ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ!

Η μεγάλη γιορτή της Εαρινής Ισημερίας είναι το σημείο αναφοράς των πολιτισμένων κοινωνιών. Αρχικά ο εορτασμός σχετίζονταν με την έλευση του νέου έτους όπου για τις κοινωνίες των Γηγενών ξεκινούσε από την Εαρινή Ισημερία.

Παρά τις προσπάθειες ξεριζωμού των εθίμων από τους νομάδες κατακτητές, η εορτή της Εαρινής ισημερίας διατηρήθηκε ως σήμερα ως “Ανάσταση”.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε την αλλαγή που έγινε για τον εορτασμό του νέου έτους , με την καθιέρωση του νέου ημερολογίου.
Οι εορτές του νέου έτους στις «παγανιστικές κοινωνίες», εορτάζονταν έως τότε από την 25η Μαρτίου έως την 1η Απριλίου, με την εαρινή ισημερία, καθώς η εποχή αυτή χαρακτηρίζει την αναγέννηση της φύσης. Οι Ρωμαίοι συνέχισαν να εορτάζουν τον Μάρτιο το νέο έτος, αλλά το 154 π.χ και με τις αλλαγές των ημερολογίων, υιοθετήθηκε ως ημέρα εορτής του νέου έτους η 1η του Ιανουαρίου. Η αλλαγή αυτή της ημερομηνίας ήταν δύσκολο να γίνει αποδεκτή από τον κόσμο και αυτό διότι η 1η Ιανουαρίου δεν συνέπεφτε με κάποια ιδιαίτερη αγροτική ή άλλη παράδοση. Ο Ιανουάριος ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του Θεού Ιανού ο οποίος είχε δύο πρόσωπα το ένα κοίταγε το παρελθόν και το άλλο το μέλλον.
Το 525 μ. χ η Χριστιανική εκκλησία καταδικάζει ανάμεσα σε άλλα το έθιμο της πρωτοχρονιάς ως «ειδωλολατρικό», κάτι που ίσχυε έως τον μεσαίωνα. Ο Ιανουάριος καθιερώθηκε ως αρχή του έτους στον Δυτικό κόσμο μετά το 1500 μ. Χ.

Το έθιμο του «πρωταπριλιάτικου ψέματος», έχει τις ρίζες του σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή στην αλλαγή του ημερολογίου. Πιο συγκεκριμένα το «πρωταπριλιάτικο ψέμα» το οφείλουμε όπως πιστεύεται στους Γάλλους και συγκεκριμένα στον βασιλιά Κάρολο τον 9ο. Επί της βασιλείας του (1564), και με την αντικατάσταση υιοθέτηση του Ιουλιανού ημερολογίου με το Γρηγοριανό, αποφασίστηκε η πρώτη ημέρα του χρόνου που έως τότε εορταζόταν την 1η Απριλίου, να εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. (Κάτι που είχε αρχίσει όπως είδαμε παραπάνω από το 45 π.χ. ) Πολλοί όμως δεν δέχθηκαν την αλλαγή αυτή της ημερομηνίας του εορτασμού κυρίως οι άνθρωποι της υπαίθρου , συνεχίζοντας να εορτάζουν ως ημέρα αλλαγή του έτους και να στέλνουν δώρα την πρώτη του Απρίλη. Αυτό προκάλεσε τον χλευασμό των αστών αποκαλώντας τους «παλαιομοδίτες», στέλνοντας τους δώρα και προσκλήσεις σε ανύπαρκτες γιορτές. Το έθιμο της «κοροϊδίας» μεταφέρθηκε και στην Αγγλία του 18ου αιώνα και από κει στην Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι το έθιμο της πρωταπριλιάς καθιερώθηκε σ’ όλο τον κόσμο ως μια ευκαιρία για φάρσες και ψέματα. Το Γρηγοριανό ημερολόγιο έχει και αυτό τις ατέλειες του, (υπάρχει η απώλεια μιας ημέρας κάθε 2.500 χρόνια) γι’ αυτό και προτάθηκαν διάφορες μεταρρυθμίσεις.

Η πρωτοχρονιά δεν κατάφερε ποτέ να ξεριζωθεί από τις ψυχές των ανθρώπων και μεταλλάχθηκε σε Ανάσταση. Ανάσταση της φύσης, αναγέννηση, Ελπίδα.

Το μεγαλύτερο μέρος των πασχαλινών παραδόσεων συναντιέται σε διάφορες αρχαίες τελετουργίες εξιλασμού, που συνδέονται με την αρχή της άνοιξης. Στην υπογράμμιση του χαρακτήρα αυτού συμβάλλει και η περίοδος της Σαρακοστής που προηγείται του Πάσχα κατά την οποία-ιδιαίτερα κατά τους περασμένους αιώνες-η εγκράτεια αποκτούσε φανερή σημασία εξαγνισμού(μ’αυτό μπορεί να συνδεθεί και η αρκετά διαδεδομένη συνήθεια του “σιγυρίσματος του σπιτιού για το Πάσχα”.

Στις πασχαλινές παραδόσεις υπάρχουν δυο στοιχεία στα οποία από τους πιο απομακρυσμένους χρόνους αποδίδονται εξαγνιστικές δυνάμεις, το νερό και η φωτιά. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λ.π.), συνηθίζεται να ραντίζουν τους ανθρώπους και τα σπίτια, τη στιγμή που χτυπούν οι καμπάνες, θεωρώντας ότι εκείνη τη στιγμή το νερό ευλογείται και ότι λαβαίνει ειδικές προστατευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Εξίσου διαδεδομένη και σπουδαία, μεταξύ των πασχαλινών παραδόσεων, είναι η χρήση της φωτιάς, που άλλοτε ευλογούσαν τελετουργικά το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Σε πολλά μέρη συνηθίζουν να ανάβουν μεγάλες φωτιές στα γύρω υψώματα του οικισμού με σκοπό να πετύχουν καλή συγκομιδή.

Επίσης στις στάχτες που διατηρούνται ολόκληρο το χρόνο, αποδίδονται αποτροπιαστικές δυνάμεις. Από αρχαιότερα ειδωλολατρικά έθιμα προέρχεται και η χρήση των κόκκινων αβγών, που θεωρούνταν σύμβολο ζωής, και έγιναν δεκτά από τον πρωτοεμφανιζόμενο χριστιανισμό ως σύμβολο της Ανάστασης. Πολύ πιο πρόσφατο-από το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα και ίσως γερμανικής προέλευσης-είναι ωστόσο το έθιμο των ζαχαρένιων και σοκολατένιων αβγών που περιέχουν υλικά. Το περιστέρι και προπάντων το αρνί είναι, αντίθετα, βιβλικής προέλευσης, αλλά είναι φανερό ότι στην ανανεωμένη χριστιανική παράδοση γίνονται κυρίως σύμβολα αγνότητας και εισέρχονται γι’αυτό στο πλαίσιο των συνηθειών και πρακτικών εξαγνισμού.

Κακός ο καιρός σήμερα, αύριο ας ατενίσουμε την αυγή και ας αγγίξουμε το χώμα. Να θυμηθούμε ότι είμαστε παιδιά της Μεγάλης Μητέρας και να αγγίξουμε τη σάρκα της που έχουμε επιμελώς κρύψει κάτω από το τσιμέντο.

Σοκ: Τι μπορείς να πάθεις από την πολύ αϋπνία ή ξενύχτι!

Η χρόνια έλλειψη ύπνου λόγω αϋπνίας ή νυχτερινής εργασίας πιθανώς να είναι πιο σοβαρή από ό,τι θεωρούσαν ως τώρα οι επιστήμονες, καθώς, όπως έδειξαν πειράματα με ζώα, προκαλεί μια μόνιμη απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη διαπιστώνει άμεσα ότι ο χαμένος ύπνος μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή εγκεφαλικού ιστού. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί πλέον, είναι κατά πόσο η ζημιά αυτή είναι όντως μη ανατρέψιμη και στους ανθρώπους, κάτι για το οποίο θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ζίγκριντ Βίζεϊ του Κέντρου Ύπνου και Κιρκαδιανής Νευροβιολογίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Journal of Neuroscience», σύμφωνα με το BBC, διαπίστωσαν ότι η παρατεταμένη έλλειψη ύπνου σε ποντίκια, είχε ως συνέπεια να πεθάνει το 25% περίπου ορισμένων κυττάρων του εγκεφάλου τους.
Οι ερευνητές φρόντισαν ώστε το πείραμα να προσομοιάζει με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Μετά από αρκετές μέρες αϋπνίας, παρόμοιες με αυτές όσων εργάζονται σε νυχτερινές βάρδιες, τα πειραματόζωα είχαν χάσει περίπου το ένα τέταρτο μιας κατηγορίας νευρώνων (εγκεφαλικών κυττάρων), που εμπλέκονται στο να διατηρούν τον εγκέφαλο σε εγρήγορση.
Η Ζίγκριντ Βίζεϊ δήλωσε ότι το επόμενο βήμα θα είναι να εξεταστούν μετά θάνατον οι εγκέφαλοι εργαζομένων σε νυχτερινές βάρδιες, για να διαπιστωθεί αν παρατηρείται κάτι ανάλογο και σε αυτούς.
H έλλειψη ύπνου προκαλεί αληθινό χάος στον οργανισμό, καθώς αποσυντονίζει το βιολογικό ρολόι επηρεάζοντας το 97% των γονιδίων του, σύμφωνα με νέα μελέτη.
 Την μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Κέντρο Έρευνας Ύπνου (SSRC) του Πανεπιστημίου του Σάρεϋ, οι οποίοι επιστράτευσαν 22 εθελοντές, που υποβλήθηκαν σε αναλύσεις DNA καθώς ο οργανισμός τους περνούσε από τον φυσιολογικό κύκλο «πρωινή έγερση-νυκτερινός ύπνος» στον κύκλο «δουλειά το βράδυ-ύπνος το πρωί».
 Οι αναλύσεις έδειξαν ότι το 6% των γονιδίων μας είναι προγραμματισμένα με ακρίβεια να ενεργοποιούνται ή να απενεργοποιούνται συγκεκριμένες ώρες της ημέρας.
 Αυτή η λεπτή ισορροπία, όμως, χάθηκε μόλις άρχισαν οι εθελοντές να δουλεύουν νύχτα - και ο αποσυντονισμός που παρατήρησαν οι ερευνητές πρακτικά σημαίνει ότι η καρδιά, οι νεφροί και ο εγκέφαλος τους λειτουργούσαν σε διαφορετική ώρα.
 Όπως γράφει στην εφημερίδα «Daily Mail» η δρ Πένι Λιούις, λέκτορας Νευροεπιστήμης και επικεφαλής του Εργαστηρίου Ύπνου & Μνήμης του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, βραχυπρόθεσμα το μεγάλο πρόβλημα με την έλλειψη ύπνου δεν είναι ότι υποφέρει το σώμα, αλλά ότι βασανίζεται το μυαλό.
 «Οι ψυχολογικές και νοητικές συνέπειες της έλλειψης ύπνου είναι δραματικές», τονίζει. «Μπορεί να οδηγήσει σε διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης, παραισθήσεις, παράνοια, φτωχή μνήμη και κακή ικανότητα λήψης αποφάσεων».
 Όταν κοιμόμαστε, αντί ο εγκέφαλος να ηρεμεί μαζί με το υπόλοιπο σώμα, εισέρχεται σε ένα στάδιο υπερδραστηριότητας, εξηγεί. Εξασκεί δεξιότητες που έμαθε στη διάρκεια της ημέρας, αναβιώνει τραυματικές εμπειρίες για να τις καταπραΰνει και δημιουργεί συνδέσεις ανάμεσα σε φαινομενικά άσχετες έννοιες.
 «Κατανοώντας τον ρόλο που παίζει η νυκτερινή λειτουργία του εγκεφάλου στην ημερήσια ζωή μας, μπορούμε να βελτιώσουμε τη σχέση ανάμεσα στα δύο, καθώς και τη μάθηση, την υγεία, την δημιουργικότητα και τη μνήμη μας», επισημαίνει.

Όλα είναι προγραμματισμένα
 Οι άνθρωποι είναι γενετικά προγραμματισμένοι να χρειάζονται συγκεκριμένη ποσότητα ύπνου κάθε 24ωρο, αλλά και να μπαίνουν για ύπνο ξεχωριστή ώρα ο καθένας. Άλλοι είναι προγραμματισμένοι να κοιμούνται πολύ και άλλοι λίγο, αν και οι «προτιμήσεις» αυτές μπορούν να προσαρμοσθούν.
 Ο γενικός κανόνας, πάντως, είναι ότι κάθε 24ωρο πρέπει να αφιερώνουμε στον ύπνο τις 8 ώρες και να είμαστε ξύπνιοι τις υπόλοιπες 16.
 Το γονίδιο που ελέγχει την προδιάθεση ύπνου/αγρυπνίας αποκαλείται «Period-3» (ή PER) και είναι δύο ειδών: ένα μακρύ και ένα κοντό.
 Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ ανακάλυψαν ότι όσοι διαθέτουν την μακριά εκδοχή του γονιδίου, λειτουργούν καλύτερα το πρωί, ενώ όσοι διαθέτουν την κοντή αποδίδουν θαυμάσια τη νύχτα.
 Το γονίδιο αυτό εξηγεί γιατί οι πρωινοί τύποι κουράζονται πιο γρήγορα μέσα στην ημέρα, οπότε πρέπει να μπαίνουν πιο νωρίς για ύπνο.
 Κάθε άνθρωπος φέρει δύο κόπιες του Period-3, μία από κάθε γονιό. Κάποιοι άνθρωποι κληρονομούν δύο κόπιες από το μακρύ ή δύο από το κοντό γονίδιο, οπότε είναι «εξαιρετικά» πρωινοί ή νυχτερινοί τύποι.
 Οι περισσότεροι, όμως, φέρουν μία κοντή κόπια και μία μακριά, οπότε έχουν χαρακτηριστικά και από τους δύο τύπους - λ.χ. ναι μεν κοιμούνται νωρίς και ξυπνάνε νωρίς, αλλά δεν μπορούν να φάνε πρωινό μόλις ανοίξουν τα μάτια τους.
 Όποιος φέρει δύο κόπιες από τον μακριό τύπο του γονιδίου, χρειάζεται πολύ περισσότερο ύπνο, μπαίνει για ύπνο νωρίτερα απ’ όλους, κουράζεται ευκολότερα στη διάρκεια της ημέρας και δεν αντέχει την έλλειψη ύπνου.
 Όποιος φέρει δύο κόπιες από τον κοντό τύπο, αρέσκεται να μπαίνει αργά για ύπνο και, μολονότι δεν του αρέσει να ξυπνάει νωρίς ούτε λειτουργεί καλά το πρωί, αντέχει καλά την έλλειψη ύπνου.
 Και στις δύο περιπτώσεις, το κλειδί είναι να μην μπει κανείς πολύ νωρίς για ύπνο ούτε να ξυπνήσει πολύ αργά, διότι δεν θα κοιμηθεί καλά - και αυτό θα εκδηλωθεί με στριφογύρισμα στο κρεβάτι ή συχνή έγερση στη διάρκεια της νύχτας.
 Ωστόσο, σε τέτοια περίπτωση όσο λιγότερο μείνει κάποιος ξαπλωμένος, τόσο το καλύτερο: μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του ύπνου του και να μειώσει την κόπωση στη διάρκεια της ημέρας.

Ο ύπνος που δεν ξεκουράζει
 Αν και πολλοί άνθρωποι ξυπνούν κουρασμένοι το πρωί επειδή πάσχουν από αϋπνία ή άλλο πρόβλημα (λ.χ. υπνική άπνοια) που τους εμποδίζει να κοιμηθούν αρκετά ή καλά, πολλοί αισθάνονται κουρασμένοι παρότι κοιμούνται ήσυχα και επί πολλές ώρες. Σε τέτοια περίπτωση, το πρόβλημά τους είναι ότι κάνουν μη-αποκαταστατικό ύπνο, δηλαδή ο ύπνος τους είναι κακής ποιότητας και έτσι δεν ξεκουράζει τον οργανισμό.
 Ο ύπνος δεν είναι κάτι ενιαίο, αλλά αποτελείται από 4-5 κύκλους (υπνικοί κύκλοι), κάθε ένας εκ των οποίων έχει ορισμένα στάδια. Ο πρώτος κύκλος (μόλις κοιμηθούμε) διαρκεί περίπου 90 λεπτά, ενώ στους επόμενους κύκλους αυξάνεται βαθμιαία το «στάδιο των ονείρων» και η διάρκεια έως τα περίπου 120 λεπτά για τον καθένα. Τα στάδια κάθε υπνικού κύκλου είναι τα εξής:
 * Στάδιο 1. Σχετίζεται με την έναρξη του ύπνου και ουσιαστικά είναι το μεταβατικό στάδιο μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης. Στο στάδιο αυτό ο εγκέφαλος δίνει το μήνυμα στους μυς σου να χαλαρώσουν, λέει στην καρδία να χτυπά με λίγο χαμηλότερο ρυθμό και η θερμοκρασία του σώματος σου πέφτει λίγο.
 * Στάδιο 2. Είναι ένα στάδιο ελαφριού ύπνου, από το οποίο σχετικά εύκολα μπορεί κάποιος να ξυπνήσει.
 * Στάδια 3 και 4. Αποτελούν τον ύπνο των βραδέων κυμάτων (SWS), που είναι σταθερός και βαθύς, από τον οποίο δύσκολα ξυπνάει κάποιος. Παλαιότερα, τα στάδια αυτά αναλύονταν ξεχωριστά, αλλά τώρα πια θεωρούνται ενιαία.
 * Στάδιο REM. Είναι το στάδιο των ταχέων κινήσεων των ματιών, κατά το οποίο βλέπουμε όνειρα. Το στάδιο αυτό στους ενήλικες συνήθως καταλαμβάνει το 20-25% του συνολικού ύπνου.
 Οι πάσχοντες από μη-αποκαταστατικό ύπνο τυπικά έχουν μειωμένη δραστηριότητα στον εγκέφαλό τους κατά το στάδιο SWS - είναι σχεδόν σαν να μην κοιμούνται ποτέ βαθιά, κατά την δρα Λιούϊς. Επειδή, όμως, το στάδιο SWS διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ανανέωση του εγκεφάλου, οι πάσχοντες «σέρνονται» στη διάρκεια της ημέρας όσες ώρες κι αν κοιμηθούν.
 Τα διάφορα στάδια του ύπνου συσχετίζονται τόσο στενά με το βιολογικό ρολόι ότι ακόμα και η σιέστα διαφορετική ώρα μέσα στην ημέρα οδηγεί σε διαφορετικά είδη ύπνου. Έτσι, η σιέστα το πρωί χαρακτηρίζεται από ταχύτατη μετάβαση στο στάδιο REM των ονείρων, ενώ η σιέστα νωρίς το απόγευμα συνήθως οδηγεί στο στάδιο SWS.
 Αν λοιπόν κάποιος θέλει να ενισχύσει τις συναισθηματικές αναμνήσεις, καλύτερα είναι να ξυπνήσει πιο αργά το πρωί ή να κοιμηθεί για 20-30 λεπτά κάποια στιγμή πριν από το μεσημέρι. Αν, όμως, το θέμα είναι η εδραίωση νέων γνώσεων, τότε του είναι απαραίτητος ένας υπνάκος νωρίς το απόγευμα.

Ψυχολογία της διατροφής: Μια μέθοδος που κόβει τις λιγούρες!

Ψυχολογία : Τι φταίει και με πιάνουν συνέχεια λιγούρες;

Η ντοπαμίνη

Σας έχει συμβεί μερικές φορές να μην απολαμβάνετε πολύ τη γεύση της τροφής την ώρα που τρώτε, αλλά να τρώτε γρήγορα και μηχανικά, ακόμα και αν πριν λαχταρούσατε και ανυπομονούσατε να φάτε κάτι; Σας έχει συμβεί να νιώσετε μιαν ακατανίκητη επιθυμία («λιγούρα») για ένα φαγητό; Τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση; Ένας σημαντικός νευροδιαβιβαστής, που αξίζει λίγο περισσότερο την προσοχή μας, είναι η λεγάμενη ντοπαμίνη.

 

Όταν μια δραστηριότητα συνδεθεί με την πρόκληση ενός θετικού συναισθήματος (π.χ. τρώω σοκολάτα και νιώθω απόλαυση), δημιουργείται ένα κύκλωμα που μας κάνει να αναζητούμε αυτήν τη δραστηριότητα όλο και πιο συχνά, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ασυνείδητα (αναζητώ σοκολάτα για να νιώσω απόλαυση). Αυτό είναι που κάνει και ορισμένες δραστηριότητες (όπως είναι τα extreme sports, τα τυχερά παιχνίδια κτλ.) εθιστικές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εξαρτήσεις- δηλαδή το σώμα εθίζεται στην αναζήτηση του συναισθήματος που προκλήθηκε.

Η ντοπαμίνη λοιπόν δεν είναι σχετική τόσο με την ευχαρίστηση που μας έδωσε ένα ερέθισμα (για την ευχαρίστηση είπαμε ότι ευθύνονται άλλες ουσίες, όπως οι ενδορφίνες), αλλά με την προσμονή του, με την ανυπομονησία που χτίζεται γύρω από αυτό, ώστε, όταν μας συμβεί, να είναι ακόμα πιο έντονη η απόλαυσή του. Όταν δηλαδή ανυπομονούμε να γευτούμε κάτι, δημιουργούμε προσδοκίες που θα κάνουν την ικανοποίηση ακόμα πιο έντονη. Και αυτό δημιουργεί έναν κύκλο προσδοκίας-ανταμοιβής-ικανοποίησης, που, όσο πιο πολλές φορές τον επαναλάβουμε, τόσο πιο έντονα δημιουργεί αυτό που με απλά λόγια ονομάζουμε συνήθεια.

Ποιες τροφές δίνουν ευχαρίστηση και προκαλούν ανυπομονησία;

Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν είναι όλες οι τροφές το ίδιο απολαυστικές. Αν ήταν έτσι, στους κινηματογράφους δε θα σέρβιραν πατατάκια και ποπκόρν, αλλά και φρουτοσαλάτες ή ανάλατα, ωμά φιστίκια! Δεν έχουν λοιπόν όλες οι τροφές την ίδια ικανότητα να δημιουργούν τόσο μεγάλη ευχαρίστηση (ενδορφίνες) και ανυπομονησία (ντοπαμίνη). Οι νεότερες μελέτες μάς πληροφορούν ότι υπάρχουν τροφές που ασκούν πάνω μας μεγαλύτερη έλξη και μας κάνουν να τις αναζητούμε περισσότερο.

Ίσως θυμάστε μια παλιά διαφήμιση που προωθούσε πατατάκια με το σλόγκαν «κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα». Σας λέει τίποτα αυτή η φράση; Έχετε ποτέ προσέξει ότι υπάρχουν κάποιες τροφές που ασκούν πάνω σας μεγαλύτερη έλξη και στις οποίες δυσκολεύεστε να αντισταθείτε; Η ψυχολογία έχει αναγνωρίσει την ιδιότητα που έχουν κάποιες τροφές να μας κάνουν να τις αναζητούμε έντονα για να νιώσουμε καλύτερα. Οι τροφές αυτές έχουν χαρακτηριστεί με τον όρο «τροφές με υψηλή ενισχυντική αξία», γιατί ενισχύουν την τάση μας να τις αναζητήσουμε και να τις απολαύσουμε. Δεν είναι απλώς πιο εύ¬γευστες από κάποιες άλλες, αλλά κάτι έχουν και μας κάνουν να θέλουμε να τις τρώμε ασταμάτητα. Μας είναι πιο εύκολο να τις συνηθίσουμε.

Ποιες είναι λοιπόν οι τροφές με την υψηλότερη ενισχυτική αξία; Οι τροφές που οδηγούν στην έκλυση περισσότερης ντο- παμίνης και ασκούν μια δύναμη έλξης πάνω μας, ώστε να μην μπορούμε να τους αντισταθούμε και να τις τρώμε, ακόμα και αν δεν πεινάμε, είναι κυρίως αυτές που συνδυάζουν κάποια συστατικά και μάλιστα σε μεγαλύτερες δόσεις και αναλογίες από ι οι πιο απλές τροφές. Τα συστατικά αυτά είναι:

υδατάνθρακες (άμυλα, ζάχαρη) λιπαρά (φυτικά ή ζωικά) και αλάτι.

Γιατί όμως μας «τραβάνε» τόσο αυτές οι τροφές; Πώς εξηγεί ότι ασκούν τόση έλξη; Πολλές φορές, για να καταλάβουμε καλύτερα τη συμπεριφορά μας, πρέπει να φανταστούμε τον άνθρωπο όχι στο σύγχρονο περιβάλλον όπου ζει τα τελευταία όνο χρόνια της εξέλιξής του, αλλά όπως έζησε στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του σε αυτό τον πλανήτη. Και ας θυμηθούμε ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τις ευκολίες του είναι κάτι πολύ πρόσφατο. Μέχρι πρόσφατα λοιπόν ο άνθρωπος ήταν ένας οργανισμός που ζοΰσε κοντά στη φύση και που πάσχιζε να Επιβιώσει μέσα σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες. Με βάση τις ανάγκες εκείνου του τρόπου ζωής ο εγκέφαλός μας προσαρμόστηκε στις αντιξοότητες και, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, εξελίχθηκε και απέκτησε κάποια χαρακτηριστικά. Έτσι, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έμαθε να έλκεται από συγκεκριμένα τρόφιμα, στα οποία έδωσε αυξημένη «ενισχυτική αξία», γιατί του ήταν τόσο χρήσιμα. Έμαθε λοιπόν να έλκεται από:

•             αλμυρά τρόφιμα, γιατί το αλάτι, πέρα από ενισχυτικό γεύσης και συντηρητικό που είναι, προκαλεί και κατακράτηση υγρών - άρα βοηθούσε στο να μην αφυδατώνεται ο άνθρωπος στις εποχές που ήταν σπανιότερο να βρει τρεχούμενο νερό-

•             γλυκά τρόφιμα, γιατί οι υδατάνθρακες έδιναν πολύτιμη ενέργεια αλλά και επειδή η γλυκιά γεύση των καρπών ειδοποιούσε ότι είναι ώριμοι και βρώσιμοι (και όχι άγουροι ή χαλασμένοι)

•             λιπαρά τρόφιμα, γιατί ήταν πλούσια σε ενέργεια (θερμίδες) και έδιναν έτσι στον άνθρωπο τη δυνατότητα για μεγάλη θερμιδική πρόσληψη.

Οι «απαγορευμένοι καρποί»

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιες τροφές στις οποίες έχουν «αδυναμία» (η λέξη αυτή σημαίνει απουσία δύναμης, έλλειψη ελέγχου). Με τις τροφές αυτές δυσκολεύονται να είναι εγκρατείς και τις καταναλώνουν άσχετα από το αν πεινούν ή όχι. Για κάποιους όμως ανθρώπους υπάρχουν πολλές τέτοιες τροφές, τις οποίες περιστοιχίζουν ανάμεικτα συναισθήματα ανησυχίας και απόλαυσης, φόβου και όρεξης. Οι τροφές αυτές έχουν κάτι διαφορετικό: μας φωνάζουν σαν σειρήνες και δεν μπορούμε να ησυχάσουμε όταν τις έχουμε μπροστά μας. «Πρέπει» να τις φάμε.

Βέβαια δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τέτοιες «αδυναμίες». Αν όμως βρίσκετε ότι υπάρχουν κάποιες τροφές με τις οποίες εσείς δε νιώθετε άνετα, προσπαθήστε να τις σκεφτείτε. Αν δυσκολεύεστε, χρησιμοποιήστε περισσότερο χρόνο για την ακόλουθη άσκηση: Κάντε μια βόλτα στο σουπερμάρκετ, στο περίπτερο, στη γειτονιά, στο κέντρο της πόλης και παρατηρήστε τις τροφές γύρω σας. Επίσης παρατηρήστε τον εαυτό σας σε εκδηλώσεις, σε επισκέψεις, σε τραπεζώματα, στην καθημερινότητά σας. Και στο τέλος σκεφτείτε μία μία τις τροφές στις οποίες πιστεύετε ότι έχετε «αδυναμία».

Σε ποια τροφή (ή σε ποιες τροφές) δεν μπορώ (ή δεν μπορούσα κάποιες φορές) να αντισταθώ;

Σκεφτείτε τις τροφές που καταγράψατε σε αυτή την άσκηση. Για την καθεμιά από αυτές κάντε στον εαυτό σας τις εξής ερωτήσεις

•             Πότε την αναζητώ;

•             Πότε την πρωτοέφαγα;

•             Ποιος μου την έδωσε;

•             Πώς ήταν η ζωή μου τότε;

Όταν παρατηρούμε ακραίες ή τέλος πάντων έντονες αντιδράσεις στη συμπεριφορά των ανθρώπων, καταλαβαίνουμε ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτές. Έτσι, και όταν έχουμε υπερβολική αδυναμία σε μια τροφή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ελέγξουμε την κατανάλωσή της, η τροφή αυτή μάλλον σημαίνει για μας κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη γεύση. Δηλαδή σημαίνει ότι κάτι κρύβεται πίσω από αυτή την αδυναμία. Τι μήνυμα πιστεύετε ότι σας δίνει η κάθε τροφή στην οποία εντοπίσατε ότι έχετε υπερβολική αδυναμία; Μερικές ιδέες για τα «μηνύματα» που κρύβουν κάποιες τροφές:

•             «Θα σε κάνω να νιώσεις καλύτερα».

•             «Τρώγοντάς με θα ξεχαστείς από το πρόβλημά σου».

•             «Θα σου δώσω δυνάμεις».

•             «Θα σε παρηγορήσω».

•             «Θα σε κάνω να νιώσεις παιδί».

•             «Δεν μπορείς να με ελέγξεις».

•             «Θα σου αποδείξω ότι είσαι αδύναμος».

•             «Θα σου υπενθυμίσω ότι δεν μπορείς να αντισταθείς».

•             «Θα ξεχάσεις τις ερωτικές σου ελλείψεις».

•             «Θα ξεκουραστείς».

•             , «Θα βρεθείς με παρέα».

•             «Θα προστατευτείς...»

Τι σας λένε οι τροφές πειρασμοί; 

Οι τροφές όμως δεν έχουν φωνή. Οι άνθρωποι τους δίνουν φωνή. Αυτές απλώς υπάρχουν, κάποιοι τις κατασκευάζουν. Τα σοκολατάκια είναι απλώς σοκολατάκια, τα πατατάκια είναι απλώς πατατάκια, τα λουκανικοπιτάκια είναι απλώς λουκανικοπιτάκια. Υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν γύρω σας. Και επειδή δεν μπορείτε να τα εξαφανίσετε, για να γλιτώσετε από αυτή τη δοκιμασία (της εγκράτειας, ώστε να μη φάτε υπερβολικά), μπορείτε να μάθετε να συνυπάρχετε με τις τροφές στον ίδιο κόσμο ειρηνικά! Ήρθε η στιγμή να σταματήσετε να τις φοβάστε. Από τροφές που σας κάνουν να σηκώνετε τρομαγμένοι το χέρι και να λέτε έντονα «όχι, ευχαριστώ, δεν κάνει» ή που καταλήγετε να τις τρώτε σε υπερβολικές ποσότητες, νιώθοντας μετά άσχημα, μπορείτε να τις μετατρέψετε σε τροφές κοντά στις οποίες νιώθετε άνετα και ΕΣΕΙΣ επιλέγετε να τις φάτε ή να μην τις φάτε. 

Μην αρχίζεις τη μουρμούρα... Γιατί οι γυναίκες γκρινιάζουν πολύ;

Άλλο Λέω, άλλο εννοώ, άλλο καταλαβαίνει. Το ερώτημα είναι απλό και πολύ συνηθισμένο: Γιατί οι άνδρες και οι γυναίκες δεν μπορούν να συνεννοηθούν; Ας εξερευνήσουμε λοιπόν τα μυστικά του ανδρικού και γυναικείου εγκεφάλου με την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να… συννενοηθούμε.

Ο αρσενικός εγκέφαλος είναι μονόπλευ­ρος. Μπορεί να επικεντρώνεται σε ένα πράγμα τη φορά. Ο άνδρας όταν γράφει στον υπολογιστή δεν μπορεί να έχει στο νου του τα παιδιά, όταν φτιάχνει τον καφέ του και ξεκουράζεται δεν διανοείται καν να επιχειρήσει να μαζέψει τα παπούτσια ή τα ρούχα που έχει πετάει στο πάτωμα. Προσπαθήστε να τον κατανοήσετε λοιπόν. Δεν πρόκειται για κακή συνήθεια… πάντα.

Αντιθέτως ο θηλυκός εγκέφαλος είναι ορ­γανωμένος για να λεπουργεί πολυεπίπεδα. Η γυναίκα μπορεί να μαγειρεύει, να φροντίζει τα παιδιά, να κάνει δουλειές στο σπίτι να μιλάει με τις φίλες της στο τηλέφωνο. Όχι δεν είναι δικαιολογία για να τα κάνετε όλα. Απλά αναγνωρίστε ότι έχετε ένα χάρισμα που εκείνος μάλλον δεν το έχει.

Γιατί λέμε ότι οι γυναίκες είναι «γλωσσοκοπάνες;»

Γιατί ο γυναικείος εγκέφαλος μπορεί να παράγει 6.000-8.000 λέξεις τη μέρα, ενώ ο αντρικός αδυνατεί να παράγει πάνω από 2.000-4.000 λέξεις. Οι λέξεις είναι ανεμοστρόβιλοι που ξεκινούν από το κέντρο λόγου και συμπαρασύρουν στο πέρασμά τους τα πάντα ακόμα και τον αγαπημένος σας. Θα πρέπει δηλαδή να μάθει να ανέχεται τη μουρμούρα σας γιατί απλά έτσι είστε κατασκευασμένες να λειτουργείτε.

Στο βιβλίο του «Άντρες από τον Άρη, Γυναίκες από την Αφροδίτη», ο Ίζον Γκρέι, ο γκουρού των ανθρώπινων σχέσεων, εξηγεί:

Γιατί οι άντρες-προτιμούν τη σιωπή.

 Ο άντρας μένει σιωπηλός ή «καταφεύγει στη σπηλιά του» γιατί:

-Θέλει να σκεφτεί το πρόβλημά του και να βρει μία πρακτική λύση.

-Δεν έχει βρει την απάντηση ή αυτή που έχει βρει δεν τον ικα­νοποιεί.

-Είναι αναστατωμένος ή αγχωμένος. Τέτοιες στιγμές θέλει να μείνει μόνος και να ξαναβρεί τον έλεγχο!

-Θέλει να βρει  τον εαυτό του. (Αυτός ο λόγος αποκτάει ιδιαίτερη αξία όταν οι άντρες είναι ερωτευμένοι. Μερικές φορές αισθά­νονται ότι «χάνουν» ή «ξεχνούν» τον εαυτό τους.)

-Γιατί οι γυναίκες -από την Αφροδίτη- μιλούν.

Σε κάθε γυναίκα αρέσει να μιλά. Το κάνει για διάφορους λόγους.

(Πολλές φορές αυτοί είναι οι λόγοι που κάνουν έναν άντρα να θέλει

να κρυφτεί στη «σπηλιά» του.)

-Για να μεταδώσει ή να πάρει πληροφορίες. (Γενικά αυτός είναι και ο μόνος λόγος που κάνει τους άντρες να μιλούν.)

-Για να διερευνήσει και να βρει ακριβώς αυτό που θέλει να πει. Ο άντρας σωπαίνει, προκειμένου να βρει ακριβώς αυτό που θέλει να σκεφτεί. Η γυναίκα σκέφτεται φωναχτά.

-Για να ηρεμήσει όταν είναι αναστατωμένη. Εκείνος σταματά να μιλά, στη «σπηλιά» του έχει την ευκαιρία να ηρεμήσει.

-Για να δημιουργήσει κλίμα οικειότητας. Μιλώντας για τα συναισθήματά της μαθαίνει καλύτερα τον εαυτό της, Ο κάτοι­κος του Άρη, προκειμένου να βρει τον εαυτό του, σταματά να μιλά. Φοβάται ότι η μεγάλη οικειότητα θα τον κάνει να χάσει τον εαυτό του!

«Οι άνδρες δεν μιλούν πολύ» και αυτό αρέσει στις γυναίκες

Οι δυνατοί και λιγομίλητοι άνδρες ψηφίζονται από το ωραίο φύλο ως οι πιο γοητευτικοί
Επί δεκαετίες οι ερευνητές πίστευαν ότι οι γυναίκες έπεφταν στην αγκαλιά των λιγομίλητων ανδρών εξαιτίας του πέπλου μυστηρίου που κάλυπτε την όλη συμπεριφορά τους. Οπως φαίνεται από νέα ευρήματα, όμως, τελικά το… «λακωνίζειν» εστί ανδροπρεπές!
Σύμφωνα με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου British Columbia που πραγματοποίησαν τη μελέτη, κατά μέσον όρο οι γυναίκες εκστομίζουν τριπλάσιο αριθμό λέξεων ημερησίως συγκριτικά με τους άνδρες. Η καλωδίωση του εγκεφάλου τους αποδεικνύει, κατά τους ίδιους, ότι η… πολυλογία αποτελεί καθαρά γυναικείο χαρακτηριστικό, γεγονός που κάνει τους λιγομίλητους άνδρες να φαντάζουν πιο αρρενωποί.
Λίγα λόγια και… αρρενωπά
Βάσει των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι όταν μια γυναίκα γνωρίζει έναν ιδιαίτερα ομιλητικό άνδρα αντιλαμβάνεται ότι έχει ενισχυμένη τη γυναικεία πλευρά της προσωπικότητάς του και συνεπώς εμφανίζει το προφίλ ενός λιγότερου θελκτικού άνδρα. Αντίθετα, ένας άνδρας που χρησιμοποιεί κοφτές λέξεις και μιλάει με μεγαλύτερη σταθερότητα στη φωνή του φάνηκε να αποπνέει μια πιο θελκτική εικόνα στο ωραίο φύλο καθώς με τον τρόπο αυτόν διατηρούσε την αρρενωπότητά του.
«Η φωνή αποτελεί ένα απίστευτα εύπλαστο εργαλείο το οποίο χρησιμοποιούμε για να δομήσουμε την ταυτότητά μας» εξηγεί η γλωσσολόγος δρ Μόλι Μπάμπελ. «Πολύ λίγα στοιχεία γύρω από τη φωνή μας παραμένουν αμετάβλητα, έτσι θεωρήσαμε ότι η προτίμηση που δείχνουμε απέναντι σε κάποιον σχετίζεται με κάτι περισσότερο από τη φιγούρα και τη σωματοδομή του ατόμου που έχουμε απέναντί μας».
Βελούδινη φωνή ίσον επιτυχία
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ειδικοί ηχογράφησαν τις φωνές 30 εθελοντών και στη συνέχεια τους ζήτησαν να αξιολογήσουν τη «γοητεία» τους σε μια κλίμακα από το 1 ως το 9. Ολοι οι εθελοντές κατάγονταν από δυτικές περιοχές των ΗΠΑ, γεγονός που σήμαινε ότι είχαν κοντινή προφορά.
«Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι τείνουμε να βαφτίζουμε “θελκτικό” αυτό που πλησιάζει περισσότερο στο στερεότυπο της ανδρικής ή της γυναικείας φωνής που έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε από την κοινωνία στην οποία ζούμε» αναφέρει η δρ Μπάμπελ. «Τείνουμε, δηλαδή, να προτιμούμε άτομα τα οποία ακούγονται περισσότερο σαν κι εμάς όταν μιλάνε, μας αρέσουν άτομα τα οποία εμπίπτουν σε ό,τι εμείς γνωρίζουμε και θεωρούμε οικείο».
Κάτι τέτοιο, παρ’ όλα αυτά, προσθέτει η ειδικός, δεν αποκλείει το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να ερωτευτεί κάποιον ο οποίος έχει τελείως διαφορετική προφορά από τον ίδιο.
«Μόλις κάποιος βρεθεί εκτός της ακτίνας του οικείου περιβάλλοντός του – π.χ., σε μια άλλη περιοχή ή χώρα -, τότε ένας νέος και πιο εξωτικός ήχος ενδεχομένως να ηχεί ως πιο θελκτικός στα αφτιά του. Ακόμη, καλό είναι να γνωρίζουμε πως κάποιες προφορές ενδεχομένως να τις θεωρούμε πιο αποδεκτές από άλλες λόγω κοινωνικών στερεοτύπων που πολλές φορές συνδέονται με αυτές» καταλήγει η ειδικός.
Προφορικός… ερωτισμός
Συγκεκριμένα οι εθελόντριες που έλαβαν μέρος στη μελέτη δήλωσαν ότι προτιμούσαν τους άνδρες που χρησιμοποιούσαν μικρότερες λέξεις στις προτάσεις τους και είχαν πιο βαθιά φωνή από άλλους. Σε γενικές γραμμές, άνδρες και γυναίκες τείνουν να επιλέγουν άτομα με προφορά και τόνο στη φωνή τους παρόμοια με τα δικά τους. Ακόμη και στην περίπτωση των γυναικών, οι πιο «ναζιάρικες» φωνές, όπως εκείνη της Μέριλιν Μονρόε, φάνηκε να μαγνητίζουν το ενδιαφέρον του αντίθετου φύλου.
Μια τσιριχτή φωνή πάλι, βάσει των αποτελεσμάτων, έδινε την εντύπωση στους συμμετέχοντες ότι το συγκεκριμένο άτομο ήταν κρύο, κουρασμένο ή κάπνιζε, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνει αρνητική βαθμολογία.
Οι πιο λιγομίλητοι τύποι με βαθιά φωνή, όπως π.χ. ο Τζορτζ Κλούνεϊ, «σκαρφάλωναν» στην κορυφή των προτιμήσεων των γυναικών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με βαθιά φωνή και οι γυναίκες με ελαφρώς πιο ψηλή φωνή θεωρούνταν θελκτικοί από το αντίθετο φύλο ακριβώς επειδή η φωνή τους παρέπεμπε σε μια πιο ανδρική ή μια πιο γυναικεία φιγούρα αντιστοίχως.

Μάθετε πότε είναι ανεπανάληπτο το σεξ!

Το σεξ είναι από μόνο του μια… ενδιαφέρουσα εμπειρία. Παρόλα αυτά, υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να δείξουν αν οι ερωτικές σας περιπτύξεις είναι πραγματικά επιτυχημένες ή αν χρειάζονται επειγόντως να διορθωθούν.
Μάθετε πότε είναι καλό το σεξ και πότε όχι.
ποικιλία και εκπλήξεις
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου A&M, στο Τέξας απεφάνθησαν ότι όπως και το φαγητό έτσι και η ερωτική ζωή θέλει το αλατοπίπερο της.Για το λόγο αυτό συστήνουν να βάλετε στην κρεβατοκάμαρα σας εκτός από συναίσθημα και φαντασία.
Φροντίστε λοιπόν να υπάρχει εναλλαγή όχι μόνο στις στάσεις που προτιμάτε να κάνετε σεξ αλλά και στα μέρη που συνηθίζετε να έχετε τις ερωτικές σας περιπτύξεις.
είναι θέμα χρόνου
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων η πρόωρη εκσπερμάτιση αποτελεί την πιο συνηθισμένη σεξουαλική δυσλειτουργία σε άντρες κάτω των 60 ετών, αφού απασχολεί ένας στους πέντε άντρες ενώ εμφανίζεται δε με την ίδια συχνότητα σε όλες τις ηλικίες. Όσοι άντρες αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα η σεξουαλική πράξη ολοκληρώνεται συνήθως σε 1-2 λεπτά.
Στην περίπτωση που αντιμετωπίζεται αυτό το πρόβλημα καλό είναι συμβουλεύουν οι ειδικοί να απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό και να αποφεύγονται τα αρνητικά σχόλια από την πλευρά των γυναικών τα οποία θα επιδεινώσουν και τις σχέσεις του ζευγαριού.
απαραίτητη η επιθυμία
Όπως αναφέρει το ΙΜΟΠ μέχρι πρότινος οι επιστήμονες πίστευαν ότι για να αισθανθεί μια γυναίκα σεξουαλική διέγερση, θα πρέπει πρώτα να αισθανθεί σεξουαλική επιθυμία. Ωστόσο μελέτη (Basson, 2003) έδειξε ότι η πλειονότητα των γυναικών που βρίσκονται σε σταθερή μακροχρόνια σχέση συνήθως προχωρούν σε σεξουαλική επαφή χωρίς να προϋπάρχει η σεξουαλική επιθυμία. Για την ακρίβεια, πολλές έρχονται σε επαφή αισθανόμενες σεξουαλικά ουδέτερα.
Ωστόσο, αφού εμπλακούν και δεχτούν επαρκή σεξουαλικά ερεθίσματα και εφόσον αισθανθούν κάποιου βαθμού σεξουαλική διέγερση, τότε πυροδοτείται η σεξουαλική τους επιθυμία.
Ενώ δεν είναι απαραίτητη η σεξουαλική επιθυμία των γυναικών για να συμμετέχουν σε σεξουαλική δραστηριότητα, η πρόθεση να συμμετέχουν είναι απαραίτητη.
Η πρόθεση ποικίλλει: μπορεί να σχετίζεται με τη σκέψη ότι θα ακολουθήσει σεξουαλική ευχαρίστηση, πως θα αισθανθεί εγγύτητα με το σύντροφό της ή ότι θα ικανοποιηθεί σεξουαλικά ο σύντροφος.
Επίσης, μπορεί να σχετίζεται με σκέψεις που δεν έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο όπως, για παράδειγμα, ότι θα αποφύγει καβγά ή ότι εάν εμπλακεί, θα μπορέσει μετά να έχει την εύνοια του συντρόφου σε κάποιο άλλο ζήτημα.
πότε να ζητήστε βοήθεια
Όπως συστήνουν οι επιστήμονες του ΙΜΟΠ το ζευγάρι μπορεί να ζητήσει βοήθεια, αν βιώνει επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες σεξουαλικές επαφές ή όταν υπάρχει σημαντική διαφωνία για τις σεξουαλικές πρακτικές.
Προβλήματα επίδοσης αφορούν σε δυσκολία επίτευξης ικανοποιητικής στύσης, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, δυσκολία επίτευξης οργασμού, πρόωρη ή καθυστερημένη εκσπερμάτιση, πόνο κατά την επαφή ή στην περίπτωση όπου ένα ζευγάρι αισθάνεται ότι δεν είναι ικανοποιημένο από τη σεξουαλική του ζωή.
Επειδή η σεξουαλική λειτουργία δεν επηρεάζεται μόνο από τη σχέση μας και από ψυχολογικούς παράγοντες αλλά και από οργανικούς παράγοντες, μία εκτίμηση θα πρέπει να είναι συνδυαστική.
το ιδανικό είναι ταυτόχρονα;
Ο ταυτόχρονος οργασμός είναι πραγματικά μια όμορφη εμπειρία, η οποία δημιουργεί μια αίσθηση απόλυτης σεξουαλικής «ισορροπίας» και ηδονής. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητος ούτε και υποχρεωτικός. Ο ταυτόχρονος οργασμός μπορεί να έρθει αβίαστα όταν το ζευγάρι βρει το δικό του ρυθμό. Ακόμα, όμως, κι αν αυτό δεν συμβεί, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ικανοποίηση και απόλαυση στο σεξ.
απογειώστε το έταιρο ήμιση 
Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, η αυτοπεποίθηση της γυναίκας φαίνεται να είναι στενά συνδεδεμένη με το πως βλέπει το σώμα της και κατά συνέπεια αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στην ερωτική της ζωή.
Πάντως οι ερευνητές υποστηρίζουν πως το εύρημα αυτό αναδεικνύει πόσο σημαντικά είναι τα θετικά σχόλια των συντρόφων.

Ένα sexy μοντέλο ... και ”λίγο” Photoshop

Σου αρέσει η κοπέλα της φωτογραφίας;
Δες το βίντεο που ακολουθεί και θα διαπιστώσεις για ακόμη μία φορά γιατί δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τα πρότυπα ομορφιάς που μας πλασάρουν καθημερινά τα media:
Το CollegeHumor στα καλύτερα του

Ο λόγος για τον… Λεονάρντο Ντα Βίντσι

     Φανταστικός ζωγράφος,  ολοκληρωμένος μουσικός, σημαντικός εφευρέτης και επιστήμονας,  απίστευτα κοινωνικός με ιδιαίτερο χιούμορ και  τόσο γοητευτικός ώστε να θεωρείτε “θεός του σεξ” στην εποχή του.

Ο λόγος για τον… Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο οποίος αναφέρται συχνά ως το καλύτερο παράδειγμα μεγαλοφυίας σε διάφορους τομείς. Με άλλα λόγια, είναι το άτομο που επέδειξε και χρησιμοποίησε εντυπωσιακά όλες τις νοημοσύνες του. Η διάνοια του Λεονάρντο ήταν τόσο μεγάλη, ώστε μερικοί τον θεωρούν ως την μεγαλύτερη ιδιοφυία όλων των εποχών.

Ήταν σχεδόν εντελώς αυτοδίδακτος και αποτελεί ένα καταπληκτικό παράδειγμα  για όλους μας : δείχνει τι μπορεί να πετύχει κάποιος που διακατέχεται από την αποφασιστικότητα να επετείνει και να αναπτύξει την νοημοσύνη  του.
Σε αντίθεση με πολλές εσφαλμένες αντιλήψεις, ο Λεονάρτο δεν καταγόταν απο εύπορη οικογένεια και οι επίσημες σπουδές του ήταν πολύ βασικές. Από παιδί άρχισε να δουλεύει ως βοηθός ενός ζωγράφου και γλύπτη, και στο εργαστήρι του έμαθε την τέχνη του σχεδίου και της ζωγραφικής.
Ο ίδιος ο Λεονάρντο είπε ότι έγινε  “ιδιοφυία” επειδή  χρησιμοποίησε το μυαλό του για να μάθει πως δούλευε ο εγκέφαλος του και ιδίως οι αισθήσεις του. Ο Λεονάρντο υπερηφανευόταν για το γεγονός πως ήταν αυτοδίδακτος και συνήθιζε να υπογράφει ως “Μαθητής της Εμπειρίας.

Ο Λεονάρντο υπήρξε εκπληκτικά δημιουργικός. Άφησε πίσω του αθάνατα έργα τέχνης γλυπτά και “γέννησε” αμέτρητες άλλες πρωτότυπες ιδέες. Εκτός απο τις καλλιτεχνικές δυνατότητες του, ο Λεονάρντο ήταν επίσης εξαιρετικά ολοκληρωμένος μουσικός. Αν του δίνατε οποιοδήποτε έγχορδο όργανο,  ακόμα κι αν δεν το είχε ξαναδεί στη ζωή του, μπορούσε να το μάθει πολύ εύκολα και να παίζει με αυτό γνωστά αλλά και πρωτότυπα κομμάτια.
Ο Λεονάρντο ήταν γνωστός για τη βαθιά αυτοπεποίθηση του. Αγαπούσε τη μοναξιά κι ενδιαφερόταν και φρόντιζε τον εαυτό του μόνο όπως θα μπορούσε να τον φρόντιζε ένας στενός φίλος ή μια ερωμένη.

Mona Lısa
Ήταν επίσης, εξαιρετικά επιδέξιος στην κοινωνική νοημοσύνη. Υπήρξε ο πιο δημοφιλής προσκεκλημένος σε όλες τις δεξιώσεις και τις κοινωνικές συγκεντρώσεις της Φλωρεντίας. Τα κατάφερνε υπέροχα στο χιούμορ, μάγευε το κοινό με τις διηγήσεις του και χρησιμοποιούσε τις απέραντες μουσικές ικανότητες του για να διασκεδάζει τους άλλους καλεσμένους συνθέτοντας αυθορμήτως και παίζοντας τραγούδια που άφηναν τους άλλους εκστατικούς.
Είναι γνωστός ο θαυμασμός και η αγάπη που έτρεφε ο Λεονάρντο για τη φύση και τον φυσικό ζωντανό κόσμο. Σύμφωνα με διηγήσεις πήγαινε στην αγορά, αγόραζε ένα κλουβί γεμάτο πουλιά και μπροστά σε όλους ελευθέρωνε όλα τα πουλιά, παρακολουθώντας τα γοητευμένος τα σχήματα που έγραφαν στον αέρα ενώ πετούσαν ενθουσιασμένα με την απρόσμενη ελευθερία τους.

Ο Λεονάρντο απέρριπτε κατηγορηματικά την υπόθεση ότι κάποιος δε μπορεί να είναι έξυπνος και δυνατός ταυτοχρόνως. Ήταν γνωστός για την εξαιρετική αντοχή και ενεργετικότητα του κι είχε φήμη του δυνατότερου ανθρώπου στη Φλωρεντία.

Ήταν επίσης απίστευτα ελκυστικός. Ο ιστορικός Βαζάρι ανέφερε πως ο Λεονάρντο είχε ένα παράστημα τόσο τέλειο, οι κινήσεις του τόσο πλαστικές και η εμφάνιση του τόσο εντυπωσιακά γοητευτική ώστε οι συμπολίτες του παρατάσσονταν στους δρόμους της Φλωρεντίας μόνο και μόνο για να τον δουν να περπατά μέχρι το εργαστήρι του. Ήταν ο θεός του σεξ της εποχής του.

Leonardo da Vinci Leda and the Swan 1504-1506
Ο Λεονάρντο ανέπτυξε ιδιαιτέρως την αισθητηριακή νοημοσύνη του και συνήθιζε να προτρέπει όσους βρίσκονταν γύρω του να βελτιώσουν κι εκείνοι όλες τις αισθήσεις τους. Ανέπτυξε τόσο πολύ τις οπτικές του δυνατότητες ώστε ορισμένες φορές οι παρατηρήσεις του άγγιζαν τα όρια του θαύματος. Λέγεται ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είδε με γυμνό μάτι τα φεγγάρια του πλανήτη Δία και στον κώδικα του σχετικά με την πτήση των πουλιών κατέγραψε λεπτομέρειες που παρέμειναν ανεπιβεβαίωτες,  μέχρι την εφεύρεση της Φωτογραφίας, 350 χρόνια αργότερα, όταν ο φακός απέδειξε πως έχει δίκιο!!!
Για τον Λεονάρντο οι αριθμοί ήταν ένα φυσικό τμήμα της αρμονίας του σύμπαντος. Χρησιμοποιούσε τους αριθμούς σαν ένα βασικό εργαλείο σκέψης για μετρήσεις και υπολογισμούς σε όλους τους τομείς δραστηριότητας, τέχνη, σχεδίαση , μηχανική και εφευρέσεις. Απτό απίστευτα γόνιμο μυαλό του προήλθαν νέα σχέδια για υδραγωγεία , πύλες , φράγματα ποταμών , εφευρέσεις για υποβρύχια σκάφη για ιπτάμενες μηχανές και εκατοντάδες ευρηματικές ιδέες μηχανολογίας που κανένας άλλος δεν είχε σκεφτεί μέχρι τότε.
 
Επειδή είχε μελετήσει πολλούς τομείς δραστηριότητας το λεξιλόγιο του Λεονάρντο ήταν πολύ πλούσιο από τον μέσο όρο. Λόγω της αχαλίνωτης φαντασίας του μπορούσε να συνδυάσει αυτά τα δυο για να προσφέρει τις πιο όμορφες αναπολήσεις και περιγραφές. Πολλές από τις λογοτεχνικές σημειώσεις του αποτελούν πορτρέτα που δημιουργησε όχι με μπογίες αλλά με λέξεις.

Τρόποι με τους οποίους η τεχνολογία έχει καταφέρει να… «επανακαλωδιώσει» τον ανθρώπινο εγκέφαλο

Η τεχνολογία έχει αλλάξει την ανθρώπινη φυσιολογία.

Μας κάνει να σκεφτόμαστε διαφορετικά, να αισθανόμαστε διαφορετικά, ακόμη και να ονειρευόμαστε διαφορετικά. Επηρεάζει τη μνήμη μας, την ικανότητα προσοχής και συγκέντρωσης καθώς και την ποιότητα του ύπνου μας.

Αυτό οφείλεται σε ένα επιστημονικό φαινόμενο, γνωστό ως νευροπλαστικότητα, που δεν είναι άλλο από την ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τη συμπεριφορά του, με βάση τις νέες εμπειρίες που αποκομίζει.
Στην περίπτωση αυτή, οι «νέες εμπειρίες» είναι ο πλούτος πληροφοριών που προσφέρει το Διαδίκτυο και οι διαδραστικές τεχνολογίες.

Ορισμένοι ειδικοί εκθειάζουν τις επιδράσεις της τεχνολογίας στον εγκέφαλο, εγκωμιάζοντας την ικανότητά της να οργανώνει τις ζωές μας και να απελευθερώνει το μυαλό μας από βαθύτερες σκέψεις.
Άλλοι εκφράζουν φόβους ότι η τεχνολογία έχει παραλύσει την ικανότητα προσοχής και συγκέντρωσής μας και μας έχει κάνει μη δημιουργικούς και ανυπόμονους, σε οτιδήποτε αναλογικό.
Δείτε παρακάτω μερικούς από τους τρόπους, με τους οποίους η τεχνολογία έχει καταφέρει να… «επανακαλωδιώσει» τον ανθρώπινο εγκέφαλο:
1. Ονειρευόμαστε… έγχρωμα
Η τηλεόραση έχει επηρεάσει τόσο καθοριστικά την ψυχοσύνθεσή μας, που μπορεί να επηρεάζει ακόμη και τα όνειρά μας.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2008 από το πανεπιστήμιο Dundee της Σκωτίας, οι ενήλικες άνω των 55 ετών που είχαν μεγαλώσει σε ένα σπιτικό που διέθετε ασπρόμαυρη τηλεόραση, είχαν περισσότερες πιθανότητες να ονειρεύονται… σε ασπρόμαυρο φόντο.
Οι νεότερης ηλικίας συμμετέχοντες, οι οποίοι μεγάλωσαν στην εποχή της έγχρωμης τηλεόρασης, ανέφεραν -στην πλειοψηφία των περιπτώσεων- ότι έβλεπαν και έγχρωμα όνειρα.
Τα ευρήματα αυτά υποστήριξε και η Αμερικανική Ένωση Ψυχολογίας το 2011.
2. Βιώνουμε αυτό που (στα αγγλικά) αποκαλείται «FOMO»
Οι εκθέσεις γύρω από αυτό το φαινόμενο είναι μέχρι στιγμής ανεπίσημες. Ωστόσο, σύμφωνα με έναν ορισμό που έδωσαν οι New York Times, το φαινόμενο «FOMO» (από τα αρχικά της φράσης «fear of missing out») είναι ένα «μίγμα από άγχος, στρες, αίσθημα ανεπάρκειας και εκνευρισμού, που μπορεί να προκληθεί όταν κανείς δεν έχει πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
3. Βιώνουμε το σύνδρομο της «φανταστικής δόνησης»
Πολλές φορές πιστεύουμε ότι το τηλέφωνό μας χτυπά, ακόμη κι αν δε συμβαίνει αυτό.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2012, που είχε δημοσιευτεί στο επιστημονικό περιοδικό Computers and Human Behavior, ερευνητές υποστήριζαν ότι το 89% των 290 συμμετεχόντων σε αυτή βίωναν «φανταστικές δονήσεις» τουλάχιστον δύο φορές το μήνα, ακόμη κι όταν το κινητό τους τηλέφωνο παρέμενε… ήσυχο.
Το ίδιο παρατηρήθηκε και σε όσους εργάζονταν σε νοσοκομεία.
4. Δε μπορούμε να κοιμηθούμε
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πέφτουν για ύπνο με το laptop, ή το iPad τους αγκαλιά, βλέποντας ταινίες, διαβάζοντας βιβλία ή παίζοντας παιχνίδια στα smartphones.
Η συνήθεια αυτή ωστόσο μπορεί να έχει αρνητικές επιδράσεις στην ποιότητα του ύπνου.
Νευροεπιστήμονες υποψιάζονται, ότι το φως που εκπέμπεται από αυτές τις συσκευές, επηρεάζει τον οργανισμό και την παραγωγή των ορμονών του ύπνου.
Η έκθεση σε αυτά τα μήκη κύματος φωτός μπορεί να ξεγελάσει τον εγκέφαλο και να τον κάνει να πιστεύει ότι είναι ακόμη μέρα, κάτι που μπορεί να αλλάξει τον κιρκαδικό ρυθμό (τη λειτουργία του εσωτερικού μας, βιολογικού ρολογιού).
5. Επηρεάζεται η μνήμη και η ικανότητα συγκέντρωσης
Σε έναν κόσμο, όπου οποιαδήποτε πληροφορία είναι διαθέσιμη, αρκεί να έχει κανείς πρόσβαση στο διαδίκτυο… «ποιος χρειάζεται να γνωρίζει ποια είναι η πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης, όταν την απάντηση μπορεί να του δώσει άμεσα το Siri;», αναρωτιέται η Rebecca Hiscott στο Mashable.
Το 2007 σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σε 3.000 ανθρώπους, οι νεότεροι συμμετέχοντες είχαν μικρότερες πιθανότητες να θυμούνται βασικές προσωπικές πληροφορίες, όπως το νούμερο του κινητού τους τηλεφώνου, ή τα γενέθλια ενός πολύ κοντινού τους προσώπου.
Παρομοίως, μελέτες έχουν δείξει ότι οι υπολογιστές και τα κομπιουτεράκια μπορούν να μειώσουν απλές μαθηματικές δεξιότητες.
Ακόμη, μερικοί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να περιηγηθούν ούτε καν στις πόλεις που διαμένουν οι ίδιοι, χωρίς τη βοήθεια του GPS.
6. Αποκτούμε καλύτερες οπτικές δεξιότητες
Μια μελέτη του 2013 διαπίστωσε ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, όπως τα Halo και Call of Duty, ενίσχυαν την ικανότητα λήψης αποφάσεων καθώς και τις οπτικές δεξιότητες.
Ακόμη, τα παιχνίδια στρατηγικής, όπως το Starcraft μπορεί να βελτιώνουν τη «γνωστική ευελιξία του εγκεφάλου», ή την ικανότητα να εναλλάσσει διαδικασίες, ενισχύοντας το λεγόμενο «multitasking».
7. Είμαστε περισσότερο δημιουργικοί
Ο συγγραφέας Clay Shirkey υποστηρίζει ότι το διαδίκτυο ενισχύει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «γνωσιακό πλεόνασμα», τις επιπλέον δηλαδή ώρες και ενέργεια που αφιερώνει κανείς για να κάνει δραστηριότητες που απολαμβάνει.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προωθούν την κουλτούρα του «μοιράζομαι», κάνοντας τους χρήστες να αισθάνονται περισσότερο την τάση να δημιουργήσουν κάτι και να το μοιραστούν με τους φίλους τους (π.χ. ένα φωτογραφικό άλμπουμ, μια κριτική ενός βιβλίου/ταινίας κ.τ.λ.).

Εαρινή ισημερία

Η Εαρινή ισημερία γίνεται περίπου στις 21 Μαρτίου, όταν το κέντρο του Ηλίου είναι κατακόρυφο προς τον γήινο ισημερινό, διασχίζοντας τους ουρανούς από Νότο προς Βορρά, ενώ η φθινοπωρινή ισημερία γίνεται περίπου στις 23 Σεπτεμβρίου όταν ο Ήλιος διασχίζει από Βορρά προς Νότο

Εαρινή Ισημερία

Κατά τους αρχαίους Έλληνες, αυτή είναι η ώρα επιστροφής της Περσεφόνης από τον Άδη στη Γη και τη μητέρα της, τη Δήμητρα. Αυτή είναι η αρχή της Άνοιξης. Στην αστρονομία, ισημερία ονομάζεται η μέρα κατά την οποία έχουμε χρονικά ίση μέρα και ίση νύχτα. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στον αέναο «χορό» της Γης γύρω από τον εαυτό της και τον Ήλιο.

Επειδή ο άξονας περιστροφής της Γης δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς της, η διάρκεια τόσο της μέρας όσο και της νύχτας μεγαλώνει ή αντίθετα μικραίνει.
Ωστόσο, δύο φορές τον χρόνο, μία ως αρχή της Άνοιξης και μία ως αρχή του Φθινοπώρου, η Γη παίρνει τέτοια θέση που οι ακτίνες του Ήλιου πέφτουν κάθετα στον ισημερινό, εξισώνοντας ακριβώς τη μέρα και τη νύχτα.
Από το εαρινό ισημερινό σημείο και μετά, ο Ήλιος φαίνεται καθημερινά να σκαρφαλώνει όλο και πιο πάνω στο βόρειο ημισφαίριο του ουρανού. Οι μέρες μεγαλώνουν, οι νύχτες μικραίνουν, με αποτέλεσμα και ο καιρός να γίνεται όλο και πιο θερμός.
Όταν ο Ήλιος αγγίξει το βορειότερο σημείο τότε αρχίζει και πάλι να «βουτά» σιγά-σιγά προς τον ισημερινό. Και κάπως έτσι πραγματοποιείται ο ακούραστος κύκλος των τεσσάρων εποχών.
Η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας δεν είναι σταθερή. Η πρώτη μέρα της άνοιξης καταγράφεται μεταξύ της 19ης Μαρτίου και της 21ης Μαρτίου. Η ημερολογιακή αυτή διαφορά οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους.

Αρχικά, κάθε έτος δεν έχει ακριβώς τις ίδιες μέρες (π.χ. δίσεκτα έτη). Επιπλέον, η ελλειπτική τροχιά της Γης σε συνδυασμό με την βαρυτική έλξη των υπολοίπων πλανητών αλλάζουν διαρκώς τον προσανατολισμό μας απέναντι στον Ήλιο.
Αν και έχει διαμορφωθεί η κοινή πεποίθηση ότι παραδοσιακά η Άνοιξη αρχίζει στις 21 Μαρτίου, στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, στη διάρκεια του 20ού αιώνα αυτό συνέβη μόνο στα 36 από τα συνολικά 100 έτη, κυρίως στις αρχές και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα.
Στην Ευρώπη η τελευταία φορά που η άνοιξη μπήκε στις 21 Μαρτίου ήταν το 2007, ενώ η επόμενη θα αργήσει πολύ, αφού θα ξανασυμβεί το 2102.
Η εαρινή ισημερία είναι επίσης η αφετηρία μέτρησης για τον προσδιορισμό του εορτασμού της Ανάστασης του Χριστού από την θρησκεία μας.
Σύμφωνα με τον Κανόνα της Νίκαιας, εορτάζουμε την Ανάσταση την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο από την εαρινή ισημερία. Η αιτία της ημερολογιακής διαφοράς μεταξύ του εορτασμού της Ανάστασης από Ρωμαιοκαθολικούς και Ορθοδόξους, ωστόσο, έχει ενδιαφέρον:
Η διαφορά του εορτασμού της μέγιστης εορτής της Ορθοδοξίας μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας δεν προήλθε από τον καθ’ημάς ορισμό της εαρινής ισημερίας βάση του παλαιού – Ιουλιανού ημερολογίου, όπως συμβαίνει ενίοτε, ούτε από τυχόν διαφορετικό τρόπο υπολογισμού του, αλλά από τον εσφαλμένο προσδιορισμό της εαρινής πανσελήνου δια του 19ετούς κύκλου του Μέτωνος ο οποίος στην εποχή μας παρουσιάζει συσσωρευμένο σφάλμα περίπου 5 ημερών.


Μια πανευρωπαϊκή εορτή, πριν την βίαιη επιβολή του χριστιανικού καρκινώματος.
Μια εορτή που άρχισε να εορτάζεται και πάλι από τους λαούς της Ευρώπης.
Η ημέρα που ο ήλιος «νικάει» την νύχτα σε χρονική διάρκεια.



Καλή Άνοιξη σε όλους!