Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ


 
Κατά το Μεσαίωνα και πιο συγκεκριμένα περίπου στα 1332, στη Ρόδο υπήρχε ο θρύλος και ο φόβος ενός μεγάλου δράκου, ενός πλάσματος ανίκητου και τεραστίων διαστάσεων. Ζούσε στο σημερινό λόφο του Μόντε Σμιθ που τότε ονομαζόταν “Mal Paso” και σημαίνει κακό πέρασμα.

Οι κάτοικοι του νησιού ένιωθαν τρόμο στην ιδέα ενός πλάσματος, που εξαφάνιζε παιδιά, βοσκούς από την περιοχή και πολλούς ιππότες που ξεκινούσαν για να το σκοτώσουν, αλλά ποτέ δεν επέστρεφαν πίσω. Στο λόφο επάνω, υπήρχε ένα εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου και αρκετοί κάτοικοι θεωρούσαν άκρως επικίνδυνο το πέρασμα από την περιοχή για να προσκυνήσουν. Ο φόβος είχε κατακλύσει όλο το νησί.


Έτσι ο τότε Μεγάλος Μάγιστρος Helion de Villeneuve, στο φόβο να μη χάσει και άλλους ιππότες από το θηρίο του λόφου, απαγόρευσε κάθε επίθεση προς αυτό. Το δέρμα του δράκου αποτελούνταν από φολίδες, αδιαπέραστες στα όπλα και στα βέλη, που τον έκαναν αθάνατο απέναντι στους ιππότες. Παρόλα αυτά ένας νεαρός ιππότης δε θέλησε να πειθαρχήσει στο διάταγμα του μεγάλου Μαγίστρου, κι άρχισε να σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο θα σκότωνε το επικίνδυνο πλάσμα πάνω στο νησί.

Ο ιππότης με το όνομα Dieudonné de Gozon, ζήτησε την άδεια να λείψει για ένα χρόνο και να επισκεφθεί το κάστρο του πατέρα του στο Languedoc. Με τη βοήθεια του πατέρα του και των υπηρετών, σχεδίασαν ένα πρότυπο του δράκου και πάνω σε αυτό εκπαίδευσε το άλογο του, τα σκυλιά του και εξάσκησε την τεχνική που θα ακολουθούσε.

Μετά από αρκετό διάστημα εκπαίδευσης, ο ιππότης γύρισε πίσω στη Ρόδο και ανέβηκε στο λόφο όπου ζούσε ο δράκος. Άρχισε να επιτίθεται με σθένος εναντίον του με το ξίφος, ενώ τα σκυλιά του ορμούσες παράλληλα στο επικίνδυνο πλάσμα τεραστίων διαστάσεων. 
 
Η ουρά του ήταν τόσο μεγάλη που ο ιππότης δυσκολευόταν να αποφύγει τα χτυπήματα από αυτήν και τον κίνδυνο από τα πελώρια δόντια του. Ένα τέτοιο χτύπημα ήταν μοιραίο και έριξε κάτω από το άλογο τον άτυχο ιππότη. Αυτός όμως είχε εκπαιδευτεί τόσο καλά που ήξερε ότι η κοιλιά του δράκου δεν ήταν καλυμμένη από φολίδες. Καθώς ο δράκος ορμούσε για να τον κατασπαράξει, εκείνος σήκωσε το ξίφος και τρύπησε με δύναμη την κοιλιά του θηρίου. Εκείνο σωριάστηκε νεκρό πάνω στο σώμα του ιππότη, ο οποίος έχασε τις αισθήσεις του.

Έπειτα από αρκετή ώρα οι υπηρέτες του ανέβηκαν στο λόφο και τον βρήκαν σφηνωμένο κάτω από το σώμα του δράκου, τον απεγκλώβισαν, του έβγαλαν το κράνος και όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του τον μετέφεραν στην πόλη της Ρόδου. Από όπου περνούσε ο κόσμος ζητωκραύγαζε, τον εξυμνούσε και τον χειροκροτούσε για το θάρρος του.

Ο Μεγάλος Μάγιστρος Helion de Villeneuve, κυριεύθηκε από θυμό και θέλησε να τιμωρήσει τον ιππότη Gozon που δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Όμως ο λαός του νησιού εξοργίστηκε, διαμαρτυρήθηκε και εν τέλει ο Μεγάλος Μάγιστρος ανακάλεσε και τον έχρισε τιμητικά σε Μεγάλο Μάγιστρο. Άξιζε την τιμή αυτή, αφού απελευθέρωσε το νησί από τον φόβο του δράκου που το είχε κυριεύσει.

Το κεφάλι του δράκου, τοποθετήθηκε πάνω από τη Θαλασσινή πύλη ενώ ο θαρραλέος ιππότης στέφθηκε Μεγάλος Μάγιστρος στη θέση του Villeneuve όταν εκείνος απεβίωσε. Ο Μ.Μάγιστρος Gozon, πέθανε έπειτα από μια άριστη διοικητική θητεία και αγαπητός στο λαό το 1353, όπου στον τάφο του επάνω γράφτηκε «Εδώ βρίσκεται ο σφαγέας του δράκου.»

Αυτός ο θρύλος διασώζεται στο νησί της Ρόδου από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα και το θάρρος του Ιππότη διατηρεί αξέχαστη την επιβλητικότητα αυτής της εποχής.


Γάλα, το Ναρκωτικό Δηλητήριο

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι η τέλεια τροφή της φύσης,
αλλά, μόνο αν είστε μοσχάρι.

Πιθανότατα θα έχετε ακούσει το σλόγκαν «Το γάλα περιέχει κάτι για τον καθένα». Εκτός από ασβέστιο κι άλλα μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες,
τι άλλο θα μπορούσε να σας προσφέρει το γάλα; «Τα γαλακτοκομικά προϊόντα περιέχουν κάτι που δεν περιέχει καμία άλλη τροφή: Μόλυνση!»
John A. McDougal, MD, του Σχεδίου McDougal και της Ιατρικής McDougal

————–

 «Μα γιατρέ μου, τι θα γίνει με τα δόντια και τα οστά μου εάν σταματήσω να πίνω γάλα;»
«Τίποτα! Τίποτα που δεν θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς!»
Frank A. Oski MD, πρώην πρόεδρος του τμήματος Παιδιατρικής Του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης
————-
«Οι πολιτισμοί με μεγάλη κατανάλωση γάλακτος, έχουν τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης,
μια ασθένεια που σπάνια συναντάται σε πολιτισμούς που δεν καταναλώνουν γάλα».
Hans Deehl, Dr HSc, Dynamic Living

Όλη η αλήθεια για το ΓΑΛΑ: Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πειστεί ότι πρέπει να πίνουν γάλα γιατί είναι η «τέλεια τροφή», προκειμένου να είναι υγιείς.


Η ανθρωπότητα έχει μετατρέψει τις αγελάδες σε ένα μοντέρνο εργοστάσιο, μία αέναη μηχανή γάλακτος. Πριν από 3.000 χρόνια, μία αγελάδα μπορούσε να δώσει 90 κιλά γάλα σε ένα χρόνο. Σήμερα, κατά μέσο όρο μία αγελάδα δίνει 6.750 κιλά, δηλαδή 75 φορές περισσότερο!

Το γάλα είναι μία πολύ ευαίσθητη ουσία που συσχετίζεται με σχεδόν κάθε αδένα και όργανο της αγελάδας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της κανονικής λειτουργίας του ζώου με σκοπό να δημιουργήσει ζωή. Τα σημαντικότερα στοιχεία του οργανισμού του πρέπει να συσχετίζονται με την παραγωγή γάλακτος, έτσι ώστε τα νεογέννητα δαμάλια να κάνουν μια καλή αρχή.

Σήμερα πίνουμε μη φυσικό γάλα, προερχόμενο από εκτρεφόμενες αγελάδες, γενετικά μεταλλαγμένες με τεχνιτή γονιμοποίηση. Κάθε γουλιά γάλα περιέχει ισχυρές αυξητικές ορμόνες όπως οι IGF I και IGF II, λίπη και χοληστερίνη, άλλες 59 ενεργές ορμόνες, αλλεργιογόνα, ζιζανιοκτόνα, μικροβιοκτόνα, διοξίνη, αίμα, νεκρά λευκά αιμοσφαίρια, πάνω από 52 ισχυρά αντιβιοτικά, βακτήρια και ιούς.

Ο Dr. Κωνσταντίνος Μουρούτης έγραψε το βιβλίο «Όλη η αλήθεια για το γάλα», ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Για να παρουσιάσει δηλαδή «την άλλη πλευρά του θέματος», παραθέτοντας τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι και σήμερα, σχετικά με το ρόλο που παίζει το γάλα και τον πιθανό κίνδυνο ανάπτυξης συγκεκριμένων ασθενειών από την κατανάλωσή του. Όλες τις πληροφορίες που περιέχονται στο βιβλίο, προέρχονται από αξιόπιστες, επιστημονικές και δημοσιογραφικές πηγές.

Εσείς πίνετε γάλα; Απ ότι φαίνεται σχεδόν όλος ο κόσμος πίνει. Στο κάτω-κάτω «όλοι γνωρίζουν» ότι, πρέπει να πίνουν γάλα για είναι υγιείς, να παίρνουν ασβέστιο, έτσι δεν είναι; Χμ ! Όχι απαραίτητα. Η μόνη περίοδος στη ζωή μας κατά την οποία πρέπει να τρεφόμαστε με γάλα, είναι όταν είμαστε μωρά και, μόνο με μητρικό γάλα. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να πίνουμε γάλα από άλλα ζώα.
Αν ακούγεται συγκλονιστικό, είναι επειδή πολύ λίγοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να πουν την αλήθεια για τα γαλακτοκομικά προϊόντα και ακόμη λιγότεροι να την ακούσουν. Στην πραγματικότητα, επικρίνοντας το γάλα, ειδικά στην Αμερική είναι σαν να επιτίθεσαι στη μητρότητα, τη μηλόπιτα, ή το μπέιζμπολ. Με βάση την έρευνα και την ιατρική εμπειρία των, Dr. Peter Dingle, Dr Mark Hyman και Dr. Kevin Woodford, και Gabriela Segura, τα στοιχεία για τις παρενέργειες στην ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση γαλακτοκομικών, είναι συγκλονιστικά.
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα – συμπεριλαμβανομένων όλων των παραγώγων γάλακτος, το γάλα, το τυρί, τυρί, το γιαούρτι, το κεφίρ, το παγωτό, κ.λπ. – έχουν σχέση με όλα τα είδη των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, των αυτοάνοσων νοσημάτων, του καρκίνου, των αλλεργιών, του άσθματος, των παθήσεων του πεπτικού συστήματος, των προβλημάτων του θυρεοειδούς, των νευρολογικών ασθενειών, κλπ. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Αυτό φυσικά, έρχεται σε αντίθεση με τις ανανεωμένες συμβουλές του Αμερικάνικου Υπουργείου Γεωργίας (USDA), το οποίο συνιστά να πίνουμε 3 ποτήρια γάλα την ημέρα. Τι το κακό μ’ αυτό; Καταρχήν, πρόκειται για μία σύσταση η οποία δεν βασίζεται αυστηρά στην επιστήμη. Επίσης, κάποιοι από τους «ειδικούς» οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία της διατροφικής πυραμίδας εργάζονται για την βιομηχανία γάλακτος, πράγμα που σημαίνει ότι, δεν είναι και η πιο αμερόληπτη ομάδα ανθρώπων… Ας δούμε τα στοιχεία πιο αναλυτικά. Τα στοιχεία για τις αρνητικές επιπτώσεις των γαλακτοκομικών προϊόντων στην υγεία του ανθρώπου, εδώ και μερικές δεκαετίες, αυξάνονται σταθερά.
Οι παρενέργειες ξεκινάνε από, απλούς κολικούς του εντέρου και φτάνουν μέχρι και καρκίνο: Το γάλα συνδέεται με πολλές πεπτικές διαταραχές, την κακή υγεία του εντέρου, τροφικές δυσανεξίες και αλλεργίες. Πολλά παιδιά αναπτύσσουν δυσανεξία στο γάλα που, αν μη τι άλλο, προκαλεί υπερπαραγωγή των βλεννογόνων και ρινική καταρροή. Ακόμη χειρότερα, αυτή η δυσανεξία, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά αλλεργικά συμπτώματα. Αυτό συχνά συνδέεται με τον αρνητικό αντίκτυπο των γαλακτοκομικών προϊόντων στο έντερο.
Επίσης, δημιουργούνται κολικοί σε πολλά βρέφη από τη στιγμή που λαμβάνουν γαλακτοκομικά προϊόντα. Η δυσανεξία στη λακτόζη είναι μια «κατάσταση» κατά την οποία το σώμα δεν μπορεί να χωνέψει το σάκχαρο αποτελεσματικά (ή καθόλου) και, που οδηγεί στην κακή υγεία του εντέρου, τους υπερβολικούς βλεννογόνους, τα οξέα και την παραγωγή αερίων καθώς και, ποικίλου βαθμού κοιλιακή δυσφορία. Άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη βιώνουν επίσης, μειωμένη απορρόφηση στο γαστρεντερικό τους σύστημα.

Περίπου το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού (κυρίως στις ανατολικές χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Αφρική και σε μειονοτικούς πληθυσμούς, όπως η αυστραλιανοί αυτόχθονες και οι ιθαγενείς της Αμερικής) έχουν ένα επίπεδο δυσανεξίας στη λακτόζη και είναι πλέον γενικά αποδεκτό ότι αυτή η » κατάσταση «είναι στην πραγματικότητα ο κανόνας για το ανθρώπινο είδος. Είναι πιο διαδεδομένη στους Ασιάτες (περίπου 85%) και τους Αφροαμερικανούς (περίπου 50%) σε σχέση με τους Καυκάσιους (περίπου 10%). Πρέπει να επισημανθεί ότι. η αδυναμία αφομοίωσης της λακτόζης αυξάνεται από την παστερίωση η οποία καταστρέφει όλα τα φυσικά ένζυμα που υπάρχουν στο γάλα τα οποία θα έπρεπε κανονικά να βοηθούνε στην πέψη του γάλακτος.

Η τροφική αλλεργία είναι μια ανώμαλη ανοσολογική αντίδραση, η οποία οφείλεται στην ευαισθησία σε ένα τρόφιμο ή σε κάποιο συστατικό του τροφίμου. Αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, ιδιαίτερα στις βιομηχανικές χώρες όπου έχει εκτιμηθεί ότι επηρεάζει περίπου το 1% έως 2% του ενήλικου πληθυσμού και έως το 8% των παιδιών ηλικίας κάτω των τριών.

Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία , η αλλεργία στο γάλα της αγελάδας μπορεί να θεωρηθεί σαν μία από τις πιο κοινές τροφικές αλλεργίες, ιδίως κατά την παιδική ηλικία, με συχνότητα εμφάνισης 2% έως 3% κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Εάν αναπτυχθεί μια αλλεργική αντίδραση , δεν οφείλεται πάντα στις διατροφικές συνήθειες του βρέφους. Ένα μωρό μπορεί να εκτεθεί σε πρωτεΐνες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση.
Το μητρικό γάλα από μητέρες που έχουν καταναλώσει προϊόντα που περιέχουν αγελαδινό γάλα, μπορεί να είναι άλλη μία απειλή για την ανάπτυξη της αλλεργίας στο αγελαδινό γάλα, πράγμα που οφείλεται στην απορρόφηση των πρωτεϊνών της αγελάδας, τη διέλευσή τους μέσα από το βλεννογόνο του εντέρου και την απελευθέρωσή τους στο ανθρώπινο γάλα. Η δραστικότητα των αντισωμάτων στην καζεΐνη των βοοειδών καθώς και για την καζεΐνη και τη λακτοσφαιρίνη, είναι ανιχνεύσιμη μόνο στα βρέφη που πίνουν γάλα από το μπιμπερό και όχι στα βρέφη τα οποία πίνουν αποκλειστικά μητρικό γάλα. (κάνε κλικ πάνω στα βιβλία για να διαβάσεις σχετικά και να τα αγοράσεις)


Η Καζεΐνη: Η πρωτεΐνη Καζεΐνη που υπάρχει στα γαλακτοκομικά προϊόντα, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, όπως η γλουτένη που υπάρχει σε κάποια δημητριακά όπως το σιτάρι. Μπορεί ναπροκαλέσει μια αυτοάνοση αντίδραση και / ή να μιμηθεί ενδορφίνες και, να προκαλέσει μεταβολές στην αντίληψη, τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Επειδή το γάλα είναι μία απαλή υγρή ουσία, υπάρχουν άνθρωποι που το πίνουν σα νερό για να ξεδιψάσουν. Αυτό είναι μεγάλο λάθος καθώς, η Καζεΐνη, βρίσκεται σε ποσοστό 80% μέσα στην πρωτεΐνη του γάλακτος (3,2 – 3,5 πρωτεΐνες ανά 100gr γάλακτος) και δημιουργεί μία «μάζα» αμέσως μόλις εισέρχεται στο στομάχι, κάνοντας πολύ δύσκολη την πέψη. Επιπλέον, η Καζεΐνη στο γάλα είναι ομογενοποιημένη.

Ομογενοποίηση σημαίνει: Εξίσωση της περιεκτικότητας του γάλακτος σε λίπος με την ανάδευσή του. Ο λόγος για τον οποίο η ομογενοποίηση είναι κακή είναι επειδή, όταν το γάλα ανακατεύεται, εισχωρεί σ’ αυτό αέρας, μετατρέποντας το λίπος του γάλακτος σε οξειδωμένες λιπαρές ουσίες δηλαδή, λίπος σε προχωρημένο στάδιο οξείδωσης.
Ο μηχανισμός δράσης έχει να κάνει με μια αποτυχία ενός συγκεκριμένου ενζύμου που αποσυναρμολογεί τη γλουτένη και την καζεΐνη, μια διαδικασία της πέψης που είναι αναγκαία στο σώμα μας για την απομάκρυνση των θρεπτικών συστατικών αυτών των πρωτεϊνών. Λόγω της αποτυχίας αυτού του ενζύμου να κάνει τη δουλειά του, παραμένει ένα άπεπτο τμήμα των πρωτεϊνών που επιβιώνουν και, στο ανοσοποιητικό σύστημα αυτό το κομμάτι μοιάζει με ιό.
Στη συνέχεια, θεωρώντας ότι πρόκειται για ιό, το σώμα μας προκαλεί ανοσοποιητική άμυνα αντίδρασης για την προστασία του οργανισμού μας από τον «εισβολέα». Επειδή αυτό το κομμάτι γλουτένης ή καζεΐνης είναι παρόμοιο με διάφορες ασθένειες που προκαλούν οι ιοί, το σώμα μας θα δημιουργήσει μια σύνθετη αντίδραση, μια αυτοάνοση αντίδραση, για την οποία υπάρχει η υποψία ότι παίζει ρόλο στην εμφάνιση διαβήτη τύπου Ι, στη σκλήρυνση κατά πλάκας και στον αυτισμό. Πολύπλοκες ανοσολογικές αντιδράσεις, δημιουργούν βλάβες σε διαφορετικούς ιστούς σε διαφορετικούς ανθρώπους και έτσι το φάσμα των ασθενειών ποικίλει.

Επίσης, το αχώνευτο κομμάτι της γλουτένης ή καζεΐνης μοιάζει με ναρκωτικό όπως το όπιο, το οποίο έχει σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά και το μυαλό μας. Είναι ναρκωτικά στην κυριολεξία και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι είναι τόσο εθισμένοι, στα γαλακτοκομικά και τη γλουτένη, με τα αποτελέσματα να τα βλέπουμε γύρω μας…



Ορμόνες και Αυξητικοί Παράγοντες: Πολλά από τα βιοενεργά συστατικά του γάλακτος, περιέχουν ορμόνες και αυξητικούς παράγοντες. Το γάλα περιέχει περισσότερες από 50 ορμόνες και αυξητικούς παράγοντες. Η κατανάλωση του αγελαδινού γάλακτος μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές ορμονικές αλλαγές και να διαταράξει την ισορροπία της ινσουλίνης, των αυξητικών ορμονών και της ινσουλίνη-όπως αυξητικοί παράγοντες (IGF) . Ο Παράγοντας Ανάπτυξης Ένα της ινσουλίνης, (IGF-1) έχει ως στόχο να βοηθήσει τα θηλάζοντα μοσχάρια να αναπτυχθούν και να παράξουν νέο ιστό μέσα από τη γόνιμη αναπαραγωγή των κυττάρων.

Ωστόσο, όταν αυτή η ορμόνη εισάγεται στο ενήλικο ανθρώπινο σώμα, το οποίο πλέον δεν αναπτύσσεται, τα κύτταρα μπορούν να ενθαρρυνθούν να αναπαραχθούν σε λάθος χρόνο ή τόπο, παρέχοντας τη βάση για την καρκινική ανάπτυξη. Το αγελαδινό και το ανθρώπινο γάλα, έχουν την ίδια αλληλουχία αμινοξέων των αυξητικών παραγόντων IGF και ως εκ τούτου , ο τύπος IGF της αγελάδας είναι ικανός να δεσμεύσει τον τύπο IGF του ανθρώπου. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ αυτών των επιπέδων ορμονών και των επίπεδων IGF σε αγόρια και κορίτσια που διανύουν την προεφηβεία και, ως εκ τούτου τα εν λόγω επίπεδα σχετίζονται θετικά με το αυξημένο ύψος.
Τα επίπεδα του IGF-1 στο γάλα, μπορεί να έχουν αυξηθεί σημαντικά με την αύξηση της παραγωγής γάλακτος ανά αγελάδα, από την αρχή της γεωργικής επανάστασης. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται στις ΗΠΑ, όπου μπορούν να προσθέσουν IGFs στις αγελάδες οι οποίες αρμέγονται για να αυξηθεί η παραγωγή γάλακτος. Υπάρχει κάποια επιστημονική συζήτηση για το, κατά πόσον η ομογενοποίηση της ορμόνης, της επιτρέπει να αφομοιωθεί και να φτάσει στο αίμα .

Η υπερβολική κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση Η μεγαλύτερη και πιο κοινή παρερμηνεία για το γάλα είναι ότι βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Δεδομένου ότι η περιεκτικότητα σε ασβέστιο στο σώμα μας μειώνεται με την ηλικία, μας λένε να πίνουμε πολύ γάλα για την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος. Στην πραγματικότητα, η υπερβολική κατανάλωση γάλακτος προκαλεί οστεοπόρωση.

Είναι κοινή πεποίθηση ότι το ασβέστιο στο γάλα απορροφάται καλύτερα από ό, τι το ασβέστιο σε άλλα τρόφιμα όπως τα μικρά ψάρια, αλλά αυτό δεν είναι εντελώς αλήθεια. Η συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα του ανθρώπου συνήθως καθορίζεται σε 90-10 mg. Ωστόσο, όταν πίνουμε γάλα, η συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα σας ανεβαίνει απότομα. Παρά το γεγονός ότι με την πρώτη ματιά, μπορεί να φαίνεται οτι έχει απορροφηθεί πολύ ασβέστιο, η αύξηση αυτή στο αίμα έχει το μειονέκτημά της. Όταν η συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα αυξάνεται ξαφνικά, το σώμα προσπαθεί να επιστρέψει αυτό το μη φυσιολογικό επίπεδο πίσω στο φυσιολογικό με την έκκριση του ασβεστίου από τους νεφρούς μέσω των ούρων.

Με άλλα λόγια, αν προσπαθήσουμε να πίνουμε γάλα για να πάρουμε το ασβέστιο, αυτό στην πραγματικότητα παράγει το ειρωνικό αποτέλεσμα της μείωσης του συνολικού επιπέδου του ασβεστίου στο σώμα σας. Και στις τέσσερις μεγάλες χώρες γαλακτοκομικών προϊόντων, Αμερική, Σουηδία, Δανία και Φινλανδία – όπου καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες γάλακτος σε καθημερινή βάση, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις καταγμάτων του ισχίου και της εμφάνισης οστεοπόρωσης.
Σε αντίθεση με αυτό, τα μικρά ψάρια και φύκια, με τα οποία οι Ιάπωνες τρέφονται επί χιλιάδες χρόνια και για τα οποία αρχικά υπήρχε η άποψη ότι είχαν χαμηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, περιέχουν ασβέστιο που δεν απορροφάται γρήγορα και με αυτόν τον τρόπο αυξάνει το επίπεδο συγκέντρωσης του ασβεστίου στο αίμα.

Επιπλέον, δεν υπήρξαν σχεδόν καθόλου περιπτώσεις οστεοπόρωσης στην Ιαπωνία όταν οι άνθρωποι δεν έπιναν γάλα. Ακόμη και τώρα, δεν ακούμε για πολλούς ανθρώπους που έχουν οστεοπόρωση και οι οποίοι δεν πίνουν γάλα σε τακτική βάση. Το σώμα μπορεί να απορροφήσει το απαραίτητο ασβέστιο και τα ανόργανα συστατικά, τρώγοντας μικρές γαρίδες, ψάρια και φύκια.



Καρκίνος: Ο Παράγοντας Ανάπτυξης Ένα της Ινσουλίνης (IGF-1), έχει συνδεθεί με πολλές μορφές καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του μαστού και, η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος έχει έντονα συνδεθεί με την αύξηση του καρκίνου που εξαρτάται από ορμόνες. Σε μια μεγάλη μελέτη, μια μετά-ανάλυση, διαπιστώθηκε ότι η υψηλή κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και ασβεστίου συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, άντρες με υψηλότερη κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη από τους άνδρες οι οποίοι κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες. Αναλύσεις Δόσης-Απόκρισης, έδειξαν ότι η πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων ασβεστίου σχετίζεται θετικά με τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη. Αυτό σημαίνει ότι, όσο περισσότερα γαλακτοκομικά προϊόντα καταναλώνονται, τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες για καρκίνο του προστάτη.
Μια μελέτη διαπίστωσε 5,1 φορές υψηλότερο κίνδυνο προηγμένου σταδίου καρκίνου του προστάτη, ενώ σε άλλη έρευνα, βρέθηκε ότι η κατανάλωση γάλακτος ήταν πιο στενά συνδεδεμένη με τα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο του προστάτη. Μεγάλη σχέση επίσης διαπιστώθηκε μεταξύ της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και του καρκίνου των όρχεων.
Μια μελέτη 3.300 ασθενών με καρκίνο και 1.300 ατόμων της ομάδας ελέγχου, στην οποία έγινε σύγκριση στην πρόσληψη γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων μεταξύ των δύο ομάδων, βρέθηκε μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αποκλειστικής κατανάλωσης πλήρους γάλακτος και μεγαλύτερου κινδύνου εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου (π.χ., του στόματος, του στομάχου, του ορθού, του πνεύμονα, του μαστού, κλπ.). Τα περισσότερα από τα άτομα στην ομάδα ελέγχου ήταν καταναλωτές γάλακτος με μειωμένα λιπαρά ή με μηδέν λιπαρά. Η μείωση των κορεσμένων λιπαρών συνδέεται με τη μείωση του καρκίνου του στόματος και του τραχήλου της μήτρας. Ορισμένες άλλες μελέτες έχουν συσχετίσει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων με καρκίνο του μαστού καθώς και με τον καρκίνο των ωοθηκών.

Ο σακχαρώδης διαβήτης (τύπου 1): Οι τύποι των παρασκευασμάτων αγελαδινού γάλακτος για βρέφη και για παιδιά, βρέθηκε οτι προωθούν την ανάπτυξη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 και άλλες ασθένειες του ανοσιακού συστήματος ή νευρολογικές ασθένειες. Η μορφή βρεφικού γάλακτος με βάση το αγελαδινό γάλα, μέσα στους πρώτους τρεις μήνες της ζωής του βρέφους, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και υπάρχουν περισσότερες από 100 μελέτες που συνδέουν την πρόωρη έκθεση σε γαλακτοκομικά προϊόντα με την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη (τύπου 1) σε παιδιά που είναι γενετικά επιρρεπή στην ασθένεια.

Τα στοιχεία των μελετών αυτών είναι συντριπτικά. Επιπλέον, έχει αποδειχτεί οτι και η χρήση πρωτεϊνών αγελαδινού γάλακτος σε ζώα, οδηγεί στην ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1. Σε μια μελέτη σχετικά με τη νέα διάγνωση διαβήτη τύπου 1, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχαν αντισώματα ικανά να επιτεθούν στις πρωτεΐνες του αγελαδινού γάλακτος.
Αυτά τα αντισώματα φαίνεται ότι είχαν αναπτυχθεί λόγω της κατανάλωσης του βρεφικού τους γάλακτος, για να ανταποκριθούν στις πρωτεΐνες που υπάρχουν στο αγελαδινό γάλα αλλά, τα αντισώματα ήταν επίσης σε θέση να επιτεθούν στην ινσουλίνη που παράγουν τα κύτταρα του σώματος.
Τα αντισώματα που προέκυψαν για την καταστροφή των πρωτεϊνών του γάλακτος της αγελάδας κατέληξαν να επιτίθενται στην ινσουλίνη που παράγουν τα κύτταρα των παιδιών. Το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους αναγνωρίζει τις πρωτεΐνες των βοοειδών ως ξενιστές και παράγει αντισώματα για να τους επιτεθούν. Δυστυχώς, αυτά τα αντισώματα επιτίθενται όχι μόνο τις πρωτεΐνες των βοοειδών αλλά και στα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην παγκόσμια μελέτη που έχει αρχίσει και στην οποία τα παιδιά δεν καταναλώνουν καθόλου αγελαδινό γάλα, για να φανεί αν μπορεί να προληφθεί ο διαβήτης.
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας: Τα στοιχεία που χρονολογούνται από το 1976 δείχνουν ότι, η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος συνδέεται με την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας (MS). Μια μελέτη κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων σε 27 χώρες και 29 πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο βρήκε έναν ισχυρό συσχετισμό μεταξύ του αγελαδινού γάλακτος και της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι, καμία συσχέτιση με το βούτυρο ή το τυρί. Ένας αριθμός πρωτεϊνών του αγελαδινού γάλακτος έχει ήδη αποδειχθεί ότι πρόκειται να γίνει στόχος από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού των ανθρώπων με σκλήρυνση κατά πλάκας .
Περαιτέρω, η ενέσιμη χρήση πρωτεϊνών σε πειραματόζωα έχει προκαλέσει βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα των ζώων. Άλλοι ερευνητές έχουν δείξει πώς, ορισμένες πρωτεΐνες στο αγελαδινό γάλα μιμούνται μέρος της ολιγοδενδρογλοιακής γλυκοπρωτεΐνης της μυελίνης, το μέρος της μυελίνης το οποίο θα ξεκινήσει την αυτοάνοση αντίδραση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Νόσος του Πάρκινσον: Το γάλα έχει επίσης συνδεθεί με τη νόσο του Πάρκινσον (PD). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ περισσότερων από 130.000 ενηλίκων στις ΗΠΑ που παρακολουθούνται εδώ και εννέα χρόνια, εκείνοι που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα των γαλακτοκομικών τροφίμων είχαν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Πάρκινσον. Οι άνδρες με τα υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων είχαν 60% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο απότι εκείνοι που κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες γαλακτοκομικών προϊόντων, ιδιαίτερα το γάλα. Αυτό υποστηρίζουν παλαιότερα πορίσματα για την πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων και την ανάπτυξη της νόσου.
Η ίδια μελέτη έδειξε ότι, οι γυναίκες με μέτρια πρόσληψη γαλακτοκομικών βρέθηκαν επίσης να είναι σε υψηλού κινδύνου περιοχή της νόσου. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι Ιάπωνες και Αμερικανοί άνδρες στη Χονολουλού της Χαβάης που κατανάλωναν περισσότερο από 0,5 λίτρα γάλα την ημέρα είχαν 130% υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο του Πάρκινσον, απότι οι άντρες που δεν έπιναν γάλα. Σε μια μελέτη στην οποία συνολικά 128 συμμετέχοντες ανέπτυξαν νόσο του Πάρκινσον, ο κίνδυνος της νόσου αυξήθηκε καθώς η ποσότητα γάλακτος που κατανάλωναν κάθε ημέρα αυξήθηκε. Άτομα που κατανάλωναν περισσότερα από 454 γρ γάλα την ημέρα , είχαν πάνω από τις διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο του Πάρκινσον απ ότι αυτοί που δεν έπιναν γάλα.
Καρδιοπάθεια : Τα επιδημιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι, η κατά κεφαλή κατανάλωση των πρωτεϊνών γάλακτος και των γαλακτοκομικών σχετίζεται με τα εθνικά ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, αν και δεν φαίνεται να σχετίζεται με την κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών. Το γάλα ΔΕΝ είναι σπουδαία τροφή. Το αγελαδινό γάλα δεν είναι σπουδαία τροφή για τον άνθρωπο. Αυτό που παρουσιάζεται εδώ, είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό της επιστημονικής βιβλιογραφίας υπογραμμίζοντας τα προβλήματα που προκύπτουν από την κατανάλωση γάλακτος. Ίσως στο μέλλον να δούμε προειδοποιήσεις για την υγεία στις συσκευασίες του γάλακτος.
Δυστυχώς, μας πουλάνε ένα απατηλό μήνυμα για περισσότερα από 50 χρόνια, ώστε ο καθένας μας να πιστεύει ότι, «το γάλα κάνει καλό στο σώμα μας». και δεν είναι η μοναδική απάτη φυσικά. Κανένα άλλο ζώο στον πλανήτη δεν καταναλώνει γάλα πέρα ​​από τη βρεφική του ηλικία, ούτε καταναλώνει γάλα άλλων ζώων. Παρ ‘όλα αυτά οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που υποφέρουν από υψηλά ποσοστά χρόνιων ασθενειών.
Για να περιπλέξουμε την εξίσωση αυτή ακόμη περισσότερο, μπορούμε να καταστρέψουμε πολλές από τις υγιεινές ιδιότητες του γάλακτος μέσω της διαδικασίας παστερίωσης, συμπεριλαμβανομένων των ενζύμων και των αντιοξειδωτικών, στη συνέχεια να αναμείξουμε το λίπος και τα υγρά μαζί με την ομογενοποίηση και να συνεχίσουμε να το αποκαλούμε, ένα φυσικό τρόφιμο.
Οποιεσδήποτε ευεργετικές ιδιότητες θα μπορούσε να είχε το γάλα σε πολύ μικρές ποσότητες, δεν υπάρχουν πια, λόγω της επεξεργασίας του. Στη συνέχεια, προσθέστε ζάχαρη και χημικά χρώματα για να έχετε ένα αρωματισμένο γάλα και θα έχετε μία απίθανη τοξική ένωση! Η μόνη περίοδος στη ζωή μας κατά την οποία πρέπει να τρεφόμαστε με γάλα, είναι όταν είμαστε μωρά και, μόνο με μητρικό γάλα.

Γυναίκες και στειρότητα: Οι γυναίκες που επιθυμούν αλλά έχουν αποτύχει να συλλάβουν, μπορεί να θέλουν να κάνουν μια ανασκόπηση σχετικά με το πόσο μεγάλο ρόλο έχουν παίξει τα γαλακτοκομικά προϊόντα στη διατροφή τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Μια ομάδα ερευνητών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Φιλανδία, αναφέρει ότι όπου η κατά κεφαλή κατανάλωση γάλακτος είναι υψηλότερη, οι γυναίκες τείνουν να αποτυγχάνουν να μένουν έγκυες όσο μεγαλώνουν.

Με εξαίρεση συγκεκριμένους πληθυσμούς της Βόρειας Ευρώπης και των απογόνων τους, οι περισσότεροι ενήλικες χάνουν την ικανότητα να χωνεύουν εύκολα τη λακτόζη. «Επειδή η δυσανεξία στη λακτόζη αποτρέπει την υψηλή κατανάλωση γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων, πλούσιων σε γαλακτόζη –ένα σάκχαρο, προφανώς τοξικό για τα ανθρώπινα ωάρια-, αυτό το γνώρισμα μπορεί να αποβεί σωτήριο», παρατηρεί ο γυναικολόγος Daniel W. Cramer, της Ιατρικής Σχολής του Harvard και οι συνάδελφοί του.

Πριν από πέντε χρόνια, ο Cramer συνέδεσε την κατανάλωση της γαλακτόζης με αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου των ωοθηκών. Ψάχνοντας για υπόνοιες ότι το σάκχαρο μπορεί να επηρεάζει και τη γονιμότητα, η ομάδα του συνέκρινε δημοσιευμένα στοιχεία από 36 χώρες, σχετικά με τα ποσοστά στειρότητας, κατανάλωσης γάλακτος κατά κεφαλή, και υπολακτασία – την ανικανότητα των ενηλίκων να χωνέψουν τη λακτόζη. Την 1η Φεβρουαρίου, η Αμερικανική εφημερίδα Επιδημιολογίας, ανέφερε ένα συσχετισμό μεταξύ υψηλών ποσοστών κατανάλωσης γάλακτος και γυναικείας στειρότητας, που αρχίζει μόλις στην ηλικία των 20-24 ετών.

Η δύναμη αυτού του ισχυρισμού και το ποσοστό στειρότητας, αυξήθηκε σε κάθε κατά σειρά γηραιότερη ομάδα που μελετήθηκε. Στην Ταϊλάνδη για παράδειγμα, όπου το 98% των ενηλίκων υπογαλακτίζεται, ο μέσος όρος στειρότητας των γυναικών ηλικίας 35-39 ετών, είναι μόνο 26%. Αντίθετα, στην Αυστραλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι ενήλικες που υπογαλακτίζονται είναι μόνο 5%, το μέσο ποσοστό της στειρότητας είναι 82%.

Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, πολλοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των γαμήλιων εθίμων, των ποσοστών διαζυγίων, της αντισύλληψης και της ατομικής υγείας, επηρεάζουν τη γονιμότητα. Οπωσδήποτε, αναφέρει ο Cramer, η νέα ανάλυση προσφέρει «δημογραφική επιβεβαίωση όλων όσων έχουμε παρατηρήσει πειραματικά, σε ποντίκια που ταΐστηκαν με υψηλά ποσοστά γαλακτόζης και κλινικά σε γυναίκες με γαλακτοσαιμία (ανικανότητα μεταβολισμού της γαλακτόζης)». Παρατηρεί ότι γυναίκες μ’ αυτή την ανωμαλία, που έχουν υψηλά ποσοστά της ζάχαρης στον ιστό, είναι στείρες. Η έκθεση αυτή προέρχεται από το SCIENCE NEWS, 3/12/94.

Αρα τι μπορούμε να κάνουμε;

Ναι. αλλά μας αρέσει το γάλα, είναι απαραίτητο σε γλυκά και φαγητά, είναι και εύγευστο, τι κάνουμε; Πίνουμε Γάλα από Αμύγδαλα, Φουντούκια, Ρύζι, Καρύδια, Καρύδα, όλα γάλατα φυσικά και αφομοιώσιμα από το ανθρώπινο σώμα.
Γάλα από ωμά αμύγδαλα: Αγνό ρόφημα με πολλά θρεπτικά συστατικά και σημαντική πηγή ασβεστίου. Ιδανικό για άτομα με επίγνωση του τι επιτρέπουν να μπει στο σώμα τους. που δεν πίνουν το γάλα αγελάδας. Κατάλληλο για συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Το γάλα από ξηρούς καρπούς είναι εντελώς ήπιο για το στομάχι και χωνεύεται απαρατήρητα.
Έχει ελαφρώς γλυκιά γεύση και απαλή υφή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ουδέτερη βάση για μιλκ σέικ, δημητριακά πρωινού, παγωτά, μπεσαμέλ ή άλλες συνταγές. Το μόνο που χρειάζεται για να το φτιάξετε είναι ξηροί καρποί και νερό, αλλά μπορείτε αν θέλετε να προσθέσετε κι άλλα συστατικά για να το κάνετε πιο γλυκό ή να του δώσετε άρωμα βανίλιας ή σοκολάτας ή ότι άλλο σας αρέσει!
1 κούπα ωμά αμύγδαλα (καρύδια, φουντούκια ή ότι άλλο επιλέξετε ΟΛΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ)
2 ή 3 κούπες νερό (ανάλογα με το πόσο πηκτό το προτιμάτε) δείτε το βίντεο
1 κούπα νερό (για να μουλιάσουν τα αμύγδαλα)
1 κουταλιά μέλι ή πετιμέζι
Αφήνετε τα αμύγδαλα να μουλιάσουν σε μία κούπα νερό για 8 – 10 ώρες. Βάζετε στο blender τα αμύγδαλα, το μέλι και τις 2 – 3 κούπες νερό ανάλογα με το πόσο πηκτό θέλετε το γάλα.
Χτυπήστε το για 1 – 2 λεπτά. Σουρώστε το με ένα μεγάλο σουρωτήρι.
Η ίδια συνταγή μπορεί να γίνει με φουντούκια, καρύδια, φιστίκια, καρύδα ή σουσάμι. Αποθηκεύστε το σε μια γυάλινη κανάτα, διατηρείται για 3 – 4 ημέρες. Η αμυγδαλόψιχα που απομένει μπορεί να βγάλει και άλλο γάλα μόνο που θα είναι πιο αραιό. Τέλος, μην πετάξετε την αμυγδαλόψιχα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παρασκευή γλυκισμάτων (μπισκότα, κέϊκ κ.α.).
Παρασκευάζεται εύκολα, χωρίς να καταστραφούν τα ένζυμα του και το οποίο ωφελεί τον οργανισμό, σε μια τεράστια ποικιλία γεύσεων. Μπορείτε να το φτιάξετε μέσα σε 15 μόνο λεπτά. Επίσης το γάλα από αμύγδαλα, καρύδια και σπόρους από σουσάμι, ηλιόσπορους, κολοκυθόσπορο, κασίους, φουντούκια, HEMP, που μάλιστα μπορούν να συνδυαστούν με μήλο, βερίκοκο, σταφίδες, μέλι, σφένδαμο ή πετιμέζι.

Υπάρχουν πολλές φυτικές πηγές για το ασβέστιο, οι οποίες είναι καλύτερες από το γάλα των ζωών. Το μπρόκολο και όλα τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά περιέχουν αρκετό ασβέστιο, όπως και το tofu, τα σύκα, οι σταφίδες και ακόμη τα φασόλια και τα λεμόνια. Τα φυτικό γάλα από αμύγδαλα και καρυδιά περιέχει, επίσης, ικανοποιητικές ποσότητες ασβεστίου, το ίδιο και ο ηλιόσπορος, ο κολοκυθόσπορος και ο λιναρόσπορος. Αυτές οι τροφές είναι πολύ ωφέλιμες μην περιέχοντας χοληστερίνη, ζωική πρωτεΐνη και φυσικά το ζωικό λίπος του γάλακτος, μαζί με όλα τα τοξικά που τρέφουν το ζώο. Ο πίνακας που ακολουθεί είναι αρκετά κατατοπιστικός, συγκρίνετε την περιεκτικότητα των παρακάτω συστατικών.

Τα 240 ml ή μία μερίδα γάλακτος αμυγδάλου έχει περίπου 30-40 θερμίδες, 2,5-3 γρ. λίπους, 1 γρ. πρωτεΐνης, 1 γρ φυτικών ινών και πολλές βιταμίνες και μέταλλα. Το γάλα αμύγδαλου περιέχει ακόρεστα λιπαρά που σημαίνει ότι βοηθά στην μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Δεν περιέχει καθόλου κορεσμένα λιπαρά, καθόλου χοληστερίνη και καθόλου λακτόζη.
Το γάλα αμύγδαλου περιέχει επίσης υψηλά επίπεδα μαγγανίου, σεληνίου και βιταμίνης Ε. Το μαγγάνιο παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση των ενζύμων του σώματος. Το μαγγάνιο σε συνδυασμό με τον φώσφορο επίσης παίζουν ρόλο στο να διατηρούν τα δόντια και τα κόκκαλα υγιή.
Η βιταμίνη Ε, ένα αντιοξειδωτικό, προστατεύει τις μεμβράνες των κυττάρων καταστρέφοντας τις ελεύθερες ρίζες που τους προκαλούν ζημιά. Το σελήνιο, από την άλλη μεριά είναι καλό για την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, για την αναπαραγωγή και για τον μεταβολισμό του θυρεοειδή αδένα.
Το μαγνήσιο που περιέχει το γάλα αμύγδαλου βοηθά στην διάσπαση των τροφών που καταναλώνουμε σε ενέργεια. Επίσης βοηθάει στην λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων, που είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή ορμονών γνωστών για την καλή υγεία των οστών. Το κάλιο που υπάρχει στο γάλα αμύγδαλου βοηθά στην διατήρηση της φυσιολογικής πίεσης του αίματος.
Το γάλα αμύγδαλου είναι επίσης καλή πηγή φλαβονοειδών. Αυτό συμβαίνει γιατί το γάλα αμύγδαλου παράγεται από την πολτοποίηση αμυγδάλων με την φλούδα τους. Η φλούδα είναι πλούσια σε φλαβονοειδή που ωφελούν την καρδιαγγειακή υγεία και επομένως προστατεύουν από διάφορες καρδιακές παθήσεις. Τι περιμένετε λοιπόν; Αφήστε τα έτοιμα, επεξεργασμένα γάλατα που περιέχουν ένα σωρό πρόσθετα και φτιάξτε μόνοι σας, το δικό σας αγνό γάλα από ξηρούς καρπούς! Προστατέψτε την υγεία σας.!

Lactose Maldigestion/Milk Allergy/Casein Intolerance
On the web since 1996
——————————–
Το άρθρο είναι όσο γινόταν «απαλό» κι ελάχιστα πληροφοριακό, καθόλου απόλυτο ή αφοριστικό. Γιατί ΔΕΝ αναφέρθηκε πχ. καθόλου στα σκουλήκια που δημιουργούνται από τα γαλακτοκομικά και τρέφονται από αυτά. Έχουμε και εικόνες και βίντεο μέσα σε χειρουργείο που δεν θα σας άρεσε καθολου να τα δείτε. Καλή συνταγή από την γιαγιά, για να βγουν τα σκουλήκια του εντέρου είναι, να τρώμε ένα μίγμα από αγελαδινό γάλα και πολύ σκόρδο. Πάνε τα σκουλήκια να φάνε το γάλα, τρώνε και το σκόρδο, ζαλίζονται και θέλουν να βγουν έξω, Είναι η καλύτερη απόδειξη πως τα σκουλήκια του εντέρου τρέφονται με το αγελαδινό γάλα. Γι αυτό και παλιά, χωρίς ψεκάσματα και με νορμάλ, ανθρώπινη διατροφή, γαλακτοκομικά έτρωγαν μόνο στις γιορτές 2-3 φορές τον χρόνο και αν …και όχι βιομηχανοποιημένα.
Τα όποια οφέλη από το γάλα, είναι ΜΟΝΟ από το ΜΗΤΡΙΚΟ ΓΑΛΑ, μέχρι τον απογαλακτισμό, γιατί μετά τον απογαλακτισμό, προσλαμβάνονται από άλλες πηγές, χωρίς να χρειάζεται να ΒΑΣΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ζώα ή άνθρωποι και χωρίς να κανιβαλίζουμε (αίμα και σάρκα). Γιατί όπως βλέπετε το άρθρο δεν άγγιξε καν το μετά-φυσικό κομμάτι του θέματος «γάλα», παρά μόνο, απαλά και επιφανειακά. Επιπλέον μην ξεχνάμε πως, ψεκάζουν την Δύση γιατί ΜΟΝΟ η Δύση τρέφεται με κρέατα και γαλακτοκομικά, με αποτέλεσμα να έχει αδύναμο και εξασθενημένο ανοσοποιητικό.
Οι εταιρίες βιολογικών προϊόντων εμπορεύονται κάτι καλό και υγιεινό για τον άνθρωπο, ειδικότερα για τα παιδιά μας και την σωστή και γερή ανάπτυξη τους. Επίσης σας έδειξε το άρθρο και βίντεο, για να παρακάμψετε τις εταιρίες και να φτιάξετε γάλα σας μόνοι σας.
Αντίθετα το αγελαδινό γάλα μπορείτε να το φτιάξετε μόνοι σας; Ξέρετε τι έφαγε το ζώο που πίνετε το γάλα του; Τις τρελές αγελάδες τις ξεχάσατε; Έχετε ακούσει για «τρελά μύγδαλα;» Έχουμε όμως ακούσει «στάσου μύγδαλα» και όχι «στάσου γαλα» !!! και ήταν και βοσκός. Διαλέγετε και παίρνετε.
Όσοι είναι αλλεργικοί στους ξηρούς καρπούς δεν είναι και στο ρύζι ή στην καρύδα και τι θα κάνουν όταν δεν θα υπάρχει γάλα; Θα πεθάνουν από έλλειψη ασβεστίου; Στις χώρες που δεν υπάρχει γάλα αγελάδας, στην Ινδία πχ, στην Ιαπωνία; Πως ζουν οι άνθρωποι χωρίς ασβέστιο; Λίγο αυτό δεν σας προβληματίζει;
Φυσικά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, εδώ δεν είναι καν ..όλοι οι άνθρωποι «άνθρωποι»
… Γι αυτό και το moto μας είναι ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ !!!



Όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει να ακολουθήσει μία διατροφή βασισμένη σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης αποκλείοντας τα περισσότερα ζωικά προϊόντα. Η επιστημονική έρευνα έχει επιβεβαιώσει τα οφέλη της χορτοφαγικής διατροφής μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται ο χαμηλός κίνδυνος εμφάνισης οστεοπόρωσης, καρκίνου, διαβήτη και καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Πολύ συχνά στο email μου, λαμβάνω ερωτήσεις απο τους αναγνώστες, σχετικά με το γάλα το αν είναι τελικά βλαβερό για την υγεία ή όχι. Ο κόσμος σήμερα πλέον, χάρη στο Ίντερνετ, ψάχνει ενημερώνεται και ζητά να μάθει την αλήθεια για τα προϊόντα τα οποία η παράδοσή μαζί με τη βιομηχανία των τροφίμων, μας τα έχουν λανσάρει ως υγιεινά.

Η επιστημονική έρευνα, όπως βλέπουμε, έρχεται να μας δώσει τις απαντήσεις καταρρίπτοντας διατροφικούς μύθους και ταμπού επιβεβαιώνοντας ότι η κατανάλωση του γάλακτος μπορεί να προκαλέσει από οστεοπόρωση, καρκίνο, διαβήτη του τύπου 1 μέχρι και αυτισμό. Πως μπορεί να είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Ολοι μας «γνωρίζουμε» ότι το γάλα κάνει καλό στα οστά γιατί είναι μια καλή πηγή ασβεστίου όπως συχνά παρουσιάζεται απο τα ΜΜΕ. Αν είναι όμως έτσι, τότε για ποιό λόγο χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία και η Φιλανδία -οι οποίες είναι στατιστικά πρώτες στη κατανάλωση γαλακτοκομικών- έχουν και το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης καταγμάτων και οστεοπόρωσης, ενώ χώρες όπως η Κίνα -κυρίως στις αγροτικές περιοχές- στην οποία το ποσοστό κατανάλωσης γαλακτοκομικών είναι πολύ χαμηλό η οστεοπόρωση αποτελεί σχεδόν μία άγνωστη πάθηση;

Την απάντηση δίνει η βιοχημεία, κατά τη διάρκεια του μεταβολισμού της η ζωική πρωτεΐνη απελευθερώνει στον οργανισμό πρόδρομα όξινων ουσιών προκαλώντας έτσι συνθήκες οξέωσης, η οποία με τη σειρά της διεγείρει τη δραστηριότητα των κυττάρων που αποδομούν και εκφυλίζουν -οστεοκλάστες- τα οστά ενώ ταυτόχρονα αναστέλλει τη δραστηριότητα των κυττάρων που σχηματίζουν νέο οστό -οστεοβλάστες.

Συνεπώς αμφισβητείται ευθέως η άποψη ότι το γάλα και τα παράγωγά του λειτουργούν ενισχυτικά για τα οστά χάρη στο ασβέστιο που περιέχουν. Ο ανθρώπινος οργανισμός στη προσπάθειά του να καταπολεμήσει τα οξέα χρησιμοποιεί ασβέστιο το οποίο αντλεί απο τα οστά κάνοντάς τα ευάλωτα. Για αυτό το λόγο οι καταναλωτές τροφών πλούσιες σε ζωικές πρωτεΐνες έχουν και τα υψηλότερα ποσοστά καταγμάτων.

Πρόσφατα διεξήχθη μια έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φραντσισκο. Η επιστημονική ομάδα συγκέντρωσε 87 έρευνες που έγιναν σε 33 συνολικά χώρες και σύγκρινε την αναλογία ζωικών και φυτικών πρωτεϊνών και τη σχέση τους με τη πρόκληση καταγμάτων. Οσο αυξάνονταν το ποσοστό φυτικών πρωτεϊνών έναντι των ζωικών, τόσο μειώνονταν δραματικά τα ποσοστά των καταγμάτων.

Για ν’ αποφύγουμε την οστεοπόρωση πρέπει να μειώσουμε σημαντικά τη συνολική πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης -όχι μόνο του γάλακτος- και να αυξήσουμε τη κατανάλωση τροφών πλούσιες σε ασβέστιο όπως τα όσπρια, σόγια, αμύγδαλα, σουσάμι, σύκα, λιναρόσπορος, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, εσπεριδοειδή.

Γάλα και σακχαρώδης διαβήτης του τύπου 1. Τα παρασκευάσματα του βρεφικού γάλακτος με βάση το αγελαδινό σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη του τύπου 1. Υπάρχουν περισσότερες απο 100 μελέτες που συνδέουν την πρόωρη έκθεση σε γαλακτοκομικά προϊόντα με την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1..

Στη φιλανδία -που είναι μία απο τις πρώτες χώρες στη κατανάλωση γάλακτος- σημειώνονται και τα περισσότερα κρούσματα διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά και εφήβους παγκοσμίως. Σε γενικές γραμμές το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους αναγνωρίζει τις πρωτεΐνες των βοοειδών ως ξενιστές και παράγει αντισώματα για να τις καταστρέψει. Δυστυχώς αυτά όμως τα αντισώματα δεν επιτίθενται μόνο στις πρωτεΐνες των βοοειδών αλλά και στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.

Γάλα και καρκίνος. Οι αυξητικοί παράγοντες και κυρίως ο IGF-1 που περιέχει το αγελαδινό γάλα, για τη ταχύτατη ανάπτυξη του μοσχαριού και όχι του ανθρώπου, αλλά και η βασική του πρωτεΐνη η καζεΐνη, έχουν συνδεθεί με πολλές μορφές καρκίνου κυρίως του μαστού, του προστάτη και του ήπατος.

Ο διεθνούς φήμης επιστήμονας Colin Campbell και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cornell έκανε πειράματα σε δυο ομάδες ποντικιών για να διευκρινίσει τη συσχέτιση μεταξύ καρκίνου και ζωικής πρωτεΐνης. Στη πρώτη ομάδα των ποντικιών δόθηκε δίαιτα με 5% πρωτεΐνη και υψηλή δόση αφλατοξίνης -ισχυρή καρκινογόνος ουσία- ενώ στη δεύτερη ομάδα δόθηκε δίαιτα με 15 % πρωτεΐνη και την ίδια υψηλή δόση αφλατοξίνης με την πρώτη ομάδα.

Απο τα πειράματα προέκυψε ότι τα ποντίκια της ομάδας Β πέθαναν σε λιγότερο απο έναν χρόνο ενώ τα ποντίκια της ομάδας Α ανεξάρτητα απο τη μεγάλη δόση αφλατοξίνης που κατανάλωσαν έζησαν πάνω απο 5 χρόνια. Η πρωτεΐνη η οποία χρησιμοποιήσε ο C.Campbell και οι συνεργάτες του, ήταν η καζεΐνη του αγελαδινού γάλακτος.

Σε ένα δεύτερο πείραμα ακολουθήθηκε ακριβώς η ίδια διαδικασία αλλά αντικαθιστώντας τη ζωική πρωτεΐνη με φυτική. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πρωτεΐνη φυτικής προέλευσης δεν δημιούργησε καρκίνο σε καμία απο τις δύο ομάδες των ποντικιών.

Μια ακόμα έρευνα του Πανεπιστημίου του Illinois Medical Center of Chicago επιβεβαίωσε ότι η καζεΐνη πυροδοτεί την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες.

Απ’ ότι φαίνεται το να καταναλώνουμε γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά και να έχουμε μία δίαιτα πλούσια σε ζωική πρωτεΐνη προσφέρει εύκολα κέρδη στις βιομηχανίες αλλά δεν προσφέρει γερά κόκαλα και ανοσοποιητικό σ’ εμάς. Η βιομηχανία των γαλακτοκομικών έχει ουσιαστικά τον απόλυτο έλεγχο σε όλες τις πληροφορίες των υπηρεσιών της δημόσιας υγείας και τις χειρίζεται σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα. … ψάξε ΕΔΩ

Στην δημιουργία της διατροφικής πυραμίδας -που δίνει την αντιεπιστημονική σύσταση των 3 μερίδων γαλακτοκομικών την ημέρα- συνέβαλε μία επιτροπή της οποίας η πλειοψηφία απαρτίζονταν απο εκπροσώπους της βιομηχανίας του γάλακτος.

Η διατροφική πυραμίδα επίσης δεν έχει καμία σχέση με τη Μεσογειακή Διατροφή -που παρερμηνεύουν πολλοί διαιτολόγοι και γιατροί οι οποίοι δεν έχουν διαβάσει λεπτομερώς την επιστημονική βιβλιογραφία και στηρίζονται μόνο στις γνώσεις που έχουν πάρει απο τη σχολή τους- όπως την κατέγραψε ο Ancel Keys κατα τον οποίον οι λαοί της Μεσογείου κατανάλωναν 2 μερίδες γαλακτοκομικών τη βδομάδα και όχι 3 μερίδες την ημέρα, 1-2 φορές τη βδομάδα ψάρι το οποία σπάνια το αντικαθιστούσαν με τα πουλερικά και λίγες φορές κατά τη διάρκεια του έτους κατανάλωναν το κόκκινο κρέας.

Αυτοί που πίνουν το αγελαδινό βιομηχανοποιημένο γάλα- ναρκωτικό δηλητήριο, τρώνε τα επεξεργασμένα «τρόφιμα» και ζουν με το φθόριο, είναι απόλυτα σίγουρο πως θα υποστηρίζουν την παράνοια της θρησκείας, της πολιτικής και των τραπεζών τους … Άρα ας μην παραπονιούνται για την κατάντια τους, είναι αναμενόμενη.

Οι επαναστάσεις των Κρητικών κατά την Ενετοκρατία

 
Πρόσφατα, γνωστή περσόνα της ελληνικής πολιτικής σκηνής αμφισβήτησε το γεγονός ότι οι Κρήτες επαναστάτησαν κατά την τουρκοκρατία.
 
Όμως η ιστορική πραγματικότητα είναι ότι οι Κρήτες όχι απλά επαναστατούσαν σχεδόν κάθε 20 χρόνια κατά την τουρκοκρατία, αλλά επαναστατούσαν πολύ πιο πριν την τουρκοκρατία που για την Κρήτη ξεκίνησε στα μέσα του 17ου αιώνα. Στην πραγματικότητα, ήδη από τον 13ο αιώνα οι Κρήτες επαναστατούσαν τακτικά εναντίον των τότε κατακτητών Ενετών.
 
Οι Κρητικοί με την προοπτική της τελικής πτώσης της τότε καταρρέουσας βυζαντινής αυτοκρατορίας η οποία διαφαινόταν βέβαιη, δέθηκαν περισσότερο με τους τοπικούς άρχοντες (οι οποίοι κατάγονταν από βυζαντινές οικογένειες) και τον κλήρο.
 
Οι αριστοκρατικές αυτές οικογένειες διέθεταν μεγάλη οικονομική και κοινωνική δύναμη και μαζί με τον κλήρο ασκούσαν τεράστια επιρροή στον τοπικό πληθυσμό. Οι εξεγέρσεις στην Κρήτη ξεκίνησαν από την πρώτη περίοδο της Ενετοκρατίας και είναι σίγουρο ότι ανάγκασαν τους Ενετούς να τροποποιήσουν ή και να εγκαταλείψουν, αρκετές φορές, τα αρχικά τους σχέδια για το νησί.
 
Επικεφαλής των κινημάτων αυτών ήταν οι τοπικοί άρχοντες φεουδάρχες, οι οποίοι ωστόσο δεν εξεγέρθηκαν ποτέ όλοι μαζί. Ήδη από τα τέλη της βυζαντινής περιόδου είχαν αναδειχθεί τεράστιες διαφορές μεταξύ των τοπικών αρχόντων.
 
Όλοι τους ήταν φορτισμένοι με την βυζαντινή-αριστοκρατική τους καταγωγή, ενώ μερικοί από αυτούς είχαν εξελιχθεί σε ισχυρούς γαιοκτήμονες-φεουδάρχες με ισχυρές αυτονομιστικές τάσεις, αρνούμενοι να υπακούσουν σε κάποιο κέντρο αποφάσεων. Έτσι δεν κατόρθωσαν ποτέ να αντιτάξουν κοινό μέτωπο επαναστατών κατά των Ενετών.
 
Οι Βενετοί για να ξεπεράσουν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν με τον ντόπιο πληθυσμό και για να λύσουν το πρόβλημα της απόστασης σκέφτηκαν και έκαναν εποικισμούς. Οι πρώτοι έποικοι αναχώρησαν από την Βενετία στις 20 Μαρτίου 1212 και ήταν 132 ευγενείς ή ιππότες και 48 πεζοί ή δημοτικοί.
 
Ακολούθησαν και άλλοι εποικισμοί το 1222, το 1235 και το 1252 οπότε χτίστηκαν και τα Χανιά στη θέση της αρχαίας Κυδωνίας. Στην πρώτη εκατονταετία εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη περίπου 10.000 Ενετοί, που δείχνει την σπουδαιότητα που απέδιδαν στο νησί , αφού η ίδια η Βενετία είχε 60.000 πληθυσμό.
 
Οι πρώτοι αιώνες ήταν σκληροί και αδυσώπητοι για τον κρητικό λαό. Τους αφαίρεσαν την γη,δούλευαν σκληρά για την οχύρωση του νησιού και έκαναν πολλές αγγαρείες των Ενετών.
 
Με τους άποικους που έστειλε η Ενετία, καθιερώθηκε απ' την αρχή στην Κρήτη το Δυτικό φεουδαρχικό σύστημα. Η χώρα στο μεγαλύτερο της μέρος μοιράστηκε στους Ενετούς άποικους, όπως συμβαίνει με τους φεουδάρχες. Καθένας πήρε σαν φέουδο ένα ή περισσότερα χωριά της Κρήτης που του τα καλλιεργούσαν οι πάροικοι (Βιλλάνοι), δίνοντας στον άρχοντά τους το 1/3 απ' το εισόδημα.
 
Οι Ενετοί μπορεί να έστειλαν βέβαια τους δικούς τους αποίκους στο νησί, και να τους μοίρασαν γαίες και προνόμια, όμως το ντόπιο αρχοντολόι, τους αρχοντορωμαίους, δεν τους έθιξαν ουσιαστικά. Αυτό ήταν μια πολύ έξυπνη τακτική από τη μεριά τους.
 
Αν έθιγαν τα συμφέροντά τους, θα είχαν κατόπιν να αντιμετωπίσουν ένα σύσσωμο λαό. Διαιρώντας όμως τον κατακτημένο πληθυσμό σε προνομιούχους και μη προνομιούχους, κατάφεραν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους.
 
Τα εκατόν πενήντα πρώτα χρόνια της ενετικής κυριαρχίας, το νησί συγκλονίστηκε από εξεγέρσεις. Αυτές αρχίζουν την επαύριο της εγκατάστασης των Ενετών, το 1212, με την επανάσταση των Αγιοστεφανιτών ή των Αργυρόπουλων.
 
Το 1217 έχουμε την επανά­σταση των Σκορδίληδων και των Μελισσηνών. Το 1230 επαναστα­τούν και πάλι οι Σκορδίληδες και οι Μελισσηνοί, μαζί με τους Δρακοντόπουλους. Το 1273 ξεσπά η επανάσταση των αδελφών Χορτάτση, Το 1283 έχουμε την επανά­σταση του Αλέξιου Καλλέργη, που δεν σταματά παρά το 1299, με σύναψη ειρήνης ανάμεσα, στα δύο μέρη.
 
Πέντε επαναστάσεις μέσα σε μόνο 100 χρόνια, δηλαδή μία επανάσταση κάθε 20 χρόνια! Ήδη από τον 13ο αιώνα.
 
Το 1332 έχουμε την επανάσταση του Κώστα Σμιρίλιου, που έγινε με την συνεργεία του Λέοντα Καλλέργη και των πεθερικών του, των Καψοκαλύβηδων. Την ίδια χρονιά επαναστατούν και οι Ψαρομήλιγγοι, στην Ανατολι­κή Κρήτη.
 
Το 1363 έχουμε άλλη μια επανάσταση, που αυτή τη φορά γίνεται από τους ίδιους τους Ενετούς ενάντια στη μητρόπολη. Η επανάσταση αυτή πνίγηκε στο αίμα. Μόλις όμως απεχώρησαν τα ενετικά στρατεύματα, ξεσηκώθηκαν αμέσως τρεις αδελφοί Καλλέργηδες, μαζί με τρεις άλλες ενετικές οικογένειες. Και αυτή η επανά­σταση είχε το ίδιο τέλος.
 
Βλέπουμε ότι όλες σχεδόν οι επαναστάσεις που αναφέραμε πήραν το όνομά τους από τους αρχοντορωμαίους, που ήσαν κάθε φορά επικεφαλής του ξεσηκωμού. Αυτό όμως δεν πρέπει να δημιουργήσει καμιά ψεύτικη εικόνα.
 
Οι επαναστάσεις ήσαν κατά βάση επαναστάσεις λαϊκές. Όλες τους ξεκινούσαν από την ύπαι­θρο (με εξαίρεση την ενετικής πρωτοβουλίας εξέγερση του 1363), από τον αγροτικό πληθυσμό, που μέχρι και την τελευταία στιγμή υπέφεραν τα πάνδηνα από την ενετική κατοχή.
 
Ο Αλέξης Καλ­λέργης ξεκίνησε την επανάσταση του 1283 για να την εξαργυρώσει κατόπιν με άφθονα προνόμια, αφού παζάρεψε άγρια με τους Ενετούς με μυστικές διαπραγματεύσεις που κράτησαν μέχρι το 1299.
 
Ο μόνος αρχοντορωμαίος που φαίνεται πως κινήθηκε από αγνό ιδεαλισμό, και μάλιστα με αρκετά επιδέξιο και συνομωτικό τρόπο, ήταν ο Λέοντας Καλλέργης, απόγονος του Αλέξη. Συνελήφθηκε όμως με δόλο από ένα θείο του, ο οποίος τον έπνιξε ρίχνοντάς τον στη θάλασσα, δεμένο μέσα σε ένα σακί.
 
Εξάλλου, δεν είναι απορίας άξιο πως πολλές από τις επαναστά­σεις αυτές συνετρίβησαν χωρίς τη βοήθεια μητροπολιτικού στρα­τού;
 
Ο λόγος είναι πολύ απλός: οι Ενετοί είχαν απλούστατα την υποστήριξη άλλων ντόπιων αρχοντορωμαίων και ευκατάστατων νοικοκυραίων οι οποίοι, ποντάροντας σωστά, ή κέρδιζαν κατόπιν περισσότερα προνόμια, ή έπαιρναν τίτλους ευγένειας, αν δεν ήσαν ήδη τιτλούχοι.
 
Όλες οι επαναστάσεις ξεκινούσαν από την επαρχία, από την καταπιεσμένη αγροτιά, που ζούσε στην κατάσταση του δουλοπά­ροικου. Οι λόγιοι, συνήθως αρχοντορωμαίοι, ζουν στις πόλεις, στις οποίες δεν είναι εύκολο να μεταδοθεί ο επαναστατικός πυρετός λόγω της ενετικής παρου­σίας.
 
Ίσως μάλιστα να μη νιώθουν και τόσο δυσάρεστη την κατοχή των Ενετών, μια και έχουν σπουδάσει στα πανεπιστήμιά τους και έχουν εμποτισθεί από το πνεύμα τους. Ίσως πάλι η ενετοκρατούμενη κουλτούρα δεν διέσωσε έργα λόγιων που είχαν εκδηλώσει επαναστατικές τάσεις. Τα περισσότε­ρα χειρόγραφα που έχουν σωθεί είναι σε κώδικες ενετικών βιβλιο­θηκών.
 
Ας δώσουμε και πάλι το λόγο στον Σπύρο Ζαμπέλιο.Οι Κρητικοί, μια ράτσα φλογερή κι ολοζώντανη, που αγαπά να τραγουδά και να χορεύει, οι Κρητικοί θαυμάσιοι αυτοσχέδιοι ποιητές και παραμυθάδες, έκαναν στις μέρες των Δουκών τη λύρα ένα όπλο πιο επικίνδυνο για τον τύραννο, από το τόξο, που χρησιμοποιώντας το, βέβαια, με μαστοριά, απόχτησαν φήμη μεγάλη.
 
Άδικα οι διάφοροι Αρμοστές φυλάκισαν, κυνήγησαν, τιμώρησαν τους πλανόδιους τραγουδιστές και μιμητές του Ομήρου• το τραγούδι, άπιαστο πνεύμα, θεά που προστατεύει τους βασανισμένους, ξεγέλασε την αγωνία και τις σκοτού­ρες τους.
 
Οι Κρητικοί εκείνου του καιρού με τα τραγούδια τους στήσανε μνημεία που δεν μπόρεσαν να τα καταστρέψουν η φωτιά και τα όπλα των Ενετών.
 
Οι τραγουδιστές της Κρήτης (περίφημοι για τη φλόγα τους και τη γλυκεία φωνή τους), αφού έγιναν μοναδικοί ερμηνευτές της πατρίδας τους, οι μόνοι γνήσιοι χρονογράφοι των γεγονότων, περνούσανε τις γειτονιές και τα χωριά, ξαναφέρνοντας στη θύμησή τους Βυζαντι­νούς αιώνες, εξυμνώντας των πεθαμένων τα χαρίσματα, διαλαλώντας την ευσέβεια και την παλικαριά των προγόνων.
 
Είχαν τραγούδια πατριωτικά για τους άντρες, είχαν μοιρολόγια για τις γυναίκες, είχαν παράξενα και φανταστικά τραγούδια για τα παιδιά, είχαν ιστορίες αγίων και μαρτυρολογήματα για τα μοναστήρια. Το τραγουδάκι που κυκλοφό­ρησε στου Λέοντα τον πνιγμό, ζητούσε την εκδίκηση σε κάθε γωνιά της ταπεινωμένης γης.
 
Η ενετοκρατία στην Κρήτη θα διαρκέσει 457 ολόκληρα χρόνια, κατά την διάρκεια της θα σημειωθούν 27 επαναστάσεις. Οι επαναστάσεις συνήθως ξεκινούσαν από διαφορές μεταξύ των Ρωμαιοαρχόντων και των εποίκων Ενετών ευγενών.
 
Το καλό από αυτή την πάλη ήταν ότι άρχισε και ο λαός να αυτοπροσδιορίζεται.

Τα φλεγόμενα κύματα της Χαβάης- Eντυπωσιακές εικόνες

Την καταστροφική δύναμη της φύσης χρειάστηκε να αψηφήσουν δύο επαγγελματίες φωτογράφοι για να αποτυπώσουν στο φακό τους, ευρισκόμενοι στη θάλασσα, τη στιγμή που η λάβα πέφτει στο νερό, στη Χαβάη.
Οι CJ Kale και Nick Selway υποστηρίζουν πως είναι οι πρώτοι που κατάφεραν να φωτογραφίσουν αυτό το μοναδικό θέαμα, τη ροή της λάβας από το ηφαίστειο Kilauea στη Χαβάη.
Για να το πετύχουν αυτό μπήκαν στο νερό σε πολύ κοντινή απόσταση από το σημείο όπου έρεε η λάβα, αψηφώντας το ζεματιστό νερό και αποφεύγοντας «βόμβες λάβας» που επέπλεαν προς κάθε κατεύθυνση.
«Βρεθήκαμε σε νερό στους 110 βαθμούς Κελσίου και σε απόσταση μόλις έξι μέτρων, κατά διαστήματα πλησιάζαμε και περισσότερο αλλά γρήγορα απομακρυνόμασταν ξανά σε πιο κρύας νερά», αφηγείται ο Kale, «η άμμος δεν θυμίζει άμμο αλλά γυαλί, το νερό είναι γεμάτο με κομμάτια λάβας που καίνε και επιπλέον μέχρι να κρυώσουν και να βυθιστούν.
Βγήκαμε από το νερό με αρκετά κοψίματα αλλά άξιζε για το θέαμα που φωτογραφίσαμε».
Οι δύο φωτογράφοι, σύμφωνα με τη Daily Mail, περίμεναν επί πέντε χρόνια τις κατάλληλες συνθήκες για να καταφέρουν να φωτογραφίσουν τη ροή της λάβας.
Δείτε τις φωτογραφίες






Όταν ο Πλούταρχος μιλούσε για... ΑΤΙΑ στους "Βίους Παράλληλους"



Εδώ και πολλά χρόνια άκουγα αρκετούς ιστορικούς και "ερευνητές" να επισημαίνουν την ύπαρξη πολλών αναφορών σε αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενων αντικειμένων (ΑΤΙΑ) μέσα στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Σχεδόν σπάνια όμως κάποιος παρέθετε περαιτέρω στοιχεία, όπως συγκεκριμένα βιβλία, κεφάλαια, εδάφια, για να μπορέσω να κάνω την δική μου μελέτη.
 
Έτσι βρήκα μετά απο καιρό το έργο του Πλούταρχου "Λεύκολλος" από τους Βίους Παράλληλους. Διαβάζοντάς το, θυμήθηκα μία αναφορά που είχε γίνει για το συγκεκριμένο έργο, σχετικά με την εμφάνιση ενός αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενου αντικειμένου κατά την διάρκεια μίας μάχης. 
 
Στο παρακάτω απόσπασμα, ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Λεύκολλος με τον Ρωμαϊκό στρατό του ήταν έτοιμος να πολεμήσει εναντίον του Βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη καί του συμμάχου του Μαρίου, τον οποίον είχε στείλει ο Σερτώριος προς βοήθεια του Μιθριδάτη. Ενώ ο στρατός των Ρωμαίων είχε παραταχθεί εναντίων του στρατού του Μιθριδάτη και όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει η μάχη, ξαφνικά, μέσα από τα σύννεφα εμφανίζεται ένα αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενο αντικείμενο... 
 
"[...]καταστὰς δ' εἰς ἔποψιν τῶν πολεμίων καὶ θαυμάσας τὸ πλῆθος, ἐβούλετο μὲν ἀπέχεσθαι μάχης καὶ τρίβειν τὸν χρόνον, Μαρίου δ', ὃν Σερτώριος ἐξ Ἰβηρίας ἀπεστάλκει Μιθριδάτῃ μετὰ δυνάμεως στρατηγόν, ἀπαντήσαντος αὐτῷ καὶ προκαλουμένου, κατέστη μὲν εἰς τάξιν ὡς διαμαχούμενος, ἤδη δ' ὅσον οὔπω συμφερομένων, ἀπ' οὐδεμιᾶς ἐπιφανοῦς μεταβολῆς, ἀλλ' ἐξαίφνης τοῦ ἀέρος ὑπορραγέντος, ὤφθη μέγα σῶμα φλογοειδὲς εἰς μέσον τῶν στρατοπέδων καταφερόμενον, τὸ μὲν σχῆμα πίθῳ μάλιστα, τὴν δὲ χρόαν ἀργύρῳ διαπύρῳ προσεοικός, ὥστε δείσαντας ἀμφοτέρους τὸ φάσμα διακριθῆναι. τοῦτο μὲν οὖν φασιν ἐν Φρυγίᾳ περὶ τὰς λεγομένας Ὀτρύας συμβῆναι τὸ πάθος." 
 
Μετάφραση 
"[...] όταν αντίκρισε τους εχθρούς, απόρησε με το πλήθος τους καί θέλησε να αποφύγει την μάχη καί να καθυστερήσει, επειδή όμως ο Μάριος, που είχε στείλει από την Ιβηρία ο Σερτώριος στον Μιθριδάτη ως στρατηγό μαζί με στρατιωτική δύναμη, τον συνάντησε καί τον προκαλούσε, παρατάχθηκε για να πολεμήσει. Ενώ βάδιζαν ήδη προς τη σύγκρουση, χωρίς να συμβεί καμμιά φανερή μεταβολή, άνοιξε ο αέρας καί φάνηκε να κατεβαίνει με ορμή ένα μεγάλο σώμα σαν φλόγα, που έμοιαζε πολύ με πιθάρι στο σχήμα καί με πυρακτωμένο ασήμι στο χρώμα, καί οι δύο στρατοί φοβισμένοι από το όραμα αποσύρθηκαν. Λένε λοιπόν πως αυτό έγινε στη Φρυγία, κοντά στις λεγόμενες Οτρύες." 
 
Αυτό το γεγονός συνέβη κατά τον Τρίτο Μιθριδατικό Πόλεμο, τα έτη 74-66 π.Χ. 

Ιησούς Χριστός: Μια συνέντευξη για όλους και για όλα

κατάλογος
ωωωΠολλά από όσα είχε πει ο Ιησούς Χριστός σήμερα δεν γίνονται πράξη ακόμη και από εκείνους που δηλώνουν πιστοί, όπως το αγαπάτε αλλήλους. Εάν είχε την ευκαιρία να κατέλθει επί της γης και να μου δώσει μια συνέντευξη, τι θα απαντούσε ο Θεάνθρωπος σχολιάζοντας σήμερα την επικαιρότητα;


Ερεβοκτόνος: Ιησού,  θα Ξέρεις πιθανώς για την έλλειψη εισοδήματος στους ανθρώπους του κόσμου στις μέρες μας. Τι θα Έλεγες σε όσους αυτοαποκαλούνται «Χριστιανοί» να πράξουν για αυτό;

Ιησούς: Πηγαίνε και πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό κοντά στον Θεό (κατά Ματθαίον 19:21)

Ερεβοκτόνος: Πραγματικά δεν έχω ακούσει εκπρόσωπο της Εκκλησίας να το λέει αυτό. Είναι δύσκολο να το πραγματοποιήσεις, να δώσεις όλα σου τα χρήματα στους φτωχούς. Χωρίς αμφιβολία δεν υπάρχουν τόσοι αληθινοί Χριστιανοί.

Ιησούς: Πολλοί όσοι εκλήθησαν αλλά λίγοι είναι οι εκλεκτοί (22:14). Ο θερισμός είναι πολύς, οι εργάτες, όμως, λίγοι. (9:37).

Ερεβοκτόνος: Μα Λες ακριβώς το αντίθετο από όσα επιτάσσει η καταναλωτική μας κουλτούρα, βάσει της οποίας πρέπει να κυνηγήσουμε τον πλούτο όσο περισσότερο μπορούμε.

Ιησούς: Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στον Θεό και στο χρήμα (6:24). Μόνον τον Κύριο τον Θεό σου θα προσκυνάς και μόνον αυτόν θα λατρεύεις (4:10).

Ερεβοκτόνος: Άρα Λες ότι δεν πρέπει να θέλουμε να είμαστε πλούσιοι, ε;

Ιησούς: Σας βεβαιώνω ότι δύσκολα θα περάσει πλούσιος στην βασιλεία του Θεού (19:23). Είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στην ζωή και λίγοι είναι εκείνοι που την βρίσκουν (7:14). Πολλοί θα βρεθούν από πρώτοι τελευταίοι και άλλοι από τελευταίοι πρώτοι (19:30).

Ερεβοκτόνος: Ακούγεται σαν να υπάρχουν πολλοί πλούσιοι και διάσημοι που δεν θα δουν τα μετέπειτα. Τι Λες για τους Αγανακτισμένους, και όσους διαδηλώνουν ενάντια στις αδικίες του οικονομικού και πολιτικού συστήματος;

Ιησούς: Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη (5:6).

Ερεβοκτόνος: Αλλά τους χτυπάει η Αστυνομία!

Ιησούς: Μακάριοι όσοι διώκονται γιατί επιθυμούν το δίκαιο (5:10). Μην φοβηθείτε αυτούς που μπορούν να σκοτώσουν το σώμα αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν την ψυχή (10:28).

Ερεβοκτόνος: Μα θα τους συλλάβουν και θα τους οδηγήσουν στο δικαστήριο για να αντιμετωπίσουν τον δικαστή. Τότε τι γίνεται;

Ιησούς: Μην αγωνιάτε για το τι θα πείτε ή πως θα το πείτε. Γιατί δεν είστε εσείς αυτοί που θα μιλήσετε. Το Πνεύμα του Πατέρα σας θα μιλάει μέσα από εσάς (10:19, 10:20).

ΕρεβοκτόνοςΝαι, μα αντιμετωπίζεις το δικαστήριο. Τον Νόμο.

Ιησούς: Οι σημαντικότερες αρετές για τον Νόμο είναι η δικαιοσύνη, το έλεος και η πίστη (23:23)

Ερεβοκτόνος: Μμμ, δεν είμαι σίγουρος ότι τα διδάσκουν αυτά ακόμη και στις νομικές σχολές! Πρέπει να Σου πω ότι με το αστυνομικό κράτος και όλα αυτά, κάποιες φορές φοβάμαι, όχι για μένα αλλά για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου.

Ιησούς: Μην αγωνιάτε για το αύριο, γιατί η αυριανή ημέρα θα έχει τις δικές της φροντίδες (6:34).

Ερεβοκτόνος: Ναι, αλλά εξακολουθεί να είναι λίγο ανησυχητικό.

Ιησούς: Γιατί είσαι δειλός, ολιγόπιστε; (8:26).

Ερεβοκτόνος: Εντάξει. Το παραδέχομαι. Δεν πιστεύω και πολύ.

Ιησούς: Μην φοβάσαι. (17:7). Εάν η πίστη σου είναι όσο ένας κόκκος σιναπιού, τίποτα δεν θα είναι αδύνατο (17:20).

Ερεβοκτόνος: Θεωρείς ότι πρέπει να πηγαίνουμε στην Εκκλησία συχνότερα;

Ιησούς: Όταν προσεύχεσαι, πήγαινε σε ένα απόμερο δωμάτιο μόνος και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις (6:6).

ΕρεβοκτόνοςΟι ιερείς λένε στο ποίμνιο να είναι σκεπτικό απέναντι στην άμβλωση, στους γκέι και σε όλα αυτά. Τι τους απαντάς;

Ιησούς: Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας γιατί θα κριθείτε από τον Θεό. Γιατί όπως κρίνετε θα κριθείτε, όπως μετράτε θα μετρηθείτε. (7:1, 7:2). Έτσι θα κάνει και σε σάς ο ουράνιος Πατέρας μου εάν δεν συγχωρείτε τα ο καθένας σας τα παραπτώματα του αδερφού του με όλη του την καρδιά (18:35).

Ερεβοκτόνος: Υπάρχουν πολλοί που κάνουν θυσίες για τον διπλανό τους. Τι Θέλεις από αυτούς;

Ιησούς: Θέλω έλεος, όχι θυσίες (9:13).

Ερεβοκτόνος: Ναι. Αλλά οι ιερείς και οι ιεραπόστολοι ζητούν θυσίες!

Ιησούς: Φυλαχθείτε τους ψευδοπροφήτες! (7:15). Από τον καρπό αναγνωρίζεται το δέντρο (12:33). Στην βασιλεία του Θεού δεν θα μπουν αυτοί που μου λένε «Κύριε, Κύριε», αλλά εκείνοι που κάνουν πράξη την θέληση του ουράνιου Πατέρα μου (7:21).

ΕρεβοκτόνοςΘα έχεις ακούσει για τις πράξεις βίας απέναντι σε μετανάστες, εβραίους και άλλους. Τι Λες για αυτό;

Ιησούς: Με ρώτησαν οι μαθητές κάποτε “ποιος είναι ανώτερος στην βασιλεία του Θεού”. Φώναξα ένα παιδάκι και το έβαλα ανάμεσά τους και τους είπα “Σας βεβαιώνω ότι εάν δεν αλλάξετε και δεν γίνετε σαν τα παιδιά δε θα μπείτε ποτέ στην βασιλεία του Θεού. Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδί, αυτός είναι ανώτερος στην βασιλεία του Θεού. (18:1,2,3,4)

Ερεβοκτόνος: Τι Πιστεύεις για την ελευθερία του λόγου;

Ιησούς: Τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν, αλλά και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν (12:37). Αυτά που βγαίνουν από το στόμα, προέρχονται από την καρδιά, και αυτά είναι που κάνουν τον άνθρωπο ακάθαρτο (15:18).

Ερεβοκτόνος: Βλέπεις, προφανώς, ότι κάποιες κοινωνίες είναι θύματα ενός οικονομικού πολέμου στις μέρες μας. Τι σοφά λόγια Έχεις να πεις σε αυτούς που έχουν συμφέροντα στον πόλεμο αυτό;

Ιησούς: Πάντα να συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως θες να σου συμπεριφέρονται εκείνοι (7:12). Μην φοβάστε (14:28).

Ερεβοκτόνος: Ακούγεται δίκαιο. Αλλά τι θα πούμε σε αυτούς που μας εμπλέκουν σε αυτόν τον πόλεμο εξαθλίωσης;

Ιησούς: Υποκριτές! Εσάς εννοούσε ο Ησαΐας όταν σωστά προφήτεψε: Οι άνθρωποι θα Τον λατρεύουν επιφανειακά. Η καρδιά τους θα είναι μακριά Του (15:7, 15:8)

Ερεβοκτόνος: Θα Ήθελες να πεις κάτι για να κλείσουμε;

Ιησούς: Ω, γενιά άπιστη και διεφθαρμένη (17:17). Τι ωφελείται ένας άνθρωπος αν κερδίσει όλον τον κόσμο αλλά χάσει την ψυχή του; Ή τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για την ζωή του; (16:26). Είστε όλοι αδέρφια (23:8).

Ερεβοκτόνος: Αχ, γιατί οι άνθρωποι ποτέ δεν μπορούν να τα βρουν;

Ιησούς: Η μέριμνα για τα εγκόσμια και η απάτη του πλούτου καταπνίγουν τον λόγο και τον κάνουν άκαρπο (13:22).

Ερεβοκτόνος: Ε, πρέπει να Σου πω ότι ήταν φανταστική η κουβέντα μας και πιθανώς εξαιρετική για τα νούμερα του blog. Σε ευχαριστώ πολύ!

Ιησούς: Εκεί που είναι ο θησαυρός σου, εκεί θα είναι και η καρδιά σου (6:21).

[Βασισμένο στην έμπνευση του Αμερικανού συνταξιούχου εκπαιδευτικού, φιλοσόφου και συγγραφέα Tσάρλς Ρέινερ Κέλι]

Πίστη Vs επιστήμη - Η ομορφιά της επιστήμης

Πίστη και επιστήμη

tyson

bio_neil_deGrasse_tyson

pic_1358890706Την περιγράφουν ο αστροφυσικός Neil deGrasse Tyson και ο εξελικτικός βιολόγος Richard Dawkins
Η επιστήμη δεν είναι απλώς μια επιλογή, είναι η μόνη πραγματικότητα που διαθέτουμε (Καθαρτικός μέλανας ζωμός για θεόπληκτους και ιδεαλιστές)





 

Πλάτων: Ένας μεγαλοφυής… εχθρός της δηµοκρατίας

Πλάτων: Ένας μεγαλοφυής… εχθρός της δηµοκρατίας.
Του Κορνήλιου Καστοριάδη



 

Η Ιστορία της Αρχαίας Θράκης

Κατά τις κρατούσες ιστορικές αντιλήψεις – τις οποίες δεν συμμερίζομαι – οι Θράκες είναι αρχαίο ινδοευρωπαϊκό φύλο συγγενές προς τους Έλληνες, Φρύγες, Ιλλυριούς. Κατά την προσωπική μου άποψη, όλοι οι πληθυσμοί της χερσονήσου του Αίμου είναι γηγενείς και σε χρόνους πολύ μακρινούς είχαν κοινή ανθρωπολογική βάση. Η οποιαδήποτε πολιτιστική τους ανάπτυξη συντελείται με κέντρο το Αιγαίο. Συνεπώς, οι λεγόμενοι Θράκες, Ιλλυριοί, Μακεδόνες, Τρώες, Κρήτες κ.λπ. είναι περιφερειακοί πληθυσμοί που έχουν σαν κέντρο τον Αιγαιακό πολιτισμό.

Οι οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις συντελούνται μετά την καταστροφή -λόγω της εκρήξεως του  Ηφαιστείου της Θήρας— του Αιγαιακού πολιτισμού. Μοιραία την πολιτική σκυτάλη παίρνουν πρώτα η Κρήτη και ακολούθως τα οχυρά πολίσματα της Πελοποννήσου και της Βοιωτίας. Η περίοδος που ονομάζεται μυκηναϊκή είναι, όπως αποδεικνύουν τα γλωσσικά ευρήματα, περίοδος ελληνική, άρα και η προγενέστερη πρέπει να ήταν περίοδος Ελλήνων, εφόσον υπάρχει μια αδιάσπαστη πολιτιστική και γλωσσική ενότητα.
Θρακικό Ελληνικό αγγείο από την σημερινή περιοχή της  Βουλγαρίας
 
Εξελληνισμός σημαίνει εκπολιτισμός. Και συνεπώς, ανεξάρτητα από ονομασίες, οι λαοί εξελληνίζονται, δηλαδή εκπολιτίζονται, όχι με τον ερχομό κάποιων δήθεν ελληνικών φύλων από το Βορρά, αλλά με την άνοδο του πολιτισμού από το Νότο προς το Βορρά. Άρα και οι Θράκες, στο μέτρο που μετέχουν μια κοινής πολιτικής παραδόσεως που ονομάστηκε ελληνική και η οποία ανεξάρτητα από επιρροές —κυρίως από Ανατολή και Νότο—, είναι μια ιθαγενής πολιτιστική δημιουργία. Οι Θράκες για πρώτη φορά απαντούν στον Όμηρο, ως συγγενείς και σύμμαχοι των Τρώων. Ονομάζονται δε «Θρήικες ακρόκομοι». Ο Ηρόδοτοςθεωρεί τους Θράκες ως τον πολυπληθέστερο μετά τους Ινδούς λαό του αρχαίου κόσμου. Το ίδιο υποστηρίζει και ο περιηγητής Παυσανίας. Ο γεωγράφος Στράβων (2ος μ.Χ. αιώνας) υπολογίζει τους Θράκες σε 2.000.000 και τους χωρίζει σε 22 φυλές.

Οι θρακικές φυλές δεν είχαν μόνιμη εγκατάσταση, αλλά λόγω ποιμενικού βίου ήσαν μετακινούμενες. Ίσως μάλιστα οι φυλές να δημιουργήθηκαν με βάση κάποιον ισχυρό ποιμένα πατριάρχη, που εξελίχθηκε σε φύλαρχο. Την κινητικότητα των θρακικών φυλών υποδηλώνει το όνομα μιας θρακικής φυλής, των«αλητών». Αλητοί, από το ρήμα αλάομαι, σημαίνει περιπλανώμενοι.
Άλλες γνωστές Θρακικές φυλές είναι οι Αψίνθιοι (ανατολικά του Αίμου), οι Βέσσοι ή Βησσοί (μεταξύ Ροδόπης και Αίμου), οι Βισαλτοί (κατά μήκος του Στρυμόνα), οι Βίστονες (στις ακτές του Αιγαίου), οιΒρίαντες (απέναντι από τη Σαμοθράκη), οι Γέτες (μεταξύ Αίμου και Δουνάβεως), οι Δερραίοι (στον κάτω Στρυμόνα), οι Δίοι (στη Ροδόπη), οι Ηδώνες (στην πεδιάδα του κάτω Στρυμόνα), οι Θυνοί (στην ενδοχώρα του Βυζαντίου), οι Κορπίλοι (κοντά στο Διδυμότειχο), οι Μαίδοι, (στις κοιλάδες του άνω Στρυμόνα), οιΟδρύσσαι (στην κοιλάδα του Έβρου), οι Πίερες (στην περιοχή του Παγγαίου), οι Σαπαίοι (μεταξύ Βιστονίδος και Νέστου), οι Σέρδαι (στην περιοχή της Σερδικής νυν Σόφιας), οι Σίθωνες (στη Σιθωνία), οιΣιντοί (μεταξύ Στρυμόνα και Νέστου), οι Τραλείς (στον άνω Νέστο) κ.ά. Από τον Ξενοφώντα μνημονεύεται και μια θρακική φυλή, οι Μελινοφάγοι , επειδή έτρωγαν μελίνη, είδος κέγχρου (Ξεν. Αν. 7, 5, 12). Από τις τοποθεσίες που μνημονεύσαμε φαίνεται σαφώς, ότι το ανατολικό Τμήμα της προ του Φιλίππου Μακεδονίας το κατοικούσαν θρακικά φύλα. Ήταν με άλλα λόγια Θράκη. Άρα, το βασίλειο του Φιλίππου ήταν Μακεδονο-θρακικό.
Σάτυρος και Μαινάδα σε ερωτική περίπτυξη
Θρακικό νόμισμα του 6ου π.Χ. αιώνα.
Βρίσκεται σε Βουλγαρικό Μουσείο.

 
Οι πληροφορίες των αρχαίων για τους Θράκες ποικίλλουν. Στον Όμηρο αναφέρονται ως δίκαιοι, φιλήσυχοι και λιτοδίαιτοι. Άλλοι γράφουν πως ήσαν φιλήδονοι και οινοπότες. Ο Θουκυδίδης, που ήταν Θραξ από τον πατέρα του κι έζησε το 2ο ήμισυ της ζωής του στη Θράκη, τους χαρακτηρίζει λαό μαχητικό.

Ο Μένανδρος γράφει ότι μεταξύ των Θρακών ίσχυε η πολυγαμία, πράγμα που δημιουργούσε δημογραφικά προβλήματα με ιδιότυπες κοινωνικές προεκτάσεις (π.χ. πώληση γυναικών και παιδιών, θρήνοι κατά τη γέννηση των παιδιών, χαρές και χοροί όταν πέθαινε κάποιος).

Οι νεκροί καιγόταν και οι τάφοι των πλουσίων καλύπτονταν με τύμβους. Για να υποδηλώσουν την ευγενή καταγωγή τους συνήθιζαν να στιγματίζουν το σώμα τους, να κάνουν, δηλαδή, «τατουάζ». Ο οπλισμός τους, όπως μαθαίνουμε από τον Ηρόδοτο, ήταν ελαφρύς μικρές ασπίδες (πέλτες), ακόντια και κοντά εγχειρίδια. Δεν είχαν ανεπτυγμένη οικονομία. Ζούσαν κυρίως από τον πόλεμο. Μόνο όταν δημιουργήθηκαν μεγάλα ελληνικά κέντρα στις παραλιακές περιοχές, αρχίζει ν’ αναπτύσσεται η υλοτομία, η γεωργία, η κτηνοτροφία και η μεταλλουργία με κέντρο τη Σπαπτή ‘Υλη του Παγγαίου.
Μπορεί οι Θράκες να πήραν πολλά πολιτιστικά στοιχεία από τη Νότια Ελλάδα, έδωσαν όμως σ’ αυτήν κάτι πολύ σημαντικότερο: την Ορφική λατρεία και τη Διονυσιακή λατρεία από την οποία γεννήθηκαν η αρχαία μουσική, τα αρχαία μυστήρια, η αρχαία ποίηση και ειδικά στο Νότο, εκτός από τα μυστήρια, και πολλές άλλες θεότητες, κυρίως χθόνιες. Είναι ενδεικτικό ότι ο Εύμολπος, γιος του Μουσαίου, θεωρείται ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων, και ο Ορφεύς, των ορφικών μυστηρίων. Τα παραπάνω ονόματα (Μουσαίος, Εύμολπος, Ορφεύς) δείχνουν πως οι ποιητικές καταβολές του ελληνικού κόσμου έχουν αφετηρία τις θρακικές τελετές. Είναι ακόμη ενδεικτικό ότι οι Θράκες μετείχαν στις εορτές των Αθηναίων. Στο περίφημο προοίμιο της Πολιτείας του Πλάτωνα ο Σωκράτης λέγει για μια εορτή του Πειρειά:

‘Καλή μεν συν μοι και η των επιχωρίων πομπή έδοξε είναι, ου μέντοι ήταν εφαίνεται πρέπειν ην οι Θράκες έπιμπον” (Ωραία μου φάνηκε και η πομπή των εντοπίων, αλλά νομίζω ότι, καθόλου δεν υστερούσε και η πομπή που έστειλαν οι Θράκες).

Εξάλλου, οι κάτοικοι των νοτίων περιοχών δεν έκαναν διάκριση ανάμεσα στον εαυτό τους και τους Θράκες πάνω στη βάση της φυλετικότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί ελληνικοί μύθοι συνδέουν τους Θράκες με τους κατοίκους νοτίων περιοχών. Π.χ. ο «Θρήικιος Βορέας» αρπάζει την Ωρείθνια, ο Ηρακλής αρπάζει τ’ άλογα του Θρακός Διομήδη, ο Φινεύς από τη Θράκη μετέχει στην αργοναυτική εκστρατεία, ο Τηρεύς (Θραξ και αυτός) βοηθά τον Αθηναίο Πανδίωνα και νυμφεύεται τη θυγατέρα του Πρόκνη. Τέλος, ο Ορέστης ιδρύει πόλη στη Θράκη που φέρει τ’ όνομά του, Ορεστιάδα.
Εκείνο πάντως που διαφοροποιούσε τους κατοίκους της Θράκης από τους κατοίκους των νοτίων περιοχών είναι η γλώσσα. Δεν ξέρω σε ποια γλωσσικά στοιχεία στηρίζονται διάφοροι ερευνητές, ώστε να θεωρούν την αρχαία θρακική τμήμα της ινδοευρωπαϊκής, γλώσσα συγγενή προς τη φρυγική και αρμενική, με επιδράσεις Ιλλυρικές, Σκυθικές, κ.λπ. Όμως διερωτώμαι: χωρίς γλωσσική συγγένεια προς την ελληνική, πώς επετεύχθη η διείσδυση τόσων λατρευτικών στοιχείων της Θράκης στη Ν. Ελλάδα;

Εκείνο πάντως που είναι βέβαιο, μια και οι Θράκες δεν είχαν δική τους γραφή, είναι πως τα πρώτα γραπτά ίχνη της Θράκης είναι ελληνικά. Αυτό που οι ερευνητές —ακόμη και οι δικοί μας— ονομάζουν «εξελληνισμό», ενώ πρόκειται περί εκπολιτισμού, συντελείται εντονότερα μετά τον 7ο π. Χ. αιώνα. Οι διαφορές Βορρά-Νότου δεν ήταν τόσο φυλετικού όσο πολιτιστικού επιπέδου. Με άλλα λόγια κατά τον 6ο και 5ο π. Χ. αιώνα δεν υπάρχουν μεταξύ Αθηναίων και Θρακών φυλετικές προκαταλήψεις. Είναι ενδεικτικό ότι ηΑβρότονος, μητέρα του Θεμιστοκλή, και η Ηγησιπύλη μητέρα του Κίμωνα, αλλά και ο Όμηρος πατέρας του Θουκυδίδη, ήσαν από τη Θράκη. (Οι Αθηναίοι είχαν εξ αρχής επισημάνει τη σημασία ειδικά της Καλλιπόλεως. Μετά από πρόσκληση των Δολόγκων, ο Μιλτιάδης ο Πρεσβύτερος, έκτισε εκεί αποικία. Στη διοίκηση τον διαδέχθηκε αργότερα ο Μιλτιάδης ο Νεώτερος, ο νικητής του Μαραθώνα. Ο Μιλτιάδης νυμφεύθηκε την Ηγησιούλη, μητέρα του Κίμωνα. Επίσης στη Θράκη κατέφυγε μετά την τελευταία εξορία του ο Αλκιβιάδης, που είχε στενούς δεσμούς με τοπικούς άρχοντες). Πάντως στους μετά το Φίλιππο χρόνους, το μεγαλύτερο μέρος της Θράκης, κυρίως το νοτίως του Αίμου και των παραλίων του Εύξεινου, της Προποντίδας και του Αιγαίου είχε ως μητρική γλώσσα την ελληνική.
Οι Θράκες μετείχαν σ’ όλες τις περιπέτειες του ελληνισμού. Στους Μηδικούς πολέμους, στονΠελοποννησιακό πόλεμο (τότε αναδεικνύεται ο βασιλιάς Σιτάλκης), στους πολέμους Αθηναίων-Φιλίππου (τότε ακούγεται το όνομα του Κερσοβλέπτη), στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου και σ’ όλη πια την ύστερη περίοδο, ελληνιστική, ελληνορωμαϊκή, βυζαντινή, λογίζονται ως τμήμα του ευρύτερου ελληνικού χώρου. Ακμαίες ελληνικές αποικίες θα δώσουν ιδιαίτερη λάμψη στην περιοχή, όπως τα Άβδηρα, η Μεσημβρία, ηΜαρώνεια, η Σηστός, η Πέρινθος και τέλος η Αγχίαλος

Για τους αρχαίους προγόνους μας η Θράκη πήρε την ονομασία της από την Κόρη του Ωκεανού και τηςΠαρθενόπης και ότι για τον Πλάτωνα, τον Πίνδαρο και τον Αισχύλο η ονομασία της είχε συμβολικό χαρακτήρα και υποδήλωνε τον τόπο της αγνής διδασκαλίας και της ιερής ποίησης. Για μας μέχρι πρόσφατα ήταν τόπος τιμωρίας, εξορίας, δυσμενούς μεταθέσεως, έτσι που οι εντόπιοι να αποκαλούν χλευαστικά την ευλογημένη γη τους Θρακιστάν!

Ο θάνατος του κυνηγού Ακταίωνος

O thanatos tou kynigoy Aktaiwnos
Στη Βιβλιοθήκη του Απολλοδώρου (3.4.4), στο τέλος του κεφαλαίου με την ιστορία του Ακταίωνος, παρατίθενται, δίχως αναφορά ονόματος συγγραφέα ή τίτλου, ορισμένοι αρκετά φθαρμένοι στίχοι από ένα χαμένο επικό ποίημα που συμβατικά αποκαλείται Επύλλιο του Ακταίωνος. Το ποίημα, όσο μπορούμε να κρίνουμε, ασχολούνταν με την ιστορία του περίφημου κυνηγού Ακταίωνος, ο οποίος κατασπαράχτηκε από τα σκυλιά του, γιατί είδε γυμνή την Άρτεμη ή γιατί θέλησε να κατακτήσει τη Σεμέλη, την ερωμένη του Δία. Δεν μπορούμε πάντως να ξέρουμε σε ποιο βαθμό το ποίημα ακολουθούσε τη διήγηση του Απολλοδώρου.
Η Αυτονόη και ο Αρισταίος απέκτησαν γιο, τον Ακταίωνα, ο οποίος μεγάλωσε με τον Χείρωνα και έγινε κοντά του κυνηγός.

Αυτός αργότερα κατασπαράχτηκε στον Κιθαιρώνα από τα ίδια του τα σκυλιά.. Και πέθανε μ' αυτόν τον τρόπο, όπως λέει ο Ακουσίλαος,
[1] γιατί οργίστηκε μαζί του ο Δίας, επειδή προσπάθησε να κάνει δική του τη Σεμέλη. Όπως, όμως, λένε οι περισσότεροι, επειδή είδε την Άρτεμη να λούζεται. Και λένε ότι η θεά αμέσως τον μεταμόρφωσε σε ελάφι και έκανε τα πενήντα σκυλιά που τον ακολουθούσαν να λυσσάξουν.
Αυτά δίχως να τον αναγνωρίζουν τον κατασπάραξαν. Αφού αφανίστηκε ο Ακταίων, τα σκυλιά του, ζητώντας τον αφέντη τους, ούρλιαζαν και καθώς τον έψαχναν, έφτασαν στο άντρο του Χείρωνα. Αυτός έφτιαξε ένα είδωλο του Ακταίωνος, που κατέπαυσε τη λύπη τους. Να και τα ονόματα των σκυλιών του Ακταίωνος από τα
[2]
...
 
Τώρα περικυκλώνοντας τ' ωραίο του σώμα, σαν να 'ταν αγριμιού,
το καταξέσχισαν τα ρωμαλέα σκυλιά. Από κοντά η Άρκενα πρώτη...
.           ...μετά απ' αυτήν τα δυνατά παιδιά,
ο Λυγκέας και ο Βαλίος, αξιέπαινος για την ταχύτητά του, κι ο Αμάρυνθος.
Αυτά με τ' όνομά τους φώναζε μετρώντας τα.
...(Όρμησαν όμως αυτά), με την παραίνεση του Δία
να σκοτώσουν τον Ακταίωνα.
Και πρώτα ήπιαν το μαύρο αίμα του αφέντη τους
ο Σπαρτός κι ο Ώμαργος και ο Βορής, ο ορμητικός στο τρέξιμο.
Αυτά πρώτα έφαγαν από τον Ακταίωνα και ρούφηξαν το αίμα του.
Μετά και τα υπόλοιπα ορμητικά χιμήξανε.
----------------------------
[1] Αργείος ιστορικός και μυθογράφος που έζησε πριν τους Περσικούς πολέμους. Είναι ο αρχαιότερος εκπρόσωπος της μυθογραφικής πεζογραφίας. Έγραψε σε ιωνική διάλεκτο αντλώντας κυρίως από τον Ησίοδο, τον οποίο προσπαθεί πολλές φορές να διορθώσει. Το κυριότερο έργο του είχε τον τίτλο Γενεηλογίαι ή Ιστορίαι.
 
[2] Λείπει συγγραφέας και ο τίτλος της πηγής του Απολλοδώρου και υπάρχει η υποψία ότι πρόκειται για παρεμβολή από άλλη πηγή. Ο Υγίνος, Fab. 181, δίνει δύο καταλόγους με ονόματα των σκυλιών του Ακταίωνος, ενώ ο Οβίδιος, Metam. 3, 206 κ. εξ., ακολουθεί τον πρώτο κατάλογο του Υγίνου.

Το σκόρδο προστατεύει απο της δηλητηριάσεις

        Το σκόρδο προστατεύει απο της δηλητηριάσειςΕρευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον ανακάλυψαν ότι ένα από τα συστατικά του σκόρδου είναι 100 φορές πιο αποτελεσματικό, συγκρινόμενο με δύο γνωστά αντιβιοτικά σκευάσματα, στην αντιμετώπιση των βακτηρίων του γένους Campylobacter, γνωστά για τις γαστρεντερικές λοιμώξεις που μπορούν να προκαλέσουν.

Συγκεκριμένα, τα βακτήρια του γένους Campylobacter αποτελούν την πιο κοινή αιτία τροφικής ασθένειας από βακτήριο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλ άκαι παγκοσμίως. Τα συμπτώματα προσβολής από το συγκεκριμένο βακτήριο είναι η διάρροια, οι κοιλιακές κράμπες, ο κοιλιακός πόνος και ο πυρετός. Μάλιστα, το συγκεκριμένο βακτήριο είναι υπεύθυνο για το ένα τρίτο των περιπτώσεων μιας σπάνιας παραλυτικής διαταραχής, γνωστής και ως σύνδρομο Guillain-Barré.

Η μόλυνση από το συγκεκριμένο βακτήριο προέρχονται από την κατανάλωση ωμών ή μη καλά μαγειρεμένων πουλερικών ή τροφίμων που έχουν επιμολυνθεί από επιφάνειες ή σκεύη που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των πουλερικών.

Έτσι, οι ερευνητές εξέτασαν την ικανότητα μιας ένωσης προερχόμενης από το σκόρδο, του διαλλυλεστέρα του σουλφιδίου, να σκοτώνει το βακτήριο ακόμα και παρουσία μιας πρωτεϊνικής κάψας που το καθιστούσε 1000 φορές πιο ανθεκτικό στα αντιβιοτικά.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η ένωση μπορεί εύκολα να διαπεράσει την πρωτεϊνική αυτή κάψα και να σκοτώσει τα βακτήρια.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο διαλλυλεστέρας του σουλφιδίου ήταν εξίσου αποτελεσματικός με 100 φορές μεγαλύτερη ποσότητα των αντιβιοτικών ερυθρομυκίνη και σιπροφλοξασίνη.

Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη φυσική ουσία θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ασφάλεια των γευμάτων μας και να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό των επιφανειών προετοιμασίας των τροφίμων και ως συντηρητικό σε συσκευασμένα τρόφιμα όπως πατάτες, ζυμαρικά, σαλάτες και αλλαντικά.

Ανακάλυψαν καινοτόμο υλικό που αυτο-θεραπεύεται

        Ανακάλυψαν καινοτόμο υλικό που αυτο-θεραπεύεταιΕπανάσταση προκαλούν Αμερικανοί ερευνητές δημιουργώντας ένα πρωτοποριακό πλαστικό υλικό το οποίο μπορεί να «γιατρεύει» τον εαυτό του. Δηλαδή, να κλείνει τρύπες που μπορεί να δημιουργηθούν πάνω του μεγαλύτερες του ενός εκατοστού.

Μέχρι στιγμής επιστήμονες είχαν εφεύρει παρεμφερή πολυμερή υλικά που μπορούσαν να επιδιορθώσουν αυτομάτως μια αόρατη τρύπα το πολύ λίγων χιλιοστών. Τώρα όμως οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ιλινόις… βρήκαν κάτι διαφορετικό, το οποίο μπορεί μελλοντικά να βρει εφαρμογή στην αεροναυπηγική, στην ιατρική, αλλά και στον στρατό.
Κοινώς, η ικανότητα που έχει το καινοτόμο αυτό πλαστικό μπορεί να αξιοποιηθεί, μεταξύ άλλων, σε νέα είδη συνθετικών υλικών για φτερά αεροπλάνων ή για διαστημοσυσκευές, που θα επιδιορθώνονται μόνα τους στον αέρα ή στο διάστημα, όταν υποστούν κάποια -εν δυνάμει καταστροφική- ρωγμή, την οποία δεν μπορεί να διορθώσει ανθρώπινο χέρι στη διάρκεια της πτήσης.
Άλλες δυνητικές πρακτικές εφαρμογές βρίσκονται στο πεδίο της ιατρικής (π.χ. σε νέου τύπου χειρουργικά εμφυτεύματα), της γεωλογίας (αυτόματη αποκατάσταση βλαβών σε γεωτρύπανα) ή του στρατού (π.χ. κλείσιμο τρύπας από σφαίρα).

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις (από τα τμήματα Αεροναυπηγικής, Χημείας, Επιστήμης Υλικών και Μηχανολόγων Μηχανικών), με επικεφαλής τον Σκοτ Γουάιτ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το ίδιο, το «Nature» και το «New Scientist», δημιούργησαν έναν πρωτοποριακό μηχανισμό μέσα στο πλαστικό, που του επιτρέπει να ενεργοποιεί δύο υγρές ουσίες, οι οποίες, όταν χρειαστεί, αντιδρούν χημικά μεταξύ τους και μετατρέπονται σταδιακά σε γέλη (τζελ), η οποία τελικά στερεοποιείται, αποκαθιστώντας την όποια ζημιά.

Οι εν λόγω υγρές ουσίες κινούνται προς το σημείο της βλάβης μέσω ενός τεχνητού κυκλοφορικού συστήματος, δηλαδή ειδικών μικροσκοπικών καναλιών διαμέτρου 330 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου), που έχουν εκ των προτέρων ανοιχτεί στο εσωτερικό του πλαστικού και τα οποία μιμούνται το δίκτυο αρτηριών και φλεβών του ανθρωπίνου σώματος.

Όπως έδειξαν τα πειράματα πάνω σε ένα φύλλο πλαστικού πάχους τριών χιλιοστών, μία τρύπα διαμέτρου σχεδόν ενός εκατοστού, από την οποία ξεκινούν ρωγμές καλύπτοντας μια έκταση διαμέτρου 3,5 εκατοστών, γεμίζει με το υλικό σε 20 λεπτά και αυτό έχει στερεοποιηθεί σε σκληρό πλαστικό σε περίπου τρεις ώρες. Πάντως η αποκαταστημένη επιφάνεια είναι κάπως λιγότερο ανθεκτική σε σχέση με την αρχική.

Ήδη οι ερευνητές εργάζονται για να βελτιώσουν κι άλλο τόσο τον ρυθμό αποκατάστασης της βλάβης, όσο και την ανθεκτικότητα του υλικού. Επίσης, σχεδιάζουν δοκιμές του νέου υλικού σε ακραίες συνθήκες (υγρασίας, θερμοκρασίας κ.α.).

Η ζωή έχει τη γεύση που της δίνεις

eutixia (2)Τη γεύση που θέλεις εσύ όχι οι άλλοι! Δυστυχώς ζούμε σε κοινωνίες που παρόλο που έχουν εξελιχθεί, σε ορισμένα πράγματα έχουν μείνει πίσω και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας σε σχέση με τους άλλους.
Με βάση τα θέλω και τις επιθυμίες των άλλων. Τα κοινωνικά πρέπει και επειδή! Κυρίως τα στερεότυπα που θα μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς ότι με σιγουριά θα ενταχθούμε σε κάποια ομάδα και θα γίνουμε αρεστοί.
Συμβουλές για την ευτυχία δεν υπάρχουν.
Κάθε φορά που βλέπω στις προθήκες βιβλιοπωλείων βιβλία του τύπου: πώς να είσαι ευτυχισμένος ή πώς να γνωρίσεις τον άντρα της ζωής σου, κουνάω με αρνητισμό το κεφάλι.
Η ζωή του καθενός και η ευτυχία είναι μία προσωπική υπόθεση. Θέλει προσωπική επομένως δουλειά και προσπάθεια, δουλειά με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Οι άγραφοι νόμοι υπάρχουν όχι για να μας καταπιέζουν αλλά για να μα απελευθερώνουν. Γενιές και γενιές γυναικών μεγάλωσαν με ήθη που τις καταπίεζαν και συνέθλιψαν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους.
Ας βρούμε επιτέλους την  δύναμη, μέσα σε μία χαοτική δίνη ρόλων και ευθυνών, να βρούμε εκείνη τη γεύση που είναι συμβατή με τα δικά μας θέλω.
Τη γεύση της ζωής μας, τη γεύση της μοναδικότητας μας!

Οι γοργόνες στην Ελληνική μυθολογία

Οι γοργόνες ήταν κόρες της Κητούς και του Φόρκυ. Αυτές ήταν η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα, το κεφάλι της οποίας έκοψε ο Περσεύς, μιας και ήταν η μόνη θνητή από τις τρείς. Η Σθενώ παράγεται από το ρήμα «σθένω», που σημαίνει είμαι δυνατός, έχω ισχύ. Η λέξη σθένος βέβαια χρησιμοποιείται και σήμερα. Η Σθενώ συμβόλιζε τη δύναμη της θάλασσας και δεν αναφέρεται σε κανένα προσωπικό της μύθο. Η Ευρυάλη παράγεται από το «ευρύς» και το αλς (γεν. αλός) και σήμαινε τη πλατιά θάλασσα. Μαζί με τη Σθενώ συμβόλιζαν την δύναμη και την απεραντοσύνη της θάλασσας.

Ούτε κι αυτή αναφέρεται σε προσωπικούς της μύθους και ίσως να έχει δίκιο η Jane Harisson (Prolegomena to the Greek Religion 87), που λέει ότι η τριαδική εμφάνιση των γοργόνων είναι απλώς η τάση να εμφανίζονται οι θεότητες σε τριάδες, όπως οι Ώρες, οι Χάριτες, οι Μοίρες, κ.α. και επομένως ίσως οι δύο εκ των τριών να αποτελούν μια προσθήκη μεταγενέστερη, η οποία όμως είναι τόσο παλιά ώστε να είναι γνωστή στον Ησίοδο.

Η Τρίτη γοργόνα, η Μέδουσα, είναι η κυρίως γοργόνα γύρω από την οποία πλέκονται οι διάφοροι μύθοι. Το όνομά της παράγεται από το ρήμα «μέδω» που σημαίνει άρχω, κυβερνώ, κυριαρχώ, προστατεύω. Ο δε μεδέων ήταν ο προστάτης, ο φύλακας, ο κυρίαρχος (ώ φίλοι, Αργείων ηγήτορες ηδέ μέδοντες). Άρα Μέδουσα σήμαινε τη βασίλισσα, την προστάτιδα, αυτή που είχε οριστεί να φυλάει κάτι. Ο χαρακτηρισμός μέδων έχει δοθεί πολλές φορές σε θαλάσσιες θεότητες όπως στον Νηρέα, στον Φόρκυ, στον Πρωτέα, στον Τρίτωνα κ.α. Έχουμε δηλαδή μία αρσενική απόδοση της Μέδουσας.

Απεικονίζονται σαν τρομερά θηρία, με μάτια άγρια, με φίδια για μαλλιά και με την αποκρουστική γλώσσα τους να κρέμεται έξω από το στόμα τους. Βέβαια πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι πρόκειται περί προκατακλυσμιαίων θεοτήτων, κι όπως είναι φυσικό οι πιο σύγχρονες θρησκείες φρόντισαν να τις γελοιοποιήσουν είτε να τις αποδυναμώσουν.

Ο Ησίοδος μας λέει ότι οι γοργόνες κατοικούσαν μακριά, στις εσχατιές της νύχτας, πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό, εκεί όπου κατοικούσαν οι Εσπερίδες. Η τοποθέτηση της κατοικίας τους στα δυτικά, αναφέρεται σε όλους τους μύθους όπως παρατηρεί ο Στράβων. Στα «Κύπρια έπη» σαν κατοικία τους αναφέρεται το νησί Σαρπηδόνα, ενώ κατά τον Πλίνιο τοποθετούνται σε κάποιο σύμπλεγμα νησιών που ονομαζόταν Γοργάδες. Στο γεγονός αυτό στηρίζεται και η άποψη ότι τα ονόματα των τριών γοργόνων δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα ονόματα τριών μεγάλων νησιών που βρίσκονταν στο σύμπλεγμα των Εσπερίδων. Τέλος σαν κατοικία τους αναφέρεται και ο Άδης, αν κι εκεί θεωρούσαν πως κατοικούσε μόνο η εικόνα τους.

Όπως μας αναφέρει ο Ησίοδος, η Μέδουσα ήταν η μόνη από τις γοργόνες που έσμιξε ερωτικά και άφησε απογόνους. Από τον Ποσειδώνα γέννησε, την στιγμή που της έκοβε το κεφάλι ο Περσεύς, τον Χρυσάορα και τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο. Στον Όμηρο, ο οποίος γνωρίζει το μύθο για τη θανατερή δύναμη της κεφαλής της Μέδουσας, αναφέρεται μόνο μία γοργόνα κι αυτή είναι η Γοργώ, αλλά από την περιγραφή της υποθέτουμε ότι εννοεί τη Μέδουσα, η οποία σε μία άλλη εκδοχή ταυτίζεται και με τη θεά Αθηνά.

Ο Παλαίφατος (Αθηναίος γραμματικό, σύγχρονος του Αριστοτέλη), ταυτίζει τη γοργόνα με την παράσταση ενός χρυσού αγάλματος της Αθηνάς Παλλάδος (1.80 μ.), το οποίο κατασκευάστηκε κατόπιν εντολής του βασιλιά Φόρκυ, που βασίλευε στη Κυρήνη της Β. Αφρικής, στου οποίο το βασίλειο η Αθηνά είχε το προσωνύμιο γοργόνα. Για την σχέση αυτή έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις και αποσυμβολισμοί. Η θεά ήταν αυτή που οδήγησε το χέρι του Περσέα για να κόψει το κεφάλι της Μέδουσας, το οποίο της έδωσε κατόπιν ο Περσεύς, για να το βάλει στη μέση της ασπίδας της.

Για την έχθρα αυτή λέγεται ότι η Μέδουσα καυχήθηκε πως είναι ομορφότερη από την θεά κι αυτή την τιμώρησε μεταμορφώνοντάς τη σε τέρας.

Θεωρείται λοιπόν από τους ερευνητές, πως η Μέδουσα στην αρχαία προ-ολυμπιακή θρησκεία ήταν ή ίδια η Αθηνά. Είναι πολύ πιθανό κατά τις τελετουργίες να χρησιμοποιούσαν κάποια τελετουργική μάσκα, που σκορπούσε τρόμο και δέος σε όσους την έβλεπαν. Τέτοιες μάσκες γνωρίζουμε πως χρησιμοποιούνταν στη Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο. Αυτή η τελετουργική μάσκα, που μάλλον προϋπήρξε της Μέδουσας, έγινε η αφορμή για να δημιουργηθεί στη συνέχεια μια κεφαλή η οποία είχε την τρομερή δύναμη της μάσκας, με μια αποτρόπαια εμφάνιση.

Αργότερα προστέθηκε και σώμα ώστε να γίνει πιο αποδεκτή η ύπαρξη μιας τέτοιας κεφαλής και με την τάση να παρουσιάζονται οι θεότητες σε τριάδες, κατέληξε η αρχική τελετουργική μάσκα στην τριαδική εμφάνιση των γοργόνων. Το σώμα αυτό είχε χάλκινα χέρια και φτερά με τα οποία μπορούσαν να πετούν. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό, η Μέδουσα να απορροφήθηκε από μια νέα θεά, πιο αποδεκτή στην ολυμπιακή θρησκεία ή η ίδια η Αθηνά να μετεξελίχθηκε και να λατρεύτηκε με πιο ήπια μορφή.

Άλλωστε πηγαίνοντας πίσω στο μύθο του Περσέα, έχουμε τη κλασική περίπτωση του ήρωα, που κατορθώνει να σκοτώσει το φοβερό θηρίο και να παραδώσει τη κεφαλή του στη θεά Αθηνά, κι έτσι όλες οι δυνάμεις της Μέδουσας ενσωματώνονται στη καινούργια θεότητα. Όπως αναφέρεται στο Πλούταρχο, στη προσπάθειά του ο Θεμιστοκλής να πείσει τους Αθηναίους για τη σημασία του χρησμού με τα ξύλινα τείχη, πρότεινε ψήφισμα στο οποίο έλεγε να αναθέσουν τη προστασία της πόλης στην Αθηνά Μέδουσα.

Αλλά η Μέδουσα συνδέεται και με την Περσεφόνη. Είναι κι αυτή μια υποχθόνια θεότητα, φοβερή κι αδυσώπητη, που είναι ο τρόμος των ανθρώπων και δεν δείχνει ευμένεια σε κανένα που θα τολμήσει να τη κοιτάξει. Κι όταν ο Ηρακλής κατέβηκε στον Άδη, όλες οι σκιές έντρομες παραμέριζαν για να περάσει εκτός της σκιά του Μελέαγρου και της Γοργόνας, που δεν τον φοβόντουσαν. Μήπως όμως και το ίδιο της το όνομα δεν τις συνδέει; Το όνομα Περσεφόνη είναι σύνθετο από το Περσεύς και το φόνος, που σημαίνει δηλαδή «αυτή που φονεύθηκε από τον Περσέα».

Σε μια άλλη εκδοχή, οι γοργόνες θεωρούνται θεότητες σεληνιακές, καθώς όλες οι τριαδικές θεότητες ταυτίζονται με τις τρεις όψεις της Σελήνης. Οι Ορφικοί ονόμαζαν τη Σελήνη «Γοργόνος Κεφαλή», ενώ ο Preller βλέπει στο στρογγυλοπρόσωπο κεφάλι της Μέδουσας την ίδια τη Σελήνη και τον αποκεφαλισμό της τον συμβολίζει με την εξαφάνιση της πανσελήνου. Κατά τον Nilsson ο μύθος του φόνου της Μέδουσας είχε επικρατήσει από τα Μυκηναϊκά χρόνια. Εκεί λοιπόν κοντά στις Μυκήνες, υπήρχε μια παράδοση που ήθελε το αποκομμένο κεφάλι της Μέδουσας να είναι θαμμένο στο Άργος, όπου υπήρχε κι ένα τεράστιο λίθινο Γοργόνειο, που έλεγαν πως ήταν έργο των Κυκλώπων.

Λίγο πιο πέρα, ο Ασκληπιός θεράπευε με το αίμα της Μέδουσας που είχε τρέξει κατά το φόνο της. Στο μεσαίωνα δημιουργήθηκε ένας νέος μύθος στον οποίο συγχωνεύτηκαν οι αρχαίοι μύθοι των γοργόνων, των σειρήνων με την ωραία φωνή και της Σκύλλας, του τέρατος που άρπαζε τους ναυτικούς και τους έτρωγε. Στα νεότερα χρόνια, και σε μια παράδοση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, ο λαός ήθελε την γοργόνα να είναι αδερφή του  Μακεδόνα Αλεξάνδρου.

Σύμφωνα με αυτό το μύθο ο Αλέξανδρος είχε εμπιστευτεί στην αδερφή του το νερό της αθανασίας, το οποίο είχε αποκτήσει αφού σκότωσε το δράκο που το φύλαγε. Η αδερφή του όμως το έχυσε πριν προλάβει ο αδερφός της να το χρησιμοποιήσει κι έτσι αυτός την καταράστηκε να γίνει ψάρι από την μέση και κάτω και να πλανιέται μέσα στις θάλασσες. Εκείνη όμως γνωρίζοντας το κακό που είχε κάνει στον αδερφό της δεν του κράτησε κακία και με αγωνία σταματά τα καράβια που θα βρεθούν στο δρόμο της και ρωτά τους ναυτικού «ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;». Κι αν πάρει τη σωστή απάντηση: «Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει»,  τότε ευχαριστημένη χάνεται στα βάθη της θάλασσας, ειδάλλως παίρνει μαζί της και το καράβι.

Στον αποσυμβολισμό του μύθου των γοργόνων, υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι οι τερατώδεις μορφές των γοργόνων συμβόλιζαν τα σκοτεινά νέφη και τα διάφορα φαινόμενα του ουρανού που σχηματίζονταν στον ορίζοντα πάνω από τη θάλασσα και τρόμαζαν όσους τα αντίκριζαν, κι ο αποκεφαλισμός συμβολίζει τη νίκη του ήλιου (Περσεύς) που νικά τις σκοτεινές δυνάμεις.

Αυτές οι πληροφορίες σχετίζονται με τις αρχαίες πηγές.

Στη σημερινή εποχή, ένας ερευνητής εν ονόματι Ενρίκο Ματίεβιτς (Enrico Mattievich), τοποθετεί τις γοργόνες στις Περουβιανές Άνδεις στο παλάτι του Τσαβίν ντε Χουαντάρ (Chavin de Huantar) που βρίσκεται σε υψόμετρο 3.180 μέτρα. Λέει λοιπόν τα εξής: «Στα ερείπια αυτού του παλατιού και στις στοές των μουσείων, μπορούμε να εκτιμήσουμε εξαιρετικά έργα τέχνης, γλυπτά ή εγχάρακτα σε πέτρα όπως τερατώδεις κεφαλές, γοργόνες, κέρβερους και τους απογόνους των υιών του Κρόνου».

Ο Enrico Mattievich αναφέρει την μαρτυρία του Impelloni, ο οποίος ήταν ο πρώτος που το 1926 πρόσεξε την ομοιότητα των Γοργονείων που βρέθηκαν σε σημεία του ευρύτερου ελλαδικού χώρου με αυτά που βρέθηκαν στη Κολομβία και το Περού.

Προσπάθησε, αν θέλεις και αν αντέχεις, ΠΡΙΝ απορρίψεις τον φανταστικό (!) κόσμο του Λάβκραφτ, να ΔΕΙΣ, να ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ γύρω σου και να ΔΕΙΣ ΜΟΝΟΣ σου με τα δικά σου μάτια, πόσοι ταιριάζουν με την περιγραφή του φανταστικού διηγήματος “Η Σκιά πάνω από το Ίνσμουθ”, αλλά και άλλων διηγημάτων του γνωστού συγγραφέα.

Έτσι για βοήθεια και αφού πρώτα διαβάσεις όλο το διήγημα, (αυτονόητο έτσι;) ξεκίνα να παρατηρείς, τα πρόσωπα στην τηλεόραση, για αρχή. Ναι, θα δεις πολλά πρόσωπα με γουρλωτά μάτια που ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΥΝ. Δες τα γκράφιτι στους τοίχους, σε πόσα δεν ταιριάζει η περιγραφή των Αβυσσαίων; Δες τι περιγράφουν με τα σπρέι, οι καλλιτέχνες των τοίχων στις πόλεις μας και σε ποιά σημεία τα τοποθετούν.

Παρατήρησε μόνος σου τα σημάδια των αλλόκοτων πλασμάτων, είναι παντού και ολοκάθαρα και να γνωρίζεις πως Υπάρχουν επειδή ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ να Υπάρχουν