Τα Αρχαία Αιγυπτιακά Μυστήρια

 Οι περισσότεροι μελετητές της Αρχαίας Αιγυπτιακής θρησκείας συμφωνούν ότι μυστήρια με την έννοια που γνωρίζουμε δεν υπήρξαν ποτέ στην Αρχαία Αίγυπτο.

Τα ‘Μυστήρια’ της Αρχαίας Αιγύπτου σχετίζονται με την θρησκεία του θεού Όσιρη και είναι γνωστά και σαν ‘Μυστήρια του Όσιρη’. Αυτά ήταν θρησκευτικές τελετές στις οποίες, κατά το Μέσο Βασίλειο, συμμετείχαν και παρακολουθούσαν όλοι οι παρευρισκόμενοι πιστοί.

Τα Μυστήρια τελούνταν στην Άβυδο όπου βρισκόταν ο κυριότερος ναός του θεού. Οι περισσότερες πληροφορίες για τα Μυστήρια προέρχονται από τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο. Δυστυχώς όμως, δεν αναφέρεται πουθενά η χρονική περίοδος κατά την οποία τελούνταν. Αν λάβουμε όμως υπόψη τον χαρακτήρα των Μυστηρίων, τότε μπορούμε να πούμε ότι μάλλον τελούνταν κατά την περίοδο του θερισμού.

 Ο Μύθος του Θεού Όσιρη


Για να κατανοηθούν τα Μυστήρια του Όσιρη, πρέπει να υπάρχει έστω μια βασική γνώση γύρω από τον μύθο του θεού.

Με την ένωση του θεού Γκεμπ (Γη) και της θεάς Νουτ (Ουρανός), γεννήθηκαν 4 παιδιά: ο Όσιρις, η Ίσις, ο Σετ και η Νέφθυς. Βασιλιάς της Αιγύπτου έγινε ο Όσιρις, ο οποίος πήρε για γυναίκα του την αδελφή του Ίσις. Ο Όσιρις έφερε τον πολιτισμό στην Αίγυπτο. Οργάνωσε τις πόλεις, καθιέρωσε την λατρεία του Αιγυπτιακού Πανθέου και σαν θεός της γονιμότητας, δίδαξε τους ανθρώπους να καλλιεργούν την γη. Αλλά η βασιλεία του δεν κράτησε πολύ.

Ο Σετ, ο οποίος συμβόλιζε τις ακριβώς αντίθετες αρχές του Όσιρη, όπως τον πόλεμο και τον βαρβαρισμό, αποφάσισε να σκοτώσει τον αδελφό του και να πάρει τον θρόνο.

Έτσι, ο Σετ σκότωσε τον Όσιρη, διαμέλισε το σώμα του και σκόρπισε τα κομμάτια στους ‘τέσσερις ανέμους’. Η Ίσις, αποφασισμένη να βρει και να ενώσει όλα τα κομμάτια του αγαπημένου της συζύγου και αδελφού, έψαξε για χρόνια, μάζεψε τα ακρωτηριασμένα μέλη του Όσιρη και τα ένωσε. Όμως, παρ’ όλες τις μαγικές της γνώσεις δεν μπόρεσε να ζωντανέψει τον Όσιρη. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να μουμιοποιήσει το σώμα του και να του δώσει μισή ζωή, καθιστώντας τον έτσι βασιλιά του Κάτω Κόσμου και των Νεκρών.

Κατάφερε όμως με κάποιο τρόπο να γονιμοποιηθεί από τον Όσιρη και να φέρει στην γη τον Ώρο, τον εκδικητή και διάδοχο του πατέρα του.

Όταν ο Ώρος έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, προετοιμάστηκε για τον πόλεμο εναντίον του Σετ. Ο πόλεμος κράτησε χρόνια και θα κρατούσε για πάντα αν δεν επενέβαινε ο Θωθ, ο θεός της σοφίας και της μαγικής τέχνης, ο οποίος χώρισε την Αίγυπτο σε δύο βασίλεια και έδωσε την Κάτω Αίγυπτο (γόνιμο μέρος) στον Ώρο και την Άνω Αίγυπτο (έρημος) στον Σετ.

  Τα Μυστήρια του Όσιρη


Τα Μυστήρια του Όσιρη αναπαριστούν όλα αυτά τα γεγονότα από την γέννηση του θεού μέχρι και την νίκη του Ώρου. Ο Ηρόδοτος αναφέρει αρκετές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τις περιγραφές του, τα Μυστήρια ξεκινούσαν με την ανατολή του ηλίου, παρουσία μεγάλου αριθμού πιστών. Οι ιερείς μετέφεραν το άγαλμα του Όσιρη, το οποίο αργότερα αντικατέστησε μια στήλη γνωστή ως στήλη Ντζεντ, σε ένα δωμάτιο δίπλα στον κεντρικό ναό. Έξω από τον ναό, ιερείς αναπαριστούν διάφορες σκηνές από τον μύθο του θεού, ενώ συγχρόνως άλλοι ιερείς περιποιούνται το άγαλμα/στήλη.

Όταν έφταναν στον θάνατο του Όσιρη, οι ιερείς τοποθετούσαν την στήλη κατάχαμα στο έδαφος, συμβολίζοντας έτσι τον νεκρό θεό. Σε αυτό ακριβώς στο σημείο, κατά την διάρκεια της αναπαράστασης της μάχης μεταξύ του Ώρου και του Σετ, γινόταν κάτι πολύ ασυνήθιστο για τον χαρακτήρα των Μυστηρίων: όλοι οι πιστοί, μυημένοι και μη, συμμετείχαν. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, καθώς πλησίαζε η δύση, ξεκινούσε η αναπαράσταση της μάχης. Έξω από τον ναό είχαν μαζευτεί από νωρίς πιστοί με ρόπαλα στα χέρια: στην είσοδο του ναού ήταν οι υποστηρικτές/στρατιώτες του Ώρου, ενώ ακριβώς απέναντι βρίσκονταν οι υποστηρικτές/στρατιώτες του Σετ.

Οι ιερείς τοποθετούσαν τότε την στήλη σε ένα κάρο με σκοπό να την μεταφέρουν στον ναό. Κατά την μεταφορά, οι υποστηρικτές του Σετ προσπαθούσαν να εμποδίσουν τους ιερείς να εισέλθουν στον ναό, ενώ οι υποστηρικτές του Ώρου προσπαθούσαν να τους προστατέψουν. Σαν αποτέλεσμα, γινόταν πραγματική μάχη μεταξύ των πιστών, με χτυπήματα που οδηγούσαν ακόμη και σε θάνατο! Αυτή η σκηνή απεικονίζεται και σε έναν τάφο στις Θήβες, που χρονολογείται γύρω στο 1405-1370 π.Χ.

Με την νίκη του Ώρου, ο Φαραώ σήκωνε την στήλη και την τοποθετούσε όρθια στην είσοδο του ναού. Από εκείνη την στιγμή και μετά, η στήλη συμβόλιζε και τον αναστημένο Όσιρη και τον νικητή Ώρο. Ένας ιερέας που αναπαριστούσε τον Θωθ, προσέφερε στην στήλη το κεφάλι ενός μοσχαριού, συμβολίζοντας τον Σετ, και το κεφάλι ενός τράγου που συμβόλιζε τους ηττημένους υποστηρικτές του. Μετά από τις προσφορές, ο ιερέας που αναπαριστούσε τον Ώρο κατά την διάρκεια της τελετής, τύλιγε την στήλη με σκοινιά. Εκείνη την στιγμή, η στήλη συμβόλιζε τον νικημένο Σετ.

Ας προσπαθήσουμε να εισχωρήσουμε λίγο πιο βαθειά στον συμβολισμό αυτών των Μυστηρίων και στην ανάλυσή τους.

Είναι φανερό πως η αρχαία θρησκεία του Όσιρη και τα Μυστήρια της αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της πίστης σε έναν θεό που πεθαίνει, μόνο για να αναστηθεί και να φέρει με την ανάστασή του την ελπίδα για αναγέννηση, για μια μεταθανάτια ζωή και γενικά να τονίσει την δύναμη της κυκλικής φάσης της ζωής. Είναι γνωστό πως τέτοιου είδους τελετουργικά και δόγματα υπήρχαν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς και θρησκείες.

Υπάρχουν πηγές που αναφέρουν ότι κατά το Παλαιό Βασίλειο, τα Μυστήρια του Όσιρη είχαν περισσότερο την μορφή ‘Μυστηρίων’. Αναπαριστούσε τα ίδια γεγονότα που αναφέρθηκαν πριν, με την διαφορά ότι τα μυστήρια ήταν πιο ‘κλειστού κύκλου’ και περιλαμβανόταν και η τέλεση ανθρωποθυσίας.

Εδώ, την θέση του Όσιρη έπαιρνε κάποιος ‘εκλεκτός’, ο οποίος έπαιρνε την θέση του Φαραώ για μερικές ημέρες ή εβδομάδες (κατά την Προδυναστική περίοδο, ο ίδιος ο Φαραώ ήταν ο ‘εκλεκτός’). Κατά την τέλεση των Μυστηρίων, ο ‘εκλεκτός’ Φαραώ θυσιαζόταν στην θέση του Όσιρη. Η θυσία γινόταν με 3 τρόπους:

α) σφαγή, όπου το αίμα έπρεπε να ποτίσει μεγάλο μέρος της γης,
β) στην πυρά, όπου οι στάχτες αργότερα σκορπίζονταν στα χωράφια,
γ) στραγγαλισμός, μετά τον οποίο το σώμα διαμελιζόταν και τα μέλη θάβονταν σε διάφορα σημεία της χώρας (αναπαράσταση του διαμελισμού του Όσιρη).



Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός σκλάβων θυσιαζόταν με την ανάσταση του Όσιρη, συμβολίζοντας την σφαγή των ακολούθων του Σετ. Την θέση των σκλάβων πήραν αργότερα οι θυσίες πολλών ζώων.

Ο σκοπός του τελετουργικού ήταν φυσικά η εξασφάλιση της γονιμότητας της γης, μιας και ο Όσιρις ήταν ο θεός της γονιμότητας πριν τον ‘θάνατό’ του.

Μετά τις θυσίες, την θέση του αναστημένου πια Όσιρη έπαιρνε ο πραγματικός Φαραώ, ο οποίος είχε αναγεννηθεί και λατρευόταν σαν θεός. Λέγεται μάλιστα ότι μερικές φορές ο ίδιος ο Φαραώ τελούσε την ανθρωποθυσία. Σε αυτές τις περιπτώσεις η θυσία είχε διπλό ρόλο: το θύμα, συμβόλιζε και τον Όσιρη και τον Σετ, ενώ ο Φαραώ συμβόλιζε τον εκδικητή Ώρο και τον αναστημένο Όσιρη.

Κατά το Μέσο Βασίλειο, το βάρβαρο έθιμο της ανθρωποθυσίας αντικατέστησε η πιο ‘πολιτισμένη’ τελετή της στήλης Ντζεντ.

Ίσως η συνεχής εναλλαγή ρόλων κατά την τελετή του Όσιρη να φαίνεται λίγο συγκεχυμένη, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι και οι μυημένοι που έπαιρναν μέρος στα Μυστήρια κατά το Παλαιό Βασίλειο, αλλά και το πλήθος πιστών που αργότερα συμμετείχαν στην τελετή κατά το Μέσο Βασίλειο, γνώριζαν πολύ καλά τους συμβολισμούς. Αυτό ακριβώς είναι το περίεργο στα Μυστήρια άλλων χώρων, π.χ. στα Ελευσίνια μυστήρια ή ακόμα και στα παλαιότερα μυστήρια του Όσιρη, τους συμβολισμούς και τα τελετουργικά γνώριζαν μόνο οι μύστες. Ο λόγος για τον οποίο τα Μυστήρια έγιναν τόσο ανοιχτά από το Μέσο βασίλειο και ύστερα, αποτελεί θέμα μελέτης για πολλούς ερευνητές.

Ζωή Μετά Θάνατον, Ταφικά Έθιμα & Τελετουργικά, Δευτερεύοντα Μυστήρια, Μετενσάρκωση

Τα περισσότερα τελετουργικά και οι δοξασίες των Αρχαίων Αιγυπτίων σχετικά με τον θάνατο προέρχονται από την θρησκεία του Όσιρη. Το γεγονός ότι ο Όσιρης έγινε βασιλιάς του Κάτω Κόσμου -ενός κόσμου όπου δεν υπήρχε πείνα, δυστυχία ή πόνος (Παράδεισος)- ξεκίνησε αμέσως την πίστη στην μεταθανάτια ζωή. Εδώ, τον κύριο ρόλο έπαιξαν οι τελετές προετοιμασίας του νεκρού σώματος του Όσιρη από την Ίσις και τον Θωθ, και φυσικά η ταφή του.

Σύμφωνα με την θρησκεία του Όσιρη, κανένας νεκρός δεν μπορούσε να περάσει στον Κάτω Κόσμο αν πριν την ταφή του δεν είχε προηγηθεί όλη η τελετουργική προετοιμασία που έπρεπε σε έναν νεκρό.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πραγματικά πίστευαν ότι ο άνθρωπος συνεχίζει να ζει στον Κάτω Κόσμο όπως ακριβώς ζούσε πριν. Για να το καταφέρει αυτό χρειαζόταν τα 6 στοιχεία από τα οποία αποτελείται:

α) το σώμα
β) το μπα (προσωπικότητα)
γ) το κα (πνεύμα)
δ) το ακ (ψυχή)
ε) το όνομά του
στ) την σκιά του
Αν έλειπε κάποιο από αυτά τα στοιχεία, τότε ο άνθρωπος δεν ήταν ολοκληρωμένος ούτε στην κανονική του ζωή, ούτε στην μεταθανάτια. Έτσι, το γνωστό τελετουργικό της μουμιοποίησης προήλθε από αυτήν την ανάγκη για την συντήρηση του σώματος.

Οι περισσότερες λεπτομέρειες για την διαδικασία αυτή που σώζονται μέχρι και σήμερα, προέρχονται επίσης από τον Ηρόδοτο. Ήταν αρκετά περίπλοκη και κρατούσε περίπου 70 ημέρες, από την ώρα του θανάτου μέχρι την ταφή.

Πρώτα αφαιρούσαν όλα τα εσωτερικά όργανα εκτός από την καρδιά, την οποία θεωρούσαν το κέντρο ύπαρξης ενός ανθρώπου. Τα υπόλοιπα όργανα πλένονταν και τοποθετούνταν σε 4 κανοπικά δοχεία, τα οποία συμβόλιζαν και προστατεύονταν από τους 4 γιούς του Ώρου. Τα κανοπικά δοχεία θάβονταν μαζί με την μούμια. Το μοναδικό όργανο που οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πετούσαν γιατί το θεωρούσαν ασήμαντο ήταν ο εγκέφαλος, τον οποίο αφαιρούσαν με την βοήθεια ενός αγκιστρωτού εργαλείου που εισχωρούσαν στην μύτη και τραβούσαν από εκεί τον εγκέφαλο σε κομμάτια.

Το επόμενο βήμα ήταν η αποξήρανση του σώματος. Αφού γέμιζαν το εσωτερικό μέρος του σώματος με ρετσίνι και διάφορα μπαχαρικά, έθαβαν όλο το σώμα σε ένα μείγμα αλάτων που μάζευαν από τον Νείλο.

Το άφηναν έτσι περίπου 40 ημέρες. Τις υπόλοιπες 30, ακολουθούσε το τελετουργικό του τυλίγματος της μούμιας. Κατά την περίοδο αυτή, τύλιγαν την μούμια με λινό ύφασμα και ρετσίνι. Σε κάθε κομμάτι υφάσματος έγραφαν προσευχές και γίνονταν ειδικές τελετές, ενώ τοποθετούσαν επίσης διάφορα φυλακτά ανάμεσα στα υφάσματα.

Όταν όλα ήταν έτοιμα, τοποθετούσαν την μούμια σε σαρκοφάγο, συνήθως από ασβεστόλιθο, την οποία διακοσμούσαν περίτεχνα.
Την ημέρα της ταφής οι ιερείς εκτελούσαν ακόμα ένα τελετουργικό που αποτελεί ένα δευτερεύον μέρος των κυρίως Μυστηρίων του Όσιρη. Στην περίπτωση αυτή ο ‘μύστης’ ήταν ο ίδιος ο νεκρός. Τα τελετουργικά αυτά είχαν σαν σκοπό να μετατρέψουν ολοκληρωτικά τον νεκρό σε Όσιρη. Τον κυριότερο ρόλο είχε ένας ιερέας ο οποίος αναπαριστούσε τον Ώρο κατά την τέλεση των ιερότερων καθηκόντων του απέναντι στον πατέρα του. Το άγαλμα του νεκρού έπαιρνε την θέση του Όσιρη, ενώ ο νεκρός έπαιρνε το προσωνύμιο ‘Οσιρης’.

Το γνωστότερο ταφικό τελετουργικό ήταν το ‘Άνοιγμα του Στόματος’. Ο ιερέας-Ώρος πλησίαζε το άγαλμα του νεκρού-Όσιρη και με ένα ειδικό εργαλείο σαν κοπίδι ακουμπούσε πρώτα τα χείλη του αγάλματος και μετά τα μάτια του. Με τον τρόπο αυτό, ο Ώρος ‘άνοιγε’ το στόμα του νεκρού για να μπορεί να τραφεί και τα μάτια του για να μπορεί να βλέπει σε αυτή τη νέα του ζωή.

Στον τάφο τοποθετούνταν επίσης διάφορα αντικείμενα που μπορεί να χρειαζόταν ο νεκρός, καθώς και πολλά μικρά αγαλματίδια, τα λεγόμενα Ουσάμπτις, τα οποία θα υπηρετούσαν τον νεκρό στην άλλη του ζωή.
Για το πέρασμα των νεκρών στον Κάτω Κόσμο και το ταξίδι τους σώζονται πολλές λεπτομέρειες στην γνωστή Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών, μια σειρά κειμένων, εικόνων και προσευχών που είτε θάβονταν μαζί με τον νεκρό, είτε ζωγραφίζονταν στους τοίχους των τάφων. Τα κείμενα αυτά βοηθούσαν τους νεκρούς να βρουν πιο εύκολα τον δρόμο για τον Κάτω Κόσμο.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω ταφικά έθιμα τελούνταν αρχικά μόνο για τους Φαραώ και αργότερα για τους ιερείς και τους ευγενείς. Ο φτωχός πληθυσμός της Αιγύπτου δεν μπορούσε να θάψει τους νεκρούς του με αυτό τον τρόπο, με αποτέλεσμα να τους θάβουν στην άμμο. Αν ληφθεί υπόψη η σημασία που είχε για εκείνους η ζωή μετά τον θάνατο, θα γίνει κατανοητή ο ψυχολογική πίεση και ο φόβος που τους κατέκλυζε.



Και εφόσον μόνο οι νεκροί που είχαν ταφεί με όλες τις κατάλληλες τελετουργίες γίνονταν δεκτοί στον Κάτω Κόσμο, εκείνοι που είχαν ταφεί χωρίς αυτές ήταν καταδικασμένοι, κατά τις λαϊκές δοξασίες, είτε να επιστρέφουν στην γη σαν βρικόλακες και να προκαλούν κακό στους ζωντανούς, είτε να πηγαίνουν σε έναν άλλο κόσμο, μια μορφή κόλασης, όπου όλα γίνονταν ανάποδα: περπατούσαν με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά, έτρωγαν από τον πρωκτό και αφόδευαν από το στόμα.

Η θρησκεία του Όσιρη έφερε μαζί της πολλές καινούριες ιδέες. Εκτός από την μεταθανάτια ζωή, έφερε και την πίστη στην μετενσάρκωση.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν ο πρώτος λαός που υποστήριξε ότι η ψυχή ήταν αθάνατη και ότι μετά τον θάνατο του ανθρώπινου σώματος, η ψυχή ξαναγύριζε σε σώμα ζώου. Και αφού περνούσε από όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου (ζώα της στεριάς, πτηνά, ψάρια) επέστρεφε ξανά με ανθρώπινο σώμα. Ο χρόνος που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί αυτή η φάση εξέλιξης ήταν 3000 χρόνια. Και ως συνήθως, η διαδικασία της μετενσάρκωσης αφορούσε μόνο τους Φαραώ, τους ιερείς και τους ευγενείς.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν ο πρώτος λαός που καθιέρωσε την τέλεση Μυστηρίων στην θρησκεία τους, έστω στην πρωταρχική μορφή τους. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Διόδωρος ο Σικελός, ο Πλούταρχος και ο Ηρόδοτος υποστηρίζουν ότι τα αρχαία Αιγυπτιακά Μυστήρια ήταν η βάση στην οποία στηρίχτηκαν τα ελληνικά Μυστήρια, ιδιαίτερα τα Ελευσίνια…

Άνδρας: Πότε μπορεί να μπλοκάρει στο σεξ και γιατί;

Τι είναι το μπλοκάρισμα;

Κάθε άντρας, κάποια στιγμή στη ζωή του, θα έρθει αντιμέτωπος με την«κακή στιγμή»: την ψυχογενή αδυναμία να πετύχει καλή/σκληρή στύση ή την απώλειά της πριν την ολοκλήρωση (εκσπερμάτιση). Όταν αυτό συμβαίνει  ξαφνικά, από την μια μέρα στην άλλη, προκαλεί αμέσως μια αλληλουχία έντονων συναισθημάτων: έκπληξη, άγχος, φόβο, θυμό και τέλος απόγνωση.

Η ευκαιριακή αποτυχία, όπως λέγεται επιστημονικά το μπλοκάρισμα, είναι ιδιαίτερα συχνή στις νέες ηλικίες, δηλαδή στα πρώτα χρόνια της σεξουαλικής ζωής του άντρα, ίσως και στην πρώτη φορά, ή αργότερα με κάποια καινούργια σχέση που ο ίδιος την χαρακτηρίζει σημαντική! Η αποτυχία τον γεμίζει ντροπή και άγχος ενώ το ερώτημα «γιατί μου συνέβη», γρήγορα αντικαθίσταται από το «θα τα καταφέρω την επόμενη φορά;». Έτσι γεννιέται το λεγόμενο άγχος επίδοσης ή απόδοσης, που δυστυχώς οδηγεί στην επανάληψη της αποτυχίας. Ο φαύλος κύκλος ξεκινά αφού η μια αποτυχία φέρνει την άλλη και συνήθως μέσα σε λίγο χρόνο ο άντρας εγκαταλείπει τις προσπάθειες και αποσύρεται με συναισθήματα θυμού και ντροπής.

Και όμως οι νέοι άνδρες, κάτω από τα 40 έτη, εξαιρετικά σπάνια έχουν οργανικό πρόβλημα στην στύση, και αυτό θα υπάρχει πρακτικά απο την εφηβική τους ηλικία. Κανένας νέος άνδρας, -χωρίς ιστορικό κάποιας χρόνιας πάθησης-, με φυσιολογικές στύσεις που παρουσιάζειξαφνικά πρόβλημα με την στύση δεν έχει οργανικό πρόβλημα, έκτος εάν έχει υποστεί σοβαρό τραυματισμό στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Το πρόβλημα μεγεθύνεται αν δεν ζητήσει άμεσα βοήθεια από ειδικό ιατρό ή ψυχολόγο. Και γίνεται χειρότερο γιατί σπάνια κατανοεί ή αποδέχεται τη ψυχογενή φύση του προβλήματος. Όταν μάλιστα το πρόβλημα χρονίσει, επηρεάζεται η ποιότητα των στύσεων ακόμη και με τον αυνανισμό και τελικά χάνονται ακόμη και οι πρωινές στύσεις. Τα συμπτώματα αυτά μιμούνται πλέον την οργανική στυτική δυσλειτουργία, συχνά δε οι ειδικές εξετάσεις (triplex αγγείων πέους) για την εκτίμηση της αγγείωσης του πέους δίνουν ψευδή παθολογικά ευρήματα λόγω του άγχους του ασθενή κατά την εξέταση. Έτσι, μια λάθος διάγνωση – αυτή της φλεβικής διαφυγής- έρχεται να στιγματίσει τον νέο άνδρα που δεν πιστεύει πως θα πρέπει να ζήσει μια ζωή με φάρμακα. Αλλά ακόμη και αυτά μπορεί να μην του προσφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αφού το άγχος αντιμάχεται τη δράση τους! Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγει τις ερωτικές συναναστροφές, απομονώνεται από τις παρέες του, οδηγείται στην κατάθλιψη. Κι όμως τα ψυχογενή προβλήματα της στύσηςαντιμετωπίζονται εύκολα σήμερα, αρκεί κάποιος να αναζητήσει βοήθεια νωρίς. Οι ψυχοσεξουαλικές θεραπείες μόνες ή σε συνδυασμό, για μικρό χρονικό διάστημα με τα φάρμακα της στύσης λύνουν οριστικά το πρόβλημα.  Ας δούμε όμως το θέμα αναλυτικά.

Ο άνδρας και το άγχος επίδοσης…

Όταν το πρόβλημα στύσης παρουσιάζεται αιφνίδια, τότε το ερώτημα που συνήθως βασανίζει τους άνδρες είναι ‘τί ήταν αυτό που πυροδότησε την έναρξη του προβλήματος’. Διάφορες καταστάσεις μπορούν να πυροδοτήσουν το πρώτο μπλοκάρισμα στη στύση (Althof SE. et al. Journal of Sexual Medicine;2010). Οι πιο συχνές είναι οι ακόλουθες:

1. μια βραδυά με πολύ αλκοόλ όπου ο άνδρας δεν ανταποκρίθηκε σεξουαλικά
2. κατά τη χρήση προφυλακτικού, όπου ο άνδρας δυσκολεύτηκε να το τοποθετήσει σωστά
3. μια περίοδος με διάφορα προβλήματα, π.χ. οικονομικά, όπου η σεξουαλική επιθυμία είναι μειωμένη
4. ανησυχία για το μέγεθος του πέους και την αντίδραση της γυναίκας όταν τον δει γυμνό
5. κατά την προσπάθεια του ζευγαριού να κάνει παιδί, με επαφές προγραμματισμένες, χωρίς να προϋπάρχει σεξουαλική επιθυμία
6. σε επαφή με μια απροσδόκητα προκλητική γυναίκα, όπου ο άνδρας αγχώνεται για την επίδοσή του

 

Η δυσάρεστη αυτή εμπειρία καταγράφεται στη μνήμη του άντρα και την επόμενη φορά που θα επιχειρήσει σεξουαλική επαφή, κάνει σκέψεις που του δημιουργούν την αίσθηση της απειλής και του φόβου. Οι σκέψεις αυτές συνήθως είναι: ‘πρέπει να έχω στύση’, ‘μήπως γίνω πάλι ρεζίλι’, ‘δεν θα τα καταφέρω’ ‘δεν μπορώ να κάνω σεξουαλικές σκέψεις’. Επίσης, πυροδοτούνται δυσάρεστα συναισθήματα. Η σεξουαλική ευχαρίστηση αντικαθίσταται από αισθήματα φόβου, ντροπής και ανεπάρκειας. Οι αρνητικές σκέψεις και τα δυσάρεστα συναισθήματα  κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής δημιουργούνται αυτόματα και αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα απώλειας της στύσης (Nobre P. Journal of Sexual Medicine; 2010)

Σταδιακά, τα δυσάρεστα συναισθήματα πυροδοτούνται αυτόματα κάθε φορά που το άτομο αντιλαμβάνεται  κάποιο σεξουαλικό ερέθισμα. Τότε, παράγεται αδρεναλίνη σε μεγάλες ποσότητες, και τα αγγεία κάνουν σύσπαση με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνουν να γεμίσουν με αίμα το πέος, απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της στύσης. Με άλλα λόγια, όταν ένας άντρας αισθάνεται έντονο φόβο την στιγμή της επαφής, είναι σχεδόν αδύνατο να πετύχει στύση,  αλλά και αν προλάβει να πετύχει είναι πολύ δύσκολο να την διατηρήσει. 

Επομένως, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος που συχνά οδηγεί τον άντρα στο να αποφεύγει τις σεξουαλικές στιγμές και τις καταστάσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε σεξουαλική επαφή (Nobre P et al. Sexual and Relationship Therapy, 2010). Παράγοντες που συντηρούν το πρόβλημα για μήνες ή και για χρόνια είναι:

1. άγχος επίδοσης
2. μη ρεαλσιτικές προσδοκίες για την σεξουαλική επίδοση (π.χ. πρέπει ο άντρας να είναι πάντα έτοιμος για σεξ ακόμη κι αν δεν έχει επιθυμία)
3. ένταση με τη σύντροφο και χαμηλής ποιότητας σχέση
4. σεξουαλική δυσλειτουργία στη γυναίκα. Συχνά, το πρόβλημα του άντρα πυροδοτεί σεξουαλικά προβλήματα στη γυναίκα (π.χ. μειώση σεξουαλικής επιθυμίας και δυσκολίες διέγερσης)
5. πιεστικές συνθήκες καθημερινότητας, π.χ. το ζευγάρι δεν βρίσκει χρόνο για κοινές ευχάριστες δραστηριότητες και κυρίως για εγγύτητα
6. στρες και συνπτώματα κατάθλιψης συντηρούν και επιδεινώνουν το πρόβλημα στύσης

Ενώ ο ιατρός είναι ο μόνος υπεύθυνος για να διαγνώσει αν τα αίτια του προβλήματος είναι ψυχογενή ή οργανικά, κάποιες πληροφορίες από τον ασθενή μπορούν να αποτελέσουν ενδείξεις για το ότι το πρόβλημα είναι ψυχογενές. Όταν η έναρξη του προβλήματος είναι ξαφνική (αντί για σταδιακή και σε μεγάλο εύρος χρόνου), όταν υπάρχουν διακυμάνσεις στη ποιότητα της στύσης (δηλαδή, το πρόβλημα δεν εμφανίζεται πάντα), όταν υπάρχουν πρωινές ή νυχτερινές στύσεις, καθώς και όταν επιτυγχάνεται στύση κατά την αυτοικανοποίηση, όταν απουσιάζουν νόσοι και φάρμακα που σχετίζονται με τη στυτική δυσλειτουργία, όταν υπάρχουν προβλήματα στη σχέση και συμπτώματα κατάθλιψης ή έντονου άγχους (κυρίως κατά τη διάρκεια των επαφών), τότε αυξάνεται η πιθανότητα να προέρχεται το πρόβλημα της στύσης από ψυχογενή αίτια. 

Απίθανη ζωγραφική σε σώμα που… φωτίζεται!

O φωτογράφος και καλλιτέχνης John Poppleton ειδικεύεται στη δημιουργία φανταστικών έργων τέχνης πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Πανέμορφα φυσικά σκηνικά ζωγραφίζονται με φθορίζουσες χρωστικές ουσίες στις πλάτες των γυναικείων μοντέλων και στη συνέχεια φωτογραφίζονται στο σκοτάδι παρουσιάζοντας μαγευτικές εικόνες. Ο ωκεανός κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος, οροσειρές υπό το σεληνόφως, το Βόρειο Σέλας ακόμη και κοσμικές σκηνές των άστρων και των γαλαξιών, οι πίνακες αυτοί πάνω στο σώμα είναι εντυπωσιακοί όταν τους βλέπεις.

Οι δημιουργίες του Poppleton συνδυάζουν τη γυναικεία ομορφιά με το μεγαλείο του φυσικού κόσμου, καθώς ο καλλιτέχνης ενσωματώνει τις καμπύλες των μοντέλων αλλά και της φύσης στα έργα ζωγραφικής του. Συνδυάζοντας την κομψότητα των γυναικών από τη μία και το μεγαλείο της φύσης από την άλλη, οι πίνακες φθορισμού ενσωματώνουν την εξαίσια ομορφιά του σύμπαντος.

Βυζάντιο. Πώς το κυβέρνησαν γυναίκες και ευνούχοι

Ζωή η Πορφυρογέννητος, Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου.

Μια ιστορία από το ένδοξόν μας Βυζάντιο.
Η ερωτομανής Ζωή
Ο βίος και οι ερωτικές της περιπέτειες είναι καλώς γνωστές από τις πληροφορίες των βυζαντινών χρονογράφων και ιδίως του Μιχαήλ Ψελλού. Ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου του Η΄ και παντρεύτηκε για πρώτη φορά, σε ηλικία 48 ετών τον πατρίκιο Ρωμανό Αργυρό ή Αργυρόπουλο, ο οποίος εξαναγκάστηκε από τον πατέρα του να χωρίσει την πρώτη του σύζυγο την οποία αγαπούσε.
Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου του Η΄ ανήλθαν στον θρόνο οι δυο του κόρες, Ζωή και Θεοδώρα, με τον γαμπρό του Ρωμανό Αργυρό. Όταν η Ζωή ανήλθε στον θρόνο, παρά τα 48 έτη της, ήταν ακόμα θελκτικότατη. Μετρίου αναστήματος, λεπτοφυής και κομψή, είχε εμφάνιση νεαρής κόρης. Φρόντιζε πάντοτε να επιδεικνύει την ωραιότητα του σώματός της, φορώντας ελαφρές εσθήτες, και αγαπούσε τα αρώματα και τα διάφορα καλλυντικά, τα οποία έφερνε από την Αιθιοπία και τις Ινδίες.
Πνευματικά προτερήματα δεν είχε. Στερούνταν μόρφωσης και ήταν πολύ ζωηρή και ευέξαπτη. Δεν της άρεσαν οι ασχολίες της διοίκησης, ούτε και οι γυναικείες εργασίες, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό οκνηρή, ανόητη και παιδαριώδης. Παρ’ όλα τα θέλγητρά της ο αυτοκράτορας γρήγορα βαρέθηκε την Ζωή, η οποία δυσαρεστημένη από την εγκατάλειψη, ζήτησε αμέσως να βρει παρηγοριά. Και πραγματικά βρήκε δύο εραστές, που και οι δυο ονομάζονταν Κωνσταντίνοι. Γρήγορα όμως τους εγκατέλειψε χάρη ενός άλλου ωραιότατου και κομψότατου νεαρού που ονομάζονταν Μιχαήλ.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Μιχαήλ, ο Ιωάννης, ευνούχος δραστήριος και πονηρός, είχε μεγάλη θέση πλησίον του αυτοκράτορα και  διέμενε πάντοτε στο παλάτι. Μέσω αυτού δε κατόρθωσε η Ζωή να έχει συχνές επαφές με τον Μιχαήλ. Η αυτοκράτειρα δεν άργησε με τους προκλητικούς τρόπους της να προσελκύσει τον ωραίο εκείνο νεανία. Ο Μιχαήλ, μετά από τους πρώτους δισταγμούς, κατανόησε το συμφέρον του και ρίχτηκε με πάθος στην κατάκτηση της Ζωής κι επιπλέον και του θρόνου. Ο αυτοκράτορας δεν ήταν δυνατόν να υποπτευτεί ότι η Ζωή, η οποία είχε ήδη υπερβεί το πεντηκοστό έτος της ηλικίας της, είχε εραστή και μάλιστα τόσο νεαρό.
Αλλά ο έρωτας της αυτοκράτειρας έγινε τόσο «δαιμονιώδης και μανιακός», κατά τον Βυζαντινό ιστορικό Κοδρηνό, ώστε παρέσυρε αυτήν στην απόφαση της βιαίας απαλλαγής από τον σύζυγο. Η σφοδρή φιλαρχία του ευνούχου Ιωάννη, του αδελφού του, η υποκινηθείσα φιλοδοξία του εραστή και ο σφοδρός έρωτας της Ζωής, δεν άργησαν να επιφέρουν τραγικό αποτέλεσμα, τον αργό κατ’ αρχάς δηλητηριασμό του αυτοκράτορα κι έπειτα τον πνιγμό του στο λουτρό.
Την ίδια νύχτα η Ζωή, μια νύχτα της μεγάλης εβδομάδας, κατά την οποία ψάλλονταν τα άγια πάθη (11 Απριλίου 1034), χωρίς να στενοχωρηθεί για τον θάνατο του συζύγου της, έντυσε τον Μιχαήλ με το βασιλικό ένδυμα και τ΄ άλλα παράσημα της βασιλείας, τον κάθισε στο θρόνο, έκατσε η ίδια δίπλα του και διέταξε τους παλατιανούς να χαιρετίσουν αυτόν ως βασιλιά. Ο πατριάρχης, η σύγκλητος και οι άρχοντες του κράτους αναγκάστηκαν ν’ αποδεχθούν τα γενόμενα και ν’ αναγνωρίσουν τον νέο βασιλιά.
Έτσι άρχισε η βασιλεία του Μιχαήλ Δ΄ του Παφλαγόνος (1036-1041), κατά την οποία όλη η δύναμη συγκεντρώθηκε στα χέρια του ευνούχου Ιωάννη, του μεγάλου αδελφού του νέου βασιλιά. Ο Ιωάννης έλαβε ουσιαστικά την εξουσία πρωθυπουργού, αλλά με το φανερό και επίσημο αξίωμα του ορφανοτρόφου.
Η Ζωή, η οποία νόμισε ότι ανέβασε στο θρόνο δικό της δημιούργημα, γρήγορα είδε ότι είχε απατηθεί. Μετά από λίγο όλες οι σπουδαίες θέσεις του κράτους καταλήφθηκαν από συγγενείς και φίλους τυχοδιώκτες Παφλαγόνες, ενώ οι φίλοι και ευνοούμενοι της Ζωής πήραν την οδό της εξορίας. Έπειτα άρχισε και ο περιορισμός της ίδιας της Ζωής. Η βασίλισσα δεν είχε πλέον καμμιά επίσημη εμφάνιση, αλλά με επιτηδειότητα απομονώθηκε στα γυναικεία, εν μέσω των θαλαμηπόλων της. Το χειρότερο ήταν ότι έχασε όχι μόνο την ελευθερία της αλλά και τον έρωτά της, διότι ο Μιχαήλ, είτε από τύψεις συνείδησης για την αγνωμοσύνη, είτε και λόγω της ασθένειάς του (έπασχε από επιληψία), απέφευγε να συναντάται μαζί της.
Κατ’ αρχάς η αυτοκράτειρα προσπάθησε να προσελκύσει και πάλι τον σύζυγό της, αλλά στο τέλος εξεγέρθηκε και άρχισε να σκέπτεται κακά εναντίον του. Και ίσως να επέρχονταν και άλλα τραγικά γεγονότα, αν δεν προλάβαινε ο φυσικός θάνατος να την  απαλλάξει από τον Μιχαήλ.
Μετά τον θάνατο του Μιχαήλ Δ΄ η Ζωή έμεινε μόνη κυρία των πραγμάτων. Ο ευνούχος Ιωάννης είχε κατορθώσει, προβλέποντας τον θάνατο του αδελφού του, να υψώσει σε μέγα αξίωμα έναν από τους ανεψιούς του, ο οποίος και αυτός ονομάζονταν Μιχαήλ. Μετά τον θάνατο του Μιχαήλ Δ΄ η Ζωή έλαβε την απόφαση να υιοθετήσει τον ανεψιό του συζύγου της, ενώ αφ’ ετέρου είχε το θάρρος να εξορίσει όλους του θείου του, ακόμα και τον πανίσχυρο τότε πρωθυπουργό Ιωάννη.
Έτσι η Ζωή ανύψωσε στον θρόνο και έστεψε βασιλιά τον Μιχαήλ Ε΄, τον οποίον ο λαός της Κωνσταντινούπολης επονόμασε ειρωνικά Καλαφάτην, ένεκα του ταπεινού επαγγέλματος του πατέρα του (1041-1042). Κατ’ αρχάς ο νέος βασιλιάς περιποιήθηκε την βασίλισσα και θετή του μητέρα, κατόπιν όμως νόμισε ότι θα μπορούσε ν’ απαλλαγεί απ’ αυτήν και αποφάσισε να εξορίσει την ευεργέτιδά του. Αλλά ο λαός εξεγέρθηκε και ανακήρυξε επισήμως ως αυγούστας τις δυο πορφυρογέννητες Ζωή και Θεοδώρα (1042).
Όμως η Ζωή δεν ήταν του χαρακτήρα ώστε να συμμεριστεί πολύ χρόνο με την αδελφή της τον θρόνο, ούτε να εγκαταλείψει την κλίση της στις ερωτικές περιπέτειες. Προσπάθησε λοιπόν ν’ απομακρύνει την αδελφή της, αλλά ο λαός έδειξε την επιθυμία να βλέπει στο θρόνο και τις δυο νομίμους διαδόχους της Μακεδονικής δυναστείας.
Μετά την αποτυχία της αυτή ρίχτηκε στο συνηθισμένο γεροντικό της πάθος ψάχνοντας εραστές και συζύγους. Σκέφτηκε πολλούς υποψήφιους: τον επιφανή άρχοντα Κωνσταντίνο τον Θαλασσηνό, αλλ’ αυτός έβαλε αυστηρούς όρους και φυσικά δεν ήταν ο κατάλληλος που χρειάζονταν στο παλάτι, όπου κυβερνούσαν γυναίκες και ευνούχοι.
Έπειτα η εκλογή της Ζωής έπεσε στον Κωνσταντίνο τον Αρτοκλίνην, παλιό ευνοούμενό της. Αλλ’ αυτός ήταν έγγαμος, η δε σύζυγός του έσπευσε να τον δηλητηριάσει για να μη εξαναγκαστεί να τον παραχωρήσει σε άλλη.
Η Ζωή όμως αν και είχε φθάσει ήδη τα εξήντα δύο έτη της ηλικίας της, δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την εκπλήρωση των ορέξεών της, και μετά από πολλές άκαρπες αναζητήσεις θυμήθηκε πάλι έναν παλιό της φίλο τον Κωνσταντίνο Μονομάχο, τον οποίον είχε εξορίσει ο ευνούχος Ιωάννης. Η ζωή τον ανακάλεσε από την εξορία και τον ονόμασε «δικαστήν Ελλήνων», δηλαδή κυβερνήτη της Ελλάδας.
Κατόπιν αποφάσισε να τον κάνει σύζυγό της και να τον ανεβάσει στον θρόνο. Το περίεργο είναι ότι όλοι στο παλάτι την παρακινούσαν στον γάμο αυτόν.
Ο νέος βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Μονομάχος είχε πολλά χαρίσματα, και σωματικά και ηθικά, δεν ήταν όμως ο άνθρωπος που χρειάζονταν τότε στο κράτος. Δεν αγαπούσε τον πόλεμο αλλά τις επιστήμες και τις τέχνες χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι δεν ήταν καιρός για τέτοια πράγματα τους χρόνους εκείνους.
Οι ερωτικές του περιπέτειες είχαν κάνει μεγάλο θόρυβο στην Κωνσταντινούπολη. Όταν νυμφεύθηκε την Ζωή, μη μπορώντας φυσικά να αισθανθεί αγάπη προς την υπερήλικη αυτή γυναίκα, είχε αφοσιωθεί σε μια νέα και ωραιότατη γυναίκα από τον επιφανή οίκο των Σκληρών, την οποία ο λαός ονόμαζε Σκλήραινα. Φαίνεται ότι η νεαρή αυτή γυναίκα ήταν θελκτικότατη και προκαλούσε τον γενικό θαυμασμό με την γλυκύτητα των τρόπων και τα φυσικά χαρίσματά της, αφού και αυτός ο Ψελλός εκφράζει χαρακτηριστικότατα τον ενθουσιασμό του.
Η σχέση του Κωνσταντίνου με την Σκλήραινα ήταν παλιά και είχε αναπτυχθεί πραγματική αφοσίωση μεταξύ των δύο εραστών. Κατά την μακρά εξορία του Μονομάχου η Σκλήραινα τον είχε ακολουθήσει και συζούσε μαζί του επτά έτη στην Μυτιλήνη, αφού του έδωσε ολόκληρη την περιουσία της.
Ο Κωνσταντίνος κατόρθωσε και έπεισε την σύζυγό του Ζωή να γράψει η ίδια στην Σκλήραινα και να την παρακαλέσει να έλθει στο παλάτι, όπου θα είχε την εύνοιά της. Παραδόξως η βασίλισσα δέχτηκε την πρόταση και της έδωσε τον τίτλο σεβαστή.
Τα τελευταία έτη της ζωής της η Ζωή τα πέρασε σε ησυχία κλεισμένη στον γυναικωνίτη. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος είχε καταβληθεί νωρίς από τον φιλήδονο βίο. Δεν είχε πλέον την κομψότητα και την ρώμη την παλιά, διότι έπασχε από το στομάχι και από οδυνηρή ποδάγρα. Εν τούτοις δεν λησμόνησε ούτε τις ερωμένες, ούτε τις διασκεδάσεις το. Διασκόρπιζε τα χρήματα του κράτους σε επιπόλαιες και παιδαριώδεις δαπάνες, σε καιρό κατά το οποίον πολυάριθμοι εχθροί απειλούσαν την ύπαρξη του κράτους και εσωτερικά. Το στρατιωτικό κόμμα, δυσαρεστημένο από την χαλάρωση αυτή της διοίκησης, παρασκεύαζε επικίνδυνες επαναστάσεις.
Τέλος η Ζωή πέθανε το 1050 σε ηλικία εβδομήντα ετών. Μετά από τέσσερα χρόνια πέθανε και ο αυτοκράτορας. Στην θέση του ανακηρύχτηκε αυτοκράτειρα η αδελφή της Ζωής Θεοδώρα (Τέλος του άρθρου του Α. Αδαμαντίου).
Επί Θεοδώρας, η διοίκηση του κράτους περιήλθε εξ ολοκλήρου στα χέρια των αυλικών της, οι οποίοι, για να εξασφαλίσουν τις θέσεις τους, έκριναν καλό ν’ απομακρύνουν από τον στρατό κάθε ικανό στρατηγό που θα μπορούσε ν’ αποβλέπει στην κατάληψη της βασιλείας και να τον αντικαταστήσουν με τους έμπιστους ευνούχους του παλατιού. Το ίδιο έγινε και στις ανώτερες πολιτικές θέσεις.
Από την «ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ»,

ΑΠΟΒΑΛΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ

Η ποιότητα της ζωής εξαρτάται από το είδος των σχέσεων που καλλιεργούμε ή αλλιώς από τις δυναμικές των κοινωνικών μας δικτύων.

Η ποιότητα της ζωής εξαρτάται από το είδος των σχέσεων που καλλιεργούμε ή αλλιώς από τις δυναμικές των κοινωνικών μας δικτύων. Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση ατόμων με τεράστια αυτογνωσία, οι ετεροκαθορισμοί επηρεάζουν ακόμα και τον τρόπο, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό.
Ο τακτικός απολογισμός των καταστάσεων, που μας καθηλώνουν και η αποτίμηση των προσώπων, που επιβραδύνουν την ψυχολογική, πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη είναι επιτακτικός.
Τα πρόσωπα αυτά, που κρυφά ή φανερά, αλλά σίγουρα λανθασμένα, μοιάζουν με αναγκαία κακά, δημιουργούν μια αρνητική κουλτούρα, ένα νοσηρό κλίμα, στο οποίο εγκλωβίζουν. Παραδόξως, παίρνουν και τη μορφή εκείνου, που θα μας βγάλει από την δεινή θέση, για την οποία εκείνα εν πολλοίς ευθύνονται.
Ομοιάζουν με τους τωρινούς σωτήρες πολιτικούς, που θα μας απαλλάξουν από την κρίση, που οι ίδιοι επεδίωξαν.
Όμως είναι πολύ πιο επικίνδυνα, επειδή εκμεταλλεύονται τους φόβους, τις ενοχές, την αγάπη, την ανάγκη, το καθήκον και την φιλοτιμία. Αλλά κυρίως, επειδή είναι προσφιλή, και η αγωνία της μοναξιάς ή της περιθωριοποίησης ζοφερή.
Θα τα αναγνωρίσετε εύκολα, επειδή αντιστέκονται σε κάθε εγχείρημα για αλλαγή. Κι αυτό γιατί η μεταβολή της ψυχολογικής σας ισορροπίας και η έκθεση σε νέα ερεθίσματα και πρόσωπα μπορεί να τα αποκαθηλώσει από το βάθρο, στο οποίο εσείς οι ίδιοι τα ενθρονίσατε.
Θα φανερωθούν εύκολα, επειδή καμιά φορά σας σπρώχνουν άκριτα προς την αλλαγή, χωρίς να σας προειδοποιούν για τις συνέπειες, με μόνο στόχο να επιστρέψετε ηττημένοι πίσω.

Θα τα διακρίνετε, καθώς δημιουργούν και παίζουν με τις ανασφάλειες, καθώς αντιλαμβάνονται εύκολα την εξαρτητική σχέση και λόγο στο λόγο φροντίζουν να τη συντηρούν και να την επιτείνουν.
Τρέφονται με την υποσυνείδητη πεποίθηση κάθε ανθρώπου πως ο ίδιος αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος (όπως και η Γη για τους αρχαίους) και πως όλα περιστρέφονται γύρω από το υπερτροφικό ή αδύναμο εγώ, που ζητά επιβεβαίωση και ανατροφοδότηση.

Εξαφανίστε από τη ζωή σας τους μίζερους χαρακτήρες, εκείνους που δεν μπορούν να ευχαριστηθούν τη στιγμή, αντλούν ηδονή όμως με το να καθιστούν εσάς συνεργούς στην κακοδαιμονία και τη γκρίνια. Αποδέκτες καθώς καθίστασθε των αρνητικών συναισθημάτων, σταδιακά, είτε ενστερνίζεστε τη φιλοσοφία τους είτε είστε έτοιμοι να εκραγείτε, συνήθως σε αθώα θύματα. Μην τους απαντάτε, μην δικαιολογείστε, μην συνδιαλέγεστε. Δεν το επιθυμούν και δεν πρόκειται να αλλάξουν.
Εξορίστε όσους υποτιμούν την αξία σας, υποδαυλίζουν την αμφιβολία, μαραίνουν την αυτοεκτίμηση. Αλλά πρώτα φροντίστε να αποκτήσετε μια δόση υπερηφάνειας, που θα σας κάνει να πιστέψετε πως σε εσωτερικές αρετές κρύβεται ο θησαυρός κάθε ανθρώπου.
Ρίξτε στην πυρά εκείνους που παίρνουν τη ζωή, τους τύπους, τις διαδικασίες, τις συμβάσεις υπερβολικά σοβαρά. Τα χρόνια που απομένουν είναι τόσο πολύτιμα, που η κατασπατάλησή τους σε ανθρώπινες ματαιοδοξίες, κοινωνικά θέσφατα και υποκριτικά μετερίζια είναι ανούσια.
Απομονώστε τους κόλακες, αυτούς που σας επαινούν σε κάθε περίσταση, ετούτους που στους ανώτερους φέρονται δουλικά και σε όσους εκλαμβάνουν ως κατώτερους, δυναστικά. Σας σπρώχνουν σε περιπέτειες, για να σας δουν να καταστρέφεστε, σας παρουσιάζουν τις μισές αλήθειες και αλλοιωμένα τα δεδομένα.
Αντιληφθείτε τους ανέντιμους, που θα σας υποσκάψουν και θα σας τη φέρουν πισώπλατα. Αν στο περιβάλλον σας υπάρχουν παρόμοιοι, θα ενεδρεύουν σε κάθε σας προσπάθεια και θα καιροφυλαχτούν σε κάθε σας λάθος. Μην συσχετίζεσθε μαζί τους κι αν δεν είναι αυτό εφικτό, αποκαλύψτε τους πρώτοι.
Γίνετε ξένοι προς άτομα δίχως χιούμορ, αποξενωθείτε από εκείνους που δεν μπορούν να αυτοσαρκαστούν, από τους υπερευαίσθητους και ευερέθιστους. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να σας αναγκάζουν διαρκώς να απολογείστε.
Αποφύγετε τους λογάδες, τους φλύαρους, την κομπορρημοσύνη και τον πομφολυγισμό. Οι περιττές λέξεις, ο πλεονασμός και οι τάχα ρηξικέλευθες αποφάνσεις απλά καλύπτουν την αδυναμία τους να διατυπώσουν οτιδήποτε ουσιώδες.
Πατάξτε τους προφήτες, τους μάντεις που ελλοχεύουν όχι προς χάριν της πρόληψης, αλλά για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, ώστε τα γεγονότα και οι πράξεις να έχουν την έκβαση, που θέλουν.
Να είστε επιφυλακτικοί όταν συναναστρέφεστε με άτομα, που δεν έχουν κανένα σχέδιο, στόχο ή προοπτική. Όσους αρμενίζουν χωρίς πυξίδες και στρατηγική και αλλάζουν κάθε τόσο τις πορείες τους, ανάλογα με τον άνεμο και τις συνθήκες.
Επιστέγασμα των θεωριών είναι οι πράξεις. Μην διακυβεύετε την ενέργειά σας με όσους χρησιμοποιούν τις θεωρίες, τα συνθήματα, τις κραυγές, για να αποκτήσουν προσωπική ταυτότητα. Ακόμα και η αγάπη μετριέται με το πλήθος των θυσιών, που είναι έτοιμος να κάνει κάποιος για σας. Τα υπόλοιπα είναι συμβιβασμός.
Συνεπακολούθως, αποστομώστε τους δήθεν, τους επιφανειακούς, εκείνους που χρησιμοποιούν την κουλτούρα, την αναζήτηση, την κοινωνική ευαισθησία, για να εντυπωσιάζουν και να γίνονται αποδεκτοί.
Η ηθική έχει ένα αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό: Αν την αγνοήσεις στο ελάχιστο, είσαι έτοιμος και για τα σημαντικά να την αποκηρύξεις. Εναντιωθείτε στους ασυνεπείς, στα πρόσωπα που είναι διατεθειμένα να παραβούν, να σκευωρήσουν, να δράσουν παράτυπα. Συμπαρασύρουν με τα στιγμιαία οφέλη, που αποκομίζουν.
Ο έρωτας δωρήθηκε στους ανθρώπους για να δίνει χαρά. Αν ο σύντροφος συνέχεια σας ταλαιπωρεί με αμφιθυμίες, οπισθοχωρήσεις, βολέματα, υπεκφυγές, απιστίες, τότε δεν είναι για σας. Στα ερωτικά μην επαναπαυθείτε με τίποτα λιγότερο από όσο αξίζετε.
Μην απαιτείτε την ευτυχία, αν πρώτα δεν έχετε προπαρασκευασθεί να την χαρίσετε σε άλλους. Αντισταθείτε στους επηρμένους, που ζητούν, χωρίς να έχουν αποδείξει ότι μπορούν να ανταποδώσουν.
Αναγνωρίστε τα παράσιτα, τους ξενιστές, αυτούς που, ενώ φαντάζουν εξαρτημένοι από σας, στην πραγματικότητα απομυζούν τις δυνάμεις σας, αποστραγγίζουν τη δύναμή σας, δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές σας. Μπορεί αρχικά να κολακευθείτε από την ψευδεπίγραφη σχέση υποτακτικής συνδιαλλαγής, αλλά όταν θα έχετε εξαντληθεί, αυτοί θα συνεχίσουν ακάθεκτοι, για να συναντήσουν το επόμενο ανυποψίαστο θύμα.
Μην δίνετε σημασία σε κουτσομπόληδες, επειδή οι αναλύσεις τους περί συμπεριφορών και κινήτρων είναι κατάπτυστες και γιατί το αντίτιμο της στρεβλής πληροφορίας είναι ο καταποντισμός σας στους άλλους από τα αμετροεπή στόματά τους.

Οι 6 ρόλοι που υποδύονται οι γυναίκες στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις

Είναι γνωστό ότι τα σενάρια ερωτικού περιεχομένου έρχονται σχεδόν αυθόρμητα στους περισσότερους ανθρώπους, όταν έχουν σεξουαλικές σκέψεις ή επαφές.
Άντρες και γυναίκες φαντασιώνονται πολλές φορές ότι κάνουν σεξ με ένα άγνωστο άτομο, ή ότι κάνουν σεξ με περισσότερα άτομα από ένα ή ότι ο ερωτικός τους σύντροφος είναι κάποιο διάσημο πρόσωπο.
Μέσα από το βιβλίο της "Private Thoughts: Exploring the Power of Women's Sexual Fantasies", η σεξολόγος και θεραπεύτρια σε ζητήματα που αφορούν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα, Wendy Maltz, μας αποκαλύπτει τους 6 ρόλους/χαρακτήρες που οι γυναίκες κατά κανόνα φαντασιώνονται στις απόκρυφες σεξουαλικές τους σκέψεις.
Αυτοί οι ρόλοι είναι:

"Η όμορφη παρθένα": Το αντικείμενο του πόθου ενός όμορφου άντρα
"Το θύμα": Το αντικείμενο σεξουαλικού "εξευτελισμού" ή θύμα σεξουαλικής βίας
"Η άγρια/επιθετική γυναίκα": Εκείνη που παίρνει κάθε πρωτοβουλία για να προκαλέσει την σεξουαλική επαφή με έναν άντρα
"Η εξουσιαστής": Εκείνη που όχι μόνο έχει τον πλήρη έλεγχο της σεξουαλικής επαφής, αλλά και επιβάλλει κάθε της επιθυμία στον ερωτικό της σύντροφο, όσο ακραία και αν είναι αυτή
"Η παρατηρητής": Ο ρόλος όπου η γυναίκα παρακολουθεί άλλα άτομα να κάνουν σεξ και ειδικά τον άντρα που επιθυμεί σεξουαλικά η ίδια
"Ο απόλυτος έρωτας": Είναι ο ρόλος που η γυναίκα έχει άμεση ψυχοσωματική σύνδεση/επαφή με τον ερωτικό της σύντροφο, όπως και εκείνος με εκείνη.

Έτσι θα φωνάξετε ''οχι'' στην κατάθλιψη...

Η κατάθλιψη έχει χαρακτηριστεί ως η "μάστιγα των πόλεων" και όχι άδικα.

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από κάποια μορφή κατάθλιψης, μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης, είτε το γνωρίζουν, είτε όχι...
Υπάρχουν όμως μερικά απλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε καθημερινά, για αισθανθείτε καλύτερα και να καταπολεμήσετε τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Κάντε γυμναστική
Κάντε λίγη ώρα μερικές γυμναστικές ασκήσεις. Θα αυξήσετε τους παλμούς της καρδιάς και θα ανεβάσετε το επίπεδο σεροτονίνης στον οργανισμό. Δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία η "ορμόνη της καλής διάθεσης".
Μιλήστε με ένα αγαπημένο πρόσωπο στο τηλέφωνο
Μην υποφέρετε σιωπηλά. Και μόνο που θα μιλήσετε με ένα άτομο που σας κάνει να νιώθετε καλά, θα σας ανεβάσει ψυχολογικά.
Μην παραμελείτε το φαγητό
Ένα απλό σάντουιτς, ένα φρούτο ή ένα φλιτζάνι τσάι θα ανεβάσει το επίπεδο ζαχάρου στο αίμα και θα σας κάνει να αισθανθείτε καλύτερα.
Διαβάστε ένα βιβλίο
Ξεχαστείτε μέσα σε 1-2 κεφάλαια από ένα βιβλίο. Θα αποσπάσει την προσοχή του εγκεφάλου από ό,τι σας ταλαιπωρεί.
Κάντε μια βόλτα έξω από το σπίτι
Κάντε μια βόλτα με τα πόδια. Ιδεατά επισκεφτείτε ένα ωραίο μέρος στη φύση, όπως η παραλία ή το βουνό. Το καινούριο περιβάλλον θα σας δώσει νέες εικόνες, μυρωδιές και θα σας βοηθήσει να αλλάξετε διάθεση.
Επισκεφτείτε έναν φίλο
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για την ψυχολογία σας, από το να δείτε από κοντά έναν καλό φίλο. Συζητήστε αυτά που σας απασχολούν για λίγο, αλλά προσπαθήστε να περάσετε και σε άλλα θέματα στην κουβέντα.
"Shopping therapy"
Δεν είναι ανάγκη να αγοράσετε πολλά πράγματα και να ξοδέψετε τα λεφτά σας. Ακόμα και ένα περιοδικό ή μια σοκολάτα από το περίπτερο μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε λίγο καλύτερα.
Προσπαθήστε να κοιμάστε αρκετά
Πολλές φορές αυτό που σας φταίει δεν είναι τίποτα άλλο από έλλειψη ύπνου. Αν υπάρχουν θέματα της καθημερινότητας που σας απασχολούν έντονα τις τελευταίες μέρες, τότε είναι πολύ πιθανό να μην έχετε κάνει καλό, "γεμάτο" ύπνο.
Αφήστε τον εαυτό σας να κλάψει
Δεν είναι ντροπή. Το κλάμα θα σας βοηθήσει να αποβάλλετε αυτά που κρατάτε μέσα σας και σας ταλαιπωρούν. Με το να τα κρατάτε όλα μέσα σας, μόνο κακό κάνετε στον εαυτό σας.

Johnny express

Μια πολύ διασκεδαστική ταινία animation μικρού μήκους. Είμαστε στο έτος 2150 και υπάρχουν ένα σωρό εξωγήινοι εκεί “έξω”. Ο Johnny ένας διαστημικός ταχυμεταφορέας, ταξιδεύει στους διάφορους πλανήτες και παραδίδει δέματα. Είναι επίσης μεγάλος τεμπέλης, η μοναδική του επιθυμία είναι συνήθως να κοιμάται βάζοντας στον αυτόματο πιλότο το διαστημόπλοιό του.
Όταν όμως φτάσει στον προορισμό του, αυτό που θα πρεπε να κάνει είναι απλά να παραδώσει ένα δέμα. Ωστόσο, τίποτα δεν θα πάει όπως έχει προγραμματιστεί. Ο Johnny συναντά έναν παράξενο και περίεργο πλανήτη που φαίνεται να του προκαλεί κάποιο πρόβλημα στη παράδοση. Θα είναι σε θέση να τελειώσει την αποστολή του, χωρίς κόπο;

Όλοι προερχόμαστε από την ίδια μήτρα

“Κάθε ανθρώπου η ζωή είναι ένας δρόμος μέσα στον εαυτό του, μια προσπάθεια να βρει κάποιο δρόμο, το ίχνος του μονοπατιού.
Κανείς ποτέ δεν υπήρξε ολότελα ο εαυτός του, ωστόσο ο καθένας αγωνίζεται να το πετύχει, και ο κουτός και ο ευφυής, όσο καλύτερα μπορεί.
Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα από τη γέννησή μας, τις μεμβράνες και το κέλυφος από τ’ αυγό ενός αρχέγονου κόσμου.
Πολλοί δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν άνθρωποι. Παραμένουν βάτραχοι, σαύρες, μυρμήγκια..
Πολλοί είναι άνθρωποι από τη μέση κι απάνω και ψάρια από τη μέση και κάτω.
Ο καθένας, ωστόσο, αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια της φύσης να δημιουργήσει μια ανθρώπινη ύπαρξη.
Οι ρίζες μας είναι κοινές.
Όλοι προερχόμαστε από την ίδια μήτρα.
Το κάθε άτομο ξεπετιέται από την ίδια άβυσσο, αγωνίζεται να πετύχει το σκοπό του.
Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, μα κάθε άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει μόνο τον εαυτό του”
****
Έρμαν Έσσε, Aπόσπασμα από το βιβλίο “Demian”

Το πιο μεγάλο ηλιακό πάρκο στην ιστορία

Πάνω από 170.000 κάτοπτρα συλλέγουν τις ακτίνες του ηλίου στην έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια και «γεννούν» ηλεκτρική ενέργεια με τη βοήθεια ψηλών πύργων. Το γνωστό και ως “Ivanpah Solar Electric Generating System” αποτελεί το πιο μεγάλο εργοστάσιο ηλιακής ενέργειας παγκοσμίως, καθώς εκτείνεται σε 12 εκατομμύρια τ.μ. και είναι ικανό να καλύψει τις ανάγκες 140.000 νοικοκυριών. Το αχανές ηλιοθερμικό πάρκο λειτούργησε για πρώτη φορά πριν μερικές μέρες και οι φωτογραφίες του «ταξιδεύουν» στο διαδίκτυο, χαρακτηρίζοντάς το ως το καμάρι της Αμερικάνικης «πράσινης» βιομηχανίας!
Πρόκειται για ένα έργο που ανήκει κατά 1/3 στη Google, στην NRG Energy και την BrightSource Energy Inc. και αναμένεται να μειώσει τις εκπομπές αερίων στην ατμόσφαιρα κατά 400.000 τόνους το χρόνο. Οι τρεις μονάδες του είναι 45 μέτρα πιο ψηλές από το Άγαλμα της Ελευθερίας, ενώ οι ηλιοστάτες έχουν πλάτος 3 μέτρα και ύψος 2,1 μέτρα. Δίπλα τους βρίσκεται και ένας πύργος 140 μέτρων που συγκεντρώνει τις ακτίνες που «στέλνονται» από τους ηλιοστάτες. Η θερμότητα που προκαλείται, βράζει το νερό των δεξαμενών της μονάδας, δημιουργώντας καυτό ατμό, ο οποίος με τη σειρά του ενεργοποιεί τις τουρμπίνες που παράγουν ηλεκτρισμό.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι τρεις μονάδες θα παράγουν ενέργεια 392 megawatt, ενώ παράλληλα θα γλιτώνουν την ατμόσφαιρα από ρύπους που αντιστοιχούν στην κίνηση 72.000 οχημάτων στους δρόμους. Αξίζει να αναφερθεί ότι το κόστος του έργου ξεπέρασε τα 2,3 δις δολάρια. «Το Ivanpah αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα που δείχνει το πώς η Αμερική είναι ικανή να γίνει παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της ηλιακής ενέργειας. Το έργο εξοικονομεί καθαρή ενέργεια, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα, στηρίζει το περιβάλλον», αναφέρει ο Ernest Moniz, Γενικός Γραμματέας Ενέργειας στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι αντιδράσεις των περιβαλλοντολόγων έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή, αναφέροντας ότι η έντονη θερμότητα γύρω από τους πύργους προκαλεί το θάνατο σε δεκάδες αετούς, γεράκια, χελώνες και νυχτερίδες. Πολλοί τρέμουν ότι η περιοχή θα μετατραπεί σε ένα «ναρκοπέδιο» για κάθε ζωντανό πλάσμα, καθώς τα περιστατικά των θανάτων παρατηρήθηκαν από την εποχή υπολειτουργίας του εργοστασίου.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, η θερμότητα μπορεί να φτάσει και τους 500 βαθμούς Κελσίου, σκοτώνοντας κάθε πλάσμα που διασχίζει τον ουρανό ή τη γη στην έκταση του Ivanpah. «Προσπαθούμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα με τους θανάτους των πτηνών και πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Όταν έχουμε να κάνουμε με νέες τεχνολογίες, δεν γνωρίζουμε το μέγεθος των επιπτώσεων», δηλώνει ο Eric Davis, βοηθός διευθυντή στο US Fish and Wildlife Service’s στο Sacramento.

Πες κι ένα ευχαριστώ

Δεν είναι απαραίτητο να έχει κάνει κάποιος σπουδές ή σεμινάρια συμβουλευτικής σχέσεων για να ανακαλύψει τρόπους που ομορφαίνουν καθημερινά την επαφή με τον/την σύντροφό του. Γιατί δηλαδή τα αυτονόητα να χρειάζονται τεχνάσματα για να μπουν σε λειτουργία;
Εκτός από την καλή επικοινωνία και το απολαυστικό σεξ υπάρχουν λέξεις, αγγίγματα, ματιές, χαμόγελα που γλυκαίνουν τη σχέση και τη δυναμώνουν. Απλά και ωραία πράγματα. Λίγα λεπτά να διαθέσει κάποιος για να σκεφτεί τι είναι αυτό που θα χαροποιήσει τον άνθρωπο που αγαπά και θα βρει χίλιες δυο ιδέες.
Για παράδειγμα…
Μην ξεχνάς να λες «ευχαριστώ» (όχι ψεύτικο αλλά από καρδιάς) για οτιδήποτε φαινομενικά ασήμαντο σου προσφέρει καθημερινά. Ο άντρας δεν είναι κακό να λέει ένα «ευχαριστώ» στη γυναίκα του, μόλις τελειώσει το φαγητό του, και ένα – παραδοσιακό – «γεια στα χέρια σου», που σίγουρα θα την χαροποιήσει κάνοντάς την να αισθάνεται σημαντική και απαραίτητη. Και γιατί όχι, πού και πού να κάνει ένα τρυφερό χειροφίλημα.
Αντίστοιχα η γυναίκα δεν είναι τρομερό να λέει ένα «ευχαριστώ» ή «γεια στα χέρια σου», όταν ο άντρας της αλλάζει μια λάμπα, διορθώνει κάποια ζημιά, κάνει οποιαδήποτε δουλειά στο σπίτι. Και επιπλέον να τον επιβραβεύει με ένα φιλί. Ο ένας προσφέρει στον άλλο με τον τρόπο του και αυτό πρέπει να εκτιμάται και από τις δύο πλευρές.
Μια καλημέρα και ένα πρωινό χαμόγελο μπορούν να φτιάξουν τη διάθεση και των δύο. Ποια μέρα πάει καλά, όταν ξεκινάει με μουγκαμάρα, μούτρα ή, ακόμα χειρότερα, με μουρμούρα; Οι εποχές είναι δύσκολες και έχουμε ανάγκη να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Ειδικά τον/την σύντροφό μας. Να θυμάσαι: «Η ισχύς εν τη ενώσει». Η αγάπη αποτελεί ισχυρή στήριξη.
Ένα χάδι και ένα φιλί πριν από τον ύπνο έχουν τη δύναμη να απαλύνουν εντάσεις με απλούστατο τρόπο. Μην τα τσιγκουνεύεσαι και μην τα πνίγεις μέσα σε εγωισμούς και συνεχή παράπονα.
Πες έναν καλό λόγο μια στο τόσο. Σίγουρα θα βρίσκεις αφορμές, αν σε ενδιαφέρει.
Αγόρασέ του/της σε ανύποπτο χρόνο κάτι που του/της αρέσει. Φτηνό, κοινό, ίσως και νόστιμο, όπως ένα ωραίο ψωμί από παραδοσιακό φούρνο ή ένα κέικ. Μπορεί να είναι μια βαμβακερή μπλούζα με ένα πρωτότυπο ή αστείο σχέδιο, ένας μικρός φακός LED, μια καρτ ποστάλ για το γραφείο. Σε κάθε περίπτωση πάντως θα είναι ένα αντικείμενο που δηλώνει το ενδιαφέρον και την επιθυμία σου να προσφέρεις χαρά στο ταίρι σου.
Δεν είναι δύσκολο ούτε πολύπλοκο να βρεις τρόπους για να κάνεις τη ζωή σας πιο γλυκιά, με περισσότερη αγάπη και λιγότερα πικρά λόγια ή πείσματα. Το χρειάζεσαι και το χρειάζεται!

Τουρμπίνα; Όχι Δεν ήθελαν !

Στον αιώνα της αυτοκινήσεως, με τα άψυχα αυτοκίνητα σχεδιασμένα από κομπιούτερ σε αεροδυναμικές σήραγγες, είναι δύσκολο να φανταστείτε τον καιρό που οι Αμερικανικοί δρόμοι βροντούσαν από τα Galaxies, Electras και Rocket 88s. Τα σχέδια των σιδερένιων γιγάντων των δεκαετιών του 1950 και 1960 ήταν εμπνευσμένα από την διαστημική εποχή και την ανατολή των ταξιδιών με τα τζετ. Μάλιστα μια εταιρεία ήταν αρκετά θαρραλέα ώστε να βάλει μια μηχανή τζετ σε ένα αυτοκίνητο της. !

Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου του Steve Lehto «»Chrysler’s Turbine Car», μια εκπληκτική ιστορία, για το τουρμπινοκίνητο αυτοκίνητο της Chrysler.

Οι τουρμπίνες για τα αεροσκάφη υπάρχουν όταν η Γερμανική Luftwaffe άρχισε να πειραματίζεται από την δεκαετία του 1930. Αντίθετα με τις μηχανές με τα πιστόνια που βασίζονται σε μια πολύπλοκη χορογραφία μηχανικών βημάτων για να παράγουν ενέργεια, οι απλούστερες τουρμπίνες δημιουργούν ισχυρή ώθηση με το να παράγουν διαρκώς καυτά αέρια που βγαίνουν από την μηχανή με πολύ υψηλές ταχύτητες.

Οι τουρμπίνες ήταν τα ατίθασα άλογα του κόσμου των μηχανικών, φασαριόζικες και δύσκολο να ελεγχτούν, και κατάπιναν τεράστιες ποσότητες καυσίμου και αέρα. Κανένας δεν πίστευε ότι μπορούσαν να τιθασευτούν η να γίνουν αρκετά μικρές και να είναι πρακτικές για μηχανές αυτοκινήτου.

Τότε εμφανίστηκε ο George Huebner, ο ήρωας του βιβλίου, ένας γοητευτικός και ελαφρά μεγαλομανιακός μηχανικός αυτοκινήτων της Chrysler, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες του τουρμπινοκίνητου αυτοκινήτου τα επόμενα είκοσι χρόνια. Έπεισε το εργοστάσιο να αναπτύξει την τεχνολογία σαν την μονάδα παραγωγής ενέργειας του μέλλοντος.

Ο Huebner που πέθανε το 1996 σε ηλικία 86 ετών, πίστευε ότι η τουρμπίνα είχε πολλά πλεονεκτήματα. Άλλωστε όπως σημειώνει ο Lehto.

«Τα αυτοκίνητα αυτά καίγανε οποιοδήποτε εύφλεκτο υγρό. Όχι απλώς βενζίνη αλλά πετρέλαιο, κηροζίνη, καύσιμο για τζετ, φυστικέλαιο, οινόπνευμα, τεκίλα , άρωμα, και πολλά άλλα υλικά κατά περίσταση».

Στην παγκόσμια βόλτα παρουσιάσεως που έκανε το αυτοκίνητο, στο Παρίσι έκαψε Άρωμα και στην Ελλάδα Ούζο.

(Το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε τότε ήταν το ότι όταν ένας οδηγός ξεμείνει από βενζίνη, πάντα μπορεί να πάει σε ένα φαρμακείο και να πάρει ένα after-shave).

Οι τουρμπίνες ζυγίζανε λιγότερο από τις μηχανές με τα πιστόνια , είχαν πολύ λιγότερα κινούμενα μέρη και ήταν πανεύκολες στο service. Επιπλέον ποτέ δεν χρειαζόντουσαν ρύθμιση η αλλαγή λαδιών και μπορούσαν να ταξιδεύουν όλη μέρα με 180 χιλιόμετρα την ώρα. Επιπλέον από την φύση τους είχαν τόνους Ροπήηηηη !

Ο Lehto περιγράφει πως ο Huebner μάζεψε τους καλύτερους μηχανικούς στις αρχές του 1950. Έλυσαν το πρόβλημα του μεγάλου μεγέθους για αυτοκίνητο μικραίνοντας την, και την ετοίμασαν για δοκιμή σε αυτοκίνητο το 1953. Έδειξε ενθαρρυντικά αποτελέσματα, και αρκετές παραλλαγές φτιαχτήκανε.

Στην τέταρτη γενιά, οι μηχανικοί του Huebner βρήκανε ότι η μηχανή μπορούσε να δουλεύει για 5.000 ώρες, συγκρινόμενη με τις κλασσικές με πιστόνια που δούλευαν 3.000 ώρες. Οι μηχανικοί φαινόταν ότι είχαν δαμάσει το θηρίο. Όντως η μηχανή δούλευε τόσο ομαλά ώστε ένας συνταξιούχος μηχανικός είπε στον συγγραφέα, ότι βάζανε ένα νόμισμα όρθιο επάνω της και το νόμισμα παρέμενε εκεί. Η μηχανή δεν είχε καθόλου κραδασμούς δήλωσε.

Και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες προσπαθήσανε, χωρίς όμως επιτυχία. Το 1962 η Chrysler έδωσε εντολή στην Ghia, την φημισμένη Ιταλική φίρμα σχεδιασμού αυτοκινήτων να φτιάξει 50 χειροποίητα αμαξώματα για να στεγάσουν τις τουρμπίνες του εργοστασίου. Κάθε αυτοκίνητο, θα δανειζόταν σε μια οικογένεια για μερικούς μήνες, και μετά θα παίρνανε άλλες οικογένειες την σειρά.

Η πρόφαση ήταν «εκτίμηση της αγοράς» αλλά η ομορφιά του προγράμματος ήταν να δημιουργήσει αίσθηση. Η Chrysler έλαβε 30.000 αιτήσεις από υποψήφιους οδηγούς για τεστ, τελικά διαλέχτηκαν 203.

Οι άνθρωποι όντως λάτρεψαν το αμάξι. Το πρωτότυπο σχέδιο του Ghia έδινε την αίσθηση μιας ρουκέτας του μέλλοντος και ενίσχυε τις ελπίδες ενός Έθνους στον δρόμο προς το φεγγάρι. Απλώς για να βάλουν μόνο μπροστά την μηχανή έδινε στους οδηγούς την αίσθηση ότι ήταν αστροναύτες. Για να βάλουν μπροστά την ανάφλεξη έπρεπε να κάνουν οκτώ ξεχωριστές κινήσεις.

Αλλά μόλις έπαιρνε μπροστά η τουρμπίνα έφθανε τις 60.000 στροφές, εν σχέση με τι 8.000 στροφές το πολύ μιας μηχανής με πιστόνια. !!! Η νορμάλ θερμοκρασία της μηχανής ήταν 983 βαθμοί, δέκα φορές περισσότερο από τις μηχανές με πιστόνια της εποχής. Ο χαρακτηριστικός ήχος της δεν προέρχεται από τον φλεγόμενο πυρήνα της αλλά από τα γρανάζια που την συνοδεύουν, είναι ένας ήχος γνωστός σαν τραγούδι των γραναζιών.

Ο συγγραφέας βρήκε πολλούς από τους οδηγούς του προγράμματος, και όλοι είχαν ευτυχισμένες αναμνήσεις. Μελέτησε τις γραπτές αναφορές των 50 αμαξιών που κάνανε πάνω από 1.800.000 χιλιόμετρα χωρίς προβλήματα. Κανένας από τους οδηγούς δεν ήθελε να δώσει το αυτοκίνητο πίσω. Μερικοί το θέλανε τόσο πολύ που έστειλαν λεύκες επιταγές στην Chrysler . Περισσότεροι από 18 εκατομμύρια επισκέπτες είδανε το αμάξι στην παγκόσμιο έκθεση της Νέας Υόρκης. Και 350.000 είχαν την ευκαιρία να το οδηγήσουν για λίγο. Κανένα προϊόν δεν βρέθηκε ποτέ σε τόσο καλή θέση για εκτόξευση.

Όμως η εκτόξευση του αυτοκινήτου –γιατί άραγε;- δεν έγινε ποτέ. Οι λόγοι είναι πολλοί, από τους μπελάδες που έμπλεξε η αυτοκινητοβιομηχανία την δεκαετία του 1970. Ο κύριος λόγος είναι το εμπάργκο του OPEC το 1973 και η πανικόβλητη αντίδραση των νομοθετών που έθεσαν εξωπραγματικές απαιτήσεις για την μείωση της καταναλώσεως και μολύνσεως του αέρα.

Ο George Huebner τόνισε ότι η Environmental Protection Agency απαιτούσε οι εξατμίσεις να είναι καθαρότερες από τον περιβάλλοντα αέρα.

Τώρα ποιος ήταν ο ρόλος της συνέργειας της Chrysler στον θάνατο του εγχειρήματος; Ναι οι τουρμπίνες ήταν ακριβές σαν παραγωγή, αλλά το πρόγραμμα σαμποταρίστηκε από την κακοδιαχείριση της εταιρείας. Στο τέλος μόνο λίγα πρωτότυπα της Ghia επέζησαν. Τα περισσότερα 46 από αυτά τα κατέστρεψαν το 1967, όταν η Chrysler αποφάσισε ότι δεν έπρεπε οι αντίπαλοι της να βάλουν στο χέρι ένα από αυτά. Στο τέλος ελάχιστα επέζησαν. Ένα από αυτά έχει ο κωμικός και λάτρης των αυτοκινήτων Jay Leno.

Οι εργαζόμενοι στην αλάνα των scrap στο εργοστάσιο τρύπησαν τα ντεπόζιτα, πήραν το καύσιμο και το περιέχυσαν στο Ιταλικό σχεδιασμένο εσωτερικό των αυτοκινήτων και κατόπιν τα έκαψαν !!! Ήταν η μέρα που οι ενήλικες έκλαψαν στην Chrysler ! Ίσως να νοιώσετε και εσείς έτσι που διαβάζετε αυτές τις λίγες γραμμές. Ίσως !

Εάν είστε υποψιασμένοι αναγνώστες του ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟΥ νομίζω ότι καταλάβατε τι παιχνίδι παίχτηκε. Όπως πολύ σωστά σχολίασε ο Άρης, φίλος αναγνώστης,

“Είναι δυνατόν ποτέ να αφήνανε κάτι τέτοιο ελεύθερο; Το σχέδιο είναι να μας δημιουργούν εξαρτήσεις, όχι το αντίστροφο. Ένα αμάξι χωρίς περιορισμό στα καύσιμα, και με λιγότερη ανάγκη για service είναι επικίνδυνο για τους επικυρίαρχους.”

Όταν η φύση έχει κέφια: Φωτογραφίες λουλουδιών που μοιάζουν με κάτι άλλο

Η φύση έχει κέφια και φροντίζει να μας εκπλήσσει με κάθε τρόπο.
Οι παρακάτω φωτογραφίες, είναι καρέ λουλουδιών, κυρίως ορχιδέες που μοιάζουν με κάτι άλλο. Τι άλλο; Από άγρια ζώα μέχρι γυμνούς ανθρώπους και από "Άλιεν" μέχρι τον Darth Vader από το Star Wars.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα σχήματα και τα χρώματα των λουλουδιών αποσκοπούν στο να τραβήξουν έντομα ή πουλιά, τους λεγόμενους "επικονιαστές". Οι επικονιαστές προτιμούν το ένα χρώμα από το άλλο και κάποια είδη επικονιάζονται αποτελεσματικότερα από έναν επικονιαστή σε σχέση με άλλον.
Τα άνθη συνήθως ανακλούν φως από τα όρια της υπεριώδους περιοχής του φάσματος έως το βαθύ κόκκινο (περίπου 350-700nm). Το χρώμα που βλέπουμε βέβαια, συχνά είναι μίξη των χρωμάτων που ανακλώνται. Π.χ. ανθοκυανίνες που απορροφούν στην περιοχή του κίτρινου – πράσινου, δίνουν μωβ χρώματα που προκύπτουν από μίξη των περιοχών του κόκκινου - πορτοκαλί και μπλε που ανακλούν.
Σε γενικές γραμμές, τα έντομα βλέπουν σε 3 χρωματικές περιοχές, στην υπεριώδη περιοχή, στη μπλε και την κιτρινη-πράσινη περιοχή του φάσματος – τα περισσότερα έντομα δε βλέπουν δηλαδή το κόκκινο, αν και υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ειδών, με κάποιες πεταλούδες να βλέπουν ως και 6 διαφορετικές περιοχές φθάνοντας ως την κόκκινη περιοχή του φάσματος ή κάποια νυχτόβια είδη να μη διακρίνουν καθόλου χρώματα.
Έχει αποδειχτεί πειραματικά ότι τα έντομα έχουν κάποιες έμφυτες προτιμήσεις ως προς τα χρώματα των ανθέων που τα ελκύουν αλλά και μια επίκτητη προτίμηση προς τα χρώματα που τα ανταμείβουν περισσότερο – δηλαδή προς χρώματα από είδη που σε προηγούμενη επίσκεψη τα ικανοποίησαν. Αποδεικνύεται, μάλιστα, ότι η ανθική σταθερότητα ως προς τα άνθη που επισκέπτονται ορισμένοι επικονιαστές, συνδέεται έντονα με το χρώμα του άνθους.
Πάμε να δούμε παρακάτω 22 φωτογραφίες χρωματικής και σχηματικής πανδαισίας που παραπέμπουν σε "κάτι άλλο".
Dracula Simia: Η ορχιδέα με το πρόσωπο πιθήκου Phalaenopsis: Η ορχιδέα - πεταλούδα Peristeria Elata: Η ορχιδέα - περιστέρι. Ή Άγιο Πνεύμα Η ορχιδέα - τίγρης. Θα μπορούσες να την πεις και "άγρια ορχιδέα" Aristolochia Salvadorensis: Ο Darth του Vader Η ορχιδέα  - μπαλαρίνα Impatiens Bequaertii: Χορεύουν τα κορίτσια Antirrhinum: Κρανίου τόπος Habenaria Radiata: Η ορχιδέα - ερωδιός Anguloa Uniflora: Τα νεογέννητα Caleana Major: Η ιπτάμενη πάπια Habenaria Grandifloriformis: Η ορχιδέα - άγγελος Impatiens Psittacina: Η ορχιδέα - παπαγάλος Psychotria Elata: Περιττή η περιγραφή Orchis Italica: Η ορχιδέα "τα βγάλαμε όλα" Calceolaria Uniflora: Το χαρούμενο Άλιεν Ophrys bomybliflora: Η μέλισσα που γελάει