«
Αυτόν που ήταν γεννημένος από χάλκινη ρίζα φλαμουριάς και ζούσε ανάμεσα στους ημίθεους ανθρώπους στην Ευρώπη, ο γιος του Κρόνου τον όρισε να είναι φύλακας του νησιού, τριγυρνώντας τρεις φορές με τα χάλκινα πόδια του την Κρήτη. Το σώμα του όλο και τα πόδια του ήταν χάλκινα κι αδιάσπαστα, μόνο η σύριγγα του τένοντα του κάτω στα σφυρά του είχε αίμα, κι αυτό το μέρος ένας λεπτός υμένας το κρατούσε κι ήταν το όριο της ζωής του και του θανάτου του». -Απολλώνιος ο Ρόδιος- Αργοναυτικά
«
Δώσε μου την δύναμη να προκαλέσω έναν πυρετό και θα θεραπεύσω όλες τις ασθένειες» -Παράκελσος (1493-1541)
Εκατοντάδες χρόνια πριν οι χρόνιες παθήσεις σπάνιζαν. Στα τέλη του δέκατου αιώνα, μόλις 5 στα 100 πάσχοντα άτομα υπέφεραν από χρόνια πάθηση. Σήμερα το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 90%! Η ιδέα της σύνδεσης της υγείας με το συμβατικό φάρμακο-δηλητήριο με τις δεκάδες αντενδείξεις, ανάγεται στον 20ο αιώνα και την «χρυσή εποχή» της φαρμακοβιομηχανίας. Γιατροί και εγχειρίδια ασχολούνται με τα προβλήματα ασθένειας του ανθρώπου και όχι με τον ίδιο τον άνθρωπο και την υγεία του. Στην πραγματικότητα οι φαρμακοβιομηχανίες υπάρχουν και τρέφονται από την ασθένεια του ανθρώπου κι όχι από την υγεία του. Γι’ αυτό μιλάνε και πουλάνε την ασθένεια, ενώ λογικά θα έπρεπε να δώσουν έμφαση στην διατήρηση κι ενίσχυση της υγείας, αν πράγματι ενδιαφέρονταν για την υγεία. Αλλά δεν είναι μονάχα οι φαρμακοβιομηχανίες που δεν ενδιαφέρονται για την υγεία σου, μα τις συντροφεύουν τα συνεταιράκια τους οι βιομηχανίες τροφίμων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, ο Illuminati John D. Ο Rockefeller αγόρασε μια Γερμανική φαρμακευτική εταιρεία που αργότερα βοήθησε τον Χίτλερ να εφαρμόσει το ευγονική, όραμά του κατασκευάζοντας χημικά και δηλητήρια για γενοκτονίες. Ο Rockefeller ήθελε να εξαλείψει τους ανταγωνιστές της Δυτικής Ευρωπαϊκής Ιατρικής, έτσι υπέβαλε έκθεση στο Κογκρέσο δηλώνοντας ότι υπήρχαν πάρα πολλοί γιατροί και ιατρικές σχολές στην Αμερική και ότι όλες οι φυσικές θεραπευτικές λεπτομέρειες ήταν αγυρτεία κι αντιεπιστημονικές.
Ο Rockefeller πήρε την σημερινή τυποποίηση της ιατρικής εκπαίδευσης, με τα φρικτά αποτελέσματα που βιώνουμε ως σήμερα. Πήρε επίσης το δικαίωμα να χορηγεί μονάχα αυτός (ο δικός του οργανισμός) άδειες ιατρικής σχολής στις ΗΠΑ. Κι έτσι ξεκίνησε η σημερινή κατηφόρα για την υγεία μας, η πρακτική των πατενταρισμένων συνθετικών και τοξικών φαρμάκων κι εμβολίων, των φαρμακοβιομηχανιών της ιδίας οικογένειας. Μόλις οι άνθρωποι εξαρτηθούν από αυτό το νέο παραφύση σύστημα και τα εθιστικά φάρμακα που του παρέχει, το σύστημα τα μεταποιεί σε τυποποιημένα πρωτόκολλα, δημιουργώντας δια βίου πελάτες για τους Rockefellers και την κάστα τους. Σκέψου πως κάθε παιδί που γεννιέται, χωρίς να είναι ασθενές, δηλητηριάζεται με τα δικά τους εμβόλια. Πρόσθεσε τώρα και τους υπόλοιπους ανθρώπους κάνε λογαριασμό και σκέψου το πάρτι που γίνεται εις βάρος σου. Μέχρι σήμερα τα ιατρικά λάθη της δυτικής πεϊπερολογίας είναι η πρώτη αιτία θανάτου στην Αμερική των Illuminati Rockefellers.
Οι φυσικές θεραπείες, αν κι έχουν ξανάρθει στο προσκήνιο μετά την παταγώδη αποτυχία των δυτικών ιατρικών τυποποιήσεων, είναι στην πραγματικότητα πολύ παλαιότερες από τα αντιβιοτικά. Η Αγιουρβέδα παραδοσιακή ιατρική της Ινδίας, χρονολογείται 5.000 χρόνια. Οι θεραπευτές σε κάθε εποχή και σημείο του πλανήτη, όριζαν αγωγή σύμφωνα με τον τύπο νου και σώματος γιατί γνώριζαν ότι η ίαση εξαρτάται από την ισορροπία χαρακτήρα και κατά προέκταση διατροφής, περιβάλλοντος και συναισθηματικών επιρροών. Στην Αρχαία Ελλάδα εφάρμοζαν την βοτανοθεραπεία, την φυτοθεραπεία, την υδροθεραπεία και τις θεραπευτικές ιδιότητες των αιθέριων ελαίων, ενώ η ομοιοπαθητική υπάρχει πάνω από 250 χρόνια.
Τι είναι η ασθένεια; Η ασθένεια (απουσία σθένους) είναι δυσαρμονία που πηγάζει κύρια και μόνον από τον χαρακτήρα και κατά προέκταση την διατροφή και τον τρόπο ζωής. Ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου, είναι που καθορίζει τον τρόπο διατροφής, την ποιότητα, την ποσότητα και τον τρόπο ζωής. Κι ο χαρακτήρας όπως αντιλαμβάνεσαι είναι από τα πλέον δύσκολα να αλλάξει γιατί στον χαρακτήρα ενός ασθενούς κυριαρχεί η εγωπάθεια. Συνήθως αναζητεί ένα χαπάκι κι έναν «θεό με άσπρη μπλούζα» για να μην ξεβολευτεί και χρειαστεί ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και τοξικές σκέψης, συναισθήματα και τσιμεντένιες πεποιθήσεις και τον στόκο που κουβαλάει στο κεφάλι του.
Ο λάθος -ως προς το σθένος- χαρακτήρας απαντάται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, όπου κι άσχετα αν κάποιος πιο πλούσιος έχει την δυνατότητα να επιλέξει πιο φυσιολογική διατροφή και τρόπο ζωής, ο χαρακτήρας του τον εμποδίζει. οι πιο φτωχοί πληθυσμοί ακόμη κι αν τους δοθεί η δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση σε καλύτερη ποιότητα διατροφής, ο χαρακτήρας τους δεν τους επιτρέπει να κόψουν την coca cola, τις σαβούρες του σούπερ μάρκετ και τα πατατάκια. Είναι ο χαρακτήρας (χάραξη) που κάνει τους ασθενείς ανθρώπους να καπνίζουν, πίνουν, σαβουριάζουν, τεμπελιάζουν, κάνουν την νύχτα μέρα και παρόλα αυτά περιμένουν από κάποιον γιατρό να τους διατηρήσει υγιείς. (LOL)
Αν τον ρωτήσεις τι είναι το ανοσοποιητικό σύστημα και τι χρειάζεται να κάνει για να το διατηρήσει ισχυρό, δεν ξέρει να πει.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελεί την ασπίδα του σώματος κατά των ασθενειών.
Είναι το σύστημα που είναι υπεύθυνο για την προστασία του σώματος ενάντια σε βακτήρια, ιούς και σε άλλους παθογόνους οργανισμούς, μέσα από την δράση εξειδικευμένων κυττάρων, που θωρακίζουν την υγεία του. Η συνολική σωστή διατροφή και συγκεκριμένοι διαιτητικοί παράγοντες έχει αποδειχθεί ότι παίζουν ρόλο στην άμυνα του οργανισμού. Συστατικά της διατροφής όπως τα προχωνευμένα ζωντανά τρόφιμα, οι ζυμώσεις με τα προβιοτικά, τα αντιοξειδωτικά (βιταμίνες A, C, E, σελήνιο κ.α.) που δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες, προστατεύοντας από λοιμώξεις και ιώσεις, τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, αλλά και οι θερμίδες είναι διατροφικοί παράγοντες που επηρεάζουν σημαντικά την ανοσολογική δραστηριότητα.
'Εχει αποδειχτεί από πάμπολλες μελέτες ότι υπάρχουν θρεπτικά συστατικά σε τροφές και ροφήματα που είναι απαραίτητα για να ενισχυθεί η φυσική άμυνα του οργανισμού, ενώ κάποια άλλα διατροφικά συστατικά, όπως η ζάχαρη, οι σύνθετοι υδατάνθρακες, το αλκοόλ, τα κακής ποιότητας λιπαρά λειτουργούν αντίθετα αποδυναμώνοντας την άμυνα του οργανισμού.
Διατροφικές πηγές αντιοξειδωτικών είναι τα πράσινα και κόκκινα λαχανικά και τα φρούτα, φυσικά μόνο τα βιολογικά, όπως το κάλε, σπανάκι, αγγούρια, κολοκυθάκια, μπρόκολο, σέλινο, μαϊντανό, σκόρδο. κρεμμύδι, λαχανάκια Βρυξελλών, κολοκύθα, καρότα, σέσκουλα, παντζάρια, πικροράδικο, τσουκνίδα, πιπεριές, μούρα, σμέουρα, φράουλες, ρόδι, το πράσινο τσάι, φρέσκα φύτρα, rejuvelac, kombucha κλπ.
Βασικές αντιοξειδωτικές βιταμίνες είναι η βιταμίνη C, που προστατεύει από ιώσεις και λοιμώξεις του αναπνευστικού και συμβάλλει στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και την παραγωγή προστατευτικών ουσιών (ιντερλευκίνη και κυτοκίνες), η βιταμίνη Ε που σχετίζεται με την παραγωγή ουσιών που ενισχύουν την άμυνα και προφυλάσσουν τον οργανισμό από λοιμώξεις, η βιταμίνη Α που είναι απαραίτητη στην διατήρηση των επιθηλιακών κυττάρων, τα οποία δρουν ως εμπόδιο στις λοιμώξεις και το φυλλικό οξύ που σχετίζεται με την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης, το σελήνιο αποτελεί σημαντικό αντιοξειδωτικό συστατικό της τροφής, το οποίο συμμετέχει σε μια σειρά από αμυντικούς μηχανισμούς και είναι βασικό συστατικό της «υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης», που παίζει καθοριστικό ρόλο στις λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ψευδάργυρος, απαραίτητο στοιχείο για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οταν υπάρχει ανεπαρκής πρόσληψή ψευδαργύρου αυτό οδηγεί στη μείωση των Τ-λεμφοκυττάρων.
Φυτικές ίνες, κυρίως οι διαλυτές φυτικές ίνες (βρώμη, βλαστάρια από όσπρια, εσπεριδοειδή, κρέμα από βλαστάρια ξηρών καρπών) παίζουν ρόλο στη μειωμένη φλεγμονώδη αντίδραση του σώματος. Παίζουν επίσης ρόλο στην έκκριση μιας αντιφλεγμονώδους πρωτεΐνης, της ιντερλευκίνης-4, που προστατεύει από λοιμώξεις.
Eρευνα στις ΗΠΑ αποδεικνύει ότι και τα δηλητήρια που συσσωρεύεις στο σώμα σου έχουν ταξική διάσταση, αφού άλλες χημικές ενώσεις εντοπίστηκαν στους εύπορους κι άλλες στους φτωχούς.
«Πες μου τι είδους τοξίνες έχεις στο σώμα σου και θα σου πω σε ποια κοινωνική τάξη ανήκεις», θα μπορούσε να είναι το νέο σλόγκαν των γιατρών ανά τον κόσμο. Σε ένα εύρημα που δήθεν εξέπληξε τους ερευνητές, κατά την διεξαγωγή μιας μελέτης, αποδείχθηκε ότι τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί Αμερικανοί συγκεντρώνουν στο σώμα τους πλήθος χημικών ουσιών, όπως υδράργυρο, αρσενικό, μόλυβδο, κάδμιο και δισφαινόλη Α, η οποία αποτελεί μια αιτία της υπογονιμότητας. Κι ενώ η συσσώρευση των περιβαλλοντικών τοξινών στο σώμα πλήττει εξίσου πλούσιους και φτωχούς, το είδος της τοξίνης διαφέρει ανάλογα με τον πλούτο, αφού η κλίμακα του εισοδήματος καθορίζει ποια είναι τα δηλητήρια που συσσωρεύονται στο σώμα.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας και Διατροφής, η Τζέσικα Τίρελ και οι συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο του Εξετερ μελέτησαν τους συσχετισμούς μεταξύ των εισοδημάτων των ενηλίκων στις ΗΠΑ και των επίπεδων 179 τοξινών.
Διαπίστωσαν ότι μεταξύ των 18 τοξινών που σχετίζονται με το εισόδημα, οι μισές είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παρούσες στους πλουσιότερους Αμερικανούς, σε σχέση με εκείνους που βρίσκονται στο κάτω μέρος του κοινωνικοοικονομικού φάσματος.
Με υδράργυρο και οι πλούσιοι.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, σε σύγκριση με τα φτωχότερα άτομα, οι πλούσιοι είχαν υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου, αρσενικού, καισίου και θαλλίου, τα οποία έχουν την τάση να συσσωρεύονται στα ψάρια και τα οστρακοειδή, αν και το σφράγισμα των δοντιών μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου. Οι πλούσιοι Αμερικανοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνουν πιο συχνά σούσι κι άλλες πηγές υδάτινων άπαχων πρωτεϊνών (γαρίδες, καραβίδες, αστακός, αχινοί) πληρώνουν το τίμημα με την συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο σώμα τους.
Οι πλούσιοι είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα βενζοφαινόνης-3, γνωστής και ως οξυμπενζόνης, ενός ενεργού συστατικού που βρίσκεται στα περισσότερα αντηλιακά, η οποία έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, καθώς εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι ενθαρρύνει τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου του δέρματος.
Επίσης, έχουν υψηλότερα επίπεδα υπερφθοριωμένων υδρογονανθράκων (PFCs), που ο ανθρώπινος οργανισμός λαμβάνει μέσω αδιάβροχων υφασμάτων, καθώς και του φρέσκου βιομηχανοποιημένου κρέατος, των ψαριών και των βιομηχανοποιημένων φρέσκων λαχανικών.
Με μόλυβδο και οι φτωχοί.
Αντίθετα από τους πλούσιους, οι φτωχοί Αμερικανοί έτειναν να έχουν υψηλότερα επίπεδα μολύβδου στα οργανικά τους συστήματα, σε σχέση με τους πλούσιους, ο οποίος προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του αέρα και του νερού, καθώς και από τις χαμηλού εισοδήματος θέσεις εργασίας, οι οποίες σχετίζονται με την βιομηχανία.
Οι χαμηλού εισοδήματος Αμερικανοί έχουν υψηλότερα επίπεδα καδμίου, ενδεχομένως ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων ποσοστών καπνίσματος χαμηλής ποιότητας καπνού, της επεξεργασμένης διατροφής και της απασχόλησής τους σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η μεταποίηση.
Άλλες τοξίνες που εμφανίζονται μεταξύ αυτού του πληθυσμού είναι το αντιμόνιο, ένα μέταλλο που οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέσω του καπνίσματος, από τα δηλητηριώδη πρόσθετα που βάζουν οι βιομηχανίες στον καπνό ή στην εργασία τους και, ακόμη, πολλές τοξίνες από αυτές που βρίσκονται στα πλαστικά.
Οι φτωχοί άνθρωποι στην Αμερική είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα δισφαινόλης-A, μιας ουσίας που χρησιμοποιείται σε κονσέρβες και άλλα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα και η οποία έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, την Μαλαισία, την Νότια Αφρική, την Κίνα και στις ΗΠΑ στα μπιμπερό. «Περιμέναμε ότι οι χημικές ουσίες θα συνδέονται με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, αλλά αναμέναμε ότι η πλειονότητα των χημικών ουσιών θα είναι σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στα φτωχότερα άτομα. Ωστόσο, φαίνεται ότι το να είναι κάποιος πλουσιότερος, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη λιγότερες τοξίνες, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να επανεξετάσουμε κάποιες πεποιθήσεις μας». λέει η Τίρελ.
Παρά τ’ αποτελέσματα αυτά, πρέπει ακόμη να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος. Τα προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως είναι τα βιομηχανικά μη φυσικά και μη φυσιολογικά τρόφιμα και τα θανατηφόρα καλλυντικά, επηρεάζουν όχι μόνο τους ανθρώπους μιας κοινωνίας, αλλά και το περιβάλλον της. Οι υψηλότερου εισοδήματος άνθρωποι είναι γενικά λιγότερο πιθανό να εργαστούν ή να ζήσουν σε περιοχές όπου συγκεντρώνονται τοξίνες από βαριές βιομηχανίες.
Αν και δεν είναι εύκολο κάποιος να αλλάξει το περιβάλλον του αποφεύγοντας τα τοξικά προϊόντα, εντούτοις δεν είναι ούτε δύσκολο, ούτε ακατόρθωτο. Είναι ακόμη πιο εύκολο με τα ίδια χρήματα να αγοράσει τις πιο φυσιολογικές εκδόσεις των προϊόντων, όπως τα φρούτα, λαχανικά, αντηλιακά και καλλυντικά που περιέχουν λιγότερες τοξίνες. Επίσης η πρόσβαση σε προϊόντα βιολογικά και καλλιεργητές οργανικών και βιολογικών προϊόντων είναι σήμερα πιο εύκολη από ποτέ, ειδικά στην Ελλάδα. Ακόμη είναι πανεύκολο να φτιαχτεί ένας μπαξές με τα απαραίτητα σε ένα μπαλκόνι.
Τι είναι η τοξίνη.
Η τοξίνη είναι δηλητηριώδης ουσία που παράγεται σε ζωντανά κύτταρα ή οργανισμούς· όπως και οι συνθετικές τοξικές ουσίες που παρήχθησαν από τεχνητές διεργασίες. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον οργανικό χημικό Λούντβιχ Μπρίγκερ (Ludwig Brieger) (1849–1919).
Οι τοξίνες είναι μικρά μόρια, πεπτίδια, ή πρωτεΐνες που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες με επαφή ή με απορρόφηση από σωματικούς ιστούς που αλληλεπιδρούν με βιολογικά μακρομόρια όπως ένζυμα ή κυτταρικούς υποδοχείς. Οι τοξίνες ποικίλλουν πολύ στην δραστικότητά τους, κυμαινόμενες από συνήθως μικρή (όπως το κεντρί μέλισσας) σε σχεδόν άμεσα θανατηφόρες (όπως η αλλαντοτοξίνη (botulinum toxin)).
Οι τοξίνες διαχωρίζονται συχνά από άλλους χημικούς παράγοντες από την μέθοδο παραγωγής τους -η λέξη τοξίνη δεν καθορίζει μέθοδο απελευθέρωσης. Σημαίνει απλά ότι είναι ένα βιολογικά ή τεχνητά παραγόμενο δηλητήριο. Υπήρχε μια συνεχής διαφωνία ορολογίας μεταξύ NATO και του Συμφώνου της Βαρσοβίας για το αν θα αποκληθεί τοξίνη ένας βιολογικός ή χημικός παράγοντας, στην οποία το NATO επέλεξε μόνο βιολογικός παράγοντας και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, όπως και οι περισσότερες άλλες χώρες, ως χημικός παράγοντας.
Σύμφωνα με την Διεθνή επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού που επιθεώρησε την σύμβαση των βιολογικών όπλων, «οι τοξίνες είναι δηλητηριώδη προϊόντα οργανισμών· αντίθετα με τους βιολογικούς παράγοντες, είναι άψυχοι και δεν μπορούν να αναπαραχθούν από μόνοι τους» και «από την υπογραφή της σύμβασης, δεν υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των μερών όσον αφορά τον ορισμό των βιολογικών παραγόντων ή των τοξινών».
Σύμφωνα με τον κώδικα των ΗΠΑ (άρθρο 18), «… ο όρος «τοξίνη» σημαίνει το τοξικό υλικό ή προϊόν φυτών, ζώων, μικροοργανισμών (συμπεριλαμβανομένων, αλλά χωρίς να περιορίζονται, των βακτηρίων, ιών, μυκήτων, ρικετσιών ή πρωτόζωα), ή μολυσματικών ουσιών, ή ανασυνδυασμένο DNA ή συνθετικών μορίων, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους και την μέθοδο παραγωγής τους»
Οταν δεν χρησιμοποιείται τεχνικά, ο όρος «τοξίνη» εφαρμόζεται συνήθως σε κάθε τοξική ουσία, αν και ο όρος «τοξική ουσία» μοιάζει πιο κατάλληλος. Οι τοξικές ουσίες που δεν έχουν άμεσα τοξικολογική προέλευση ορίζονται επίσης ως «δηλητήρια» και πολλοί χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο όταν αναφέρονται σε τοξικές ουσίες γενικά.
Στον τομέα της φυσικής ιατρικής ο όρος χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε οποιαδήποτε ουσία μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υγείας, με εύρος από ίχνη ποσοτήτων παρασιτοκτόνων, μέχρι μη φυσιολογικές τροφές όπως εξευγενισμένη ζάχαρη ή πρόσθετα τροφίμων (Food additive) όπως το γλουταμινικό μονονάτριο (MSG) κ.α. Στην συστημική ιατρική τοξίνες είναι όλα τα φάρμακα, οι χημείο-«θεραπείες» οι ακτινοβολίες και κάθε φαρμακευτικό σκεύασμα που για να θεωρηθεί ως φάρμακο και να έχει πατέντα, πρέπει να έχει και αντενδείξεις.
Ο τρόπος ζωής ενός δυσλειτουργικού χαρακτήρα, εμπεριέχει την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, καυσαέρια, αιθαλομίχλη, συγκέντρωση ραδονίου (sick building syndrome, αμαλγάματα), κάπνισμα (εξαιρείται ο φυσικός καπνός) εκκωφαντικοί θόρυβοι, γεωπάθεια, κλιματισμοί, καθολική απουσία γείωσης και λανθασμένης άσκησης ή και απουσίας της.
Η κλιμακωτή αντίδραση του οργανισμού στις τοξίνες
Ο διαπρεπής γιατρός Henry Liedlahr παρατήρησε πως οι περισσότερες χρόνιες παθήσεις οφείλονται σε καταστολή των οξείων παθήσεων με τοξικά φάρμακα. Σύμφωνα με τον Reckeweg (1976) η αντίδραση του οργανισμού ενάντια στις τοξίνες-δηλητήρια που τον απειλούν είναι κατανεμημένη στις παρακάτω κλιμακωτές φάσεις:
1. Εκκριτική φάση (ιδρώτας, απολέπιση, κόπρανα, ούρα)
2. Φλεγμονώδης φάση (πυρετός, οξεία βρογχίτιδα, αμυγδαλίτιδα)
3. Συσσωρευτική φάση (αρτηριοσκλήρυνση)
4. Διαποτιστική φάση (ημικρανία)
5. Εκφυλιστική φάση (αρθροπάθεια)
6. Φάση εξαλλαγής (καταστροφή του κυττάρου)
Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες στην κρίση τοξίκωσης ο οργανισμός επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις ώστε να αυτοϊαθεί. Κατά την αντιδραστική, οξεία φάση αισθάνεσαι αδύναμος. Όταν όμως ξεκουραστείς, απομακρυνθείς από τον στρεσογόνο παράγοντα, φροντίσεις την διατροφή, το σθένος και η ευδιαθεσία επιστρέφουν. Αν όμως δεν εξαλείψεις τους παράγοντες της τοξίνωσης ή τους καταπιέσεις τότε έχεις νέα κρίση. Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι τοξίκωσης είναι μια χρόνια πάθηση.
Μερικά σχετικά παραδείγματα, ξεκινώντας από αυτό του πόνου-παυσίπονων. Ο πόνος είναι φυσική αντίδραση και υποδηλώνει τοξίνωση, συμφόρηση, αφυδάτωση και υποσιτισμό των ιστών. Οφείλεται στις ισταμίνες που εκκρίνει ο οργανισμός. Οι ισταμίνες καταλαμβάνουν τους αλγοϋποδοχείς της συμφορημένης περιοχής και βοηθούν στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών. Ακόμη οι ισταμίνες παίζουν ρόλο στην ρύθμιση και κατανομή των υγρών στους ιστούς. Οταν καταναλώνεις δυτικά παυσίπονα, την θέση της ισταμίνης την καταλαμβάνουν τα παυσίπονα, οι τοξίνες δεν απομακρύνονται και έχεις συνεχιζόμενη τοξίκωση και αφυδάτωση. Αν αυτή η τοξίκωση των ιστών συνεχιστεί καταλήγεις με χρόνιες παθήσεις. Μπορείς εύκολα να αντικαταστήσεις τα δυτικά παυσίπονα με βότανα για την διαχείριση του πόνου, χωρίς να παρακωλύονται οι μηχανισμοί αυτοάμυνας, βότανα όπως boswellia serrata, bromelain, MSM, SAM, ginger, Devil’s Claw, CBD κλπ.
Το αντιπυρετικό π.χ. μπλοκάρει ένα σύμπτωμα χωρίς να επιδρά θετικά στην ασθένεια και εμπεριέχει τον κίνδυνο μετατροπής σε χρονιότητα. Ο πυρετός παρεμποδίζει την ανάπτυξη των περισσοτέρων μικροοργανισμών ενώ η χρήση αντιπυρετικών καταστέλλει την δράση των μακροφάγων, τις ανοσοσφαιρίνες και την δράση των καταβολικών ενζύμων.
Είναι γνωστότατο πως «το έντερο είναι η σπηλιά της ζωής και του θανάτου» έτσι καταλαβαίνεις πως η υγεία του πεπτικού συστήματος παίζει σπουδαίο ρόλο στην διατήρηση της υγείας. Η ισορροπία των φιλικών-παθογόνων μικροοργανισμών είναι ουσιαστική. Η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων και ιδιαίτερα της candida, που αποτελεί την μάστιγα του αιώνα. Τα αντιβιοτικά και η κακή διατροφή καταστρέφουν τις εντερικές λάχνες, ευνοούν τις φλεγμονές και επιτρέπουν πρωτεϊνικά μεγαμόρια να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και να προξενούν διέγερση του ανοσοποιητικού. Η συνεχής διέγερση του ανοσοποιητικού οδηγεί σε χρονιότητα.
Ο Ρομπερτ Μακάλεμπ, πρόεδρος του ιδρύματος βοτανολογικής έρευνας του Κολοράντο λέει πως σήμερα πολλοί καταφεύγουν στα βότανα αναζητώντας αυτοβοήθεια σε μια εποχή που το κόστος περίθαλψης έχει αυξηθεί σημαντικά με αμφίβολα αποτελέσματα. Οι πλανητικοί μας σύντροφοι, τα φυτά, προσφέρουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του ανθρώπου. Παραδείγματος χάριν η rhodiola rosea περιέχει φλαβονοειδή που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και ενδυναμώνουν τον οργανισμό σε καταστάσεις άγχους και έντασης. Η griffonia είναι βασική πηγή του 5HTP και αποτελεσματική στην μελαγχολία, το άγχος, τις ημικρανίες και τις διαταραχές του ύπνου. Το γαϊδουράγκαθο βοηθά στην ανάπλαση των ηπατικών κυττάρων και χορηγείται σε περιπτώσεις τοξίνωσης του ήπατος και ψωριασικές δερματίτιδες. Το ταραξάκο αποτοξινώνει το ήπαρ και χορηγείται σε προβλήματα της χοληδόχου κύστης. Τα φύκια βοηθούν στην αντιμετώπιση διαταραχών του θυροειδούς. Το γεγονός, ωστόσο, ότι τα βότανα είναι κάτι φυσικό δεν σημαίνει πως είναι κι ακίνδυνα γι’ αλόγιστη χρήση, απαιτείται πάντα η συμβουλή του ειδικού ιατρού βοτανολόγου, φυσικής ιατρικής ή ομοιοπαθητικής.
Το γνωστό φασκόμηλο (Salvia officinalis) ανήκει στην οικογένεια του δυόσμου, μαζί με την ρίγανη, το δεντρολίβανο, το βασιλικό και το θυμάρι. Στις χρήσεις του φασκόμηλου για λόγους υγείας περιλαμβάνονται: δυσπεψία, προβλήματα με το στομάχι, φλεγμονές στόματος και λαιμού, βήχας και υπερβολική εφίδρωση, συμπεριλαμβανομένης αυτής που συνδέεται με την εμμηνόπαυση. Το φυτό έχει αντιβακτηριακή δράση έναντι αρκετών αρνητικών ή θετικών κατά Gram βακτηρίων. Γι’ αυτό χρησιμοποιείται ως φυσικό φυτοφάρμακο και προστίθεται ως συντηρητικό σε πολλά προϊόντα διατροφής. Δρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και θεωρείται τονωτικό του εγκεφάλου. Μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι μειώνει την υψηλή πίεση του αίματος (υπέρταση). Εχει αναφερθεί και αντιδιαβητική δράση αλλά χρειάζεται επιβεβαίωση.
Αυτό το αρωματικό βότανο περιέχει πάνω από 160 πολυφαινόλες. Το χλωρογενικό οξύ, το καφεϊκό οξύ, το ροσμαρινικό οξύ, το ελαγικό οξύ και η ρουτίνη βρίσκονται στο φασκόμηλο. Μεταξύ των φλαβονοειδών που περιέχει τα πιο διαδεδομένα είναι η λουτεολίνη, απιγενίνη, η καμφερόλη και η κερσετίνη. Αυτές οι ενώσεις είναι πολύτιμες για την ανθρώπινη υγεία. Τα αντιοξειδωτικά εξουδετερώνουν επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες που συνδέονται με χρόνιες ασθένειες. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι 1 φλιτζάνι αφέψημα φασκόμηλου δύο φορές την ημέρα αύξησε σημαντικά την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού. (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19149749).
Η μυρωδάτη ρίγανη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε δύο αρωματικές ουσίες την καρβακρόλη (carvacrol) και την θυμόλη (thymol). Δύο ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες που ανήκουν στις φαινόλες. Η καρβακρόλη είναι ισχυρή αντιβακτηριακή και αντιμυκητιακή ουσία, ενώ η θυμόλη είναι ένα ισομερές της καρβακρόλης που υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Πάνω από 60 χημικές ενώσεις έχουν ανιχνευτεί στο αιθέριο έλαιο της ρίγανης αλλά η καρβακρόλη και η θυμόλη αποτελούν μαζί το 78-82% του συνόλου αυτών των ουσιών. Το ελληνικό ριγανέλαιο περιέχει σημαντικές ποσότητες καρβακρόλης που φτάνει ακόμα και το 79%, ενώ η θυμόλη μπορεί να είναι στο 6%. Σε αιθέρια έλαια άλλων ποικιλιών έχει βρεθεί ότι τα ποσοστά καρβακρόλης και θυμόλης είναι περίπου ίσα. Άλλα συστατικά είναι το γ-τερπινένιο και το Ρ-κυμένιο που συνήθως αποτελούν το 5% και 7% αντίστοιχα.
Η διατροφική αξία της ρίγανης είναι ανεκτίμητη, αν και ως μπαχαρικό προστίθεται σε μικρές ποσότητες στην διατροφή. Για παράδειγμα, ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένη ρίγανη δίνει περίπου το 8% των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνη Κ. Σε συνδυασμό με άλλες τροφές, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, η ρίγανη προσφέρει μια πλούσια δοσολογία αντιοξειδωτικών και βοηθάει την υγεία. Η αποξηραμένη ρίγανη έχει περίπου 265 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια βάρους. Η ίδια ποσότητα περιέχει 1.701 Διεθνείς Μονάδες βιταμίνης Α, 2,3 mg βιταμίνης C, 18 mg βιταμίνης Ε, 622 mcg βιταμίνης Κ, 177 mcg θειαμίνης, 528 mcg ριβοφλαβίνης και 4,6 mg νιασίνης.
Το ριγανέλαιο είναι το αρχαιότερο φυσικό αντισηπτικό με έντονη αντιμικροβιακή δράση. Μπορεί να σκοτώσει ή να διακόψει την ανάπτυξη βακτηρίων και μυκήτων. Φαίνεται πως τόσο η καρβακρόλη, όσο και η θυμόλη καταπολεμούν του μύκητες ανάλογα με την ποσότητα που χρησιμοποιούνται. Εκτός από την καταπολέμηση των βακτηρίων, μελέτες σε δοκιμαστικούς σωλήνες έχουν βρει ότι η ρίγανη και τα συστατικά της μπορούν επίσης να προστατεύσουν από ορισμένους ιούς. Η καρβακρόλη και η θυμόλη έχουν συσχετιστεί με αντιιικές ιδιότητες. Μια μελέτη έδειξε αδρανοποίηση μέσα σε μια ώρα του νοροϊού ο οποίος μπορεί να προκαλέσει διάρροια, ναυτία και πόνο στο στομάχι. Αλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η καρβακρόλη και η θυμόλη απενεργοποίησαν το 90% του ιού του απλού έρπητα μέσα σε μία ώρα.
Κι όλα αυτά τα καλά με τα βότανα φασκόμηλο και ρίγανη… αλλά, εσύ συνεχίζεις να πίνεις καφέ και coca COLA!
Τι να κάνεις για σθεναρό το ανοσοποιητικό.
Πίνε αρκετά υγρά, με ζωντανό νερό κι όχι απλά καθαρό νερό, αφεψήματα από βότανα, δεδομένου ότι η ικανοποιητική ενυδάτωση θωρακίζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Τουλάχιστον έναν χυμό φρούτων την ημέρα κι ακόμη έναν σε μορφή πουτίγκας φτιαγμένο με rejuvelac κι 2- smoothies λαχανικών με kombucha, στον ατμό ή ωμά κι απ’ όλες τις ομάδες χρωμάτων. Σαλάτες με φύτρα και βλαστάρια από σπόρους συνδυαστικά με κρέμα από ξηρούς καρπούς για καλά λιπαρά. Και φυσικά ΑΣΚΗΣΗ. Οχι οποιαδήποτε άσκηση, αλλά χορό, πιλάτες, βάδην, καλλισθενία, κλπ.
Για ασθενές ανοσοποιητικό και για να φουσκώσεις την τσέπη των «θεών με την άσπρη μπλούζα» κατανάλωνε μπόλικες σαβουροτροφές, πατατάκια, σοκολάτες, αλκοόλ, καφέ, μαύρο τσάι, τρανς λιπαρά, τους λευκούς δολοφόνους, αλάτι, ζάχαρη, αλεύρι, ασπαρτάμη, φοινικέλαιο και κάθε επεξεργασμένη βιομηχανοποιημένη και μεταλλαγμένη τροφή των σουπερ μάρκετ. Συνδυαστικά δε, με καθισιό, καναπέ, τηλεόραση, εφημερίδες, εκκλησίες, προσευχές, διαλογισμό και γιόγκα … η απόσταση που σε χωρίζει από τους «λευκοφορεμένους μικρούς θεούς» μειώνεται επικίνδυνα.
Υγεία έχεις όταν ο χαρακτήρας σου, δηλ το προσωπικό σου οικοσύστημα, το εσωτερικό περιβάλλον είναι σε ισορροπία με το εξωτερικό. Αξίζει να θυμάσαι ότι ο χαρακτήρας σου, αυτό δηλαδή που είσαι φαίνεται ξεκάθαρα από αυτό που τρως, που αναπνέεις, σκέφτεσαι, λες, βλέπεις κι ακούς, όπως και το περιβάλλον που έχεις επιλέξει να ζεις, σε σχέση με τον Χώρο-Χρόνο και την Ποιότητα.
«
Η οντότητα που διατηρείται άθικτη και της οποίας αποτελούμε όλοι μέρος δεν είναι η ζωή οποιουδήποτε από εμάς, αλλά ολόκληρη η ζωή που υπάρχει πάνω στον πλανήτη». -John Zachary Young
ΗΛ. σύντειν᾽ (ὥρα) ποδὸς ὁρμάν· ὤ, [στρ. α]
