O Γκάντι και ο καθηγητής Peters

Όταν Γκάντι σπούδαζε νομικά στο University College of London, υπήρχε κάποιος καθηγητής ονόματι Peters, ο οποίος αισθανόταν εχθρικά απέναντί του κι επειδή ο Γκάντι ποτέ του δεν χαμήλωσε το κεφάλι μπροστά του, οι «αντιπαραθέσεις» τους ήταν πολύ συχνές.

Μια μέρα, ο Peters έτρωγε στην τραπεζαρία του πανεπιστημίου και ο Γκάντι ήρθε μαζί με το δίσκο του και κάθισε δίπλα στον καθηγητή. Ο υπεροπτικός καθηγητής, του είπε: «Κύριε Γκάντι, ασφαλώς το αντιλαμβάνεστε: ένα γουρούνι και ένα πουλί δεν κάθονται μαζί για να φάνε».

Ο Γκάντι απάντησε: «Μην ανησυχείτε καθηγητά, θα πετάξω μακριά σας” και πήγε και κάθισε σε άλλο τραπέζι».

Ο κ.Peters, πρασινισμένος από την οργή, αποφασίζει να πάρει εκδίκηση στην επόμενη εξέταση, αλλά ο Γκάντι ανταποκρίθηκε άψογα σε όλες τις ερωτήσεις.

Στη συνέχεια, ο κ.Peters του έκανε την ακόλουθη ερώτηση: “Κύριε Γκάντι, αν περπατάτε στο δρόμο και βρείτε ένα πακέτο και μέσα στο πακέτο υπάρχει μια τσάντα γεμάτη σοφία και μια άλλη τσάντα με πολλά χρήματα, ποια από τις δύο θα πάρετε“;

Χωρίς να διστάσει, ο Γκάντι απάντησε: “Αυτή με τα χρήματα φυσικά».

Ο κ.Peters, χαμογελώντας, είπε: «Εγώ, στη θέση σας, θα έπαιρνα τη σοφία, δε νομίζετε»;

«Ο καθένας παίρνει αυτό που του λείπει», απάντησε ο Γκάντι αδιάφορα.

Ο κ. Peters, σε κατάσταση υστερίας, γράφει στο φύλλο της εξετάσεως τη λέξη «ηλίθιος» και το δίνει στον Γκάντι. Ο Γκάντι παίρνει το φύλλο και κάθεται.

Λίγα λεπτά αργότερα, ο Γκάντι πηγαίνει στον καθηγητή και του λέει,
 «Κύριε Peters, υπογράψατε το φύλλο αλλά δε μου βάλατε βαθμό».

Κοινωνική φοβία: Φοβάμαι την κριτική του κόσμου

Στην κοινωνική φοβία ή αλλιώς διαταραχή κοινωνικού άγχους, υπάρχει έντονο άγχος συγκεκριμένων κοινωνικών καταστάσεων, ιδίως καταστάσεων που θεωρούνται μη οικείες ή στις οποίες το άτομο πιστεύει ότι θα κριθεί ή θα αξιολογηθεί από άλλους. Η κοινωνική φοβία είναι πολύ σοβαρότερη από την απλή ντροπαλότητα ενώ το άγχος που συνεπάγεται μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου. Μάλιστα το συναίσθημα του φόβου είναι τόσο έντονο που το άτομο μπορεί να αγχώνεται και μόνο που σκέφτεται την κατάσταση και είναι πρόθυμο να κάνει ο,τιδήποτε για να την αποφύγει. Καθημερινές δραστηριότητες όπως για παράδειγμα η εργασία, τα ψώνια και η επικοινωνία μέσω τηλεφώνου μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολες για ένα άτομο με κοινωνική φοβία, με αποτέλεσμα να προκαλούν ισχυρό αίσθημα άγχους. Βέβαια ακόμα πιο δύσκολες είναι οι κοινωνικές συγκεντρώσεις και οι καταστάσεις όπου το άτομο πρέπει να αποδόσει δημόσια όπως π.χ οι παρουσιάσεις.

Πίσω από το έντονο αυτό κοινωνικό άγχος, κρύβεται ο φόβος ότι το άτομο μπορεί να κριθεί, να αξιολογηθεί αρνητικά ή να γελιοποιηθεί δημόσια. Συχνά , οι άνθρωποι με κοινωνική φοβία σκέφτονται ότι οι άλλοι θα σχηματίσουν αρνητική εικόνα γι’αυτούς ή ότι σ’ένα συγκεκριμένο κοινωνικό γεγονός, δε θα αποδόσουν ή δεν θα είναι τόσο καλοί όσο οι άλλοι. Αυτή η έντονη ανησυχία είναι πολύ δύσκολο να ελεγχθεί από το άτομο που πάσχει από κοινωνική φοβία ακόμα κι αν ως ένα βαθμό συνειδητοποιεί ότι οι φόβοι του είναι υπερβολικοί.

Εάν έχεις κοινωνική φοβία, ίσως βιώνεις τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Έντονο άγχος κοινωνικών καταστάσεων. Πιθανόν να ανησυχείς ότι θα συμπεριφερθείς με αδέξιο ή ντροπιαστικό τρόπο κι ότι οι άλλοι θα σκεφτούν ότι είσαι ανόητος, ανεπαρκής κτλ. Ίσως επίσης να φοβάσαι ότι οι άλλοι, ιδίως άνθρωποι που δε γνωρίζεις,  παρατηρούν και κρίνουν την κάθε σου κίνηση ή ότι καταλαβαίνουν ότι είσαι αγχωμένος και σε κρίνουν αρνητικά γι’αυτό.
• Ανησυχία για μέρες, εβδομάδες ή και μήνες πριν ένα κοινωνικό γεγονός.
• Τα σωματικά συμτώματα  περιλαμβάνουν δύσπνοια, ναυτία, τρεμάμενη φωνή ,ταχυπαλμία και σφίξιμο στο στήθος , εφίδρωση, «κοκκίνισμα»,  και μυική ένταση.
• Όσον αφορά στη συμπεριφορά σου, τείνεις να αποφεύγεις τις καταστάσεις που σου προκαλούν άγχος με τρόπο που επηρεάζει την καθημερινή σου λειτουργικότητα ενώ όταν αναγκάζεσαι να παραστείς σ’ενα κοινωνικό γεγονός , ίσως  αποφεύγεις να συμμετάσχεις σε συζητήσεις από φόβο μήπως  γελιοποιηθείς.

Πού οφείλεται;

• Γενετικοί παράγοντες. Όπως όλες οι αγχώδεις διαταραχές, έτσι και η κοινωνική φοβία είναι πιθανότερο να εμφανιστεί σε άτομα των οποίων η οικογένεια έχει ιστορικό με τη διαταραχή αυτή. Βέβαια, είναι ακόμα ασαφές εάν το φαινόμενο αυτό όντως οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες ή είναι μια μαθημένη συμπεριφορά.
• Η βιοχημεία του εγκεφάλου. Κάποιοι νευροδιαβιβαστές όπως η σεροτονίνη , η οποία ανάμεσα σε άλλα ελέγχει τη διάθεση και τα συναισθήματα μας, μπορεί να σχετίζονται με την εμφάνιση κοινωνικού άγχους (όταν τα επίπεδα της διαταραχτούν).
• Δυσάρεστες  προσωπικές εμπειρίες. Παιδιά τα οποία έχουν υπάρξει θύματα εκφοβισμού, αυστηρής κριτικής  ή γελιοποίησης μπορεί να είναι πιο επιρρεπή στο να αναπτύξουν κοινωνική φοβία. Επίσης, ο τρόπος που έχει μεγαλώσει ένα παιδί και τυχόν δυσάρεστες ή επώδυνες εμπειρίες που έχει βιώσει όπως για παράδειγμα κακοποίηση, θα μπορούσαν να συντελούν στην εμφάνιση της διαταραχής.

Πώς μπορείς να την αντιμετωπίσεις

1. Άλλαξε τις αρνητικές σου σκέψεις. Εάν έχεις έντονο κοινωνικό άγχος, είναι σίγουρο ότι πλημμυρίζεσαι από σκέψεις όπως  για παράδειγμα, «Οι άλλοι θα με πάρουν για χαζό» ή «Θα καταλάβουν ότι είμαι αγχωμένος και θα γελιοποιηθώ». Το πρώτο βήμα για να αλλάξεις τις αρνητικές σου σκέψεις, είναι να τις αναγνωρίσεις. Μετά, δοκίμασε να αναλύσεις εάν έχουν πραγματικά λογική βάση και να τις αλλάξεις αντικαθιστώντας τις με άλλες, πιο λογικές και περισσότερο βοηθητικές.  Στην προσπάθεια σου αυτή, ίσως διαπστώσες ότι είναι δύσκολο να αλλάξεις τις αρνητικές σκέψεις από μόνος σου. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσες να αναζητήσεις μια ψυχοθεραπευτική βοήθεια.

Πιθανά λάθη στον τρόπο σκέψης σου που σε οδηγούν σε αρνητικά συμπεράσματα:

• Διάβασμα μυαλού. Υποθέτεις ότι γνωρίζεις τι σκέφονται οι άλλοι για σένα και νομίζεις ότι σε βλέπουν αρνητικά.
• Καταστροφοποίηση. Προβλέπεις  το χειρότερο για το μέλλον υπερβάλλοντας την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.
• Προσωποποίηση: Υποθέτεις ότι οι άλλοι σκέφτονται αρνητικά για σένα κι ότι ο,τιδήποτε συμβαίνει με τους άλλους έχει να κάνει με σένα.

2.  Μην αποφεύγεις τις καταστάσεις που σε αγχώνουν καθώς η αποφυγή μόνο παρατείνει τον κύκλο του άγχους.

Η πρόταση αυτή ίσως ακούγεται τρομακτική, όμως δεν υπαινίσσεται ότι αύριο θα πρέπει να αντιμετωπίσεις το χειρότερο φόβο σου. Ιεράρχησε τις καταστάσεις που φοβάσαι από τις λιγότερο αγχωτικές ως τις περισσότερο κι αρχικά άρχισε ν’αντιμετωπίζεις αυτές που σε φοβίζουν λιγότερο. Προχώρησε βήμα βήμα , σιγά-σιγά μέχρι ν’αρχίσεις να αισθάνεσαι πιο άνετα με κάποιες καταστάσεις.

 

3.  Μάθε να ελέγχεις την αναπνοή σου.  Όταν αγχώνεσαι, αναπνέεις γρήγορα με αποτέλεσμα να επέρχεται υπεροξυγόνωση. Οι πνεύμονες γεμίζουν με περισσότερο οξυγόνο από το κανονικό κι έτσι η καρδιά αυξάνει τους παλμούς της, προσπαθώντας να επαναφέρει την ισορροπία οξυγόνου-διοξειδίου του άνθρακα. Άλλα συμπτώματα που συνοδεύουν την υπεροξυγόνωση είναι η ζαλάδα, η μυική ένταση και η δύσπνοια.  Εάν λοιπόν μάθουμε να ελέγχουμε την αναπνοή μας με τον σωστό τρόπο, τότε θα παρατηρήσουμε και μείωση των συμπτωμάτων του άγχους:

Βάλε το ένα χέρι σου στο στήθος και το άλλο στο στομάχι. Ανάπνευσε κανονικά. Ποιο χέρι σηκώνεται περισσότερο όταν εισπνέεις; Θα πρέπει να είναι αυτό στο στομάχι, ενώ το χέρι του στήθους θα πρέπει να σηκώνεται λιγότερο. Η βαθιά αναπνοή, κατά την οποία ανασηκώνεται το στομάχι, λέγεται  διαφραγματική. Μπορείς να εξασκήσεις τον εαυτό σου να αναπνέει διαφραγματικά. Χαλάρωσε και εισέπνευσε από τη μύτη γεμίζοντας με αέρα την κοιλιά σου σα μπαλόνι. Κράτα για λίγο την αναπνοή σουκαι εξέπνευσε αργά από το στόμα σα να εκπνέεις μέσα από καλαμάκι. Επανάλαβε για 5-10 λεπτά καθημερινά.

 

4.  Εάν τα συμπτώματα σου επιμένουν επηρεάζοντας την καθημερινότητα σου και αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνος την κατάσταση, αναζήτησε την κατάλληλη θεραπευτική βοήθεια. Η γνωσιακή-συμπερφοριστική θεραπεία μπορεί να σε βοηθήσει να μειώσεις το άγχος σου αποτελεσματικά, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης σου.

Πλωτή φουτουριστική πόλη κερδίζει τις εντυπώσεις!

Αρχιτεκτονικό γραφείο στην Κίνα παρουσίασε πρόσφατα εντυπωσιακές εικόνες με την καινοτόμα και εντυπωσιακή πλωτή πόλη που προετοιμάζεται να… πλεύσει στα νερά της χώρας, εκπλήσσοντας με την ομορφιά και τη λειτουργικότητά της. Εξαιτίας της ρύπανσης, της αποψίλωσης των δασών καθώς και άλλων επιβλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον η πόλη δημιουργήθηκε ως μια προσπάθεια για ένα βιώσιμο μέλλον στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το σχέδιο της «Floating City» όπως ονομάζεται θα αποτελείται από δύο στρώματα, με τα σπίτια, τις πλατείες και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις να επιπλέουν στο νερό, ενώ θα υπάρχει δυνατότητα στους κατοίκους να απολαμβάνουν το βυθό μέσω σηράγγων και τούνελ που θα δημιουργηθούν υποβρύχια. Μια σειρά από κανάλια και πλωτές οδοί θα επιτρέπουν στις βάρκες να λειτουργούν ως μέσο μεταφοράς και σύνδεσης με την ξηρά. «Η πόλη θα έχει αγροκτήματα, ζώα, κατοικίες, καταστήματα, ξενοδοχεία και ό,τι χρειάζεται για να ζήσουν οι πολίτες», αναφέρει υπεύθυνος του αρχιτεκτονικού γραφείου.

Διάκριση

Ποιος ο ορισμός της συγκεκριμένης λέξης;

Τα περισσότερα λεξικά δίνουν στην διάκριση τη σημασία της τιμής που απονέμεται σε κάποιον. Κάποια άλλα(λιγότερα) αναφέρουν ότι η λέξη προέρχεται από το ρήμα διακρίνω.

Ωραία... Εξετάζοντας τί σημαίνει το διακρίνω συναντούμε την εξής ερμηνεία:

Να μπορώ να επισημαίνω τη διαφορά δύο πραγμάτων, ατόμων κλπ.

Για πολλά χρόνια κι εγώ έτσι ερμήνευα το ρήμα.

Πρόσφατα όμως είχα την εξής σκέψη:

Αν πάμε ετυμολογικά να εξηγήσουμε το διακρίνω, θα δούμε ότι αποτελείται από το μόριο δια και το κρίνω.

Αναλύοντας περεταίρω το πρώτο συνθετικό, μπορούμε να πούμε ότι μας θυμίζει τον Πατέρα των Θεών στην ελληνική μυθολογία.

Κάποιος άλλος όμως μπορεί να μας πει:

"Σιγά, το δια προφανώς προέρχεται από το δια μέσω."

Μάλιστα. Ας το εξετάσουμε αυτό λιγάκι. Τί σημαίνει άραγε το δια μέσω;

Εμένα πάντως η πρώτη σκέψη είναι "μέσω του Δία".

Μήπως τελικά διακρίνω σημαίνει κρίνω μέσω(με την συνδρομή) του Δία;

Και δεν είναι εξαιρετικά Εν-Δια-Φέρον το γεγονός ότι η ελληνική γλώσσα βρίθει από παρόμοιες λέξεις;

Διασώζω

Διανέμω

Διαλογίζομαι

Διάνοια

Διανόηση

Διαφαίνομαι

Διαφυλάττω

Διάλεξη

Διασκορπίζω

Και ούτω καθεξής...

Η διάκριση ξεχωρίζει το ορθό, επιλέγει το αγαθό, κρίνει το καλύτερο, αποφεύγει τα άκρα, βαδίζει τη μέση οδό. Ψάχνει για την καλύτερη απάντηση σε ένα ερώτημα που τίθεται, την πρέπουσα λύση. Η διάκριση είναι απαραίτητη για όλους, ιδιαίτερα όμως για τους διδάσκοντες, τους καθοδηγούντες και συμβουλεύοντες.
Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί. Έχουν ευθύνη οι καθοδηγοί.  Μη δημιουργούν νέα προβλήματα με επιπόλαιες κατευθύνσεις.

Βυθισμένη πόλη που ένωνε την αρχαία Ελλάδα με την Αίγυπτο

Ανακαλύφθηκε βυθισμένη πόλη που ένωνε την αρχαία Ελλάδα με την Αίγυπτο!!


                   
Εκπληκτικά ευρήματα πολιτισμού από μία πόλη μύθο, την οποία κατάπιε η Μεσόγειος Θάλασσα και θάφτηκε κάτω από τόνους άμμου και λάσπης, φέρνουν στο φως συνέχεια οι αρχαιολόγοι στην περιοχή της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.



 
Το λιμάνι Θώνις - Ηράκλειο φέρεται να λειτουργούσε σαν μια «Αλεξάνδρεια πριν την Αλεξάνδρεια», μια υποχρεωτική πύλη εισόδου στην Αίγυπτο του 1.000 π.Χ. ενώ οι έρευνες αποκαλύπτουν απίστευτα διατηρημένα ναυάγια, άγκυρες, αγάλματα, χρήματα, και τεράστιες επιγραφές.

 

Η χαμένη πόλη που ήταν γνωστή ως Θώνις στους Αιγύπτιους και Ηράκλειο στους Ελληνες ανακαλύφθηκε το 2000 από τον Γάλλο αρχαιολόγο Φρανκ Γκοντιό και έπειτα από 13 χρόνια επίπονων ανασκαφών χιλιάδες ευρήματα έρχονται στο φως.

Μέχρι τώρα έχουν βρεθεί περισσότερα από 64 ναυάγια, 700 άγκυρες, χρυσά νομίσματα, «βάρη» από την Αθήνα (είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν σε Αιγυπτιακό έδαφος) και τεράστιες επιγραφές γραμμένες στα αρχαία ελληνικά και αιγυπτιακά αναδεικνύοντας τη σπουδαία εμπορική σημασία της πόλης.








 

Το Άτομο

Άτομο σύμφωνα με την Ημικλασσική Θεωρία. Η λέξη άτομο αρχικά εννοούσε το μικρότερο δυνατό άτμητο σωματίδιο, αλλά στη συνέχεια ο όρος αυτός απέκτησε ειδικό νόημα στην επιστήμη όταν βρέθηκε πως και τα άτομα αποτελούνται από μικρότερα υποατομικά σωματίδια.

Τα περισσότερα άτομα αποτελούνται από τρεις τύπους υποατομικών σωματιδίων τα οποία διέπουν τις ιδιότητες των πρώτων: ηλεκτρόνια, τα οποία έχουν αρνητικό Ηλεκτρικό Φορτίο και έχουν τη μικρότερη μάζα από όλα τα τρία.  πρωτόνια, τα οποία έχουν θετικό φορτίο και έχουν μάζα περίπου 1836 φορές μεγαλύτερη από αυτή των ηλεκτρονίων και νετρόνια, τα οποία δε φέρουν φορτίο και έχουν μάζα περίπου 1838 φορές μεγαλύτερη από αυτή των ηλεκτρονίων.
Τα πρωτόνια και τα νετρόνια είναι και τα δύο νουκλεόνια και σχηματίζουν τον συμπαγή ατομικό πυρήνα. Τα ηλεκτρόνια σχηματίζουν το πολύ μεγαλύτερης έκτασης Ηλεκτρονιακό Νέφος το οποίο περιβάλλει τον πυρήνα.
Τα άτομα διαφέρουν στο πλήθος του κάθε είδους υποατομικών σωματιδίων που περιέχουν. Ο αριθμός των πρωτονίων σε ένα άτομο (ο λεγόμενος Ατομικός Αριθμός) καθορίζει το στοιχείο του ατόμου. Για ένα συγκεκριμένο στοιχείο, ο αριθμός των νετρονίων δεν είναι μοναδικός ενώ ο αριθμός τους καθορίζει το ισότοπο του συγκεκριμένου στοιχείου. Τα άτομα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα αν έχουν ίσο αριθμό πρωτονίων και ηλεκτρονίων. Τα ηλεκτρόνια τα οποία βρίσκονται μακρύτερα από τον πυρήνα μπορούν να μεταφερθούν σε άλλα γειτονικά άτομα ή ακόμη και να μοιρασθούν μεταξύ τους. Άτομα τα οποία έχουν έλλειμμα ή περίσσεια ηλεκτρονίων ονομάζονται ιόντα. Ο αριθμός των πρωτονίων και νετρονίων στον ατομικό πυρήνα μπορεί επίσης να αλλάζει, μέσω της πυρηνικής σύντηξης ή της πυρηνικής σχάσης.

Τα άτομα είναι οι θεμελιώδεις οικοδομικοί λίθοι της Ύλης, και διατηρούνται κατά τις χημικές αντιδράσεις. Τα άτομα είναι ικανά να σχηματίζουν μεταξύ τους δεσμούς δίνοντας μόρια και άλλου τύπου χημικά στοιχεία. Τα μόρια αποτελούνται από πολλαπλά άτομα. Για παράδειγμα, ένα μόριο νερού είναι συνδυασμός δύο ατόμων υδρογόνου και ενός ατόμου οξυγόνου.
Παρ’ όλο που το όνομα άτομο δόθηκε τη εποχή που τα άτομα πιστευόταν πως ήταν αδιαίρετα, τώρα είναι γνωστό πως ένα άτομο μπορεί να διαχωριστεί σε έναν αριθμό μικρότερων συστατικών. Το πρώτο από αυτά που ανακαλύφθηκαν ήταν το αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόνιο, το οποίο εύκολα μπορεί να αποβάλλει ένα άτομο κατά τον ιονισμό του. Τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται γύρω από ένα συμπαγή σώμα το οποίο περιέχει όλο το θετικό φορτίο του ατόμου, τον ατομικό πυρήνα. Ο πυρήνας με τη σειρά του αποτελείται από νουκλεόνια: θετικά φορτισμένα πρωτόνια και αφόρτιστα νετρόνια.
Πριν το 1961, τα υποατομικά σωματίδια πιστευόταν πως ήταν μόνο τα πρωτόνια, νετρόνια και ηλεκτρόνια. Ωστόσο, τα πρωτόνια και τα νετρόνια αυτά καθ’ αυτά γνωρίζουμε σήμερα πως αποτελούνται από ακόμα μικρότερα σωματίδια, τα λεγόμενα κυρκόνια (quarks). Επιπλέον, το ηλεκτρόνιο ανήκει στην ίδια κατηγορία με ένα άλλο σχεδόν άυλο σωματίδιο, το νετρίνο. Και τα δύο, ηλεκτρόνιο και νετρίνο, είναι λεπτόνια.
Συνηθέστερα τα άτομα αποτελούνται μόνο από κυρκόνια (quarks) και λεπτόνια πρώτης γενεάς. Το πρωτόνιο αποτελείται από δύο ‘άνω’ (up) quarks και ένα ‘κάτω’ (down), ενώ το νετρόνιο αποτελείται από ένα ‘άνω’ και δύο ‘κάτω’. Παρ’ όλο που δεν συναντώνται στη συνηθισμένη ύλη, οι άλλες δύο γενεές κυρκονίων (quarks) και λεπτονίων μπορούν να παραχθούν σε συγκρούσεις υψηλής ενέργειας.
Το υποατομικά σωματίδια φορείς δυνάμεων, γλοιόνια είναι επίσης σημαντικά στα άτομα. Τα ηλεκτρόνια παραμένουν στο άτομο λόγω δυνάμεων ηλεκτρομαγνητικής φύσης οι οποίες αναπτύσσονται μεταξύ αυτών και του πυρήνα. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια συγκρατούνται μαζί στον πυρήνα με τη βοήθεια των γλοιονίων, που είναι φορείς της Ισχυρής Πυρηνικής Αλληλεπίδρασης.

Κυματοσυνατήσεις υδρογόνου. Η χημική συμπεριφορά των ατόμων οφείλεται στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ηλεκτρονίων. Τα ηλεκτρόνια των ατόμων παραμένουν σε προβλέψιμες ηλεκτρονικές “τροχιές”. Αυτές οι “τροχιές” καθορίζονται από τη κβαντική συμπεριφορά των ηλεκτρονίων μέσα στο Ηλεκτρικό Πεδίο του πυρήνα. Ο κύριος κβαντικός αριθμός καθορίζει συγκεκριμένους ηλεκτρονιακούς φλοιούς (ή αλλιώς στοιβάδες) συγκεκριμένης ενέργειας η κάθε μία. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η ενέργεια μίας στοιβάδας τόσο πιο μακριά βρίσκεται από τον πυρήνα.
Τα ηλεκτρόνια της εξώτατης στοιβάδας ονομάζονται “ηλεκτρόνια σθένους” και έχουν την μεγαλύτερη επίδραση στην χημική συμπεριφορά του ατόμου.

Ιδιότητες του πυρήνα: Τα εσωτερικά ηλεκτρόνια, αυτά που δεν ανήκουν δηλαδή στο φλοιό σθένους επίσης παίζουν κάποιο ρόλο, μικρότερης ισχύος όμως λόγω της θωράκισης του θετικά φορτισμένου πυρήνα.
Μία ηλεκτρονιακή στοιβάδα μπορεί να συγκρατήσει μέχρι 2n2 ηλεκτρόνια, όπου n είναι ο κύριος κβαντικός αριθμός της στοιβάδας αυτής. Η τελευταία στοιβάδα (αυτή με το υψηλότερο n), ακόμα κι αν αυτή έχει ένα μόνο ηλεκτρόνιο, ονομάζεται στοιβάδα σθένους. Στην πιο σταθερή Θεμελιώδη Κατάσταση, τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου συμπληρώνουν τις στοιβάδες με σειρά αυξανόμενης ενέργειας. Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες ένα ηλεκτρόνιο μπορεί να διεγερθεί σε μία υψηλότερης ενέργειας στοιβάδα (για παράδειγμα, απορροφώντας ενέργεια από μία εξωτερική πηγή και μεταπηδώντας σε μία υψηλότερη στοιβάδα), αφήνοντας μία κενή θέση σε χαμηλότερη στοιβάδα. Ένα διεγερμένο ηλεκτρόνιο μπορεί τυχαία να μεταπηδήσει σε χαμηλότερη στοιβάδα, εκπέμποντας ενέργεια ίση με τη διαφορά ενεργειών της αρχικής και τελικής στοιβάδας, υπό τη μορφή φωτονίων και το άτομο επιστρέφει στη θεμελιώδη κατάσταση.

Εκτός του κυρίως κβαντικού αριθμού, ένα ηλεκτρόνιο χαρακτηρίζεται από άλλους 3 κβαντικούς αριθμούς:
τον αζιμουθιακό κβαντικό αριθμό l (ο οποίος περιγράφει την τροχιακή στροφορμή του ηλεκτρονίου),
τον μαγνητικό κβαντικό αριθμό m (ο οποίος περιγράφει την διεύθυνση του διανύσματος της στροφορμής), και
τον κβαντικό αριθμό του σπιν s (ο οποίος περιγράφει την διεύθυνση της εσωτερικής στροφορμής του ηλεκτρονίου).
Για τον συμβολισμό του κβαντικού αριθμού l χρησιμοποιούνται τα γράμματα s, p, d και f τα οποία αντιστοιχούν σε l = 0, 1, 2 και 3 και περιγράφουν τη μορφή του ατομικού τροχιακού. Στα περισσότερα άτομα διαφορετικά l περιγράφουν και καταστάσεις διαφορετικής ενέργειας, μη δηλαδή εκφυλισμένες. Οι διαφορές αυτές καθορίζουν την λεπτή δομή του ατόμου. Διαφορετικοί αριθμοί m δίνουν εκφυλισμένες καταστάσεις μόνο στην περίπτωση απουσίας εξωτερικού μαγνητικού πεδίου. Αντίθετα, εμφανίζεται το Φαινόμενο Zeeman κατά το οποίο οι εκφυλισμένες καταστάσεις διαχωρίζονται καθορίζοντας έτσι την υπέρλεπτη δομή του ατόμου.
Τα πρωτόνια και νετρόνια όπου αποτελούν τον πυρήνα ονομάζονται νουκλεόνια. Τα νουκλεόνια συγκροτούνται μεταξύ τους στο πυρήνα με την Ισχυρή Πυρηνική Αλληλεπίδραση.
Οι πυρήνες υπόκεινται σε μετασχηματισμούς όπου μπορούν να μεταβάλλουν τον αριθμό των πρωτονίων και νετρονίων όπου περιέχουν, μία διαδικασία η οποία ονομάζεται Ραδιενεργή Διάσπαση. Όταν πυρηνικοί μετασχηματισμοί λαμβάνουν χώρα τυχαία, η διαδικασία αυτή ονομάζεται ραδιενέργεια. Οι ραδιενεργές διασπάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν με μία σειρά διαφορετικών τρόπων, αλλά ο πιο συνήθης είναι μέσω της διάσπασης άλφα (εκπομπή πυρήνων ηλίου) και Διάσπαση β (εκπομπή ηλεκτρονίων). Διασπάσεις στις οποίες συμμετέχουν ηλεκτρόνια ή ποζιτρόνια οφείλονται στην ασθενή πυρηνική αλληλεπίδραση.
Επιπλέον, όπως τα ηλεκτρόνια του ατόμου, τα νουκλεόνια του πυρήνα μπορούν να διεγερθούν σε καταστάσεις υψηλότερης ενέργειας. Ωστόσο, αυτού του είδους οι μεταβάσεις απαιτούν χιλιάδες φορές περισσότερη ενέργεια από ότι οι διεγέρσεις ηλεκτρονίων. Όταν ένας διεγερμένος πυρήνας εκπέμψει ένα φωτόνιο για να επιστρέψει στη θεμελιώδη κατάσταση, το φωτόνιο έχει πολύ υψηλή ενέργεια και ονομάζεται Ακτινοβολία γ.
Πυρηνικοί μετασχηματισμοί λαμβάνουν χώρα επίσης σε πυρηνικές αντιδράσεις.
Στη Πυρηνική Σύντηξη, δύο ελαφρύτεροι πυρήνες συνδυάζονται σε έναν βαρύτερο πυρήνα. *Στην Πυρηνική Σχάση, ένας βαρύς πυρήνας διαχωρίζεται σε δύο ή περισσότερους ελαφρύτερους πυρήνες.

Ταχύτητα και μέγεθος ατόμου: Τα άτομα είναι πολύ μικρότερα του μήκους κύματος του φωτός όπου η ανθρώπινη όραση μπορεί να ανιχνεύσει, επομένως τα άτομα δεν μπορούν να φανούν με χρήση οπτικού μικροσκοπίου, οποιουδήποτε τύπου. Ωστόσο, υπάρχουν μέθοδοι ανίχνευσης και απεικόνισής της θέσης των ατόμων στην επιφάνεια ενός στερεού σώματος ή ενός λεπτού υμενίου.

Οι μέθοδοι αυτοί περιλαμβάνουν:
την Ηλεκτρονική Μικροσκοπία (όπως στην ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης φαινομένου σήραγγας (STM)),
τη “μικροσκοπία ατομικής δύναμης” (AFM), *το μαγνητικό πυρηνικό συντονισμό (NMR) και
τη Μικροσκοπία Ακτινοβολίας X.
Καθώς το ηλεκτρονιακό νέφος δεν έχει αυστηρά καθορισμένα όρια, το μέγεθος του ατόμου δεν μπορεί να οριστεί εύκολα. Για άτομα τα οποία μπορούν να σχηματίσουν στερεά κρυσταλλικά πλέγματα, η απόσταση μεταξύ των κέντρων γειτονικών ατόμων μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί με χρήση της περίθλασης ακτίνων Χ, δίνοντας μία εκτίμηση για το μέγεθος των ατόμων. Για κάθε άτομο, για την περιγραφή του μεγέθους, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ακτίνα στην οποία είναι πιο πιθανό να βρεθούν τα ηλεκτρόνια σθένους.
Για παράδειγμα, το μέγεθος του ατόμου του υδρογόνου εκτιμάται περίπου 1.0586×10−10m (διπλάσια τιμή από αυτή της ακτίνας του Bohr). Αναφορικά, το μέγεθος του πρωτονίου (το μοναδικό σωματίδιο στον πυρήνα του υδρογόνου), είναι περίπου 10-15. Δηλαδή, ο λόγος του μεγέθους του ατόμου του υδρογόνου προς το μέγεθος του πυρήνα του είναι περίπου 100.000:1. Αν το άτομο είχε το μέγεθος ενός σταδίου ο πυρήνας θα είχε το μέγεθος ενός σβόλου. Σχεδόν όλη η μάζα του ατόμου βρίσκεται στον πυρήνα του, ωστόσο σχεδόν όλος ο χώρος ενός ατόμου καταλαμβάνεται από τα ηλεκτρόνια του.
Άτομα διαφόρων στοιχείων έχουν διαφορετικά μεγέθη, όμως τα μεγέθη αυτά δεν εξαρτώνται γραμμικά από τη μάζα του ατόμου. Το μέγεθος του είναι σχεδόν το ίδιο εντός των ορίων ενός συντελεστή 2. Ο λόγος είναι ότι τα βαρύτερα στοιχεία έχουν μεγάλο θετικό φορτίο στον πυρήνα, το οποίο έλκει ισχυρά τα ηλεκτρόνια στο κέντρο του πυρήνα. Αυτό συστέλλει το μέγεθος του ηλεκτρικού νέφους και κατά αυτό τον τρόπο, περισσότερα ηλεκτρόνια καταλαμβάνουν μόνο λίγο περισσότερο όγκο.
Η θερμοκρασία μιας συλλογής από άτομα είναι το μέτρο της μέσης κινητικής ενέργειας αυτών. Στους 0 βαθμούς Kelvin (θερμοκρασία απόλυτου μηδενός) τα άτομα δεν κινούνται. Καθώς η θερμοκρασία του συστήματος αυξάνεται, η κινητική ενέργεια των σωματιδίων αυξάνεται, οπως επίσης αυξάνεται και η ταχύτητα τους. Σε θερμοκρασία δωματίου, τα άτομα στη φάση του αερίου κινούνται με ταχύτητες 500m/s (ή 1800km/h)

Στοιχεία, ισότοπα και ιόντα: Τα άτομα γενικά κατηγοριοποιούνται βάση του ατομικού τους αριθμού Z, ο οποίος ανταποκρίνεται στον αριθμό των πρωτονίων του ατόμου. Ο ατομικός αριθμός καθορίζει το στοιχείο του ατόμου. Για παράδειγμα, τα άτομα άνθρακα περιέχουν έξι πρωτόνια. Όλα τα άτομα με τον ίδιο ατομικό αριθμό χαρακτηρίζονται από μία σειρά ίδιων φυσικών και χημικών ιδιοτήτων. Τα στοιχεία μπορούν να ταξινομηθούν, όπως στον περιοδικό πίνακα, με σειρά αυξανωμένου ατομικού αριθμού.
Η ατομική μάζα A (ή ατομικός αριθμός, ή αριθμός νουκλεονίων) ενός στοιχείου είναι το άθροισμα των μαζών των πρωτονίων και των νετρονίων ενός ατόμου, ονομαζόμενη κατ΄ αυτό τον τρόπο λόγω του γεγονότος ότι η μάζα κάθε πρωτονίου ή νετρονίου είναι περίπου ίση με 1 amu. Ο αριθμός των νετρονίων Α-Ζ ενός ατόμου δεν έχει επίδραση στο είδος του στοιχείου. Κάθε στοιχείο έχει διάφορα είδη ατόμων, όλα με τον ίδιο αριθμό πρωτονίων και ηλεκτρονίων αλλά με διαφορετικό αριθμό νετρονίων. Κάθε ένα από αυτά έχει τον ίδιο ατομικό αριθμό αλλά διαφορετική ατομική μάζα. Αυτά τα άτομα ονομάζονται ισότοπα ενός στοιχείου. Γράφοντας το όνομα ενός ισοτόπου, το όνομα του στοιχείου συμπληρώνεται από την ατομική μάζα. Για παράδειγμα, ο άνθρακας-14 περιέχει 6 πρωτόνια και 8 νετρόνια, ενώ έχει ολική ατομική μάζα 14.
Η ατομική μάζα η οποία αναφέρεται σε κάθε στοιχείο του περιοδικού πίνακα είναι ο μέσος όρος των μαζών των ισοτόπων του στοιχείου τα οποία βρίσκονται στη φύση, αντισταθμισμένες με το ποσοστό αφθονίας.
Το απλούστερο άτομο είναι το ισότοπο του υδρογόνου, πρώτιο, το οποίο έχει ατομικό αριθμό 1 και ατομική μάζα 1. Αποτελείται δηλαδή από ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο. Το ισότοπο του υδρογόνου το οποίο αποτελείται επιπλέον από ένα νετρόνιο ονομάζεται δευτέριο ή υδρογόνο-2. Το ισότοπο του υδρογόνου το οποίο αποτελείται από 2 νετρόνια ονομάζεται τρίτιο ή υδρογόνο-3. Το τρίτιο είναι ασταθές και διασπάται με μία διαδικασία η οποία ονομάζεται ραδιενέργεια. Σχεδόν όλα τα ισότοπα κάθε στοιχείου είναι ραδιενεργά και μόνο λίγα ευσταθή. Τα στοιχεία με ατομικό αριθμό 84 (πολώνιο) ή μεγαλύτερο δεν έχουν ευσταθή ισότοπα και είναι όλα ραδιενεργά.
Σχεδόν όλα τα ελαφρύτερα από το ουράνιο (Z=92) στοιχεία έχουν αρκετά ευσταθή ισότοπα ώστε να εμφανιστούν φυσικά στη Γη. Αρκετά στοιχεία τα οποία δε συναντόνται στη Γη έχουν βρεθεί παρόντα σε άστρα. Στοιχεία όπου δε βρίσκονται φυσιολογικά στη φύση έχουν τεχνητα δημιουργηθεί με πυρηνικό βομβαρδισμό. Μέχρι αυτή τη στιγμή (2006), έχουν τεχνητά δημιουργηθεί στοιχεία με ατομικό αριθμό μέχρι και 116. Αυτά τα εξαιρετικά βαριά στοιχεία είναι γενικά πολύ ασταθή και διασπώνται γρήγορα.
Άτομα όπου έχουν χάσει ή κερδίσει ηλεκτρόνια ονομάζονται ατομικά ιόντα (με θετικό (+) είτε με αρνητικό (-) φορτίο, αντίστοιχα)

Σθένος και δεσμοί: Ο αριθμός ηλεκτρονίων στην εξωτερική στοιβάδα (την στοιβάδα σθένους) ενός ατόμου διέπει τη δεσμική συμπεριφορά του. Συνεπώς, στοιχεία με τον ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων σθένους ομαδοποιούνται σε στήλες στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Τα αλκάλια, αποτελούνται από ένα ηλεκτρόνιο στην εξωτερική στοιβάδα, οι αλκαλικές γαίες από δύο, τα αλογόνα από επτά κτλ.
Κάθε άτομο είναι περισσότερο ευσταθές με συμπληρωμένη το φλοιό σθένους. Κατ’ επέκταση άτομα με πλήρη την στοιβάδα σθένους (όπως στα ευγενή αέρια) είναι πολύ αδρανή. Αντιθέτως, άτομα με λίγα ηλεκτρόνια στη στοιβάδα σθένους είναι περισσότερο αντιδρώντα. Επιπλέον, άτομα τα οποία χρειάζονται λίγα μόνο ηλεκτρόνια (όπως τα αλογόνα) για τη συμπλήρωση της στοιβάδα σθένους είναι επίσης αρκετά αντιδρώντα. Το φθόριο είναι το περισσότερο αντιδρών από όλα τα στοιχεία.
Τα άτομα μπορούν να συμπληρώσουν την στοιβάδα σθένους μέσω ενός χημικού δεσμού. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
Ένα άτομο μπορεί είτε να μοιρασθεί κάποια ηλεκτρόνια με άλλα άτομα (Ομοιοπολικός Δεσμός), ή να αφαιρέσει ηλεκτρόνια (ή να δώσει) από ένα άλλο άτομο (Ετεροπολικός Δεσμός). Ο σχηματισμός ενός δεσμού προκαλεί ισχυρή έλξη μεταξύ δύο ατόμων, δημιουργώντας μόρια ή ιοντικές ενώσεις. Υπάρχουν και άλλοι τύποι δεσμών, όπως:
οι μεταλλικοί δεσμοί
οι δεσμοί υδρογόνου
οι δεσμοί Van der Waals
Ουσιαστικά, ο διαχωρισμός μεταξύ των διαφόρων δεσμών προκύπτει από τη διαφορετική ανά περίπτωση λύση της κυμματοσυνάρτησης των ηλεκτρονίων μέσα στο δυναμικό των ατομικών πυρήνων.

Ατομικό φάσμα: Καθώς κάθε στοιχείο του περιοδικού πίνακα αποτελείται από ένα άτομο μοναδικής δομής με μοναδικό αριθμό πρωτονίων και ηλεκτρονίων, κάθε στοιχείο μπορεί επίσης να περιγραφεί μοναδικά από τις ενέργειες των ατομικών του φλοιών και τον αριθμό των ηλεκτρονίων σε αυτούς. Υπό φυσιολογικές συνθήκες ένα άτομο βρίσκεται στην κατώτατη ενέργειας θεμελιώδη στάθμη. Καταστάσεις μεγαλύτερης ενέργειας ονομάζονται διεγερμένες καταστάσεις. Ένα ηλεκτρόνιο μπορεί να μεταφερθεί από μία στάθμη χαμηλότερης ενέργειας σε μία υψηλότερης απορροφώντας ένα φωτόνιο με ενέργεια ίση με την διαφορά ενεργειών των δύο σταθμών. Ένα ηλεκτρόνιο σε υψηλής ενέργειας στάθμη μπορεί να επανέλθει σε μια στάθμη χαμηλότερης ενέργειας εκπέμποντας ένα φωτόνιο. Καθώς το κάθε στοιχείο χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες τιμές ενεργειακών επιπέδων, το κάθε άτομο δημιουργεί ένα μοναδικό φάσμα φωτός.
Αν μία συλλογή από άτομα θερμανθεί, τα ηλεκτρόνια τους θα μεταφερθούν σε διεγερμένες καταστάσεις. Όταν αυτά τα άτομα επιστρέψουν στην θεμελιώδη κατάσταση, ένα “φάσμα εκπομπής” παράγεται.
Αν μία συλλογή από άτομα φωτισθεί από φως συνεχούς φάσματος, θα απορροφήσει φωτόνια συγκεκριμένων μόνο μήκη κυμάτος, ενέργεια ίση με τη διαφορά των ενεργειακών του επιπέδων. Η τελική εικόνα των κενών στο αρχικό φάσμα ονομάζεται “φάσμα απορρόφησης”.
Στη Φασματοσκοπική Ανάλυση, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν έναν φασματογράφο για να μελετήσουν τα άτομα στα άστρα και άλλα μακρινά αντικείμενα. Χάρις στις ξεχωριστές φασματικές γραμμές που κάθε στοιχείο παράγει, είναι σε θέση να προβλέψουν τη χημική σύσταση των αντικειμένων που μελετούν.
Το ατομικό φάσμα δε βρίσκεται εξ ολοκλήρου μέσα στην περιοχή του ορατού ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Για παράδειγμα, οι μεταβάσεις υπέρλεπτης δομής (μαζί με αυτές και η σημαντική γραμμή στα 21cm) παράγουν χαμηλής ενέργειας ραδιοκύμματα. Όταν τα ηλεκτρόνια κοντά στον πυρήνα εκπεμφθούν από το άτομο (για παράδειγμα με χρήση ακτινοβολίας βήτα), άλλα ηλεκτρόνια μεγαλύτερων σταθμών παίρνουν τη θέση των πρώτων εκπέμποντας υψηλής ενέργειας ακτίνες Χ.

Άτομα και Αντιύλη: Η αντιύλη μπορεί επίσης να δημιουργήσει άτομα με τη βοήθεια ποζιτρονίων, αντιπρωτονίων και αντινετρονίων. Καθώς η αντιύλη είναι δύσκολο να παραχθεί και να αποθηκευτεί, μόνο μία μικρή ποσότητα αντιυδρογόνου υπήρξε ποτέ στην Γη. Αυτή παράχθηκε στο CERN κατά τη διάρκεια των πειραμάτων ATHENA και ATRAP με τη χρήση επιβραδυντή αντιπρωτονίων.

Άτομα και η Μεγάλη Έκρηξη: Στα μοντέλα της Μεγάλης Έκρηξης, η νουκλεοσύνθεση της Μεγάλης Έκρηξης προβλέπει ότι τα πρώτα ένα έως τρία λεπτά δημιουργήθηκε σχεδόν όλη η ατομική μάζα στο Σύμπαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, πυρήνες υδρογόνου και ηλίου σχηματίστηκαν σε αφθονία, αλλά σχεδόν κανένα άλλο στοιχείο βαρύτερο του λιθίου. Το υδρογόνο αποτελεί περίπου το 75% των ατόμων του Σύμπαντος, το ήλιο το 24% ενώ το υπόλοιπο 1% ανήκει στα υπόλοιπα στοιχεία. Ωστόσο, παρόλο που πυρήνες (πλήρως ιονισμένα άτομα) σχηματίστηκαν, ουδέτερα άτομα δε μπόρεσαν να σχηματιστούν λόγω υψηλής θερμότητας.
Περίπου 379000 έτη μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν η κοσμική θερμοκρασία είχε πέσει στους περίπου 3000K, οι συνθήκες έγιναν κατάλληλες ώστε οι πυρήνες να συλλάβουν ηλεκτρόνια και έτσι σχηματίστηκαν τα πρώτα ουδέτερα άτομα. Με το σχηματισμό των ατόμων, μόνο φωτόνια συγκεκριμένων ενεργειών μπορούσαν να απορροφηθούν και να εκπεμφθούν. Αυτά τα φωτόνια είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμα στην Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου.
Μετά την αρχική νουκλεοσύνθεση δε δημιουργήθηκαν βαρύτερα στοιχειά παρά μόνο μετά το σχηματισμό των πρώτων άστρων. Σε αυτά τα άστρα έλαβε χώρα η σύντηξη πυρήνων ατόμων προς βαρύτερους πυρήνες. Η παραγωγή των βαρύτερων αυτών πυρήνων τελικά επέτρεψε τον σχηματισμό πλανητών όπως η Γη.

H Eπανάσταση της πραγματικότητας

Ο Dr. Ervin Laszlo, ο διακεκριμένος επιστήμονας, φιλόσοφος και πρόεδρος της Λέσχης της Βουδαπέστης (η οποία είναι μια ένωση ηθικών και υπεύθυνων ηγετικών προσωπικοτήτων από διάφορα μέρη του κόσμου που πιστεύουν ότι υπάρχει άμεση ανάγκη να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλάζοντας πρωτίστως τον εαυτό μας) στο βιβλίο του Η Μεγάλη Κβαντική Αλλαγή, μας λέει:
«Ο παγκόσμιος εγκέφαλος είναι το ημι-νευρωνικό δίκτυο επεξεργασίας ενέργειας και πληροφοριών που δημιουργείται από εξίμισι δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στον πλανήτη, οι οποίοι αλληλεπιδρούν με πολλούς τρόπους ιδιωτικούς και δημόσιους, και σε πολλά επίπεδα, τοπικά και παγκόσμια.
Μια κβαντική μεταστροφή στον παγκόσμιο εγκέφαλο είναι ένας ξαφνικός και θεμελιακός μετασχηματισμός στις σχέσεις ενός σημαντικού μέρους των εξίμισι δισεκατομμυρίων ανθρώπων τόσο μεταξύ τους όσο και με τη φύση –μια μακρομεταστροφή στην κοινωνία- και ένας επίσης ξαφνικός και θεμελιακός μετασχηματισμός στις πιο προηγμένες αντιλήψεις για τη φύση της πραγματικότητας –μια μεταστροφή παραδείγματος στην επιστήμη.
Οι δυο μεταστροφές μαζί αποτελούν μια πραγματική “επανάσταση της πραγματικότητας” τόσο στην επιστήμη όσο και στην κοινωνία.»
Έτσι, μέσα από την «κρίσιμη μάζα» ο εγκέφαλος μας χαμογελάει κλείνοντάς μας πονηρά το μάτι, και το μικροσκοπικό κβάντο γίνεται η ελπιδοφόρα οδός για μια ειρηνική και βιώσιμη ανθρώπινη πορεία μέσα στο σύμπαν!

Γελάστε με τον θυμό σας

Ο θυμός είναι ένα αρνητικό συναίσθημα γνωστό σε όλους μας και συχνά επιλεγόμενο. Γεμίζει το μυαλό με μονολόγους και πειστικά επιχειρήματα αυτό-δικαίωσης. Όσο περισσότερο σκεφτόμαστε τι μας θύμωσε, τόσο πιο πολλούς καλούς λόγους εφευρίσκουμε.

Το γέλιο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να σκεφτούμε την κατάσταση που μας θύμωσε. Γελάστε με το γελοίο της κατάστασης του θυμού σας. Είναι το καλύτερο αντίδοτο.

Συνήθως ο θυμός προκύπτει από την αίσθηση “κινδυνεύω”, σημάδι απειλής – συχνά συμβολικής – για το Εγώ, την αξιοπρέπεια, την αυτοεκτίμηση. Η έκφραση του θυμού είναι ο χειρότερος τρόπος για να ηρεμήσουμε. Η επιλογή του θυμού κλιμακώνει το θυμό.

Αν μιλήσετε χαμηλόφωνα, αν ο τόνος της φωνής είναι χαμηλός, είναι αδύνατον να συνεχίσετε να είστε θυμωμένος. Είναι πολύ σημαντικό είναι να λύνει κανείς μια διαφορά χρησιμοποιώντας μέτριο τόνο φωνής και κατάλληλες λέξεις που δεν αναστατώνουν ή δεν ενεργοποιούν στον άλλον ένταση και θυμό.

Το “ξέρεις ποιος είμαι ‘γω”

Μην πιστεύεις τα μάτια σου, αλλά βάλε και το μυαλό σου να δουλέψει. Ποτέ ή σπάνια αυτό που βλέπεις είναι αυτό που … είναι. Μια δύτερη ματιά, από ένα άλλο σημείο προσοχής σου δίνει πάντα μια άλλη εκδοχή για το ίδιο θέμα. Γι αυτό και η Διάκριση ας γίνει ο καλύτερος σύμβουλος σου. Η ερώτηση σου ας είναι “τι δεν διακρίνω;” και όχι “τι κάνω τώρα;” Διάβασε ένα αστείο ανέκδοτο και κράτησε το στον νου σου για να θυμάσαι πως κάθε φορά που βλέπεις κάτι φανερό, αυτό δεν σημαίνει πως είναι και ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ!

Ο Ιωάννης Μελισσανίδης οδηγεί νύχτα το αυτοκίνητο του μετά από ξέφρενο ξενύχτι. Ένας τροχονόμος τον σταματάει για αλκοτέστ. Πλησιάζει τον Μελισσανίδη και του λέει:
- Παρακαλώ φυσήξτε στο στόμιο.
- Καλά δε με αναγνωρίζεις;
- Όχι κύριε, παρακαλώ φυσήξτε να τελειώνουμε.
Τότε ο Μελισσανίδης κατεβαίνει από το αυτοκίνητο παίρνει πέντε μέτρα φόρα, τρέχει, κάνει μια τούμπα στον αέρα και προσγειώνεται .
- Τώρα με αναγνώρισες;
- Όχι κύριε. Θα φυσήξετε επιτέλους;
- Για πρόσεξε με πάλι.
Παίρνει δέκα μέτρα φόρα, τρέχει, κάνει τροχό, μια τριπλή τούμπα στον αέρα και μια τέλεια προσγείωση μπροστά στον τροχονόμο. Εν τω μεταξύ, ο άλλος τροχονόμος έχει σταματήσει αλλά τρία αυτοκίνητα για αλκοτέστ. Ο οδηγός του τρίτου αυτοκινήτου λέει στο συνοδηγό του:
- Πω πω πολύ το δυσκολέψανε το αλκοτέστ. Δεν το περνάμε με τίποτα !
Το “ξέρεις ποιος είμαι ‘γω” είναι αυτό που δημιουργεί τα προβλήματα σου, αν το Διακρίνεις και το βάλεις στην άκρη, θα λύθούν ακαριαία τα περισσότερα απ αυτά.

Το πλοίο των ηλιθίων

Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Έστρεψαν το πλοίο βόρεια και προχώρησαν μέχρι που συνάντησαν παγόβουνα και επικίνδυνους ογκόπαγους. Συνέχισαν να πηγαίνουν βόρεια σε όλο και περισσότερο επικίνδυνα νερά με μόνο σκοπό να δώσουν στους εαυτούς τους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν ακόμα περισσότερα λαμπρά κατορθώματα στην ναυσιπλοΐα.

Καθώς το πλοίο έφτανε σε όλο και υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, οι επιβάτες και το πλήρωμα γίνονταν όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι. Άρχισαν καυγάδες μεταξύ τους και παράπονα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν.
«Τρέμω από το κρύο», είπε ένας ρωμαλέος ναυτικός. «Αυτό είναι το χειρότερο ταξίδι που έχω βρεθεί. Το κατάστρωμα είναι γλιστερό από τον πάγο. Όταν είμαι στο παρατηρητήριο ο αέρας περνά το πανωφόρι μου σαν μαχαίρι. Κάθε φορά που δένω το πανί της πλώρης τα δάχτυλά μου πάνε να παγώσουν. Και γι’ όλα αυτά παίρνω μόνο πέντε πενιχρά σελίνια το μήνα».
«Νομίζεις ότι εσύ μόνον την έχεις άσχημα;», είπε μια γυναίκα επιβάτης. «Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ από το κρύο. Οι κυρίες σε αυτό το πλοίο δεν παίρνουν όσες κουβέρτες παίρνουν οι άντρες. Αυτό δεν είναι δίκαιο».
Ένας μεξικανός ναύτης παρεμβαίνει στην συζήτηση. «Εγώ παίρνω μόνο τον μισό μισθό από ότι παίρνουν οι άγγλοι ναύτες. Χρειαζόμαστε αρκετή ποσότητα φαγητού για να είμαστε ζεστοί σε αυτό το κλίμα και δεν παίρνω το μερίδιό μου. Οι Άγγλοι παίρνουν περισσότερο. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι οι αξιωματικοί μου δίνουν διαταγές στα αγγλικά αντί στα ισπανικά».
«Εγώ έχω περισσότερους λόγους να διαμαρτύρομαι από οποιονδήποτε άλλο», είπε ένας Ινδιάνος ναύτης. «Αν τα χλωμά πρόσωπα δεν μου είχαν κλέψει την προγονική μου γη, δε θα ήμουν καν σε αυτό το πλοίο μέσα στα παγόβουνα και τους αρκτικούς ανέμους. Θα ήμουν σε ένα κανό και θα κωπηλατούσα σε μια ωραία γαλήνια λίμνη. Μου αξίζει αποζημίωση. Τουλάχιστον ο καπετάνιος πρέπει να με αφήσει να παίζω ζάρια για να βγάζω μερικά λεφτά».
Ο λοστρόμος τότε φώναξε: «Χτες ο πρώτος αξιωματικός με αποκάλεσε «πούστη» μόνο και μόνο επειδή παίρνω πίπες. Έχω το δικαίωμα να παίρνω πίπες χωρίς να μου αποδίδουν τέτοιους χαρακτηρισμούς».
«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που έχουν κακή μεταχείριση σ’ αυτό το πλοίο…», παρενέβη μια φιλόζωη από τους επιβάτες, με φωνή τρεμάμενη από αγανάκτηση, «…γιατί την τελευταία εβδομάδα είδα τον δεύτερο αξιωματικό να κλοτσά τον σκύλο του πλοίου δύο φορές».
Ένας από τους επιβάτες ήταν καθηγητής κολεγίου. Σηκώνει τα χέρια και κραυγάζει: «Ρατσισμός, σεξισμός, ειδισμός, ομοφοβία και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης! Είναι διακρίσεις! Πρέπει να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη: ίσους μισθούς για τους μεξικανούς ναύτες, υψηλότερους μισθούς για όλους τους ναύτες, αποζημίωση για τον Ινδιάνο, ίσο αριθμό κουβερτών για τις κυρίες, εγγυημένο δικαίωμα το να παίρνει πίπες κανείς και όχι άλλες κλωτσιές στον σκύλο».
«ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζουν οι επιβάτες. «ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζει και το πλήρωμα. «Είναι διακρίσεις πρέπει να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας».
Ο μικρός καμαρότος καθάρισε το λαιμό του :
«Χμ. Χμ. Όλοι έχετε καλούς λόγους για να παραπονιέστε. Αλλά εμένα μου φαίνεται ότι αυτό που πρέπει πραγματικά να κάνουμε είναι να γυρίσουμε αυτό το πλοίο προς τα πίσω και να πάμε νότια. Γιατί αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε βόρεια σίγουρα θα ναυαγήσουμε αργά ή γρήγορα και τότε οι μισθοί σας, οι κουβέρτες σας και το δικαίωμα να παίρνεται πίπες δε θα προσφέρουν τίποτα γιατί θα έχουμε πνιγεί όλοι».
Αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία γιατί ήταν ένας μικρός καμαρότος.
Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί από την βάση τους στο πρυμναίο κατάστρωμα, έβλεπαν και άκουγαν. Τώρα αυτοί χαμογελούν και κλείνουν το μάτι ο ένας στον άλλο. Με ένα νεύμα του καπετάνιου ο τρίτος αξιωματικός κατέβηκε από το πρυμναίο κατάστρωμα, σουλατσάρισε μέχρι εκεί που είχαν συγκεντρωθεί οι επιβάτες και το πλήρωμα και σπρώχνοντας με τον ώμο του μπήκε ανάμεσά τους. Πήρε μια πολύ σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό του και μίλησε έτσι: «Εμείς οι αξιωματικοί πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάποια πραγματικά ασυγχώρητα πράγματα συμβαίνουν σε αυτό το πλοίο.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα μέχρι που ακούσαμε τα παράπονά σας. Εμείς είμαστε άντρες με καλή θέληση και θέλουμε να είμαστε σωστοί μαζί σας. Αλλά όμως ο καπετάνιος είναι σχετικά συντηρητικός και επιβάλει τους δικές του θέσεις, Μάλλον χρειάζεται ένα μικρό σκούντημα πριν κάνει οποιαδήποτε απτή αλλαγή. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αν διαμαρτύρεστε έντονα –αλλά πάντα ειρηνικά και χωρίς να παραβιάζετε τους κανόνες του πλοίου– θα ταρακουνήσετε τον καπετάνιο που αδρανεί και θα τον αναγκάσετε να καταπιαστεί με τα προβλήματα για τα οποία τόσο δίκαια διαμαρτύρεστε».
Αφού είπε αυτά ο τρίτος αξιωματικός γύρισε πίσω στο πρυμναίο κατάστρωμα. Καθώς πήγαινε, το πλήρωμα και οι επιβάτες του φώναζαν: «Μετριοπαθή! Ρεφορμιστή! Ψευτοπροοδευτικέ! Τσιράκι του καπετάνιου!»
Όμως, παρ’ όλα αυτά, έκαναν όπως αυτός τους είπε. Μαζεύτηκαν μπροστά από το πρυμναίο κατάστρωμα φωνάζοντας βρισιές προς τους αξιωματικούς και ζητώντας τα δικαιώματά τους. «Θέλω υψηλότερο μισθό και καλύτερες συνθήκες εργασίας», φώναξε ο ρωμαλέος θαλασσοπόρος. «Ίσες κουβέρτες για τις γυναίκες», φώναξε η γυναίκα επιβάτης. «Θέλω να λαμβάνω τις διαταγές μου στα ισπανικά», κραύγασε ο μεξικάνος ναύτης. «Θέλω το δικαίωμα να παίζω ζάρια», φώναξε ο ινδιάνος ναύτης. «Δεν θέλω να με λένε πούστη», φώναξε ο λοστρόμος. «Όχι άλλες κλοτσιές στον σκύλο», φώναξε η φιλόζωη. «Επανάσταση τώρα», φώναξε ο καθηγητής.
Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί μαζεύονται και συσκέπτονται για μερικά λεπτά, κλείνοντας το μάτι ο ένας στον άλλο, γνέφοντας καταφατικά και γελώντας. Τότε ο καπετάνιος στάθηκε μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα και με μια σπουδαία προσποίηση καλοσύνης, ανακοίνωσε ότι:
– Ο μισθός του ρωμαλέου ναυτικού θα ανέβει στα έξι σελίνια το μήνα.
– Ο μισθός του μεξικανού ναυτικού θα ανέλθει στα δύο τρίτα του μισθού των άγγλων.
– Η διαταγή για δέσιμο του πανιού της πλώρης θα δίνεται στα ισπανικά.
– Οι γυναίκες επιβάτες θα πάρουν άλλη μια κουβέρτα.
– Ο ινδιάνος ναύτης θα έχει το δικαίωμα να στήνει ένα παιχνίδι ζάρια τα σαββατόβραδα.
– Ο λοστρόμος δε θα αποκαλείται πούστης όσο κρατά την πεολειχία αυστηρά ιδιωτική.
– Και το σκυλί δεν θα τρώει κλωτσιές εκτός αν κάνει κάποια αταξία, όπως το να κλέψει φαγητό από το μαγειρείο.
Οι επιβάτες και το πλήρωμα γιόρτασαν αυτές τις παραχωρήσεις σαν μεγάλη νίκη, αλλά το επόμενο πρωί αισθάνονταν πάλι δυσαρεστημένοι.
«Έξι σελίνια το μήνα είναι πενταροδεκάρες και ακόμα παγώνουν τα δάκτυλά μου όταν δένω το πανί της πλώρης», γκρίνιαξε ο ρωμαλέος ναυτικός.
«Ακόμα δεν παίρνω τον ίδιο μισθό με τους άγγλους ή αρκετά τρόφιμα γι’ αυτό το κλίμα», είπε ο μεξικανός ναύτης.
«Εμείς οι γυναίκες δεν έχουμε ακόμα αρκετές κουβέρτες, που να μας κρατάν ζεστές», είπε η γυναίκα επιβάτης. Οι υπόλοιποι εξέφρασαν παρόμοια παράπονα και ο καθηγητής τους παρότρυνε.
Όταν τελείωσαν, ο μικρός καμαρότος μίλησε αυτή τη φορά αρκετά δυνατά ώστε οι υπόλοιποι να μην μπορούν εύκολα να τον αγνοήσουν: «Είναι πραγματικά τρομερό που το σκυλί τρώει κλωτσιές επειδή κλέβει ένα κομμάτι ψωμί από το μαγειρείο, και ότι η γυναίκες δεν έχουν ίσο αριθμό κουβερτών και ότι παγώνουν τα δάχτυλα του ναύτη και δεν βλέπω τον λόγο ο λοστρόμος να μη παίρνει πίπες αν το θέλει. Αλλά κοιτάτε πόσο χοντρά έχουν γίνει τα παγόβουνα και πόσο ο άνεμος φυσάει όλο και πιο άγρια. Πρέπει να γυρίσουμε το πλοίο προς τον νότο γιατί αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε βόρεια θα ναυαγήσουμε και θα πνιγούμε».
«Ω!, ναι», είπε ο λοστρόμος. «Είναι τόσο απαίσιο να συνεχίζουμε να πηγαίνουμε βόρεια, αλλά γιατί πρέπει εγώ να παίρνω πίπες κρυφά; Γιατί πρέπει να αποκαλούμαι πούστης; Δεν είμαι εγώ καλός όπως οι άλλοι;»
«Το να πλέουμε βόρεια είναι τρομερό», είπε η γυναίκα επιβάτης. «Αλλά δεν βλέπεις; Γι’ αυτό ακριβώς οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερες κουβέρτες για να μένουν ζεστές. Απαιτώ ίσες κουβέρτες για τις γυναίκες τώρα».
«Είναι αλήθεια», είπε ο καθηγητής, «ότι το να πλέουμε προς τα βόρεια επιφέρει μεγάλες κακουχίες σε όλους μας. Αλλά το να αλλάξουμε πορεία προς το νότο είναι ουτοπικό. Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω το ρολόι. Πρέπει να βρούμε έναν ώριμο τρόπο για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση».
«Κοιτάτε» είπε ο μικρός καμαρότος. «Αν αφήσουμε αυτούς τους τέσσερις παράφρονες στο κατάστρωμα την πρύμνης να έχουν τη δική τους πορεία θα πνιγούμε όλοι. Αν καταφέρουμε κάποια στιγμή να απομακρύνουμε το πλοίο από τον κίνδυνο, τότε μπορούμε να ανησυχούμε για τις εργατικές συνθήκες, της κουβέρτες για τις γυναίκες, και το δικαίωμα στην πεολειξία. Αλλά πρώτα πρέπει να στρίψουμε προς τα πίσω το σκάφος. Αν κάποιοι από εμάς μαζευτούν, φτιάξουν ένα σχέδιο και δείξουν λίγο θάρρος, μπορούμε να σώσουμε τους εαυτούς μας. Δεν χρειάζονται πολλοί από εμάς, έξι με οχτώ φτάνουν. Μπορούμε να καταλάβουμε την πρύμνη, να πετάξουμε αυτούς τους τρελούς έξω από το πλοίο, και να πάμε προς το νότο».
Ο καθηγητής σήκωσε τη μύτη του και είπε αυστηρά: «Δεν πιστεύω στην βία. Είναι ανήθικο».
«Είναι αήθης η χρήση βίας πάντα», είπε ο λοστρόμος.
«Με τρομάζει η βία», είπε η γυναίκα επιβάτης.
Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί έβλεπαν και άκουγαν όλη αυτή την ώρα. Με ένα σήμα από τον καπετάνιο ο τρίτος αξιωματικός κατέβηκε κάτω στο κυρίως κατάστρωμα. Μπήκε ανάμεσα στους επιβάτες και στο πλήρωμα, λέγοντάς τους ότι ακόμα υπάρχουν πολλά προβλήματα στο πλοίο.
«Έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο», είπε. «Αλλά, απομένουν ακόμα πολλά για να γίνουν. Οι συνθήκες εργασίας για τον ναύτη είναι ακόμα σκληρές, ο μεξικάνος δεν παίρνει ακόμα τα ίδια λεφτά με τον άγγλο, οι γυναίκες δεν έχουν ακόμα τις ίδιες κουβέρτες με τους άντρες, το παιχνίδι με ζάρια του ινδιάνου τα σαββατόβραδα είναι πενιχρή αποζημίωση για την χαμένη γη του, είναι άδικο για τον λοστρόμο να παίρνει πίπες στα κρυφά και ο σκύλος ακόμα να τρώει κλωτσιές πότε -πότε. Νομίζω ότι ο καπετάνιος χρειάζεται ακόμα ένα σκούντημα. Θα βοηθούσε αν όλοι εσείς πραγματοποιούσατε ακόμα μια διαμαρτυρία εφ’ όσον αυτή παραμένει μη βίαιη».
Καθώς ο τρίτος αξιωματικός πήγαινε πίσω στην πρύμνη, οι επιβάτες και το πλήρωμα του πλοίου τον έβριζαν αλλά μολαταύτα έκαναν αυτό που τους είπε και μαζεύτηκαν μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα για ακόμα μια διαμαρτυρία. Φώναζαν με στόμφο και ενθουσιασμό κραδαίνοντας τη γροθιά τους και ακόμα πέταξαν ένα κλούβιο αυγό στον καπετάνιο (ο οποίος το απέφυγε με έναν επιδέξιο ελιγμό).
Αφού άκουσαν τα παράπονά τους, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί, μαζεύτηκαν για μια κουβέντα κατά την οποία έκλειναν το μάτι ο ένας στον άλλο και γελούσαν πονηρά. Μετά ο καπετάνιος στάθηκε μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα και ανακοίνωσε ότι:
– Ο ρωμαλέος ναύτης θα πάρει γάντια για να κρατά τα δάκτυλά του ζεστά.
– Ο μεξικάνος ναύτης θα παίρνει μισθό ίσο με τα τρία τέταρτα του άγγλου ναυτικού.
– Οι γυναίκες θα πάρουν μια ακόμα κουβέρτα.
– Ο ινδιάνος ναύτης θα μπορεί να στήνει το παιχνίδι του και το Σάββατο και την Κυριακή το βράδυ.
– Ο λοστρόμος θα μπορεί να παίρνει πίπες δημοσίως αφού νυχτώσει
– Και κανείς δε θα κλωτσά τον σκύλο χωρίς ειδική εντολή από τον καπετάνιο.
Οι επιβάτες και το πλήρωμα έμειναν εκστασιασμένοι από αυτή τη μεγάλη επαναστατική νίκη, αλλά το επόμενο πρωί πάλι αισθάνονταν δυσαρεστημένοι και άρχισαν να γκρινιάζουν για τις ίδιες παλιές κακουχίες.

Ο μικρός καμαρότος αυτή τη φορά άρχισε να οργίζεται:
«Βρε ηλίθιοι», φώναξε, «δεν βλέπετε τι κάνουν ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί; Σας κρατούν απασχολημένους με τα ασήμαντα παράπονά σας για κουβέρτες, μισθούς, και κλωτσιές στο σκύλο ώστε να μη σκέφτεστε τι πραγματικά πάει στραβά σε αυτό το πλοίο, το ότι δηλαδή πάει όλο και περισσότερο προς τα βόρεια και όλοι θα πνιγούμε. Αν κάποιοι από εσάς έρθετε στα συγκαλά σας, μαζευτούμε και καταλάβουμε το πρυμναίο κατάστρωμα, θα μπορούσαμε να στρέψουμε αυτό το πλοίο και να σώσουμε τις ζωές μας. Αλλά το μόνο που κάνετε είναι να κλαψουρίζετε για τόσο μικρά θέματα όπως οι συνθήκες εργασίας, παιχνίδια με ζάρια και το δικαίωμα να παίρνει κανείς πίπες».
Οι επιβάτες και το πλήρωμα εξαγριώθηκαν.
«Μικρό!!» φώναξε ο Μεξικανός. «Θεωρείς λογικό το να παίρνω μόνο τα τρία τέταρτα του μισθού του άγγλου; Είναι αυτό μικρό πράγμα;»
«Πώς μπορείς να λες το παράπονό μου ασήμαντο!!» φώναξε ο λοστρόμος. «Δεν ξέρεις πόσο υποτιμητικό είναι να σε φωνάζουν πούστη;»
«Το να κλωτσάς ένα σκύλο δεν είναι μικρό θέμα», φώναξε η φιλόζωη. «Είναι άκαρδο, αισχρό και κτηνώδες».
«Εντάξει τότε» απάντησε ο μικρός καμαρότος, «τα θέματα αυτά δεν είναι μικρά και ασήμαντα. το να κλωτσάς είναι αισχρό και κτηνώδες και υποτιμητικό να σε αποκαλούν πούστη. Αλλά σε σχέση με το πραγματικό μας πρόβλημα, σε σχέση με το ότι το πλοίο πηγαίνει ακόμα βόρεια, τα παράπονά σας είναι μικρά και επουσιώδη. Επειδή, αν δεν γυρίσουμε αυτό το πλοίο σύντομα, θα πνιγούμε όλοι».
«Φασίστα» είπε ο καθηγητής.
«Αντεπαναστάτη» είπε η γυναίκα επιβάτης.
Κι όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα μπαίνουν στην κουβέντα ο ένας μετά τον άλλο αποκαλώντας τον μικρό καμαρότο φασίστα και αντεπαναστάτη. Τον έσπρωξαν μακριά και συνέχισαν να γκρινιάζουν για μισθούς, κουβέρτες για τις γυναίκες, για το δικαίωμα στην πεολειχία και για τη συμπεριφορά στο σκύλο.
Το πλοίο συνέχισε να πλέει βόρεια και μετά από λίγο συντρίφτηκε ανάμεσα σε δύο παγόβουνα και πνίγηκαν όλοι.
****
Από τον Ted Kaczynski γνωστότερο ως UNABOMBER

Ο Ιερός Λόχος

Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η "ελεύθερη" Ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες.

Η μονάδα αυτή συγκροτήθηκε το 1942 στην Κφαρ Υόνα της Παλαιστίνης και είχε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι αποτελείτο κατά το μεγαλύτερο μέρος της από αξιωματικούς οι οποίοι πλεόναζαν και δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν στον Ελληνικό Στρατό της Μέσης Ανατολής.
Βεβαίως, οι πολιτικές ανωμαλίες που κάθε τόσο προκαλούσαν δονήσεις στις Ελληνικές μονάδες από την πρώτη στιγμή σχεδόν της συγκροτήσεώς τους, ώθησαν πολυάριθμους αξιωματικούς που είχαν κατέλθει στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουν τον εχθρό και μόνο αυτόν, να ζητήσουν την μετάθεσή τους στη νέα μονάδα καθώς είχαν απαυδήσει από την ακατάσχετη και τελικώς μοιραία για τον στρατό πολιτικολογία. Έτσι η δύναμη του Ιερού Λόχου από αρχικά 143 άνδρες αυξήθηκε σταδιακά και με την διαδοχική ενσωμάτωση νέων εθελοντών κατά το τέλος του πολέμου έφθασε να αριθμεί 1.100 άνδρες.

Η μονάδα επρόκειτο, σύμφωνα με τις πρώτες σκέψεις, να ονομασθεί «Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων» και να αποτελεί μονάδα πολυβόλων. Αυτές όμως οι σκέψεις γρήγορα άλλαξαν όταν διοικητής ανέλαβε ο Συνταγματάρχης Πεζικού Χριστόδουλος Τσιγάντες. Έχοντας πλούσια πολεμική δράση στο ενεργητικό του ο Τσιγάντες θέλησε να προσδώσει στη μονάδα μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία και συλλαμβάνοντας έγκαιρα τις νέες τακτικές και εξελίξεις, ακολούθησε την οδό των Ειδικών Δυνάμεων.
Ταυτόχρονα καθιερώθηκε η ονομασία «Ιερός Λόχος» σε ανάμνηση των παραδοσιακών ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ο αιώνα (Ιερός Λόχος Θηβαίων, Ιερός Λόχος Υψηλάντη κ.λπ.).

Κατ’ αυτόν το τρόπο ο Ιερός Λόχος έγινε η πρώτη μονάδα Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού. Ως ιδιαίτερο έμβλημα σχεδιάσθηκε ένα αρχαιοελληνικό ξίφος περιβαλλόμενο από δάφνες με το σπαρτιάτικο ρητό «Η ταν ή επί τας», ενώ παράλληλα εισήχθη και ο μπεζ μπερές. H εκπαίδευση ήταν ποικίλη περιλαμβάνοντας ορεινό αγώνα, εκπαίδευση στα αλεξίπτωτο δολιοφθορές, πολεμικές τέχνες κ.λπ.

Ο Ιερός Λόχος οργανώθηκε σε τρεις διμοιρίες κρούσεως κινούμενες επί οπλισμένων με πολυβόλα τζιπ, ενώ υπήρχε και τμήμα υποστηρίξεως με οπλοπολυβόλα.
H μονάδα ενεπλάκη στις επιχειρήσεις κατά τω Γερμανοϊταλών στην Τυνησία κατά τις αρχές Φεβρουάριου 1943, υπαγόμενη στην διοίκηση το Γάλλου Στρατηγού Λεκλέρ και εκτελώντας περιπολική δράση. H πρώτη σοβαρή σύγκρουση έγινε στην τοποθεσία Κσαρ- Ριλάν όταν ο Ιερός Λόχος και γαλλικά τμήματα υπέστησαν την επίθεση Γερμανών η οποία και τελικώς αποκρούσθηκε.
Επακολούθησε η υπαγωγή της μονάδος στην Νεοζηλανδική 2α Μεραρχία και η προώθηση προς Ουάντι Ακαρίτ, Σφαξ, Σους, μέχρι την τελευταία αμυντική γραμμή του εχθρού στην Ενφινταβίλ. Εκεί την 17η Απριλίου, ο Ιερός Λόχος επέστρεψε εσπευσμένα στην Αίγυπτο προκειμένου να προετοιμασθεί για τις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις στο Αιγαίο.

Στο χώρο του Αιγαίου, οι Γερμανοί, μετά τις επιχειρήσεις της Δωδεκανήσου το φθινόπωρο του 1943, εδραίωσαν την παρουσία τους αφού εξουδετέρωσαν τις αγγλικές προσπάθειες διεισδύσεως στην περιοχή μετά την ιταλική συνθηκολόγηση της 8ης Σεπτεμβρίου. Στις επιχειρήσεις αυτές ο Ιερός Λόχος συμμετείχε ενεργά αν και χωρίς να έρθει σε άμεση σύγκρουση με τον εχθρό.
Στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, η μονάδα πραγματοποίησε το μοναδικό στην ελληνική ιστορία πολεμικό άλμα αλεξιπτωτιστών στην Σάμο, ενώ ένα άλλο τμήμα του αφίχθη δια θαλάσσης στο νησί. H δυσμενής όμως εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Ιερό Λόχο να εγκαταλείψει την Σάμο και μέσω Τουρκίας να επανέλθει στην Μέση Ανατολή.
Εφ’ όσον λοιπόν απέτυχε η προσπάθεια καταλήψεως των νησιών του Αιγαίου, το Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ανέθεσε στις βρετανικές Καταδρομικές Δυνάμεις, στις οποίες υπήχθη και ο Ιερός Λόχος να αναλάβουν δράση με σκοπό να αποδυναμώσουν και να διατηρήσουν σε καθεστώς ανασφάλειας τις γερμανικές φρουρές του Αιγαίου.

H επέμβαση του Ιερού Λόχου στο Αιγαίο, με δύναμη 446 ανδρών πλέον, άρχισε από τον Μάρτιο του 1944. Εκτελέσθηκαν μέχρι πέρατος του πολέμου συνολικά 207 περιπολίες και πραγματοποιήθηκαν 33 καταδρομικές επιχειρήσεις μικρής, μεσαίας και μεγάλης κλίμακος. Κατ’ αυτές προσεβλήθησαν φυλάκια και εγκαταστάσεις του εχθρού είτε σε συνεργασία με την βρετανική μονάδα LRDG και SBS, είτε αυτοτελώς, προξενώντας σημαντικές απώλειες στον εχθρό τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό.
Όταν κατά τον Σεπτέμβριο του 1944 άρχισε η γερμανική αποχώρηση από την Ελλάδα, ο Ιερός Λόχος απελευθέρωσε σειρά ελληνικών νησιών περισφίγγοντας στη συνέχεια τις φρουρές που παρέμειναν μέχρι λήξεως του πολέμου στο Αιγαίο. Η βαθμιαία δε αποκτηθείσα εμπειρία από τη φύση των επιχειρήσεων, οδήγησε σταδιακά και στην ανάληψη του βάρους του αγώνος κυρίως από τον Ιερό Λόχο. Παράλληλα με το καθαυτό πολεμικό έργο, ο Ιερός Λόχος συνέδραμε ενεργά στην τροφοδοσία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των χειμαζομένων κατοίκων των νησιών.
H τελική αναγνώριση της πολεμικής προσφοράς της μονάδος ήρθε κατά την υπογραφή της παραδόσεως των γερμανοϊταλικών φρουρών της Δωδεκανήσου την 8η Μαΐου του 1945, όταν ο Βρετανός Ταξίαρχος Μόφφατ παραλαμβάνοντας το πιστόλι του Γερμανού Στρατηγού Βάγγενερ το παρέδωσε στον Συνταγματάρχη Τσιγάντε, λέγοντας:
«Το τρόπαιο αυτό ανήκει σε σας και στον Ιερό Λόχο, ελευθερωτή των νησιών».
Έτσι επιστεγάσθηκε ένας αγώνας δύο ετών που συνέβαλε ουσιαστικά στην διατήρηση της ελληνικότητας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και στην επακολουθήσασα ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, παρά τις τουρκικές βλέψεις που ήδη από τότε έθεταν υπό αμφισβήτηση την μελλοντική τύχη του νησιωτικού αυτού χώρου.

Strange Fruit: Ένα συγκλονιστικό και επίκαιρο animation ενάντια στην επιδημία του ρατσισμού

Είναι ο ρατσισμός επιδημία; Κι αν είναι πώς μπορούμε να σταματήσουμε την εξάπλωση του και να πολεμήσουμε το κακό στη ρίζα του; Αυτά τα ερωτήματα πραγματεύεται το τρυφερό και συγκινητικό animation με τίτλο «Strange Fruit».

Η ειρηνική καθημερινότητα ενός πατέρα και του γιου του διακόπτεται από ένα άγνωστο αγόρι, διαφορετικού χρώματος από τους ίδιους.
Το βίντεο που σκηνοθέτησαν οι Shimi Asresay και Hili Noy έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία, μεταξύ των οποίων τη μαθητική διάκριση, στο 9ο Αnimfest της Αθήνας.
Πρόκειται για μία αλληγορία που πραγματεύεται τα φαινόμενα του ρατσισμού ως επίκτητη πολιτιστική επιδημία και το ζήτημα της προσωπικής συνείδησης του καθενός από εμάς, σε σχέση με την εκπαίδευση που λαμβάνουμε από την οικογένεια και το περιβάλλον μας.
Μπορούμε πραγματικά να επιμείνουμε στο προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων, όταν αυτό που πρέπει να πιστέψουμε, υπαγορεύεται σε εμάς;
Η ταινία παρουσιάζει το πόσο εύκολα μπορούμε να αποκτήσουμε το φόβο και το μίσος για τους «ξένους» καθώς και το πόσο εύκολα μπορεί τελικά να γίνουμε οι ίδιοι «ξένοι».