'' Αυτή είναι η Ζωή ''

Όταν νομίζεις.....
πως όλα τέλειωσαν για σένα.....
μην φοβάσαι......
θα υπάρξει άλλη αρχή...
'Ετσι είναι η Ζωή.....
Όταν σου πέφτει ένα δάκρυ......
μην κλαις.......
θα ακολουθήσει .....ένα χαμόγελο....
Αυτή είναι η Ζωή......
Όταν πιστεύεις......
πως δεν μπορείς άλλο..
μην το βάζεις κάτω.......
τότε γίνεσαι..... πιο δυνατή (-ος)....
Αυτή είναι η Ζωή ....
Όταν..... ενώ όλα πάνε καλά.....
κάτι παθαίνεις....μην στεναχωριέσαι......
Αυτή είναι ....η Ζωή......
Με χαρά .....και λύπη...... με τέλος ......κι αρχή.......
'Ετσι είναι η Ζωή.....
Ποτέ .....μην πεις...... πως τέλειωσε......
Έτσι είναι ......η ζωή........
Πέφτεις...... και σηκώνεσαι......
κλαις .....και γελάς......χάνεις .....και κερδίζεις.....
'' Αυτή είναι η Ζωή ''....

Μαρία Ιωσηφίδου

Αλλά μόνο αν σε αγαπάω...

Αν σε αγαπάω, δεν θα προχωράω αταλάντευτος στα σχέδιά μου.

Αν σε αγαπάω, θα υποχωρώ σε πιέσεις και δεν θα λέω: «Αυτό θα γίνει, ο κόσμος να χαλάσει!».

Αν σε αγαπάω, θα κάνω αλλαγές στα προγράμματά μου όποτε αυτό είναι απαραίτητο. Θα προσπαθώ να προσαρμόζομαι στην πραγματικότητά μας όσο κι αν αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Αν σε αγαπάω, θα ακούω πολλών ανθρώπων τις γνώμες και πολλών βιβλίων τις προτάσεις χωρίς να φανατίζομαι από κάτι που μ' αρέσει.

Αν σε αγαπάω, θα προσπαθώ να ξεπερνάω τις προκαταλήψεις, και τις δικές μου και των άλλων.

Αν σε αγαπάω, δεν θα σου βάζω ετικέτες κι ούτε θα σε συγκρίνω με κάτι που δεν είσαι.

Αν σε αγαπάω, μπορεί και να αλλάζω πορεία, αν αυτό βοηθάει να προσπεράσουμε τα εμπόδια που θα τύχουνε στον δρόμο μας ή στέκονται ανάμεσά μας.

Αν σε αγαπάω, θα σου λέω συχνά πόσο σε αγαπάω και θα είναι ωραία μαζί να αποφασίζουμε και μαζί να εφαρμόζουμε τα σχέδιά μας.

Η εμπιστοσύνη που θα έχουμε ο ένας στον άλλον, θα μας δίνει δύναμη και θα μας βοηθάει να κοιτάζουμε τα λάθη μας.

Αν σε αγαπάω, δεν θα σου θυμώνω. Κι αν σου θυμώνω, δεν θα σε βρίζω. Κι αν σε βρίζω, δεν θα σ' απαρνιέμαι. Κι αν σ' απαρνιέμαι, αυτό θα είναι μια περαστική αρρώστια που θα μου περνάει, όπως κι ο θυμός. Αν σε αγαπάω.

Αν σε αγαπάω, θα σου δείξω πολύ νωρίς από ποιες αρχές και από ποιες αξίες δεν πρόκειται να λοξοδρομήσω.

Δεν θα ακολουθήσω έναν δρόμο που με πάει μακριά από την αγάπη, μακριά από την ελευθερία, τη δικαιοσύνη ή την ανθρωπιά. Και μπορεί μαζί να δίνουμε καινούριο και πιο πλούσιο περιεχόμενο σ' αυτές τις λέξεις, που δεν είναι πάντα αυτονόητες. Αν σε αγαπάω.

Αν σε αγαπάω, θα αγαπάω και τον εαυτό μου και θα αγαπάς και συ τον εαυτό σου και θα μπορείς να αγαπάς και πολλούς άλλους.

Αν σε αγαπάω, θα μάθω να ζητάω συγγνώμη για τα λάθη μου, θα μάθω να συγχωράω τα λάθη σου και τον εαυτό μου και θα μάθω να συμφιλιώνομαι με τους εχθρούς μου.

Αν σε αγαπάω, θα μάθω και να νικάω τους εχθρούς μου χωρίς να τους υποτιμώ ή να τους ταπεινώνω. Όποιοι κι αν είναι οι εχθροί. Από τον κρύο καιρό και την πείνα μέχρι τους ανθρώπους που δεν πήραν ποτέ τους αγάπη, κι από τις κακές συνήθειές μου μέχρι την αδυναμία μου να καταλαβαίνω τη διαφορετική σκέψη των άλλων.

Αν σε αγαπάω, θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να μην τολμήσουν οι εχθροί μας να επιβουλευτούν την ειρήνη μας. Γιατί χρειάζεται και γνώση και δύναμη και θάρρος αλλά και καλή προετοιμασία για να μπορούμε να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον.

Αν σε αγαπάω, θα είμαι μαζί σου ακόμα κι αν είμαι πολύ μακριά.

Αν σε αγαπάω, μπορούμε να δίνουμε αγάπη σε όσους έρθουν στον κόσμο μετά από εμάς, ακόμα κι όταν θα έχω φύγει.

Αλλά μόνο αν σε αγαπάω...

Θερμικές κάμερες καταγράφουν καθημερινές συνήθειες!

Θέλεις να νιώσεις έστω και για λίγο πως πρωταγωνιστείς σε κάποια επιστημονική ταινία;

 

Οι θερμικές κάμερες μπορούν να κάνουν τις καθημερινές μας συνήθειες πολύ απολαυστικές! Ο τρόπος με τον οποίο καταγράφουν τις κινήσεις μας και τα χρώματα που σχηματίζουν τον «ανθρώπινο χάρτη» είναι πραγματικά πολύ ξεχωριστός.

 

Δείτε στο βίντεο πως φαίνεται το γράψιμο σε ένα Macbook, ένα φιλί ή ακόμα και το κάπνισμα, μέσα από το φακό μιας θερμικής κάμερας.

 

Τι θα συνέβαινε εάν δύο μαύρες τρύπες συγκρούονταν στο κέντρο του Γαλαξία μας;

Οι μαύρες τρύπες δεν είναι μόνο υπερ-τεράστια άστρα που έχουν καταρρεύσει, παγιδεύοντας το φως με την τεράστια δύναμη των βαρυτικών κυμάτων τους. Είναι επίσης πολύ δύσκολα αντικείμενα ως μοντέλα (υποδείγματα) - ειδικά όταν αυτά αλληλεπιδρούν με άλλες μαύρες τρύπες. 

 

Η εικόνα και το βίντεο που ακολουθεί από μια πρόσφατη μελέτη αντιπροσωπεύει μια καλή πρώτη εντύπωση, με το πως δύο μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να μοιάζουν καθώς πλησιάζει η μία την άλλη και συγκρούονται μεταξύ τους. Υπάρχουν μόνο δύο σώματα που απεικονίζονται, αλλά η μάζα τους καμπυλώνει το φως των άστρων γύρω τους με παράξενους τρόπους, δημιουργώντας την εντύπωση πολλών σφαιρών.

 

Οι αστρονόμοι θεωρούν ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους μελέτης αυτών των εξωτικών αντικειμένων είναι να εξετάσουν το πως επιδρούν στο πεδίο του φωτός που βρίσκεται πίσω τους. Οι μαύρες τρύπες λυγίζουν και στρεβλώνουν τόσο έντονα τον χώρο, ώστε τα άστρα και οι γαλαξίες που βρίσκονται πίσω τους να φαίνονται τρομερά παραμορφωμένα. Πρόκειται για το φαινόμενο που είναι γνωστό ως βαρυτική εστίαση.

 

Ενώ λοιπόν τα φαινόμενα της βαρυτικής εστίασης που προκαλεί μόνο μια μαύρη τρύπα έχουν μελετηθεί από τη δεκαετία του 1970, ο τρόπος με τον οποίο ζεύγη μαύρων τρυπών στρεβλώνουν το χώρο ήταν πολύ δύσκολο να υπολογιστεί. Αν εξαιρέσει κανείς μια-δυο πολύ εξειδικευμένες περιπτώσεις, οι εξισώσεις που περιγράφουν το φαινόμενο είναι τρομερά περίπλοκες για να επιλυθούν. Αντ΄ αυτού οι αστροφυσικοί προσπαθούν να προσομοιώσουν την συμπεριφορά ζεύγους μαύρων τρυπών χρησιμοποιώντας πανίσχυρους υπερ-υπολογιστές. 

   

Το έκαναν κυρίως για να υπολογίσουν τα βαρυτικά κύματα που δημιουργεί το ζεύγος των μαύρων τρυπών καθώς κινούνται σπειροειδώς η μία προς την άλλη, καθώς επίσης και για το αν τα κύματα αυτά είναι αρκετά ισχυρά ώστε οι επίγειοι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων να μπορούν αν τα ανιχνεύσουν.

 

Ο Andy Bohn από το Πανεπιστήμιο Cornell και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι υπολογισμοί μπορούν να μας αποκαλύψουν το πώς ένα τέτοιο στροβιλιζόμενο ζεύγος μαύρων τρυπών στρεβλώνει το πεδίο του φωτός γύρω από αυτές. Και χρησιμοποίησαν αυτούς τους υπολογισμούς ώστε να αναδείξουν – για πρώτη φορά – τα φαινόμενα βαρυτικής εστίασης που παράγουν οι δυαδικές μαύρες τρύπες. Χρησιμοποίησαν μια τεχνική από τα γραφικά των υπολογιστών που ονομάζεται ray – casting στην οποία υπολογίζεται η διαδρομή των ακτίνων φωτός. Το δύσκολο μέρος αυτής της εργασίας είναι ο υπολογισμός της τροχιάς των φωτονίων χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας.

 

Συνήθως οι φυσικοί απλοποιούν αυτές τις εξισώσεις, υποθέτοντας ότι το σύστημα παραμένει σταθερό στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να διέλθει το φως. Η δυσκολία με τα ζεύγη των μαύρων τρυπών είναι ότι αυτή η προσέγγιση δεν ισχύει –κινούνται τόσο γρήγορα καθώς πλησιάζει η μία την άλλη που ο χωρόχρονος παραμορφώνεται επίσης πολύ γρήγορα, έτσι ώστε να μην μπορεί να εφαρμοστεί όπως πριν η υπόθεση της σταθερότητας κατά τη διέλευση του φωτός.

 

Παρ’ όλα αυτά οι νέοι υπολογιστές μπορούν να τιθασεύσουν αυτές τις άναρχες εξισώσεις. Η ομάδα του Bohn ξεκίνησε με την προσομοίωση του φαινομένου της βαρυτικής εστίασης μιας μόνης μαύρης τρύπας και  βαθμιαία έφτασαν σε ζεύγος μαύρων τρυπών.

 

Όπως βλέπουμε και στην αρχική εικόνα, οι δυαδικές μαύρες τρύπες παράγουν επιπλέον μαύρες περιοχές σε σχήμα «φρυδιού» καθώς η μια μαύρη τρύπα   προκαλεί φαινόμενα βαρυτικού φακού στην άλλη.

Στην πραγματικότητα αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν δομή φράκταλ και μια προσεκτικότερη παρατήρηση αποκαλύπτει και μικρότερα «φρύδια».

 

Έχοντας υπολογίσει τον τρόπο με τον οποίο ένα ζεύγος μαύρων τρυπών στρεβλώνει μια γεωμετρική εικόνα στο άπειρο, η ομάδα εφάρμοσε την ίδια παραμόρφωση σε μια εικόνα του γαλαξία μας. Το αποτέλεσμα είναι το είδος της παραμόρφωσης που θα έβλεπαν οι αστρονόμοι με την απαιτούμενη διακριτική ικανότητα, αν είχαν στη θέα τους ένα ζεύγος μαύρων τρυπών.

 

Αυτό θέτει το ενδιαφέρον ερώτημα: είναι δυνατόν να παρατηρηθεί ένα τέτοιο φαινόμενα από τη Γη. Σύμφωνα με τους Bohn et al, αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μεγάλες αποστάσεις. Το να παρατηρηθούν κάποια από τα χαρακτηριστικά που ανέδειξε η προσομοίωση, απαιτούνται κοντινότερες αποστάσεις και πολύ υψηλή διακριτική ικανότητα και σε κάθε περίπτωση θα είναι  ένα τεράστιο επίτευγμα αν ποτέ πραγματοποιηθεί. 

 

Υπάρχει ή όχι το "μάτιασμα" και πώς εξηγείται;

Οι εξηγήσεις είναι τρόποι με τους οποίους καταλαβαίνουμε τα πράγματα ή τους δίνουμε ταυτότητα. Το "μάτι" είναι μια εξήγηση/ταυτότητα που δόθηκε από την παράδοσή μας για ένα τέτοιο πράγμα. Το πράγμα αυτό έχει να κάνει με την αυτο-εικόνα η οποία δημιουργείται μεταξύ των ανθρώπων. Αν εγώ λοιπόν μια μέρα νιώθω πολύ καλά, αρκετά όμορφος και με σχετική ευεξία ενδέχεται κάποιος-κάποια να σταθεί και να παρατηρήσει με θαυμασμό κάτι που είμαι ή κάτι που κάνω. Τότε ίσως αυτός ο θαυμασμός με κάνει να νιώσω ότι είμαι δύο κλικ παραπάνω "καλός" απ' όσο είμαι. Αν λοιπόν υπερεκτιμήσω "τις δυνάμεις μου" θα έχω περισσότερες προσδοκίες από μένα και αν τελικά αναλάβω κάτι που δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το φέρω σε πέρας μπορεί να πάει στραβά. Αν λοιπόν πάει στραβά θα πω "α! είδες! Είπε την καλή κουβέντα και με μάτιασε!" Η εικόνα που έχουμε ανά πάσα στιγμή για τον εαυτό μας μπορεί να τροποποιείται από τις παρατηρήσεις και τις αντιδράσεις των άλλων απέναντί μας. Όπως το είδωλο ενός αντικειμένου μέσα στο νερό την ώρα που πέφτει μια σταγόνα. Η θέση του θαυμαστή είναι κάτι που εξηγήθηκε με διάφορους τρόπους σε διάφορες κουλτούρες. Οι ανατολίτες σοφοί λένε ας πούμε "να φοβάσαι τον εχθρό σου μα περισσότερο αυτόν που σε θαυμάζει". Μέσα σε κάθε παράδοση λοιπόν υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι σαν αμυντικές συμβουλές και κάποια άλλα που αποτελούν επιθετικές κινήσεις. Το μπλε μάτι που ματιάζει και η χάντρα που έχει μπλε μάτι και ξεματιάζει μοιάζουν σαν συμβολικές επιθετικές κινήσεις σε μένα απέναντι σε έναν θαυμαστή που "περιμένει το λάθος" και με αγχώνει. Οπότε εγώ του "βγάζω το μάτι και το φοράω κιόλας στο λαιμό"! Δεν αποκλείω αυτή την εξήγηση. Μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς και συνειρμούς που να ταιριάζουν στις δικές σας φαντασιώσεις. 

Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες!

Πολύ συχνά , πολλοί άνθρωποι, πετυχαίνουν πολύ λιγότερα πράγματα από αυτά που θα μπορούσαν.
Τι είναι αυτό που τους κρατάει χαμηλά; Γιατί δεν πλησιάζουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους; Πως μπορεί κάποιος να απελευθερώσει όλο του το δυναμικό; Γιατί θεωρούν ότι η (κάποια) ηλικία είναι μεγάλο εμπόδιο;

Όταν ήμουν μικρός άκουγα συνέχεια τους γονείς μου να λένε «Αυτό δεν είναι για την ηλικία σου. Τα παιδιά της ηλικίας σου δεν πρέπει να έχουν αυτό, να κάνουν εκείνο, ή να λένε το άλλο». Σκέτος βραχνάς μου είχε γίνει το όριο ηλικίας και άρχισα να ξυρίζομαι στα κρυφά για να βγάλω γένια μπας και μπορούσα να ξεγελάσω ακόμη και τους ίδιους τους γονείς μου.

Τώρα που μεγάλωσα (κάπως) ακούω άλλους να ισχυρίζονται « Α, τα χρόνια πέρασαν. Πάει αυτά δεν είναι για μένα (και άλλα τέτοια).

Η ιστορία του ανθρώπου όμως έχει δείξει ότι τις περισσότερες φορές η ηλικία δεν είναι εμπόδιο για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Και ότι απλώς πολλοί το χρησιμοποιούν ως φτηνή δικαιολογία. Για παράδειγμα η μικρή ηλικία, 20 ετών περίπου, δεν στάθηκε εμπόδιο για τον Μέγα Αλέξανδρο να ξεκινήσει την πιο επιτυχημένη εκστρατεία του κόσμου. Ούτε τον Harland Davis Sanders , ιδρυτή του Kentacy Fried Chicken- KFC, να ξεκινήσει σε ηλικία 62 ετών το χτίσιμο της παγκόσμιας αυτής αλυσίδας εστίασης (2 η σε μέγεθος μετά τa Mac Donalds).

Πολλά είναι το παραδείγματα που καταρρίπτουν αυτόν το μύθο. Ειδικά στην εποχή μας, οι κλασικοί περιορισμοί λόγω ηλικίας έχουν ξεθωριάσει. Παιδιά αμούστακα, πριν βγάλουν το λύκειο, έχουν ήδη πετυχημένες επιχειρήσεις, και συνταξιούχοι ξεκινούν ή συνεχίζουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες με άκρα επιτυχία.

Όσον αφορά τους ανθρώπους κάποια ηλικίας θέλω να τους πω , ότι ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσουν κάτι. Και πολλές φορές το θέμα δεν είναι να τελειώσεις ένα ταξίδι αλλά να πας όσο μακρύτερα γίνεται. Αν έχεις κάποιο κρυφό όνειρο, ήρθε καιρός να βάλεις μπροστά την «μηχανή» σου. Καλύτερα να αφήσεις τον κόσμο αυτό δουλεύοντας πάνω στο όνειρό σου, παρά να φύγεις χωρίς ποτέ να τολμήσεις να του δώσεις μια ευκαιρία πραγματοποίησης. Το άσχημο δεν είναι φτάσεις στο τέλος της ζωή σου. Το άσχημο είναι να φτάσεις και να διαπιστώσεις ότι ποτέ δεν έζησες. Ότι ποτέ δεν έκανες αυτό που ήθελες, αυτό που ποθούσες για όλη σου την ζωή.

Και αυτή η έννοια της συνταξιοδότησης θέλει προσοχή. Είναι λογικό να θέλω να παρατήσω μια δουλειά που ήταν δουλεία για μένα. Αλλά όταν ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει, όταν ακολουθώ το όνειρό μου, όταν νοιώθω ότι έχω μια αποστολή που δεν έληξε, τότε δεν θέλω να σταματήσω ποτέ. Θέλω μέχρι το τέλος της ζωής μου, να προσφέρω τον καλύτερο εαυτό μου και να εξαντλήσω όλες μου τις δυνατότητες όσο είμαι πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Γιατί όταν ακολουθείς το όνειρό σου η ηλικία δεν παίζει ρόλο.

Η γλώσσα του σώματος και τα αρχαία αγάλματα

Φαινομενικές λεπτομέρειες που αφορούν την τεχνοτροπία ενός αγάλματος, στις οποίες σπάνια δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή, είναι εξαιρετικά σημαντικές.

Σήμερα ζούμε σε μία εποχή που αναγνωρίζουμε την «γλώσσα του σώματος» σαν έναν τρόπο μη λεκτικής επικοινωνίας, που μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίζουμε σε μεγάλο βαθμό, τον τρόπο που σκέφτεται ένας άνθρωπος, μόνο από την στάση ή τις κινήσεις του σώματός του και χωρίς στην πραγματικότητα να μιλήσουμε μαζί του.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή η μέθοδος της μη λεκτικής επικοινωνίας, δεν αποτελεί μία πρωτοτυπία της εποχής μας, μία σημερινή ανακάλυψη, αλλά ανήκει σε ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά και τρόπους έκφρασης της αρχαίας Ελληνικής τέχνης.
Χωρίς αμφιβολία, η δυνατότητα να αναγνωρίζει κάποιος τις βαθύτερες σκέψεις ενός ανθρώπου, χωρίς να έχει επικοινωνήσει προηγουμένως μαζί του, αποτελεί μία μορφή τέχνης ή εξειδικευμένης τεχνικής.

Πρόκειται επομένως για την πρακτική εφαρμογή μιας εκπαίδευσης, την οποία κατείχαν όπως φαίνεται οι αρχαίοι Έλληνες, όχι όμως μόνο για να αποκωδικοποιούν κρυφά τις ανθρώπινες συμπεριφορές με στόχο το προσωπικό τους όφελος, αλλά αντιθέτως, για να μπορούν να έρχονται σε συνδιαλλαγή με την μυστική διδασκαλία του θεού, η μορφή και τα σύμβολα του οποίου απεικονιζόταν σε κάποιο άγαλμα, το οποίο είχε κατασκευαστεί ακριβώς για αυτόν τον σκοπό.
Όπως σήμερα προσπαθούμε να καταλάβουμε έναν άνθρωπο και να κατανοήσουμε τις κρυφές του σκέψεις, από τον τρόπο που κινείται μέσα στον χώρο και από τις επιμέρους κινήσεις που κάνει συνειδητά ή ασυνείδητα με το σώμα του, με τις εκφράσεις που παίρνει το πρόσωπό του, η χροιά της φωνής του και οι γενικότερες αντιδράσεις του, κατά τον ίδιο τρόπο οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και τα αρχαία ελληνικά αγάλματα και κυρίως τα αγάλματα των Θεών.
Διαπιστώνουμε ότι η μέθοδος της μη λεκτικής επικοινωνίας αφορά κατεξοχήν την σχέση μας με τον Θεό, με τον οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να κάνουμε διάλογο μαζί του, όπως συμβαίνει πολύ εύκολα με τους συνανθρώπους μας.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μη λεκτική επικοινωνία εκφράζεται μέσω της τέχνης, στην οποία άλλωστε οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι, κυρίως με την αρχιτεκτονική, την ζωγραφική και την γλυπτική.

Ο λόγος που οφείλουμε να ασχοληθούμε με την αρχαία γλυπτική τέχνη, δεν είναι απλώς επειδή τα αγάλματα αυτά είναι συνήθως ιδιαιτέρως όμορφα ή επειδή η κατασκευή τους διέπεται από την εφαρμογή των κανόνων της απόκρυφης αρμονίας του χρυσού αριθμού φ.
Ο πραγματικός λόγος είναι διότι τα αγάλματα των Θεών είναι γεμάτα από σύμβολα ή συμβολικές αναπαραστάσεις, από «κινήσεις» ανάλογες με αυτές που αναζητούμε σήμερα στον συνομιλητή μας για να καταφέρουμε να αποκωδικοποιήσουμε τις κρυφές του σκέψεις πριν προλάβει να τις εκφράσει.
Ακριβώς αυτός θα πρέπει να είναι ο σκοπός κάθε ανθρώπου, που επιθυμεί να εισέλθει στην απόκρυφη πλευρά ή στην αποκωδικοποίηση της ελληνικής φιλοσοφίας.

Δεδομένου ότι όλοι οι αρχαίοι γλύπτες και καλλιτέχνες ήταν άτομα βαθιά μυημένα στην φιλοσοφία, είναι βέβαιο ότι μέσω των δημιουργημάτων τους, αυτό που προσπάθησαν δεν ήταν απλώς να αποδώσουν την μορφή κάποιας συγκεκριμένης θεότητας, όπως οι ίδιοι την φαντάστηκαν, αλλά μέσω της συγκεκριμένης στάσης και των συμβόλων με τα οποία φρόντισαν να εφοδιάσουν τα αγάλματα, να αποδώσουν στον παρατηρητή τους απαραίτητους κωδικοποιημένους συμβολισμούς, μέσω των οποίων θα μπορούσε να συνδιαλλαγεί μαζί τους και να προσλάβει την μυστηριακή φιλοσοφική γνώση που μεταφέρουν, δια μέσου των αιώνων.

Φαινομενικές λεπτομέρειες ή ανύποπτα στοιχεία στην τεχνοτροπία της κατασκευής ενός αγάλματος αφορούν μόνο τους ανύποπτους ανθρώπους που προσπερνούν αυτά τα έργα τέχνης χωρίς να είναι σε θέση να συνειδητοποιούν ότι το άγαλμα αυτό, όχι μόνο θα μπορούσε να μιλήσει στην ψυχή τους, αλλά επιπλέον και να τους προσφέρει την πολυπόθητη ψυχική ΑΓΑΛΛ-ΙΑΣΗ.
Δηλαδή, την ΙΑΣΗ της ίδιας τους της ΨΥΧΗΣ, η οποία σύμφωνα με τις διδασκαλίες των Φιλοσόφων μας, βρίσκεται σε ασθενή κατάσταση, όσο δεν είναι εκπαιδευμένη ώστε να μπορεί να διακρίνει τα υποκρυπτόμενα σύμβολα των αγαλμάτων, τα οποία όμως από την στιγμή που γίνουν κατανοητά, διαθέτουν την δύναμη ακόμα να αλλάξουν ολοκληρωτικά τον γενικότερο τρόπο συμπεριφοράς ενός ανθρώπου.

Φαινομενικές λεπτομέρειες που αφορούν την τεχνοτροπία ενός αγάλματος, στις οποίες σπάνια δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή, είναι εξαιρετικά σημαντικές.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ορισμένα συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως αν το άγαλμα βρίσκεται σε όρθια ή σε καθιστή θέση. Αν είναι μόνο του ή αν βρίσκεται μέσα σε ένα σύμπλεγμα και άλλων αγαλμάτων. Ακόμα και τον συγκεκριμένο χώρο μέσα στον οποίο είχε επιλεγεί να τοποθετηθεί. Αν συνοδεύεται από υλικά σύμβολα, τα οποία αφορούν την ύπαρξη αρχετύπων την λειτουργία των οποίων η ψυχή μας έχει απόλυτη ανάγκη όχι μόνο να κατανοήσει αλλά και να προχωρήσει στην λειτουργία τους.

Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε σαν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς που βρισκόταν μέσα στον Παρθενώνα.
Από αυτό το αριστουργηματικό έργο τέχνης, ύψους 12 μέτρων δεν έχει φτάσει στις μέρες μας, ούτε ένα μικροσκοπικό κομματάκι. Εκτός όμως από τα πολύτιμα υλικά κατασκευής αυτού του αγάλματος, εξίσου πολύτιμοι ήταν και οι κρυμμένοι ή εσωτερικοί συμβολισμοί που διέθετε:
Στα πέδιλα της Αθηνάς απεικονιζόταν η ΑΜΑΖΟΝΟΜΑΧΙΑ, ενώ φέρεται να είναι οπλισμένη με ΑΣΠΙΔΑ, ΔΟΡΥ και ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΑ, γεγονός που την καθιστά ετοιμοπόλεμη.
Επιπλέον το σύμβολο του ΟΦΕΩΣ είναι κυρίαρχο σε ολόκληρη την έκταση του αγάλματος. Αρχικά υπάρχει ένας περιελισσόμενος όφις που βρίσκεται πίσω από την ασπίδα της, όμως όσο ανερχόμαστε προς το κεφάλι της, διαπιστώνουμε ότι οι όφεις καλύπτουν ολόκληρη την περιοχή του στήθους της, σχηματίζοντας το περίφημο «ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ» και εμφανίζονται επίσης και στην περικεφαλαία της μαζί με την συνοδεία ΓΡΥΠΩΝ.

Είναι προφανές ότι ο αρχαίος γλύπτης, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο ΦΕΙΔΙΑΣ, θέλησε μέσω όλων αυτών των μυστηριακών συμβόλων να προσδώσει σε αυτό το άγαλμα όλες τις κρυφές ιδιότητες τις οποίες αντιπροσώπευε η ΘΕΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ, με τέτοιον τρόπο όμως, παρόμοιο με τον σημερινό της μη λεκτικής επικοινωνίας, που θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτοί μόνο από αυτούς που θα μπορούσαν ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ του συγκεκριμένου αγάλματος και επομένως να έχουν το δικαίωμα να παραλάβουν αυτήν την μυστηριακή γνώση, αφού μόνο σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτήν.
Αυτή είναι η περίπτωση που το ΑΓΑΛΜΑ μέσω της ΑΓΑΛΛΙΑΣΗΣ θα μπορούσε να προσφέρει ΙΑΣΗ στην ψυχή του ανθρώπου εκείνου που βρίσκεται σε ένα τέτοιο γνωστικό επίπεδο, ώστε να έρθει σε μία εσωτερική, ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ με το άγαλμα και τα σύμβολά του και ανακαλύπτοντας τα αρχέτυπα που ιερογλυφούνται μέσω αυτών να γεμίσει με φιλοσοφικό κάλλος την ήδη όμορφη ψυχή του.

Αυτή ήταν η μεγάλη διαφορά ως προς την αξία και την ψυχική καλλιέργεια που μπορούσε να προσφέρει η αρχαία Ελλάδα μέσω της τέχνης της και μέσω της αγαλλίασης των αγαλμάτων της. Δυστυχώς σήμερα ζούμε σε μία εποχή που έχουμε ξεχάσει προ πολλού να διαβάζουμε αυτήν την μυστική γλώσσα του σώματος των αγαλμάτων μας. Αυτός είναι και ο λόγος που η λέξη ΑΓΑΛΜΑ πέρασε στην δύση ως STATUS δηλαδή κάτι που απλώς είναι ακίνητο!
Πράγματι, η ψυχή μας δεν κινείται ούτε και συγκινείται πλέον από την θέαση της τέχνης, ούτε και παρακινείται να αναπτύξει και πάλι αυτές τις χαμένες μυστηριακές εσωτερικές της δυνατότητες για να εμφανιστεί και πάλι μέσω της ΑΓΑΛΛΙΑΣΗΣ η ΙΑΣΗ της ψυχής μας...