Η Δροσοσταλίδα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή ψιχάλα. Μια τό...οοσο δα μικρή δροσοσταλίδα. Δεν είχε ηλικία γιατί έτσι κι αλλιώς οι δροσοσταλίδες δεν έχουν ηλικία, είναι αιώνιες!

Σπίτι μου είναι τα σύννεφα, τα ποτάμια, οι λίμνες, η θάλασσα, έλεγε και ξανάλεγε με περηφάνια χορεύοντας πάνω σ’ ένα μικρό κατάλευκο σύννεφο.

Κάποια μέρα την είδε ένας αετός καθώς περνούσε από κει, να χορεύει χαρούμενη και της χαμογέλασε.

Η δροσοσταλίδα σταμάτησε το χορό της και πλησιάζοντας στην άκρη του συννέφου τον ρώτησε διστακτικά.

-”Μήπως ξέρεις τ’ όνομά μου;”

-”Όχι”, απάντησε ο αετός και μ’ ένα δυνατό τίναγμα των φτερών του απομακρύνθηκε συνεχίζοντας την πορεία του στον ουρανό.

Μετά από λίγο φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και πήρε το σύννεφο μακρυά, στέλνοντας το στη χώρα της Βροχής.

Μόλις έφτασαν εκεί η δροσοσταλίδα είδε τις αδελφές της να αφήνουν τα χέρια τους από το σύννεφο και να πέφτουν με γέλια και φωνές προς τη γη. Μια και δυο έκανε κι αυτή το ίδιο. Άφησε τα χέρια της από το σύννεφο κι άρχισε να πέφτει, να πέφτει, να πέφτει… ώσπου ανταμώθηκε με το ποτάμι.

Σκαρφάλωσε σ’ ένα ξεραμένο φύλλο που ταξίδευε στην επιφάνεια του νερού και άρχισε πάλι να χορεύει…

Ξάφνου σταματάει το χορό της και σοβαρή σοβαρή ρωτάει το ξεραμένο φύλλο.

-”Μήπως ξέρεις τ’ όνομά μου;”

-”Όχι”, αποκρίθηκε εκείνο τρέχοντας πάνω στα διάφανα νερά του ποταμού.

Μετά από το μεγάλο ταξίδι της στο ποτάμι, η δροσοσταλίδα έφτασε στη θάλασσα.

Τώρα είχε γαντζωθεί πάνω σ’ ένα άδειο μπουκάλι που επέπλεε πάνω στα κύματα, και χόρευε κι αυτό μαζί της.

-”Μήπως ξέρεις πως με λένε;” ρώτησε κάποια στιγμή λυπημένη η δροσοσταλίδα.

 -”Όχι”, απαντάει το μπουκάλι, “μα σίγουρα θα ξέρει ο αφρός των κυμάτων!” . Όταν έφτασαν στην κορυφή ενός τεράστιου κύματος η δροσοσταλίδα είπε με τρεμάμενη φωνή στον αφρό.

-”Μου είπε το μπουκάλι ότι εσύ θα ξέρεις το όνομά μου. Είναι αλήθεια ; Το ξέρεις;”

-”Όχι”, είπε ο αφρός των κυμάτων καθώς άσπριζε ολοένα και πιο πολύ τη θάλασσα….

Κουρασμένη η δροσοσταλίδα από τους χορούς και τα ταξίδια αποκοιμήθηκε επάνω στο μαλακό φελλό του μπουκαλιού…

Το πρωί που ξύπνησε ήταν πάλι στο σπίτι της, στο σύννεφο, (γιατί όταν κοιμούνται οι δροσοσταλίδες και ονειρεύονται, ελαφραίνουν και πετούν προς τον ουρανό).

Τεντώθηκε λοιπόν και όπως το ‘χε συνήθεια έριξε μια ματιά κάτω προς τη γη. Και τι να δει!

Από κάτω ακριβώς βρισκόταν ένας πανέμορφος κήπος, με χιλιάδες πολύχρωμα λουλούδια. Μαργαρίτες, τριανταφυλλιές, ορτανσίες…

Η δροσοσταλίδα σάστισε από την ομορφιά του κήπου και αποφάσισε να τον επισκεφτεί. Άφησε λοιπόν τα χέρια της από το σύννεφο και άρχισε να ταξιδεύει προς τον κήπο….

Προσγειώθηκε πάνω σ’ ένα καταπράσινο φυλλαράκι γιασεμιού και άρχισε να κυλάει σαν δάκρυ προς την άκρη του.

Το φυλλαράκι ένιωσε την δροσοσταλίδα πάνω του και χάρηκε πολύ.

-”Σ’ ευχαριστώ για τη δροσιά που μου έδωσες”, είπε ,”πες μου τι θες να κάνω κι εγώ για σένα;”

-”Το όνομά μου”, είπε. “Θα ‘θελα να μάθω το όνομά μου!”

-”Δυστυχώς δεν το ξέρω”, αποκρίθηκε το φυλλαράκι καθώς έβλεπε τη δροσοσταλίδα να πηδά προς τα κάτω…

Για καλή της τύχη η δροσοσταλίδα έπεσε πάνω στην πλάτη μιας πασχαλίτσας.

Και όχι όποιας κι όποιας μα της πιο σοφής του κήπου.

-”Τι έχεις και είσαι λυπημένη;” ρώτησε η πασχαλίτσα.

-”Θέλω να μάθω το όνομά μου”, είπε η δροσοσταλίδα μελαγχολικά.

“-Αιώνες τώρα χορεύω στα σύννεφα, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες…και όποιον συναντώ τον ρωτώ πως με λένε, μα κανείς δεν ξέρει. Μήπως ξέρεις εσύ;”

-”Όχι”, απάντησε η σοφή πασχαλίτσα, “αλλά θα σε πάω σε κάποιον που σίγουρα ξέρει!”

 

Μια και δυο ξεκίνησαν και μετά από λίγο έφτασαν σ’ ένα σπόρο φραουλιάς που λιαζόταν ξαπλωμένος τεμπέλικα στο χώμα.

Η πασχαλίτσα άφησε τη δροσοσταλίδα πάνω στο σπόρο και φεύγοντας είπε χαμογελώντας.

-”Να αυτός ξέρει το όνομά σου”.

Έκπληκτη η δροσοσταλίδα ρώτησε τον σπόρο της φραουλιάς.

-”Αλήθεια; Αλήθεια εσύ ξέρεις το όνομά μου;”

-”Ναι, το ξέρω” απάντησε ο σπόρος μ’ ένα πλατύ χαμόγελο, “το ξέρω”.

-”Σε λένε ΖΩΗ και σε περίμενα…” της είπε και την αγκάλιασε σφιχτά…  

Σωσίες επωνύμων από το παρελθόν

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ εάν υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να έχουν ζήσει περισσότερο από το... προσδόκιμο ζωής;
Κι όμως... Όπως φαίνεται και στο βίντεο που ακολουθεί, και υπάρχουν δεκάδες παρόμοια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, πολλοί επώνυμοι έχουν τον... σωσία τους από μία άλλη εποχή!

Άγνωστοι άνθρωποι, περασμένων αιώνων, που δέχθηκαν να φωτογραφηθούν ή να αποτυπωθεί το πρόσωπό τους σε πίνακες ζωγραφικής είναι "σωσίες" πολύ γνωστών και επώνυμων ηθοποιών, πολιτικών και τραγουδιστών.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί, και τα συμπεράσματα δικά σας:

Immortals, Time Travelers Or Reincarnation? 2013 HD05:23

 

Loading video...

Skip in 0

Replay

Share

• Embed on your site

Powered by

Report an issue

More information about this issue would be really helpful.

Thank you for your feedback!

 

Καφές vs. Μπύρα ~ Δείτε πώς επιδρούν στον εγκέφαλο

Υπάρχει άραγε κάτι που συνδέει τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα με την κατανάλωση καφέ και μπύρας;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ!

Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η -μέτρια- κατανάλωση καφέ και μπύρας μάς βοηθά να βρίσκουμε πρωτότυπες ιδέες και να τις εκτελούμε αποτελεσματικά.

Δείτε στο γράφημα που ακολουθεί πώς επιδρούν ο καφές και η μπύρα στον εγκέφαλό μας.

Δημοσθενης η διαφθορα του λαου

Ο Δημοσθένης, η απάθεια του λαού και η απώλεια της ελευθερίας: Σε μια περικοπή του περίφημου λόγου του «Υπέρ Κτησιφώντος Περί του Στεφάνου» ο σπουδαίος Αθηναίος πολιτικός στηλιτεύει τη στάση της φιλομακεδονικής παράταξης της Αθήνας και κυρίως του Αισχίνη, τονίζοντας ότι η διαφθορά των Αθηναίων πολιτικών καθώς και η απάθεια του λαού οδήγησαν στη ισχυροποίηση του Φιλίππου πράγμα που στο τέλος θα οδηγούσε στην απώλεια της ανεξαρτησίας τους –  κάτι που εν τέλει έγινε.

[Όταν ο Φίλιππος τριγύριζε, υποτάσσοντας Ιλλυριούς και Τριβαλλούς, καθώς και μερικούς άλλους Έλληνες, όταν αποκτούσε σταδιακά τον έλεγχο μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων και ορισμένοι από τις πόλεις, μεταξύ των οποίων και τούτος εδώ (εννοεί τον Αισχίνη), επωφελούνταν από την ελευθερία της ειρήνης για να πηγαίνουν εκεί και να δωροδοκούνται, τότε δέχονταν επίθεση όλοι εκείνοι εναντίον των οποίων ο Φίλιππος έκανε τις κινήσεις αυτές. Αν δεν το αντιλαμβάνονταν, είναι μια άλλη ιστορία που δε με αφορά. Οι προβλέψεις και οι διαμαρτυρίες μου ήταν αδιάκοπες τόσο εδώ σε σας όσο και όπου είχα σταλεί.

Μα οι πόλεις νοσούσαν. Οι άνθρωποι της πολιτικής και της δράσης είχαν εξαγοραστεί και διαφθαρεί με χρήματα, ενώ από τους απλούς πολίτες πολλοί δεν πρόβλεπαν το μέλλον ή δελεάζονταν με την ανεμελιά και την καθημερινή καλοπέραση. Και από αυτήν την ασθένεια είχαν προσβληθεί όλοι παντού, ώστε ο καθένας νόμιζε ότι δεν θα τον βρει η συμφορά αυτόν αλλ’ ότι θα εξασφαλίσει τα συμφέροντά του εάν ήθελε, εκμεταλλευόμενος τους κινδύνους των άλλων. Ήταν, νομίζω, επακόλουθο να τιμωρηθεί η υπερβολική και άκαιρη απάθεια του λαού με την απώλεια της ανεξαρτησίας του, ενώ οι ηγέτες του, που φαντάζονταν ότι πουλούσαν οτιδήποτε άλλο εκτός από τους εαυτούς τους, αντιλήφθηκαν πως το πρώτο πράγμα που ξεπουλούσαν ήταν ο ίδιος ο εαυτός τους. Και αντί να ονομάζονται  φίλοι και  φιλοξενούμενοι, όπως συνέβαινε τον καιρό που δωροδοκούνταν, τώρα προσαγορεύνταν κόλακες, εχθροί των θεών και με όλα τα άλλα τα επίθετα που τους αρμόζουν.

Κανένας όμως, ω ανδρες Αθηναίοι, δεν ξοδεύει τα χρήματα για το καλό του προδότη ούτε, αφού έχει πάρει αυτό για το οποίο πλήρωσε, συνεχίζει να έχει για σύμβουλό του τον προδότη από κει και πέρα. Διαφορετικά δε θα υπήρχε πιο ευτυχισμένος άνθρωπος από τον προδότη. Μα δεν είναι έτσι. Από που κι ως που άλλωστε; Κάθε άλλο! Μόλις ο άνθρωπος που επιζητεί την εξουσία γίνει κύριος της κατάστασης, γίνεται και αφέντης εκείνων που του την πρόσφεραν. Και τότε, ναι, γνωρίζοντας την κακοήθειά τους, τους σιχαίνεται, δυσπιστεί απέναντί τους και τους προπηλακίζει.

Έχετε υπ’ όψιν σας αυτά που σας λέω, γιατί αν και είναι περασμένα, και δεν διορθώνονται, ωστόσο είναι πάντα καιρός να διδάσκονται απ’ αυτά οι μυαλωμένοι πολίτες.]

Αντιλαμβανόμαστε στα χρόνια που πέρασαν πως ούτε οι πολίτες έγιναν μυαλωμένοι ούτε οι πολιτικοί τους έπαψαν να είναι διεφθαρμένοι

… και συνεχίζουμε κοιμώμενοι ωσάν ξυπνητοί !!!

Υπερόπλο σχεδιασμένο από Έλληνες!

Πέντε Έλληνες επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ένα σούπερ-όπλο που η χρήση του από τις ελληνικές ΕΔ θα αποτελούσε ανεκτίμητης αξίας “πολλαλασιαστή ισχύος”!
Η παρουσίαση του “όπλου” έχει ενθουσιάσει δύο υπουργούς Άμυνας και τρεις Α/ΓΕΕΘΑ,που έχουν χαρακτηρίσει το πρόγραμμα “άκρως απόρρητο”. Κι όμως τίποτα δεν προχωρά,γιατί απ ΄ότι φαίνεται η ανακάλυψη των Ελλήνων “χαλάει τη σούπα”,μεγάλων συμφερόντων, κολοσσών της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας!
Ποιες είναι οι δυνατότητες αυτών των ραντάρ που εχουν σχεδιάσει;
• “Βλέπουν” χωρίς να εκπέμπουν -άρα και χωρίς να εντοπίζονται- σε εμβέλεια 400 χλμ!
•Εντοπίζουν ελικόπτερα και αεροσκάφη ακόμη και “υπό καθλική ηλεκτρονική σίγαση”,δηλαδή χωρίς τα ραντάρ τους να εκπέμπουν.
•Εντοπίζουν αεροσκάφη τεχνολογίας stealth και σε πραγματικό χρόνο τις απογειώσεις μαχητικών αεροσκαφών από εχθρικές βάσεις.
•Επιτηρούν παθητικά βραχονησίδες
•Κόστος; 25 έως 30 τέτοιοι σταθμοί, από τον Έβρο έως της Κρήτη θα κόστιζαν όσο ένας σταθμός παρεμφερούς συστήματος ,αγορασμένου από το εξωτερικό!!

Γιατι πάγωσαν τα μαμούθ ξαφνικά ενω έβοσκαν ήσυχα πριν απο 40.000 χρονιά στην Σιβηρία

Πριν απο 40.000 χρονια η Σιβηρια ειχε ευκρατο κλιμα. Αποδειξη και ο χαρτης του Πιρι Ρεις που δειχνει με ακριβεια και λεπτομεριες τον βορειο πολο . Εχουμε και ενα αλλον σοβαρο μαρτυρα τα παγωμενα μαμουθ της Σιβηριας .
Ειναι γνωστο οτι η Σιβηρια εχει πληθος απο παγωμενα (κατεψυγμενα) μαμουθ που ενω ετρωγαν ησυχα την τροφη τους ( γιατι βρεθηκαν χορτα στο στομα και στο στομαχι τους) ξαφνικα σκεπαστηκαν με παγο. Ετσι εχουμε διατηρημενα μεχρι τωρα πληθος απο μαμουθ.
Θα προσπαθησω να δωσω μια εξηγηση βασιζομενος στην Ελληνικη μυθολογια . Αναμεσα στον Αρη και στον Πλανητη Δια υπηρχε ενας πλανητης.
Το λενε οι αστροφυσικοι. Ο πλανητης αυτος για αγνωστη αιτια αλλαξε τροχια που θα κατεστρεφε το πλανητικο μας συστημα . Αυτος ο πλανητης λεω οτι ηταν ο Φαεθων της μυθολογιας μας .
Ο Φαεθων οδηγησε το αρμα του ηλιου καταστρεφοντας τα παντα γυρω του .Ο Διας αναγκαστηκε να επεμβει και τον διελυσε . Αυτη ειναι η αστεροηδης ζωνη γυρω απο την γη.
Ενα μεγαλο κοματι ομως του κατεστραμενου πλανητη εγινε η μετεπειτα Αφροδιτη .Πρωτου παρει την σημερινη θεση της, λενε οι επιστημονες οτι περιστραφικε γυρο απο την γη σπερνοντας την καταστροφη .
Ο Ντέσμποροου λεει οτι η Αφροδιτη ηταν ενας παγωμενος κομητης οταν πλησιασε την γη. Επομενως λεω οτι ο παγος της ιονιστηκε -μαγνητιστηκε-απο τους πολους της γης.
Δισεκατομυρια τονοι παγου με θερμοκρασια -273 βαθμους Κελσιου επεσαν στις πολικες περιοχες παγωνοντας τα παντα μεσα σε λιγες στιγμες .Ετσι εξηγω και το μυστηριο των μαμουθ που βρεθηκαν κοκαλωμενα στα σημεια όπου στεκονταν .Εξ αλλου γιατι να συγκεντρωθηκαν παγοι στους πολους την στιγμη που δεν χιονιζει συνεχεια εκει;
Χιονιζει οπως και στα δικα μας μερη .Δεν δικαιολογειται η συγκεντωση τοσων παγων αν και περασαν χιλιαδες χρονια . Υπαρχει και καλοκαιρι στους πολους που τοτε λιωνουν τα χιονια .Τον φαεθωνα η μυθολογια μας λεει οτι η Αφροδιτη τον εκανε νυχτοφυλακα του ιερου της .
Το ωραιο αυτο αστερι η Αφροδιτη το εμφανιζει το βραδυ στον οριζοντα για να επιτηρει τις πυλες του ουρανου .Κατω ενα μαμουθ - αναπαρασταση-πολλα απο τα οποια ειχαν ακομη την τροφη στο στομα ,πριν απο 40.000 χρονια στην Σιβηρια

Τι είναι τα «Ε» και πως επιδρούν στην υγεία μας;

Στις μέρες μας έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή παροχή πληροφορίας σε σχέση με τη διατροφή. 

Εξακολουθούμε, ωστόσο, να έχουμε απορίες, αλλά και παρανοήσεις, σχετικά με βασικά θέματα που αφορούν στο καθημερινό μας τραπέζι. 

Τα «Ε» είναι από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις: όταν τα βλέπουμε στις ετικέτες των τροφίμων, οι περισσότεροι αναρωτιόμαστε τί ακριβώς είναι, τι σημαίνει ο αριθμός που έχουν δίπλα και αν είναι ή δεν είναι επιβαρυντικά για την υγεία μας.

Τελικά, τι είναι τα «Ε»;


«Ε» σημαίνει Ευρώπη

Τα «Ε» είναι πρόσθετα τροφίμων, δηλαδή συστατικά που προστίθενται για συγκεκριμένους τεχνολογικούς σκοπούς. Η διατήρηση της γεύσης, της ομοιόμορφης υφής, της ασφάλειας, ή το να δώσουν γλυκιά γεύση με μειωμένες ή χωρίς θερμίδες είναι κάποιοι από τους σκοπούς αυτούς. Το γράμμα «Ε» προέρχεται από τον όρο «Ευρωπαϊκή Κωδικοποίηση». Όσο για τον αριθμό που τα συνοδεύει, και είναι διαφορετικός για το καθένα, δεν είναι τίποτε άλλο από τον κωδικό που τους δίνει η αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να γίνεται πιο εύκολα η ταξινόμηση, και πιο πρακτική η αναγραφή τους στις ετικέτες των τροφίμων. Η ταξινόμησή των προσθέτων έχει ως προαπαιτούμενο την αξιολόγηση και έγκριση για την ασφάλεια τους, και μετά έπεται η χρήση τους στα τρόφιμα και ποτά.

Πρόσθετα φυσικής προέλευσης ή συνθετικά; 

Πολλοί δεν το γνωρίζουν, όμως τα πρόσθετα μπορούν να είναι είτε φυσικής προέλευσης είτε συνθετικά. Ορισμένα πρόσθετα τροφίμων προέρχονται από φυσικές πηγές, όπως π.χ. το λυκοπένιο από τη ντομάτα ή οι γλυκοζίτες στεβιόλης από το φυτό στέβια. Κάποια άλλα συντίθενται στο εργαστήριο, και κάποια, παρόλο που τα βρίσκουμε και σε φυσικά τρόφιμα, για τεχνολογικούς και πρακτικούς λόγους τα συνθέτουμε στο εργαστήριο (χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ε300 ή ασκορβικό οξύ, που, στην πράξη, είναι η βιταμίνη C).

Σε κάθε περίπτωση, είναι αυτονόητο πως «φυσικής προέλευσης» δεν σημαίνει απαραιτήτως «καλύτερο» ή «ασφαλέστερο» από ένα συστατικό που έχει «συντεθεί» στο εργαστήριο. Εξάλλου, στη φύση υπάρχουν και συστατικά που είναι επικίνδυνα (βλέπε δηλητηριώδη μανιτάρια). Έτσι, για παράδειγμα, τόσο το γλυκαντικό από το φυτό στέβια, όσο και η ασπαρτάμη, η ακεσουλφάμη-Κ ή η σουκραλόζη που συντίθεται εργαστηριακά έχουν περάσει τους ίδιους εκτενείς ελέγχους πριν λάβουν την τελική έγκριση και όλα έχουν κριθεί ως ασφαλή για κατανάλωση. Συνεπώς, όλα τα πρόσθετα τροφίμων, ανεξαρτήτως προέλευσης, υποβάλλονται στην ίδια αυστηρή διαδικασία αξιολόγησης της ασφάλειάς τους από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA).

Ασφαλή εξ ορισμού

Όσο για το ζήτημα της ασφάλειας, η κοινή λογική δίνει την απάντηση: ο ίδιος ο χαρακτηρισμός των συγκεκριμένων συστατικών ως «Ε» σημαίνει πως όλα, ανεξαρτήτως προέλευσης, ή κατηγορίας χρήσης, έχουν αξιολογηθεί από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων και έχουν εγκριθεί από την αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Συνεπώς, δεν είναι λογικό να εγείρεται ζήτημα ασφάλειας των «Ε», τα οποία, εξ ορισμού, θεωρούνται και είναι ασφαλή προς κατανάλωση, ειδάλλως δεν θα είχαν πάρει ποτέ έγκριση για χρήση.

Αρκεί...να το διαβάσουν καλά οι ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ!

Ο Ηρόδοτος και συγκεκριμένα στην περιγραφή της πολεμικής προπαρασκευής για την μάχη των Πλαταιών (479 π.Χ.) γραφει:
Τις παραμονές της μάχης, ο Αλέξανδρος ο Α’, υιός του Αμύντα και βασιλιάς της Μακεδονίας, προσέγγισε, κρυφά την νύκτα, τις αθηναϊκές προφυλακές, και έδωσε στους στρατηγούς των Αθηναίων πολύτιμες πληροφορίες σε σχέση με το στρατηγικό σχέδιο του Μαρδόνιου. Αυτό το έκανε επειδή, όπως είπε, “ήταν και ο ίδιος Έλληνας και μάλιστα από παλιά γενιά και δεν θα ήθελε να δει την Ελλάδα υπόδουλη”.
«οὐ γὰρ ἂν ἔλεγον, εί μὴ μεγάλως ἐκηδόμην συναπάσης τῆς Ἑλλάδος. Αὐτός τε γὰρ Ἕλλην γένος εἰμὶ τὠρχαῖον καὶ ἀντ' ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα... Εἰμὶ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών»
Απόδοση κειμένου: "δεν θα έλεγα αυτά τα λόγια, αν δεν φρόντιζα πάρα πολύ για την Ελλάδα ολόκληρη.
Διότι και εγώ είμαι Έλληνας από Αρχαίο γένος και δεν θα ήθελα να βλέπω υποδουλωμένη, αντί ελεύθερη την Ελλάδα. Είμαι ο Αλέξανδρος ο Μακεδών.
"Ηταν προπάππου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πάνω εχω νομισμα του Αλεξανδρου του Α΄αλλα δυστυχως για σας ΕΛΛΗΝΙΚΑ γραφει και οχι σκοπιανα!

Ανακτήστε τον έλεγχο των συναισθημάτων σας

Όλοι θέλουν να ελέγχουν ή να εξαλείψουν τα αρνητικά τους συναισθήματα (καμία φόρα κάποιοι και τα θετικά) ωστόσο, δεν γνωρίζουν πάντα το πως να το κάνουν.

Τις πιο πολλές φορές δεν μπορούν καν να αναγνωρίσουν αυτό που αισθάνονται.
Για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, τα αρνητικά μας συναισθήματα:

1. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι τα αρνητικά συναισθήματα έχουν ένα λόγο που έκαναν την εμφάνιση τους. Αποτελούν δηλαδή ένδειξη ότι κάτι σας ενοχλεί ή παρεμβαίνει στις επιθυμίες σας, τις αξίες σας, τις προσδοκίες κτλ. Αρά εσείς είναι αναγκαίο να κάνετε κάτι για αυτό.
2. Αναγνωρίστε ότι κάτι μέσα ή έξω από εσάς σας ενοχλεί, το αντιπαθείτε ή γενικότερα αισθάνεστε άσχημα για αυτό. Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά δεν είναι.
Η κοινωνία δεν μας διδάσκει να ερχόμαστε σε ειλικρινή επαφή και έκφραση με τα συναισθήματά μας. Από μικρά παιδιά, όταν κάτι μας πονάει, μας διδάσκουν ότι με μια καραμέλα, ένα παιχνίδι, ένα φιλί θα νιώσουμε καλύτερα, αυτό φυσικά δεν είναι αλήθεια. Αν δεν κάνουμε κάτι ενεργά τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί. Και όσο νωρίτερα το κάνουμε τόσο το καλύτερο.
3. Εντοπίστε ποιο είναι ακριβώς το συναίσθημα. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται θυμό, ενώ το πραγματικό τους συναίσθημα είναι η θλίψη, ο φόβος ή ακόμη και η ενοχή.
4. Μάθετε να προσδιορίζετε την ένταση του συναισθήματος, το συντομότερο δυνατό. Όσο υψηλότερη είναι η ένταση του συναισθήματος, τόσο λιγότερο έλεγχο έχουμε πάνω σε αυτό.
5. Εντοπίστε τι είδους σκέψεις έχετε σχετικά με αυτή την κατάσταση, τα άτομα που εμπλέκονται σε αυτήν και τον εαυτό σας. Να θυμάστε ότι ανεξάρτητα από την κατάσταση, οι σκέψεις μας κάνουν να βιώνουμε συναισθήματα.
6. Πρακτικά μάθετε μερικές τεχνικές που βοηθούν στην εξάλειψη ή τη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων. Για παράδειγμα, πώς να αναγνωρίζετε τα διαφορετικά στυλ της σκέψης, πως να βιώνετε ευκολότερα τις αλλαγές, πως να χαλαρώνετε και να αναπνέετε σωστά κλπ.
7. Εάν η κατάσταση έχει μια λύση, πάρτε άμεσα μέτρα για την επίλυση της. Χρησιμοποιώντας σωστές τεχνικές επικοινωνίας, σωστή διαχείριση του χρόνου, θέτοντας τα θέματα με την δική σας σειρά προτεραιότητας κλπ..
Αν αποδεχθείτε, δεν αλλάξετε ή δεν κάνετε κάτι για την κατάσταση δεν πρόκειται να ξεφύγετε από τα συναισθήματα που σας προκαλεί.
8. Μάθετε να ζείτε στο παρόν. Αφήστε το παρελθόν πίσω σας και χρησιμοποιήστε το μονάχα για τις εμπειρίες που σας δίδαξε. Μην ζείτε σε αυτό.
9. Το μέλλον είναι ένας δρόμος μονής κατεύθυνσης. Μην οδηγείτε αντίθετα στον χρόνο, αφήστε τα βάρη του παρελθόντος και φόβους και ζήστε όμορφα το παρόν βάζοντας τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Να θυμάστε πάντα πως δεν υπάρχει πρόβλημα που δε μπορεί να λυθεί.

Ποτέ μη ζητάς συγγνώμη επειδή εκδήλωσες τα συναισθήματά σου.
Όταν το κάνεις αυτό, ζητάς συγγνώμη για την αλήθεια.

Το αρχαιότερο υλικό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη μας

Ο κρύσταλλος ζιρκονίου που έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και είναι το αρχαιότερο υλικό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στη Γη.
Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ χρονολόγησε έναν πανάρχαιο κρύσταλλο ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, είναι το αρχαιότερο υλικό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη μας.

Πρόκειται για έναν κρύσταλλο ζιρκονίου που έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών. Η ανακάλυψη προσφέρει νέα πολύτιμα στοιχεία για τον σχηματισμό της Γης, τις πρώιμες φάσεις εξέλιξής της ακόμη και για την εμφάνιση της ζωής.
Αρχέγονο
Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία η Γη σχηματίστηκε πριν από 4,54 δισ. έτη και ήταν αρχικά μια πύρινη σφαίρα λιωμένων πετρωμάτων η οποία προοδευτικά άρχισε να ψύχεται και να στερεοποιείται.
Έχουν εντοπιστεί σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ορισμένα υλικά από την πρώιμη Γη. Τέτοια υλικά είναι μικροί κρύσταλλοι ζιρκονίου που εντοπίστηκαν στην Αυστραλία. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι οι κρύσταλλοι αυτοί είναι πανάρχαιοι αλλά δεν είχε γίνει μια ακριβής χρονολόγησή τους.
Ερευνητές με επικεφαλής τον Τζον Βάλει, καθηγητή γεωχημείας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό νέων και παλαιότερων τεχνικών για να χρονολογήσουν έναν από αυτούς τους κρυστάλλους.
Χρησιμοποίησαν μια νέα μέθοδο τομογραφίας σε ατομική κλίμακα σε συνδυασμό με πιο παραδοσιακές μεθόδους φασματομετρίας μάζας και χρονολόγησης με ραδιενεργό ουράνιο. Όπως διαπιστώθηκε, ο κρύσταλλος έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και είναι ένα απομεινάρι του πρώτου φλοιού που δημιουργήθηκε στη Γη.
Το ζιρκόνιο
Το ζιρκόνιο είναι νησοπυριτικό ορυκτό του ομώνυμου μετάλλου. Σχηματίζει μεταμεικτικές φάσεις, κυρίως με μέταλλα των σπανίων γαιών. Το καθαρό ζιρκόνιο δεν είναι ραδιενεργό, δεν φθορίζει, δεν διαθέτει φωσφορισμό και είναι έντονα διπλοθλαστικό. Αν και είναι ευρύτατα διαδεδομένο, ως συνοδό ευρέως απαντώντων πετρωμάτων, οι καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι είναι σπάνιοι.
Η άχρωμη παραλλαγή του μοιάζει πολύ με το διαμάντι, με το οποίο συχνά συγχέεται, ξεχωρίζοντας μόνον από τη σκληρότητά του. Οι διαφανείς παραλλαγές του χρησιμοποιούνται ως πολύτιμοι λίθοι, π.χ. το πορτοκαλέρυθρο διαφανές ζιρκόνιο, επονομαζόμενο και «υάκινθος» (hyacinth), το άχρωμο, (αποκαλείται «Jarcon») ή το μπλε (αποκαλείται «Starlite»).
Η ζωή
Η χρονολόγηση του κρυστάλλου δεν έχει αξία μόνο για το… ρεκόρ του πράγματος, για τον εντοπισμό δηλαδή του αρχαιότερου υλικού της Γης αλλά για πολύ πιο ενδιαφέροντες και σημαντικούς λόγους. Με βάση τα νέα ευρήματα οι ερευνητές διατυπώνουν μια νέα θεωρία για τον σχηματισμό και την εξέλιξη της Γης.
Όπως υποστηρίζουν, η Γη έγινε φιλόξενη για τη ζωή πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε και η εμφάνιση της ζωής είναι πιθανό να έγινε πολύ γρήγορα, λίγο μετά τη γέννηση του πλανήτη μας.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η Γη χρειάστηκε μόλις 200 εκατομμύρια έτη από τον σχηματισμό της για να «κρυώσει» και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του νερού και στη συνέχεια της ζωής.
Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η Γη σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη και πιθανολογούν ότι πριν από 4,4 δισ. έτη είχε δημιουργηθεί ο πρώτος φλοιός. Πιστεύουν επίσης ότι πριν από 4,3 δισ. έτη στη νεαρή Γη υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για την ύπαρξη ωκεανών οπότε δεν αποκλείεται την ίδια περίοδο να έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες μικροβιακές μορφές ζωής.
Προηγούμενες μελέτες έχουν οριοθετήσει την εμφάνιση των πρώτων μορφών ζωής στη Γη σε ένα διάστημα 500-900 εκατομμυρίων ετών μετά τον σχηματισμό της. Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» κάνει λόγο για (πιθανή) εμφάνιση της ζωής μόλις 200 εκ. έτη μετά τον σχηματισμό του πλανήτη μας.

Μοιάζει με μια συνηθισμένη Αμερικανική γειτονιά - Τι κρύβεται όμως από κάτω;

Μοιάζουν φωτογραφίες από μια συνηθισμένη γειτονιά των προαστίων, στην ουσία όμως πρόκειται για καμουφλάζ για αυτό που κρύβεται από κάτω της.

Κάτω από την ήσυχη γειτονιά κρύβεται μια στρατιωτική βάση! Η αεροπορική βάση “Burbank’s Lockheed Air Terminal” που είναι τώρα γνωστή ως “Bob Hope Airport” χρειάστηκε να καμουφλαριστεί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Φεβρουάριο του 1942, ένα ιαπωνικό υποβρύχιο εντοπίστηκε ανοιχτά του Σαν Φρανσίσκο. Όταν ένα δεύτερο εντοπίστηκε λίγο αργότερα στη Σάντα Μπάρμπαρα, η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να προστατεύσει τις ζωτικής σημασίας στρατιωτικές εγκαταστάσεις της κατά μήκος της ακτογραμμής του Ειρηνικού.
Για την αεροπορική βάση Lockheed αποφάσισαν να καμουφλάρουν ολόκληρη τη βάση έτσι που να μοιάζει με επαρχιακή γειτονιά. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακά πειστικό.
Μοιάζει με μια φυσιολογική επαρχιακή γειτονιά, σωστά; Δεν είναι. Να πώς ήταν η περιοχή πριν. Ήταν η αεροπορική βάση Lockheed.

Ο συνταγματάρχης Τζον Φ. Όχμερ, ειδικός στο καμουφλάζ και τις τακτικές αποπροσανατολισμού, ανέλαβε την ευθύνη να καταστρώσει τη στρατηγική που θα ακολουθούσαν στην Καλιφόρνια.

Σχεδιαστές, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες τοπίου, καλλιτεχνικοί διευθυντές, σχεδιαστές κινουμένων σχεδίων, ξυλουργοί, φωτιστές και υπεύθυνοι σκηνικών από κινηματογραφικά στούντιο του Χόλιγουντ, όπως τα Metro-Goldwyn-Mayer, Disney Studios, 20th Century Fox, Paramount, Universal Pictures κ.ά. βοήθησαν στην μεταμφίεση της βάσης.

Ένα ειδικό “δίχτυ” τοποθετήθηκε πάνω από όλη τη βάση με δέντρα και σπίτια επάνω του.

Για να μοιάζει με πραγματική γειτονιά, ο στρατός έπρεπε επίσης να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση δραστηριότητας στην επιφάνειά του. Πλήρωναν λοιπόν κόσμο για να κάνει βόλτες με ποδήλατο πάνω στο δίχτυ.

Το “δίχτυ” αυτό προστάτευε αεροπλάνα, στρατιώτες και τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων που ζούσαν στη βάση.

Μοιάζει πραγματικά απίστευτο αλλά από τον αέρα η αεροπορική βάση έμοιαζε με μια φυσιολογική γειτονιά.

Μονές Τιμίου Προδρόμου Σερρών και Εσφιγμένου Αγίου Όρους - Μνημεία καλογερικού χαμαιλεοντισμού, προδοσίας και τουρκοδουλείας

Δώδεκα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης των Σερρών, βρίσκεται η Μονή Τιμίου Προδρόμου η οποία χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον μοναχό Ιωαννίκιο και ανακαινίστηκε αργότερα από τον ανηψιό του Ιωακείμ. Όπως και τα περισσότερα μοναστήρια του θεοκρατικού Βυζαντίου, έτσι κι αυτό δέχθηκε την εύνοια και και τις επιχορηγήσεις των αυτοκρατόρων, καθώς και τις δωρεές αρχόντων και πιστών, συγκεντρώνοντας μια σημαντική περιουσία.
Οι καλόγεροι αυτού του μοναστηριού, είχαν το σπάνιο χάρισμα της «διορατικότητας», καθώς έναν σχεδόν αιώνα πριν την κατάληψη και άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, είχαν διαισθανθεί («θεία φώτιση» άραγες;) την τελική επικράτησή τους. Κι επειδή «προσέχουμε για να έχουμε», έσπευσαν να μεταφέρουν την «προφητεία» τους στους Τούρκους, δηλώνοντας εκ των προτέρων υποταγή στον σουλτάνο. Το γεγονός το πληροφορούμαστε κι από την επίσημη ιστοσελίδα της μονής, όπου ανερυθρίαστα, βαφτίζουν την προδοσία και τουρκοδουλεία των ρασοφόρων, ως «σπάνια πολιτική διορατικότητα»...

Χάρη στη σπάνια πολιτική διορατικότητά του ο Ιωακείμ προείδε τον κίνδυνο που η μονή διέτρεχε από την πιθανή μελλοντική επέκταση των Οθωμανών στη Μακεδονία. Γι' αυτό φρόντισε να σταλεί στο πρώτο ηγεμόνα τους Οσμάν, στην Προύσα, μία αντιπροσωπεία μοναχών με επικεφαλής κάποιον Μαργαρίτη, πλούσιο πολιτικό και άριστο δεξιοτέχνη στην τούρκικη γλώσσα και διπλωματία, που αργότερα έγινε μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ. Καρπός της αποστολής αυτής ήταν η υπογραφή από τον Οθωμανό ηγεμόνα ενός εγγράφου που προφύλασσε μέχρι της συντελείας των αιώνων την Ιερά Μονή από τις αυθαιρεσίες των Τούρκων επιδρομέων, προστασία που επισφραγίσθηκε το 1372 με την έκδοση φιρμανίου από τον σουλτάνο Μουράτ Α΄ που σώζεται στις συλλογές της βιβλιοθήκης της μονής.

Δεν θα πρέπει να παραλείψει κάποιος που θα διαβάσει το ιστορικό της μονής και την αναφορά στον πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, που παρέδωσε την Κωνσταντινούπολη στους Τούρκους και αμείφθηκε ανάλογα γι' αυτή του την υπηρεσία...

Μετά την άλωση της Πόλης, ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος μετά το 1453 Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αφού παραιτήθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο, αποσύρθηκε στη μονή Τιμίου Προδρόμου όπου και εμόνασε (1457-1472) μέχρι το τέλος της ζωής του.

Εδώ οι μοναχοί ψεύδονται ενσυνείδητα. Όπως αναφέρει και ο «εθνικός» ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος (γνωστός κι ως ένας εκ των πατέρων του «Ελληνοχριστιανισμού»), ο Γεννάδιος δεν παραιτήθηκε, αλλά καθαιρέθηκε από τον σουλτάνο, 14 χρόνια μετά την αναρρίχησή του στον πατριαρχικό θρόνο. Τα αίτια καθαίρεσης οδηγούν στις πρώτες πατριαρχικές ίντριγκες και τις περίφημες «αλλαξοπατριαρχίες». Ο Γεννάδιος συκοφαντήθηκε στον σουλτάνο από τον μοναχό Συμεών τον Τραπεζούντιο, ο οποίος το 1467 συμφώνησε να καταβάλει ετησίως 1.000 χρυσά νομίσματα για να γίνει πατριάρχης στέλνοντας τον Γεννάδιο σπίτι του και καταργώντας τα περισσότερα από τα πατριαρχικά προνόμια τα οποία είχε δώσει ο σουλτάνος. Ο Συμεών όμως δεν θα χαρεί για πολύ τον θρόνο του, καθώς δύο χρόνια αργότερα, ο μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως Διονύσιος, πλειοδότησε με 2.000 χρυσά νομίσματα, στέλνοντας κι αυτός με την σειρά του τον Συμεών από κει που ΄ρθε.
Τίποτε όμως δεν είναι μόνιμο σ' αυτόν τον κόσμο. Έτσι, όπως μαθαίνουμε και πάλι απ' το ιστορικό της μονής, αργότερα οι καλόγεροι, δήλωσαν και εκ νέου υποταγή, αυτή την φορά όχι από «διορατικότητα», αλλά από «ανάγκη»...

Δεν άργησε ωστόσο να επέλθει προσωρινή παρακμή για την Ιερά Μονή. Δυσεπίλυτα οικονομικά χρέη και οι ποικίλες αλλαγές που επέφερε η εμφάνιση του Τούρκου κατακτητή δυσχέραιναν την κατάσταση. Παρά το σεβασμό και την ανοχή που οι Οθωμανοί επέδειξαν προς τη μονή, οι Πατέρες το 1518 αναγκάστηκαν να αποστείλουν αντιπροσωπεία τους στον ισθμό του Σουέζ, όπου και ήρθαν σε διαπραγματεύσεις με τον Αλή, Κριτή της Ερυθράς Θάλασσας. Με αυτή τη διπλωματική αποστολή η Ιερά Κοινότητα απεκόμισε ένα αντίγραφο του Ακτιναμέ του Προφήτη Μωάμεθ, γεγονός που σήμαινε ασφάλεια των κεκτημένων της και προστασία για τους επόμενους αιώνες.

Τι να πρωτοσχολιάσει κάποιος εδώ; Ότι για πρώτη φορά ακούει πως υπάρχουν μοναστήρια με «δυσεπίλυτα οικονομικά χρέη», ή ότι αποκαλούν τους Τούρκους «κατακτητές»; Γιατί τουλάχιστον οι συγκεκριμένοι καλόγεροι δεν κατακτήθηκαν, αλλά υποτάχθηκαν οικειοθελώς και προκαταβολικώς. Και χρήσιμο θα ήταν να μαθαίναμε με ποια ανταλλάγματα εξασφάλισαν την προνομιακή τους μεταχείριση...
Το απόγειο του θράσους και του χαμαιλεοντισμού των ρασοφόρων, βρίσκεται λίγο παρακάτω, όπου και πάλι ανερυθρίαστα και ξεδιάντροπα κάνουν λόγο για την εθνική τους προσφορά στην Επανάσταση...

Ωστόσο αυτά τα προνόμια δεν εμπόδισαν τη Μονή σχεδόν τρεις αιώνες αργότερα, με την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, να συμμετάσχει ενεργά στον εθνικό αγώνα. Ο αρχηγός μάλιστα του επαναστατικού κινήματος στη Μακεδονία, ο Εμμανουήλ Παπάς, συνδεόταν στενά με την μοναστική κοινότητα η οποία του είχε παραχωρήσει οίκημα εκτός του περιβόλου του μοναστηριού.

Επειδή όμως οι ρασοφόροι (και ειδικά οι «αγωνιστές» ρασοφόροι), παρ' ότι ευαγγελίζονται την «αλήθεια», ελάχιστη σχέση έχουν μ' αυτή, αποφεύγουν επιμελώς να αναφέρουν ολόκληρη την ιστορία του Εμμανουήλ Παπά και ειδικά ότι έχει να κάνει σε σχέση με τους ίδιους. Ας τους το «θυμίσουμε» λοιπόν...
Ο Εμμανουήλ Παπάς, ήταν ένας Σερραίος αγωνιστής της Επανάστασης, ο οποίος πρωτοστάτησε στην εξέγερση στη Xαλκιδική. Για τον σκοπό αυτό, ξόδεψε σχεδόν όλη του τη -σεβαστή- περιουσία, ενώ αξίζει να αναφερθεί, ότι τον θάνατο βρήκαν και τρεις απ' τους γιους του, πέφτοντας στο πεδίο της μάχης.
Αρχικά, η κατάσταση ήταν ευνοϊκή και οι ρασοφόροι ως γνήσιοι χαμαιλεόντες, συντάχθηκαν στο πλευρό των επαναστατών και του Παπά (όχι πολεμώντας βέβαια, αλλά προσφέροντας καταφύγιο), προσβλέποντας στην αλλαγή φρουράς. Μόνο που αυτή τη φορά, η «διορατικότητά» τους θα τους προδώσει. Τα πολεμοφόδια τελείωναν κι ο Παπάς άλλα χρήματα δεν είχε. Στο μεταξύ η πίεση των Τούρκων, γινόταν όλο και πιο ασφυκτική. Ο Παπάς τότε στρέφεται στους αγιορείτες μοναχούς και ζητά οικονομική ενίσχυση. Θα απογοητευτεί όμως καθώς οι μοναχοί δεν ήταν καθόλου διατεθειμένοι να αγγίξουν και να ξοδέψουν την μοναστηριακή περιουσία, ακόμη κι αν επρόκειτο για την Επανάσταση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος, στον δεύτερο τόμο του έργο του «Η Ελληνική Επανάστασις», ο οποίος δεν μπορεί να κατηγορηθεί για μεροληψία εις βάρος των μονών, «οι καλόγηροι δεν εννοούσαν να θίξουν ούτε τα χρήματα των μονών ούτε τα εκ χρυσού και αργύρου νεώτερα αφιερώματα που δεν είχαν την σημασίαν ιστορικών κειμηλίων και τα οποία αποτελούσαν ολόκληρον θησαυρόν, ικανόν ν’ αποβή πηγή ενισχύσεως σοβαράς όχι μόνο του μακεδονικού, αλλά και του όλου αγώνος».
Και συνεχίζει ο Κόκκινος, δίνοντας μια εικόνα της καλογερικής νοοτροπίας:

Οι εξ αρχής δυσφορούντες διά το ζήτημα των δαπανών, συνηθισμένοι πάντοτε να δέχονται προσφοράς και από τους πτωχοτέρους πιστούς, χωρίς αυτοί να προσφέρουν ποτέ τίποτα, δεν είχαν συγκινηθή ούτε από τας αυστηράς απαντήσεις του Υψηλάντη και της Ύδρας και των Ψαρών προς τας πτωχοπροδρομικάς εκκλήσεις των, ούτε αντελήφθησαν την υποχρέωσίν των, όταν ήλθε η κρισιμωτάτη ώρα της εξαντλήσεως του Παπά και του εκ των Τούρκων κινδύνου. Ο πατριωτισμός των είχε σταματήσει προ της θυσίας των χρημάτων των μονών, τα οποία επί τέλους παρέμεναν νεκρά εις τα χρηματοκιβώτια και άχρηστα εις την κοινωνικήν οικονομίαν και ο πρώτος ενθουσιασμός των διά τον Παπάν μετεβλήθη εις εχθρότητα. Αντί να ενισχύσουν τον ηρωικόν αρχηγόν εις τας τελευταίας αγωνιώδεις προσπαθείας του, συνεσπειρώθησαν περί τας μονάς των και τον κατηρώντο ως υποκινητήν της επαναστάσεως και υπεύθυνον του κακού.

Ενδεικτική της καταστάσεως, είναι η επιστολή που έστειλε στις 19 Ιουνίου 1821, ο οπλαρχηγός Ρήγας Μάνθος προς τον Παπά:

Μα τι να κάμη κανείς την μικρολογίαν των Αγίων Πατέρων. Αυτή η στυγερά ανελευθεριότης και μικροπρέπεια αυτών μάς εμπόδισεν από πολλά ωφέλιμα και από πολλά αναγκαία. Αμποτε να μεταβάλη ο αναλλοίωτος Θεός την διάθεσίν των, να τους αποδείξη ευσπλάχνους, κριτικούς, γενναίους και ελευθερίους και με δόκιμον νουν. [...] Πλην κανένα γενναίον δεν εύρον εις αυτούς παρά μίαν επίπλαστον πολίτικαν. [...] Φροντίζουν μόνο διά την ασφάλειαν των ιδίων. [...] Φοβούμαι μήπως ο λαός από την πείναν και τας πολλάς θλίψεις του εφορμήση εναντίον των και δεν δυνηθώμεν ν’ απαντήσωμεν εις την ορμήν των.

Οι καλόγεροι λοιπόν, αντί να βοηθήσουν τον Παπά, απεναντίας, φροντίζουν να αποφυλακίσουν τον μέχρι τότε κρατούμενο στις Kαρυές, Tούρκο διοικητή του Aγίου Όρους, Xασεκή Xαλίλ αγά. Αυτός θα ζητήσει την σύλληψη και παράδοση του Εμμανουήλ Παπά απ' τους αγιορείτες. Αυτοί με την σειρά τους θα αποστείλουν μια επιστολή στους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου όπου βρισκόταν ο Παπάς και τους διαβιβάζουν τον «μουρασελέ» (απόφαση) του Χασεκή (του «Χασεκή Αγάς μας», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά)...

Εις την πανοσιότητά σας, Άγιοι Πατέρες, του ιερού Κοινοβίου Εσφιγμένου. Χθες ο ενδοξότατος ημών Χασεκή Αγάς μας, σας έγραψε μουρασελόν, δια να πιάσετε ενέχειρον τον Άρχοντα Παπά (σ.σ.: Εμμανουήλ Παπά) και τους λοιπούς καθώς και ο ίδιος σας έγραψε. Λοιπόν σας γράφομεν και ημείς οι των είκοσι Ιερών Μοναστηρίων Προϊστάμενοι, εν τη Ιερά Συνάξει, να κάμετε το ίδιον, ομοφώνως, δηλαδή να μας τους φέρετε ενταύθα αναμφιβόλως και τους ζητούμεν από εσάς εφεύκτως. Και ιδού όπου στέλλομεν επίτηδες ανθρώπους, δια να τους πάρουν. Και όσοι ακολουθούν τον Άρχοντα από τους εντοπίους Πατέρες, να τον αφήσουν και να επιστρέψουν εις τα κελλιά τους. Είδε και φανούν παρήκοοι, θέλουν υποπέσει εις οργήν μεγάλην, και θέλουν χάσει και τα οσπίτιά των. Ομοίως και όσοι άλλοι πιασθούν έχουν να παιδεύωνται. Ταύτα προς είδησίν σας και εμμένομεν.

1821-18 Νοεμβρίου
Άπαντες οι εν τη Κοινή Συνάξει των δεκαεννέα ιερών Μοναστηρίων του Αγίου Όρους Προϊστάμενοι

Οι καλόγεροι λοιπόν, αντί τουλάχιστον να τον φυγαδεύσουν, προτίμησαν να τον παραδώσουν και μάλιστα όπως λέγεται, έναντι δυόμισυ εκατομμυρίων γροσίων, ζητώντας απ' τους Τούρκους ένα περιθώριο 40 ημερών. Θα πρέπει να σημειωθεί, πως εξαίρεση σ' αυτή τη δουλοπρεπή και προδοτική στάση των καλόγερων, αποτέλεσε μόνο ο ηγούμενος Ιωακείμ τής (πάντα ξεχωριστής) Μονής Εσφιγμένου, που είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία και πρόσφερε καταφύγιο στον Παπά και τους πολεμιστές του.
Ο Κόκκινος, αχολιάζοντας την «θλιβερή διαγωγή» και την «προδοσία» των «άνανδρων» καλόγερων, γράφει:

Η πράξις αυτή, δεν είχε δικαιολογίαν και όλα τα καθηγιασμένα ύδατα του Αγίου Όρους δεν είναι δυνατόν ν’ αποπλύνουν από αυτό το αίσχος τους δεκαεννέα ηγουμένους που υπέγραψαν την άνω επιστολήν, διά της οποίας έσπευδαν να παραδώσουν εις τον πασάν ένα θύμα τόσης περιωπής διά να μετριάσουν τους άλλους όρους της υποταγής και κυρίως τον αφορώντα την χρηματικήν αποζημίωσιν... Η αλήθεια διά την διαγωγήν των καλογήρων εκείνων είναι πολύ θλιβερά. Ανίκανοι να αισθανθούν κατ’ αρχάς την ανάγκην γενναίας προσφοράς διά τον αγώνα, που τον ήθελαν, αλλά με θυσίας των άλλων, έφθασαν εις την ατολμίαν, εκύλισαν εις την ανανδρίαν και κατήντησαν ικανοί διά την χειροτέραν προδοσίαν. Εδέχθησαν να παραδώσουν εις τον εχθρόν ως πρωταίτιον της επαναστάσεως τον Εμμανουήλ Παπάν, τον οποίον προ ολίγων μηνών είχαν ανακηρύξει προστάτην και αρχηγόν της Μακεδονίας αυτοί οι ίδιοι, χωρίς να αγνοούν ότι η τοιαύτη παράδοσίς του ήτο ταυτόσημος με παράδοσιν προς θάνατον.

Ο Παπάς, ωστόσο, κατάλαβε τον κίνδυνο και αποφασίζει να φύγει από το Άγιο Όρος. Με λίγους συντρόφους του επιβιβάζεται σ' ένα πλοίο και φεύγει για την Ύδρα. Οι κακουχίες όμως θα τον λυγίσουν και θα πεθάνει πάνω στο πλοίο από καρδιακή προσβολή. Το βρόμικο παιχνίδι που του έπαιξαν οι ελεεινοί ρασοφόροι μνημονεύεται -εμμέσως πλην σαφώς- και σε επιστολή που του είχαν αποστείλει οι ευγνωμονούντες κάτοικοι της Κασσάνδρας, οι οποίοι τον παρακαλούσαν να συνεχίζει να τους προστατεύει απ' το μαχαίρι του εχθρού «μη παρατηρών παντάπασιν αν συνεργεία του δαίμονος ενίοτε συμβαίνουσι και τινά λυπηρά προσκρούσματα προς την ευγένειάν του εκ τινών κακοηθών και αχρείων ανθρώπων».