όχι καταστροφή. Σε κάτι άλλο που διέφερε από τον Ιησού ήταν στο ότι είχε χιούμορ.
-----------
[1] Κατά Ματθαίο 10:34: «Δεν ήρθα για να φέρω την ειρήνη, αλλά την μάχαιραν και διαίρεση και διχασμό.»

[2] Κατά Ματθαίο 5:44 & Κατά Λουκά 6:27-36

[3] Κατά Ματθαίο 19:29: «Και καθένας που άφησε σπίτια ή αδερφούς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για να μείνει ενωμένος και να μην χωριστεί από μένα, θα λάβει πολλαπλά στην παρούσα ζωή, θα κληρονομήσει δε και την αιώνια ζωή». Κατά Ματθαίο 8:22: «…Ακολούθα με και άφησε τους συγγενείς σου, οι οποίοι φαίνονται μεν ζωντανοί, πράγματι όμως λόγω της απιστίας τους είναι πνευματικά νεκροί, να θάψουν τους νεκρούς, που είναι δικοί τους, γιατί και αυτοί πέθαναν μέσα στην απιστία». Κατά Λουκά 14:26: «Εάν κανείς έρχεται μαζί μου, και δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του και τη γυναίκα του και τους αδερφούς του και τις αδερφές του, εφόσον αυτοί του γίνονται εμπόδιο στο να με ακολουθεί, ακόμα δε εάν δεν μισεί και αυτήν τη ζωή του, εφόσον ο φόβος του να χάσει την ζωή του τού γίνεται αιτία να με αρνηθεί, αυτός ο άνθρωπος δε μπορεί να είναι μαθητής μου».

[4] Μόνο αν πιστέψουμε τον Ματθαίο (27:46) και τον Μάρκο (15:34). Τα τελευταία λόγια του Κυρίου δεν γλίτωσαν από την ασυνέπεια της βιβλικής αφήγησης. Στα άλλα ευαγγέλια διαβάζουμε: Κατά Λουκά 23:46: «Πάτερ, γεμάτος ελπίδα και εμπιστοσύνη σε σένα, παραδίδω στα χέρια σου τη λογική και αθάνατη ψυχή μου» και Κατά Ιωάννη 19:30: «Έχουν πλέον τελειώσει όλα. Και οι προφητείες όλες εκπληρώθηκαν, και το έργο μου έλαβε αίσιο τέλος και τα όσα έπρεπε να πάθω τελείωσαν και η σωτηρία των ανθρώπων εξασφαλίστηκε».
---------
Πηγές:

Καρασμάνης, Βασίλης – Σωκράτης, ο Σοφός που δε Γνώριζε Τίποτα (εκδ. Λιβάνη, 2002)
Καστοριάδης, Κορνήλιος – Ελληνική ιδιαιτερότητα, Τόμος Β΄, Η Πόλις και οι νόμοι (εκδ. Κριτική, 2008)
Σαραντάκος, Δημήτρης – Τι Μας Έμαθαν Επιτέλους οι Αρχαίοι Έλληνες; (εκδ. Γνώση, 2010)
Annas, Julia – Πλάτων, Όλα Όσα Πρέπει να Γνωρίζετε (εκδ. Ελληνικά Γράμματα – Βήμα, 2006)
Hitchens, Christopher – Ο Θεός Δεν Είναι Μεγάλος (εκδ. Scripta, 2008)
Taylor, C. C. W. – Σωκράτης, Όλα Όσα Πρέπει να Γνωρίζετε (εκδ. Ελληνικά Γράμματα – Βήμα, 2006)

Το σύνδρομο της Κασσάνδρας

Στην αγγλική βιβλιογραφία το συναντάμε και ως αλληγορία ή σύνδρομο ή σύμπλεγμα ή φαινόμενο. Εμείς θα προτιμήσουμε τον όρο σύνδρομο, το σύνολο δηλαδή κάποιων κλινικών συμπτωμάτων συμπεριφοράς. Η Κασσάνδρα είναι ελληνικό μυθολογικό πρόσωπο, κόρη του Πριάμου (βασιλιάς της Τροίας) και της Εκάβης.

Ο Απόλλωνας της πρόσφερε το χάρισμα της προφητείας και ταυτόχρονα την κατάρα να μην πιστεύει κανείς τις προφητείες της για το μέλλον.

Το σύνδρομο της Κασσάνδρας αναφέρεται στα άτομα που βιώνουν σωματική και ψυχική φθορά λόγω των προσωπικών τους αντιλήψεων. Συγκεκριμένα, τα άτομα αυτά νιώθουν ότι πρέπει να εκπληρώσουν μια σημαντική αποστολή και για αυτόν τον λόγο πραγματοποιούν συνεχείς προειδοποιήσεις (μοιάζουν με προφητείες) για τις συνέπειες μια συμπεριφοράς. Έτσι λοιπόν, επικαλούνται συχνά πυκνά την ηθική ή τους κοινωνικό – πολιτισμικούς κανόνες.
​
Τα συμπτώματα του συνδρόμου γίνονται ορατά, στην περίπτωση που το άτομο βιώνει έντονη αρνητική συναισθηματική φόρτιση για την κατάσταση κάποιου τρίτου προσώπου. Βιώνει δηλαδή τόσο θλίψη όσο εκείνος που πραγματικά βιώνει μια δύσκολη περίσταση (π.χ. διαζύγιο). Τέλος, νοηματοδοτεί τις ταλαιπωρίες και τις δυστυχίες ως αποτέλεσμα είτε της ανθρώπινης ανυπακοής (π.χ. προς τους ηθικούς κανόνες) είτε της ανθρώπινης άγνοιας. Ο πάσχων στις καταστάσεις όξυνσης συμπτωμάτων γίνεται ιδιαίτερα ευάλωτος στα εξωτερικά προβλήματα ακόμα και όταν αυτά δεν συνδέονται άμεσα με εκείνον.

Η φυλακή που ζεις είναι η ταυτότητα που άλλοι σου όρισαν

«Ο αληθινά σοφός δεν δραπετεύει από την κοινωνία, απλώς προσπαθεί να παραιτηθεί από το κατάλοιπο της ταυτότητας που άλλοι του όρισαν.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, άντρες και γυναίκες ζούμε κατά κάποιον τρόπο φυλακισμένοι μέσα στις ταυτότητες μας, στις κουλτούρες μας, στους περιορισμούς, στους φόβους και στις ενοχές μας. Οι φυλακές που κλείνουν τις άκαμπτες προσωπικότητες μας δεν αποκαλούνται «φυλακές». Τις έχουμε βαφτίσει με πιο ωραία και απατηλά ονόματα: τις λένε ναούς, θρησκεία, πολιτικά κόμματα, ιδεολογία, κουλτούρα, πολιτισμός, φήμη,εξουσία και τιμές πάντως, μην τρομάζεις άδικα. Ποτέ δεν μπήκες φυλακή. Γεννήθηκες μέσα, και σε διέταξαν να μείνεις εκεί-όπως κι εμένα-, προτού αποκτήσεις συνείδηση (και ίσως κανείς απ’ τους δυο μας να μην την απόκτησε ακόμα).

 

Σε περιόρισαν (με περιόρισαν) για να σπουδάσεις, να δουλέψεις, να ερωτευτείς και να παντρευτείς μέσα στη φυλακή.

Σε προπόνησαν και σε υπνώτισαν (όπως κι εμένα) για να μην μπορείς να δεις τα κάγκελα.

Σ’ έσπρωξαν (και με έσπρωξαν) να πιστέψεις ότι μόνο εκεί θα είσαι προστατευμένος.

Σου είπαν (και τους πιστέψαμε) ότι, τελικά, αυτό θα ήταν το καλύτερο που μπορούσες να ελπίζεις.

Τη μέρα που θα καταλάβεις που βρίσκεσαι και θα προσπαθήσεις να το φωνάξεις δυνατά, οι άλλοι, οι συγκρατούμενοι σου στη φυλακή, θα σου πουν ότι είναι ψέματα κι ότι η αληθινή φυλακή είναι έξω από αυτούς τους τοίχους. Θα θρηνούν και θα καταριούνται όλους εκείνους που προσπάθησαν να σου δείξουν την αλήθεια. Και θα σου πουν ότι ελευθερία δεν υπάρχει, κι ότι έξω είναι η κόλαση.

Θα σου δείχνουν ότι μέσα μπορείς να έχεις αληθινά ό,τι επιθυμείς (εκτός απ’ την ελευθερία σου, φυσικά). Θα προσπαθήσουν να σε δελεάσουν με βραβεία κι επευφημίες για να μείνεις, θα σου προσφέρουν χρήματα, σεξ, πολυτέλειες και «σπέσιαλ» συνθήκες, γιατί (θα σου λένε πως) είσαι και εσύ «σπέσιαλ».

 

Και για να σ’ εμποδίσουν να φύγεις, θα σε απειλούν με τιμωρίες και βασανιστήρια που θα υποστείς αν δεν δεχτείς την προσφορά τους. Κι αν παρ’ όλα αυτά φύγεις, θέλω να ξέρεις ότι…θα βγουν να σε ψάξουν. Γιατί, έξω από τη φυλακή αποτελείς απειλή. Θα τρέξουν να σε φέρουν πίσω, εσένα ή το πτώμα σου, για ν’ αποδείξουν έτσι σε όλους ότι η ζωή είναι αδύνατη εκεί έξω.

 

Μην απελπίζεσαι όμως, και μην τρομάζεις…

Απ’ τη στιγμή που θα είσαι ελεύθερος, κανένας πια δεν θα μπορεί να σε φυλακίσει αν δεν το θέλεις κι εσύ».

 

Παραιτήσου από το κατάλοιπο της ταυτότητας που άλλοι σου όρισαν, πάρε τα ηνία και ζήσε στο παρόν έντονα, με αφοσίωση και αληθινά.

Ο ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 Ένας από αυτούς, που εξύμνησε όσο κανείς άλλος τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, ήταν και ο Κρισναμούρτι. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Κρισναμούρτι είχε επισκεφθεί την Ελλάδα τέσσερις φορές: Δεκέμβριο 1930, Ιούνιο 1933, Μάρτιο 1954 και Σεπτέμβριο 1956. Ενώ ήταν πιθανό να την επισκεπτόταν άλλη μια φορά το Σεπτέμβριο του 1986, αλλά δεν πρόλαβε καθώς το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιά έφυγε από τη ζωή. Είχε εκφρασθεί με ασυνήθιστα θερμά λόγια για τη χώρα μας, κατά κύριο λόγο για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ιδού πώς περιγράφει τις εντυπώσεις του από την πρώτη επίσκεψη στον Παρθενώνα:
«Ο Ναός έβλεπε τη γαλανή Μεσόγειο. Ήταν ερειπωμένος και το μόνο που απέμενε από αυτόν ήταν οι μαρμάρινες κολόνες. Είχε καταστραφεί σε κάποιο πόλεμο, αλλά ήταν ακόμη ιερό καταφύγιο. Με το χαρακτηριστικό αυτό είναι φανερό ότι αγγίζει την πνευματική διάσταση του έργου, διότι η ιερότητα είναι ιδιότητα καθαρά πνευματική. Βλέποντας τον χρυσό ήλιο να πέφτει στα μάρμαρα το σούρουπο, ένιωθες την ιερή ατμόσφαιρα χωρίς τους επισκέπτες και την ατέλειωτη φλυαρία τους γύρω σου. Υπήρχε ένα διατηρημένο άγαλμα της θεάς αλλά ήταν κλειδωμένο. Μπορούσες να το δεις μόνο σε ορισμένες ώρες και έτσι έχανες την ομορφιά της ιερότητας.»

Βλέπουμε ότι τονίζει συνεχώς την ιερότητα της ατμόσφαιρας του χώρου, των μνημείων, των αγαλμάτων. Αυτό ήταν κυρίως που τον ενδιέφερε και όχι τόσο το τοπίο και οι μορφές. Μια ιερότητα που προφανώς ο ίδιος αισθανόταν με κάποια λεπτότερη αίσθηση και όχι με τη σκέψη και το συναίσθημα. Το εγκώμιό του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό δεν το έπλεκε μόνο όσο βρισκόταν στην Ελλάδα, αλλά και σε ομιλίες του σε άλλες χώρες πολύ μεταγενέστερα. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Ήταν, ίσως, ο μοναδικός αδιόριστος πρεσβευτής του πολιτιστικού πλούτου της χώρας μας. Σε ομιλία του στο Σάανεν της Ολλανδίας (1978 και 1979) έλεγε μεταξύ άλλων: «Η Δυτική τεχνολογία, η Δυτική νοοτροπία, η Δυτική θρησκεία, όλα στην πραγματικότητα πηγάζουν από την Ελλάδα. Η Δύση κατάγεται από τους Έλληνες, δεν είναι έτσι; Η δημοκρατία τους, το αναλυτικό τους πνεύμα, η επιστήμη τους, η φιλοσοφία τους, οι διάλογοι του Πλάτωνα κλπ. Η Δύση έχει γεννηθεί από την Ελλάδα.» Και στο Μαντράς της Ινδίας είχε πει τα εξής το 1978: «Αν μιλήσετε με ανθρώπους που ξέρουν, θα δείτε ότι από την Ελλάδα απλώθηκε στην Ευρώπη, και από εκεί στην Αμερική κλπ, η βασική αρχή της νοοτροπίας των Ελλήνων που ήταν το μέτρο (…). Μπορείτε να παρατηρήσετε το γεγονός ότι ο Ελληνικός πολιτισμός απλώθηκε σε όλη τη Δύση. Δεν είμαι ιστορικός αλλά μπορώ να το δω, μπορείς να το παρατηρείς.(…) Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, δεν χρειάζεται να αμφιβάλλετε. Οι Έλληνες, όχι πως είμαι ειδικός αλλά έχω παρατηρήσει. Δεν έχω διαβάσει αλλά απλώς έχω παρατηρήσει πολύ, πάρα πολύ. Οι αρχαίοι Έλληνες είπαν ότι η σκέψη είναι το μέτρο.»

Αλήθεια, ποιος άλλος θα μπορούσε να προσφέρει αυτά τα λόγια με τόση δύναμη, τόση θέρμη, τόση κατάνυξη και, προ πάντων, τόση βεβαιότητα; Διερωτάται κανείς, αφού δεν είχε διαβάσει, δεν γνώριζε την ιστορία, πώς εκφραζόταν τόσο κατηγορηματικά, με τόση πεποίθηση για όσα είχαν συμβεί στην Ελλάδα και την αρχαιότητα; Τι εννοούσε όταν έλεγε ότι το είχε δει, το είχε παρατηρήσει πάρα πολύ; Με ποιο μάτι και σε ποια αρχεία; Ασφαλώς όχι με το φυσικό διότι με αυτό παρατηρούν όλοι και δεν βλέπουν τίποτε. Τότε με ποιο μάτι; Μήπως με τον ενορατικό οφθαλμό της ψυχής που μπορεί να παρατηρεί διαχρονικά και να βλέπει και να αισθάνεται πράγματα που είχαν συμβεί σε όλο το μήκος της ανθρώπινης ιστορίας; Μήπως μιλούσε βρισκόμενος κάτω από έμπνευση και είχε, έτσι, μια άμεση γνώση, άμεση αντίληψη των πραγμάτων εκείνης της εποχής; Κάποτε στην Ελβετία, καθώς συζητούσαν για την αρχαία Ελλάδα, ένας συνομιλητής του είπε: «Ξέρετε, κύριε, όσα λέτε μοιάζουν με όσα ξέρουμε πως είπε ο Σωκράτης, όπως το ‘γνώθι σ’ εαυτόν’, κ.α.;» «Έτσι μου έχουν πει», απάντησε, «αλλά εγώ δεν έχω διαβάσει ποτέ τίποτε.» «Δεν χρειάζεται, κύριε», του είπαν, «τα ξέρετε από μόνος σας.» Κι εκείνος ξέσπασε σε γέλια σαν παιδί που άκουσε κάποιο αστείο, χωρίς να δώσει την παραμικρή εντύπωση ότι κολακεύτηκε. Κάποιος άλλος είπε: «Διάβασα σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τελευταία, ότι την πρώτη φορά που ανεβήκατε στην Ακρόπολη πέσατε στα γόνατα. Είναι αλήθεια;» «Ναι», απάντησε γελώντας.

Ο Κρισναμούρτι πίστευε ότι οι μεγάλοι πολιτισμοί ήταν δημιούργημα ολίγων προικισμένων ανθρώπων. Ήταν πεπεισμένος ότι τίποτε στον κόσμο δεν γίνεται από το πλήθος και ότι λίγοι μόνο κάνουν κάτι. Γι’ αυτό και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σύνολο της πολιτιστική εκείνης έκρηξης που είχε λάβει χώρα στην Ανατολή, προκλήθηκε από πολύ λίγους ανθρώπους. Καθώς επίσης, ότι η εκπληκτική επίδραση της Ελλάδας στην Ευρώπη ήταν πάλι έργο των πολύ ολίγων, οι οποίοι δεν σκέφθηκαν ποτέ τι πρόκειται να συμβεί στον υπόλοιπο κόσμο. Σε ένα γράμμα που είχε στείλει από την Αθήνα στην Λαίδη Έμιλυ, έγραφε μεταξύ άλλων: «Ποτέ μου δεν είχα δει κάτι τόσο όμορφο, τόσο απλό και δυνατό όσο ο Παρθενώνας. Ολόκληρη η Ακρόπολη είναι εκπληκτική. Σου κόβει την ανάσα και μπροστά της όλα τα άλλα δημιουργήματα της ανθρώπινης έκφρασης είναι χυδαία, μέτρια και γεμάτα σύγχυση. Τι άνθρωποι ήταν αυτοί οι υπέροχοι Έλληνες τότε! Πρέπει να δει κανείς τον Παρθενώνα για να καταλάβει ότι καθετί άλλο, που δεν βαδίζει στο δρόμο της αιωνιότητας, είναι ασήμαντο, γελοίο και ανόητο.»

Τα μόνα άλλα έργα τέχνης που μέχρι τότε τον είχαν συγκινήσει ήταν η Άπτερος Νίκη στο Μουσείο του Λούβρου, και μια πέτρινη κεφαλή του Βούδα στο Μουσείο της Βοστόνης. Ο ενθουσιασμός του όμως για την Ελλάδα ήταν υπέρμετρος και ασυγκράτητος όταν έγραφε στην Λαίδη Έμιλυ ότι: «Μοιάζει με την Καλιφόρνια αλλά είναι πιο όμορφη, πιο ώριμη. Ο αέρας είναι απαλός και οι άνθρωποι τρομερά φιλικοί. Υπέροχος τόπος για να μείνει κανείς. Βιολετί λόφοι γεμάτοι με λουλούδια, αμπελώνες, κυπαρίσσια, ελιές και άγρια θυμάρια με πορφυρά άνθη. Τι τόπος! Η Ακρόπολη δεν έχει το ταίρι της και είμαι ερωτευμένος με μια κυρία που δυστυχώς είναι από μάρμαρο. Η τύχη μου, βλέπετε. Είναι η θεά της Δικαιοσύνης, η Θέμις. Είναι πραγματικά υπέροχη και μου έκλεψε την καρδιά.»

Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι μέχρι το τέλος της ζωής αναφερόταν στην Ακρόπολη και στον Παρθενώνα, τόσο στις ομιλίες του όσο και στο ημερολόγιό του. Λίγα χρόνια πριν το θάνατό του έλεγε (Σάανεν): «Όταν πας στην Ελλάδα και δεις για πρώτη φορά τον Παρθενώνα, νιώθεις ότι όλα στο χώρο εκείνο έχουν τόσο σπάνια σπουδαιότητα. Η ομορφιά του, τα χρώματά του με φόντο τον ουρανό, όλο το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού, που θέλεις να γονατίσεις.» Στο αποκορύφωμα του εγκωμιασμού του έφθασε περί το τέλος της ζωής του, όταν σε ένα διάλογο με δασκάλους στο Rishi Valley, το 1985, για πρώτη φορά εξηγεί πώς πίστευε ο ίδιος ότι κτίσθηκε ο Παρθενώνας και γιατί υποκλινόταν μπροστά του με τόσο βαθύ σεβασμό και κατάνυξη. Με μεγάλη ευλάβεια και ταπεινότητα προς το θείον, τα λόγια που απεύθυνε προς τους συνομιλητές του αποτελούσαν ουσιαστικά έναν ύμνο προς την θεά Αθηνά, την οποία αναγνωρίζει ως την αόρατη δημιουργό το μεγάλου εκείνου πολιτισμού. «Δεν μπορούμε, κύριοι, να κάνουμε τίποτε μόνοι μας στον κόσμο. Τίποτε.» δήλωνε κατηγορηματικά. «Ο Παρθενώνας δεν κτίσθηκε από έναν άνθρωπο που απλώς στοίβαζε πέτρες. Υπήρχε μια αίσθηση για την Αθηνά (δεν θέλω να μπλεχτώ εδώ με αυτή την ιστορία) που έφτιαξε όλα αυτά με μια τρομακτική Νοημοσύνη.» Κάποιος παρενέβη ρωτώντας: «Ναι, αλλά δεν υπάρχει εδώ κάποιος στόχος;» Ο Κρισναμούρτι απάντησε: «Όχι, όχι. Μιλάω για την αίσθηση της θεάς, την Αθηνά, την θεά της Σοφίας. Εντάξει; Την αίσθησή της. Δεν μιλάω για τη μορφή της θεάς. Αυτό έρχεται μετά, δηλαδή το άγαλμά της.»

Ορίστε, λοιπόν, γιατί δεν ξεχνούσε ποτέ τον Παρθενώνα. Διότι είχε την ακλόνητη πεποίθηση, μάλλον την απόλυτη αίσθηση, ότι πίσω από τον μαρμάρινο Ναό υπήρχε το χέρι της θεότητας στο οποίο έγκειται η ιερότητα και η διαχρονικότητα. «Τα έργα των θεών μπορεί να πεθαίνουν, όχι όμως οι θεοί», όπως έλεγε ο Σοφοκλής. Κατά τη διάρκεια ενός γεύματος τον Απρίλιο 1982, ο Κρισναμούρτι άρχισε πάλι μια συζήτηση για την αρχαία Ελλάδα και την τεράστια επιτυχία της να κληροδοτήσει ως τις ημέρες μας τις βασικές ιδέες της και τους θεσμούς της στον κόσμο. Κάποιος που καθόταν δίπλα του, άρχισε να του λέει: «Η πολιτική, πολιτιστική και επιστημονική επιρροή της βρίσκεται παντού. Η όξινη βροχή και τα οξέα διαβρώνουν με μεγαλύτερη ταχύτητα αυτό το μαρμάρινο μνημείο που έχει επιζήσει σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια. Σε μερικές δεκαετίες, όλο αυτό το ανεπανάληπτο αριστούργημα θα είναι….». Καθώς μιλούσε, ο Κρισναμούρτι γύρισε προς το μέρος του και μια έκφραση οδύνης διαπέρασε το πρόσωπό του. Τον διέκοψε απότομα, λέγοντας με έναν τόνο τρομερού πόνου στη φωνή του: «Όχι, κύριε. Σας παρακαλώ μη μιλάτε άλλο γι’ αυτό.» Είχε ίσως και κάποιο προσωπικό λόγο για τη θλίψη του αυτή. Ήταν και αυτός ένα σκεύος εκλογής της υπέρτατης θείας δύναμης, που όπως εκμυστηρεύθηκε στη Μαίρη Λάτιενς κατά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του:
«Η απέραντη αυτή ενέργεια, αυτή η Νοημοσύνη, εδώ και χρόνια χρησιμοποιούσε αυτό το σώμα. Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι κατάλαβαν τι τρομακτική ενέργεια και νοημοσύνη πέρασε μέσα σε αυτό. Είναι μια δωδεκακύλινδρη μηχανή. Κανείς. Ας μην υποκριθεί κανείς. Κανείς, το επαναλαμβάνω, κανείς από εμάς ή από τον κόσμο δεν ξέρει τι συνέβη. Το ξέρω. Και τώρα, ύστερα από εβδομήντα χρόνια έφθασε το τέλος. Όταν θα φύγει αυτός, θα φύγει κι εκείνη. Δεν υπάρχει συνείδηση που να μείνει πίσω από εκείνη τη συνείδηση, από εκείνη την κατάσταση.»

Κάπως έτσι έφθασε στο τέλος του και ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός. Σιώπησε η Πυθία, σταμάτησαν οι χρησμοί, τελείωσε η δημιουργική περίοδος. Ο Χρυσούς Αιών έκανε τον κύκλο του. Το Χρυσό Γένος, όμως, παραμένει. Όταν ύστερα από πολλά χρόνια οι δυνάμεις αυτές ξαναγυρίσουν, τότε, όπως υποστηρίζει ο Πλούταρχος, οι χρησμοί σαν μουσικά όργανα θα βρουν τη φωνή τους καθότι εκείνοι που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν θα είναι παρόντες και θα τα φροντίζουν.

Λυκάων μυθικός ο γεννάρχης των Αρκαδικών πόλεων

Σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις ο Λυκάωνας είναι γιος του Πελασγού και υπήρξε ο γεννάρχης των αρκαδικών πόλεων και αποικιών. Έγινε βασιλιάς των Αρκάδων με έδρα του την Αρχαία Λυκόσουρα και από πολλές γυναίκες γέννησε πενήντα παιδιά και μία θυγατέρα την Καλλιστώ, που ακολουθούσε τη θεά Αρτεμη.

"Παις Λυκάων εγένετο, ος βασιλεύων Αρκάδων εκ πολλών γυναικών πεντήκοντα παίδας εγέννησε". (Απολλοδώρου Μυθολογία ΙΙΙ ΄96).

Από την Καλλιστώ και τον Δία γεννήθηκε ο Αρκάς, που βασίλεψε στην περιοχή και έδωσε το όνομά του στην Αρκαδία και τους Αρκάδες. Ο Παυσανίας αναφέρει:

"Εκτός από όλη αυτή τη γενιά των αρσενικών παιδιών ο Λυκάων είχε και μια κόρη την Καλλιστώ, όπου την ερωτεύτηκε ο Δίας και κοιμήθηκε μαζί της. Η Ήρα όμως το ανακάλυψε, μεταμόρφωσε την Καλλιστώ σε αρκούδα, κι η Aρτεμις για το χατήρι της Ήρας την σκότωσε με το τόξο. Ο Δίας έστειλε τον Ερμή με διαταγή να σώση το παιδί που η Καλλιστώ είχε στην κοιλιά. Την ίδια την Καλλιστώ την μεταμόρφωσε σε αστερισμό, τη γνωστή Μεγάλη ’ρκτο.Μετά τον θάνατο του Νυκτίμου την εξουσία την πήρε ο Αρκάς, ο γιός της Καλλιστούς. Αυτός έφερε την καλλιέργια του ήμερου καρπού και δίδαξε τους ανθρώπους να κάνουν ψωμί, και να υφαίνουν ρούχα. Από τον βασιλιά αυτόν η χώρα πήρε το όνομα Αρκαδία αντί Πελασγία και οι κάτοικοί της Αρκάδες αντί Πελασγοί."

Ο μύθος δένει άρρηκτα τον Λυκάονα με το Λύκαιο όρος. Ο Λυκάων έμελλε να γίνει ο αναμορφωτής της Αρκαδίας. Ίδρυσε την πρώτη πόλη Λυκόσουρα και καθιέρωσε τα Λύκαια και τη λατρεία του Λυκαίου Διός. Όπως αναφέρει και ο Παυσανίας:

"…τοσάδε εύρεν ή ο πατήρ οι σοφώτερα. Λυκόσουραν τε γαρ πόλιν ώκησεν εν τω όρει τω Λυκαίω και Δία ονόμασε Λύκαιον και αγώνα έθηκε Λύκαια. Ουκέτι δε τα παρ' Αθηναίοις Παναθήναια τεθήναι πρότερα αποφαίνομαι. Τούτω γαρ τω αγώνι Αθήναια όνομα ήν. Παναθήναια δε κληθήναι φασίν επί Θησέως, ότι υπό Αθηναίων ετέθη συνειλεγμένων ες μίαν απάντων πόλιν" (Παυσ.Η΄2,1-2)

("τόσα πολλά εφεύρε παρά ο πατέρας του σοφότερα, διότι και την Λυκόσουρα πόλη ίδρυσε - εγκατέστησε κατοίκους - στο όρος το Λύκαιο και το Δία ονόμασε Λύκαιο και αγώνες καθιέρωσε τα Λύκαια. Καθόλου δε τα Παναθήναια των Αθηναίων, ότι καθιερώθηκαν πρώτα, αποφαίνομαι, διότι αυτοί οι αγώνες είχαν το όνομα Αθήναια, Παναθήναια δεν κλήθηκαν λέγουν επί Θησέως, διότι από τους Αθηναίους καθιερώθηκαν όταν συγκεντρώθηκαν σε μία πόλη άπαντες...")

Οι γιοι του Λυκάονα μιμήθηκαν το παράδειγμα του κτίζοντας ο καθένας και από μία πόλη. Έτσι φέρονται ως ιδρυτές και επώνυμοι ήρωες πολλών πόλεων. Ο Αίμων φέρεται ότι έκτισε τις Αιμονίες, ο ’κακος το Ακακήσιο, ο Αλίφηρος την Αλίφηρα, ο Ασεάτας την Aσέα, ο Βουκολίων τη Βουκολιώνα, ο Δασεάτας τη Δασέα, ο Ελίσσων τον Ελισσώντα, ο Ηραιεύς έδωσε το όνομά του στην περιοχή Ηραία, ο Θυραιός ίδρυσε το Θυραίον, ο Θώκνος τη Θωκνία, ο Κρώμος τους Κρώμους, ο Λύκιος τη Λυκόα, ο Μαίναλος το Μαίναλο, ο Μακαρεύς τη Μακαρία, ο Μαντινεύς έδωσε το όνομά του στην περιοχή Μαντινεία, ο Ορεσθεύς το Ορεσθάσιο, ο Ορχομενός τον Ορχομενό, ο Πάλλας το Παλλάντιο, ο Τεγεάτης έδωσε το όνομά του στην περιοχή της Τεγέας, ο Τραπεζούς έκτισε την Τραπεζούντα, ο Τροκολώνος τους Τρικολώνους, ο Υψούς την Υψούντα, ο Φίγαλος την Φιγαλία κ.λ.π.

Μερικοί από τους γιους του Λυκάονα έφυγαν σε άλλους τόπους και εκεί ίδρυσαν πόλεις. Ο Θεσπρωτός πήγε στην Ήπειρο όπου έγινε γενάρχης των Θεσπρωτών και έδωσε το όνομά του στην περιοχή. Ο Μακένδος πήγε ακόμα πιο βόρεια και ίδρυσε το έθνος των Μακεδόνων. Ο Φθίος τη Φθιότιδα κ.ο.κ.

Οι αρχαίοι Αρκάδες φαίνεται ότι από σύγχυση μεταξύ των λέξεων "Λυκάων" και "λύκος", παραποίησαν τους αρχικούς μύθους πλάθοντας άλλον, σύμφωνα με τον οποίο ο βασιλιάς Λυκάων μεταμορφώθηκε σε λύκο. Σύμφωνα με το μύθο αυτόν ο βασιλιάς Λυκάων και τα παιδιά του ήταν γνωστός για τη σκληρότητα και την ασέβειά του. Ο Ζευς λοιπόν, ακούγοντας ότι θυσίασε ένα μωρό στο βωμό του, θέλησε να τον δοκιμάσει παρουσιαζόμενος σε αυτόν με τη μορφή ανθρώπου. Ο Λυκάων τότε έσφαξε με τους γιούς του ένα μικρό παιδί και προσέφερε στο Δία τα έντερά του αναμεμιγμένα με άλλα σφάγια. Ο Δίας εξοργισμένος μεταμόρφωσε σε λύκο. ’λλος πάλι μύθος αναφέρει ότι τον σκότωσε μαζί μαζί με τους γιους του.

O Πλάτων αναφέρεται στο μύθο γύρω από τον Λυκάονα. Λέγει ότι κατά τις εορτές στο Λύκαιο όρος γινόντουσαν θυσίες ζώων αλλά και ανθρωποθυσίες. και περιγράφει τον μύθο όπου ό Λυκάων θυσίασε ένα βρέφος και με το αίμα του έκανε σπονδή πάνω στον βωμό και στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε λύκο.

"...ός περί το έν Aρκαδία το του Διός του Λυκαίου ιερόν λέγεται... Ώς άρα ο γευσάμενος του ανθρωπίνου σπλάχνου, έν άλλοις άλλων ιερέων ενός εγκατατετμημένου, ανάγκη δη τούτω λύκω γενέσθαι."

Ο Παυσανίας που επισκεύτηκε την περιοχή τον 2ο αιώνα μ.X., υπαινίσεται ότι ο ίδιος τύπος των θυσιών διατηρήθηκε μέχρι και τις ημέρες του από τους ποιμένες ("Eχέτω δε ως έχει και ως έσχεν εξ αρχής"). Ο περιηγητής επίσης αναφέρει:

"…Δοκώ δε έγωγε Κέκροπι ηλικίαν τω βασιλεεύσαντι Αθηναίων και Λυκάονι είναι την αυτήν, σοφίαν δε ουχ ομοία σφάς ες το θείον χρήσασθαι...". (Παυσ.Η΄2,1-2)

("Εγώ πιστεύω ότι ο βασιλιάς των Αθηναίων Κέκροψ και ο Λυκάων έζησαν την ίδια εποχή, δεν έδειξαν όμως την ίδια σύνεση απέναντι στό θείον. Γιατί ο Κέκροψ ονόμασε πρώτος τον Δία Ύπατο θεό και απο όλλα τα ζωντανά πλάσματα κανένα δεν έκρινε σωστό να θυσιάση παρά πρόσφερε πάνω στον βωμό εγχώρια γλυκίσματα, ενώ ο Λυκάων έφερε στον βωμό του Λυκαίου Διός ένα βρέφος ανθρώπου και το θυσίασε και έκανε με το αίμα του σπονδή πάνω στον βωμό και αμέσως μετά την θυσία έγινε από άνθρωπος λύκος.")

Ο μύθος αναφέρει ότι εξαιτίας της ασέβειας που είχε δείξει ο Λυκάων και το παιδιά του, ο Ζεύς οργίστηκε και θέλησε να εξαφανίσει το ανθρώπινο γένος. Έκανε λοιπόν τον κατακλυσμό από τον οποίο σώθηκαν μόνο ο Δευκαλίων και η Πύρρα, οι οπίοι αργότερα γέννησαν τον Έλληνα, γεννάρχη των σημερινών Ελλήνων.

Πρωκτικό σεξ: Αυτά είναι τα μυστικά!

            

Έχεις ακούσει πολλά αλλά δεν το έχεις δοκιμάσει. Μπορεί πάλι να το δοκίμασες μια φορά χωρίς να το θέλεις και η εμπειρία να ήταν τόσο άσχημη που δεν θέλεις να το επιχειρήσεις πάλι.

Πάρα ταύτα, αν θέλεις να ξέρεις ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να γίνεις κι εσύ φαν του σεξ της πίσω πόρτας, συγκεντρώσαμε για εσένα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες! 

Όσα λατρεύεις και μισείς στο πρωκτικό σεξ:
Το πρωκτικό σεξ: υπάρχουν γυναίκες που το μισούν και άλλες που το μισούν λιγότερο. Και υπάρχουν και εκείνες οι λίγες που βρήκαν κάποια μυστικά στο σεξ της πίσω πόρτας και τελικά το λάτρεψαν (υπό προϋποθέσεις και συγκεκριμένη περιοδικότητα). Δες κι εσύ ποιά είναι εκείνα που μισείς και που λατρεύεις στο πρωκτικό και λάβε τα μέτρα σου 

Τα θετικά: 
Α. Μπορείς να νιώσεις θεά του σεξ κάνοντάς το: μπορεί να είναι επώδυνο αλλά το σεξ της πίσω πόρτας μπορεί να σου δώσει μια απίστευτη δύναμη στο κρεβάτι. Πρώτα πρώτα, είναι από τα λίγα πράγματα στο κρεβάτι που μπορείς να έχεις την πρώτη και τελευταία λέξη, να ορίζεις και καθορίζεις πότε το θες, πόσο το θες, κι εκείνος να ξεψυχάει για να το κάνετε όσο τίποτα άλλο. Τ” αρσενικά στην πλειοψηφία τους θέλουν το πρωκτικό σαν τρελοί, ακόμα κι αν φοβούνται να το ξεστομίσουν! 

Β. Μπορεί να σου χαρίσει τον ουρανό και τ” αστέρια εφόσον πεις το ναι: δεν είναι τυχαίο πως υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών στον πλανήτη τούτο που ντύθηκαν μέχρι και νυφούλες επειδή ενέδωσαν στον έρωτα της πίσω πόρτας. Ο καλός σου για να σε πείσει να παραδώσεις και το φυλάκιο αυτό, θα κάνει και θα πει τα πάντα. Εσύ, εφόσον το σκεφτείς καλά και είσαι σίγουρη για την απόφασή σου, κέρδισε όσα περισσότερα μπορείς από την υλοποίηση του εγχειρήματος. Μην επενδύσεις μόνο στην απόλαυση που εκείνος σου υπόσχεται ότι θα πάρεις, αφού κάθε αρχή είναι και δύσκολη και απαιτείται αρκετή προπόνηση για να πάρεις ηδονή από το πρωκτικό. 

Γ. Υπάρχει περίπτωση να το ευχαριστηθείς κι εσύ: δεν είναι λίγες οι γυναίκες που υποστηρίζουν πως βίωσαν τον πιο έντονο οργασμό τους κατά τη διάρκεια του πρωκτικού σεξ. Η ιστορία θέλει να υπάρχει μεγάλος αριθμός νευρικών απολήξεων στην περιοχή του πρωκτού, που μπορεί υπό κατάλληλες συνθήκες να δημιουργήσει οργασμό αντάξιο του κολπικού. Ακόμα και να υπάρχει υπερβολή στην γνώμη τούτη, έτσι κι αλλιώς το ερωτικό παιχνίδι και τα παιχνίδια του καλού σου ακόμα και με τα χεράκια του στην εν λόγω περιοχή, μπορεί να σου ξυπνήσουν τα καμπανάκια της ηδονής!! 

Τ' αρνητικά:
Α. Πονάει- πονάει και πονάει:
Όσες φορές και να το κάνεις, όσο κι αν το παιδέψεις το πρωκτικό σεξ δεν πρόκειται να γίνει εύκολο. Έτσι, κι αλλιώς, ο πρωκτός δεν έχει την ελαστικότητα του κόλπου που μπορεί ν” ανοίξει για να δεχτεί το πέος. Για εκείνον φυσικά, η έξτρα τριβή κατά τη διείσδυση απλά κάνει το πρωκτικό πιο ευχάριστο. Για εσένα, το πρωκτικό θα είναι πάντα επώδυνο αλλά υπάρχει λύση. Στηρίξου στο κάτωθι τρίπτυχο: 

Λιπαντικό: προτίμησε ένα λιπαντικό με βάση το νερό που θα κάνει το πέος του να γλιστράει ευκολότερα. 

Αλκοόλ: αφού την πήρες την απόφαση, πιες ένα ποτηράκι κρασί για να χαλαρώσεις. Όσο πιο χαλαρή είσαι τη στιγμή της πράξης, τόσο λιγότερο θα πονέσεις. 

Η σωστή στάση: επιλέγοντας τη σωστή στάση στο πρωκτικό, μπορείς να ελέγχεις και τη διείσδυση και φυσικά το σημείο που θες να φτάσεις! Αν και δεν βολεύει, μπορείς να έρθεις στη στάση γυναίκα από πάνω και να έχεις τον πλήρη έλεγχο των πάντων! 

 

Β. Εκείνος το θέλει και σε πιέζει να το θέλεις που καταντά εκνευριστικό: κάθε πράγμα στον καιρό τ. Το βασικό στην περίπτωση που αγαπημένος σου είναι πολύ πιεστικός για το σεξ της πίσω πόρτας, είναι να του εξηγήσεις ότι αυτό είναι κάτι που θέλεις ή δεν θέλεις να κάνεις ή αν θέλεις να το επιχειρήσεις, πρέπει να σου δώσει τον απαραίτητο χρόνο. Δεν χρειάζεται βιασύνη, απαιτείται σωστή προεργασία, εμπιστοσύνη στο άτομο που έχεις δίπλα σου ενώ απαραίτητες είναι οι προφυλάξεις. Γιατί μπορεί να μην κινδυνεύεις από μια πιθανή εγκυμοσύνη αλλά τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα δεν κάνουν διαχωρισμούς. Ταυτόχρονα, πρόσεξε το αλισβερίσι ανάμεσα στην μπρος και πίσω τρύπα. Εννοείται πως δεν πρέπει να μπει από τον πρωκτό στον κόλπο σου χωρίς ν” αλλάξει προφυλακτικό. 

Γ. Φοβάσαι πως θα σε παρεξηγήσει: είναι εκείνη η σκηνή του «Sex and the City» που η Σάρλοτ επιμένει πως δεν θα κάνει πρωκτικό σεξ, αφού αν ενδώσεις σε αυτό, κανένας άντρας δεν θα σε παντρευτεί κατόπιν. Ευτυχώς, βρισκόμαστε στην μετά «SATC» εποχή και το σεξ της πίσω πόρτας δεν αποτελεί πια θέμα ταμπού, ούτε και αποτελεί ζήτημα ηθικής και τιμής μιας γυναίκας! Ξεκόλλα και προχώρα! 

Δ. Και το μετά… τα του WC: το πρόβλημα ξεκινά από την όλη ιδέα- εικόνα που φέρνεις στο μυαλό σου με το πέος του καλού σου να τρυπά τον πισινούλη σου, τον οποίο χρησιμοποιείς για ν” αφοδεύεις. Μετά σκέφτεσαι και το τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει το πρωκτικό σεξ στην φυσική σου αυτή λειτουργία, ενώ όλο και φοβάσαι για τις οσμές και τις λοιπές εκκρίσεις στην περιοχή. Σίγουρα, ο πρωκτός σου δεν είναι ακριβώς σχεδιασμένος για την σεξουαλική επαφή αλλά δεν σημαίνει πως δεν διαθέτει καμιά ελαστικότητα. Μετά την πράξη, λογικά θα αισθάνεσαι λίγο άβολα, αλλά μετά από μερικές ώρες θα πρέπει όλα να γίνουν φυσιολογικά και πάλι. 

Τα τοπ μυστικά για το σεξ της πίσω πόρτας
Είτε μόνη σου, είτε μετά από παρακλήσεις του συντρόφου σου, αποφάσισες να εξερευνήσεις την περιοχή του σεξ της πίσω πόρτας. Με άλλα λόγια, χρειάζεσαι τα δέκα βασικά μυστικά για να μπορέσεις να βιώσεις το πρωκτικό σεξ, όσο πιο ευχάριστα, ανώδυνα και ερεθιστικά, τόσο για εσένα όσο και για τον καλό σου! Δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο και τήρηση βασικών κανόνων (υγιεινής και ευχαρίστησης), 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο1: ξεκίνα εξερευνώντας τον εαυτό σου μόνη σου. Η αυτοϊκανοποίηση θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις την φυσιολογία του κορμιού σου και να αισθανθείς πιο άνετα , ειδικά με τα γεννητικά σου όργανα. Αυτό μπορεί να εξυπηρετήσει και την εξοικείωσή σου με το πρωκτικό σεξ. Δεν χρειάζεται να ασχολείσαι μόνο με την κλειτορίδα σου, αλλά μπορείς να ελέγξεις το κατά πόσον ερεθίζεσαι, τοποθετώντας για παράδειγμα το δάχτυλό σου στην περιοχή του πρωκτού. Αν θέλεις, μπορείς να ζητήσεις από το σύντροφό σου να μοιραστεί την εμπειρία αυτή μαζί σου, για να προχωρήσετε αργότερα και στο σεξ της πίσω πόρτας, βήμα βήμα. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 2: επικοινώνησε με τον σύντροφό σου. Το σεξ αλλά ακόμα πιο ειδικά το πρωκτικό σεξ είναι ιδιαίτερο και γίνεται καλύτερα με έναν παρτενέρ που θα σας δένει κάτι περισσότερο από μια γνωριμίας της μιας βραδιάς. Αν έχετε πάρει την απόφαση να προχωρήσετε στο πρωκτικό σεξ, πρέπει να είσαι σίγουρη. Δεν αρκεί απλά να σε παρακαλάει εκείνος κι εσύ να μην θέλεις να του χαλάσεις το χατίρι. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 3: λίπανση, λίπανση, λίπανση. Αγόρασε ένα λιπαντικό με βάση νερό και μην διστάσεις να χρησιμοποιήσεις μπόλικο. Το ήμισυ του ευχάριστου πρωκτικού και όχι μόνο σεξ, είναι η λίπανση, αφού επιτρέπει στο πέος να διεισδύσει πιο εύκολα στον όχι και τόσο εύκαμπτο πρωκτό. Θυμήσου ότι ο πρωκτός δεν μπορεί να λιπανθεί από μόνος του, όπως συμβαίνει με τον κόλπο. Μην ξεχνάτε την χρήση του προφυλακτικού η οποίο κρίνεται ΑΝΑΓΚΑΙΑ και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 4:ξεκινήστε με τα εύκολα. Πρώτα θα μπει ένα υγρό δαχτυλάκι, κατόπιν τα δαχτυλάκι μπορούν να γίνουν δύο και έπειτα, θα προχωρήσετε στη διείσδυση του πέους ανά τμήματα. Δεν χρειάζεται να ολοκληρώσετε την προσπάθεια με την πρώτη. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 5: βρείτε μια στάση που να σας βολεύει. Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση στο σε ποιά στάση να κάνετε το πρωκτικό. Διάλεξε αυτή που σε βολεύει περισσότερο και που διευκολύνει την διείσδυση του πέους. Στα τέσσερα είναι μια εύκολη λύση για τους περισσότερους. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 6: Hτο πιο σημαντικό κλειδί στο πρωκτικό, είναι η υγιεινή. Ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να αφήσεις να διεισδύσει στον κόλπο σου οτιδήποτε (πέος, δονητής, δάχτυλο) είχε περάσει από τον πρωκτό σου προηγουμένως. Χρησιμοποίησε διαφορετικό προφυλακτικό για το πρωκτικό σεξ και διαφορετικό για τα υπόλοιπα παιχνιδίσματα σας. Ακόμα κι αν δεν τελειώσει κατά το πρωκτικό, ζήτα να αντικαταστήσει το προφυλακτικό. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 7: πήγαινε το πράγμα σιγά, σιγά, σιγά! Άλλωστε, είναι στο χέρι του καλού σου, να σου δείξει την ευχάριστη πλευρά της πίσω πόρτας, χωρίς βιασύνες, για να ενδώσεις και πάλι στην εμπειρία αυτή μελλοντικά. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 8: ξέχνα τα ταμπού. Υπάρχουν διάφοροι μύθοι και ηθικές υπερβολές που κυκλοφορούν για το σεξ από πίσω. Καλό είναι να ξεπεράσεις τα ταμπού σου, όχι μόνο στον πρωκτικό σεξ, αλλά στο σεξ γενικότερα. Αν οι γυναίκες εξακολουθούσαν να έχουν ταμπού στο κρεβάτι, θα έκανες σεξ μόνο παντρεμένη και μάλιστα με κάποιον που θα σου είχαν προξενέψει. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 9: άνοιξε το μονοπάτι. Μπορεί να σου φανεί αηδιαστικό, αλλά φρόντισε να έχεις αφοδεύσει πριν το συγκεκριμένο εγχείρημα. Μόνο έτσι θα αισθάνεσαι πιο άνετα και χαλαρά κατά τη διάρκεια του σεξ. Κατά τα άλλα, η ενόχληση που θα αισθανθείς, δεν πρέπει να είναι τέτοια που θα σου προκαλέσει αφόρητο πόνο, γιατί μάλλον κάτι λάθος έχετε κάνει. 

Κλειδί πίσω πόρτας Νο 10: πλύνε τα χεράκια, το δαχτυλάκι και όλα τα βοηθήματα που έλαβαν μέρος στο σεξ της πίσω πόρτας. Αν αισθάνεσαι κάπως άβολα, μην ανησυχείς. Οι μυς του πρωκτού δουλεύουν για σένα και θα επανέλθουν στην φυσιολογική τους κατάσταση λίγες μόνο ώρες αργότερα. 

Κάνε το πρωκτικό παιχνιδάκι με 6 κινήσεις
Ολοένα και περισσότερες γυναίκες εντάσσουν στο σεξουαλικό μενού τους το σεξ της πίσω πόρτας. Όμως το ερώτημα παραμένει! Πώς θα κάνεις το πρωκτικό σεξ εξίσου ευχάριστο για εσένα όσο είναι και για εκείνον; Υπάρχουν έξι κολπάκια που θα σου ανοίξουν… τα μάτια, 

 

1. Η διείσδυση θα έρθει σιγά σιγά και δεν είναι το παν
Μπορεί για εκείνον τελικός και απώτερος σκοπός είναι να αισθανθεί το πέος του μέσα στον πρωκτό σου αλλά για να έχεις κι εσύ ένα όφελος ηδονής, οφείλεις να πας το θέμα της πρωκτικής διείσδυσης λάου λάου. Προτού ξεκινήσεις να παίζεις με την πίσω πόρτα παρέα με το σύντροφό σου, κάνε τις δικές σου δοκιμές με το δαχτυλάκι σου στην περιοχή. Δεν χρειάζεται βιασύνη, βάλε λιπαντικό, μουσικούλα και κρασάκι και ψάξε τα κουμπιά της πίσω πόρτας σου. Όταν εξοικιωθείς τα χάδια, ζήτα και τη συνδρομή του καλού σου. Η διείσδυση θα έρθει σιγά σιγά και πρέπει να την ελέγχεις. 

2. Με το ζόρι δε γίνεται παντρειά αλλά με την τριβή, παράγεται θερμότης!
Οι περισσότερες γυναίκες που έχουν δοκιμάσει μια φορά και μόνο το πρωκτικό, μιλούν για την πιο άσχημη εμπειρία της ζωής τους που τις γέμισε πόνο και αηδία. Κι όμως, τα πράγματα δεν χρειάζεται να γίνουν έτσι! Αν ξεκινήσεις με το ζόρι και χωρίς να θέλεις πραγματικά να δοκιμάσεις κάτι, θα πονέσεις, θα ξενερώσεις και δεν θα το ξανακάνεις. Αν πάλι του επιτρέψεις να διεισδύσει με όλο το πέος του στον πρωκτό σου με την μία, και πάλι θα πονέσεις. Αν δεν υπάρξει η σωστή λίπανση, και πάλι θα πονέσεις. Όπως καταλαβαίνεις είναι βασικό να συζητήσετε το θέμα. Να πειστείς να το κάνεις με χαρά. Ταυτόχρονα, πρέπει να εξηγήσεις και σε εκείνον ότι πρέπει να έχει υπομονή, να προσπαθείτε σιγά σιγά και πόντο με πόντο την διείσδυση και να σταματάτε εκεί που η ανοχή πόνου σταματά για εσένα. 
  
3. Κατανόησε πως λειτουργούν οι δύο σφιγκτήρες:
Στον πρωκτό υπάρχουν δύο μύες και αν τοποθετήσεις το δαχτυλάκι σου περίπου 2 εκατοστά βαθιά, θα τους νιώσεις στα δύο τοιχώματα και απέχουν μεταξύ τους περίπου ενάμιση εκατοστό. Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι πως μπορείς να ελέγξεις τον εξωτερικό σφιγκτήρα όποτε θες αλλά με τον εσωτερικό δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο εσωτερικός αντιδρά πιο ανακλαστικά οπότε πρέπει να διασφαλίσεις πως είσαι ήρεμη, να πιεις κι ένα ποτάκι για να χαλαρώσεις και να δοκιμάσεις τις διαφορετικές στάσεις που θα σε βοηθήσουν να ευχαριστηθείς κι εσύ το πρωκτικό. Aν είσαι από πάνω ελέγχεις το βαθμό διείσδυσης, αν πάλι είναι εκείνος πίσω σου στα τέσσερα, βοηθά την πιο εύκολη δυείσδυση του πέους. 

4. Ζήτα του να σου ερεθίσει την περιοχή του πρωκτού, τη στιγμή που το παιχνίδι εκτυλίσσεται κι αλλού:
Αν εστιάσετε την προσοχή σας μόνο στην περιοχή του πρωκτού σου, το μόνο σίγουρο είναι πως θα νιώθεις πολύ άβολα. Αντίθετα, πρέπει να γίνεται το παιχνίδι στον πρωκτό παράλληλα με φιλιά και χάδια ή άλλα προκαταρκτικά (ίσως λίγο στοματικό)! Δεν είσαι η Τζούλια ή άλλη πορνοσταρ για να πάρεις όλο το πέος του στον πρωκτό σου χωρίς φόβο και πάθος (που και αυτή δεν τα κατάφερε στο εν λόγω άθλημα). 

5. Άλλαξε και τη διατροφή σου:
Σίγουρα, μια μεγάλη παγίδα στο πρωκτικό σεξ που αποτελεί αγκάθι για εσένα είναι το θέμα της αφόδευσης και του αισθήματος που σου δημιουργείται κατά τη διάρκεια του πρωκτικού που σε κάνει να νιώθεις πως θέλεις να πας στο μπάνιο άμεσα. Αν υιοθετήσεις μια διατροφή που θα δέσει το στομάχι σου, πλούσια σε φυτικές ίνες, ωμά λαχανικά και αποφεύγεις τα τυποποιημένα τρόφιμα, το στομάχι σου θα στρώσει, το έντερό σου θα λειτουργεί σωστά και θα μπορείς να έχεις ένα πρόγραμμα αφόδευσης που δεν θα συμπίπτει τελικά με το πρωκτικό σεξ αλλά και δεν θα σε κάνει να νιώθεις άβολα. Όπως και να έχει, απόφυγε να φας κάποιες ώρες πριν τις δοκιμές στο πρωκτικό για να μην το κάνεις με άγχος. 

6. Τήρησε τους κανόνες υγιεινής: 
* Εννοείται πως εκτός από τον πόνο και το πόσο άβολο μπορεί να γίνει, το πρωκτικό σεξ μπορεί να σου αφήσει και προβλήματα υγείας αν δεν τηρήσετε και οι δύο τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής που πάνω στην τούρλα του Σαββάτου πολλοί ξεχνάμε,
* Αν το πέος του έρθει σε επαφή με τον πρωκτό ή την περιοχή γύρω από τον πρωκτό, δεν πρέπει επ” ουδενεί να μπει κατόπιν στον κόλπο σου. 
* Κάθε φορά που δοκιμάζετε το σεξ της πίσω πόρτας, ο αγαπημένος σου πρέπει να φορά προφυλακτικό. Αν θέλετε μετά το πρωκτικό να περάσετε στην κολπική επαφή, αλλάζετε προφυλακτικό και προχωράτε κανονικά. 
* Δαχτυλάκι που έχει μπει στον πρωκτό, δεν πρέπει να μπει στον κόλπο χωρίς να έχει πλυθεί προηγουμένως. 
* Χρησιμοποιήστε ένα προφυλακτικό μεγάλης αντοχής γιατί τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα καραδοκούν, ειδικά αν δεν έχετε μονογαμική σχέση. 

5 μύθοι για το πρωκτικό:
Το πρωκτικό σεξ εξακολουθεί να είναι η πιο παρεξηγημένη ερωτική πράξη. Παρόλο που το ¼ από εμάς το έχει δοκιμάσει, παραμένει μία συζήτηση ταμπού. Ίσως μάλιστα να ανήκεις και συ στο ποσοστό των γυναικών που διστάζουν να προχωρήσουν σ” αυτή την σεξουαλική πρακτική. Συνήθως, η ευθύνη γι” αυτή την απροθυμία αποδίδεται σε μια σειρά μύθους και παρεξηγήσεις. Μάθε την αλήθεια, και βρες τις απαντήσεις στα πιο κοινά άγχη των γυναικών γύρω από το πρωκτικό σεξ 

Μύθος Νούμερο 1: Ο πρωκτός είναι βρώμικος 
Η πραγματικότητα: κατά την παιδική σου ηλικία έμαθες πως ο πρωκτός είναι βρώμικος και δεν πρέπει να τον αγγίζεις. Αν μάλιστα τον άγγιζες κατά λάθος, έπρεπε να προβείς σε διεξοδικό πλύσιμο των χεριών. Παρόμοιες αντιλήψεις έχεις ακούσεις και για το αιδοίο ή τον κόλπο. Έλα όμως που η διέγερση αυτών των περιοχών παρέχει μια σειρά ευχάριστων αισθήσεων! Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την περίπτωση του πρωκτού. Μια καθημερινή ρουτίνα υγιεινής, μπορεί να μετατρέψει τον πρωκτό σε ένα από τα πιο καθαρά σημεία του σώματος. 
Παρόλα αυτά, ο πρωκτός περιέχει και τα δικά του φυσικά βακτήρια. Γι” αυτό, αν θέλεις να αποφύγεις τις μολύνσεις, δεν πρέπει να επιτρέπεις την απευθείας διείσδυση οποιουδήποτε αντικειμένου (πέους, δονητή) από τον πρωκτό στον κόλπο. 

Μύθος Νούμερο 2: η πρωκτική επαφή είναι ιδιαίτερα επώδυνη 
Η πραγματικότητα: η επαφή της πίσω πόρτας δεν πρέπει να είναι επώδυνη. Αν πονάς, σημαίνει πως γίνεται με το λάθος τρόπο. Αν μάθεις από πριν τις σωστές τεχνικές, θα το ευχαριστηθείς περισσότερο. Τα κλειδιά για την ανώδυνη πρωκτική συνουσία είναι τρία: χαλάρωση, λίπανση και παιδεία. 
Ο πρωκτός είναι ένας σωλήνας τεσσάρων εκατοστών που βρίσκεται περικυκλωμένος από δύο δακτύλιους μυών. Ο ένας δακτύλιος, ο ονομαζόμενος εξωτερικός σφιγκτήρας βρίσκεται υπό τον έλεγχό σου. Ο έτερος, εσωτερικός, τεντώνεται αυτόματα, όταν κάτι πιεστεί να μπει στον πρωκτό. Εφόσον ο εξωτερικός σφιγκτήρας χαλαρώσει, το πρωκτικό σεξ θα γίνει ευκολότερο και πιο ευχάριστο. Έχε υπόψη όμως, πως πρωκτός δεν υγραίνεται φυσικά, γι” αυτό αν θες να αυξήσεις την ευχαρίστηση, πρέπει να χρησιμοποιήσεις πολλά λιπαντικά με βάση το νερό. 

Μύθος Νούμερο 3: το πρωκτικό σεξ είναι επιβλαβές και ανθυγιεινό 
Η πραγματικότητα: πολλές γυναίκες φοβούνται πως η επαφή της πίσω πόρτας θα τους προκαλέσει αιμορροΐδες, πληγές και δάκρυα. Κάποιες μάλιστα φοβούνται πως θα πάθουν ακράτεια και θα κυκλοφορούν με πάνες για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η σωστή και ευχάριστη πρωκτική συνεύρεση δεν προκαλεί βλάβη, ούτε στον πρωκτό, ούτε στο έντερο. Εφόσον ο σύντροφός σου δεν πάσχει από κάποια μεταδοτική ασθένεια, ούτε το σπέρμα ούτε τα λοιπά υγρά θα επιδράσουν αρνητικά στην υγεία σου. Αν δεν είσαι σίγουρη για την κατάσταση υγείας του εραστή σου (αν για παράδειγμα πάσχει από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα), χρησιμοποίησε οπωσδήποτε προφυλακτικό με έξτρα λίπανση. Απόφυγε τα προφυλακτικά που περιέχουν σπερματοκτόνο, που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στα ευαίσθητα πρωκτικά τοιχώματα και τον πρωκτό. 

Μύθος Νούμερο 4: Το πρωκτικό σεξ είναι μία διεστραμμένη, ανώμαλη πράξη 
Η πραγματικότητα: αντίθετα με ό,τι λέγεται, η πρωκτική επαφή αποτελεί ερωτική πράξη ευρέος αποδεκτή εδώ και αιώνες. Μάλιστα, σε παλιότερες εποχές, οι γυναίκες προτιμούσαν την ευχαρίστηση που προσέφερε το πρωκτικό σεξ και ταυτόχρονα διαφύλασσαν την αγνότητα τους. Βέβαια, αν δε νιώθεις άνετα με τη συγκεκριμένη σεξουαλική πρακτική, απλά μην την εφαρμόζεις! Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις. 

Μύθος Νούμερο 5: Το πρωκτικό σεξ είναι μόνο για τους ομοφυλόφιλους 
Η πραγματικότητα: παρόλο που για μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρείτο αποκλειστική πρακτική των ομοφυλοφίλων, υπάρχουν πολλά ετερόφυλα ζευγάρια που θεωρούν το πρωκτικό βασικό πιάτο του ερωτικού τους μενού. 

Όλα είναι θέμα ανατομίας
Για να κατανοήσεις καλύτερα το πρωκτικό σεξ πρέπει να ξέρεις την ανατομία του πρωκτού. Πάρε ένα εύκαιρο καθρεφτάκι και ένα φακό ανά χείρας και παρατήρησε καλά τον πρωκτό σου. Καθώς επεξεργάζεσαι τους γλουτούς θα παρατηρήσεις την είσοδο του πρωκτού. Παρόλο που σου φαίνεται μικρή και τεντωμένη, είναι πολύ ευλύγιστη έτσι ώστε να μπορεί να δεχτεί μέσα της από ένα μικρό δαχτυλάκι, ένα παιχνίδι (ερωτικό ή μη) αλλά και ένα οποιουδήποτε μεγέθους πέος. Θα παρατηρήσεις ακόμα, πως η επιδερμίδα που καλύπτει τα τοιχώματα του πρωκτού είναι σκουρόχρωμη και ρυτιδιασμένη, με ανεπτυγμένη τριχοφυΐα αλλά και κάποιους ιδρωτοποιούς και βλεννογόνους αδένες. 
Η είσοδος, αν μπορούμε να την αποκαλέσουμε έτσι, του πρωκτού περιέχει εκατοντάδες νευράκια και είναι εξίσου ευαίσθητη στο άγγιγμα και το τέντωμα. Στη συνέχεια του πρωκτού βρίσκεται το ορθόν έντερο. Το ορθό έντερο έχει μήκος 12,7 εκατοστών και πολλές πτυχώσεις. Επειδή το τοίχωμα του εντέρου είναι ευαίσθητο, τα αιχμηρά ή παράξενα αντικείμενα μπορούν εύκολα να προκαλέσουν ζημιά. Αν και δεν είναι τόσο ευαίσθητο όσο ο πρωκτός, κάποιες γυναίκες θέλουν να αισθάνονται την πρωκτική μεστότητα που δημιουργείται με τη διείσδυση κατά την ερωτική πράξη.

Βασικές γνώσεις για να μην σε ψαρώνουν!

Τι πιστεύεις για το πρωκτικό;
Η αλήθεια είναι πως μέχρι τη δεκαετία του 90 (θυμήσου τα πρώτα επεισόδια του Sex and the City) το πρωκτικό αποτελούσε θέμα ταμπού, καρά ταμπού. Πολλοί φαντάζονταν πως στο σεξ της πίσω πόρτας ενδίδουν μόνο οι εκδιδόμενες ή άτομα χαμηλής ηθικής.
Πλέον, το πρωκτικό δεν αποτελεί θέμα ταμπού και είναι κομμάτι του σεξ πολλών ζευγαριών. Η δε άποψη πως το πρωκτικό είναι ενάντια στη φύση, έχει περάσει στη σφαίρα του αστείου.
Δεν λέμε να ζητήσεις εσύ από εκείνον να το κάνετε, αλλά δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τα χειρότερα για τον σύντροφό σου εφόσον σου ζητήσει να το δοκιμάσετε. 

Όταν λέμε πρωκτικό, τι εννοούμε ακριβώς;
Με τον όρο πρωκτικό σεξ εννοούμε κάθε παιχνίδι που μπορεί να γίνει με κύριο πρωταγωνιστή τον πρωκτό, χωρίς να είναι απαραίτητη η διείσδυση. Αν δεν το έχεις δοκιμάσει ποτέ, μπορείς να ξεκινήσεις την αναζήτησή σου μόνη, χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά σου ή να ζητήσεις από εκείνον να περιποιηθεί την περιοχή γύρω από τον πρωκτό. Έχε υπόψη σου πως στον πρωκτό διακρίνουμε δύο μυς. που σκοπό έχουν να κρατούν κλειστή την πρωκτική σχισμή.
Ο έσω σφιγκτήρας του πρωκτού ελέγχεται από το νευρικό σύστημα και δεν υπακούει στη βούλησή μας. Ενώ ο έξω σφιγκτήρας του πρωκτού είναι ένας ισχυρός μυς και ελέγχεται από τη βούλησή μας. Με άλλα λόγια, αν χαλαρώσεις, θα καταφέρεις να πονάς λιγότερο στη διάρκεια του πρωκτικού. 

Πρωκτικό και οργασμός:
Προφανώς και θεωρείς άδικο να μπεις στη διαδικασία του πρωκτικού μόνο και μόνο για να τον ικανοποιήσεις. Αυτό που πρέπει να ξέρεις είναι πως στον πρωκτό καταλήγουν πολλές νευρικές απολήξεις, και σε ταυτόχρονη διέγερση της κλειτορίδας (και αφού ξεπεράσεις το σοκ του πρώτου πόνου με διείσδυση) μπορείς να φτάσεις μέχρι και τον οργασμό! 

Εγκυμοσύνη και πρωκτικό: 
Αν ο λόγος για τον οποίο προτιμάς το πρωκτικό από το κολπικό σεξ είναι η εμμονή σου να μην χρησιμοποιήσεις κάποιο μέτρο αντισύλληψης ή να μην μείνεις έγκυος, τότε λάθος ξεκίνησες τη σεξουαλική σου ζωή.
Η ευαίσθητη περιοχή του πρωκτού σε συνδυασμό με την λειτουργία που έτσι κι αλλιώς επιτελεί, μπορεί να αποτελέσει πηγή μικροβίων και σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων που θα περάσουν στο αίμα πιο εύκολα.
Οπότε, καταλαβαίνεις πως πρέπει πάντα να χρησιμοποιείτε προφυλακτικό, μπόλικο λιπαντικό (αφού η περιοχή σε αντίθεση με τον κόλπο δεν διαθέτει φυσική λίπανση) και να τηρείτε και οι δύο επακριβώς τους κανόνες υγιεινής. 

Πρωκτικό και σωστή διατροφή:
Για να κάνεις τα πράγματα όσο πιο εύκολα μπορείς και να γίνει το πρωκτικό πιο απολαυστικό, πέραν του λιπαντικού, πρέπει να ακολουθείς μια διατροφή με τροφές που δεν ερεθίζουν το έντερο και δεν ευνοούν τη συχνή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
Ταυτόχρονα, η διείσδυση- αν το πέος είναι αρκετά μεγάλο ή εκείνος αρκετά ενεργητικός- θα σου προκαλέσει μετά την επαφή μια δυσκολία στην περιοχή που όμως σε λίγες ώρες θα περάσει. 

Τα 6 κλειδιά της απόλαυσης:
Παρόλο που μερικοί (ή καλύτερα μερικές) το θεωρούν ταμπού, το πρωκτικό σεξ αποτελεί βασικό κομμάτι της ερωτικής ζωής πολλών ζευγαριών. Τι μπορείς να κάνεις για να γίνει το πρωκτικό σεξ όσο το δυνατόν καλύτερο, πιο άνετο και λιγότερο επώδυνο για σένα; Υπάρχουν 6 χρυσά κλειδιά για να μετατρέψεις το πρωκτικό σεξ σε μια ιδιαίτερα ευχάριστη και αξέχαστη εμπειρία, και να περάσει εκείνος καλά κι εσύ καλύτερα. 

1. Ξέχνα τη διείσδυση!
Παρόλο που είναι δύσκολο να το πιστέψεις και πολύ περισσότερο να πείσεις κι εκείνον να το παραδεχτεί, δεν χρειάζεται να βάλει το πέος, ή τα δάχτυλά του μέσα στον πρωκτό σου, για να πάρεις την απόλαυση που σχετίζεται με την πρωκτική επαφή. Ακόμα κι η απλή τριβή ή το γλείψιμο στο άνοιγμα του πρωκτού μπορεί να φέρει την ηδονή. 

2. Απόλαυση που διαρκεί (κάθε φορά)
Πολλές γυναίκες αποστρέφονται το πρωκτικό σεξ εξαιτίας της τραυματικής πρώτης δεύτερης ή τρίτης τους εμπειρίας. Όμως, δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Το σίγουρο είναι πως αν δεν είσαι ήρεμη και χαλαρή, θα πονέσεις. Αν πάλι εκείνος επιμένει να διεισδύσει χωρίς καμία προετοιμασία και πάλι θα πονέσεις. Αν δεν χρησιμοποιήσετε λιπαντικό, επίσης θα πονέσεις και θα παραπονέσεις. Για να ευχαριστηθείτε το πρωκτικό σεξ και οι δύο, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα πρέπει να συμφωνήσετε μεταξύ σας, όπως το πότε θέλεις να γίνει, το πού και το πώς. 
Έπειτα, θα πρέπει να σε αφήσει να κινήσεις τα νήματα. Για παράδειγμα μπορείς εσύ να οδηγήσεις το πέος του αργά και στο βάθος που θέλεις. Άφησέ τον να διεισδύσει για 2,5 εκατοστά και έπειτα ζήτα του να βγει τελείως. Έπειτα, άφησέ τον να διεισδύσει για άλλα 2,5 εκατοστά και πες του να τραβηχτεί τελείως πάλι. Με αυτό το παιχνίδι του μέσα-έξω που θα συνεχίσετε να κάνετε για λίγο ακόμα, θα συνηθίσεις το πέος του και ο πόνος που μπορεί αισθάνθηκες αρχικά θα υποχωρήσει. 

3. Ένας τρίτος μεταξύ σας: ο σφικτήρας μυς 
Πριν ενδώσεις στο πρωκτικό σεξ, θα πρέπει να γνωρίζεις τα βασικά όσον αφορά τον την ανατομία της περιοχής. Δηλαδή, είναι καλό να ξέρεις ότι στον πρωκτό υπάρχουν δύο μυς, οι σφικτήρες. Αν τοποθετήσεις το δάχτυλό σου σε βάθος περίπου δυόμιση εκατοστών και το πιέσεις και στις δύο αντίθετες πλευρές, θα τους αισθανθείς (βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των δύο εκατοστών). Παρόλο που μπορείς να ελέγξεις τον εξωτερικό μυ, ο εσωτερικός έχει εντελώς δική του άποψη, αφού δρα αντανακλαστικά. Για παράδειγμα, εσύ μπορεί να νομίζεις πως είσαι αρκετά χαλαρή και έτοιμη για το πρωκτικό σεξ, αλλά ο εσωτερικός μυς να αποδειχτεί τελείως ανέτοιμος. Πρέπει να είστε και οι δύο (εσύ και ο αγαπημένος σου) αρκετά υπομονετικοί, ώστε να δώσετε στον εσωτερικό σφιγκτήρα την άνεση να προσαρμοστεί. Γι” αυτό ζήτα του να σου δώσει λίγο χρόνο να εξοικειωθείς με τα χάδια στην περιοχή του πρωκτού, ενώ ταυτόχρονα δοκιμάστε διαφορετικές στάσεις και τρόπους χαλάρωσης για να γίνει το πρωκτικό σεξ ανώδυνο και ευχάριστο. 

4. Κυκλωτικές κινήσεις
Σίγουρα, το άγγιγμα της πίσω πόρτας μπορεί να σου φαίνεται παράξενο και άβολο (και ίσως το ίδιο να αισθάνεται και εκείνος) αλλά αν το συνδυάσετε με τον στοματικό έρωτα ή με τη ταυτόχρονη διέγερση και του αιδοίου, τα πράγματα αλλάζουν με μιας. Για παράδειγμα, όσο επιδίδεστε στο κλασικό ιεραποστολικό σεξ, εκείνος μπορεί να τοποθετήσει είτε το δαχτυλάκι είτε κάποιο ερωτικό παιχνίδι στον πρωκτό σου, δίνοντας σου την αίσθηση της διπλής διείσδυσης. 

5. Και αυτός ο έρωτας περνάει απ” το στομάχι…
Αν εσύ ή εκείνος δεν καταναλώνετε αρκετό σίδηρο, ωμά λαχανικά ή φρούτα και προτιμάτε το τυποποιημένο ή έτοιμο φαγητό, υπονομεύετε την απόλαυση της πρωκτικής επαφής. Οι τροφές αυτές βοηθούν στις τατικές κενώσεις και σου επιτρέπουν να είσαι χαλαρή και γεμάτη αυτοπεποίθηση την κατάλληλη στιγμή. Βέβαια, η κατάχρηση τους μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα, στέλνοντάς σε στα ιδιαίτερα λίγο πο συχνά απ” όσο χρειάζεται. 
Το ιδανικό για την περίπτωση είναι να έχεις πάει στην τουαλέτα την ίδια μέρα, αλλά σίγουρα μια ώρα πριν την επαφή, για να αποφύγεις τις ακατάλληλες διαρροές. Μάλιστα, οι σταρ των ταινιών πορνό που συμμετέχουν σε σχετικές σκηνές συνήθως υποβάλλονται σε κλύσμα πριν το γύρισμα, για να μην έχουν ατυχήματα. Εφόσον δεν ανήκεις σ” αυτή την κατηγορία, δεν σου συνιστούμε το κλύσμα για τις προσωπικές σου στιγμές, αλλά σου συνιστούμε ανεπιφύλακτα να ακολουθείς μια ισορροπημένη δίαιτα, που θα σε οφελήσει ούτως ή άλλως. 

6. Μην ξεχνάς την υγιεινή
Υπάρχει λόγος που η μαμά σου, σου έλεγε να σκουπίζεσαι πάντα από μπρος προς τα πίσω στην τουαλέτα, αφού τα χιλιάδες βακτηρίδια που ευδοκημούν στην περιοχή μπορούν να προκαλέσουν κάθε είδους μολύνσεις. Ο ίδιος κανόνας ισχύει και στο πρωκτικό σεξ. Αν εκείνος αγγίξει με το πέος ή τα δάχτυλά του στον πρωκτό σου, έπειτα δεν πρέπει να τα τοποθετήσει στον κόλπο σου με καμία δύναμη. Γι” αυτο υπάρχουν αρκετοί κανόνες υγιεινής που μπορείτε να ακολουθήσετε. Πρώτα πρώτα πρέπει να αλλάζετε προφυλακτικό, κάθε φορά που θέλετε να συνεχίσετε με κολπικό σεξ μετά το πρωκτικό. Ενώ όσον αφορά στην υγιεινή των δακτύλων, μπορείς να έχεις πρόχειρα μερικά μωρομάντηλα. 
Θυμήσου: μπορείτε να περάσετε από τον κόλπο στον πρωκτό αλλά όχι το ανάποδο. Έπειτα, θυμήσου πως για να έρθεις σε πρωκτική επαφή με κάποιον χωρίς προφύλαξη θα πρέπει να έχετε μια αποκλειστικά μονογαμική σχέση και να έχετε εξεταστεί και οι δύο για την ύπαρξη διαφόρων ασθενειών. Το πρωκτικό σεξ μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο για την πρόσληψη κάποιου σεξουαλικώς μεταδιδόμενου νοσήματος. Οπότε: μην ξεχνάς ποτέ το προφυλακτικό, ειδικά στο σεξ της πίσω πόρτας! 

Τα ναι και τα όχι της πίσω πόρτας:
Θέμα ταμπού, αλλά και κοινή πρακτική, το πρωκτικό σεξ φέρνει πολλούς να σε αμηχανία και μόνο με το άκουσμά του. Ωστόσο, όπως οι περισσότερες γυναίκες ξέρουν, είναι η υπ” αριθμόν ένα επιθυμία των περισσότερων αντρών. Οπότε, είτε είσαι απλώς περίεργη για το θέμα σ” αυτή τη φάση, είτε είναι κάτι που θέλεις να δοκιμάσεις, ρίξε μια ματιά σ” αυτές τις απλές οδηγίες. 

ΤΑ ΝΑΙ 

1. Να είσαι σίγουρη ότι το θέλεις. Είναι σημαντικό ν” αποφασίσετε από κοινού ότι είναι κάτι που θέλετε να δοκιμάσετε. 

2. Χαλάρωσε. Το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα για την τεχνική του θέματος είναι η σωστή αναπνοή. Οι σφιγκτήρες μύες που περικλείουν τον πρωκτό είναι πολύ δυνατοί προκειμένου να ελέγχουν την αφόδευση. Αν ο σύντροφός σου προσπαθήσει να τους διαπεράσει χωρίς εσύ να αναπνέεις αργά και βαθιά, το πιο πιθανό είναι ότι θα πονέσεις. Ακόμα καλύτερα, να του ζητήσεις να βάλει πρώτα μέσα ένα δάχτυλο με πολύ λιπαντικό, ώστε να επιτρέψει στους σφιγκτήρες να διασταλούν σταδιακά στο μέγεθος του εισερχόμενου αντικειμένου μέχρι να είστε και οι δύο έτοιμοι για την διείσδυση του πέους σε στύση. Ο στόχος αυτής της τεχνικής δεν είναι να τεντώσει απότομα την δίοδο του πρωκτού, αλλά να του επιτρέψει να χαλαρώσει αργά, πριν μπορέσει να δεχτεί οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. 

3. Λίπανση! Το τρίτο μυστικό για ευχάριστο πρωκτικό σεξ είναι η χρήση άφθονου λιπαντικού. Αν χρησιμοποιείς προφυλακτικά από λάτεξ, πρέπει να διαλέξεις ένα λιπαντικό με βάση το νερό και όχι το λίπος -όπως οι κρέμες ή η βαζελίνη- γιατί αυτό το είδος καταστρέφει τα προφυλακτικά. 

ΤΑ ΟΧΙ 

1. Μην βιάζεσαι και μη το ζορίζεις. Το χειρότερο είναι η βεβιασμένη είσοδος στον πρωκτό. Καμιά φορά, μια βιαστική διείσδυση ή η υπερβολική πίεση αρκεί για να σε κάνει να ξενερώσεις για πάντα από την ιδέα της πρωκτικής ηδονής. Αν το πας αργά και χαλαρά τκατά τη διάρκεια της διείσδυσης η όλη εμπειρία γίνεται πολύ πιο απολαυστική. 

2. Μην ξεχνάς τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Ένα απ” τα πιο συχνά λάθη που κάνουν τα ζευγάρια δοκιμάζοντας το πρωκτικό σεξ είναι να αγνοήσουν την υγιεινή. Το πρωκτικό σεξ είναι ένας εξαιρετικός τρόπος εναλλακτικής σεξουαλικής επαφής χωρίς την έννοια της εγκυμοσύνης. Όμως η αδιαφορία για τη μετάδοση νοσημάτων δεν είναι καθόλου αποδεκτή για μια υγιή ερωτική έκφραση. Όπως και με τον παραδοσιακό τρόπο διείσδυσης του πέους στον κόλπο πρέπει πάντα να χρησιμοποιείς προφυλακτικά από λάτεξ ή πολυουρεθάνη, με σπερματοκτόνο ή χωρίς. Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει οπωσδήποτε να βάζεις λιπαντικό πάνω στο προφυλακτικό πριν τη διείσδυση. Μετά τον οργασμό και την εκσπερμάτωση, πριν ο σύντροφός σου αποτραβηχτεί, πρέπει να κράτα σταθερά το προφυλακτικό απ” την βάση του πέους για να μην γλιστρήσει ή να μην χυθεί το σπέρμα. 

3. Ποτέ μην επιτρέπεις την απευθείας επαφή του πέους από τον πρωκτό σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος. Αυτό σημαίνει ότι αν αποφασίσετε να κάνετε πρωκτικό σεξ πριν από την κολπική ή τη στοματική διείσδυση, πρέπει να πλύνετε πρώτα προσεκτικά το πέος με ζεστό νερό και σαπούνι. Τα βακτηρίδια που υπάρχουν εκ φύσεως στην περιοχή του πρωκτού, μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση ή ερεθισμό αν μεταφερθούν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος, γι” αυτό η καθαριότητα έχει πολύ σημασία.