Οι σοφιστές και η διδασκαλία της πολιτικής και της ρητορικής τέχνης

Τι ακριβώς ήθελαν να κάνουν οι σοφιστές;

Ήθελαν πρώτα να διδάξουν πώς να μιλά κανείς δημόσια, πώς να υπερασπίζεται τις ιδέες του στην εκκλησία του δήμου ή στο δικαστήριο» πρώτος τους στόχος ήταν λοιπόν η διδασκαλία της ρητορικής. Σε μιαν εποχή, όπου όλα -οι δίκες, η πολιτική επιρροή, οι κρατικές αποφάσεις- εξαρτιόνταν από το λαό και ο ίδιος ο λαός εξαρτιόταν από τον προφορικό λόγο, ήταν ουσιαστικό το να ξέρει κανείς να μιλήσει δημόσια, να προβάλει επιχειρήματα, να συμβουλέψει τους συμπολίτες του στο πεδίο της πολιτικής. Όλα αυτά αποτελούσαν σύνολο και πρόσφεραν το κλειδί για μιαν αποτελεσματική δράση.

Έτσι εξηγούνται οι αποκλίσεις που παρουσιάζονται στους ορισμούς και ο­φείλονται κυρίως στις αποχρώσεις: συμβαίνει πραγματικά, ο Γοργίας να αυτο-προσδιορίζεται, στον Πλάτωνα, ως διδάσκαλος της ρητορικής και ο Πρωταγό­ρας ως διδάσκαλος της πολιτικής. Ο ένας αναφέρεται στη «ρητορική τέχνη» (Γοργίας 449α) και παραδέχεται ότι τελικά η τέχνη του αφορά τις συζητήσεις στα δικαστήρια και στην εκκλησία του δήμου» ο άλλος παραδέχεται ότι διδάσκει την «πολιτική τέχνη» (Πρωταγόρας 319α), και ακόμα διευκρινίζει ότι στόχος της διδασκαλίας του είναι να ξέρει κανείς να χειρίζεται τις υποθέσεις, και τις δικές του και της πόλης. Ωστόσο, η τέχνη να αποφασίζει κανείς ο ίδιος και να συμβουλεύει τους άλλους στηρίζεται στην ικανότητα του να ανακαλύπτει και να προβάλλει επιχειρήματα —και ο Πρωταγόρας έγραψε πολλά για την επιχειρηματολογία. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι η διαφορά που βλέπουμε στους ορισμούς εκφράζει το διαφορετικό προσανατολισμό των δύο σοφιστών όμως το ίδιο βέβαιο είναι ότι η ρητορική και η πολιτική συνδέονται στενά, καθώς η πρώτη οδηγεί στη δεύτερη και της προσφέρει όλα της τα όπλα. Για το σκοπό αυτόν η ρητορική σφυρηλατούσε κανόνες, συνταγές, μιαν ολόκληρη τεχνική —και η λέξη «τέχνη», που χρησιμοποιείται τόσο για τη ρητορική όσο και για την πολιτική, εκφράζει ακριβώς τόσο τη φιλοδοξία των σοφιστών να δημιουργήσουν μια μέθοδο όσο και την αίσθηση ότι το είχαν πετύχει.
 

Η επιτυχία στην πράξη ήταν λοιπόν εξαρχής στόχος της σοφιστικής διδασκαλίας. Επιμένοντας ότι όλοι μπορούσαν να την προσεγγίσουν και να επιτύχουν, οι σοφιστές άνοιγαν τα πεδία του λόγου για τον οποιονδήποτε. Η πελατεία των σοφιστών μπορεί να μη δημιουργεί την εντύπωση μιας πραγματικής κοινωνικής ανανέωσης, αλλά η δυνατότητα να αναδειχτούν με τη σοφιστική νέοι άνθρωποι σε ηγετικές θέσεις ήταν εξασφαλισμένη. Στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί, και κωδικοποιηθεί, ένας καινούριος τομέας σπουδών.
 

Ωστόσο, ο ολοφάνερα πρακτικός στόχος δεν ήταν και ο μόνος στόχος της σοφιστικής, όπως και αυτός ο ρητορικός συνάμα και πολιτικός τομέας σπουδών δεν αποτελούσε τη μοναδική νέα προοπτική που πρόσφεραν οι σοφιστές. Μιλώντας για καλή διαχείριση των προσωπικών και των κρατικών υποθέσεων, ο ορισμός του Πρωταγόρα προϋποθέτει ένα νοητικό περιεχόμενο, μια σοφία και μιαν εμπειρία, αποτέλεσμα της τέχνης όσων ξέρουν να κατευθύνουν σωστά τις ιδέες τους. Αυτό το νοητικό περιεχόμενο δεν είναι, από τα πράγματα, δυνα­τό να ξεχωρίσει από την καθαυτό ρητορική, για δυο λόγους.
 

Είναι πρώτα φανερό ότι το να ξέρει κανείς να αναλύει μια κατάσταση με τα σωστά επιχειρήματα μπορεί να χρησιμέψει τόσο για να καθορίσει ο ίδιος τη θέση του όσο και για να πείσει τους άλλους. Ο Πρωταγόρας το θεωρεί αυτονόητο, και αργότερα ο Ισοκράτης θα το διακηρύξει ξεκάθαρα και με αρχοντιά στο εγκώμιο του λόγου, που επαναλαμβάνεται δυο φορές στο έργο του (Πρός Νικοκλέα 5-9 και Περί Ἀντιδόσεως 253-257): Οι αποδεικτικές αρχές που χρησιμοποιούμε, όταν μιλούμε, για να πείσουμε τους άλλους είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούμε στους προσωπικούς μας συλλογισμούς· ονομάζουμε καλούς ρήτορες όσους μπορούν να απευθύνουν το λόγο στα πλήθη, καλόγνωμους όμως θεωρούμε όσους ξέρουν να ζυγιάσουν μέσα τους τα πράγματα σωστά.
 

Οι νεαροί Αθηναίοι μπορούσαν να διδαχτούν ένα επάγγελμα από ειδικευμένο δάσκαλο —να γίνουν γιατροί, γλύπτες, αρχιτέκτονες, καπετάνιοι, ή να μάθουν κάποιαν άλλη τέχνη από αυτές που τόσο συχνά χρησιμοποιούνται ως σημεία αναφοράς για τις συγκρίσεις στους πλατωνικούς λόγους. Όμως η συστηματική θεωρητική μόρφωση ήταν ανύπαρκτη. Οι Αθηναίοι διδάσκονταν από τη ζωή, κοιτάζοντας γύρω τους.
 

Και να που έρχονται ως περιοδεύοντες διδάσκαλοι οι σοφιστές. Προσφέρουν και πουλούν τη θεωρητική μόρφωση. Διδάσκουν τους πολίτες να μιλούν, να σκέπτονται, να κρίνουν -αυτά που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν όλη τους τη ζωή. Διδάσκουν τους νέους, που έχουν ήδη ολοκληρώσει την παραδοσιακή τους μόρφωση. Τους προσφέρουν κάτι διαφορετικό από τη μουσική και την άθληση, διαφορετικό ακόμα και από τους ποιητές του παρελθόντος. Τους οπλίζουν για την επιτυχία, για μιαν επιτυχία που δε βασίζεται στη δύναμη ή στη γενναιότητα, αλλά στην ενεργοποίηση της νόησης.
 

Η ενεργοποίηση της νόησης ήταν στοιχείο κοινό στους σοφιστές και στους φιλοσόφους· όμως οι σοφιστές την ασκούσαν σε καινούριο πλαίσιο και για νέους στόχους. Αυτοί οι διδάσκαλοι δεν ήταν θεωρητικοί, που αναζητούσαν απλά και μόνο τη μεταφυσική αλήθεια, όπως οι φιλόσοφοι· η διδασκαλία τους ήταν και πρακτική, το ίδιο αποτελεσματική στη ζωή, έλεγαν, όσο η επαγγελματική κατάρτιση. Μόνο που η εμβέλεια της ξεπερνούσε το πλαίσιο των επαγγελμάτων: αποτελούσε «τέχνη» προορισμένη για τον πολίτη.
 

Όλα αυτά εξηγούν τις δυσκολίες που φαίνεται να αντιμετώπισαν οι σύγχρονοι των σοφιστών, όταν προσπάθησαν να ορίσουν την καινούρια διδασκαλία· εξηγούν τους δισταγμούς του νεαρού Ιπποκράτη στον Πρωταγόρα, που όμως τρέχει να συναντήσει το διδάσκαλο, και τις διαφορές που παρουσιάζουν οι τυποποιημένες εκφράσεις των σοφιστών, όταν οι ίδιοι μιλούσαν για το έργο τους. Εξηγεί ακόμα και παρατηρήσεις σαν του Πρωταγόρα, που είπε ότι η σοφιστική υπήρχε από παλιά, ανομολόγητη όμως, κρυμμένη πίσω από διάφορα προσωπεία: το προσωπείο της ποίησης, της μύησης και της προφητείας, ή ακόμα και της γυμναστικής και της μουσικής (316(1-6). Η σοφιστική διδασκαλία ήταν η κατεξοχήν διδασκαλία και η πραγματική μόρφωση για τον άνθρωπο» μπορεί κανείς να πει ότι λίγο πολύ κρυβόταν μέσα στις προγενέστερες μορφές της εκπαίδευσης, αλλά ο Πρωταγόρας είναι ο πρώτος που ζητούσε να της δοθεί ξεχωριστή θέση και να αναγνωριστεί η αυτονομία της.
 

Αν έτσι είχαν τα πράγματα, καταλαβαίνουμε τη διπλή περηφάνια των σοφιστών. Από την άποψη ότι στο πεδίο τους δεν είχαν ούτε προκατόχους ούτε ανταγωνιστές, έκριναν ότι διδακτικά τους ανήκει ολόκληρη η πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου. Σε αντίθεση με την επαγγελματική κατάρτιση, τα μαθήματα τους δεν προορίζονταν να εκπαιδεύσουν μελλοντικούς σοφιστές, αλλά καλούς ρήτορες, άξιους πολίτες και ενημερωμένους ανθρώπους —η παιδεία τους δεν είχε όρια. Και όμως, αντίστροφα, οι σοφιστές ισχυρίζονταν ότι μπορούσαν να μεταδώσουν τη διδασκαλία τους άμεσα και αποτελεσματικά» και μιλούσαν για μια ρητορική ή πολιτική τέχνη, σαν να πρόκειται για καθορισμένη τεχνική, με γνωστούς κανόνες, που καθένας μπορούσε άνετα να τη μάθει.

Οι επιπτώσεις της χρήσης ναρκωτικών σε ένα πρόσωπο!

Έναν πρωτότυπο τρόπο βρήκε ένας φωτογράφος από το Λονδίνο για να παρουσιάσει τις τραγικές επιπτώσεις που έχει η χρήση ναρκωτικών ουσιών στον άνθρωπο. Όχι με διδαχές και νουθεσίες αλλά με… φωτογραφίες, γιατί ως γνωστόν (για πολλοστή φορά!) «μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις»!



Ο φωτογράφος Roman Sakovich, που ζει και εργάζεται στη βρετανική πρωτεύουσα, δημιούργησε μια εντυπωσιακή συλλογή εικόνων που αποτελείται από άντρες και γυναίκες ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ τη χρήση ουσιών.



Με βασικά εργαλεία του το μακιγιάζ και το Photoshop αλλά και τη συνδρομή διάφορων μοντέλων πέτυχε να καταδείξει με τον καλύτερο τρόπο την αλλαγή που επέρχεται σε έναν χρήστη ουσιών.



«Νομίζω είναι ένας τρόπος για να δει ο κόσμος τις συμβαίνει μετάτη χρήση. Δεν έχει σημασία τι θα πάρει κάποιος, αφού σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Και αν οι λέξεις τραγικό, αποκρουστκό και τρομακτικό δεν σας λένε κάτι, δείτε σας παρακαλώ τις εικόνες…», προτρέπει ο φωτογράφος.

Τα λάθη μας

Έχει κουραστεί τόσο πολύ αυτός ο κόσμος από την επανάληψη, που αλλάζει απλά ένδυμα, μα παραμένει επανάληψη. Και όμως επιμένουμε να θεωρούμε πως «μαθαίνουμε από τα λάθη μας». Πιο φανερό δεν γίνεται, ότι αυτό, απλά δεν είναι αλήθεια!

Ακούω ανθρώπους συχνά να μου λένε, «βλέπω πολλά, αναγνωρίζω τα λάθη μου…» και εκεί σταματάω να ακούω. Γιατί εκεί, έχουν σταματήσει να βλέπουν.

Μα πώς μπορείς να μάθεις από κάτι που το έχεις ονομάσει «λάθος» και με αυτή τη δήλωσή σου ν' αποδεικνύεις πως δεν έχεις καταλάβει ούτε στο ελάχιστο το νόημα της ζωής, το λόγο της ύπαρξής σου;

Και γύρω μου ο κόσμος τρελαίνεται… με τις εκλογές, με το Λαζόπουλο, με το κλείσιμο μεγάλων εταιριών, με την απειλή πολέμων, μα κυρίως με τα δικά του προσωπικά, άλυτα θέματα, που κουβαλάει από σεμινάριο σε σεμινάριο, από βιβλίο σε βιβλίο, από ψυχολόγο σε γκουρού, χωρίς όμως να τα λύνει, χωρίς να βγαίνει από το μικρό καβούκι της ύπαρξής του.

Πνίγεται στις ενοχές, βλέποντας τα "λάθη" του, πλάθει τα χειρότερα σενάρια με τη δύναμη της φαντασίας του, αλλά παρόλα αυτά παλεύει με χειρισμούς, με διορθώσεις, με "νέες αποφάσεις", που είτε δεν έχουν διάρκεια είτε δεν προσφέρουν αυτό που υπόσχονται. Δεν μπορεί ούτε καν να ξεχάσει παλιά λάθη του. Δεν τον αφήνουν να ξεχάσει. Έτσι γράφεται ολόκληρη η φτιαχτή ιστορία μας... και η προσωπική και η συλλογική.

Και η κόντρα με τη ζωή συνεχίζεται... να επαναλαμβάνεται...

Επιλέγει ξανά, αναγνωρίζοντας τα «λάθη» του, μα δε βλέπει πως τα «λάθη» επαναλαμβάνονται, γιατί δεν παρακολουθεί ολιστικά και σφαιρικά τη ζωή του. Ζει χαοτικά, προσωρινά, στην επιφάνεια της πραγματικότητας που θεωρεί πως φτιάχνουν άλλοι ή οι συνθήκες, αδυνατώντας να αντιληφθεί τη δική του συμμετοχή στη δημιουργία της.

Και συνεχίζει να κάνει και να ονομάζει «λάθη», προσπαθώντας να τα αποφύγει, να τα διορθώσει, μάταια όμως ή πολύ προσωρινά. Είναι τόσο εμφανές! Πάντα, παντού, κάθε φορά! Ότι κάνεις "λάθος", είναι βέβαιο, με μαθηματική ακρίβεια, πως θα το ξανακάνεις.

Και η Ζωή περιμένει, εκείνη τη «θεϊκή» ερώτηση που δεν έρχεται… Μήπως πρέπει να γυρίσω εντελώς ανάποδα και να εξετάσω τα πάντα εκ νέου, ξεκινώντας από τους ίδιους τους ορισμούς μου;

Γιατί όμως δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας; Πόσο ανάποδα βλέπουμε τον εαυτό μας και την πραγματικότητα; Το θέμα είναι μεγάλο και μπλέκονται πολλά άλλα, όπως αυτό της τιμωρίας, της συγχώρεσης και άλλα....

Εμπιστεύσου την Καρδιά σου

Έρχεται μια στιγμή, μετά από όλο το «κατέβασμα» της πληροφόρησης που έχουμε ψάξει και βρει, που μόνο η Καρδιά μας είναι ικανή να μας πει την αλήθεια, πέρα από κάθε ψευδαίσθηση, πέρα από κάθε σύγχυση.

 

Όμως την Καρδιά την μιμείται εύκολα ο απατηλός νους. Πώς μπορούμε να γνωρίζουμε τη διαφορά, όταν τόσο συχνά έχουμε μπερδέψει το ένα με το άλλο;

Δεν υπάρχει κανείς και τίποτα «εκεί έξω» που μπορεί να σου δείξει την αλήθεια. Δεν υπάρχει κανένα ποσοστό πληροφόρησης που μπορεί να σου αποκαλύψει, την δική σου Καρδιά, που είναι το ισοδύναμο της Ψυχής, του Πνεύματος, της Συνειδητότητας και του Εγώ, όλα σε ένα. Τελικά, θα χρειαστεί να προχωρήσεις πολύ πέρα από κάθε επηρεασμό, κάθε πληροφορία και να παραμείνεις μόνος, ατάραχος και αγνός. Όταν τελικά το έχεις θελήσει και κατακτήσει αυτό, εκεί, θα συναντήσεις την Καρδιά σου.

Σου μιλάει απλά, ειλικρινά και αποκαλύπτει τα πάντα, είτε τις δικές σου είτε τις ψευδαισθήσεις άλλων. Είναι περιεκτική και λυτρωτική, παρόλο που αρχικά μπορεί να φαίνεται πως είναι εναντίον σου. Γνωρίζει τα πάντα και έχει αίσθηση πέρα από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Είναι δυνατή και διάφανη, πάντα ήταν, απλά δεν το γνώριζες.

Είναι διαδικασία: μια συνεχόμενη πρόκληση που πολεμάς για να αποφύγεις όλη σου τη ζωή. Η εμπιστοσύνη είναι κάτι που χρειάζεται να επαν-ανακαλύψεις, γιατί έχεις ονοματίσει όλα όσα δεν είναι εμπιστοσύνη.

Αλλά η χαρά και η εσωτερική γαλήνη χρειάζεται να είναι μέρος του εσωτερικού σου ταξιδιού. Όλα όσα δεν είναι χαρά και εσωτερική γαλήνη, είναι κάποια «λάθος στροφή» που έχεις πάρει, με σκοπό να εξουδετερώσεις περισσότερες ψευδαισθήσεις από τη συνειδητότητά σου, ανοίγοντας δρόμο προς την παντοτινή αγάπη και ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας, που εκθέτουν τους προγραμματισμούς και συνενώνουν όλες τις αλήθειες, πέρα από τον διαχωρισμό και τη διάσπαση.

Η αληθινή αγάπη αποκαλύπτεται, όχι όταν μοιραζόμαστε κοινά ενδιαφέροντα ή/και ιδέες, απόψεις, αλλά όταν αντιλαμβανόμαστε από κοινού πως μοιραζόμαστε τον ίδιο ανώτερο σκοπό… επειδή ΔΕΝ υπάρχει άλλος.

Μερικές φορές η αλήθεια «σε κτυπά», με αυτά που οι ίδιες οι προβολές του προγραμματισμού της συνειδητότητάς σου έχουν ονομάσει «αρνητικά» ή «σκοτεινά».

Με ήρεμη Καρδιά, χωρίς προσκολλήσεις και ένα ανοιχτό μυαλό για να εξετάζουμε όλες τις εικονικές πραγματικότητες, επιλέγουμε τα βήματά μας προσεκτικά (σοφά) και ανάλαφρα. Τίποτα και όλα έχουν σημασία, γιατί χρειάζεται να παραμένουμε στον δικό μας δρόμο, όπως κι αν φαίνεται ή όποιος κι αν τον κρίνει. Ο κάθε «ένας»  που μας επηρεάζει, βρίσκεται μέσα μας, καθώς πρόθυμα αναγνωρίζουμε τις δικές μας πεποιθήσεις και αντιληπτούς περιορισμούς.

Οτιδήποτε κάνουμε ως «πρόγραμμα» ή συνήθεια ή υποχρέωση, είναι «χωρίς Καρδιά» και επομένως δεν μπορεί να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Μακροπρόθεσμα, δεν έχει πραγματικά σημασία ΤΙ κάνουμε. Αυτό που έχει σημασία και τελικά δηλώνει την επιθυμητή μας βούληση, είναι το επίπεδο της συνειδητότητας από το οποίο ξεκινάμε και βρισκόμαστε, για να δράσουμε: από το την πιο διευρυμένη μας οπτική, τη σοφότερη επιλογή, σύμφωνα με αυτά που χρειάζεται να διαχειριστούμε και βρίσκονται μπροστά μας. Και τότε, τα πάντα έχουν σημασία… κάθε λέξη, κάθε συναίσθημα, κάθε ενέργεια. Γιατί μέσα από όλα, εκφράζουμε, στιγμή με στιγμή, την αλήθεια με την οποία έχουμε συνδεθεί και έχουμε Γίνει.

Αστεροειδής αποκαλύπτει τη γέννηση και τον θάνατο του μαγνητικού πεδίου της Γης

Μια ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τη μαγνητική «μνήμη» διαστημικών βράχων που κατέληξαν στη Γη προερχόμενοι από τον ίδιο αστεροειδή.
Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να ανακαλύψουν περισσότερα στοιχεία για τον μηχανισμό που δημιούργησε το μαγνητικό πεδίο της Γης, αλλά και το πώς θα εξελιχθεί στον χρόνο «ζωής» που του απομένει.
Οι βράχοι είναι μετεωρίτες που βρέθηκαν στην Αργεντινή και οι οποίοι ενσωματώνουν στο εσωτερικό τους μικροσκοπικά σωματίδια που διατηρούν τη μαγνητική «ιστορία» του αστεροειδούς. Έτσι, κατ’ αναλογία φέρνουν στο «φως» το παρελθόν, αλλά και το μέλλον της γήινης μαγνητόσφαιρας.
Ο «μητρικός» αστεροειδής των μετεωριτών κινείται σε τροχιά ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ενώ όπως και τα υπόλοιπα παρόμοια σώματα στην ίδια ζώνη, αποτελεί υλικό από έναν μικρό πλανήτη που δεν σχηματίστηκε ποτέ λόγω της βαρυτικής επίδρασης του Δία.
Επομένως, τα μαγνητικά «σήματα» στο εσωτερικό των βράχων αντιστοιχούν σε ολόκληρη τη χρονική περίοδο από τον σχηματισμό του πυρήνα του αστεροειδούς από ρευστό σίδηρο, ο οποίος παρήγαγε το μαγνητικό πεδίο, μέχρι τη στιγμή που ο πυρήνας ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε, με συνέπεια το μαγνητικό πεδίο να εξαφανισθεί.
Η αποκρυπτογράφηση αυτών των «σημάτων» αφορά και στη Γη, επειδή ένας παρόμοιος εξώτερος πυρήνας από ρευστό σίδηρο είναι η αιτία και του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας.
Για να ανακτήσουν τα δεδομένα, οι Βρετανοί επιστήμονες επιστράτευσαν μια διάταξη γνωστή ως σύγχροτρο, όπου σωματίδια επιταχύνονται μέσα σε έναν θάλαμο με σχήμα δακτυλίου. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύτηκαν στην τελευταία έκδοση του περιοδικού Nature.
«Οι ιδέες για το πώς μεταβάλλεται ο πυρήνας της Γης, κατά τη διάρκεια εξέλιξης του πλανήτη μας, βρίσκονται σήμερα υπό αναθεώρηση», δήλωση στο BBC o Δρ Ρίτσαρντ Χάρισον, επικεφαλής της έρευνας από το Κέιμπριτζ.
«Μελετώντας τον αστεροειδή αποκτούμε μια εικόνα για τη γένεση και την εξαφάνιση του μαγνητικού του πεδίου, βλέποντας επομένως υπό νέο πρίσμα πώς λειτουργεί η ανάλογη διαδικασία στη Γη».
Τα σωματίδια στους μετεωρίτες που φέρουν τη μαγνητική «υπογραφή» του αστεροειδούς είναι εξαιρετικά μικροσκοπικά, με διαστάσεις περίπου όσο το ένα χιλιοστό της ανθρώπινης τρίχας.
Η «ιστορία» του μαγνητικού πεδίου που αποκαλύπτουν είναι πιο σύντομη από τον χρόνο «ζωής» της γήινης μαγνητόσφαιρας. «Από τη στιγμή που οι αστεροειδείς έχουν μικρότερο μέγεθος από τον πλανήτη μας, ο πυρήνας τους στερεοποιήθηκε πολύ πιο γρήγορα», προσθέτει ο ερευνητής.
Η ίδια «μοίρα», δηλαδή η πλήρης στερεοποίηση, προβλέπεται και για τον πυρήνα της Γης. Τότε, θα εξαφανισθεί το γήινο μαγνητικό πεδίο, αφήνοντάς τον πλανήτη μας εκτεθειμένο στην ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία.
Πάντως, σύμφωνα με τον Χάρισον, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα.

Tι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν έχουμε ψευδαισθήσεις

Οι ψευδαισθήσεις μπορούν να γίνουν απίστευτα τρομακτικές όταν συνειδητοποιούμε ότι αυτά που νιώθουμε, μυρίζουμε, ακούμε ή βλέπουμε δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, ενώ είμαστε ξύπνιοι.

 

Αν και είναι πειστικότατα ρεαλιστικές και αποτελούν τυπική ένδειξη ψυχικής διαταραχής, οι ψευδαισθήσεις δεν είναι ούτε σπάνιες, ούτε ιδιαίτερα επικίνδυνες.

 

Οι ψευδαισθήσεις θεωρούνται ένας ευαίσθητος και εξαιρετικά πολύπλοκος μηχανισμός ρύθμισης και οι γνώσεις των επιστημόνων σχετικά με αυτές έχουν αρχίσει να βαθαίνουν τα τελευταία χρόνια.

 

Οι ψευδαισθήσεις είναι το αποτέλεσμα εσφαλμένης αισθητηριακής αντίληψης για πρόσωπα, αντικείμενα και καταστάσεις που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν.

 

Δεν πρέπει να συγχέουμε τις ψευδαισθήσεις με τις οφθαλμαπάτες ή τις παραισθήσεις. Η οφθαλμαπάτη είναι η διαταραγμένη αντίληψη για ένα αισθητηριακό ερέθισμα που υπάρχει στην πραγματικότητα, ένα τρικ του μυαλού. Η παραίσθηση, από την άλλη, αφορά σε παγιωμένες πεποιθήσεις που έχουν αποκρυσταλλωθεί με την πάροδο του χρόνου, παρ' ότι υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία που υποδεικνύουν ότι δεν ισχύουν.

 

Η Δρ Gabriella Farkas, εκπαιδευόμενη ψυχίατρος στο Ιατρικό Κέντρο LIJMC της Νέας Υόρκης, υποστηρίζει ότι οι ψευδαισθήσεις μπορούν να αποκαλύψουν σημαντικές πληροφορίες για το άτομο. «Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ψευδαισθήσεις είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης γενετικής αδυναμίας και στρεσογόνων παραγόντων (τραύμα, κατάχρηση ουσιών, δυσάρεστα γεγονότα κ.λπ.), με αποτέλεσμα να εκδηλώνονται συμπτώματα ψύχωσης», δήλωσε η Farkas στη Medical Daily μέσω e-mail.

 

Οι ψευδαισθήσεις εκδηλώνονται σε ασθενείς με διάφορες ψυχικές διαταραχές, όπως ψυχωσικές διαταραχές, διπολική διαταραχή, ψυχωσική κατάθλιψη, μετατραυματικό στρες, ντελίριο ή και άνοια. Επίσης, περίπου το 75% των ασθενών με σχιζοφρένεια εκδηλώνουν περιστασιακά ψευδαισθήσεις.

 

Θα πρέπει να σημειωθεί πως οι ψευδαισθήσεις δεν υποδεικνύουν απαραίτητα ψυχική ή σωματική νόσο. Εκδηλώνονται επίσης σε άτομα που κάνουν χρήση αμφεταμινών, κοκαΐνης, παραισθησιογόνων (LSD και PCP) και άλλων ναρκωτικών ουσιών. Επίσης, ψευδαισθήσεις μπορεί να εκδηλώσει ένα άτομο λόγω στερητικού συνδρόμου στο αλκοόλ, τα υπνωτικά/αγχολυτικά χάπια ή τα ηρεμιστικά.

 

Στο γενικό πληθυσμό, οι ψευδαισθήσεις εντοπίζονται λόγω έλλειψης ύπνου, έλλειψης τροφής, έλλειψης νερού, οξυγόνου (ομφαλοσκοπία). ή αισθητηριακού αποκλεισμού (περιορισμός όρασης, ακοής ή άλλης αίσθησης) -θυμηθήτε τις περιπτώσεις των "ιερών ανθρώπων''. Δεν αποκλείεται να εκδηλωθούν ψευδαισθήσεις και σε άτομα που βρίσκονται στο στάδιο πένθους (π.χ. ακούνε τη φωνή του αγαπημένου που έφυγε ή βλέπουν το πρόσωπό του).

 

Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει εκτενώς το φαινόμενο των ψευδαισθήσεων σε άτομα με σχιζοφρένεια, καθώς τα επεισόδια στους ασθενείς αυτούς είναι ιδιαίτερα συχνά. Αν και οι ψευδαισθήσεις μπορούν να επηρεάσουν οποιαδήποτε από τις πέντε αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση και αφή), συχνότερες είναι οι ακουστικές ψευδαισθήσεις στους ασθενείς με σχιζοφρένεια.

 

Ο διακεκριμένος καθηγητής Ηλεκτρολογικής Μηχανικής και Μηχανικής Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού (UNM), Vince Calhoun, αναζήτησε τρόπους να αναγνωρίσει και να χαρακτηρίσει την ψυχική νόσο, τη σχιζοφρένεια συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας την απεικόνιση διά μαγνητικού συντονισμού (MRI) και την ηλεκτρο-μαγνητο-εγκεφαλογραφία (MEG) προκειμένου να εξετάσει την εγκεφαλική δραστηριότητα σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.

 

Στο βίντεο με τίτλο «Ιχνηλατώντας τις Ψευδαισθήσεις στον Εγκέφαλο», ο Calhoun και οι συνεργάτες του μελέτησαν τον ανθρώπινο εγκέφαλο την ώρα που εκδηλωνόταν μια ψευδαίσθηση.

 

 

Οι ερευνητές αναζήτησαν συγκεκριμένα μοτίβα που εξελίσσονται όταν εκδηλώνεται η ψευδαίσθηση.

 

Οι επιστήμονες πασχίζουν να κατανοήσουν τις μεταβολές που συμβαίνουν στον εγκέφαλο –τόσο δομικές όσο και λειτουργικές– και οδηγούν στην εκδήλωση των ψευδαισθήσεων σε ψυχικά ασθενείς. Στους ασθενείς αυτούς, οι ψευδαισθήσεις μπορούν να αποκαλύψουν πληροφορίες για την επικοινωνία επιμέρους περιοχών του εγκεφάλου και όχι τόσο για το πώς λειτουργεί μια μεμονωμένη περιοχή του εγκεφάλου.

 

Οι αισθητηριακές ψευδαισθήσεις είναι συχνότερα ακουστικές και δευτερευόντως οπτικές. Οι ακουστικές ψευδαισθήσεις είναι συνήθως μια ζωντανή αφήγηση για το τι κάνει το άτομο μια δεδομένη στιγμή ή υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνει το άτομο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αντικείμενο της ψευδαίσθησης του John Nash στην ταινία A Beautiful Mind είναι ένας άνθρωπος, οπότε θεωρούμε την ψευδαίσθηση οπτική. Ωστόσο, η ψευδαίσθηση είναι στην ουσία ακουστική. Πρόκειται για μια εγγενή αδυναμία της ταινίας να αποτυπώσει ορθά την ακουστική ψευδαίσθηση, καθώς οι ασθενείς με σχιζοφρένεια σπανίως εκδηλώνουν κρίσεις οπτικών ψευδαισθήσεων.

 

 

Οι οπτικές ψευδαισθήσεις υποδεικνύουν συχνά κάποια νευρολογική πάθηση. Για παράδειγμα, περίπου το 15% των ατόμων που πάσχουν από ημικρανίες εκδηλώνουν τη λεγόμενη αύρα, από παροδική απώλεια όρασης έως ήπιες ψευδαισθήσεις (βλέπουν γραμμές και σχήματα). Στην περίπτωση αυτή, η ψευδαίσθηση οφείλεται πιθανώς σε διατάραξη της κυκλοφορίας του αίματος. Οπτικές ψευδαισθήσεις μπορεί επίσης να εκδηλώσουν άτομα με επιληψία.

 

Στο γενικό πληθυσμό, μια «απλή» οπτική παραίσθηση περιλαμβάνει λάμψεις, χρώματα, γραμμές ή απλά γεωμετρικά σχήματα και μπορεί να υποδεικνύει παροδική δυσλειτουργία στις οπτικές διόδους του ματιού ή του εγκεφάλου.

Έχεις νεύρα;

Εργαλεία για την απόσπαση της προσοχής

 

Η απόσπαση της προσοχής είναι μια αποτελεσματική στρατηγική για να αντιμετωπίζετε όλες τις υποθετικές σκέψεις και τις ανησυχίες που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Δεν τη συνιστούμε επ’ ουδενί για τις ανησυ­χίες που μπορείτε να ρυθμίσετε και για τις οποίες πρέπει να αναλάβετε δράση. Όσον αφορά, όμως, ζητήματα για τα οποία δεν μπορείτε να κά­νετε τίποτα και που απλώς...

καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο στο μυαλό σας, η απόσπαση της προσοχής είναι μια εξαιρετική τεχνική:
 

Απομακρύνει το επίκεντρο της προσοχής σας από τις αρνητικές σκέψεις σας αλλά και από τις σωματικές αντιδράσεις του άγχους και της αγωνίας. Κι έχει αποτέλεσμα επειδή, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι διατείνονται ότι εκτελούν πολλαπλές ταυτόχρονες εργασίες, δεν μπορούμε να επικεντρώ­σουμε σοβαρά την προσοχή μας σε δύο πράγματα ταυτόχρονα. Όταν συγκεντρωθείτε σε κάτι που σας ηρεμεί, αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι δεν θα συγκεντρωθείτε σε οτιδήποτε σας δημιουργεί άγχος (ή τουλάχι­στον θα το σκεφτείτε πολύ λιγότερο).
 

Παρακάτω θα διαβάσετε μερικούς δοκιμασμένους και ελεγμένους τρόπους για να αποσπάσετε την προσοχή σας. Κάποιοι μπορεί να σας φανούν αυτονόητοι, όμως έχουν αποτέλεσμα. Δοκιμάστε την κάθε πρό­τασή μας για τουλάχιστον τρία λεπτά, για να δώσετε στο μυαλό σας την ευκαιρία να αποσυνδεθεί. Ύστερα από το διάστημα αυτό οι ανησυχίες σας θα έχουν μειωθεί. Τότε μπορείτε να επανέλθετε σε αυτές, γιατί θα έχετε χαρίσει ήδη στο μυαλό σας ένα διάλειμμα που θα σας κάνει να νιώθετε πιο ήρεμοι και θα σας επιτρέψει να πάρετε μια απόσταση από τις σκέψεις σας.

 

Παίξτε ένα παιχνίδι: Κάντε ένα διάλειμμα από οτιδήποτε υποτίθε­ται ότι έπρεπε να κάνετε (το οποίο στην ουσία δεν κάνατε, αφού ανησυ­χούσατε για κάτι) και παίξτε ένα παιχνίδι. Μπείτε στο ίντερνετ, κατεβά- στε μια εφαρμογή στο τηλέφωνό σας, λύστε το σταυρόλεξο της εφημερί­δας ή αγοράστε ένα παζλ (μην ντρέπεστε, όλοι έχουμε ένα). Τα παιχνίδια απαιτούν την προσοχή σας χωρίς να είναι ιδιαίτερα δύσκολα ή αγχωτι- κά, αλλά οι ενοχλητικές σκέψεις δεν θα σας πλησιάσουν.

 

Ανακαλύψτε το προσωπικό σας αντικείμενο ηρεμίας: Βρείτε κάτι που σας θυμίζει μια ήρεμη και χαρούμενη στιγμή ή απλώς κάτι καινούργιο που σας αρέσει. Να το έχετε μαζί σας συνεχώς, γιατί και μόνο η αίσθηση ότι είναι εκεί σας κάνει να νιώθετε πιο ασφαλείς, ενώ όταν το αγγίζετε ή το κοιτάζετε μειώνεται η αγωνία σας.

 

Γυμναστείτε: Κάντε κάτι - οτιδήποτε. Κάντε έναν περίπατο, τρέξτε, κάντε ποδήλατο. Τακτοποιήστε το σπίτι, απλώστε τα ρούχα, κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά. Η άσκηση έχει θαυμάσια φυσικά οφέλη, αλλά ακόμα και η απλή κίνηση σημαίνει ότι κοιτάζετε συνειδητά το περιβάλλον σας και η προσοχή σας αποσπάται από τις έγνοιες. Η αλλαγή του περιβάλ­λοντος μειώνει πάντοτε την ανησυχία - αρκεί να μην πάρετε κάποιο απειλητικά σκοτεινό μονοπάτι.

 

Ακούστε μουσική: Η μουσική μειώνει πολύ το άγχος και έχει απο­δειχτεί επίσης ότι μειώνει τα συναισθήματα αγωνίας, σταθεροποιεί τους χτύπους της καρδιάς και ρίχνει την πίεση. Ένα αγαπημένο τραγούδι ή ένα άλμπουμ που σας αρέσει μπορεί να ενεργοποιήσει αναμνήσεις και να πυροδοτήσει τη φαντασία σας.

 

Διαβάστε ένα καλό βιβλίο: Ό,τι κι αν σας απασχολεί, το διάβασμα αποτελεί σίγουρη απόδραση. Είτε σας αρέσουν τα βιβλία τρόμου είτε οι ιστορίες με στρουμπουλές γατούλες, αν απορροφηθείτε από το βιβλίο, ο πραγματικός κόσμος θα σβήσει γύρω σας. Προσέξτε όμως τις φορές που συνειδητοποιείτε ξαφνικά ότι βρίσκεστε στο κεφάλαιο 3 και δεν θυμάστε τίποτα από τα δύο προηγούμενα. Είναι πολύ εύκολο να διατρέχετε τις σελίδες ενώ το μυαλό σας είναι αλλού. Συνειδητοποιήστε το και ξανα­διαβάστε τες. Δεν υπάρχει λόγος να προσποιείστε ότι η προσοχή σας έχει αποσπασθεί από την αρχική σκέψη, ενώ στην ουσία δεν είναι έτσι.

 

Αποκτήστε μεγαλύτερη συνειδητότητα: Συνειδητότητα σημαίνει να βιώνετε την κάθε στιγμή της ημέρας και να εστιάζετε προς τα έξω αντί προς τα μέσα σας. Πρέπει να συντονίζεστε με τις αισθήσεις σας, να αφοσιώνεστε σε οτιδήποτε κάνετε και να απορροφάστε από τον κόσμο που σας περιβάλλει κι όχι από αυτά που τριγυρίζουν στον νου σας. Το να παρατηρείτε πού βρίσκεστε και τι κάνετε είναι ένας απλός τρόπος να χαλαρώνετε και... έχει αποτέλεσμα.

 

♦       Κοιτάξτε τα πάντα γύρω σας και ύστερα συγκεντρωθείτε σε μια συ­γκεκριμένη λεπτομέρεια: στο ύφασμα του παλτού μιας γυναίκας, στα χρώματα ενός γκράφιτι στον τοίχο, στο τι πουλάνε τα καταστήματα που προσπερνάτε.Ύστερα, πηγαίνετέ το και πιο μακριά: Προσπαθή­στε να μαντέψετε τι είδους άνθρωπος είναι κάποιος ή ποιος μπορεί να σχεδίασε το γκράφιτι και πόσο καιρό του πήρε.

 

♦       Ακούστε. Παρατηρήστε όλα αυτά που ακούτε και προσπαθήστε να βρείτε από πού προέρχονται οι ήχοι και τι ακριβώς είναι. Επίσης ακούστε μουσική δίνοντας προσοχή στους στίχους ή προσπαθώντας να αναγνωρίσετε τα διάφορα μουσικά όργανα, τις αλλαγές του ρυθμού κ,λπ. Κατεβάστε ένα πόντκαστ που νομίζετε ότι μπορεί να σας ενδι­αφέρει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πάψετε να ακούτε τις δικές σας σκέψεις.

 

♦       Αισθανθείτε. Βάλτε στην τσέπη σας ένα αντικείμενο με ιδιαίτερη υφή, όπως μαλλί ή ξύλο. Αγγίξτε το και παρατηρήστε πώς το αισθάνεστε, ενώ παράλληλα χρησιμοποιήστε το ως μέσο για να θυμάστε να συ­γκεντρώνεστε στον κόσμο γύρω σας, κι όχι στις ίδιες σας τις σκέψεις. Αν διαποτίσετε με νόημα ένα αντικείμενο, τότε αυτό θα ενεργοποιεί κάτι στο μυαλό σας, π.χ., όταν χαϊδεύετε με τα δάχτυλά σας εκείνο το μάλλινο υφασματάκι θα ενεργοποιείται η ανάμνηση ότι το βάλατε εκεί γι’ αυτό τον λόγο, και αμέσως θα νιώθετε πιο ήρεμοι.

Tα οφέλη της αγκαλιάς στην υγεία και στην ψυχολογία

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΕΣΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ

Πόσες αγκαλιές κάνατε σήμερα; Το φυσικό άγγιγμα και οι αγκαλιές είναι από τα ομορφότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε έναν άνθρωπο, σε κάθε ηλικία και επηρεάζουν τη διάθεση, την ψυχική αλλά και τη σωματική του υγεία.

 

Τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν έχει αρκετές αγκαλιές στη ζωή του;

Επιστημονικές έρευνες σχετικά με τη σημασία της αγκαλιάς έχουν δείξει ότι τα ζώα που δεν είχαν αρκετή φυσική επαφή και ‘αγκάλιασμα’ με το είδος τους επιδείκνυαν επιθετική συμπεριφορά.

 

Αλλά και τα παιδιά που έχουν στερηθεί τη μητρική αγκαλιά –και όχι μόνο- κινδυνεύουν να έχουν περισσότερα προβλήματα στη συμπεριφορά, το συναίσθημα και την κοινωνική ζωή καθώς μεγαλώνουν. Παιδιά που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία με καλές συνθήκες (καθαριότητα, φαγητό, και καλυμμένες βασικές ανάγκες), είχαν ψυχοκινητική καθυστέρηση, επειδή δεν είχαν αγκαλιές και συναισθηματικό δέσιμο με τα άτομα που τα φρόντιζαν.

 

Οι λόγοι που χρειαζόμαστε μια καλή αγκαλιά

Καταρχήν, το αγκάλιασμα δείχνει συναισθηματικό δέσιμο, νοιάξιμο, ψυχική εγγύτητα και ζεστασιά. Ποιος δε θέλει μια τέτοια θετική νότα στην καθημερινότητά του; Τώρα τα επιστημονικά ερευνητικά δεδομένα μας δείχνουν ότι οι αγκαλιές κάνουν καλό στην ψυχική και τη σωματική υγεία μας!

 

Το αγκάλιασμα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα

Το θετικό συναίσθημα που συνοδεύει το αγκάλιασμα έρχεται από βαθιά μέσα μας, επειδή με την αγκαλιά εκκρίνονται ωκυτοκίνες, μια φυσική ορμόνη του οργανισμού που συνδέεται με το συναισθηματικό δέσιμο, τη σιγουριά και την ασφάλεια σε μια σχέση. Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρώπινος οργανισμός βιολογικά είναι φτιαγμένος να ‘δένεται’ με άλλους ανθρώπους.

 

Τα μωρά που έχουν πάρει πολλές αγκαλιές μεγαλώνοντας γίνονται λιγότερο στρεσαρισμένοι ενήλικες

«Μην πάρεις αγκαλιά το μωρό που κλαίει, θα το κακομάθεις!» είναι μια συχνή παραίνεση προς νέους γονείς. ΛΑΘΟΣ!!! Τα μωρά χρειάζονται την αγκαλιά του γονιού για να ηρεμήσουν, να αισθανθούν σιγουριά και ασφάλεια και να μεγαλώσουν και να γίνουν γερά παιδιά και ενήλικες. Πρόσφατη έρευνα στο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ Emory έδειξε ότι τόσο στα ποντικάκια όσο και στους ανθρώπους, η αφή και το αγκάλιασμα ήδη από τη μικρή ηλικία είναι πολύ σημαντικά για τη μείωση του στρες. Έτσι, τα μωρά που οι γονείς τους τα παρηγορούν με αγκαλίτσα, μεγαλώνοντας γίνονται ενήλικες που στρεσάρονται και αγχώνονται λιγότερο.

 

Το αγκάλιασμα μειώνει το στρες

Μια ζεστή αγκαλιά μπορεί να μειώσει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες που παράγεται στο σώμα όταν το άτομο αισθάνεται πιεσμένο και στρεσαρισμένο. Το αγκάλιασμα προκαλεί χαλάρωση στο σώμα και στέλνει μηνύματα ηρεμίας στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του τα μεταδίδει σε άλλα σημεία του σώματος, με αποτέλεσμα να μειώνεται το στρες, το άγχος, η αίσθηση της πίεσης και να αυξάνεται η ηρεμία του ατόμου.

 

Το αγκάλιασμα μειώνει την αρτηριακή πίεση

Το έντονο στρες συνδέεται και με υψηλή αρτηριακή πίεση. Όταν κανείς μειώνει το στρες του, στέλνει μήνυμα χαλάρωσης στο νευρικό του σύστημα και ταυτόχρονα μειώνει και την αρτηριακή του πίεση. Επίσης, η αίσθηση της αφής στο δέρμα ενεργοποιεί τα κύτταρα της πίεσης, που στέλνουν μήνυμα χαλάρωσης στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

 

Το αγκάλιασμα κάνει καλό στην καρδιά

Εκτός που το αγκάλιασμα κάνει ψυχολογικά καλό στην καρδιά και τα συναισθήματα, αποτελεί επίσης και καλό γιατρικό! Σε πανεπιστημιακή έρευνα στις ΗΠΑ βρέθηκε ότι ζευγάρια που δεν αγκαλιάζονταν είχαν αυξημένο καρδιακό παλμό (ελαφριά ταχυκαρδία) σε σχέση με ζευγάρια που αγκαλιάζονταν συχνά.

 

Το αγκάλιασμα βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

Στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science δημοσιεύτηκε πρόσφατα έρευνα που δείχνει ότι το αγκάλιασμα τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι, κάποιος που έχει συχνές αγκαλιές από αγαπημένα του πρόσωπα, έχει ζεστές σχέσεις και κοινωνική υποστήριξη, όταν αρρωστήσει έχει λιγότερα και μικρότερης έντασης συμπτώματα σε σχέση με κάποιον άλλον που δεν έχει συχνές αγκαλιές και κοντινές σχέσεις στη ζωή του

 

Το αγκάλιασμα μειώνει τους φόβους

Αγκαλιάζοντας ένα αγαπημένο πρόσωπο ή και ένα αγαπητό άψυχο αντικείμενο –όπως ένα αρκουδάκι- είναι αρκετό για να καταλαγιάσει τον φόβο των συμμετεχόντων σε πολλές έρευνες. Ακόμα και ένα απλό άγγιγμα στο χέρι μεταξύ συζύγων έχει βρεθεί ότι μειώνει το φόβο των ιατρικών εξετάσεων.

 

Το αγκάλιασμα μειώνει το συναίσθημα της μοναξιάς

Το αγκάλιασμα και η φυσική επαφή με έναν άλλο άνθρωπο είναι σημαντικά για μικρούς και μεγάλους. Πανεπιστημιακή έρευνα του Ohio State University έδειξε ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο χρειάζεται αγκάλιασμα και φυσικό άγγιγμα από άλλους ανθρώπους, γιατί έτσι μειώνεται το συναίσθημα της μοναξιάς, αυξάνεται το συναίσθημα της συναισθηματικής ζεστασιάς και ‘δεσίματος’ και τα ψυχολογικά αυτά οφέλη συμβάλλουν στην ευεξία αλλά και την καλύτερη υγεία του ηλικιωμένου ατόμου.

 

Τα 7 είδη αγκαλιάς και η σημασία τους σε μια σχέση

Ανάλογα με το είδος του αγκαλιάσματος μεταξύ δύο ενηλίκων σε μια σχέση, μπορεί κανείς να συμπεράνει διάφορα πράγματα για το είδος της σχέσης που έχει και για το πώς ο/η σύντροφος βλέπει τη σχέση αυτή.

 

Το φιλικό αγκάλιασμα

Όταν ο φίλος ή η φίλη σας έρχεται από δίπλα σας και σας αγκαλιάζει με το ένα χέρι ενώ με το άλλο σας δίνει ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη, το νόημα είναι «είμαστε φιλαράκια». Τέτοιου είδους αγκάλιασμα δεν έχει ερωτική σημασία, αλλά δηλώνει ζεστά συναισθήματα, νοιάξιμο, και μια όμορφη σχέση, που όμως δεν πρόκειται απαραιτήτως να γίνει ερωτική.

 

Το νυσταγμένο αγκάλιασμα

Αυτή η μαγική στιγμή, όταν δυο άνθρωποι είναι δίπλα-δίπλα και ο ένας γέρνει και αφήνει το κεφάλι του να ξεκουραστεί στον ώμο του άλλου, ενώ τα σώματα είναι αγκαλιασμένα… Όταν συμβαίνει αυτό το αγκάλιασμα σημαίνει ότι τα άτομα νιώθουν ασφάλεια μεταξύ τους, χαλαρώνουν και αφήνονται.

 

Το ευγενικό αγκάλιασμα

Ή αλλιώς, το τυπικό αγκάλιασμα, όπως όταν χαιρετάμε μια ηλικιωμένη θεία και δε βλέπουμε την ώρα να αποτραβηχτούμε! Τέτοιου είδους αγκάλιασμα γίνεται όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν και συνήθως οι συμμετέχοντες προσπαθούν να μην αγγίξουν ο ένας τον άλλον, ενώ διατηρούν ένα παγωμένο χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Τέτοιου είδους αγκάλιασμα μπορεί να συμβεί σε τυπικές σχέσεις ή σε πρώτο ραντεβού μεταξύ ντροπαλών ατόμων

 

Το σφιχτό αγκάλιασμα της αρκούδας

Να ένα αυθεντικό, ζεστό, σφιχτό, γεμάτο νόημα αγκάλιασμα! Όταν δυο άνθρωποι που έχουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον και έχουν καιρό να βρεθούν ή έχουν επιθυμήσει ο ένας τον άλλον και τελικά βρίσκονται, δε θέλουν να αφήσουν ο ένας τον άλλον! Ανοίγει καθένας την αγκαλιά του και περικλείει μέσα της το άλλο άτομο, σφίγγοντας! Τα χαμόγελα και των δύο συμμετεχόντων είναι λαμπερά, ζωντανά και φωτίζουν τα πρόσωπά τους!

 

Το γρήγορο αγκάλιασμα

Ξέρετε το γρήγορο αγκάλιασμα με πεταχτά φιλιά στον αέρα, σταυρωτά στα μάγουλα, που την επόμενη στιγμή τελειώνει και καθένας στρέφεται στη μεριά του; Αυτό το είδος αγκαλιάσματος δείχνει τη χαρά των ανθρώπων που συναντιούνται, διασταυρώνονται τα μονοπάτια τους, αλλά δείχνει επίσης και ότι καθένας είναι απασχολημένος με τα δικά του και θέλει να επιστρέψει σε αυτά.

 

Το παγωμένο αγκάλιασμα

Το χειρότερο είδος αγκαλιάσματος: όταν αγκαλιάζουμε κάποιον και ο άλλος παραμένει παγωμένος και σαν άγαλμα, οπότε ούτε δεν το ανταποδίδει ούτε και το ευχαριστιέται. Σε αυτή την περίπτωση αναρωτηθείτε τι πάει στραβά με το κρύο αυτό άτομο.

 

Το αγαπησιάρικο αγκάλιασμα

Αγκαλίτσα στον καναπέ, στο σινεμά, σε ένα παγκάκι, ένα ζευγάρι αγαπημένο που χάνεται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και νιώθει όοοομορφα… Ένα συναισθηματικό αγκάλιασμα που στέλνει το μήνυμα «σε αγαπώ, σε νοιάζομαι, νιώθω υπέροχα μαζί σου!».

H κάποια μέρα δεν θα έρθει ποτέ

Από τα πιο σοφά πράγματα που έχω ακούσει και φυσικά έχουν να κάνουν και με την δικιά μου ζωή και άποψη μέσα από την εμπειρία μου και το πως βλέπω τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, είναι το ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην 8η μέρα. Ετσι μετά από το Σάββατο (Saturday) και την Κυριακή (Sunday) υπάρχει η Someday (Η κάποια μέρα).

Οι άνθρωποι χάνουν στιγμές πολύτιμες και μοναδικές ευκαιρίες επικοινωνίας και αλήθειας με το να ζουν για την Κάποια Μέρα. Αναβάλλουμε πράγματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε τώρα προς κάποια χρονική περίοδο στο μέλλον. Ζούμε για την κάποια μέρα που υπάρχει λόγω της επανάπαυσης, της βαρεμάρας, της αμφιβολίας και κυρίως του φόβου...Του φόβου να είμαστε παρών στο εδώ και στο τώρα και να ζούμε χωρίς όρια.

Αφορμή για αυτό το άρθρο ήταν η συζήτηση που είχα με μία φίλη η οποία μου εξέφρασε το παράπονό της για την μοναξία της και για το ότι δεν την καταλαβαίνουν οι άλλοι αλλά μου υποσχέθηκε ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα. Οτι βρίσκεται σε αυτήν την διαδικασία, και κάποια κοντινή μέρα θα το πετύχει. Κάποια μέρα δηλαδή! Το να είσαι παρών και δρων όμως γίνεται μόνο στο εδωτώρα, είναι σαν το τσιγάρο θα έλεγα. Η το κόβεις μαχαίρι ή δεν το κόβεις ποτέ.

Αν θες να κάνεις κάτι, κάντο τώρα και εδώ. Δεν υπάρχει κάποια μέρα αοριστίας, ζήσε την μέρα σου σαν να έιναι η τελευταία σου στιγμή και συμπεριφέρσου στους ανθρώπους και στα πάντα γύρω σου σαν να μην υπάρχουν αύριο, μα ιδίως στον ίδιο σου τον εαυτό σου, σαν να μην είσαι εσύ εδώ αύριο.

Τι θα ήθελες να πείς ή να κάνεις εάν γνώριζες ότι δεν θα είσαι εδώ σαν παρουσία αύριο (ή καλύτερα την επόμενη αμέσως στιγμή) και δεν θα μάθει ποτέ ο άλλος τι ήθελες να μοιραστείς μαζί του αν έφευγες; Τι θα ήθελες να πεις ή να κάνεις αν ο άλλος δεν υπήρχε στην ζωή σου την επόμενη στιγμή; Αν χανόταν για πάντα από την ζωή σου, αν έφευγε από την ζωή; Τι θα ήθελες να πεις ή να κάνεις με τον εαυτό σου αν εσύ έφευγες από την ζωή αύριο; Kανείς δεν ξέρει την στιγμή που θα φύγει και η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπωνείναι πολύ σημαντικό στην εξέλιξή τους. Και πάνω από όλα η επικοινωνία με τον εαυτό. Θες να το κουβαλάς για πάντα μέσα σου αυτό το Someday;Λειτουργώντας στο εδώ και στο τώρα μπορούν οι στιγμές σου να γίνουν άφοβες και πολύτιμες. Και η ουσία, η επικοινωνία με τους άλλους που είναι καθρέφτης σου να είναι ουσιαστική και αληθινή. Ετσι γίνεται και ουσιαστική και η επικοινωνία με τον εαυτό σου. Ζεις στην ροή και στην αφθονία της ψυχής σου.

Το Someday είναι ένα από τα βαρίδια που δεν αφήνει το αερόστατό σου να πετάξει. Θες να ζεις την ζωή σου έτσι; Και μετά να αναρωτιέσαι όταν οι άλλοι φεύγουν από την ζωή σου σε φυσικό επίπεδο πως θα ήταν αν ζούσες στην επαφή μαζί τους σε ουσία και σε όχι στην κάποια μέρα; Μη έχοντας ποτέ χρόνο να είσαι παρών στις μοναδικές στιγμές και μεταθέτοντας την ουσιαστική επικοινωνία σε υποθετικά μέλλοντα χρόνο; Δεν υπάρχει Someday. Yπάρχει μόνο το εδώ και το τώρα. Η ζωή κυλάει μέσα από τα δάχτυλα σαν το νερό...κλείσε τα δάχτυλα και πιες το νερό τώρα.

Αποφασίζοντας να ζεις την ζωή στο εδώ και τώρα γίνεσαι όλο και πιοσυνειδητός. Οσο περνάει ο καιρός επιλέγω να βιώνω αυτήν την στιγμή μέσα από την παρουσία του παρατηρητή μου. Και να μιλώ αυτό που αισθάνομαι, εκφράζομενος και να επικοινωνόντας χωρίς φόβο χωρίς να περιμένω την όποια κάποια μέρα. Μπορείς να είσαι αληθινός και υπερήφανος που αποφάσιζεις να επικοινωνείς την κάθε στιγμή και να την απολαμβάνεις με τον εαυτό σου και με τους συνάνθρώπους σου.

Αύριο μπορεί να μην ζεις ή να μην ζουν αυτοί. Γονείς, συγγενείς, σχέσεις, αγαπημένοι και αγαπημένες, φίλοι και φίλες, γνωστοί, περαστικοί...Ακόμα και αν δεν σε ακούσουν θα έχεις κάνει το καλύτερο και πολλά πράγματα θα μπορούν να είναι διαφορετικά με αυτήν την σωστή και αληθινή επικοινωνία. Θα σε ακούσει πάνω από όλα η συνείδησή σου ότι έπραξες αυτό που είναι πιο κοντά στην ψυχή σου.

Και εξαφάνισες τον φόβο και την κάποια μέρα για πάντα. Είσαι ελεύθερος. Εκεί δεν υπάρχουν ερωτηματικά ούτε κενά. Εκεί σταματάς να μην έχεις ποτέ χρόνο και έχεις χρόνο διαρκώς σε κάθε στιγμή, να γίνεσαι αιώνιος και άπειρος. Γιατί ζείς αυτήν την στιγμή της ψυχής σου και μπορείς να την μοιραστείς με τους άλλους. Αυτό τελικά είναι έρωτας.
Ζεις!

Καρλ Γιούνγκ: «οι αλλαγές ξεκινούν από τα άτομα»

Eποχή κρίσης και τα σημάδια γνώριμα. Τα κόμματα της εξουσίας καταποντίζονται, ΜΜΕ κατηγορούνται για μισθωμένη εξυπηρέτηση τραπεζικών συμφερόντων, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς ελαχιστοποιείται, η ανεργία εκτοξεύεται, τα φαινόμενα βίας τείνουν να γίνουν ανεξέλεγκτα. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη αλλά το αν αυτή θα γίνει με ένα βήμα μπροστά ή με ένα βήμα πίσω εξαρτάται από τη στάση του καθενός από εμάς. Κανείς δεν είναι τόσο αδύναμος για να μην έχει επίπτωση η τελική στάση που θα πάρει.
Συμφωνώντας με αυτούς που εκτιμούν ότι η Ευρώπη έχει πάρει μια πορεία εκτροπής από τις δημοκρατικές καταστατικές της αρχές και επιστροφής σε προπολεμικές ατμόσφαιρες επιθετικότητας, σκέφτηκα να παραθέσω την εμπειρία του ψυχολόγου Καρλ Γιούνγκ που βίωσε την «ανάπτυξη» της Μπελ–Επόκ, τα γεγονότα των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ του 1929, και την άνοδο του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη.

Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω συμπέρασμά του, το οποίο, αν και βγαίνει μέσα από τις εμπειρίες των ταραγμένων χρόνων του 20ου αιώνα, απεικονίζει και τη σημερινή «νέα» πραγματικότητα της Ε.Ε:

«Η δυσπιστία που έχει ο πρωτόγονος για τη γειτονική του φυλή, που νομίζαμε πως από καιρό την είχαμε ξεπεράσει, χάρη στους διεθνείς οργανισμούς μας, που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγύριζε μ’ αυτό τον πόλεμο»

Ο Καρλ Γιούνγκ έχει μια μοναδική οπτική γωνία για τον ψυχολογικό μηχανισμό του ολοκληρωτισμού. Έχοντας βιώσει τις πιο ακραίες εκφράσεις του στην εποχή του, μας προειδοποιεί πως ένα από τα βασικότερα συμπτώματα του ολοκληρωτισμού είναι η προβολή της «σκιάς» μας στον γείτονα, στο αντίπαλο κόμμα, θρησκεία, έθνος ή συνάνθρωπο. Ο ολοκληρωτισμός έχει πολλές μορφές. Υπάρχει ο ολοκληρωτισμός του κράτους, του κεφαλαίου, της θρησκείας, ενός πολιτιστικού ρεύματος, της κοινωνικής άποψης.

Για τους όχλους σε εποχές κρίσης

Κάθε ανθρώπινο ον έχει μια «σκιά». «Όλοι κλείνουμε μέσα μας έναν –στατιστικό- εγκληματία, όπως και έναν αντίστοιχο τρελό ή άγιο». Η φύση του εντός μας θηρίου είναι η «πανίσχυρη τάση για κυριαρχία». Αυτή η τάση, είναι υπαρκτή σε όλα τα ανθρώπινα όντα. Επειδή αναγνωρίζεται μέσα μας και αντίκειται των νόμων του κράτους και της θρησκείας, την αρνούμαστε και την απωθούμε από τη συνείδησή μας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο «ξεμπερδέψαμε». Απεναντίας, αυτή η ανώριμη στάση απέναντι στη μοχθηρή όψη του εαυτού μας –η άρνησή της- έχει ως επικίνδυνη συνέπεια, να «βλέπουμε στον αντίπαλο, τα δικά μας σφάλματα μεγαλωμένα σε απίστευτο βαθμό». Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι είναι άγιοι και εμείς οι κακοί αλλά ότι ο καθένας προβάλει στον άλλο τη σκιά του.

Όπως στη Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έτσι και σε κάθε λαό, «η ήττα και η κοινωνική καταστροφή αυξάνουν το αγελαίο ένστικτο». Η «έλλειψη προσανατολισμού στο συνειδητό, αντισταθμίζεται με το αρχέτυπο της τάξης στο ασυνείδητο». Μέσα σε συνθήκες απόγνωσης, πανικού και φόβου, ελκόμαστε από σύμβολα τάξης, από «φύρερ», από «σωτήρες», από μοντέλα «ολοκληρωτικού κράτους», που «θα αναλάβει την ευθύνη» -για λογαριασμό μας. Αν όμως «τα σύμβολα της τάξης δεν αφομοιωθούν από το συνειδητό, οι δυνάμεις που εκφράζονται μέσα από αυτά, θα συσσωρευτούν σε επικίνδυνο σημείο».

Στις συνθήκες, διάχυτου φόβου, «το άτομο εξαφανίζεται ολοκληρωτικά», και κυριαρχεί «ένα γενικό αμόκ, μια παγκόσμια και μοιραία δύναμη, που ενάντια στη συντριπτική της επίδραση, το άτομο είναι ανίκανο να αμυνθεί». Αυτές οι συνθήκες δημιουργούν τους όχλους. Όμως, ο «όχλος είναι από τη φύση του πάντα ανώνυμος και ανεύθυνος». «Μια τέτοια κατάσταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το συλλογικό έγκλημα»

Για τις μεγάλες ιδεολογίες

Στην ιστορία διαγράφεται η σταδιακή ανάδυση νέων ρευμάτων ιδεών. Έχουμε όμως την τάση να μετατρέπουμε τις ιδέες σε «ισμούς» και σε «μεγάλα σωτήρια» σχέδια τα οποία όμως είναι πολύ μακράν της αρχικής ιδέας από την οποία εμπνεύστηκαν.

Έτσι, το ότι «το μεγάλο σχέδιο αποτυγχάνει, αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος είναι μια αποτυχία. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται παρά κοινός νους για να αρχίσει κανείς να διορθώνει τον εαυτό του. Αλλά επειδή δεν μπορεί πια να βασίζεται σε εξωτερικές αυθεντίες, πρέπει να γνωρίζει και να κατανοεί την πιο ατομική και μύχια βάση της υποκειμενικής του ύπαρξης για να χτίσει τα θεμέλια του στα αιώνια δεδομένα της ανθρώπινης ψυχής».

«Η ορθολογική μας στάση θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε θαύματα με τις οργανώσεις, με την επιβολή νέων νόμων, ή με παρόμοιες καλοπροαίρετες επινοήσεις. Αλλά, στην ουσία, το πνεύμα του έθνους μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο με μια αλλαγή στη στάση του ατόμου».

Για την αναγκαιότητα της ατομικής αλλαγής

Οι συνέπειες από τη δημιουργία συνθηκών, όπου ο σεβασμός στο άτομο έχει χαθεί και όπου αυτό «εξαφανίζεται ολοκληρωτικά», είναι η επικράτηση της «επικίνδυνης ροπής προς την ομαδική ψυχολογία». Συνέπεια της κυριαρχίας της ψυχολογίας του όχλου είναι ότι «η αλλαγή του χαρακτήρα που επέρχεται με την ανάδυση των συλλογικών δυνάμεων είναι καταπληκτική. Ένα ευγενικό και λογικό όν μπορεί να μεταβληθεί σε έναν μανιακό ή σε ένα άγριο κτήνος».
Φυσικά, «τίποτα δεν θα μπορούσε να εκραγεί από τα βάθη μας εάν δεν υπήρχε μέσα μας. Στην πραγματικότητα, ζούμε συνέχεια επάνω σε ένα ηφαίστειο». Γι’ αυτό ο «κάθε άνθρωπος έχει χρέος να συνειδητοποιήσει και να μάθει να χειρίζεται» τη σκιά του.

Η ώριμη αντιμετώπιση των δυνάμεων του ασυνείδητου, «είναι ένα πολύ δύσκολο έργο που απαιτεί μεγάλο βαθμό ηθικής ευθύνης. Σχετικά ελάχιστα άτομα μόνο είναι ικανά για μια τέτοια επίτευξη και αυτά δεν είναι πολιτικοί, αλλά οι ηθικοί ηγέτες της ανθρωπότητας. Η συντήρηση και η μεγαλύτερη ανάπτυξη του πολιτισμού στηρίζεται σε αυτά τα άτομα».

Περί Έρωτος

Εδώ είναι το κλειδί για ολόκληρη τη μεταφυσική του σεξ: Η σεξουαλική ένωση είναι η πιο παγκόσμια μορφή της προσπάθειας του ανθρώπου για την εξάλειψη της δυαδικότητας, έστω για λίγο –για την υπαρξιακή υπέρβαση των ορίων ανάμεσα στο εγώ και το μη-εγώ, ανάμεσα στον εαυτό και τον μη-εαυτό.

Julius Evola: Eros and the Mysteries of Love

Ο Έρωτας είναι η καλύτερη θρησκεία που μπορεί να έχει το ανθρώπινο ον.

Samael Aun Weor: The Perfect Martimony

Σχέση σημαίνει κάτι πλήρες, ολοκληρωμένο, τελειωμένο, κλειστό. Έτσι, η αγάπη δεν είναι ποτέ σχέση. Η αγάπη είναι πάντοτε ένα ποτάμι που κυλάει χωρίς τέλος. Η αγάπη δεν γνωρίζειτελεία. Ο μήνας του μέλιτος ξεκινάει αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Δεν είναι σαν ένα μυθιστόρημα που αρχίζει από ένα συγκεκριμένο σημείο και τελειώνει σε ένα άλλο συγκεκριμένο σημείο. Είναι ένα αυξανόμενο φαινόμενο. Οι εραστέςπαρέρχονται, όμως η αγάπη συνεχίζεται. Είναι ένα συνεχές.

Osho

Στα ερμητικά–αλχημικά βιβλία της πρώιμης σύγχρονης περιόδου, η αμφισημία του γένους αποκρυσταλλώνεται σε μια συγκεκριμένη μορφή, αυτή του Αλχημικού Ερμαφρόδιτου, τουRebis ή του Διπλού Όντος, το οποίο παίζει έναν κεντρικό ρόλο στις περισσότερες αναπαραστάσεις του Αλχημικού Έργου. Ο Rebisσυχνά παριστάνεται ως αρσενικό στη μια πλευρά (π.χ. με κοντά μαλλιά) και θηλυκό στην άλλη (με μακριά μαλλιά), συμβολίζοντας εκείνη τη βαθμίδα της αλχημικής διαδικασίας κατά την οποία επιτυγχάνεται η Σύζευξη των στοιχείων. Η Σύζευξη παρουσιάζεται ως η ένωση των αντιθέτων κατά την οποία δύο διαφορετικά στοιχεία ενώνονται έτσι ώστε να δημιουργήσουν ένα τέλειο ον.   

Kathleen P. Long: Gender and Scientific Discourse in Early Modern Culture

Βρίσκουμε, λοιπόν, ότι το αρσενικό και το θηλυκό είναι στ’ αλήθεια η θετική και η αρνητική όψη της Φύσης. Το αρσενικό είναι η θετική ή ηλεκτρική ποιότητα και το θηλυκό η μαγνητική, δεκτική ή αρνητική ποιότητα. Όταν οι δύο τους ενώνονται, τότε εμφανίζεται η δημιουργική πράξη. Εδώ να σημειωθεί πως η λέξη «αρνητική» χρησιμοποιείται υπό την ηλεκτρική της έννοια και σημαίνει εκείνη που δεν δρα αλλά συγκρατεί ενέργεια. Δηλαδή, δεν σημαίνει ματαιότητα ή αδυναμία, αλλά διατήρηση αποθέματος ενέργειας.

Vera Stanley Adler: The Finding of the Third Eye

Η ηδονή της ζωής και η ηδονή του οργασμού είναι ταυτόσημες. Έτσι, το ακραίο οργασμικό άγχος δημιουργεί τη βάση για τον γενικό φόβο της ζωής.

Wilhelm Reich

Η σεξουαλικότητα εμποτίζει την προσωπική ζωή με πάθος και ζωτικότητα. Δίνει στο σώμα την αίσθηση της ζωντάνιας. Αυτή η παντοδύναμη ζωτική ενέργεια δημιουργείται μέσα μας από την προσωπική μας βιολογία. Εν τούτοις μας οδηγεί προς τα έξω και στη σύνδεσή μας με άλλους. Γι’ αυτόν τον λόγο η σεξουαλικότητα εκφράζει την απατηλή σύνδεση όπου η ψυχολογική διέγερση συναντά την κοινωνική κατασκευή της επιθυμίας. Η ζωτικότητα, το πάθος και η επιθυμία που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα είναι ταυτοχρόνως βιολογικά και πολιτισμικά. 

Robert C. Fuller: Spirituality in the Flesh: Bodily Sources of Religious Experience

Μια εικόνα πάντα! Όχι αυτή της άρνησης του προβλήματος, αλλά αυτή της προβολής της λύσης!

Το αντίδοτο μιας υπόθεσης, είναι η γνώση του θέματος. Αν δεν γνωρίζεις, αλλά απλά νομίζεις, μην φέρεσαι απόλυτα. Αύριο, θα κλιθείς να εξηγήσεις γι αυτήν σου την υπόθεση, και αλίμονο αν έχεις πέσει έξω! Έχε άποψη λοιπόν και όχι εμμονή.

Το αντίδοτο στο φόβο, είναι η δράση. Ο φόβος, παραλύει. Η δράση, φέρνει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Ζήσε σε δράση, έστω και αν φοβάσαι. Και δράσε τώρα, όχι από αύριο. Μην αφήσεις δευτερόλεπτο ανεκμετάλλευτο. Δεν θα βρει χώρο έτσι ο φόβος για να μπει.

Το αντίδοτο σε αυτό που σου συμβαίνει, είναι η επιμονή σε αυτό που θες να σου συμβεί. Αν θα σου συμβεί τελικά; Κανείς δεν το ξέρει! Αλλά πως είναι δυνατόν να περιμένεις να σου συμβεί κάτι, χωρίς να έχεις κινηθεί προς αυτό; Και ακόμα περισσότερο, πως περιμένεις κάτι άλλο να βρεις, όταν βλέπεις μόνο αυτό που έχεις;

Το αντίδοτο σε αυτό που δεν θέλεις, είναι αυτό που θέλεις. Για τη σωματική κατάσταση, δεν υπάρχει το δεν θέλω να είμαι άρρωστος, αλλά υπάρχει το θέλω να είμαι υγιής. Για τη συντροφικότητα, δεν υπάρχει το δεν θέλω να είμαι μόνος, αλλά υπάρχει το θέλω σύντροφο. Για τα οικονομικά, δεν υπάρχει το δεν θέλω τη φτώχια, αλλά υπάρχει το θέλω αφθονία. Μια εικόνα πάντα! Όχι αυτή της άρνησης του προβλήματος, αλλά αυτή της προβολής της λύσης!

Διατροφή και κλιματική αλλαγή

Η παγκόσμια διατροφή επηρεάζει την κλιματική αλλαγή
Σύμφωνα με ερευνητές η υγιεινή διατροφή και η μείωση των αποβλήτων των τροφίμων είναι μέρος ενός συνδυασμού λύσεων που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η επισιτιστική ασφάλεια και να αποφευχθούν επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 31 Αυγούστου στο περιοδικό Nature Climate Change, και τονίζει ότι, αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, η παραγωγή τροφίμων θα ξεπεράσει τους παγκόσμιους στόχους για το σύνολο των αερίων του θερμοκηπίου (GHG) το 2050.

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν πως όλοι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τα τρόφιμα που επιλέγουμε και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους. Η στροφή προς την υγιεινή διατροφή σε όλο τον κόσμο είναι μόνο η αρχή των δράσεων που πρέπει να ληφθούν για την αποφυγή της επικίνδυνης αλλαγής του κλίματος και για την εξασφάλιση επάρκειας φαγητού παγκοσμίως.
Καθώς οι πληθυσμοί αυξάνονται και ο κόσμος στρέφεται στο κρέας η αύξηση της γεωργικής παραγωγής δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αναμενόμενη ζήτηση τροφίμων, καθιστώντας αδήριτη ανάγκη να προσαρτηθεί και άλλη γη.

Οι ερευνητές προειδοποιούν και υπογραμμίζουν ότι η αποψίλωση των δασών θα αυξήσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η αύξηση της κτηνοτροφικής παραγωγής θα αυξήσει τα επίπεδα του μεθανίου. Υποστηρίζουν ότι οι τρέχουσες τάσεις της ζήτησης τροφίμων πρέπει να αλλάξουν μέσω της μείωσης των αποβλήτων και της ενθάρρυνσης μιας ισορροπημένης διατροφής.
Πιο ειδικά, αν αυξηθεί η καλλιεργήσιμη γη μέχρι το 2050 θα επεκταθεί κατά 42%, ενώ η χρήση λιπασμάτων θα αυξηθεί απότομα κατά 45% σε σχέση με τα επίπεδα του 2009. Μάλιστα, ένα μέρος από τα παρθένα τροπικά δάση του κόσμου θα εξαφανιστούν τα επόμενα 35 χρόνια. Παράλληλα, η μελέτη δείχνει ότι η αύξηση της αποψίλωσης των δασών, η χρήση λιπασμάτων και κτηνοτροφικών εκπομπών μεθανίου είναι πιθανό να προκαλέσουν αέρια θερμοκηπίου από την παραγωγή τροφίμων.
Οι συγγραφείς της μελέτης γράφουν ότι η μείωση κατά το ήμισυ της ποσότητας των αποβλήτων τροφίμων και η διαχείριση της ζήτησης των επιβλαβών για το περιβάλλον προϊόντων διατροφής πρέπει να είναι ο βασικός στόχος που, αν επιτευχθεί, θα μπορούσε να μετριάσει μερικά από τα αέρια του θερμοκηπίου που προκαλούν την κλιματική αλλαγή. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναζητήσουμε τρόπους για την επίτευξη της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας, χωρίς επέκταση των καλλιεργειών και των βοσκότοπων.

Σενάριο 1. Ένα σενάριο που διερευνάται από την ομάδα από την πλευρά της προσφοράς είναι το κλείσιμο της «κενής απόδοσης». Υπάρχουν κενά μεταξύ των αποδόσεων των καλλιεργειών και των πραγματικών μέσων αποδόσεων σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές λένε ότι το κλείσιμο των χασμάτων αυτών μέσω βιώσιμης εντατικοποίησης της γεωργίας θα πρέπει να επιδιωχθεί ενεργά.
Αλλά ακόμα και με το κλείσιμο της κενής απόδοσης, η προβλεπόμενη ζήτηση τροφίμων θα εξακολουθεί να απαιτεί επιπλέον γη με αποτέλεσμα να παραμένει ο κίνδυνος από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Επισημαίνεται ότι οι υψηλότερες αποδόσεις θα απαιτήσουν επίσης μεγαλύτερη χρήση ορυκτών λιπασμάτων και αύξηση της ζήτησης νερού για άρδευση.

Σενάριο 2.
Τα απορρίμματα τροφίμων, ένα άλλο σενάριο που αναλύθηκε από την ομάδα, εμφανίζονται σε όλα τα στάδια της τροφικής αλυσίδας. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, η κακή αποθήκευση και η μεταφορά προκαλεί απόβλητα, ενώ στον δυτικό κόσμο, η κατανάλωση χαρακτηρίζεται από σπατάλη.
«Οι δυτικού τύπου δίαιτες χαρακτηρίζονται όλο και περισσότερο από την υπερβολική κατανάλωση τροφής, μεταξύ των οποίων είναι το κρέας και τα γαλακτοκομικά, προϊόντα υψηλής έντασης εκπομπών. Δοκιμάσαμε ένα σενάριο όπου όλες οι χώρες έχουν αναλάβει να επιτύχουν μια μέση ισορροπημένη διατροφή. Χωρίς υπερβολική κατανάλωση σακχάρων, λιπών και κρέατος. Αυτό μείωσε σημαντικά τις πιέσεις στο περιβάλλον» δήλωσε η ομάδα.

Η «μέση» ισορροπημένη διατροφή που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη είναι ένας σχετικά εφικτός στόχος για τους περισσότερους. Για παράδειγμα, 85g κόκκινο κρέατος και πέντε αυγά ανά εβδομάδα, καθώς και ένα τμήμα των πουλερικών την ημέρα. «Η παραπάνω πρόταση είναι ένα επιχείρημα για την κατανάλωση κρέατος σε λογικές ποσότητες ως μέρος της υγιεινής, ισορροπημένης διατροφής» είπε ο καθηγητής Keith Richards. «Η διαχείριση της ζήτησης, για παράδειγμα, με έμφαση στην εκπαίδευση σε θέματα υγείας, θα επιφέρει διπλά οφέλη, όπως τη διατήρηση υγιών πληθυσμών, και τη μείωση σημαντικών πιέσεων στο περιβάλλον.»

Ο φόβος της αλλαγής

Σε κανέναν δεν αρέσει να ξεβολεύεται

Oι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά σε ένα σταθερό περιβάλλον. Η δύναμη της συνήθειας είναι ίσως η πιο δυνατή, καθώς τις περισσότερες φορές κάνει τους ανθρώπους διστακτικούς και επιφυλακτικούς απέναντι στο καινούριο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η δύναμη της συνήθειας αποκαλείται κάποιες φορές και δεύτερη φύση.
Ωστόσο, είναι φυσιολογικό να νιώθει κανείς άγχος και φόβο μπροστά σε μια αλλαγή. Κάθε αλλαγή στην ζωή ενός ανθρώπου είναι στην ουσία μια ευκαιρία για ανανέωση και προσωπική εξέλιξη. Μέσα από την διαδικασία αυτή μπορεί να αποκομίσει κάποιος γνώσεις και εμπειρίες.

Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, η ικανότητα προσαρμογής στις αλλαγές αποτελεί ένδειξη αυξημένης νοημοσύνης ενώ τα άτομα που προσαρμόζονται πιο εύκολα αντιμετωπίζουν καλύτερα το στρες. Αν σκεφτείτε για λίγο το θέμα θα διαπιστώσετε πως οι αλλαγές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των ανθρώπων. Από πολύ μικρή ηλικία το άτομο γνωρίζει αλλαγές στην ζωή του, τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει και να προσαρμοστεί σ΄αυτές. Θα πρέπει λοιπόν να είστε πιο θετικοί και να μην τις θεωρείτε ως ένδειξη κακοτυχίας. Οι αλλαγές είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς αλλά θα πρέπει να τις δεχτεί. Ο χρόνος είναι το πάντα σύμμαχος στο κομμάτι των αλλαγών.

Σκεφτείτε λοιπόν πώς κάθε αλλαγή είναι μια ευκαιρία για να σπάσετε τη ρουτίνα. Μην είστε καχύποπτοι πιστεύοντας ότι το παλιό ήταν καλύτερο από το καινούριο. Το διαφορετικό δεν χρειάζεται να σας φοβίζει γι’ αυτό προσεγγίστε το με ενδιαφέρον. Δε θα μάθετε ποτέ τι είναι καλύτερο ή χειρότερο αν δεν το δοκιμάσετε. Γι΄αυτό προσπαθήστε να είστε ανοιχτοί στον πειραματισμό εντάσσοντας στη ζωή σας το διαφορετικό. Αν δεν σας είναι εύκολο δεχτείτε συμβουλές από άτομα που έχουν βρεθεί στην ίδια θέση με εσάς.

Αν, ωστόσο, νιώθετε ότι το άγχος σας είναι υπερβολικό και σας δημιουργεί πρόβλημα μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού. Σε κάθε περίπτωση προσπαθήστε να δείτε τα θετικά της νέας κατάστασης. Πάρτε το χρόνο σας, κάντε ένα zoom out και δείτε τις νέες προοπτικές που παρουσιάζονται μπροστά σας.

Να θυμάστε πως στον αντίποδα της δύναμης της συνήθειας βρίσκεται η δύναμη της θέλησης. Οραματιστείτε τη ζωή σας διαφορετικά, επιλέξτε αυτά που θα θέλατε να αλλάξετε και τολμήστε το. Ο φόβος και το άγχος μπορεί να «προσπαθήσουν» να σας ακινητοποιήσουν αλλά δεν μπορούν να το καταφέρουν γιατί πολύ απλά έχετε κάνει την επιλογή σας. Δώστε λοιπόν χώρο και χρόνο στα νέα δεδομένα που έρχονται στη ζωή σας και φτιάξτε τη ζωή σας όπως εσείς θέλετε.

Εξαφανίζονται οι πεταλούδες

Εξαφανίζονται οι πεταλούδες από την Ελλάδα
Με εξαφάνιση απειλούνται οι πεταλούδες που ζουν στα δάση της Ελλάδας. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς την τελευταία δεκαετία το έντομο-σύμβολο της άνοιξης υφίσταται τις δραματικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Απειλείται, επίσης, από την αλόγιστη καταστροφή των δασικών οικοσυστημάτων, καθώς και τα επικίνδυνα αγροχημικά που χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα στις καλλιέργειες. Οι ερευνητές προειδοποιούν πως αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα η πεταλούδα θα εκλείψει από τη χώρα.
«Οι πεταλούδες αποτελούν δείκτη υγείας του οικοσυστήματος. Οταν δεν τις εντοπίζουμε, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά», αναφέρει ο έμπειρος ερευνητής Λάζαρος Παμπέρης, ο οποίος μελετά την κατάσταση του πληθυσμού της πεταλούδας στην Ελλάδα: «Αναμφισβήτητα τα εντυπωσιακά έντομα προειδοποιούν για τους κινδύνους, καθώς και τις πιέσεις που δέχεται το ίδιο το περιβάλλον», συμπληρώνει.
Οι πιο πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι οι πιο ευάλωτες περιοχές βρίσκονται στην Πελοπόννησο, στη βόρεια Πίνδο, στη Ροδόπη, στη Δράμα, στην Κάρπαθο και στη Χίο. Στην χώρα μας υπάρχουν 235 είδη πεταλούδας. Τα 56 απ’ αυτά θεωρούνται από τους επιστήμονες ως κρισίμως κινδυνεύοντα. «Πολύ φοβάμαι ότι τα δεδομένα μπορεί να έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, καθώς πλέον η πολιτεία δεν χρηματοδοτεί ανάλογες έρευνες», τονίζει ο Λ. Παμπέρης.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Πελοπόννησος είναι η πρώτη περιοχή της χώρας όπου οι πεταλούδες παραμένουν απροστάτευτες από την περιβαλλοντική καταστροφή. Οι πιο σημαντικοί βιότοποι βρίσκονται στον Χελμό και στον Ταΰγετο. Τα δύο αυτά οικοσυστήματα διαθέτουν περισσότερα από 145 απροστάτευτα είδη, εκ των οποίων τα 13 απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση. Το χειρότερο είναι ότι τα περισσότερα από τα απειλούμενα είδη είναι ενδημικά. Το είδος της πεταλούδας που θεωρείται σήμα κατατεθέν της περιοχής είναι το Cyaniris semiargus.
Οι ειδικοί θεωρούν τη βόρεια Πίνδο μία από τις πιο σπουδαίες περιοχές για την πεταλούδα. Σε όλη την περιοχή έχουν καταγραφεί 175 απειλούμενα είδη πεταλούδας, εκ των οποίων τα 13 χαρακτηρίζονται ως κρισίμως κινδυνεύοντα. Η πεταλούδα-σύμβολο είναι η Parnassius apollonius.
Ακολουθεί η οροσειρά της Ροδόπης, στην οποία φιλοξενούνται 182 απειλούμενα είδη, εκ των οποίων τα 18 κινδυνεύουν, με πρώτη την Proterebia afra. Από τους πιο σπουδαίους οικότοπους πεταλούδας είναι και το Φαλακρό της Δράμας. Σε αυτό το βουνό υπάρχουν τουλάχιστον 173 είδη, εκ των οποίων τα 14 βρίσκονται στο «κόκκινο». Το πιο ξακουστό είναι το Polyomatus andronicus, που ζει μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή και κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Βιότοπους πεταλούδας, όμως, δεν έχουμε μόνο στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σημαντικό οικοσύστημα του εντόμου αποτελεί και η Κάρπαθος. Το νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου φιλοξενεί 27 απειλούμενα είδη, τα οποία υφίστανται σημαντικές πεπιπτώσεις από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η πιο χαρακτηριστική πεταλούδα του νησιού είναι η Hipparchia christenseni, που έχει ενταχθεί στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων ειδών.
Τι λένε οι ειδικοί
Οι πεταλούδα έχει τη δική της μοναδική συνεισφορά στο οικοσύστημα. «Μαζί με τη μέλισσα έχουν από τους πιο σπουδαίους ρόλους στη διατήρηση της χλωρίδας και γι’ αυτό πρέπει άμεσα να παρθούν μέτρα προστασίας», τονίζει ο Απόστολος Τριχάς, εντομολόγος, επιμελητής Εργαστηρίου Αρθροπόδων στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, και συνεχίζει: «Ορισμένα άνθη μπορούν να επικονιαστούν μόνο από την πεταλούδα, λόγω της ειδικής προβοσκίδας της. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας».

Eνα απίθανο πείραμα που δείχνει πως λειτουργεί ο εγκέφαλος!

Πείραμα που δείχνει πως λειτουργεί ο εγκέφαλος
Αυτό είναι ένα πολύ απλό πείραμα που θα σας δείξει πότε λειτουργεί το αριστερό σας ημισφαίριο και πότε το δεξί..

Αν βλέπετε την είκόνα ακριβώς όπως είναι, τότε χρησιμοποιείτε το αριστερό σας ημισφαίριο.

Καθώς θα την κοιτάζετε τότε η εικόνα θα στρίψει, σηματοδοτόντας ότι τώρα η συνείδησή σας μετατοπίστηκε στο δεξί σας ημισφαίριο. Μπορείτε να πηγαίνετε μπρος πίσω, αλλάζοντας την κατεύθυνση της εικόνας.
Για να μετατοπίσετε λοιπόν τη συνείδησή σας στο δεξί σας ημισφαίριο, το μόνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξετε για λίγη ώρα την εικόνα (δημιουργείται έτσι μια κατάσταση έκστασης ή αλλιώς μια κατάσταση μη σκέψης)
Αρχίστε να σκέφτεστε λογικά και θα μετατοπιστείτε στο αριστερό σας ημισφαίριο με αποτέλεσμα η εικόνα να επανέλθει στη θέση της.
Παίξτε λίγο και απολαύστε αυτή τη μετατόπιση της συνείδησης.

Τεράστιο αρχαίο δάσος «πνίγηκε» στη Βόρεια Θάλασσα

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε ένας ερευνητής στις ανατολικές ακτές της Βρετανίας.

Ο 45χρονος Ντον Ουάτσον, μέλος του προγράμματος Marine Conservation Society πραγματοποιούσε κατάδυση σε απόσταση 300 μέτρων από τις ακτές του Νόρφολκ όταν έκπληκτος ανακάλυψε στον πυθμένα βελανιδιές με κλαδιά μήκους οκτώ μέτρων.

Η συνέχεια της εξερεύνησης έφερε στο φως ένα δάσος που, όπως υπολόγισαν οι ειδικοί, βρισκόταν στην επιφάνεια του πλανήτη πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη και είχε τεράστια έκταση.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, το λιώσιμο των πάγων κατά την τελευταία εποχή παγετώνων στον πλανήτη οδήγησε σε αύξηση των επιπέδων της Βόρειας Θάλασσας κατά 120 μέτρα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το δάσος να εξαφανιστεί κάτω από το νερό. Εκτιμάται ότι μια πρόσφατη κακοκαιρία στη συγκεκριμένη περιοχή ανακάτεψε πολύ τον πυθμένα με αποτέλεσμα να αποκαλυφθούν τα δέντρα του δάσους.

Ηδη τα μεγάλα δέντρα έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε τεχνητούς υφάλους δημιουργώντας μικρά τοπικά οικοσυστήματα.

Εξερεύνηση του Άρη μέσω εικονικής πραγματικότητας

Καθώς ο Άρης παραμένει σταθερά στο «στόχαστρο» της NASA, είναι συχνά τα επιτεύγματα και ερευνητικά προγράμματα τα οποία σχετίζονται με αυτόν.

Ένα εξ αυτών είναι και το Mars Helicopter: ένα προτεινόμενο add-on για τα μη επανδρωμένα οχήματα που θα εξερευνούν τον «Κόκκινο Πλανήτη», το οποίο θα μπορούσε να τριπλασιάσει την απόσταση την οποία μπορούν να καλύψουν αυτά τα οχήματα μέσα σε μία αρειανή ημέρα, παρέχοντας μεγάλο όγκο οπτικών πληροφοριών σχετικά με τις περιοχές που χρήζουν εξερεύνησης.

Το ελικόπτερο θα μπορούσε να λειτουργεί ως ανιχνευτής, πετώντας μπροστά από το όχημα σχεδόν κάθε ημέρα, αναζητώντας πιθανά σημεία ενδιαφέροντος και βοηθώντας τους μηχανικούς πίσω στη Γη να σχεδιάσουν την καλύτερη πορεία.
Επίσης, εικόνες από το μικρό αεροσκάφος θα μπορούσαν να επιτρέψουν τον εντοπισμό ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών του εδάφους, που θα ήταν καλή ιδέα να εξερευνηθούν λεπτομερέστερα.
Άλλο κομμάτι της δουλειάς του ελικοπτέρου θα ήταν να ψάχνει για τα καλύτερα σημεία όπου θα μπορούσε το όχημα να μαζέψει δείγματα και να τα αφήσει σε σημεία από όπου θα μπορούσε να τα συλλέξει ένα άλλο όχημα στο μέλλον.
Οι διαστάσεις και το βάρος του ελικοπτέρου αναμένεται να είναι μικρές (ένα κιλό, 1,1 μέτρο). Το παρόν σχέδιο αποτελεί proof-of-concept επίδειξη τεχνολογίας που έχει δοκιμαστεί στο JPL της ΝΑSA.

Σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά πάντοτε με το βλέμμα στον Άρη, η NASA και Microsoft συνεργάζονται για την ανάπτυξη του λογισμικού OnSight: μιας νέας τεχνολογίας που θα επιτρέψει σε επιστήμονες να εργάζονται εικονικά στον Κόκκινο Πλανήτη, χρησιμοποιώντας την wearable τεχνολογία της εταιρείας που παρουσιάστηκε πρόσφατα, το Microsoft Hololens.
Το OnSight αναπτύσσεται από το JPL και θα δώσει στους επιστήμονες ένα μέσο να σχεδιάζουν και, μαζί με το Mars Curiosity, να διεξάγουν αποστολές επιστημονικού ενδιαφέροντος στον Κόκκινο Πλανήτη.
«Το OnSight δίνει στους επιστήμονες των οχημάτων μας τη δυνατότητα να περπατούν και να εξερευνούν τον Άρη από τα γραφεία τους» είπε ο Ντέιβ Λέιβρι, στέλεχος προγράμματος της αποστολής Mars Science Laboratory. «Αλλάζει θεμελιωδώς την αντίληψή μας για τον Άρη, και το πώς κατανοούμε το αρειανό περιβάλλον γύρω από το ρόβερ».
Το OnSight θα χρησιμοποιεί πραγματικά δεδομένα και θα επεκτείνει τις δυνατότητες των εργαλείων/ εξοπλισμού της αποστολής Curiosity δημιουργώντας μια τρισδιάστατη εξομοίωση του αρειανού περιβάλλοντος, όπου θα μπορούν να συναντηθούν επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
Οι ερευνητές θα μπορούν να εξετάζουν τον χώρο εργασίας του οχήματος σε πρώτο πρόσωπο, να σχεδιάζουν νέες δραστηριότητες και να βλέπουν τα πρώιμα αποτελέσματα της δουλειάς τους.
Το OnSight χρησιμοποιεί ολογραφική τεχνολογία για να εισάγει οπτική πληροφορία και δεδομένα από το ρόβερ μέσα στο οπτικό πεδίο του χρήστη. Το «holographic computing» συνδυάζει την εικόνα του φυσικού κόσμου με εικόνες/ γραφικά από υπολογιστή, δημιουργώντας μια υβριδική εμπειρία που συνδυάζει το πραγματικό με το ψηφιακό.