Τι να κάνω για να γίνω σοφός;

Ένας νέος πήγε κάποτε σε ένα σοφό και τον ρώτησε «Κύριε, τι να κάνω για να γίνω σοφός;»

Ο σοφός δεν απάντησε.

Ο νέος επανέλαβε την ερώτηση και αφού μάταια περίμενε απάντηση, έφυγε τελικά για να επιστρέψει την επόμενη ημέρα.

Ξανάκανε τότε την ίδια ερώτηση πολλές φορές, μα πάλι απάντηση δεν πήρε.

Το έκανε αυτό για τρίτη μέρα και τότε ο σοφός τον οδήγησε σε ένα ποτάμι.

Όταν έφτασαν σε κάποιο σημείο που είχε αρκετό βάθος, ο σοφός, έπιασε το νέο από τους ώμους και του βούτηξε το κεφάλι μέσα στο νερό.

Κάποια στιγμή μετά από λίγη ώρα τον ελευθέρωσε κι αφού τον άφησε να πάρει μερικές ανάσες τον ρώτησε:

«Γιε μου, κάτω από το νερό τι ζητούσες περισσότερο»;

Ο νέος απάντησε «αέρα, αέρα ήθελα». «Δεν θα προτιμούσες πλούτη, απολαύσεις, δύναμη ή αγάπη γιε μου;»

«Όχι ήθελα αέρα, και σκεφτόμουν μόνο αυτό», απάντησε ο νέος ξανά.

Τότε ο σοφός είπε: «Για να γίνεις σοφός, πρέπει να επιθυμείς τη σοφία με τόση ένταση, όση επιθυμούσες τον αέρα. Πρέπει να αγωνιστείς γι’ αυτήν, αποκλείοντας κάθε άλλο σκοπό».

Τέσσερα προϊστορικά θαλάσσια τέρατα που ζουν ακόμα!

Μερικά από τα πιο εντυπωσιακά πλάσματα της προϊστορικής εποχής ζούσαν στους ωκεανούς.Κάποια τεράστια, μπορούσαν να κατασπαράξουν ακόμα και έναν ολόκληρο λευκό καρχαρία, σύμφωνα με το αφιέρωμα της Mirror.

Και αν τα περισσότερα σήμερα έχουν εξαφανιστεί, κάποια άλλα, μικρότερα αλλά εξίσου εντυπωσιακά, συνεχίζουν να ζουν στα βάθη των ωκεανών.

Hagfish (Πετρόχελα)



Πιο παλιά ακόμα και από τους δεινοσαύρους, τα hagfish ζουν στα βάθη των ωκεανών και έχουν καταφέρει να επιβιώσουν πάνω από 300 εκατ. χρόνια. Θυμίζουν χέλι, αλλά έχουν κάποια πολύ παράξενα χαρακτηριστικά: δεν έχουν καθόλου σπονδυλική στήλη, όμως έχουν ένα κανονικά σχηματισμένο κρανίο και δύο εγκεφάλους.

Είναι σχεδόν τυφλά και τρέφονται με τους σκελετούς μεγαλύτερων ψαριών που πέφτουν στον πυθμένα της θάλασσας! O λόγος που επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας; Παράγουν μια ουσία που καταστρέφει τα βράγχια των ψαριών που τολμούν να τους επιτεθούν!

Coelacanth



Αν και οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχαν εξαφανιστεί, ένα ζωντανό δείγμα βρέθηκε το 1938 στην Νότια Αφρική. Προϊστορικά, εξαιρετικά σπάνια πλάσματα του βυθού, τρέφονται ακόμα και με καρχαρίες.

Alligator Gar



Αν τα προϊστορικά ψάρια είναι τρομακτικά, τότε τι θα έπρεπε να πούμε άραγε για τους αλιγάτορες; Η φύση αποφάσισε να συνδυάσει λοιπόν τα δυο σε ένα πλάσμα που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 3 μέτρα μήκος. Το alligator gar ζει στα γλυκά νερά στη Βόρεια Αμερική.

Frilled Shark



Εξαιρετικά σπάνιο είδος καρχαρία, που θυμίζει χέλι, κολυμπά στα βάθυ των ωκεανών από την εποχή των δεινοσαύρων. Τρέφονται κυρίως με καλαμάρια και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 2 μέτρα μήκος. Τι άλλο γνωρίζουμε γι' αυτόν; Μόνο ότι διαθέτει 300 δόντια (που μοιάζουν με τρίαινες) κατανεμημένα σε 25 σειρές

"Ρέι": Ο πρώτος ρομποτικός παρκαδόρος!

Ο πρώτος ρομποτικός παρκαδόρος είναι πλέον γεγονός και προσφέρει από σήμερα τις υπηρεσίες του στο διεθνές αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ.
Συγκεκριμένα, ο "Ρέι", το ρομπότ έρχεται να βγάλει από την δύσκολη θέση τους ταξιδιώτες καθώς δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχούν για το πού θα παρκάρουν το αυτοκίνητό τους στο αεροδρόμιο. Οι επιβάτες δεν έχουν παρά να αφήσουν το όχημά τους στον ειδικό χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου και από εκεί αναλαμβάνουν τα μαγικά - μηχανικά χέρια του "Ρέι".
Στον ειδικό χώρο στάθμευσης του αεροδρομίου, με την χρήση ενός λέιζερ, ο ρομποτικός παρκαδόρος μετρά το μέγεθος του αυτοκινήτου και εν συνεχεία αναζητά το κατάλληλο σημείο στο αεροδρόμιο όπου μπορεί να σταθμεύσει το ΙΧ.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, o "Ρέι" μπορεί να παρκάρει έως και 60% περισσότερα αυτοκίνητα στον χώρο του αεροδρομίου απ΄ ό,τι ένας αληθινός παρκαδόρος. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν οι οδηγοί θα εμπιστευτούν το αυτοκίνητό τους σ' ένα ρομπότ.
Ο "Ρέι" διαθέτει τέσσερις τροχούς κι ένα λογισμικό το οποίο τον κατευθύνει στο κατάλληλο σημείο στάθμευσης του αεροδρομίου με βάση το μέγεθος του ΙΧ που θέλει να παρκάρει. Επιπλέον, διαθέτει αισθητήρες παρκαρίσματος έτσι ώστε να ενημερώνει τον οδηγό για το που έχει παρκάρει το αυτοκίνητό του έτσι ώστε να μην μπορεί να το χάσει.
Στόχος του "Ρέι", όταν αναλαμβάνει δράση είναι, να παρκάρει τα αυτοκίνητα με το ίδιο περίπου μέγεθος στον ίδιο χώρο πάρκινγκ προκειμένου να εξοικονομεί χώρο. Κι όταν ο οδηγός θέλει να παραλάβει το αυτοκίνητό του, δεν έχει παρά να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου για το πάρκινγκ και αυτομάτως ο ρομποτικός παρκαδόρος κινητοποιείται για να επιστρέψει το IX στον κάτοχό του.
Ο "Ρέι" είναι δημιούργημα της εταιρείας Serva που εδρεύει στην Βαυαρία και του Ινστιτούτου Λογισμικού στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας. Για τον διευθυντή του διεθνούς αεροδρομίου του Nτίσελντορφ, Κρίστιαν Γιάνκε, o "Ρέι" είναι ο καλύτερος φίλος των ταξιδιωτών που θέλουν να παρκάρουν το αυτοκίνητό τους στο αεροδρόμιο σε ώρα αιχμής.

Μουσική για πιο δυνατό μυαλό!

 

Αν ανήκετε στους γονείς που ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να μάθουν ξένες γλώσσες και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό ή με διάφορα χόμπι, τότε ίσως θα πρέπει να τα παροτρύνετε να ασχοληθούν και με την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου.

Σύμφωνα με νέα έρευνα, που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης με επικεφαλής τη Nadine Gaab, τα παιδιά που έχουν την τύχη να παρακολουθήσουν μουσικά μαθήματα για τουλάχιστον δύο χρόνια παρουσιάζουν καλύτερες νοητικές λειτουργίες για όλη τους τη ζωή.

Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε ότι επεξεργάζονται και ανακαλούν πληροφορίες με μεγαλύτερη ευκολία, ενώ εμφανίζονται πιο ικανά στο να επιλύουν προβλήματα.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η μουσική είναι τόσο ευεργετική για το μυαλό που θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της διαταραχής υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής (ADHD).
Μάλιστα, συμβουλεύουν να διδάσκεται περισσότερο στα σχολεία. «Την ίδια ώρα που σε πολλά σχολεία καταργούν τα μαθήματα μουσικής, τα ευρήματά μας συνιστούν ότι η μουσική εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να έχουν ένα καλύτερο ακαδημαϊκό μέλλον», δήλωσε η Gaab.

Η Gaab και οι συνεργάτες της κατέληξαν στα συμπεράσματα αυτά, αφού παρατήρησαν και συνέκριναν δύο ομάδες παιδιών. Τη μία ομάδα αποτελούσαν 15 παιδιά, ηλικίας 9-12 ετών, που παρακολουθούσαν μουσικά μαθήματα κατά μέσο όρο 5 χρόνια (από την ηλικία των 6) και έκαναν πρακτική εξάσκηση 3,7 ώρες κάθε εβδομάδα.
Την άλλη ομάδα αποτελούσαν 12 συνομήλικα παιδιά, τα οποία όμως δεν είχαν μουσική παιδεία. Παρόμοια, συνέκριναν και δύο γκρουπ ενηλίκων, από τα οποία το ένα αποτελούσαν ενήλικες επαγγελματίες μουσικοί και το άλλο 15 ενήλικες που δεν είχαν καμία επαφή με τη μουσική.

Στα τεστ νοητικής αξιολόγησης, στα οποία υποβλήθηκαν όλοι οι συμμετέχοντες, διαπιστώθηκε ότι την καλύτερη επίδοση είχαν τα παιδιά που παρακολουθούσαν μαθήματα μουσικής, καθώς και οι επαγγελματίες μουσικοί.
Μάλιστα, μέσω της μεθόδου της Λειτουργικής Απεικόνισης Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI, μια παραλλαγή της μαγνητικής τομογραφίας) παρατηρήθηκε ότι συγκεκριμένες περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού στον εγκέφαλο των παιδιών ήταν αυξημένα ενεργοποιημένες. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο προμετωπιαίος φλοιός σχετίζεται με τη γενική νοημοσύνη και την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου.

Εντοπίστηκαν κοσμικοί ανεμοστρόβιλοι!

Κινούνται με ταχύτητα χιλιάδων χλμ στον πυρήνα ενός γαλαξία με ενεργή μελανή οπή. Ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που εντοπίζεται για πρώτη φορά. Οι ερευνητές εντόπισαν στον πυρήνα ενός γαλαξία να σχηματίζονται άνεμοι η ταχύτητα των οποίων αγγίζει τα 5 χιλιάδες χλμ/δευτ! Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει κοσμικούς ανέμους η ταχύτητα των οποίων δεν ξεπερνούσε τα χίλια χλμ/δευτ.

Ο γαλαξίας

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικής Ερευνας στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας μελέτησε σειρά δεδομένων που έχουν καταγράψει επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια από τον γαλαξία NGC 5548. Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 245 εκ. ετών φωτός από τη Γη. Στο κέντρο του NGC 5548 υπάρχει μια γιγάντια μελανή οπή που είναι ενεργή για αυτό και ο γαλαξίας αλλά και ο πυρήνας του αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των επιστημόνων.

Οι άνεμοι

Η τελευταία μελέτη στον NGC 5548 οδήγησε στον εντοπισμό αυτών των ανέμων-σπρίντερ οι οποίοι δημιουργούνται σύμφωνα με τους ειδικούς από μεγάλα ρεύματα αερίων. Αυτά τα ρεύματα αερίων δημιουργούνται σε μια περιοχή κοντά στον πυρήνα του γαλαξία στην οποία επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Η ανακάλυψη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Express» προσφέρει νέα δεδομένα για το περιβάλλον αλλά και τα φαινόμενα που αναπτύσσονται πέριξ των μελανών οπών. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι κοσμικοί άνεμοι με ταχύτητες ανάλογες με αυτές που κινούνται οι άνεμοι στον NGC 5548 μεταβάλλουν τη φωτεινότητα των γαλαξιών τους.



Από τον πυρήνα του NGC 5548 κοσμικοί άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 5 χιλιάδες χλμ.δευτ και ανάμεσα στα άλλα μεταβάλλουν την φωτεινότητα του γαλαξία. Credit: (NASA,ESA/A.Field-STScl)

Έκκληση για βοήθεια

Παγιδεύτηκα θανάσιμα στην προσπάθεια μου, μέσα από αυτό που έχω, να προσδιορίσω αυτό που νόμιζα πως είμαι και ξέχασα εντελώς ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ. Θέλοντας να αυξήσω και να διατηρήσω την ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, τη δύναμη, το κύρος μου, το μόνο που κατάφερα ήταν να δημιουργήσω ένα τεράστιο έλλειμμα αληθινής ζωής, που συνεχώς από τότε μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να μου διαφεύγει σήμερα εντελώς η ΟΥΣΙΑ.

 Για βοήθεια τώρα εκλιπαρώ, νοιώθοντας την ανάγκη να επανακτήσω την παιδική μου ζωντάνια, την φρεσκάδα της νεανικής μου ματιάς, την λαχτάρα μου να ερευνώ και να χάνομαι μέσα στην μαγεία αυτής της πλάσης.

Ο φόβος, οι έγνοιες, η αμφιβολία αντικατέστησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε μέσα μου και με κατέστησαν έναν απλό διεκπεραιωτή της πραγματικότητας.

Αφαιρέθηκα και δεν πρόλαβα να δω τη ζωή με ορμή να πέφτει πάνω μου και να με ισοπεδώνει, αφήνοντας το κάθε ΤΩΡΑ μου άδειο από νόημα, χωρίς καμιά πλέον ουσιαστική αξία.

Με λαχτάρα προσμένω εκείνες τις σπάνιες αληθινές στιγμές που ο νους μου θα σταματήσει την ακατάσχετη διαμαρτυρία του, που η εσωτερική μου φασαρία θα κοπάσει για λίγο ώστε να τολμήσω να αρχίσω πάλι να αναρωτιέμαι:

πως χάθηκαν τα πρωτοτόκια;

πως μπορώ να τα επανακτήσω;



Το πρώτο μεγάλο βήμα, πλασματικέ, μικρέ μου φίλε, έχει ήδη γίνει. Σου πήρε πολλά χρόνια εσωτερικής προσπάθειας, μάτωσες αληθινά για να φτάσεις εδώ που είσαι αλλά πλέον το κατάλαβες.

Το πρώτο βήμα προς την Αλήθεια είναι να δεις το ψέμα. Να αντιληφθείς και να αποδεχτείς τη στημένη παγίδα που πιάστηκες, όσο κι αν ένα άλλο κομμάτι της μικρότητάς σου επιμένει πιεστικά να υπερασπίζεται το αντίθετο. Να αντιληφθείς την ψεύτικη εικόνα που έχτιζες τόσο καιρό.

Την εικόνα σε βοήθησαν να σχηματίσεις η κοινωνία, η εκπαίδευση, τα βιβλία που διάβασες και οι περιγραφές των δήθεν σοφών που βρέθηκαν στο δρόμο σου. Εικόνα την οποία επαλήθευαν οι προσωπικές σου εμπειρίες, τις οποίες όλες τις βίωνες μέσα από τον εγκλωβισμό σου στην ήδη παγιωμένη σου εικόνα.

Φαύλος κύκλος… Μα εσύ τον έσπασες!

Ήδη τώρα το βεληνεκές της εσωτερικής σου θωριάς, μίλια ταξιδεύει μακρύτερα από τον συνηθισμένο άνθρωπο που δεν κατανοεί ότι ζει σε όνειρο. Μα εσύ, που τώρα μόλις γκρέμισες σαν πύργο από τραπουλόχαρτα ό,τι ο μέσος άνθρωπος χαρακτηρίζει πολύτιμο, ζητάς το ανέφικτο και το θέλεις άμεσα. Κι αυτό είναι σπουδαίο! Γιατί η προσέγγιση αυτού του ανέφικτου από όσους τολμούν να το επιζητούν είναι που κρατά ακόμη ζωντανή την ελπίδα του Θεού για τον Άνθρωπο. Ζητάς το Απόλυτο! Ζητάς να σταματήσει άμεσα αυτός ο υπόγειος προγραμματισμός που αιώνες τώρα σε ελέγχει για να βιώνεις μόνιμα την αληθινή σου ταυτότητα. Να ελευθερωθείς από μορφές κλεισμένες στον καιρό, από αγάλματα κι εικόνες που θα έλεγε ο ποιητής. Κι αυτό θα γίνει! Πάντα γίνεται τελικά αυτό που αληθινά θέλεις όταν πεισματικά αρνείσαι να συμβιβαστείς με οτιδήποτε λιγότερο.

Απλώς συνέχισε να παραμένεις μάρτυρας σ’ αυτό που συμβαίνει μέσα σου χωρίς προτίμηση, χωρίς ενοχή, χωρίς κατηγορία για κανέναν και για τίποτε, χωρίς καμιά επιλογή, έτσι ώστε η αποστασιοποίηση από τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου συνεχώς να διευρύνεται και η κατάρριψη των παγιωμένων πεποιθήσεων να επιταχύνεται. Αυτό θα σε γιατρέψει.

Το άλλο που οφείλεις να κάνεις σου είναι ήδη γνωστό:

Να βρίσκεις καθημερινά, πέρα απ’ τις επιθέσεις του λιλιπούτειου εαυτού σου που προσπαθεί να παραμείνει αλώβητος, και του κοινωνικού περίγυρου σου που θέλει να σε προσγειώσει στην αναγκαιότητα των πεπερασμένων και των ανούσιων, τον χρόνο να κοινωνείς με το πολυτιμότερο διαμάντι που διαθέτεις, αυτό που μέσα στο διάβα του χρόνου παράχωσες κάτω απ’ τα μπάζα των “θέλων και των πρέπει” σου, κάτω απ’ τα απομαζώματα των ψευδαισθήσεών σου.




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Η άλλη όψη της αποτυχίας

 

Σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα Positive People

Εδώ και καιρό προβληματίζομαι γύρω από ένα συγκεκριμένο ζήτημα, αυτό της αποτυχίας.

Κάτι που που προφανώς όλοι έχουμε ζήσει, άλλοι λιγότερες φορές, άλλοι περισσότερες και που διαφέρει στον τρόπο που το εκλαμβάνουμε. Το δεδομένο είναι η αποτυχία, γεγονός που δεν αλλάζει, μπορεί όμως να αλλάξει ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε.

Για αρχή θέλω να αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που παρατηρώ παντού και πάντοτε.

Όταν κάποιος πετυχαίνει, σπεύδουν όλοι να τον συγχαρούν, να του δηλώσουν πόσο περήφανους τους έκανε. Όταν κάποιος αποτυχαίνει, όλοι σιωπούν. Φυσικά δεν αναφέρουν αν είναι περήφανοι για εκείνον, δεν του λένε μπράβο για την προσπάθεια κι ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρει.

Με αποτέλεσμα να γεννιούνται φόβοι, ανασφάλειες, ντροπή, αρνητικά γενικότερα στοιχεία γύρω από την αποτυχία.


Να το εξετάσουμε διαφορετικά;

Αν είστε γονιός, θα προτιμούσατε το παιδί σας να έχει περισσότερες επιτυχίες παρά αποτυχίες, σωστά;

Κι όμως.. η επιτυχία κρύβει μεγαλύτερους κινδύνους. (ειδικά στην παιδική ηλικία)
Σου δημιουργεί το αίσθημα του "άτρωτου", ένα μπαλόνι που θα ξεφουσκώσει στο πρώτο εμπόδιο που θα συναντήσει. Ενώ οι αποτυχίες χτίζουν χαρακτήρα, σε κάνουν ουσιαστικά και όχι επιφανειακά δυνατό, σου δίνουν επιμέρους τρόπους να σκεφτείς τι δρόμους θα ακολουθήσεις.

Έτσι ανακαλύπτεις πιο πολλά και ουσιώδη.

Την επόμενη φορά που θα αποτύχετε... σκεφτείτε το καλύτερα!

Προς ένα νοητικό κόσμο

Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, όπου ο κόσμος αλλάζει… Για να αντιληφθούμε τι αλλάζει, θα πρέπει να πάμε στο βάθος του… Στη μητρική αλλαγή η οποία συντελείται… Ποια είναι η αλλαγή του… Ο κόσμος από μηχανικός γίνεται νοητικός… Στην ουσία δεν «γίνεται» αλλά τον «αντιλαμβανόμαστε» πλέον έτσι… Δεν αλλάζει αυτός δηλαδή αλλά η δική μας αντίληψη για αυτόν.

Από ένα κόσμο-μηχανή, η οποία δουλεύει μέσω των επιμέρους διακριτών μερών της, ο κόσμος αλλάζει (έχει την ικανότητα να γίνεται αντιληπτός σε εμάς) προς ένα κόσμο-νόηση ο οποίος υπάρχει και ρέει μέσω των συνάψεων-δεσμών του… Σε ένα κόσμο σαν τον δικό μας, η γνώση δημιουργεί την εικονική μονιμότητά του και η εξειδίκευση την ψευδαίσθηση της… Σε ένα νοητικό κόσμο, τι αντιπροσωπεύει τη γνώση και τι την εξειδίκευση…

Σε ένα νοητικό κόσμο, οι άνθρωποι πλέον αποτελούν τη δημιουργία αλλά και τους δημιουργούς νέων δημιουργημάτων… Από μέρη μιας μηχανής, γίνονται πλέον αντιληπτοί ως σημεία συνάψεων μιας ολοκληρωμένης πληροφορίας-δημιουργίας. Έτσι, γίνεται αντιληπτό ότι αυτό που επιδρά πάνω στην δημιουργία ενός συστήματος διοίκησης είναι η διαμορφωμένη πληροφορία-μνήμη της μάζας… Δηλαδή η πληροφορία λειτουργίας του ή αλλιώς η εκπαίδευση του λαού… Το πρώτο όμως που χρειάζεται να «μάθει» η μάζα, είναι η διαχείριση της ενέργειας… Το μέσο με το οποίο θα κρατούν υλοποιημένο το σώμα τους αλλά και αυτά τα οποία θα υλοποιούν οι ίδιοι… Και για αυτό, ενέργεια σημαίνει κυρίως «τροφή και χρήμα» στην ευρύτερη τους έννοια…

Η «πολιτεία» ως σύνολο επί μέρους μερών, αλλάζει σε ένα δίκτυο «Δήμων» δηλαδή «δημιουργημάτων-δημιουργών» σε όλο τους το βάθος (οι σημερινές πολυεθνικές εταιρίες αποτελούν το αρχέγονο μορφικό αρχέτυπο του όρου)… Ένα δίκτυο το οποίο αποτελεί μια βάση συνάψεων με τα πάντα… Το πρώτο λοιπόν που χρειάζεται να κάνει κάποιος ο οποίος θέλει να δημιουργήσει ένα σύστημα διοίκησης ανθρώπων τέτοιο, είναι να δημιουργήσει ένα σύστημα διαχείρισης της ροής της «ενέργειας διατήρησης» και «ενέργειας νέας δημιουργίας»… Δηλαδή ενέργειας, τροφής και χρήματος. Όπως φυσικά αντιλαμβάνεστε, ο Δήμος, δεν έχει πλέον αυστηρά γεωγραφικά όρια και αυτό είναι πρωταρχικής σημασίας… Επαναλαμβάνω όμως…, η γνώση δημιουργεί την εικονική μονιμότητά του κόσμου μας και η εξειδίκευση την ψευδαίσθηση της… Μονάχα το βήμα πίσω, ώστε να δούμε τη συνολική εικόνα θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε αυτό που λέμε… Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, απλά ματαιοπονεί εντός του πεδίου της ψευδαίσθησης…

Τα υπέρ και τα κατά κάθε στάσης στον ύπνο

Η στάση στον ύπνο είναι μια χαρακτηριστική επιλογή για κάθε άτομο, καθώς πολλοί δυσκολεύονται να κοιμηθούν εάν αναγκάζονται να αλλάξουν στάση.
Σκεφτήκατε ποτέ πώς μπορεί να επηρεάζει η αγαπημένη σας στάση την υγεία σας;
Δείτε ποια είναι τα υπέρ και τα κατά αναλόγως με τη στάση που σας αρέσει να κοιμάστε.

 

Εν-συναίσθηση ή Απλά Συναίσθηση;

Το Συναίσθημα της… «Συναίσθησης».
Ο αγαπημένος ψυχίατρος όλων σχεδόν των ψυχιάτρων των ΗΠΑ και του υπόλοιπου κόσμου είναι ο Carl Rogers (Φραγμοί και Δίοδοι στην Επικοινωνία – Επιστημονικό Μάρκετινγκ – HBR 1990). Έγινε πολύ δημοφιλής γιατί ανέλυσε και ανέπτυξε το Συναίσθημα της… «Συναίσθησης».
Η λέξη είναι σύνθετη και περιλαμβάνει την έννοια στην κυριολεξία της. Συν-Αισθάνομαι! Αισθάνομαι δηλαδή όπως αισθάνεται ο άλλος. Μερικοί καθηγητές πρόσθεσαν στη λέξη τα δύο γράμματα: Εν και την τροποποίησαν να διαβάζεται «Εν-συναίσθηση»! Είναι μια παραλλαγή. Μέσα στις χιλιάδες αλλαγές που έγιναν στην ελληνική γλώσσα το «εν» ίσως είναι το πιο αθώο!
Η Συναίσθηση, λοιπόν, η αντίστοιχη αγγλική είναι «Empathy» και δεν έχει καμία σχέση με τη δική μας «Εμπάθεια», είναι μια έμφυτη «Ικανότητα», που διακρίνεται σε όλους τους ανθρώπους και υπάρχει σε διάφορους βαθμούς.

Η μητέρα Συναισθάνεται όπως Αισθάνεται το παιδί της, οι ερωτευμένοι Συναισθάνονται ο ένας τον άλλον. Ένας καλός σκηνοθέτης μπορεί να μας κάνει να κλαίμε Συναισθανόμενοι το δράμα της Ηρωίδας, όπως μπορεί να μας κάνει και να βράζουμε από οργή για τον κακό του έργου και να απολαμβάνουμε με ικανοποίηση την εξόντωσή του από τον καλό του έργου.
Η Συναίσθηση ωστόσο διακρίνεται πολύ ανεπτυγμένη στους καλούς πολιτικούς, πωλητές, επιχειρηματίες και στελέχη και τους βοηθάει πολύ στη δουλειά τους (D. Meyer – H. Greenberg, What makes a good salesman, HBR).
Ο Carl Rogers είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς ψυχιάτρους γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο! Ανέπτυξε και καλλιέργησε τη «Συν-Αίσθηση» ως κεφάλαιο της Ψυχιατρικής με μεγάλη μεταδοτικότητα.

Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες, πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;

Μέχρι και 80% του πληθυσμού θα υποφέρει από πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ το 50% του εργαζόμενου πληθυσμού θα βιώσει συμπτώματα πόνου στην πλάτη ή στον αυχένα, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Ο πόνος της πλάτης περισσότερο παρουσιάζεται σε όσους είναι από 30 μέχρι 60 χρονών. Λίγοι άνθρωποι κάτω από 18 και πάνω από 60 έχουν προβλήματα πλάτης. Κατά ένα μέρος, οι στατιστικές αυτές αντανακλούν τις μεγαλύτερες απαιτήσεις που υφίστανται οι εργαζόμενοι ενήλικοι, ενώ οι έφηβοι έχουν εύκαμπτες πλάτες και η σπονδυλική στήλη των ηλικιωμένων γίνεται λιγότερο εύκαμπτη, γεγονός που τους προφυλάσσει από την καταπόνηση, περιορίζοντας τον αριθμό κινήσεών της. Είναι πιθανότερο ότι θα έχετε πόνους στην πλάτη, αν οι καθημερινές σας δραστηριότητες περιλαμβάνουν ανύψωση και μεταφορά.

Oι αιτίες για τον πόνο της πλάτης είναι οι εξής
Σε πολλές περιπτώσεις ο οξύς πόνος στην πλάτη είναι απλά μια αντίδραση σε ασυνήθιστη χρήση. Αν δεν ασκείστε συχνά και ξαφνικά περνάτε μια μέρα μετακινώντας έπιπλα ή σκάβοντας στον κήπο, μπορεί, την επόμενη μέρα, η πλάτη σας να είναι πιασμένη και να πονάει. Αυτό είναι φυσιολογικό. Ο πόνος και το πιάσιμο οφείλονται σ' ένα περαστικό σπασμό των μυών και ένα μικρό διάστρεμμα των συνδέσμων στην πλάτη σας, μια μικρή δηλαδή βλάβη, που μπορεί επίσης να συμβεί από υπερβολικό τέντωμα ή από αδέξιο σήκωμα ενός μεγάλου βάρους.
Μπορεί να νιώσετε έναν ξαφνικό, οξύ πόνο στην πλάτη ή, ακόμα, σαν κάτι να «φεύγει», ιδιαίτερα αν έχετε ένα ευαίσθητο σημείο ανάμεσα στους μυς του κάτω μέρους της πλάτης σας.
Άλλες κοινές αιτίες ξαφνικού πόνου στην πλάτη είναι ο πόνος των αρθρώσεων και η πρόπτωση δίσκων (κήλη). Οι τραυματισμοί αυτοί έχουν την τάση να προκαλούν πιο δυνατούς και επίμονους πόνους. Στην πρώτη περίπτωση άρθρωσης σπονδύλων, που συχνά ακολουθεί μια περιστροφική κίνηση, δυο ή περισσότεροι γειτονικοί σπόνδυλοι ξεφεύγουν ελαφρά και ερεθίζονται οι αρθρώσεις από την ευθυγράμμισή τους. Με την πρόπτωση του δίσκου, μέρος του σκληρού εξωτερικού στρώματος που βρίσκεται ανάμεσα σε δυο σπονδύλους σπάει, επιτρέποντας το μαλακό κέντρο του δίσκου να προεξέχει. Η προεξοχή αυτή πιέζει ένα από τα νεύρα που βγαίνουν από τη σπονδυλική στήλη. Η πρόπτωση μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός μικρού τραυματισμού, αν ο δίσκος έχει φθαρεί από προηγούμενη τριβή και καταπόνηση. Και με τη μετατόπιση της άρθρωσης και με την πρόπτωση του δίσκου, οι μύες που βρίσκονται πάνω από την προσβεβλημένη περιοχή τείνουν να συσπαστούν, οπότε χειροτερεύει ο πόνος. Η πρόπτωση ενός δίσκου μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνους που κινούνται προς ένα πόδι (ισχιαλγία). Βήχας, γέλιο ή σφίξιμο για την αποπάτηση μπορούν επίσης ν' αυξήσουν τον πόνο. Αιτίες λοιπόν πόνου της πλάτης είναι:

Θλάση των μυών: είναι η πιο κοινή αιτία για τον πόνο της μέσης.
Ρήξη μεσοσπονδύλιου δίσκου: που ονομάζεται επίσης κήλη δίσκου, είναι μια άλλη κοινή αιτία του πόνου στην μέσης.
Στένωση της σπονδυλικής στήλης: προκαλεί πόνο στην πλάτη . Καθώς μεγαλώνουμε, ο σπονδυλικός σωλήνας μπορεί να γίνει στενόχωρος, αυτό οφείλεται εν μέρει στην αρθρίτιδα.
Αρθρίτιδα: πιο συχνά επηρεάζει αρθρώσεις, όπως τα γόνατα και τα δάχτυλα.
Σπονδυλολίσθηση: προκαλεί πόνο στην πλάτη. Η πιο κοινή αιτία σπονδυλολίσθηση οφείλεται σε εκφυλιστικές αλλαγές που προκαλούν απώλεια της κανονικής σταθεροποίηση των δομών της σπονδυλικής στήλης. Αν η σπονδυλική στήλη γίνεται αρκετά ασταθής, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να γίνει ένα πρόβλημα.
Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από ορθοπεδικά προβλήματα και γενικευμένη δυσφορία. Ο πόνος στην πλάτη από οστεοπόρωση σχετίζεται συνήθως με συμπίεση των καταγμάτων του σπονδύλου. Η οστεοπόρωση προκαλεί αδύναμη στα οστά και μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα.

Τι μπορεί να γίνει;
Οι πιο πολλοί οξείς πόνοι της πλάτης μπορεί να υποχωρήσουν, αν δοθεί χρόνος στο βλαβέν τμήμα της σπονδυλικής στήλης να επουλωθεί. Συνήθως η επούλωση υποβοηθάται με ανάπαυση, διάρκειας άνω των 24 ωρών, σε σκληρό στρώμα ή σανίδα ή με ξάπλωμα σε σκληρή επιφάνεια, όπως το πάτωμα. Προσπαθήστε ν' αποφύγετε κάθε θέση ή κίνηση που επιδεινώνει τον πόνο. Αν πρέπει να καθίσετε, βεβαιωθείτε ότι κάθεστε στητοί, αρκετά πίσω στην καρέκλα. Όταν σηκώνεστε από την καρέκλα ή το κρεβάτι, πιέστε με τα χέρια σας, για να περιορίσετε την καταπόνηση της σπονδυλικής σας στήλης. Για να κινηθείτε από ξαπλωτή θέση, κυλιστείτε μέχρι την άκρη του κρεβατιού και κατεβάστε τα πόδια σας στο πάτωμα, την ίδια ώρα που σηκώνετε το επάνω μέρος του κορμιού σας.
Η θεραπεία επίμονων πόνων εξαρτάται από την αιτία τους. Αν υπάρχει μηχανικό πρόβλημα που δε βελτιώνεται με την ανάπαυση, μπορεί να βοηθήσει η λήψη ή ενέσεις αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Μπορείτε επίσης να βάλετε ζεστό επίθεμα, μια θερμαινόμενη κομπρέσα ή θερμοφόρα.
Πότε χρειάζεται να καλέσετε τον γιατρό όταν έχετε πόνο στην μέση;

Θα πρέπει να καλέσετε τον γιατρό όταν έχετε:

πόνο στην πλάτη που επιμένει για από λίγες ημέρες
πόνο στην πλάτη κατά την διάρκεια της νύχτας
δυσκολία ελέγχου έντερα ή την κύστη σας
πυρετό, ρίγη, εφίδρωση ή άλλα σημεία λοίμωξης
οποιαδήποτε άλλα ασυνήθιστα συμπτώματα

Τι πρέπει να κάνετε για να προλάβετε τον πόνο στην μέση;

1. Ύπνος σε παλιό στρώμα
Ένα καλό στρώμα έχει διάρκεια ζωής οκτώ με δέκα χρόνια. Μετά από αυτή την περίοδο η σπονδυλική στήλη δεν έχει την κατάλληλη υποστήριξη που χρειάζεται, με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος στην πλάτη. Η αντικατάσταση λοιπόν του στρώματος είναι απαραίτητη.

2. Κουβάλημα βαρέων αντικειμένων
Εάν αρέσκεστε στο να μεταφέρετε συνεχώς αντικείμενα, θα πρέπει να γνωρίζεται πως, η πλάτη σας δε σας ευγνωμονεί για αυτό! Η μεταφορά βαρέων αντικειμένων ή ακόμα και τσαντών (όπως αυτές που κρατάνε οι γυναίκες ή τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ) από τη μια πλευρά του σώματος, προκαλεί τη διαταραχή της ισορροπίας του και οδηγεί σε ενοχλήσεις της πλάτης.

3. Οι γόβες στιλέτο ή τα ίσια παπούτσια
Τα πολύ ψηλά τακούνια αναγκάζουν την πλάτη να κυρτώνει, κάνοντας τις αρθρώσεις να πιέζονται. Από την άλλη βέβαια και τα πολύ ίσια παπούτσια μπορεί να κάνουν επίσης κακό στην πλάτη, μια και τις περισσότερες φορές δεν έχουν την κατάλληλη στήριξη για το πόδι, αναγκάζοντας την πλάτη να προσπαθεί να διανείμει το σωματικό βάρος σωστά. Για τον καθένα το ιδανικό ύψος τακουνιού είναι διαφορετικό, γι αυτό χρειάζεται ψάξιμο.

4. Πολύωρη καθιστική ζωή
Άσχημα νέα για εκείνους που κάνουν δουλειά γραφείου! Η εργασία αυτή κάνει κακό στην υγεία. Αν και μπορεί να νοιώθει κανείς όμορφα και ξεκούραστα κάνοντας ένα καθιστικό επάγγελμα, παρόλα αυτά η στάση του σώματος τις περισσότερες φορές είναι λάθος και οδηγεί σε πόνους στην πλάτη, ενώ παράλληλα προκαλεί αδυναμία των μυών, λόγω αδράνειας. Με το να κάθεται κάποιος βάζει περισσότερη πίεση στη σπονδυλική του στήλη κατά 50% από το αν ήταν όρθιος!

5. Αποφυγή άσκησης
Η άσκηση χτίζει μύες που είναι χρήσιμοι για την υποστήριξη της πλάτης. Όταν αυτή δε γίνεται σωστά και με σύστημα, τότε δεν υπάρχει και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

6. Κατανάλωση πρόχειρου φαγητού
Αν και δεν προκαλεί έκπληξη, η πρόσληψη πολλών θερμίδων και λίγων θρεπτικών συστατικών από τα τρόφιμα, οδηγεί σε ανεπιθύμητη αύξηση του σωματικού βάρους, προκαλώντας επιπλέον φορτίο για την πλάτη. Η μείωση κατά 5-10% του σωματικού βάρους βελτιώνει την κατάσταση της μέσης.

Ο ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΣ

Ζεις ώρες υπεράνθρωπης προσπάθειας και ατελείωτης αγωνίας. Ξέρω, έχεις λυγίσει. Νοιώθεις τα πόδια σου κομμένα και πως κάθε μέρα ξημερώνεσαι στην κόλαση. Σηκώνεις τα μάτια στον ουρανό, ψάχνοντας εκεί τις απαντήσεις, ένα νεύμα, κάτι, αλλά και αυτός έχει σωπάσει. Κοιτάς στη γη το δρόμο σου, και θεωρείς πως πιο εύκολα θα διάβαινες ένα ποτάμι λάβας!
Είναι βαρύς ο αγώνας ο καθημερινός, έχεις στρατιές μυρίων απέναντί σου να σε πολεμάνε. Βλέπεις, και αισθάνεσαι, το κακό ανεξέλεγκτα να θεριεύει.
Και ψάχνεις μικρός εσύ, μέσα σε αυτήν την καταιγίδα, κάπου να τοποθετηθείς, μια ασφάλεια να αποκτήσεις και ένα νόημα να νιώσεις. Ψάχνεις μες του μυαλού σου την απελπισία, μια εικόνα χαράς, για να έχεις να πιστέψεις.
Αυτό το θεριό το ανήμερο, Ο ΦΟΒΟΣ, που ξαμολήσανε τα αχόρταγα σκυλιά της οικουμένης, τρώει σιγά σιγά τα σωθικά και στραγγίζει όνειρα και προσδοκίες. Είναι το κακό βαρύ, μουντό και απαίσια στριγκλίζει. Αναρωτιέσαι όλο και πιο πολύ, καθώς εικόνα άλλη δεν βλέπεις.
Δεν στα γράφω αυτά, από κάποιο δωμάτιο σιγουριάς, ούτε καν την καθημερινή μου ασφάλεια δεν έχω δεδομένη! Είμαι ο κάθε διπλανός σου, άνθρωπος που συνέχεια συναντάς, που χωρίς απαντήσεις προχωράω στο μονοπάτι αυτό της ζωής.
Στα γράφω, γιατί σήμερα στο δρόμο, είδα μια γυναίκα να χαμογελά, και μου θύμισε ότι το καλό σε όλους μέσα μας φωλιάζει. Είδα ακόμα μια μάνα με αγάπη να δίνει το βυζί της στο μωρό, και μου θύμισε πως η αγάπη μέσα μας φωλιάζει. Είδα έναν άντρα πρόθυμα τον διπλανό του να βοηθά, και μου θύμισε πως η ανθρωπιά, μέσα στους ανθρώπους φωλιάζει.
Είδα το καλό, παρόλο που η σκιά βαριά πάνω του του πέφτει, μέσα στην καρδιά των απλών και των καθημερινών να βρίσκει τον τρόπο, και το κακό να διαφεντεύει. Είδα το καλό, μέσα στης ψυχής την άκρη, από την πηγή της ζωής, συνεχώς να μεγαλώνει με αγάπη.
Ίσως για ένα σπόρο θέλησης, μέσα στην έρημο της θλίψης να μιλώ, μα, από ένα σπόρο μοναχό, δάσος μπορεί να βγει και να θεριέψει. Σε αυτό το σπόρο προσδοκώ, με την αγάπη μου, το φόβο τους να προϋπαντήσω. Ίσως, γιατί ο πόλεμος αυτός, δεν είναι με σώματα και όπλα να γενεί. Πολεμιστές του σκότους, πολεμιστές του φωτός, πολεμιστές της ύλης, πολεμιστές του πνεύματος, πολεμιστές σε όλη την οικουμένη!
Από τους ανθρώπους έμαθα, πως μέσα στην καρδιά τους, ότι και αν στο έξω τους περνούν, με την ματιά του μέσα τους θα επιλέγουν. Αν την αγάπη προτιμούν, αν την αγάπη τη διαλέγουν, τότε γι αυτήν και θα προσπαθούν, ειρηνοποιοί για μια ζωή θα μένουν.

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Το δεύτερο κεφάλαιο του ντοκιμαντέρ του Richard Dawkins «η πηγή του κακού» (5 βίντεο) που παρουσιάζει ωμά τις βλαβερές συνέπειες της θρησκείας που κατατρώει σα γάγγραινα τους ανθρώπους και τον πολιτισμό. Ίσως η πιο σοκαριστική  έρευνα του μεγάλου αυτού ανθρωπιστή επιστήμονα..

Αξίζει τον κόπο να δει κανείς την έρευνα αυτή επειδή όταν ένας επιστήμονας κάνει ρεπορτάζ το αποτέλεσμα συνήθως είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστικό. Επί πλέον, η καλλιτεχνικής φύσεως επιστημοσύνη του Richard Dawkins είναι κάτι το σπάνιο στον επιστημονικό κόσμο.

Οι σαγιονάρες μπορούν να βλάψουν την υγεία σας

Αυτό το καλοκαίρι, αφήστε τα πόδια σας να ξεκουραστούν: ξεχάστε τις σαγιονάρες.
Ναι, σωστά διαβάσατε: οι λαστιχένιες σόλες δεν τους κάνουν καθόλου καλό. Παρ’ όλο που τα ”στιλέτα” και τα σανδάλια θεωρούνται συνήθως οι ένοχοι για τον πόνο στα πόδια, τα χειρότερα παπούτσια που μπορεί κάποιος να φορέσει, σύμφωνα με τους γιατρούς, είναι οι σαγιονάρες. Και ενώ πολλοί πιστεύουν ότι φορώντας τις δίνουν στα πόδια τους την ευκαιρία να ξεκουραστούν, στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Τα συγκεκριμένα παπούτσια αποτελούν μία από τις κυριότερες αιτίες πόνου των ποδιών, καθώς παρέχουν ελάχιστη, έως καθόλου, στήριξη.
”Οι σόλες των σαγιονάρων είναι ελαστικές, με αποτέλεσμα κάθε φορά που το πόδι ακουμπάει στο έδαφος να γλιστράει, και η ελαστικότητα της σόλας του επιτρέπει να γλιστράει ακόμα περισσότερο” λέει ο Dr. John E. Mancuso, ορθοπεδικός του Manhattan Podiatry Associates στη Νέα Υόρκη.

Τα πόδια μας υφίστανται καθημερινά αρκετή ταλαιπωρία: σηκώνουν ολόκληρο το βάρος του σώματός μας, μας βοηθούν να κρατάμε ισορροπία και, φυσικά, μας μετακινούν από το ένα σημείο στο άλλο –κι εμείς δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας στριμώχνοντας τα σε στενά παπούτσια και αθλητικά που δεν τους επιτρέπουν να αναπνέουν.

Ευτυχώς, είναι φτιαγμένα για να αντέχουν τις δοκιμασίες: κάθε φορά που το πόδι έρχεται σε επαφή με το έδαφος, η καμάρα ”κλειδώνει” και απορροφά τους κραδασμούς. Με τις σαγιονάρες, όμως, η καμάρα ανοίγει και έτσι προκαλούνται προβλήματα, όπως πόνος στη φτέρνα, την καμάρα, τα δάχτυλα και το μπροστινό τμήμα του πέλματος. Ακόμη χειρότερα, οι σαγιονάρες μας αναγκάζουν να χρησιμοποιούμε περισσότερο τους τένοντες του ποδιού, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει τενοντίτιδα. ”Οι σαγιονάρες δεν κρατάνε το πόδι όπως τα περισσότερα παπούτσια, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε τους τένοντες και τους μυς για να στηριχθούμε” λέει ο Dr. Greg Cohen, ορθοπεδικός του Long Island College Hospital στο Long Island της Νέας Υόρκης.
Το καλοκαίρι, ο Dr. Cohen παρατηρεί επίσης πολλά διαστρέμματα στους αστραγάλους. ΄”Όταν γλιστράμε από τις σκάλες ή από το κράσπεδο του πεζοδρομίου, δεν υπάρχει κάτι για να κρατήσει ή να στηρίξει το πόδι ή τον αστράγαλο”. Βέβαια, δεν προκύπτουν όλα τα προβλήματα των ποδιών από τις σαγιονάρες –οι οποίες μπορούν, φυσικά, να φορεθούν στην πισίνα ή την παραλία, από τη στιγμή που δε χρησιμοποιούνται ολόκληρη την ημέρα.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, διατρέχουμε μεγαλύτερο κίνδυνο να αποκτήσουμε φουσκάλες, κάλους ή μύκητες στα πόδια –προβλήματα που επιδεινώνονται από τη ζέστη, την υγρασία και την τριβή. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών είναι η πρόληψη. Μπορείτε να εμποδίσετε την εμφάνισή τους, αρχίζοντας με ένα pedicure. Είναι ένας καλός τρόπος να διατηρήσετε τα πόδια σας καθαρά και σε φόρμα. Ο Dr. Mancuso λέει ότι για τη θεραπεία ενός σοβαρού προβλήματος κάλων ή παρανυχίδων θα πρέπει να απευθυνόμαστε σε έναν ποδίατρο –σε διαφορετική περίπτωση, μια επίσκεψη σε αισθητικό για pedicure είναι αρκετή.
Επίσης, οι σκασμένες φτέρνες αντιμετωπίζονται εύκολα με μια ελαφρόπετρα και κρέμα στα πόδια κάθε βράδυ. ”Αυτό θα πρέπει να αποτελεί καθημερινή πρακτική για τις γυναίκες” λέει, παρ’ όλο που το πρόβλημα είναι περισσότερο αισθητικό παρά υγείας. ”Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από μια σκασμένη, ξεφλουδισμένη φτέρνα που φαίνεται από το παπούτσι”

Η εκπληκτική άνθιση των λουλουδιών

”Η γη γελάει με λουλούδια.” Ralph Waldo Emerson
Η Pruskova Katka ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, ενώ περνά αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο της φροντίζοντας τα αγαπημένα της λουλούδια. Κάπως έτσι προέκυψε το timelapse βίντεο που θα δείτε στη συνέχεια, όπου παρουσιάζεται η εκπληκτική άνθιση των λουλουδιών μέσα σε μόλις 2,5 λεπτά.
«Χρειάστηκαν πάνω από 7.000 εικόνες και 730 ώρες υπομονής προκειμένου να ολοκληρωθεί το βιντεάκι. Κρίνοι, τριαντάφυλλα, γλαδιόλες, γαρδένιες, αμαρυλλίδες ανθίζουν μαγικά μπροστά στα μάτια μας προκειμένου να υπερτονίσουν το θαύμα της φύσης», λέει η φωτογράφος.

 

Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα

”…Ξέρετε, ζούμε σε κοινωνίες που ζουν μέσα στα όνειρά τους. Όταν η κοινωνία δεν το καταλαβαίνει, τους φτιάχνουν και μία Ονειρούπολη. Όταν η κοινωνία ζει μέσα στην Ονειρούπολη βρίσκει ότι η κοινωνία είναι σκληρή. Όταν η κοινωνία είναι σκληρή, γίνεται θέαμα.
Όταν είναι θέαμα, γίνεται ψεύτικη. Όταν γίνεται ψεύτικη, γίνεται θέατρο. Άρα εγώ αποφάσισα να αρχίσω κατ’ ευθείαν με την αλήθεια του θεάτρου, που ομολογεί σε όλους ότι είναι θέατρο.Δεν είμαστε στον χώρο του ονείρου, αλλά στον χώρο του οράματος.
Στην ουσία, αν το σκεφτείτε καλά, όταν σας προτείνουν να ονειρεύεστε, στην πραγματικότητα σας προτείνουν να κοιμάστε. Γιατί μόνο όταν κοιμάστε ονειρεύεστε. Άρα θα ήταν καλό όταν σας πουλάν όνειρα, να μην ξεχνάτε ότι σας πουλάν ύπνο.
Και όπως ξέρετε, η λέξη έξυπνος σημαίνει αυτόν που βγαίνει από τον ύπνο. Κατά συνέπεια είναι λίγο δύσκολο να ονειρευτεί.”

Η πλάνη των αισθήσεων

Ηράκλειτος: Πίστευε οτι ο άνθρωπος διαθέτει 2 όργανα για τη γνώση της αλήθειας. Την αίσθηση και τον λόγο. Απο αυτά, τη μεν αίσθηση η θεωρούσε απατηλή, δέχεται δε σαν κριτήριο τον λόγο.

Παρμενίδης: Η φιλοσοφία ειναι δυτή. Η μία μορφή της είναι σύμφωνη με την αλήθεια, ενώ η άλλη κατα εικασία. Καθόρισε δε τον λόγο σαν κριτήριο, διότι οι αισθήσεις δεν είναι ακριβής.

Δημόκριτος: Υπάρχουν δύο μορφές γνώσης, μία γνήσια και μία νόθα. Στη νόθα ανήκουν όλα τα παρακάτω, η όραση, η ακοή, η οσμή, η γεύση, η αφή. Η άλλη μορφή γνώσης είναι γνήσια, που είναι ξέχωρη από αυτή

Πλατων: αφού λοιπόν φτιάχτηκε έτσι το σύμπαν, καταλαβαίνουμε οτι φτιάχτηκε σύμφωνα με το αμετάβλητο πρότυπο που γίνεται αντιληπτό μόνο απο την σκέψη και τη λογική. Αφού επομένως δεχόμαστε όλα αυτά, τότε αναγκαστηκά αυτός ο κόσμος πρέπει να είναι εικόνα κάποιού άλλου πραγματικού κόσμου.
Ζούμε λοιπόν σε έναν κόσμο που δεν αντιλαβανόμαστε αυτό πόυ πραγματικά είναι, αλλά αυτό που οι αισθήσεις μας έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν.
Το σύμπαν και μεις, είμαστε ένα. Ευτυχισμένες οι γενιεές που θα νοιώσουν, όχι μόνο με την λογική, αλλά με τη ψυχή και το νου, αυτή τη συμπαντική ενότητα. Μια ενότητα ειρήνης, γαλήνης και συμπαντικής αγάπης.

Λάδι κάνναβης, το παρεξηγημένο

Το γένος της κάνναβης ανήκει στην οικογένεια των κανναβοειδών Canabaceae και περιλαμβάνει τρία είδη:
1. την ήμερη κάνναβη (Cannabis sativa),
2. την ινδική κάνναβη (Cannabis indica) και
3. το είδος Cannabis ruderalis.
Η κάνναβη ήταν ένα από τα πιο σημαντικά φυτά για τον άνθρωπο από το 8.000 π.κ.ε. μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Πατρίδα της κάνναβης θεωρείται η κεντρική Ασία από όπου και εξαπλώθηκε σε όλο το κόσμο. Χρησιμοποιήθηκε για χιλιάδες χρόνια για διατροφή και ένδυση, ως πηγή ενέργειας αλλά και ως θεραπευτικό και ευφορικό μέσο.
Το λάδι της κάνναβης (hemp seed oil) εξάγεται από το φυτό Cannabis sativa και θεωρείται ένα από τα πιο θρεπτικά έλαια παγκοσμίως. Χρησιμοποιήθηκε στην ιατρική από αιώνες, με πιο παλιά μαρτυρία στη Κίνα, κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Ming, με την ονομασία Ma Zi. Έχει πληθώρα εφαρμογών στη διατροφή, τη φαρμακοβιομηχανία και τη βιομηχανία καλλυντικών.
Προσφέρει στον οργανισμό πρωτεΐνες και σημαντικά αμινοξέα, απαραίτητα για την υγεία και ευεξία. Είναι βρώσιμο, αρκεί να μη θερμανθεί, και η γεύση του είναι λεπτή και ευχάριστη. Με χρήση 1-2 κουταλιών την ημέρα, υπάρχουν εμφανή αποτελέσματα σε μερικές εβδομάδες.

Διατροφικά οφέλη. Το λάδι της κάνναβης είναι ένα πολύ θρεπτικό προϊόν, περιέχοντας αντιοξειδωτικά, πρωτεΐνες, καροτένιο, φυτοστερόλες, φωσφολιπίδια και πολλά μεταλλικά στοιχεία, όπως ασβέστιο, θείο, κάλιο, σίδηρο, ψευδάργυρο και φώσφορο.
Είναι πηγή υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης και περιέχει και τα 20 γνωστά αμινοξέα.
Τέλος περιέχει βιταμίνη Α, Β1, Β2, Β3, Β6, C, D και E.
Το έντονο πράσινο χρώμα του ελαίου οφείλεται στην μεγάλη συγκέντρωση χλωροφύλλης που υπάρχει στους σπόρους.
Ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του λαδιού αυτού είναι η μεγάλη του περιεκτικότητα σε Ω3 και Ω6 λιπαρά οξέα, περισσότερο από κάθε άλλο φυτό στον κόσμο, καθιστώντας το ιδανικό συμπλήρωμα διατροφής. Τα Ω-λιπαρά οξέα είναι απαραίτητα για την υγεία, είναι υπεύθυνα για τη λάμψη στο δέρμα, στα μαλλιά και τα μάτια και βασικά για τη πνευματική διάυγεια. Επίσης λιπαίνουν και καθαρίζουν τις αρτηρίες και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα Ω-λιπαρά οξέα δε μπορούν να συντεθούν στον οργανισμό και λαμβάνονται αποκλειστικά με τη διατροφή. Τέλος γίνονται μελέτες για τη θεραπευτική τους δράση ενάντια στον καρκίνο.

Σπόροι κάναβης: Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η κάνναβη είναι φαγητό, όχι διατροφικό συμπλήρωμα! Αυτό σημαίνει ότι καμία συγκεκριμένη ποσότητα δεν μπορεί να μας βοηθήσει ή να μας βλάψει.
Οι φαγώσιμες ποικιλίες κάνναβης έχουν γεύση που μοιάζει με ξηρούς καρπούς, περισσότερο με αυτή των ηλιόσπορων. 4 κουταλιές της σούπας περιέχουν 12.5 γρ, πλήρους πρωτείνης και 16.8 γρ. φυτικών ινών! Εκτός από σποράκια και λάδι μπορείς επίσης να αγοράσεις γάλα κάνναβης, σκόνη πρωτεΐνης, αλεύρι ακόμα και βούτυρο από κάνναβη!
Στο εξωτερικό υπάρχει σε πολλά μαγαζιά με είδη υγιεινής διατροφής και χρησιμοποιείται κυρίως μέσα σε χυμούς, σε μπάρες δημητριακών κτλ για να ενισχύσει την θρεπτική αξία των τροφών. Υπάρχει ακόμα και παγωτό με γάλα κάνναβης! Μπορείς να αναμίξεις τους σπόρους με γιαούρτι, πατατοσαλάτα ή να φτιάξεις πέστο για ζυμαρικά, μετατρέποντας το γεύμα σου σε διατροφική βόμβα!

Θεραπευτικές ιδιότητες και καλλυντικά. Χρησιμοποιήστε το λάδι σε ιατρικές καταστάσεις όπως έκζεμα, ψωρίαση, ακμή, κακή ενεργητικότητα, χαμηλό μεταβολισμό και απόπειρα απώλειας βάρους. Επίσης σε υψηλή αρτηριακή πίεση και χοληστερόλη, κακή κυκλοφορία και καρδιαγγειακές νόσους, λίθους χοληδόχου κύστης, νόσο του Cronh, ορμονικές διαταραχές, εμμηνόπαυση και πληθώρα άλλων διαταραχών, συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου. Τελευταίες μελέτες στον Καναδά, έδειξαν πως προστατεύει από τη UV ακτινοβολία.
Στην κοσμητολογία το λάδι κάνναβης είναι αντιφλεγμονώδες, αντιγηραντικό, εξισορροπεί την ξηρή επιδερμίδα, καταπολεμά τις δερματικές φλεγμονές, είναι αντιοξειδωτικό και ενυδατικό. Το λάδι είναι ελαφρύ, απορροφάται εύκολα από τους πόρους, ενυδατώνει και ανανεώνει όλες τις στοιβάδες της επιδερμίδας. Αποτελεί εξαιρετικό πρόσθετο σε καλλυντικά, μιας και εμπλουτίζει τη σύνθεση με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.
Μπαίνει παντού, σε κρέμες προσώπου και σώματος, προϊόντα περιποίησης μαλλιών, σαμπουάν και conditioner, κρέμες ξυρίσματος, σαπούνι, lip balm, λοσιόν, σε μίγμα massage μαζί με άλλα λάδια και σε πολλές άλλες παρασκευές.
Πραγματικά ένα προϊόν τόσο παρεξηγημένο, που όμως αξίζει δοκιμή και χρήση. Αγγίζει τα όρια της υπερτροφής. Υιοθετήστε το στην καθημερινότητα σας και δε θα σας απογοητεύσει.

Καλοκαιρινά μυστικά ομορφιάς

Πέντε καλοκαιρινά μυστικά ομορφιάς για να είστε λαμπερή και υγιής! Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή για να χαλαρώσετε, αλλά να συνεχίσετε να προσέχετε την εμφάνισή σας χωρίς να κάνετε υπερβολές.

1. Εντατική ενυδάτωση: Αυτήν την περίοδο το δέρμα έχει ανάγκη από βαθιά ενυδάτωση, γι’ αυτό εκτός από την κρέμα προσώπου να κάνετε πάντα και μια ενυδατική μάσκα, μέρα παρά μέρα. Φροντίστε να επιλέξετε μία ενυδατική κρέμα με SPF, πιο ελαφριά, σε μορφή fluid ή gel.

2. Ανάλαφρο μακιγιάζ: Το μόνο που χρειάζεστε είναι μία μάσκαρα, μία φωτεινή σκιά και ένα λαμπερό λιπ γκλος. Η επιδερμίδα έτσι και αλλιώς είναι μαυρισμένη και οτιδήποτε άλλο θα ήταν περιττό. Είναι απαραίτητο το μακιγιάζ σας να είναι ανάλαφρο και φυσικό. Επιλέξτε φωτεινές αποχρώσεις στις σκιές όπως γαλάζιο, λευκό, απαλό κοραλλί, και στα χείλη δοκιμάστε πιο διάφανα χρώματα. Φυσικά το υπόλοιπο πρόσωπο θα πρέπει να είναι διακριτικά βαμμένο, χωρίς πολύ make up ή πούδρα. Αφήστε το «αναπνεύσει» το δέρμα σας.

3. Αρώματα με μέτρο: Μη βάζετε άρωμα στην παραλία και αποφύγετε τα σημεία που εκτίθενται στον ήλιο, εάν τύχει και φορέσετε. Αυτό γιατί οι συνθέσεις πολλών αρωμάτων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κάτω από τον ήλιο σε ένα ευαίσθητο δέρμα (π.χ. φωτοευαισθησία δυσχρωμίες κ.λπ.). Αν θεωρείτε απαραίτητο να φοράτε άρωμα οι καλοκαιρινές εκδόσεις με λιγότερο οινόπνευμα περιορίζουν μια τέτοια πιθανή αντίδραση.

4. Προστατευτικά αποσμητικά: Όταν παίζετε beach volley κάτω από τον καυτό ήλιο λογικό είναι να ιδρώνεις. Επιλέξτε αποσμητικά αγνά με ενδείξεις «για ευαίσθητο δέρμα» και «χωρίς άρωμα» για να μην εμφανιστεί στο δέρμα μου κάποια ευαισθησία. Αν παρουσιάζετε ευαισθησία, αποφύγετε τα αρωματικά αντιβακτηριδιακά προϊόντα καθώς και τα deodorant με οινόπνευμα που θα το ερεθίσουν και θα προκαλέσουν ξηρότητα.

5. Απαλά σαμπουάν: Δώστε πάντα αυτή την εποχή μεγάλη σημασία στα μαλλιά. Επειδή ο ιδρώτας, η ζέστη και οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου κάνουν τα μαλλιά θαμπά και ξηρά σας προτείνω να αλλάξετε το σαμπουάν σας με ένα πιο ενυδατικό, που θα αναδείξει τη φυσική τους λάμψη.

Ελπίδα -Η μεγάλη απάτη

Θα μπορούσε να είναι εκτός από τον Σοπενχάουερ και ο Καντ οπαδός ετούτης τής θεώρησης μέσα από σκεπτικό πως το αίτιο τής μεταχρονολογημένης απόλαυσης, ραδιουργεί. Θα ήταν ακόμη εφικτό κάποιοι να θεωρήσουν τη θεώρηση μία ακόμη σοφιστεία από εκείνες τις στείρες τις άνευ ουσίας εκφορές ταιριαστών λέξεων που σκοπό μονάχα έχουν τον εντυπωσιασμό και τίποτα άλλο.

Είναι όμως έτσι;
Εάν λάβουμε ως δεδομένο πως η ευτυχία ουδέποτε υπήρξε περίοδος ή εποχή, αλλά μόνο μία ιδέα τής μίας και μόνης στιγμής (το οποίον και είναι απολύτως αληθές) τότε ερχόμαστε να λατρέψουμε το παρόν, ως την μία και μόνη ευόδωση όλων των προσπαθειών μας.
Η απόλυτη χαρά, η ευδαιμονία και το άπλετο συναίσθημα εάν προτιμάτε εκεί εδρεύει για όσο χρόνο διαρκεί και η συναίσθηση και η συναίσθηση, πέραν τής ευεργετούσης μνήμης κρατάει ελάχιστα. Μερικές ανάσες. Κατόπιν απομυζάται η απόρροια του συναισθήματος προς τέρψιν με την βοήθεια τής πρόσφατης θύμησης.
Και γεννάται η ελπίδα. Η ελπίδα, ως ένα μακρύ και αδυσώπητο ‘θέλω’’ για την διαιώνιση τού ευεργετικού συναισθήματος, η οποία και καθορίζει τις μετέπειτα πράξεις μας ως αιτίες.
Κάνω αυτό ώστε να αποκομίσω εκείνο…
Ζω το σήμερα στη σκιά του αύριο…
Και εδώ ο Σοπενχάουερ έχει απόλυτο δίκιο. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν κοιτάξουν την ζωή τους προς τα πίσω βλέπουν μία τεράστια αναμονή… Κοιτούν το κυνήγι μιας χίμαιρας και προσπαθώντας να ζήσουν το αύριο, έχασαν την ζωή!

Ζωή δεν είναι παρά μόνο το παρόν.
Το μέλλον είναι αόριστο -με την έννοια του ευμετάβλητου- από τις χιλιάδες αιτίες που θα προβάλλουν ακόμα και ως προσχήματα από εμάς τους ίδιους μέσα από τους χρόνιους καταναγκασμούς και τις διαρκώς αναπροσαρμοζόμενες επιθυμίες μας. Εκείνο που μας ευχαριστεί σήμερα οι πιθανότητες είναι, να μας είναι σχεδόν αδιάφορο ‘αύριο’. Ο κόπος λοιπόν για την κατάκτηση τού στόχου καθιστά τη πράξη μια άνευ αξίας κίνηση και ο καταναλωθείς χρόνος υπερβολικά πολύτιμος, μια και επιστροφή δεν υφίσταται. Οι ημέρες λιγοστεύουν…
Η μόνη περίπτωση τής πλήρους ζωής είναι η αποδοχή τής ιδέας πως κάθε μικρή δυστυχία μπροστά σε κάθε άλλη λιγάκι μεγαλύτερη μηδενίζεται.
Ζωή χωρίς δυστυχία είναι μία αποδεκτή ζωή, μια καλή ζωή, μία όμορφη ζωή, γιατί κάθε δυστυχία έχει και κάποια άλλη κάπως μεγαλύτερη εκείνης που βιώνουμε και εξακολουθούν τα μεγέθη να εναλλάσσονται  μέχρι τον θάνατο, που όμως και ο θάνατος σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται (και είναι) πλούσιο δώρο. Δώρο για κάποιους τυχερούς…
Έξω από τις φυλακές λοιπόν. Μακριά από εκείνο που κάποτε ζήσαμε και μας άρεσε. Έξω από την ύπουλη ελπίδα πως κάποτε θα έρθει και πάλι η μέρα να δώσει πνοή στην θερμή ανάμνηση ή να μας προσφέρει το δείπνο που ποτέ δεν δοκιμάσαμε και άρα φανταζόμαστε πως θα μας αρέσει.
Τα περισσότερα όνειρα είναι ασυνεπή. Δυστυχώς το μαθαίνουμε αφού τους συστηθούμε έχοντας σπαταλήσει το πολύτιμο χρόνο μας.

Συμβουλές για νέους και γέρους

Συχνά με ρωτάνε αν μπορώ να δώσω συμβουλές στους νέους. Λοιπόν ορίστε μερικές οδηγίες για νέους και γέρους.
Ποτέ μην επεμβαίνεις σε τσακωμό αγοριού-κοριτσιού.
Προσοχή στις πόρνες που λένε ότι δεν θέλουν λεφτά. Και βέβαια θέλουν. Αυτό που εννοούν είναι ότι θέλουν περισσότερα λεφτά. Πολλά περισσότερα.
Αν κάνεις δουλειές με θρησκευόμενο μαλάκα, κοίταξε να τα έχεις όλα γραπτά.
Ο λόγος του δεν έχει καμία αξία. Όχι όσο ο καλός Θεούλης του λέει πώς να σε ρίξει στη συμφωνία.
Απέφυγε τους αποτυχημένους. Όλοι ξέρουμε αυτό το είδος. Ό,τι και να κάνουν, Όσο καλό κι αν ακούγεται, Καταλήγει καταστροφικά.
Μην συναναστρέφεσαι τρελούς. Πες τους με σταθερότητα:
Δεν πληρώνομαι για ν’ ακούω μωρολογίες. Είσαι αμετανόητα ηλίθιος.
Μερικοί από σας ίσως συναντηθείτε με τον Σατανά, Αν φτάσετε τόσο μακριά.
Όλες οι ψυχές αξίζουν να σωθούν, Τουλάχιστον για έναν παπά,
Αλλά δεν αξίζουν όλες οι ψυχές τόσο ώστε να αγοραστούν,
Οπότε μπορείτε να το πάρετε ως κομπλιμέντο.
Πρώτα δοκιμάζει τις πιο εύκολες περιπτώσεις.
Ξέρεις, με λεφτά, Με όλα τα λεφτά που υπάρχουν.
Αλλά ποιός θέλει να είναι ο πιο πλούσιος σε κάποιο νεκροταφείο;
Τα λεφτά δεν αξίζουν.
Λοιπόν ο χρόνος δίνει τα χειρότερα χτυπήματα.
Ειδικά κάτω από τη ζώνη.
Πώς είναι να σε αρπάζει ένα νεανικό σώμα; Σαν πόκερ, σαν «εδώ παπάς, εκεί παπάς»
Τώρα το βλέπεις, τώρα όχι.
Μήπως ξέχασες κάτι, παππού;
Για να αισθανθείς κάτι, Πρέπει να είσαι παρών.
Πρέπει να είσαι δεκαοχτώ. Δεν είσαι δεκαοχτώ. Είσαι εβδομήνταοχτώ.
Ο παλιόγερος πούλησε την ψυχή του για ένα στραπόν.

Το πρόβλημα είναι όπλο

Η λέξη πρόβλημα είναι από τις πιο γνωστές διεθνώς, ίσως η πιο γνωστή, ελληνική λέξη.

Την προφέρουν και τη γράφουν δισεκατομμύρια ομιλητών της αγγλική (problem), της γαλλικής (problème), της γερμανικής (Problem), της ιταλικής (problemo), της ισπανικής, της πορτογαλικής και πολλών άλλων,  (ινδο-)ευρωπαϊκών και μη, γλωσσών με την ίδια ακριβώς σημασία: πρόβλημα είναι μια δυσκολία, μια δυσχέρεια που αντιμετωπίζουμε. Υπάρχουν τα μαθηματικά προβλήματα αλλά κι αυτά που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Η ανεργία είναι πρόβλημα, κοινωνικό, και υπάρχουν κι άλλα πολλά, παγκοσμίων πια διαστάσεων.

H ανεργία είναι ένα πρόβλημα διότι δυσκολευόμαστε να βρούμε μια λύση σε αυτό. Αυτός που έχει κάποιο πρόβλημα, ο άνεργος ή όλη η ανθρωπότητα, υποφέρει λόγω της δυσκολίας να βρει μια λύση σε αυτό το πρόβλημα. Μπορούμε να σταματήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη; Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής; Μπορώ να βρω να εργασία; Μπορώ να κόψω το τσιγάρο; Θα θεραπευθώ από τον καρκίνο; Θα μπορέσω να ξεπληρώσω το στεγαστικό; Θα καταφέρει ο γιος μου, η κόρη μου, να αποτοξινωθεί και να κόψει τη πρέζα;

Όπου υπάρχει πρόβλημα, εκεί υπάρχει ταλαιπωρία, άγχος, απόγνωση, απελπισία, πόνος, αδιέξοδα, δυστυχία, συμφορά. Όπου υπάρχει πρόβλημα, εκεί υπάρχουν πληγές: η πληγή της ανεργίας, η πληγή των ναρκωτικών, η πληγή των τροχαίων δυστυχημάτων κι άλλες πολλές. Κάθε πρόβλημα είναι και μια πληγή, μια πληγή στο σώμα της φύσης και της κοινωνίας. Και είναι βέβαιο, εν όψει της κοινωνικής και φυσικής Αποκάλυψης, ότι ουδέποτε στο παρελθόν το σώμα της φύσης και των κοινωνιών ήταν γεμάτο με τόσες πληγές όσο στις μέρες μας.

Είναι επίσης βέβαιο ότι αύριο θα γίνουν περισσότερες: κάθε πρόβλημα που δεν επιλύεται προκαλεί άλλα προβλήματα. Κάθε πρόβλημα είναι μια προβληματογόνος κατάσταση, κι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που πολλοί υποστηρίζουν ότι η Αποκάλυψη δεν θα αργήσει.

Εάν δεν το έχετε ήδη επισημάνει, καιρός είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας στη ίδια τη λέξη ΠΡΟΒΛΗΜΑ και στην ιστορία της. Παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, μεγαλύτερο από ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Το αντικείμενο λοιπόν του σημερινού μας σημειώματος θα είναι η σημασιολογική εξέλιξη της λέξης πρόβλημα. Πότε πλάσθηκε, πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά; Ποια ήταν η αρχική της σημασία;

Δεν είναι δύσκολο να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα. Αλλά πριν το κάνουμε, ας προσπαθήσουμε μαζί να κάνουμε τα πρώτα βήματα. Η λέξη είναι σύνθετη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, αναγνωρίζουμε τόσο το πρώτο συνθετικό, την πρόθεση πρό, όσο και το δεύτερο, το ουσιαστικό βλήμα. Βλήμα; Μα το βλήμα δεν είναι όρος στρατιωτικός (πολεμικός); Επομένως, και η λέξη πρόβλημα δεν θα είναι κι αυτός όρος πολεμικός; Και πως ένας πολεμικός όρος απόκτησε την έννοια της δυσχέρειας και χρησιμοποιήθηκε στην καθημερινή, όχι και τόσο ειρηνική, ζωή; Πως εντάχθηκε στην καθομιλουμένη;

Πιθανόν να θεωρήσετε ότι όλα αυτά που γράφω να είναι εικασίες. Διότι βλήμα είναι αυτό που βάλλεται, που εκσφενδονίζεται. Στον μαξιλαροπόλεμο, τα μαξιλάρια είναι βλήματα· αλλά βλήμα μπορεί να είναι και μια κουβέντα, μια βρισιά, μια σπόντα. Δεν λέμε ότι τα λόγια και οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω; Η μπάλα του ποδοσφαίρου είναι βλήμα: ειδάλλως οι παίκτες της άμυνας όταν φτιάχνουν το τείχος δεν θα προστάτευαν τα γεννητικά τους όργανα. Όμως, ουαί κι αλίμονο εάν δεν τα καλύψουν. Τα χέρια τους τίθενται προ του βλήματος για να αποτρέψουν τη κρούση. Το κράνος είναι ένα πρό-βλημα για να αποτρέψει ή να δυσχεράνει την διείσδυση της σφαίρας.

Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος για να δείξω ότι όλα αυτά που αναφέρω δεν είναι εικασίες. Εάν ψάξουμε να βρούμε τις αρχαιότερες μαρτυρίες του όρου, θα μπορέσουμε όχι μόνο να εντοπίσουμε την αρχαιότερη σημασία του αλλά και την άκρη της σημασιολογικής του εξέλιξης. Κι αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο.

Αρκεί να ανοίξουμε ένα καλό λεξικό της (αρχαίας) ελληνικής γλώσσας και να μελετήσουμε τα κείμενα στα οποία θα μας παραπέμψει. Θα διαπιστώσουμε λοιπόν ότι οι αρχαιότερες μαρτυρίες της λέξης πρόβλημα βρίσκονται στη τραγωδία Επτα επί Θήβας (468/467 π.κ.ε.) του Αισχύλου, που γεννήθηκε το 520 π.κ.ε. στην Ελευσίνα και πέθανε το 457 στη Σικελία. Δεν γνωρίζουμε εάν προϋπήρχε του Αισχύλου ή εάν την έπλασε ο ποιητής. Είναι βέβαιο όμως ότι ήταν ένας γνήσιος πολεμικός όρος.

Διαβάζουμε λοιπόν στην τραγωδία ότι η ασπίδα του Παρθενοπαίου, που κληρώθηκε να πλήξει την πέμπτη, βόρεια πύλη, είναι στρογγυλή και σκεπάζει όλο το σώμα: κυκλωτω σώματος προβλήματι (στ. 540). Κι όταν έρχεται η ώρα της σύγκρουσης, ο Ετεοκλής, που θα αναμετρηθεί με τον αδελφό του Πολυνείκη, προστάζει φέρ ως τάχος / κνημίδας, αιχμής και πετρών προβλήματα (στ. 675/676): γρήγορα φέρτε μου τις κνημίδες, που θα προφυλάξουν τα πόδια μου από τα δόρατα και τις πέτρες. Η ασπίδα είναι πρό-βλημα, οι κνημίδες είναι προ-βλήματα. Πρόβλημα είναι ό,τι τίθεται πρo του βλήματος, η αμυντική θωράκιση, το αμυντικό όπλο.

Το πρόβλημα είναι όπλο. Με την ίδια σημασία, αυτήν του πολεμικού όρου θα χρησιμοποιήσουν την λέξη και ο Ηρόδοτος (IV, 175 και VII, 70), ο Ξενοφών (Κύρου Παιδεία, 6, 1, 51) και ο Πλάτων (Πολιτικός, 279b).

Εάν για τον αμυνόμενο το πρόβλημα είναι πηγή ζωής, ένας τρόπος απομάκρυνσης του θανάτου, για τον επιτιθέμενο είναι μια δυσκολία, μια δυσχέρεια να διεισδύσει, να φονεύσει, να νικήσει. Η δυσχέρεια του επιτιθέμενου να διαπεράσει τα αμυντικά όπλα του αντιπάλου, τα προβλήματα, λανθάνει στη σημερινή σημασία (δυσκολία, δυσχέρεια) της λέξης.

Αλλά: εάν η ανεργία είναι ένα πρόβλημα, ποιος είναι ο επιτιθέμενος και ποιος ο αμυνόμενος. Εάν ο άνεργος είναι αυτός που δυσκολεύεται, το πρόβλημα, ως αμυντικό μέσο, το χρησιμοποιεί κάποιος άλλος. Η ανεργία λοιπόν, ως πρό-βλημα, είναι αμυντικό όπλο; Όλα τα κοινωνικά προβλήματα είναι αμυντικά όπλα; Και, εάν τα κοινωνικά προβλήματα είναι πληγές, μήπως τα κοινωνικά προβλήματα δεν είναι μόνο αμυντικά όπλα αλλά επιθετικά;

Μήπως τα κοινωνικά προβλήματα είναι βλήματα; Εάν δεν είναι, πως να εξηγήσουμε τις πληγές στο σώμα της φύσης και της κοινωνίας. Μήπως προήλθαν από μαστίγωμα; Η μάστιγα της ανεργίας, της φτώχειας . . .

Εάν ο Πλάτων όριζε την πολιτική ως ανθρωποβοσκητική (ανθρωπονομική, Πολιτικός), μήπως ήρθε η ώρα να την ορίσουμε εμείς, αφού διατηρήσουμε και τον πλατωνικό, ως προβληματουργική, ως τέχνη της παραγωγής, διαιώνισης και διαχείρισης κοινωνικών προβλημάτων;

Μην ξεχνάτε ότι η σκέψη είναι ποίηση και η ποίηση δημιουργία.

Oι 10 φράσεις που χρησιμοποιούν οι γυναίκες

1) ΚΑΛΑ: η λέξη που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να κλείσουν μια συζήτηση όταν έχουν δίκιο, οπότε πρέπει να σωπάσεις.

2) 5 ΛΕΠΤΑ: αν είναι σε φάση που ετοιμάζεται για έξοδο σημαίνει μισή
ώρα. Σημαίνει όμως 5 λέπτα, και μονάχα 5, αν σου τα έδωσε προτού βγείτε ή κάνετε ο,τιδήποτε άλλο μαζί, για να δεις ματς ή να παίξεις στον υπολογιστή.

3) ΤΙΠΟΤΑ: η ηρεμία πριν την καταιγίδα. Θέλει να πει κάτι και πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Οι συζητήσεις που ξεκινούν με το τίποτα συχνά τελειώνουν με
ΚΑΛΑ (βλέπε 1).

4) ΑΝΤΕ ΚΑΝΤΟ: πρόκειται για πρόκληση και όχι για παρότρυνση. Μην το κάνεις.

5) ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ: είναι σαν λέξη,που συνήθως οι άνδρες κατανοούν λάθος. Ένας μεγάλος αναστεναγμός σημαίνει ότι πιστεύει ότι είσαι ηλίθιος και αναρωτιέται γιατί χάνει χρόνο και συζητάει μαζί σου για ΤΙΠΟΤΑ (βλέπε 3).

6) OK: μια απ'τις πιο επικίνδυνες λέξεις που μπορεί να πει μια γυναίκα σ'έναν άνδρα. Σημαίνει πως θέλει να σκεφτεί πώς και πότε θα το πληρώσεις.

7) ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ: μια γυναίκα σε ευχαριστεί, μην αναρωτιέσαι και μην λιποθυμήσεις, θέλει απλώς να σε ευχαριστήσει (εκτός κι αν σου πεί "ευχαριστώ πολύ" που τις περισσότερες φορές είναι καθαρός σαρκασμός)

8) ΟΠΩΣ ΘΕΣ : είναι ένας τρόπος για μια γυναίκα να σου πει άντε γα....

9) ΑΣΤΟ, ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ: άλλη μια επικίνδυνη φράση. Σημαίνει πως μια γυναίκα ζήτησε κατ'επανάληψιν από έναν άνδρα να κάνει κάτι που τελικά τώρα το κάνει εκείνη. Ο άντρας θα ρωτήσει « συμβαίνει κάτι ; », για την απάντηση της γυναίκας βλέπε 3.

10) ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ;: προσοχή, δεν είναι μια απλή ερώτηση....να θυμάσαι πάντα πως κάθε φορά που μια γυναίκα σε ρώτα 'ποιά είναι;', θα ήθελε στην πραγματικότητα να σε ρωτήσει : "ποιό είναι αυτό το ξέκωλο, και από που την ξέρεις

Κλιματιστικά: Οι κίνδυνοι για την υγεία

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση της Καναδικής Ιατρικής Εταιρείας» (CMAJ), αν δεν κάναμε υπερβολές με τα κλιματιστικά, θα μειωνόταν κατά 80% ο κίνδυνος εκδήλωσης νοσημάτων της ζέστης (λ.χ. θερμική εξάντληση, θερμοπληξία) στις ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως είναι οι ηλικιωμένοι, τα πολύ μικρά παιδιά και οι πάσχοντες από χρόνια καρδιοπνευμονικά προβλήματα.

Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η αλόγιστη χρήση των κλιματιστικών και όχι η προσεκτική είναι αυτή που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία.
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι όταν γίνεται κατάχρηση κλιματιστικών, μπορεί να εκδηλωθούν διάφορα αναπνευστικά προβλήματα το καλοκαίρι, καθώς και πονοκέφαλοι, ερεθισμοί του δέρματος, επιπεφυκίτιδα (φλεγμονή των ματιών) και αλλεργίες.
Μια γαλλική μελέτη, λ.χ., που δημοσιεύθηκε στην «Διεθνή Επιθεώρηση Επιδημιολογίας» (IJE), έδειξε ότι οι εργαζόμενοι σε κτήρια με κεντρικό κλιματισμό έχουν 2,5 φορές περισσότερα συμπτώματα από το αναπνευστικό σε σύγκριση με όσους εργάζονται σε κτήρια με φυσικό αερισμό.
Όπως εξηγεί στην εφημερίδα «Corriere dela Serra» ο δρ Αντόνιο Στεφάνο, πνευμονολόγος στο επιστημονικό Ίδρυμα Maugeri, το ιδανικό για τον οργανισμό μικροκλίμα είναι θερμοκρασίες 24-25 βαθμών Κελσίου και 65% υγρασία – επίπεδα που εύκολα μπορούμε να επιτύχουμε με τη λελογισμένη χρήση του αιρ κοντίσιον.
Όχι πολύ χαμηλά το κλιματιστικό: Αν, όμως, βάλουμε το κλιματιστικό πολύ χαμηλά, η συνέπεια θα είναι παροδική εξασθένηση των φυσικών αμυντικών μηχανισμών στη μύτη και στον λαιμό, και αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού – και αυτό εξηγεί τα κρυολογήματα και τους πονόλαιμους του καλοκαιριού.
Το χειρότερο, δε, είναι ότι αυτές οι λοιμώξεις είθισται να διαρκούν περισσότερο το καλοκαίρι απ’ ό,τι τον χειμώνα – μια φαρυγγίτιδα λ.χ. που κανονικά θα υποχωρούσε σε 5-6 μέρες, το καλοκαίρι μπορεί να επιμείνει επί δύο εβδομάδες.
Το κρύο μπορεί επίσης να προκαλέσει συστολή των βρόγχων, γεγονός διόλου επιθυμητό στους πάσχοντες από άσθμα ή χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ).
Αν, εξάλλου, εκτεθεί ένας ευαίσθητος άνθρωπος, όπως οι ηλικιωμένοι, σε τεράστιες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ κλιματιζόμενων χώρων και περιβάλλοντος (λ.χ. από το 20 που έχει το κλιματιστικό στο σπίτι του στο 38 ή το 40 που έχει έξω), «η πνευμονία δεν είναι τόσο μακρινό ενδεχόμενο», προσθέτει.
Από την πλευρά του, ο δρ Στεφάνο επισημαίνει ότι κάθε διαφορά θερμοκρασίας πάνω από 5-6 βαθμούς μπορεί να είναι επιζήμια. Γι’ αυτό συνιστά αφ’ ενός να μην βάζουμε σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία τα κλιματιστικά, αφ’ ετέρου να τα σβήνουμε 20 λεπτά πριν βγούμε από το σπίτι ή το αυτοκίνητο, ώστε να προσαρμοσθεί ο οργανισμός στη ζέστη.
Μούχλα και μικρόβια: Άλλο πρόβλημα είναι ο πλημμελής καθαρισμός των κλιματιστικών: οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καθαρίζουν συστηματικά τα μηχανήματα και αυτά μπορεί να συσσωρεύσουν μούχλα, μικρόβια, ακάρεα οικιακής σκόνης ή άλλα αλλεργιογόνα μόρια, τα οποία υπονομεύουν την υγεία των πάντων – με πρώτους, τους πάσχοντες από αλλεργίες αλλά και όσους παρουσιάζουν επαναλαμβανόμενες ρινίτιδες, ωτίτιδες ή ιγμορίτιδες.
Ωστόσο, «είναι πρακτικώς αδύνατον να διατηρήσει κάποιος εντελώς αποστειρωμένο το κλιματιστικό του, γι’ αυτό και είναι συχνά τα νοσήματα των αυτιών, της μύτης και του λαιμού το καλοκαίρι», λέει ο δρ Φαμπρίζιο Πρεγκλιάσκο, ιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Και συνιστά στους πάσχοντες από χρόνια ή υποτροπιάζοντα ωτορινολαρυγγολογικά προβλήματα να αποφεύγουν τους κλιματιζόμενους χώρους, διότι ο κίνδυνος υποτροπής είναι πολύ μεγάλος.
Τα βρώμικα κλιματιστικά μπορεί επίσης να γίνουν εστία επικίνδυνων μικροβίων, όπως η λεγιονέλλα, που προκαλούν αιτία σπάνιας αλλά σοβαρής πνευμονίας. Πάντως η λεγιονέλλα είναι συνηθέστερη σε κτήρια σε συστήματα κλιματισμού και όχι σε μεμονωμένα σπίτια.
Μάτια και πόνοι: Τα κλιματιστικά που μπαίνουν σε πολικές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν επίσης ξηρότητα του δέρματος και να ευνοήσουν την εμφάνιση ερεθισμού των ματιών και φλεγμονής (επιπεφυκίτιδας ή βλεφαρίτιδας), εξαιτίας της ανεμπόδιστης κυκλοφορίας των μικροβίων στα μάτια.
Για να αποφύγετε την ξηρότητα του δέρματος, απαραίτητο είναι να πίνετε καθημερινά άφθονα υγρά, ακόμα κι αν δεν διψάτε. Η αντιμετώπιση είναι τουλάχιστον 2 λίτρα υγρών την ημέρα, αλλά δροσερά και όχι παγωμένα, ούτως ώστε να απορροφώνται καλά από τον οργανισμό.
Και σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, το ψύχος των κλιματιστικών μπορεί να αποτελέσει και αιτία πόνων στην πλάτη και σε άλλα σημεία του σώματος. «Όταν εκτιθέμεθα στο κρύο, συσπώνται αμυντικά οι μύες της πλάτης, του αυχένα ή ακόμα και του προσώπου και αυτό προκαλεί πόνο στη μέση και αυχενικές κεφαλαλγίες», εξηγεί ο δρ Βίτο Μαρσίκο, ορθοπεδικός φυσιοθεραπευτής στο Ίδρυμα Maugeri.
Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για όσους έχουν προδιάθεση στην εμφάνιση τέτοιων προβλημάτων, επειδή πάσχουν από ανάλογα προβλήματα, όπως η αρθρίτιδα ή η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Στους ασθενείς αυτούς ακόμα και η σύντομη έκθεση σε πολύ κρύο αέρα μπορεί να έχει δυσάρεστα επακόλουθα.
Ο πόνος εξαιτίας του κλιματιστικού συνήθως υποχωρεί σε λίγες ημέρες, αλλά μπορεί να χρειασθεί και παυσίπονα ή/και μυοχαλαρωτικά φάρμακα. Αν πάντως δεν βελτιωθεί σε 3-4 μέρες, πρέπει να αξιολογηθεί από έναν γιατρό.
Η αντιμετώπιση είναι να φοράτε ρούχα από φυσικά υφάσματα (βαμβάκι, λινό) και όχι από συνθετικά για να μην ιδρώνετε πολύ και «παγώνει» ο ιδρώτας πάνω σας, ευνοώντας τους μυϊκούς σπασμούς. Φροντίστε επίσης να μην σας «χτυπάει» ποτέ ο αέρας του κλιματιστικού.

Η ΝΑΣΑ φωτογράφησε τα μυστήρια νυκτερινά φωτεινά νέφη

Στον πολικό ουρανό της Γης έλαμψαν μπλέ-λευκά απόκοσμα λαμπερά σύννεφα με αργή συστροφή και κυματιστά στο λυκόφως, που είχαν να εμφανισθούν από τα τέλη του 19ου αιώνος.

Αυτά τα αλλόκοτα σύννεφα αναφέρονται ως τα λάμπειρίζοντα το βράδυ ή noctilucent σύννεφα. Αυτή η μορφή συννέφων βρίσκονται σε ένα ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης που ονομάζεται μεσόσφαιρα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να φανούν από τα υψηλά γεωγραφικά πλάτη της Γης.
Οι αστροπαρατηρητές ενδεχομένως για να δούνε τα φωτεινά νυχτερινά νέφη, τέσσερα κριτήρια πρέπει να πληρούνται: Ο ουρανός πρέπει να έχει ελεύθερη τροπόσφαιρα («συνηθισμένα») σύννεφα. Η περιοχή της ατμόσφαιρας όπου σχηματίζονται πρέπει να είναι ηλιόλουστα. Αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος δεν πρέπει να είναι πάνω από 16 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα. Το φόντο του ουρανού πρέπει να είναι επαρκώς αρκετά σκοτεινό για τα σύννεφα να ξεχωρίζουν. Η τελευταία αυτή απαίτηση σημαίνει ότι ο ήλιος πρέπει να είναι τουλάχιστον 6 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα, αυτό που οι αστρονόμοι αναφέρουν ως το τέλος του εμφυλίου λυκόφωτος. Η θέση προβολής πρέπει να είναι σε γεωγραφικό πλάτος βόρεια από 45 μοίρες, αν και τα σύννεφα εντοπίστηκαν και στα νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη κατά τα τελευταία χρόνια.

 

Το εντυπωσιακό ουράνιο τόξο του Σείριου

Ο Σείριος είναι το λαμπρότερο άστρο στον νυχτερινό ουρανό με. Βρίσκεται σε απόσταση 8.57 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός.

Το όνομά του προέρχεται από το Ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός". Ο Σείριος είναι ορατός από σχεδόν όλη την Γη τους χειμερινούς μήνες. Ήταν γνωστό ότι η διάθλαση του φωτός του Σείριου στην γήινη ατμόσφαιρα μεταβάλει το χρώμα του όμως κανείς δεν είχε την έμπνευση να προσπαθήσει να καταγράψει αυτή την εναλλαγή χρωμάτων.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εξελίσσεται ταχύτατα μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Όπως συμβαίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια ένας ερασιτέχνης αστροφωτογράφος έβαλε τα γυαλιά στους επιστήμονες.
Ο Σάιντ Ροσάν που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Παντζάμ στη Λαχόρη έστρεψε το τηλεσκόπιο του στον ουρανό του Πακιστάν στοχεύοντας τον Σείριο και κατάφερε να καταγράψει αυτό το… ουράνιο τόξο του Σείριου.