Νευροηθική

 

Ένα πεδίο έρευνας που διερευνά τις ηθικές συνέπειες,και αξιολογεί τις κοινωνικές επιπτώσεις από την ανάπτυξη των νευροεπιστημών και κυρίως της νευροτεχνολογίας.

Πλήθος ιατρικών δημογραφικών μελετών προβλέπουν ότι στο άμεσο μέλλον (τις δύο επόμενες δεκαετίες) θα υπάρξει μια ραγδαία αύξηση των νευροεκφυλιστικών παθήσεων, όπως είναι η νόσος Πάρκινσον ή η νόσος Αλτσχάιμερ, οι οποίες σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού.

Προβλέπεται επίσης η εμφάνιση νέων επιδημικών φαινομένων κατάθλιψης ή διαταραχών της προσοχής ακόμη και σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Δεδομένου ότι ο μέσος όρος ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης έχει αυξηθεί σημαντικά, διατυπώνεται η εξαιρετικά δυσοίωνη πρόβλεψη ότι μέχρι το 2030 περίπου το 50% του πληθυσμού των ανεπτυγμένων χωρών θα υποφέρει από κάποια νευρολογική ασθένεια!

Τα προβλήματα που θα ανακύψουν από αυτή την αύξηση του μέσου όρου ζωής των ανθρώπων, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, θα είναι ασφαλώς μεγάλα και δυσεπίλυτα. Μέχρι σήμερα τέτοια προβλήματα αντιμετωπίζονταν, λιγότερο ή περισσότερο επιτυχώς, από το Κράτος Πρόνοιας που διέθετε η κάθε χώρα. Και η πολιτική των χωρών της Ε.Ε., καθώς και η απόφασή της για άμεση παράταση του χρόνου συνταξιοδότησης των πολιτών της, σχετίζεται στενά με αυτές τις προβλέψεις.

Μια άλλη διάσταση του προβλήματος είναι ότι ο εγκέφαλος δεν βγαίνει ποτέ στη σύνταξη.
Συνεπώς, η διαχείριση της ψυχοφυσικής υγείας των ηλικιωμένων, έτσι ώστε η αύξηση του προσδόκιμου της ζωής τους να συνεπάγεται όχι απλώς μια παράταση ζωής αλλά και μια ζωή άξια να τη ζήσει κανείς, αποτελεί σήμερα ένα μείζον κοινωνικό και επιστημονικό ζήτημα. Και ήδη υπάρχουν επιστημονικοί τρόποι για να βελτιώσουμε, ως άτομα και ως κοινωνία, την ποιότητα ζωής των υπερηλίκων.

Μολονότι για πολλές από αυτές τις ασθένειες δεν υπάρχει ακόμα πραγματική θεραπεία, σε αρκετές περιπτώσεις είναι ήδη εφικτή, μέσω της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής, η επιβράδυνση ή η καταστολή της εκδήλωσης των συμπτωμάτων τους. Ενώ σε πρώιμο πειραματικό στάδιο βρίσκονται νέες και πολλά υποσχόμενες θεραπευτικές μέθοδοι. Για παράδειγμα η «βαθιά εγκεφαλική διέγερση», δηλαδή η εμφύτευση μικροηλεκτροδίων στις πληγείσες περιοχές του εγκεφάλου με την ελπίδα να επιτευχθεί η μερική αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας, καθώς και η περίφημη «μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων» τα οποία, θεωρητικά, θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τους εκφυλισμένους ή κατεστραμμένους νευρικούς ιστούς.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να διαπιστώσει ότι χάρη στην εντυπωσιακή πρόοδο των νευροεπιστημών τα τελευταία χρόνια, ο εγκέφαλός μας, έδρα των ανομολόγητων συναισθημάτων μας και των πιο μύχιων σκέψεών μας, έχει γίνει όχι μόνο διαφανής στην επιστημονική γνώση αλλά και δυνητικά χειραγωγήσιμος από όποιους κατέχουν αυτή τη γνώση.

Πράγματι, ήδη οι ειδικοί είναι σε θέση να εντοπίζουν και να αναλύουν με νευροβιολογικούς όρους τις εγκεφαλικές δομές που ενεργοποιούνται όταν π.χ. ερωτευόμαστε, όταν μαθαίνουμε ή απομνημονεύουμε κάτι, όταν λέμε ψέματα, όταν κοιτάζουμε ένα έργο τέχνης ή το αγαπημένο μας πρόσωπο.

Η συντελούμενη στις μέρες μας «νευροεπιστημονική επανάσταση» έχει μια βαθύτατη ηθικο-πολιτική διάσταση και γεννά εύλογα ερωτήματα και ανησυχίες:

1) Είναι θεμιτός, και σε ποιες περιπτώσεις, ο έλεγχος ή και η βελτίωση με νευροτεχνολογικά μέσα των νοητικών μας ικανοτήτων; Και αν μπορούμε να γνωρίζουμε τις ψυχονοητικές ικανότητές μας, θα πρέπει να επιτρέπεται η καταγραφή τους σε δημόσια και ιδιωτικά αρχεία και η χρήση τους για την αξιολόγησή μας;

2) Αραγε, τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά μας και η προσωπικότητά μας εξαντλούνται από την πλήρη επιστημονική περιγραφή του εγκεφάλου μας;

3) Αν, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι επιφανείς νευροεπιστήμονες, η προσωπική μας ταυτότητα ή, αν προτιμάτε, η «ψυχή» μας ταυτίζεται με τον εγκέφαλό μας, τότε τι νόημα μπορεί να έχει η περιβόητη «ελευθερία βουλήσεως» σε μια κοινωνία όπου οι ειδικοί (και όχι μόνο!) θα μπορούν να «διαβάζουν» τις σκέψεις μας πριν ακόμα τις κάνουμε;

Τέτοια ζητήματα αποτελούν το αντικείμενο έρευνας της «Νευροηθικής», ενός νεοσύστατου τομέα της Βιοηθικής που επιχειρεί να κατανοήσει τις συνέπειες που έχει για την κοινωνία και το άτομο η εκρηκτική ανάπτυξη της νευροεπιστήμης και των εφαρμογών της (νευροτεχνολογία).

Ο νεολογισμός «Νευροηθική» υποδηλώνει δύο συμπληρωματικά αλλά, για την ώρα, εντελώς ασύνδετα αντικείμενα έρευνας: αφενός την «ηθική των νευροεπιστημών», δηλαδή την ηθική αξιολόγηση των επιτευγμάτων και κυρίως των εφαρμογών της νευροεπιστήμης. Και αφετέρου τη «νευροεπιστήμη της ηθικής», δηλαδή την κατανόηση των εγκεφαλικών προϋποθέσεων και των νευροβιολογικών παραγόντων που επηρεάζουν τις ηθικές μας κρίσεις
και γενικότερα την ηθική μας συμπεριφορά!

Μαρία Ιωσηφίδου

Οι Γρύπες στην Μυθολογία

Ο γρύπας έχει σώμα λιονταριού, το κεφάλι και τα φτερά αετού, η πλάτη του είναι καλυμένη με φτερά και πολλές φορές τον συναντάμε να απεικονίζεται με ουρά φιδιού. Γεννά αυγά από αχάτη και βρίσκει το χρυσάφι που κρύβουν τα βουνά και φτιάχνει τη φωλιά μου με αυτό. Ο μύθος αφηγείται ότι οι αετοφωλιές του ήταν πειρασμός για τους χρυσοθήρες – κυνηγούς και έτσι αναγκάστηκαν να έχουν φύλακες γύρω από τις φωλιές. Ο γρύπας έχει κι ένα ιδιαίτερα μαγικό ένστικτο να γνωρίζει πού κρύβονται θησαυροί και αυτοδιορίζονταν φύλακες των θησαυρών αυτών.

Η καταγωγή του ανάγεται στην Μεσοποταμία. Έχουν βρεθεί απεικονίσεις του σε Βαβυλωνιακά, Ασσυριακά και περσικά γλυπτά και τοιχογραφίες. Μύθοι που χάνονται στο 3.000 π.Χ και προγενέστερα ορίζουν ότι ο γρύπας ήταν ο σύντροφος των φαραώ της Αιγύπτου και αργότερα έγιναν μυστικοί φύλακες στη Μινωική Κρήτη.

Η Ινδία διεκδικεί το δικαίωμα της γηγενούς καταγωγής του γρύπα, οι Ινδοί έφτιαχναν, πάντα σύμφωνα με το μύθο, κούπες από τα νύχια του καθώς αυτά ήταν τεράστια.(ένα λικεράκι σερβιρισμένο σε νύχι γρύπα ήταν πολύ in στην Ινδία) Απέδιδαν στα νύχια του γρύπα μαγικές ιδιότητες όπως το ότι μπορούσε κανείς να πιει άφοβα από μια κούπα φτιαγμένη από νύχια γρύπα γιατί αυτό το υλικό εντόπισε μέσα στα υγρά παντός είδους αν ήταν αναμεμειγμένο κάποιο δηλητήριο.

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία οι γρύπες ήταν γείτονες με τους Υπερβόρειους και ανήκαν στο Δία. Έβγαζαν χρυσάφι από το ποτάμι Αριμασπία, στη Σκυθία. Έχει γραφτεί από τον Πομπόνιο Μέλα ότι κάποια περιοχή της Σκυθία ήταν εντελώς ακατοίκητη γιατί εκεί υπήρχε πολύ χρυσάφι το οποίο λάτρευαν τα αιμοσταγή τέρατα (γρύπες) και γι αυτό και φυλούσαν τόσο καλά το χρυσάφι τους και όποιος τολμούσε να προσεγγίσει τον τόπο έβρισκε μόνο το θάνατο. Αργότερα, οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν το θέμα «Γρύπας» για διακοσμητικούς λόγους.

 Στα χριστιανικά χρόνια η εικόνα του γρύπα δεν εξαφανίστηκε. Αντίθετα χρησιμοποιήθηκε πρώτα για να απεικονίζεται ο διάβολος και κάθε τι σατανικό και έπειτα χρησιμοποιήθηκε και για την απεικόνιση του Χριστού υποδηλώνοντας έτσι τη δυαδική του υπόσταση (ουράνια και γήινη) επειδή και ο γρύπας έχει δυαδική υπόσταση (κυρίαρχος και του αέρα και της γης) και ήταν αριστοκρατικός και μεγαλειώδης. Ο αετός μέσα στο γρύπα αντιπροσώπευε την θεική υπόσταση του Χριστού και το λιοντάρι τη γήινη.

Αυτή η παράδοση συνεχίστηκε και στο Μεσαίωνα και όταν οι γρύπες απεικονίζονταν με ουρά φιδιού τότε αντιπροσώπευαν το σατανά. Συχνά τους χρησιμοποιούσαν στα μεσαιωνικά κτίρια σαν Gargoyles - φύλακες (κάτι σαν τις δικές μας ακροκέραμους… ).

Ακόμα και στη ζωή του Μέγα Αλέξανδρου είναι αναμεμειγμένοι οι γρύπες μέσα στη χριστιανική όμως παράδοση. Σύμφωνα με το μύθο, ο Αλέξανδρος, αιχμαλώτισε ένα ζευγάρι γρύπες και αφού τα άφησε πεινασμένα για τρεις μέρες τα έδεσε στο θρόνο του και τα πείραζε με κομμάτια κρέατος περασμένα πάνω σε λόγχες που τις κουνούσαν πέρα – δώθε πάνω από τα κεφάλια του ζευγαριού. Τότε οι γρύπες πέταξαν στα ουράνια παρασύροντας μαζί τους και το θρόνο με τον Αλέξανδρο πάνω.


Και ο Αλέξανδρος θα είχε ρίξει κλέψει μια κλεφτή ματιά στο Θεό αν ένας άγγελος δεν τον σταματούσε. Ο άγγελος τον ρώτησε γιατί ήθελε να δει και να κατανοήσει τον ουράνιο κόσμο αφού δεν γνώριζε ούτε είχε κατανοήσει πλήρως τον επίγειο κόσμο. Μετανοιωμένος για τη θρασύτητα του, ο Αλέξανδρος ξαναγύρισε στη γη. Απεικόνιση αυτού του «επεισοδίου» υπάρχει σε καθεδρικούς ναούς της Ιταλίας και της Γαλλίας του 12ου αιώνα.

Η ικανότητα της πτήσης του γρύπα τον έκανε έμβλημα της ποίησης και της πνευματικής έμπνευσης. Τον συναντάμε επίσης στα οικόσημα των ευγενών.

Εἶναι ἐλεύθερος ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος;

Στο διήγημα Ἀδελφοὶ Καραμαζὼφ ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει τὴ μορφὴ ενὸς χαρισματικού γέροντα, του Στάρετς Ζωσιμᾶ. Στο απόσπασμα που ακολουθεῖ μιλάει ὁ Στάρετς περὶ ελευθερίας.

 

"Κοιτάξτε τους κοσμικούς, όλον αυτό τον κό­σμο που υψώνεται αλαζονικά πάνω απ' το λαό του Θεού. Δεδιαστρέβλωσαν τάχα την μορφή του Θεού και την αλήθεια Του; Έχουν την επιστήμη τους. Μα η επιστήμη μπορεί να εξετάσει μονάχα εκείνα που γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις. Ο ψυχικός κόσμος, δηλαδή το ανώτερο μισό της ανθρώπινης ύπαρξης, έχει τέλεια εξο­στρακιστεί, αποδιώχτηκε με αλαλαγμούς θριάμβου, ακόμα και με μίσος. Ο κόσμος διακήρυξε την ελευθερία, τον τελευταίο καιρό ι­διαίτερα, και τι έγινε λοιπόν με τούτη την ελευθερία τους; Σκλαβιά μονάχα και αυτοκτονία! Γιατί οι κοσμικοί λένε:

 

– Έχεις ανάγκες και πρέπει να τις ικανοποιήσεις. Γιατί έχεις τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι πιο εξέχοντες και οι πιο πλού­σιοι. Μη φοβάσαι να τις ικανοποιείς, απεναντίας πρέπει να πολλα­πλασιάσεις τις ανάγκες σου. Αυτό είναι το σημερινό δόγμα του κόσμου. 

 

Νομίζουν πως αυτό θα πει ελευθερία. Μα τι προκύπτει απ' αυτό το δικαίωμα της αύξη­σης των αναγκών; Στους πλούσιους η απομόνωση και η πνευματική αυτοκτονία, στους φτωχούς ο φθόνος κι ο φόνος γιατί δικαιώματα βέβαια τους δώσανε μα δεν τους δείξανε ακόμα τον τρόπο να ικανο­ποιήσουν τις ανάγκες τους. Λένε πως ο κόσμος συνενώνεται όλο και πιο πολύ, συγχωνεύεται σε μιαν αδελφότητα, γιατί συντομεύονται οι αποστάσεις, και οι σκέψεις μεταφέρονται με τον αέρα. Αλλοίμο­νο.

Μην πιστεύετε σε μια τέτοια συνένωση των ανθρώπων. Έχο­ντας την αντίληψη πως ελευθερία είναι η αύξηση και η γρήγορη ικανοποίηση των αναγκών, διαστρεβλώνουν τη φύση τους, γιατί α­ποχτούν πολλές άσκοπες κι ανόητες επιθυμίες και συνήθειες. Ζούνε για να ζηλεύουν ο ένας τον άλλον, για τις σωματικές απολαύσεις και τις επιδείξεις. Θεωρούν τα γεύματα, τ' αμάξια, τους βαθμούς, τους δούλους-υπηρέτες, τόσο απαραίτητα που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν γι' αυτά τη ζωή τους, την τιμή τους και την αγάπη προς τον πλησίον τους. Κι όταν δεν μπορούν να κορέσουν αυτές τις επιθυ­μίες τους, αυτοκτονούν. Όσοι δεν είναι πολύ πλούσιοι, κάνουν τα ίδια. Οι φτωχοί ξεχνούν το ανικανοποίητο και τη ζήλια τους με το κρασί. Μα σύντομα αντί για κρασί θα μεθύσουν με αίμα.

Ἐκεῖ τοὺς ὁδηγοῦν. Καὶ σᾶς ρωτάω λοιπόν: Εἶναι ἐλεύθερος ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος;

 

Γνώρισα έναν «αγωνιστή της ιδέας» που μου διηγόταν ο ίδιος πως όταν του στέρησαν στη φυλακή τον καπνό, τόσο τον βασά­νισε τούτη η στέρηση που λίγο έλειψε να πάει και να προδώσει την «ιδέα» του, μόνο και μόνο για λίγο καπνό. Κι ένας τέτοιος άνθρω­πος να σου λέει:

– Ἀγωνίζομαι γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα.

 

Μα πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν; Και γιατί είναι ικανός; Για μια σύντομη προσπάθεια ίσως, μα για πολύ και­ρό δε θ' αντέξει. Και δεν είναι καθόλου παράξενο που, αντί να κατακτήσουν την ελευθερία, πέσανε στη σκλαβιά κι αντί να εξυπηρετήσουν την αδερφική αγάπη και τη συνένωση των ανθρώπων, πέσανε απε­ναντίας στην ανθένωση και στην απομόνωση, όπως μου 'λεγε στα νιάτα μου ο μυστηριώδης επισκέπτης και δάσκαλός μου. Γι' αυτό και σβήνει όλο και περισσότερο στον κόσμο η ιδέα για την εξυπηρέτηση της ανθρωπότητας, για την αδελφοσύνη και την ακεραιότητα των ανθρώπων. Όποιος ακούει αυτή την ιδέα, την κοροϊδεύει, για­τί πώς μπορεί ο άνθρωπος να απαρνηθεί τις συνήθειές του, πού θα τραβήξει αυτός ο σκλάβος που 'χει τόσο συνηθίσει να ικανοποιεί τις αναρίθμητες ανάγκες του, που αυτός μονάχος του τις έχει εφεύρει; Αυτός έχει απομονωθεί και δεν τον νοιάζει καθόλου για το σύνολο.

 

Και τι καταφέρανε; Μάζεψαν περισσότερα πλούτη, μα η χαρά τους λιγόστεψε.."

29 διεθνούς φήμης Ελληνες εξηγούν τι σημαίνει «Fhilotimo»

Είκοσι εννιά Έλληνες που διαπρέπουν στους τομείς της φιλανθρωπίας, της πολιτικής, της επιχειρηματικότητας, της επαίδευσης και της ενημέρωσης εξηγούν στο διεθνές κοινό τι σημαίνει η λέξη «Φιλότιμο».

Οι διεθνούς φήμης Έλληνες συμμετέχουν σε βίντεο με κεντρικό θέμα «Φιλότιμο. Το ελληνικό μυστικό», που δημιούργησε και ανήρτησε στην ιστοσελίδα του ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Washington Oxi Day Foundation».

Μέσω του συγκεκριμένου βίντεο, το «Washington Oxi Day Foundation» στοχεύει να ενημερώσει το διεθνές κοινό για αυτή τη μοναδικής σημασίας ελληνική λέξη που αποτελεί την κινητήρια δύναμη των Ελλήνων, αλλά και να εμπνεύσει τους σύγχρονους ανθρώπους διαδίδοντας την έννοια του Φιλότιμου.

 

«Τα εν οίκω μη εν δήμω», γιατί ο δήμος γίνεται δήμιος!

Αυτή η φράση μας καθοδηγεί να μη δημοσιοποιούμε τα προσωπικά μας θέματα.
Κάθε άνθρωπος όπως και κάθε οικογένεια έχει τα δικά της κομμάτια τα πολύ προσωπικά. Αυτά τα κομμάτια που τα προστατεύουμε από τους υπόλοιπους κοινούς γνωστούς, από τους φίλους και από τους συγγενείς.

Ο δήμος δηλαδή η δημοσιοποίησή τους θα μετατραπεί σε δήμιος. Πώς γίνεται αυτό ?

Όπως έχουμε ξανά πει κάθε σκέψη και λόγος έχει δύναμη μεγάλη και ανάλογα με το συναίσθημα μεγαλώνει και κάποια στιγμή υλοποιείται. Άρα επειδή ο κόσμος – δήμος δεν είναι πάντα καλός κριτής, αλλά το αντίθετο, δεν γνωρίζουμε τι θα κάνουν σε ένα άκουσμα μιας δικιάς μας ιστορίας. Πόσο θα την διαστρεβλώσουν, που θα την συζητήσουν, με τι ένταση και τι συναίσθημα. Όλο αυτό θα είναι εναντίον μας.
Αυτά λοιπόν που συμβαίνουν μέσα στη δική μας οικογένεια ή σε εμάς προσωπικά, οφείλουμε να αξιολογούμε τι θα μάθει και ποιος.
Θα μου πείτε για το κακό το μάτι ? Ναι, αλλά όχι με την έννοια της βασκανίας, που φυσικά και αυτό είναι πιθανό. Αλλά με την ουσιαστική έννοια.

Όσο πιο πολύ δημοσιοποιούμε ένα μας θέλω, μία ιδέα, ένα μας προσωπικό θέμα το θέτουμε σε κίνδυνο. Δεν θα νιώσουν όλοι το ίδιο με μας. Αν είναι να μας συμβεί ένα ευχάριστο συμβάν δεν είναι απαραίτητο να χαρούν όλοι οι διπλανοί μας. Μπορεί να μας δείξουν χαρά, να μας πουν μπράβο, αλλά μέσα τους και πίσω μας δεν έχουμε ιδέα τι θα πουν αλλά κυρίως τι θα νιώσουν. Είναι πολύ πιθανό αμέσως μόλις φύγετε από τον χώρο όπου λίγο πριν λέγατε ένα σας σχέδιο, μία ιδέα, μία καλοσύνη που θα σας συμβεί, να αρχίσει το «θάψιμο». Να σας κακολογήσουν, να σας κρίνουν και να νιώσουν πως κακώς θα σας συμβεί εσάς αυτό το καλό. Αυτόματα το καλό που είναι να σας συμβεί μπαίνει σε κίνδυνο από τα βέλη της κακίας, της ζήλιας και του φθόνου.
Μπορεί να σας χαμογελούν οι περισσότεροι άνθρωποι, να σας λένε καλά λόγια επίσης. Το πόσοι τα νιώθουν αυτά που λένε και τα χαμόγελα που σας μοιράζουν είναι μετρημένοι στο ένα σας χέρι οριακά.
Τώρα έτσι όπως έχουν τα πράγματα με όλα τα δυσάρεστα γεγονότα που βάλλουν τον περίγυρό μας, έχει γίνει ακόμη πιο καχύποπτος και ακόμη πιο φθονερός από πριν.
Σπάνιο ήταν έτσι κι αλλιώς το φαινόμενο να χαρεί κάποιος με τη χαρά μας, τώρα έχει γίνει ακόμη πιο σπάνιο.

Αν κάτι που θέλετε να κάνετε και είναι πολύ σημαντικό για σας μη το πείτε ακόμη και σε κανένα. Δημιουργήστε πρώτα την υποδομή και σωστή βάση μέσα από τις δικές σας σκέψεις και θετικά συναισθήματα και όταν το κοινοποιήσετε να είστε έτοιμοι να το προστατέψετε από τις κακές γλώσσες.
Όπως μία οικογένεια τα δικά της δρώμενα οφείλει να τα γνωρίζει μόνο η οικογένεια κανένας άλλος. Για να μπορέσουμε να τα προστατέψουμε.
Ίσως να σας φαίνεται όλο αυτό παράξενο και να νομίζετε ότι δεν συμβαίνει τίποτε. Το μόνο που μένει είναι να δοκιμάσετε να προστατέψετε κάτι χωρίς να το δημοσιοποιήσετε. Του αυξάνετε κατά πολύ τις πιθανότητες να γίνει. Ενώ όταν το δημοσιοποιήσετε οι πιθανότητες, αναλόγως τον «σεισμό» που θα προκαλέσετε, μειώνονται δραματικά. Εκεί είναι που νομίζουμε ότι φταίει η κακιά μας η τύχη ή δεν ήταν θέλημα Θεού να γίνει. Κι όμως δεν ήταν θέλημα του περίγυρου, να γίνει.
Δεν είναι ο περίγυρός μας, δυστυχώς αυτός που φαίνεται. Εύκολα θα μας καλοπιάσουν, θα χαμογελάσουν, θα σου πουν πόσο χαίρονται για σένα. Αλλά το «μαχαίρι που μπαίνει στην καρδιά τους από τη ζήλια» όσο μιλάτε εσείς για τα καλά σας νέα τόσο το «μαχαίρι» αυτό στρίβει μέσα στην καρδιά τους. Τότε το δηλητήριο του φθόνου βγαίνει στις σκέψεις τους οι οποίες εκτοξεύονται για σας.

Κάθε σας ιδέα, νέο, χαρά είναι σαν το μωρό που δεν έχει σαραντίσει ή μία δική σας «οικοδομή». Είτε αυτό αφορά τη δουλειά σας, τον σύντροφο σας, μία αγορά σας, ένα ταξίδι σας. Εσείς δημιουργείται τις υποδομές για αυτά και ο περίγυρος θα τα γκρεμίζει. Πρώτα το μωρό πρέπει να σαραντίσει και μια οικοδομή για να δεχτεί κόσμο πρέπει να ολοκληρωθεί. Έτσι και με τις ιδέες μας, τις χαρές και ότι. Το μωρό μας θα το δουν μόνο οι πολύ δικοί μας, όπως και την οικοδομή μας θα την επισκεφτούν επίσης οι δικοί μας.
Οπότε ο δήμος όπως λέει και το ρητό θα πρέπει να ξέρει οριακά όσα τον αφορούν. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο για να μην μπορέσει να μετατραπεί σε δήμιος. Αυτή είναι και η βασική μας διαφορά που δεν είμαστε δημόσια πρόσωπα, η ζωή μας η προσωπική, είναι ένα κομμάτι που αφορά εμάς και μόνο.
Μη περιμένετε να πάθετε πολλές συμφορές και μετά να πάρετε απόφαση να προστατευτείτε. Προστατεύουμε από τα «μάτια του φθόνου» όλα όσα δεν θέλουμε να «αγγίξουν» οι κακές οι γλώσσες.
Υπάρχει το ενδεχόμενο την στιγμή που εμείς λέμε ένα χαρούμενο συμβάν στον περίγυρο μας ο ενθουσιασμός μας να μεταφραστεί ως έπαρση από τον περίγυρο.
Να θυμάστε ότι τώρα που ο πόνος είναι στα περισσότερα σπίτια, αν ακούσουν καλό πονάνε ακόμη περισσότερο και η ζήλια ξεχειλίζει.
Η γνώση πάντα προστατεύει και μας δίνει τρόπους για να συμπεριφερόμαστε στους «κοινούς θνητούς», αυτούς δηλαδή που είναι έξω από την οικογένειά μας. Σίγουρα θα έχετε βρεθεί σε παρέα που όταν έφυγε κάποιος από μπροστά άρχισε «το θάψιμο». Οπότε γνωρίζετε καλά πως λειτουργεί ο περίγυρος.

Δίνουμε στον κάθε άνθρωπο από το περιβάλλον μας, αυτό που του ανήκει ακριβώς. Οι πολύ προσωπικές μας πληροφορίες αφορούν μόνο εμάς και τους πολύ οικείους μας. Έτσι θα έχετε πολλές πιθανότητες να εξαφανίσετε τους δήμιους και τις κακές γλώσσες από τις εισβολές τους στη ζωή σας.
Παράλληλα να ξέρετε πως επειδή το κοινό δεν ήταν και δεν είναι σωστός κριτής, πίσω από αυτό που θα πείτε εσείς θα δουν τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που θα παρουσιάσετε. Ο περίγυρος αγνοεί βασικά κομμάτια της ζωής σας ή ακόμη και να τα γνωρίζει, απλώς τα γνωρίζει. Η διαφορά είναι ότι εσείς τα έχετε βιώσει. Είναι αλλιώς να βιώνεις και εντελώς διαφορετικό μόνο να ακούς τα βιώματα του άλλου. Γιατί το «έλα μωρέ σιγά» είναι το μόνο εύκολο να ειπωθεί. Μόνο εσείς ξέρετε τι έχετε περάσει και πως, όλοι οι άλλοι είναι έξω από τον χορό. Οπότε δεν μπορούν να γνωρίζουν παρά μόνο μικρά αποσπάσματα της ζωής σας και αυτά απ’ έξω.
Δεν χρειάζεται να τα ξέρουν όλοι όλα. Προστάτεψε τη ζωή σου από τα μάτια του κόσμου.

Οι σκοτεινές δυνάμεις μέσα απ' τον κινηματογράφο

Οι σκοτεινές δυνάμεις έχουν πολλούς αντιπροσώπους στην βιομηχανία του κινηματογράφου. Γνωρίζουν ότι αυτή η βιομηχανία είναι ένα μεγάλο μέσο για να επηρεάσουν τις μάζες των ανθρώπων.

Στις περισσότερες ταινίες, εντυπώνεστε δυνατά με εγκλήματα, καταστροφές, φόνους, ακραία βία, ξυλοδαρμούς και σκοτωμούς. Εντυπώνεστε με διάφορους τρόπους για το ασύδοτο σεξ. Αυτή είναι η ηθική πλευρά του θέματος. Κάνουν επίσης πολιτικούς υπαινιγμούς, οι οποίοι υπογείως βυθίζονται στα “κόκαλα” του κοινού.

Σε πολλές ταινίες βλέπετε ότι ακόμα κι αν ένα άτομο είναι σωστό στην άποψη ή στην κρίση του και στέκεται ενάντια σε εκείνους που παραβιάζουν τα δικαιώματα των ανθρώπων, η αστυνομία καλείται να λύσει το πρόβλημα αντί για τη δικαιοσύνη. Η αστυνομία θα είναι νικήτρια στο τέλος, ακόμα κι αν η δικαιοσύνη θάβεται.
  Αυτές οι ταινίες σας επηρεάζουν ώστε να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί να μην σκέφτεστε και δράτε πέρα απ’ τα όρια του κατεστημένου και των συμφερόντων του, ακόμα κι αν όλες οι προσπάθειές σας κατευθύνονται προς το καλό του έθνους σας και της ανθρωπότητας.

Αυτή είναι μια ισχυρή προσπάθεια των σκοτεινών δυνάμεων να σκοτώσουν κάθε νέα ιδέα που η νεολαία μπορεί να έχει για να αλλάξει τα πράγματα και να οδηγήσει την εθνική ή παγκόσμια ζωή προς ευτυχέστερες συνθήκες. Αφότου παρακολουθήσει κάποιος τέτοιες ταινίες σκέφτεται, “Γιατί να αποπειραθώ για κάτι καινούργιο, εάν το τέλος είναι καταστροφή;”

Οι σκοτεινοί πράκτορες ακόμα ψιθυρίζουν, “Προσπαθήσαμε μέσα απ’ αυτές τις ταινίες να αφυπνίσουμε την αντίσταση απέναντι στην αδικία και δείξαμε πόσο σκληρές μπορεί να είναι κάποιες αρχές και οι εξουσίες”. Υπογείως ωστόσο εννοούν, “Προσπαθήστε ν’ αντισταθείτε στην εξουσία, αλλά θυμηθείτε όλους τους πυροβολισμούς και τους σκοτωμούς που αυτό θα φέρει. Αυτή θα είναι η μοίρα σας και η μοίρα όσων σας ακολουθούν”.

Οι σκοτεινές δυνάμεις δημιουργούν βαθιά συμπάθεια μέσα απ’ αυτές τις ταινίες προς εκείνους τους ήρωες που εργάζονται για το Κοινό Καλό. Αυτή η συμπάθεια του κοινού φτάνει σε τέτοιο βαθμό, που αρχίζει να ταυτίζεται με τους “καλούς”, οι οποίοι τελικά σκοτώνονται και καταστρέφονται χωρίς έλεος. Έτσι, το κοινό ηττείται ψυχολογικά. Με κανέναν τρόπο ένα μέλος του κοινού δεν θα προσπαθήσει να ξεκινήσει μια νέα αλλαγή γιατί είναι ήδη σκοτωμένο ψυχολογικά.

Όταν παρακολουθείτε ταινίες προσπαθήστε να παρατηρήσετε αυτό το στοιχείο και να δείτε πως, με όλη την πανουργία και τις τεχνικές, προσπαθούν με κάθε τρόπο να νικήσουν μέσα σας κάθε πραγματική ανθρωπιά, προειδοποιώντας σας ότι στο τέλος η καταστροφή σας είναι αναπόφευκτη.

"Ξύπνα", μη χάνεις άλλο χρόνο από τη ζωή σου!

      

Ένα υπέροχο βιντεάκι, γυρισμένο στη Θεσσαλονίκη, για το πραγματικό νόημα της ζωής.

Πολυβραβευμένο σε διεθνή φεστιβάλ.

 

 

 

 

Πως να έχετε περισσότερη ενέργεια με φυσικό τρόπο

Η επιθυμία να έχουμε περισσότερη ενέργεια είναι συνηθισμένη στην καταπονημένη και έντονα αγχώδες εποχή μας.

Ακούμε τακτικά ανθρώπους να σχολιάζουν πως θα ήθελαν να έχουν περισσότερη ενέργεια για να κάνουν τις δραστηριότητες που αγαπούν, είτε αυτό αφορά το να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο σε ένα χόμπι, να μάθουν κάτι καινούριο ή να είναι με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι όταν ασχολούμαστε μ’ αυτό που αγαπάμε, είναι φυσικό να αισθανόμαστε πιο δημιουργικοί και γεμάτοι ενέργεια.

Ο μύθος του ότι μπορούμε να έχουμε περισσότερη ενέργεια είναι λανθασμένος. Δεν μπορούμε να αυξήσουμε ραγδαία την ενέργεια μας με το να χτυπάμε 24-ωρα ενισχυτικά ενέργειας, καφέ ή το ακραίο παράδειγμα των τοξικών φαρμάκων – μακροπρόθεσμα όλα αυτά τα διεγερτικά θα εξαντλήσουν το σώμα μας και θα καταστρέψουν τα ενεργειακά μας αποθέματα.

Όταν «τρέχουμε» με εξαντλημένα ενεργειακά αποθέματα δημιουργούμε μεγαλύτερη ενεργειακή ένταση.

Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ενέργεια από την ένταση. Για να οικοδομήσουμε ενέργεια χρειάζεται να θρέψουμε τα ενεργειακά μας αποθέματα μέσω της ξεκούρασης.

Η ξεκούραση είναι το μέσο μας για να αξιοποιήσουμε ενέργεια σε μακροπρόθεσμη βάση.

Το να δημιουργήσουμε μια ισορροπημένη και αρμονική ζωή απαιτεί χρόνο. Πρώτον, πρέπει να ξεμάθουμε τις παλιές συνήθειες και προτεραιότητες που μας οδηγούσαν σε άγχος και αρρώστιες. Όταν είμαστε σε θέση να λειτουργήσουμε ήρεμα θα μπορούμε με φυσικό τρόπο να λειτουργήσουμε βέλτιστα. Αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε σε θέση να βγούμε από τον συνηθισμένο τρόπο που λειτουργούμε, να επεξεργαζόμαστε πληροφορίες πιο αποτελεσματικά και να είμαστε παρόν σε ότι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή. Η κάθε στιγμή προσφέρει πλούσιους πόρους, τους οποίους δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε αν είμαστε αγχωμένοι όλη την ώρα.

Παρατηρείστε τι συμβαίνει όταν κάποιος λέει «Άκου με!»

Η παβλοβική αντίδραση είναι να τεντώνουμε τους εαυτούς μας και να διατηρούμε μυϊκή ένταση και σύσπαση. Αυτό δεν αποτελεί μια ευνοϊκή αντίδραση εάν ο σκοπός μας είναι να λάβουμε νέες πληροφορίες και να επωφεληθούμε από ένα δυναμικό περιβάλλον εκμάθησης.

Η εκμάθηση και η ενέργεια υποβοηθούνται όταν το σώμα είναι σε θέση να χαλαρώσει με μια αίσθηση ευεξίας και άνεσης. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε να είμαστε ήρεμοι, χαλαροί και να μειώνουμε την ένταση μας τόση περισσότερη αντοχή κτίζουμε. Αρχίζουμε να νιώθουμε καλύτερα μέσω της διαδικασίας της επανεκμάθησης του πώς να είμαστε και πώς να αναπτυσσόμαστε. Το να δημιουργούμε σταθερότητα στη ζωή μας σημαίνει να υποστηρίζουμε την ευημερία μας μέσω δραστηριοτήτων και πόρων που ενισχύουν τα φυσικά μας ενεργειακά αποθέματα. Οι απλές καθημερινές ενέργειες είναι αυτές που οδηγούν σε μεγάλα επιτεύγματα όσον αφορά διαρκή υγεία και ενέργεια.

Μια άλλη σημαντική πτυχή του να έχουμε περισσότερη ενέργεια είναι να αναγνωρίσουμε τι απομακρύνει τη ζωτική μας δύναμη.

Πολλές φορές αναλωνόμαστε σε δραστηριότητες, σχέσεις και δουλειές που δεν απολαμβάνουμε. Με την πάροδο του χρόνου αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αποστέρηση της ευημερίας μας καθώς αυτές οι δραστηριότητες και σχέσεις δεν είναι παραγωγικές. Δεν μας προσφέρουν κάτι ανάλογο τις ενέργειας που βάζουμε σ’ αυτά.

Όταν βρίσκουμε δραστηριότητες και σχέσεις που πραγματικά αγαπάμε, αυτές γίνονται το «σχοινί σωτηρίας» μας. Αυτοί οι καλοπροαίρετοι κύκλοι ενεργειακής κυκλοφορίας ενισχύουν και αναπληρώνουν τα ενεργειακά αποθέματα και το Chi μας. Δυστυχώς η εξεύρεση τέτοιων δραστηριοτήτων και σχέσεων δεν συμβαίνει στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων. Οι άνθρωποι πηγαίνουν σε δουλειές που μισούν και καταναλώνουν ζάχαρη, καφέ και άλλα διεγερτικά για να μουδιάσουν τους εαυτούς τους και να εκτελέσουν το χρέος τους, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη ενεργειακή διαρροή απ’ όλες.

Όταν βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας και επικεντρωθούμε σε μικρές καθημερινές δραστηριότητες που προσθέτουν σ’ αυτήν και την οικοδομούν με την πάροδο του χρόνου, τότε μπορούμε να δημιουργούμε περισσότερη ενέργεια για τα πράγματα που αγαπάμε.
Αυτή η προοπτική του να εστιαζόμαστε σε ότι μας ανατροφοδοτεί μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε τη βασική αιτία για την έλλειψη ενέργειας που βιώνουμε. Όταν η συνείδηση είναι ο οδηγός μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε καλύτερους κύκλους συνηθειών και δράσεων που μας τροφοδοτούν. Ίσως να είναι τόσο απλό όσο να αναπροσανατολίζουμε την τη συμπεριφορά μας όταν είναι απαραίτητο, έτσι ώστε να έχουμε καλύτερες εμπειρίες, περισσότερη ενέργεια, αρμονία και ικανοποίηση στις ζωές μας.

Ακόμα και το να σκεφτόμαστε αυτά τα πράγματα από μόνο του μπορεί να μας βοηθήσει να αλλάξουμε τις εμπειρίες μας με την πάροδο του χρόνου, αλλά οι δράσεις είναι επίσης πολύ σημαντικές προκειμένου να επέλθει μόνιμη αλλαγή. 

Απλά και πρακτικά βήματα που μπορούν να σας βοηθήσουν να έχετε περισσότερη ενέργεια:

1) Σταματήστε από σήμερα να πίνετε διεγερτικά (ή τουλάχιστον προσπαθήστε να τα μειώσετε)
Μπορούμε να ψάξουμε για βότανα και συμπληρώματα διατροφής που θα θρέφουν τα συστήματα μας αντί να καταστρέφουν τα επινεφρίδια μας. Βότανα όπως το Reishi και το Chaga θα βοηθήσουν στην οικοδόμηση ενεργειών Chi και Jing και θα υποστηρίξουν τον οργανισμό μας. Όταν τα καταναλώνουμε δεν θα μας τονώνουν όσο η καφεΐνη, παρ’ όλα αυτά με επαναλαμβανόμενη χρήση τους μπορούμε να οικοδομήσουμε τα ενεργειακά μας αποθέματα. Αυτό μπορεί να πάρει χρόνο, ανάλογο του πόσο έχουμε καταπονήσει τον οργανισμό μας.

2) Βρείτε χρόνο να ασχολείστε με πράγματα που αγαπάτε.

Δεν ωφελεί να ανησυχούμε τόσο πολύ για τα πράγματα που δεν μας αρέσει να κάνουμε. Αν ξεκινήσουμε κατ’ αρχάς να ενσωματώνουμε περισσότερες δραστηριότητες που ενισχύουν τον τρόπο ζωής μας μπορούμε να βρούμε μια ανανεωμένη αίσθηση σκοπού και πόρων. Είναι σημαντικό να: κάνουμε αυτό τον απογευματινό περίπατο στη φύση, να πηγαίνουμε σε επανορθωτικά μαθήματα yoga, να παίζουμε με τον σκύλο μας στο πάρκο. Αν κάνουμε πράγματα που αγαπάμε, μπορεί να αρχίσουμε άμεσα να νιώθουμε καλύτερα.

3) Παρατηρήστε τους κύκλους σκέψεών σας μέσω journaling ή στοχασμού.

Όταν αφιερώνουμε χρόνο για να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας μπορεί αρχικά να νιώσουμε καταβεβλημένοι, παρ’ όλα αυτά έτσι χτίζουμε σιγά σιγά τη συνείδησή μας. Μήπως οι σκέψεις μας δημιουργούν επαναλαμβανόμενους κύκλους άγχους; Κάποιοι άνθρωποι απολαμβάνουν να τα καταγράφουν κι άλλοι προτιμούν να τα μιλούν. Ένας καλός τρόπος εξωτερίκευσης αποτελεί σπουδαίο σύμμαχο στην αναπροσαρμογή των σκέψεων μας.

4) Τιμήστε τα συναισθήματα και την διαίσθησή σας στη στιγμή.

Όλοι έχουμε ένα ευφυέστατο αλλά ανεκμετάλλευτο πόρο στη διάθεση μας. Τη διαίσθηση. Όταν εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας και ακούμε τα ένστικτα μας όσον αφορά καταστάσεις, ανθρώπους και δραστηριότητες, ίσως ανακαλύψουμε πως αναλώνεται η ενέργεια μας και να αρχίσουμε να αφιερώνουμε λιγότερο χρόνο σ’ αυτά. Από μόνο του αυτό θα μας χαρίσει περισσότερο χρόνο για να απολαύσουμε τη ζωή.

Και πάλι, οι μικρές καθημερινές δραστηριότητες και συνήθειες θα μας βοηθήσουν να εξερευνήσουμε τις ζωές μας και θα επιφέρουν περισσότερη ενέργεια, υγεία και ευχαρίστηση.
Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για την λήψη μεγάλων βημάτων προς την αλλαγή έως ότου έχουμε εξερευνήσει τι μπορούμε να κάνουμε σε κάθε στιγμή και κατά τη διάρκεια της ημέρας για να υποστηρίξουμε αυτό που νιώθουμε ως τον ποιοτικό τρόπο ζωής μας. Όταν οικοδομήσουμε αυτό το αποθεματικό, μπορεί να ανακαλύψουμε ότι έχουμε περισσότερη αξία να δώσουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα, τους πελάτες και τους συνεργάτες μας και τον κόσμο γύρω μας. Ίσως να είναι τόσο απλό όσο το να κάνουμε αυτό που αγαπούμε, που θα δημιουργήσει παραγωγικά πράγματα να μοιραστούμε.

Συνειδητότητα χωρίς επιλογές

Σε μια μικρή ιστορία Ζεν, ο μαθητής ρωτά τον δάσκαλο: “Το καλοκαίρι ζεσταίνομαι και τον χειμώνα κρυώνω, τι να κάνω;”

Ο δάσκαλος απαντά με ένα ερώτημα, δείχνοντας στον ορίζοντα ένα καράβι που πλέει μέσα στη θάλασσα: “Μπορείς να σταματήσεις το καράβι να φτάσει στον προορισμό του;”

Μπορείς; Μάλλον όχι. Αν και γνωρίζω κάποιους φίλους που πιθανόν να απαντήσουν: “ναι θα προσπαθήσω!”. Πιθανόν να κάνουν διαλογισμό για να χαλάσουν οι μηχανές του καραβιού ή για να σηκώσουν γιγάντια κύματα. Έτσι είναι ο νους. Μπορεί να σκεφτεί χίλιες δυο ανοησίες για να συνεχίσει να παλεύει, για να μην παραιτηθεί, για να μην το βάλει κάτω, για να μην παραδεχτεί ότι δεν είναι παντοδύναμος. Θα προσπαθήσει ακόμη κι ένα καράβι να σταματήσει. 

“Μπορείς να σταματήσεις το καράβι να φτάσει στον προορισμό του;”

Δεν μπορείς.

Μπορείς να δέχεσαι τα πράγματα όπως είναι;

Το καλοκαίρι να ζεσταίνεσαι χωρίς να διαμαρτύρεσαι για περισσότερη δροσιά και τον χειμώνα να κρυώνεις;

Μπορείς να μην επεμβαίνεις στα πράγματα;

Δεν μπορείς ακόμη.

Όλο κάτι επιθυμείς. Συνέχεια κάτι θες να αλλάξεις. Με κάποιον τρόπο θες να χειριστείς τα πράγματα. Δεν τα δέχεσαι. Παλεύεις συνεχώς για να πετύχεις κάτι. Εύχεσαι και απεύχεσαι. Αυτό που εύχεσαι κι αυτό που απεύχεσαι δε θα σου φέρει ευτυχία, γιατί η αληθινή σου φύση είναι χωρίς προτίμηση.

Μπορείς να δέχεσαι και να ανέχεσαι χωρίς προτιμήσεις αυτά που προσωρινά είναι έτσι;

Διαβάζεις την ερώτηση κι ο νους σου συνεχίζει να σκέφτεται. Πάντα κάτι θα σκέφτεται. Κάτι δε θα ευχαριστιέται. Κάτι θα “κολλάει” πάνω στη ζωή. Αυτό το φίλτρο μέσα απ’ το οποίο βλέπει τη ζωή και την αξιολογεί κρύβει πάντοτε διχασμό. Κρύβει πάντοτε επιλογή. Λέει: “έτσι πρέπει να γίνει”, “ή όπως το θέλω εγώ, ή καθόλου”. Δεν αφήνεται. Δεν γίνεται μάρτυρας της ομορφιάς.

Μπορείς να δέχεσαι και να ανέχεσαι αυτά που προσωρινά είναι έτσι;

Μεγάλη κουβέντα που απαιτεί υψηλότατο βαθμό συνειδητότητας. Ο κόσμος των μορφών ρέει και αναδημιουργείται συνεχώς, “τα πάντα ρει”, και απαιτείται μεγάλη εγρήγορση ώστε να καταφέρεις να μην αντιδράσεις στη προσωρινή μορφή που παίρνει αυτή η δημιουργία. Να καταφέρεις να τη δεχτείς και να την ανεχτείς. Αυτό σημαίνει να ζεις στο ΤΩΡΑ. Να μην αντιδράς στην όποια μορφή η στιγμή αυτή παίρνει. Κι έτσι συμβάλεις ώστε να μορφοποιηθεί γρηγορότερα η επόμενη προσωρινή στιγμή η οποία μπορεί να είναι ευκολότερα ανεκτή.

Οι ασυνείδητοι όμως, εύκολα απορρίπτουν αυτά που βλέπουν. Δεν τα βλέπουν γι’ αυτό τα απορρίπτουν. Έχουν αλλοιωμένοι όραση. Δεν βρίσκονται στη στιγμή. Κι αντί να συμβαίνει η ίδια η ζωή, συμβαίνει μονάχη η ατελεύτητη σκέψη τους. Αυτή ουσιαστικά είναι και η πτώση απ’ τον παράδεισο στη χώρα του νου, όπου επικρατεί το ΝΑΙ και το ΟΧΙ, ο διχασμός και η δυσαρέσκεια. Ο δρόμος της επιστροφής στην προ της πτώσης κατάσταση είναι η καλλιέργεια της “συνειδητότητας χωρίς επιλογές”. Συνειδητότητα χωρίς επιλογές, στο ύψιστο επίπεδο, σημαίνει να είσαι ικανοποιημένος και ευχαριστημένος με ότι αυτή η στιγμή μπορεί να εμφανίσει μπροστά σου. Κάποιοι αφελείς θα πουν πως είναι συνώνυμο της παραίτησης. Δεν είναι παραίτηση αλλά μετατόπιση της πίστης από αυτό που θέλει το εγώ, σε αυτό που θέλει η ίδια η Ύπαρξη. Είναι η αναγνώριση ότι αυτό τελικά που η Ύπαρξη επιλέγει για μας, είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε κι εμείς να θέλουμε. Είναι μια κατάσταση συνείδησης στην οποία όλα ρέουν ομαλά καθώς όλες οι συγκρούσεις, εσωτερικές κι εξωτερικές, τερματίζονται κι αυτό που πλέον θέλουμε είναι ταυτόχρονα αυτό που πρέπει να κάνουμε, για το δικό μας το καλό και το καλό ολόκληρου του κόσμου.

Μπορείς να δέχεσαι και να ανέχεσαι αυτά που προσωρινά είναι έτσι;

Το καράβι έτσι κι αλλιώς δε θα μπορέσεις να το βουλιάξεις. Αργά ή γρήγορα, θα φτάσει στον προορισμό του.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…

Για να έχετε επιτυχία...

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να λάβετε υπόψη σας για να έχετε επιτυχία, είναι, “Τι μπορώ να κάνω για τους ανθρώπους ώστε να είναι επιτυχημένοι;”

Υπήρχε ένας άνδρας που ήρθε σε μια πόλη και είδε ότι στην πόλη δεν υπήρχε νερό, κι έτσι ξεκίνησε να σκάβει για να κάνει ένα πηγάδι.

Έσκαψε το πηγάδι και πολύ καθαρό νερό βγήκε και οι κάτοικοι του χωριού χάρηκαν πολύ, “Επιτέλους, έχουμε νερό τώρα!”

Εκείνος είπε, “Ορίστε, πιείτε το”, και δεν ζήτησε ούτε δεκάρα.

Εκείνοι οι άνθρωποι του έχτισαν ένα παλάτι και του έδωσαν τα πάντα για να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος γιατί ποτέ δεν σκέφτηκε να σκάψει ένα πηγάδι για να βγάλει χρήματα για τον εαυτό του.

Ήθελε να σκάψει το πηγάδι για να ξεδιψάσει τους ανθρώπους.

ΟΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ

Είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες», όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους
 

Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει εκατοντάδες άγιους, μάρτυρες-ήρωες, ή ενάρετους φιλάνθρωπους με σπουδαίο έργο που αγιοποιήθηκαν μέσα από το λαό. Ωστόσο πίσω από τα εικονίσματα κρύβονται μερικές φορές δολοφόνοι και εγκληματίες κατά συρροήν που όμως… μετανόησαν ή έγιναν «χορηγοί» της Εκκλησίας που τους αγιοποίησε.Οι «άγιοι-δολοφόνοι» είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες» όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος είναι ένας κατά συρροήν δολοφόνος αφού σκότωσε γαμπρό, γιο, εγγονό και τη σύζυγό του μαζί με χιλιάδες θύματα στους πολέμους του. Ο Μέγας Θεοδόσιος βαρύνεται ανάμεσα σε άλλα και με τη Σφαγή του Ιππόδρομου στη Θεσσαλονίκη το 590 μ.Χ. με επτά έως δεκαπέντε χιλιάδες θύματα, όταν μεταξύ των άλλων απαγόρευσε την ομοφυλοφιλία. Πολλές αγίες, όπως η Ειρήνη η Αθηναία, έχουν σκοτώσει ακόμα και τα παιδιά τους, αλλά έγιναν εικονίσματα.
Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα με μια άλλη σφαγή τριάντα πέντε χιλιάδων στη Στάση του Νίκα είναι επίσης άγιοι. Ακόμα και ο Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας που κομμάτιασαν και έκαψαν «χριστιανοί παρακρατικοί» στην Αλεξάνδρεια.Αλλοι είναι άγιοι με το σπαθί τους, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς που έσφαζε αλλά στο όνομα του Κυρίου. Φυσικά υπάρχουν και… καλοί άγιοι, όπως είναι οι χιλιάδες μάρτυρες, αλλά όπως στη Γη έτσι και στον Παράδεισο δεν υπάρχει δικαιοσύνη.

Η αγιοποίηση εγκληματιών πολέμου και «βασανιστών» την εποχή του χριστιανικού «Ιερού Πολέμου» δεν γίνεται δεκτή πάντα από το πλήθος που ξεχωρίζει τους καλούς και τους… κακούς αγίους. Μάλλον κανένας δεν ασχολείται με τον Αγιο Πορφύριο ή τον Αγιο Μεθόδιο και δεκάδες άλλους αγίους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που δεν θα διστάσουν πολλές φορές να ξεθάψουν τα κόκαλα των αντιπάλων τους για να τα αναθεματίσουν, να τα μαστιγώσουν και να τα κάψουν.Η αναγνώριση των αγίων στην αρχή είχε τοπικό χαρακτήρα. Αρκούσε η αναγραφή των αγίων στα μαρτυρολόγια – αγιολόγια, μηνολόγια. Αλλες φορές γινόταν με συνοδική πράξη της Εκκλησίας. Οι προϋποθέσεις κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ήταν «Ορθοδοξία άμωμος, αρετή και πίστις μέχρις αίματος και η παρά Θεού επίδειξις σημείων υπερφυών τε και θαυμάτων».Η «αγιοποίηση» από τη ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του εκτελεσθέντος από τους μπολσεβίκους τσάρου Νικολάου Β” της δυναστείας των Ρομανόφ δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Η αγιοποίηση του Αγίου Νεκταρίου, σαράντα χρόνια μετά το θάνατό του το 1961, προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις. Ποιος αποφασίζει για το ποιος είναι άγιος; Πολύ συχνά η αγιοποίηση συνδέεται και με άλλα θέματα, όπως το παγκάρι, καθώς η αξία του αγίου είναι ανεβασμένη. Ο περίφημος μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων -που βρέθηκε πάμπλουτος στη φυλακή- ενεπλάκη σε διαμάχη με τις μοναχές του γυναικείου μοναστηριού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη. Το θέμα δεν ήταν η διαχείριση των λειψάνων του θαυματουργού Οσίου Εφραίμ. Ηταν τα έσοδα από τον οβολό των πιστών που προσέρχονται αθρόως καθημερινά στο μοναστήρι προκειμένου να προσκυνήσουν τα λείψανα που αποκαλύφθηκαν έπειτα από όραμα που είδε η άλλοτε ηγουμένη του μοναστηριού.Η ανακομιδή των λειψάνων είναι απαραίτητη όπως και η πράξη ανακήρυξης ή μια ιδιαίτερη ακολουθία. Αλλά δεν είναι πάντα άγιοι όσοι εμφανίζονται ως άγιοι. Ανάλογα με τον τίτλο τους, άγιος, όσιος, οσιομάρτυς, μέγας, ισαπόστολος, οι χιλιάδες άγιοι ακολουθούν μια διαβάθμιση ανάλογα με τα… αστέρια τους. Αλλά οι πραγματικοί άγιοι -όπως λέει και το σχετικό άσμα- δεν παριστάνουν τον άγιο. Είναι ακόμα και χωρίς φωτοστέφανο.

Μέγας Κωνσταντίνος και Αγία Ελένη 
Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, ο Ιλλυριός είναι ο κτίστης της Κωνσταντινούπολης – Νέας Ρώμης. Οταν θέσπισε ως αργία την Κυριακή την αφιέρωσε στον Ηλιο. Ο πεθερός του Μαξιμιανός, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Κωνσταντίνο ενώ εκείνος κοιμόταν, συνελήφθη και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σταθερά ότι ο πεθερός του αυτοκτόνησε, ενώ ο Μαξέντιος, ο γιος του Μαξιμιανού, κατηγορούσε τον Κωνσταντίνο για το θάνατο του πατέρα του. Το γιο του τον σκότωσε επειδή πίστευε ότι έχει σχέση με τη μητριά του Φαύστα την οποία με συμβουλή της επίσης Αγίας Ελένης -μητέρας του- δολοφόνησε πετώντας την σε καυτό νερό στα λουτρά. Υστερα σκότωσε το γαμπρό του Μαξιμίνο και τον αντίπαλό του Λικίνιο που είχε καταφύγει ικέτης στη Θεσσαλονίκη.
Το βασικό επιχείρημα των θεωρητικών της Εκκλησίας, που τον τιμά ως άγιο, είναι πως τα εγκλήματά του τα έκανε ως ειδωλολάτρης. Αλλά είχε δει το περίφημο όραμα που τον οδήγησε στο χριστιανισμό -από διώκτης του στο πλάι του Διοκλητιανού- όταν ανέσυρε το πτώμα του Μαξέντιου από τον Τίβερη, το αποκεφάλισε και το κάρφωσε σε ένα παλούκι για να το περιφέρει στους δρόμους της Ρώμης. Ο Μαξέντιος ήταν ο αδελφός της γυναίκας του Φαύστας.Το περίφημο διάταγμα των Μεδιολάνων, που προέβλεπε ανεξιθρησκία και σταματούσε τους διωγμούς των χριστιανών, υπογράφηκε το 313 μ.Χ. Ο Λικίνιος -που ήταν γαμπρός του- νικήθηκε το 325 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο και το γιο του Κρίσπο. Χάρη στην κόρη του Κωνσταντία, την οποία είχε παντρέψει δεκαοκτάχρονη ακόμη με τον 45άχρονο αντίπαλό του, αρχικά χάρισε στον Λικίνιο τη ζωή του. Στη συνέχεια διέταξε την εκτέλεσή του. Μαζί με το γαμπρό του εκτέλεσε και τον εντεκάχρονο γιο του Λικινιανό.Πέθανε το 337 και η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον θεοποίησε, ενώ η Εκκλησία τον ονόμασε άγιο, μέγα και ισαπόστολο. Είχε διώξει χριστιανούς -«αρειανούς»- και είχε συλήσει αρχαίους ναούς κι αγάλματα αφαιρώντας το χρυσάφι κα το ασήμι. Η μνήμη του με τη μητέρα του Αγία Ελένη γιορτάζεται στις 21 Μαΐου. Η Καθολική Εκκλησία δεν τον αναγνωρίζει ως άγιο.

Η μητέρα του Κωνσταντίνου ήταν κόρη ξενοδόχου από το Δράπανο Βιθυνίας. Παντρεύτηκε τον ερωτευμένο μαζί της Ιλλυριό αξιωματικό Κωνστάντιο Χλωρό. Μερικές πηγές την αναφέρουν ως «κοινή γυναίκα» που εργαζόταν σε πανδοχείο.Μετά το γάμο της ακολούθησε το σύζυγό της στις εκστρατείες και το 274, στη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, η Ελένη γέννησε το γιο τους, Κωνσταντίνο. Ο γάμος οδηγήθηκε τελικά σε διαζύγιο και ο Κωνσταντίνος μετά το θάνατο του πατέρα του ανακηρύσσεται από τους στρατιώτες στο Γιορκ της Μεγάλης Βρετανίας Καίσαρας. Η μητέρα του ανακηρύσσεται Αυγούστα.Οι αλλεπάλληλοι φόνοι -γιου, εγγονού, γαμπρού, νύφης- έγιναν με τη συμμετοχή της, αλλά εκείνη έγινε χριστιανή μετά τα εξήντα κι ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία χτίζοντας πτωχοκομεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία. Το ταξίδι της στην Παλαιστίνη, οι ανασκαφές εκεί και οι πολλές εκκλησίες που έχει χτίσει στην Κύπρο, την Πάρο και τα Ιεροσόλυμα μαζί με την ανεύρεση του Τίμιου Ξύλου την έχουν μυθοποιήσει ως ισαπόστολο και αγία.Οι ιστορικοί διατηρούν επιφυλάξεις για την ανεύρεση του Τίμιου Σταυρού. Ο Ευσέβιος δεν αναφέρει την ανακάλυψη και ο άγιος Κύριλλος, πατριάρχης Ιεροσολύμων, περιγράφει ότι ο Τίμιος Σταυρός βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα το 351 μ.Χ., ενώ η Αγία Ελένη πέθανε το 331 μ.Χ. και δεν αναφέρει ποιος τον βρήκε. Η Εκατονταπυλιανή χτίστηκε αργότερα από τον Ιουστινιανό, αν και υπήρχε εκεί ένα εκκλησάκι από την Αγία Ελένη. Η κυπριακή θρησκευτική παράδοση θέλει την Ελένη να παγιδεύει σε λάκκο σαράντα διαβόλους και να χτίζει η ίδια εκκλησία στο όνομά της. Μια άλλη εκκλησία στη μονή Τιμίου Σταυρού υπήρχε ήδη όταν έφτασε στην Κύπρο η Ελένη, αλλά αποδίδεται σ” αυτήν επειδή άφησε ένα κομμάτι από το ιερό σχοινί με το οποίο είχαν δέσει τον Χριστό πάνω στο Σταυρό.Οι δολοφονίες του εγγονού της του Κρίσπου, της νύφης της Φαύστας ξεχάστηκαν. Μερικοί λένε πως η μία από αυτές, της Φαύστας, έγινε κατ” εντολήν της ενώ άλλοι εξετάζουν αν ήταν τότε στη Ρώμη ή όχι. Τα κίνητρά της και η προσχώρηση του γιου της στο χριστιανισμό δεν θεωρούνται από όλους ευγενή και αθώα. Η νέα θρησκεία εξελίσσεται σε μια θρησκευτική βιομηχανία, στην οποία η Αγία Ελένη διαπρέπει ως χορηγός και όχι για την αρετή της.Η Καθολική Εκκλησία δεν δέχεται τον δολοφόνο αυτοκράτορα ως άγιο, αλλά η Ελένη γιορτάζεται ως αγία στις 18 Αυγούστου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία την τιμά μαζί με το γιο της στις 21 Μαΐου.

Τα χρόνια της χριστιανικής τζιχάντ 
Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο. Οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι «μάγοι», «μάντεις», ιερείς και «φιλόσοφοι» κάηκαν ζωντανοί μαζί με βιβλία τους. Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους.

Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι – ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Αγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια.

Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι. Πολλοί από τους διώκτες των εχθρών της πίστεως αγιοποιήθηκαν. Τα ονόματα των θυμάτων του Ιερού Πολέμου -φιλόσοφοι, γιατροί, ποιητές, μαθηματικοί- χάθηκαν μέσα στα ερείπια των ναών. Ο βυζαντινός μεσαίωνας ήρθε πιο πριν από τον δυτικό. Από το 354 στους «Αποστολικούς Κανόνες» αναφέρεται:«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες συγγραφείς, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών; Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού».

Η θρησκόληπτη Αγία Θεοδώρα ΗΘεοδώρα ήταν κόρη αξιωματικού από την Παφλαγονία, θρησκόληπτη όσο και η μητέρα της, η Θεοκτίστη. Ο Θεόφιλος απομάκρυνε την πεθερά του από το παλάτι και την ανάγκασε να πάει σε μοναστήρι όταν διαπίστωσε ότι κατηχούσε τις κόρες του στην εικονολατρία. Μια μέρα ο γελωτοποιός του παλατιού τον φώναξε να του δείξει κάτι. Ηταν η Θεοδώρα σκυμμένη μπροστά σε μια εικόνα να την ασπάζεται. Εξαλλος ο Θεόφιλος μπήκε στο δωμάτιό της και την άκουσε να λέει πως δεν ήταν αυτό που νόμιζε. Τη χρησιμοποιούσε ως καθρέφτη.Με το θάνατο του Θεόφιλου η Θεοδώρα αναστήλωσε τις εικόνες. Ο πατριάρχης Γραμματικός ως εικονόφιλος μαστιγώθηκε, αναθεματίστηκε και οδηγήθηκε σε μοναστήρι.

Ειρήνη η Αθηναία 
Εικονόφιλη σύζυγος του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα. Οταν εκείνος πέθανε πρόωρα, ο γιος τους ήταν μόλις δέκα χρόνων. Η Ειρήνη -επίσης αγία- αντί να του παραδώσει την εξουσία, τον τύφλωσε κι εξόρισε τους γιους του Κωνσταντίνου Ε’, αφού τους έκοψε τη γλώσσα. Ο γιος της πέθανε μετά την τύφλωση. Υστερα εξέλεξε πατριάρχη με δημοψήφισμα, αποκατέστησε τις σχέσεις με τον Πάπα και οργάνωσε οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια με τρακόσιους πενήντα επισκόπους.

Ο Αγιος ΜεθόδιοςΟπατριάρχης Μεθόδιος αναθεμάτισε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο αλλά η αγία -πλέον- σύζυγός του Θεοδώρα ζήτησε να εξαιρεθεί ο νεκρός σύζυγός της από το ανάθεμα καθώς είχε μετανοήσει. Ο άγιος το δέχτηκε και της έδωσε έγγραφη απαλλαγή, ένα συγχωχάρτι πριν τα ανακαλύψει η δυτική Εκκλησία. Το θεοκρατικό κράτος είχε έρθει. Η αναστήλωση των εικόνων έγινε με μια λαμπρή τελετή που γιορτάζεται ακόμα σήμερα την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μια εκστρατεία κατά των Παυλικιανών στη Μικρά Ασία είχε εκατό χιλιάδες θύματα.Ο εικονόφιλος Ιωάννης ο Γραμματικός δεν θα βρει ησυχία ούτε στο Μοναστήρι όπου τον εξόρισαν, στη Μονή Κλειδίου στον Βόσπορο. Κατηγορήθηκε ότι έξυσε τα μάτια του Χριστού από μια εικόνα του Χριστού στο μοναστήρι και τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις. Ο Συμεών ο Μάγιστρος, που τον αναφέρει ως κατασκευαστή χρωματιστών ρούχων, τον τύφλωσε κιόλας. Οταν πέθανε ο Ιωάννης, ξέθαψαν τα κόκαλα του Ιωάννη και του Κωνσταντίνου Ε’, τα μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τα έκαψαν.Η μνήμη του γιορτάζεται στις 14 Ιουνίου.

Ο Μέγας Φώτιος
ΟΜέγας Φώτιος θα γίνει πατριάρχης το 858 με μια απίστευτη ίντριγκα ανεβαίνοντας τα σκαλιά της ιεραρχίας μέσα σε πέντε μέρες. Στις 20 εκάρη μοναχός, στις 21 διορίστηκε αναγνώστης, στις 22 υποδιάκονος, στις 23 διάκονος και την 24η -παραμονή Χριστουγέννων και μέρα εκλογής του νέου πατριάρχη- πρεσβύτερος.Οταν ο ευεργέτης του ο Βάρδας δολοφονήθηκε, ο Φώτιος έστειλε μια επιστολή στο δολοφόνο ανιψιό τού Μιχαήλ γεμάτη χαρά που σώθηκε από έναν άνθρωπο τόσο ταπεινό και αχάριστο. Η τιμωρία του ήταν δίκαιη. Ο νέος πατριάρχης δεν παρέλειψε να γράψει πόσο σημαντικό θεωρεί τον ίδιο.Οι διεθνείς δολοπλοκίες του οδήγησαν στο πρώτο Σχίσμα μεταξύ των δυο Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης όταν αναθεμάτισε τον Πάπα. Τον Σεπτέμβριο του 867 ο Μιχαήλ δολοφονήθηκε. Ο Φώτιος εξορίστηκε. Ο Ιγνάτιος επανήλθε στο θρόνο του. Ο παρακοιμώμενος Βασίλειος ο Α” -που δολοφόνησε με άλλους συνωμότες τον Βάρδα και τον Μιχαήλ, τον συναυτοκράτορα- ανέβηκε στο θρόνο ως ο πρώτος της Μακεδονικής Δυναστείας. Ο Βασίλειος επανέφερε τον Φώτιο.Ανακηρύχθηκε άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.

Χρονολόγιο
* 324 Ο Κωνσταντίνος λεηλατεί το Μαντείο του Απόλλωνος στη Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Στο όρος Αθως καταστρέφονται τα ελληνικά Ιερά.
* 364 Στα χρησιμοποιούμενα βασανιστήρια κατά των Εθνικών προστίθεται ο κατακομματιασμός με σιδερένια άγκιστρα.
* 365 Εδικτο απαγορεύει στους Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Καίγονται βιβλία και οι συγγραφείς ρίχνονται στις φυλακές. Πολλοί καίγονται ζωντανοί, αποκεφαλίζονται ή στραγγαλίζονται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια, όπως ο φιλόσοφος Σιμωνίδης.
* 380 Ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής.
* 387 Εις θάνατον καταδικάζονται ακόμη και όσοι απλώς μελετούν βιβλία σχετικά με την επιστήμη των Μαθηματικών.
* 389 Πλήθη μοναχών καταστρέφουν αγάλματα, βωμούς και ιερά, λιντσάρουν Εθνικούς και καίνε βιβλιοθήκες. Ο όχλος διαπομπεύει και λιθοβολεί ιερείς.
* 392 Οι «διωγμίτες» εισβάλλουν στη Σαμοθράκη και σφάζουν τους ιερείς των Καβείριων Μυστηρίων. Καταστροφή του Μαντείου του Αμμωνος Διός στην Αφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια αίματος», γράφει ο Λιβάνιος.
* 396 Οι Εθνικοί ιερείς στερούνται όλων των προνομίων τους και τους απαγορεύεται να ιερουργούν.
* 409 Η Ρωμαϊκή Εθνική Θρησκεία περνά έκτοτε οριστικώς στην παρανομία όπως και η Αστρολογία.
* 415 Λίγο πριν από το Πάσχα, η Εθνική φιλόσοφος Υπατία δολοφονείται από τον χριστιανικό όχλο της Αλεξάνδρειας που την έκοψε κομμάτια και την έκαψε.
* 528 Καταργούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι εξεγέρσεις των Ελλήνων πνίγονται στο αίμα με σαράντα χιλιάδες νεκρούς. Υποχρεωτική βάπτιση με διάταγμα του Ιουστινιανού.
* 529 Κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά των Περσών Χοσρόη.

Δε μιλάμε μόνο για υλικά αγαθά

Όταν νιώθουμε ότι κάτι δίνουμε στους άλλους, συνειδητοποιούμε ξαφνικά την αξία μας. Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα, αφού μόνο με το να δίνουμε μπορούμε να δείχνουμε τον πλούτο μας.

Δε μιλάμε μόνο για υλικά αγαθά. Η μεγαλύτερη τσιγκουνιά που μπορεί να υπάρξει είναι η τσιγκουνιά της καρδιάς. Όσοι τριγυρνούν στον κόσμο χωρίς να κοινωνούν τα συναισθήματά τους, καταλήγουν φυλακισμένοι μέσα σε ένα θώρακα πανοπλίας, όπως συμβαίνει στο παραμύθι. Ο Ιππότης με την σκουριασμένη πανοπλία, όπου στο τέλος ο ήρωας ζητάει από τα συναισθήματα να αισθανθεί.

Ο Αλεχάντρο Ζοντορόβσκι έλεγε: “ότι δίνεις το δίνεις σε ‘σένα. Ό,τι δέ δίνεις, το αφαιρείς απο σένα”
Αξίζει τον κόπο να αναθεωρήσουμε το επίπεδο της συναισθηματικής συναλλαγής μας με τον κόσμο.
Όπως συμβαίνει με την οικονομία των χωρών, η ευημερία εξαρτάται από τον πλούτο που κυκλοφορεί. Αν σταματήσει, χάνει τη να αξία και η οικονομία μπαίνει σε ύφεση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πλούτο της καρδιάς.

Όσο σημαντικό είναι το να δίνουμε, άλλο τόσο σημαντικό είναι το να ξέρουμε να δεχόμαστε. Μόνο αυτοί που κάνουν να ρέει η αγάπη προς όλες τις κατευθύνσεις μπορούν να πουν πως ευημερούν συναισθηματικά.
***
ΝΙΤΣΕ

Αγνωστικισμός. Μια απλή υπεκφυγή;

Ο όρος αγνωστικισμός ακούστηκε για πρώτη φορά από τον Χάξλεϊ στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα. Ήθελε με τον όρο αυτό να αναφερθεί στους σκεπτικιστές περί θρησκευτικών θεμάτων. Ο αγνωστικιστής σου λέει πως δεν είναι δυνατόν να γνωρίζω την απάντηση σε ένα ερώτημα όπως το μεταφυσικό και αν όντως υπάρχει θεϊκή οντότητα που μας δημιούργησε με ένα ευφυές σχέδιο, οπότε δεν μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου ούτε πιστό, αλλά ούτε και αθεϊστή, μιας και ο αθεϊσμός δίνει απάντηση, άρα είναι επίσης δογματικός όπως κι ο πιστός.

Δεν μου άρεσε ποτέ ο όρος μιας και τον θεωρώ απλώς μια διπλωματική υπεκφυγή. Ναι, σίγουρα δεν μπορούμε να ξέρουμε ποτέ τίποτε με απόλυτη σιγουριά. Όμως είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι και με βάση τη λογική και τα στοιχεία μπορούμε να παίρνουμε θέσεις με διαφορετικά επίπεδα σιγουριάς. Δεν μπορώ να είμαι απολύτως σίγουρος ότι ο Πολικός Αστέρας υπάρχει, αλλά με βάση τις φασματογραφικές και τηλεσκοπικές καταγραφές είμαστε πάρα πολύ σίγουροι για την ύπαρξή του και συμφωνούμε όλοι σε αυτό.

Δεν μπορώ να είμαι απολύτως σίγουρος ότι υπάρχει σκοτεινή ύλη αλλά με βάση τις βαρυτικές επιδράσεις που παρατηρούμε είμαστε αρκετά σίγουροι ότι υπάρχει. Δεν είμαστε απολύτως σίγουροι ότι έξυπνη ζωή στην Αφροδίτη δεν υπάρχει αλλά με βάση όσα έχουμε δει ως τώρα και την έλλειψη στοιχείων υπέρ του αντίθετου είμαστε πάλι αρκετά σίγουροι ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Κανείς δεν θα πει ότι είναι αγνωστικιστής στο θέμα της ύπαρξης έξυπνων Αφροδιτιανών και κανείς δεν θα σε αποκαλέσει δογματικό αν πεις ότι πιστεύεις στην ύπαρξη της σκοτεινής ύλης.

Αλλά ας το δούμε και με ένα ακόμη τρόπο. Δεν μπορώ να είμαι απολύτως σίγουρος ότι κάθε φορά που φεύγω από το σπίτι μου δεν εμφανίζεται από το πουθενά ένας κόκκινος ελέφαντας στην κουζίνα μου, αλλά είμαι αρκετά σίγουρος ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αν με ρωτήσεις δεν θα σου πω ότι είμαι αγνωστικιστής στο θέμα του κόκκινου ελέφαντα… θα σου πω “όχι”, αφήνοντας μια πάρα πολύ μικρή πιθανότητα να κάνω λάθος. Είναι ο αγνωστικισμός αυτό το μικρό παράθυρο λάθους;

Αν είναι έτσι τότε πρέπει να λέμε ότι είμαστε αγνωστικιστές για τα πάντα. Αλλά αν ο αγνωστικισμός είναι “δεν μπορώ να ξέρω με σιγουριά ποτέ”, οπότε δίνω και στις δύο πιθανές απαντήσεις ίδια αξία και βαρύτητα, τότε θεωρώ ότι απλά αποφεύγουμε να πάρουμε θέση για το θέμα.

Άραγε, όλοι όσοι δηλώνουν αγνωστικιστές στο μεταφυσικό και θεϊκό νομίζουν ότι τα στοιχεία και οι ενδείξεις είναι μοιρασμένες; Αν κάποιος βλέπει τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις στοιχεία που γι’ αυτόν συνηγορούν υπέρ της ύπαρξης θεού τότε γιατί δεν δηλώνει πιστός; Εμένα θα μου αρκούσε αυτή η κατάσταση. Αν πάλι δεν βλέπει σχεδόν κανένα στοιχείο υπέρ της ύπαρξης θεού γιατί δεν δηλώνει αθεϊστής αφήνοντας ένα μικρό παράθυρο λάθους (στο στοίχημα του Πασκάλ αναφέρομαι εδώ);

Μόνο οι πιστοί υποστηρίζουν το θεϊκό και χωρίς να θεωρούν τα στοιχεία απαραίτητα. Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε δογματικός ούτε φανατικός, απλά να πεις ότι χωρίς να είσαι απολύτως σίγουρος, νομίζεις με βάση όσα ξέρεις και βλέπεις αυτό ή το άλλο.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο όρος αγνωστικισμός είναι περιττός και εξυπηρετεί μόνο όσους δεν θέλουν για διάφορους λόγους να εκδηλώσουν τη θέση τους. Το ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε με απόλυτη σιγουριά κάτι δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πάρουμε θέση με διαφορετικούς βαθμούς αμφιβολίας.

Δηλώνω αθεϊστής και τη σιγουριά μου για την ύπαρξη του Πολικού Αστέρα και εξωγήινων μέσα στο σύμπαν αφήνοντας ένα μικρό παράθυρο να κάνω λάθος σε όλα.

Μόνο για τον κόκκινο ελέφαντα είμαι απολύτως σίγουρος ότι δεν έχει εμφανιστεί – εκτός κι αν καθαρίζει μετά.

“Ταξίδι στον χρόνο” με άβαταρ

Η εικονική πραγματικότητα (virtual reality) μπορεί να χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ενός ταξιδιού στον χρόνο, σύμφωνα με μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στο «Frontiers in Psychology».

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, σε έναν τέτοιο εικονικό κόσμο οι χρήστες/ μάρτυρες ήταν σε θέση να αναλάβουν δράση με στόχο τη μείωση του αριθμού των νεκρών σε ένα περιστατικό ένοπλης επίθεσης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εικονικά ταξίδια στο χρόνο τέτοιου τύπου θα μπορούσαν να βοηθήσουν άτομα να ξεπεράσουν παλαιές τραυματικές εμπειρίες- ενώ ιδιαίτερα ενδιαφέρων χαρακτηρίστηκε ο συναισθηματικός αντίκτυπος που είχε το «ταξίδι» στους συμμετέχοντες.

Σύμφωνα με τον Μελ Σλέιτερ του ICREA και του University College London, έναν εκ των συντελεστών της μελέτης, «όσο περισσότερο οι συμμετέχοντες ένιωθαν την ψευδαίσθηση, τόσο μεγαλύτερη ήταν η αίσθηση της δικής τους ηθικής».

Στον εικονικό κόσμο, οι συμμετέχοντες μπορούσαν να περπατήσουν, μιλήσουν και κινηθούν όπως θα το έκαναν στον πραγματικό- και προηγούμενες μελέτες έχουν επιδείξει ότι οι χρήστες δημιουργούν ισχυρή σύνδεση με τα εικονικά άβατάρ τους.

«Στην εικονική πραγματικότητα, το σύστημα αντίληψης χαμηλού επιπέδου του εγκεφάλου δεν κάνει διάκριση μεταξύ του εικονικού και του πραγματικού κόσμου, ο εγκέφαλος παίρνει αυτά που βλέπει και ακούει στο περιβάλλον ως δεδομένα» επεσήμανε ο καθηγητής Σλέιτερ. «Οπότε, εάν είχαν μια εμπειρία ψευδαίσθησης ταξιδιού στον χρόνο, υπάρχει το υπονοούμενο ‘μάθημα’ ότι το παρελθόν είναι μεταβλητό, ότι οι παλιές μου αποφάσεις δεν σημαίνουν κάτι, καθώς μπορούν να αλλάξουν».

Στο πλαίσιο της μελέτης 32 συμμετέχοντες «είδαν» έναν άνδρα να ανοίγει πυρ και να σκοτώνει πέντε άτομα σε μία γκαλερί. Οι ίδιοι είχαν μάθει πώς να χειρίζονται ένα ασανσέρ και είχαν επιτρέψει στον δράστη να μεταβεί στο άνω επίπεδο του κτηρίου. Οι μισοί εκ των συμμετεχόντων πήγαν «πίσω στον χρόνο» για να βιώσουν ξανά το γεγονός, αλλά αυτή τη φορά βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα ηθικό δίλημμα: να μην αλλάξουν κάτι και να αφήσουν πέντε άτομα να πεθάνουν ή να επέμβουν και να σώσουν πέντε ζωές σε βάρος μίας. Οι άλλοι μισοί βίωσαν απλά το γεγονός εκ νέου, χωρίς να μπορούν να αλλάξουν τις προηγούμενες ενέργειές τους.

Διλήμματα τέτοιου τύπου χρησιμοποιούνται σε φιλοσοφικές μελέτες περί θεμάτων ηθικής. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότεροι εκ των συμμετεχόντων που είχαν τη δυνατότητα επέλεξαν να παρέμβουν.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτού του είδους το εικονικό ταξίδι στο χρόνο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει ανθρώπους να ξεπεράσουν περιπτώσεις συνδρόμου μετατραυματικού στρες ή να αξιολογήσουν εκ νέου παλιές κακές αποφάσεις.

Αν και οι νόμοι της Φυσικής στέκονται εμπόδιο στο πραγματικό ταξίδι στον χρόνο, ο επικεφαλής της ομάδας που πραγματοποίησε την έρευνα, Φρίντμαν Ντορόν, του Sammy Ofer School of Communications (Ισραήλ), εκτίμησε ότι η ομάδα του έφτασε πολύ κοντά.

«H πολύ ‘εμβυθιστική’ εικονική πραγματικότητα είναι εξαιρετικά αληθοφανής. Οι άνθρωποι κρύβονται πίσω από γραφεία όταν δέχονται πυρά. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες έσκυψαν να καλυφθούν. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε στην εικονική πραγματικότητα μέχρι οι φυσικοί να κάνουν τη δουλειά τους και να φτιάξουν μια χρονομηχανή. Προς το παρόν αυτό είναι ό,τι πλησιέστερο έχουμε».

Δεν είναι «Alien», αλλά...

Μια πρώτη ματιά σε αυτό το πλάσμα ενδεχομένως θα σας θυμίσει τον τρομακτικό εξωγήινο από την ταινία «Alien».

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα δρακόψαρο που ζει στα βάθη του ωκεανού.

 

Πηγή

Εντυπωσιακό! Δείτε πόσο εύκολα μπορεί η τεχνολογία να μεταμορφώσει ένα πρόσωπο

Ένα εντυπωσιακό δείγμα ανίχνευσης προσώπου σε πραγματικό χρόνο και χαρτογράφησης με προβολέα...

 

Σύννεφα βροχής πέραν του Ηλιακού Συστήματος

Αμερικανοί αστρονόμοι από το Επιστημονικό Ιδρυμα Carnegie, στην Ουάσινγκτον, εντόπισαν για πρώτη φορά σύννεφα βροχής πέραν του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση 7,3 ετών φωτός από τη Γη.

Η ανακάλυψη έγινε σε έναν καφέ νάνο, έναν «γίγαντα» αερίων που αποτελεί κατά κάποιο τρόπο έναν αποτυχημένο αστέρα. Αυτό συμβαίνει γιατί εξαιτίας της πολύ μικρής του μάζας, η θερμοκρασία και η πίεση στον πυρήνα του δεν είναι αρκετά υψηλές ώστε να ξεκινήσουν ή να διατηρήσουν τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις. Σε αντίθεση με τους πλανήτες, ο καφέ νάνος ακτινοβολεί λίγο μέσω της δικής του θερμότητας. Ένας καφέ νάνος θα μπορούσε κάποια στιγμή να είχε ξεκινήσει αντιδράσεις θερμοπυρηνικής σύντηξης, αλλά να μην είχε φτάσει ποτέ σε μια σταθερή κατάσταση, με αποτέλεσμα τελικά να σβήσει.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν οι παρατηρήσεις τους ευσταθούν, τότε θα μπορούσαν να βοηθήσουν μελλοντικά στην ανακάλυψη κατοικήσιμων πλανητών με συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης.

Συννεφιασμένος καφέ νάνος
Βάσει των ευρημάτων των ειδικών, ο καφέ νάνος ονόματι WISE J0855-0714, είναι ο πιο παγωμένος που έχει βρεθεί ως τώρα, με θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ -48 και -13 βαθμών Κελσίου.
Μελετώντας την ακτινοβολία στο εγγύς υπέρυθρο συνολικά 151 λήψεων,  προερχόμενων από το τηλεσκόπιο Magellan Baade στη Χιλή, οι ερευνητές είδαν ότι το χρώμα των αερίων που περιέβαλλαν τον καφέ νάνο αντιστοιχούσε σε εκείνο ενός μοντέλου που προέβλεπε την ύπαρξη σύννεφων νερού (δηλαδή πάγου λόγω των υπερβολικά χαμηλών θερμοκρασιών του) στην ατμόσφαιρά του.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, τα συγκεκριμένα ευρήματα θα μπορέσουν να επαληθευθούν με τη βοήθεια του υπερ-τηλεσκοπίου της NASA, James Webb Space Telescope (JWST), το οποίο αποτελεί τον «διάδοχο» του Hubble και πρόκειται να τεθεί σε τροχιά το 2018.