Η κίνηση ενεργοποιεί τη θετική σκέψη που είναι το ζητούμενο της θετικής ψυχολογίας.
…και πρότερον δε τη φύσει πόλις ή οικία και έκαστος υμών εστν. Το γαρ όλον πρότερον αναγκαίον είναι του μέρους…ότι μεν ουν η πόλις και φύσει και πρότερον ή έκαστος, δήλον».
Αριστοτέλης, Πολιτικά 1253a19-29
«Ως προς τη φυσική τάξη των πραγμάτων η πόλη προηγείται της οικογένειας και του καθενός από εμάς ξεχωριστά. Διότι το όλον προηγείται κατ” ανάγκη του μέρους», είπε ο Αριστοτέλης και συμπλήρωσε,» είναι λοιπόν φανερό, ότι η πόλη υπάρχει εκ φύσεως και προηγείται του ατόμου». Στα Πολιτικά του έδωσε τις βάσεις στην ανθρωπότητα για το ρόλο του ατόμου στην κοινωνία, γιατί μας εξήγησε οτι ο άνθρωπος «είναι το ανώτερο από όλα τα ζώα, όταν φτάσει στην τελειότητά του, έτσι γίνεται και το χειρότερο, όταν απομακρυνθεί από το νόμο και το δίκαιο. Ο άνθρωπος γενννιέται έχοντας όπλα που σκοπό έχουν να υπηρετούν τη φρόνηση και την αρετή, τα οποία όμως πού εύκολα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για το αντίθετο».
Πόσο επίκαιρος είναι ο λόγος του και πόσο δηλωτικός για την ανθρώπινη φύση που έχει δύναμη για το καλό και το κακό. Ο άνθρωπος, μας προτρέπει ο μεγάλος φιλόσοφος, πρέπει με σύνεση να λειτουργεί για να μην στρέφει τα όπλα εναντίον των υπολοίπων, γιατί όλοι είμαστε μέρη ενός συνόλου, μετέχουμε μιας κοινωνίας. Οποιος είναι αυτάρκης και συνεπώς δεν είναι μέλος της πόλης, πάντα κατά τον Αριστοτέλη, είναι ή άγριο ζώο ή θεός. Ο λόγος του εμπνέει τον μέσο άνθρωπο, που αμφισβητεί τη θέση του μέσα στη πόλη και τη χώρα του, σήμερα περισσότερο ίσως από ποτέ στην ελληνική ιστορία.
Ο Αριστοτέλης μας ωθεί να είμαστε όλοι υπεύθυνοι πολίτες και να ανήκουμε ενεργά στην κοινότητα, γιατί ο άνθρωπος ολοκληρώνεται μέσα στη πόλη. Αυτός είναι ο στόχος σε πείσμα των καιρών και ως αντιστάθμισμα στην αντίδραση που προκαλεί η βία, ο αρνητισμός και η πόλωση, που μας ωθεί προς τα κάτω στη χοάνη του χάους, εμείς να αντισταθούμε στη δίνη και να ακολουθήσουμε αντίθετη πορεία, την κίνηση προς τα πάνω και να βγούμε από τα αδιέξοδα, ώστε να μην καταρρεύσει ο κόσμος μας.
Με αυτή την προσπάθεια να αναπτύξουμε θετική προσέγγιση μπορούμε να αποτελέσουμε μια θετική παρουσία μέσα στη πόλη, τη χώρα μας και τον πλανήτη σε ευρύτερο επίπεδο και να ενταχθούμε αρμονικά στο Σύμπαν το οποίο μας εμπεριέχει, μεταδίδοντας ακτινοβόλα δύναμη, όπως τα υποσωματίδια που ξεφεύγουν από τη μαύρη τρύπα και εκτινάσσονται στο διάστημα, όπως απέδειξαν μελέτες από το χώρο της αστροφυσικής.
«Eίμαι κι εγώ, σίγουρα, ένα κομμάτι από τ” ορατό και Αόρατο Σύμπαντο.Είμαστε ένα» δήλωσε μέσω τηςΑσκητικής του ο μέγιστος, Νίκος Καζαντζάκης. Πως όμως να αισθανθείς το όλον σε ένα κόσμο που καθημερινά σε προδίδει και σε φανατίζει; Η απάντηση έρχεται μέσα από τον κλάδο της θετικής ψυχολογίας, η οποία εφαρμόζει μια μέθοδο που συνειδητά μετατρέπει το άσχημο και αρνητικό, σε όμορφο και θετικό. Αυτό δεν γίνεται θεωρητικά αλλά με μέθοδο και προσπάθεια ο εγκέφαλος κρατάει και ενισχύει μόνο θετικές προσλαμβάνουσες, ενώ μετατρέπει τις αρνητικές σε θετικές και αλλάζει η οπτική του ατόμου.
Οταν ακολουθείς τη φυσική τάξη των πραγμάτων και μελετάς τα φαινόμενα έχεις βρεί τη λύση του προβλήματος. Στη «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας» με οδήγησε η ανάγκη για συσπείρωση των δυνάμεων όλων μας προς την επίτευξη κοινού στόχου. Επιταγή της εποχής αυτής που καταστρατηγούνται κεκτημένα δικαιώματα και δεν εφαρμόζεται το δίκαιο, είναι να ξεφύγουμε απο τη μαύρη τρύπα της καθημερινότητάς μας που έχει γίνει αφόρητη. Αν μεταφέρουμε αυτή τη παρατήρηση του φαινομένου στο Σύμπαν θα διαπιστώσουμε πως η μακροκοσμική μαύρη τρύπα στο γαλαξία επίσης καταπίνει οτιδήποτε περάσει κοντά από τον πυρήνα του.
Ο μόνος τρόπος αντίστασης μας δείχνει η αστροφυσική, είναι να γίνουμε και εμείς όπως τα σωματίδια που έχουν θετική μάζα. Είναι σκόπιμο για να κατανοήσουμε τη γίνεται στα μακρόκοσμο να παραθέσω κάποια στοιχεία από τη μελέτη που έκανε για πάνω από τριάντα χρόνια ο γνωστότερος επιστήμονας του πλανήτη και ο πιό τολμηρός. Κυριολεκτικά καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα και μη έχοντας άλλο σκοπο στη ζωή του από το να ανακαλύψει τα μυστήρια που κρύβει το Σύμπαν, με τις θεωρίες του συνταράζει κάθε τόσο την επιστημονική κοινότητα.
Ο αστροφυσικός Steven Hawking, είναι ένας ασκητής του πνεύματος και μέσα από τις ανθρώπινες αδυναμίες του, ανακάλυψε τις μεγάλες αλήθειες που μοιράστηκε με την ανθρωπότητα, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος αναζήτησε το υπερβατικό στην ασκητική του: «Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντου».
Ο αστροφυσικός Steven Hawking, πρώτα από εσωτερική παρόρμηση και μετά από χρονοβόρες και επίμονες έρευνες, όπου εξέτασε τη στροβιλιζόμενη ενέργεια μικρών υποσωματιδίων από τον κόσμο της κβαντομηχανικής, απέδειξε ότι αυτά επενεργούν με θερμότητα και φως και επηρεάζουν τη μάζα της μαύρης τρύπας. Στην τριαντάχρονη έρευνά του δοκίμασε να ενώσει δύο αντίθετες μεταξύ τους θεωρίες, αυτή της βαρύτητας και της κβαντομηχανικής και δημιούργησε τη δική του θεωρία που ονομάζεται Hawking Radiation.
Στη θεωρία αυτή η στροβιλιζόμενη ενέργεια συμπαρασύρει τα υποατομικά σωματίδια με την αρνητική μάζα στο κέντρο, προς τη μαύρη τρύπα, με αποτέλεσμα να μειώνεται η μάζα της και τελικά να εξατμίζεται, ενώ αυτά με την θετική μάζα εκτινάσσονται στο διάστημα ως ακτινοβόλα δύναμη.
Αυτή η δύναμη της κυκλικής ροής με ενέπνευσε και εμένα να συνδυάσω την κίνηση των περιστρεφόμενων δερβίσηδων με την κίνηση των υποσωματιδίων και να δημιουργήσω μια βιωματική εμπειρία που ονόμασα «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας». Με τη μετάδοση της περιστρεφόμενης κίνησης σε σπειροειδή τροχιά από τον Ένα στον Άλλο και όχι μόνο γύρω από τον Εαυτό, όπως κάνουν οι δερβίσηδες, ερχόμαστε σε επαφή και μεταδίδουμε τη δική μας ενέργεια σε όποιον βρίσκεται δίπλα μας και η οποία μας επιστρέφεται όταν ολοκληρωθεί η καμπύλη του κύκλου και μεταδοθεί η κίνηση προς όλους. Μαθαίνουμε να συντονιζόμαστε με άλλους και να συμμετέχουμε μέσα στη ροή με αρμονία, σε μια καμπύλη, όχι άναρχα.
Στον κύκλο λειτουργεί ο νόμος της έλξης και εξασκούμαστε στο συγχρονισμό που είναι βασική προυπόθεση για την ομαλή μεταφορά της ενέργειας του ενός ατόμου προς το άλλο που συμμετέχει στο δρώμενο. Σημαντική είναι η σωματική έκφραση μέσα στη σπείρα που λειτουργεί χοροθεραπευτικά.
Η κίνηση ενεργοποιεί τη θετική σκέψη που είναι το ζητούμενο της θετικής ψυχολογίας, η οποία μετατρέπει το αρνητικό σε θετικό και προετοιμάζει το νου να δημιουργήσει και άλλες θετικές ορμονικές εκκρίσεις, οι οποίες είναι θεραπευτικές και φέρνουν ζωτική ενέργεια στο χώρο και στον εσωτερικό μας κόσμο τη γαλήνη.
Με το σώμα μας και την περιστροφική του κίνηση που έχει αναφορές στη τέχνη του χορού, αφού γίνεται συντονισμένα και προς κάποια κατεύθυνση σε συμφωνία με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, συγχρονιζόμαστε με τη ροή το οποίο μας διδάσκει και η Gestalt και εναρμονιζόμαστε με τους γνωστούς και τους άγνωστους ακόμα σε μας νόμους του Σύμπαντος του οποίου και εμείς είμαστε μια μικρογραφία.
Αυτή η έννοια της αλληλεπίδρασης του μακρόκοσμου στο μικρόκοσμο έχει ήδη αποδειχθεί επιστημονικά και στο χώρο της αστροφυσικής από τον Steven Hawking, στη μελέτη του για τις μαύρες τρύπες.
Καταλαβαίνοντας πως λειτουργεί το Σύμπαν, βρίσκουμε απαντήσεις για τους δικούς μας προβληματισμούς. Συνδυάζοντας πληροφορίες και γνώσεις, επιστήμη (θετική ψυχολογία, Gestalt, φυσική, αστροφυσική) και τέχνη (χορός και μουσική), δημιουργούμε ένα υγιές περιβάλλον με τη «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας».
Η βιωματική αυτή εμπειρία μας επιτρέπει να συμμετέχουμε και να αναπτυχθούμε αρμονικά. Το κυριότερο είναι ότι αλληλεπιδρώντας ο ένας στον άλλο με θετικό τρόπο και μέσω της κίνησης του σώματος στο χώρο μεταφέρεται το συναίσθημα με απλό και απτό τρόπο, μέσω του χορού, ώστε να βιώσουμε το Εδώ και τοΤώρα και να συμπληρώσουμε μαζί το Όλον για το οποίο μίλησε ο Αριστοτέλης, πριν η θεωρία Gestalt που σημαίνει ολότητα, το κάνει κυρίαρχο θέμα της και αποτελέσει τη βάση της μαζί με την έννοια της επίγνωσης.
Η «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας«, πρόκειται για μια βιωματική εμπειρία βασισμένη στη Θεραπεία Gestalt που σημαίνει ολότητα και στηΘετική Ψυχολογία. Η «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας» βασίζεται επίσης στο πανάρχαιο σύμβολο της σπειροειδούς καμπύλης την οποία μελέτησε ο Αρχιμήδης και περιέγραψε στο έργο του «Περί ελίκων».
Πρόκειται για μια καμπύλη που συστρέφεται γύρω από ένα σταθερό ορισμένο σημείο και διαρκώς πλησιάζει “η απομακρύνεται από αυτό που λειτουργεί ως κέντρο. Αν και πρώτος παρατήρησε την καμπύλη, στην οποία η απόσταση μεταξύ δύο περιελίξεων παραμένει σταθερή, φαίνεται οτι το σχήμα αυτό είναι γνωστό στα προιστορικά χρόνια αφού βρέθηκε παντού στη Μεσοποταμία, στην Ινδία , στην Ιαπωνία αλλά και στην Ιρλανδία λαξευμένο πάνω στην είσοδο μεγαλιθικού τάφου και ενώ ήταν προγενέστερο των Κελτών έγινε το κυριότερο σύμβολο του Κέλτικου πολιτισμού.
Στον ελλαδικό χώρο ήταν επίσης πολύ δημοφιλές. Βρέθηκε σε τοιχογραφία στον προιστορικό οικισμό της Σαντορίνης, στη Μινωική Κρήτη, στα χρυσά αγγεία των Μυκηναίων και λαξεύτηκε σε πέτρες και βράχους, στόλισε τα κιονόκρανα, συμβολίζοντας την ανάπτυξη και τη συνέχεια, ως μέρος μιάς ατέλειωτης κυκλικής γραμμής.
Το αξιοθαύμαστο είναι οτι σε εποχές που δεν ήταν ανεπτυγμένες οι τηλεπικοινωνίες και τα άλλα μεταφορικά μέσα που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις και διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των λαών, μυστηριωδώς αυτό το σύμβολο κυριαρχούσε σε όλους τους πολιτισμούς.
Η στροβιλιστική περιέλιξη, η σπείρα, η δίνη, είναι σύμβολο της ζωτικής δύναμης, είναι ο τρόπος που δημιουργείται η ζωή, από την κίνηση του DNA στο σώμα μας, μέχρι τη μορφή που έχει ο γαλαξίας μας. Τη σπειροειδή κίνηση την βλέπουμε παντού στη φύση. Από τα όστρακα έως τα δακτυλικά μας αποτυπώματα. Από την κίνηση του ηλεκτρονίου μέχρι την κίνηση του αίματος στο σώμα μας. Οι ανεμοστρόβιλοι και οι τυφώνες κινούνται σπειροειδώς. Σχηματίζει τα βόρεια και νότια σέλεα και εκφράζεται με πολλούς τρόπου στο σύμπαν. Συνεπώς όπως και στο μακρόκοσμο, το σύμπαν, έτσι και στο μικρόκοσμο, το σώμα μας, κυριαρχεί η σπειροειδής κίνηση.
Το ερέθισμα για να δημιουργήσω και να παρουσιάσω τη «Σπείρα της Θετικής Ενέργειας», είναι η συνειδητοποίηση οτι αυτή η δίνη που δημιουργεί ζωή εμπεριέχει τα πάντα. Η χοροθεραπευτική αυτή πρόταση αποτελεί και μια εμπειρία ενοποίησης, η οποία ταυτίζεται με την απώλεια του εαυτού, κατά τον Gordon, ο οποίος έγινε παγκόσμια γνωστός για επίλυση συγκρούσεων και ανέπτυξε δική του μέθοδο επικοινωνίας μεταξύ γονέα και παιδιού.
Τέλος κατά τον Abraham H. Maslow, όταν το άτομο τείνει προς την αντίληψη της ενοποίησης και της ολοκλήρωσης του κόσμου, απομακρύνεται από τη διάσπαση και τις αντιθέσεις. Ο διχασμός η πόλωση και οι συγκρούσεις της ζωής ξεπερνιούνται και κατά συνέπεια εξουδετερώνεται το υπαρξιακό κενό ή καταστάσεις όπου το άτομο νιώθει οτι δεν αξίζει τίποτα, κάτι που παρατηρείται κατ” εξοχήν στους ανέργους και τους απολυμένους λόγω της ονομαζόμενης κρίσης.
Ο γνωστός Κύπριος ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Τάκης Ευδόκας, έχει την δική του άποψη σε όλα αυτά τα ψυχικά φαινόμενα την οποία εκθέτει επί σειρά ετών, ακόμα και σήμερα σε ηλικία 85 ετών.
Ο ανθρωπιστής γιατρός, μαθητής και μεταφραστής του έργου της Karen Horney, που μελέτησε σε βάθος την ανθρώπινη φύση και την κατέγραψε σε πάνω από 15 βιβλία, το 1982 στο βιβλίο του «Η ζωντανή καθημερινότητα», περιγράφει ως εξής τις ενοποιητικές εμπειρίες, που οδηγούν σε έκσταση γιατί ενοποιούν τον εσωτερικό μας κόσμο, όπως είναι και η «Σπείρα της θετικής Ενέργειας«.
Μας αναφέρει ο σπουδαίος επιστήμονας : » Εδώ υπάρχει η πιθανότητα επαφής με εκείνο που αποκαλεί ο C. Jung «συλλογικό ασυνείδητο»…Η εκστατική εμπειρία καταργεί στο βαθμό της έντασης και της επιτυχίας της, τα εσωτερικά διαμερίσματα (νευρωτικά διαχωρίσματα) και ενοποιεί τις ψυχικές δυνάμεις σ” ολα τους τα επίπεδα». Ενισχύοντας το καλό μέσα μας και το όμορφο, συρρινώνεται το αρνητικό, όπως οι μαύρες τρύπες και αναδύεται η αυθεντικότητά μας ακτινοβόλα και δυνατή για να περιπλανηθεί στο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής!
Αποδέχομαι δεν σημαίνει συμβιβάζομαι, ανέχομαι αυτό που δεν συμφωνεί με τη δική μου ύψιστη αλήθεια, την οποία είμαι διατεθειμένος να ψάχνω και να επανεξετάζω κάθε στιγμή.
