Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ, ΙΑΜΒΟΣ, ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ

Η άρνηση

Ο Αριστοτέλης, που διασώζει το απόσπασμα, μας πληροφορεί ότι οι στίχοι ήσαν οι πρώτοι του ποιήματος και ότι εκφέρονταν από τον μαραγκό (τέκτονα) Χάρωνα. Μετά την απόρριψη των παραδεδεγμένων αξιών (πλούτος και ισχύς), ίσως ακολουθούσε η κατάφαση, όπως συμβαίνει στο επόμενο απόσπασμα. Στους στίχους αυτούς παραπέμπει ο Ηρόδοτος.

Απόσπασμα 19

«οὔ μοι τὰ Γύγεω τοῦ πολυχρύσου μέλει,
οὐδ᾽ εἷλέ πώ με ζῆλος, οὐδ᾽ ἀγαίομαι
θεῶν ἔργα, μεγάλης δ᾽ οὐκ ἐρέω τυραννίδος·
ἀπόπροθεν γάρ ἐστιν ὀφθαλμῶν ἐμῶν.»

***
Για τα πλούτη του πολύχρυσου Γύγη¹ δεν νοιάζομαι,
δεν τα ζήλεψα ποτέ μου,
τα δώρα των θεών δεν με θαμπώνουν
και η κραταιά τυραννίδα² δεν με συγκινεί·
είναι όλα τόσο μακριά από τα μάτια μου.
---------

¹ Βασιλιάς της Λυδίας (περ. 687-652 π.Χ.), της ισχυρότερης δύναμης στη δυτική Μικρά Ασία, γνωστός, μεταξύ άλλων, για τα μυθώδη πλούτη του. Για τους αρχαίους ο Γύγης ήταν ο "Κροίσος" πριν από τον Κροίσο.

² Η λέξη τυραννίς, που μαρτυρείται εδώ για πρώτη φορά, προφανώς δεν έχει ακόμα την αρνητική χροιά που απόκτησε αργότερα.

Αιρετική επιλογή

Οιστίχοι που ακολουθούν είναι γραμμένοι σε καταληκτικό τροχαϊκό τετράμετρο, ένα μέτρο που μαρτυρείται για πρώτη φορά στον Αρχίλοχο και απαρτίζεται από 15 μετρικές θέσεις (έναντι 17 του δακτυλικού εξαμέτρου και 12 του ιαμβικού τριμέτρου). Στους δύο πρώτους στίχους, με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες από την εξωτερική εμφάνιση (μέγεθος, πόδια, μαλλιά, γένι), σκιαγραφείται η εικόνα του τυπικού στρατηγού, στην οποία αντιπαρατίθεται εν συνεχεία, μετά την αναίρεση με τις αλλεπάλληλες αρνήσεις, η αιρετική επιλογή του ποιητή, ο στρατηγός που είναι μικρόσωμος και δύσμορφος αλλά θαρραλέος.

Απόσπασμα 114

οὐ φιλέω μέγαν στρατηγὸν οὐδὲ διαπεπλιγμένον
οὐδὲ βοστρύχοισι γαῦρον οὐδ᾽ ὑπεξυρημένον,
ἀλλά μοι σμικρός τις εἴη καὶ περὶ κνήμας ἰδεῖν
ῥοικός, ἀσφαλέως βεβηκὼς ποσσί, καρδίης πλέως.

***
Δεν θέλω να είναι μεγαλόσωμος ο στρατηγός
ούτε να περπατάει με πόδι αλύγιστο
ούτε να καμαρώνει για τα κυματιστά του τα μαλλιά
ούτε να ξυρίζει επιτηδευμένα τα γένια του·
ας είναι, αν θες, μικρόσωμος, ας είναι στραβοκάνης,
μονάχα να πατάει γερά στα πόδια του και να ᾽χει καρδιά στα στήθη.

 

Προφητείες και εμπόριο ψεύτικων ελπίδων

Οι προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού που αναπαράγονται από διάφορους γέροντες της ορθοδοξίας μεταξύ αυτών και του Παίσιου είναι γνωστές..

Τα φωτεινά μυαλά των θρησκόληπτων λένε ότι τις προφητείες τους τις επιβεβαιώνει ακόμα και ο Νοστράδαμος,κάπου εδώ έρχεται η πρώτη κεραμίδα,μα πως γίνεται να επιβεβαιώνει ο Νοστράδαμος τον Κοσμά τον Αιτωλό;;Απλή λογική και καταρρίπτεται η άποψη αυτή..

Ο Νοστράδαμος γεννήθηκε το 1503 και ο Κοσμάς το 1714..πρώτος έγραψε λοιπόν τις προφητείες ο Νοστράδαμος και αναπαράχθηκαν από το Κοσμά,αν έγινε έτσι..Αλλά για μισό λεπτό,πως δέχονται οι φανατικοί πιστoί τις προφητείες του Νοστράδαμου,αφού μόνο ορθόδοξων γερόντων οι προφητείες γίνονται δεκτές,όλοι οι άλλοι είναι αντιπρόσωποι του Σατανά,έτσι δεν λένε;Ήταν ο Νοστράδαμος χριστιανός ορθόδοξος;;..Δεν μας τα λέτε καλά,καθόλου καλά..

Προχωράμε λοιπόν και βλέπουμε ότι τις δήθεν προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού τις βγάζει στην φόρα ο μητροπολίτης Καντιώτης το 1950 στην πρώτη έκδοση του βιβλίου του και μιλάει για τα εξαμίλια κλπ..

Την δεκαετία εκείνη γινόταν χαμός στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης με αποκορύφωμα το 1958 όπου και επικυρώθηκε η συνθήκη για την υφαλοκρηπίδα.Ίσως ήταν μια ευκαιρία για προσωπική προβολή του μητροπολίτη και έγραψε τις δήθεν προφητείες,που σημειωτέον δεν έγινε ποτέ χρονολόγηση του χειρόγραφου με τις προφητείες για να δούμε αν ανήκουν στην εποχή του Κοσμά του Αιτωλού,βρήκε την στιγμή όπου η χώρα προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές τις από έναν εμφύλιο αλλά και έναν παγκόσμιο πόλεμο και πληροφόρηση ουσιαστική δεν υπήρχε στον κόσμο,ένα κόσμο που θα πίστευε το οτιδήποτε και έτσι να οι προφητείες πετάχτηκαν.Οι επίσκοποι και γενικά ο κλήρος ήταν πάντα μέσα στα πράγματα,καταλαβαίνετε καλά τι εννοώ και κάπως έτσι καταρρίπτονται και οι προφητείες περί φορολογίας,την εποχή εκείνη η φορολογία των πολιτών ήταν αναπόφευκτη,όπως και σήμερα όπου και οι προφητείες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και συντηρούνται,όσο για τις προφητείες περί Κωνσταντινούπολης,απλά αναπαραγωγή του πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θα είναι.Έτσι στο μετέωρο να υπάρχει σαν φρούδα ελπίδα και αν ποτέ γίνει να βγουν να πανηγυρίζουν.Αυτές τις δύο πασχαλιές από το 1912 περιμένουμε να πραγματοποιηθούν,πόσες διπλές πασχαλιές πέρασαν από τότε;;;Οι προφητείες που παρουσίασε ο μητροπολίτης είναι μια μίξη ιστορικών γεγονότων που έγιναν με δήθεν μελλούμενα έτσι για το έγκυρον της υπόθεσης..

Για το έγκυρον όμως της υπόθεσης δεν έδωσαν ποτέ το χειρόγραφο για χρονολόγηση,προφανώς γιατί θα αποκαλυπτόταν η απάτη..

Η γνωστή προφητεία που πολλοί την χρεώνουν στον Παίσιο,τόσο σχετικοί είναι με το θέμα,ας δούμε τι λέει ..Θα έρθει η ώρα που δεν θα μαθαίνετε και δεν θα ακούτε τίποτα..Τι μας είπες τώρα;;Όλοι οι φανατικοί θρησκόληπτοι πανηγυρίζουν γιατί προσμένουν στις μέρες μας να πέσει κάθε είδους επικοινωνίας.. Εδώ όμως ξαναρχόμαστε την εποχή που τις παρουσίασε ο Καντιώτης, η χούντα δεν ήταν μακριά και μην ξεχνάτε ότι η εκκλησία ήταν πάντα μέσα στα πράγματα..Ιδού....

Ο Παίσιος απλά έκανε αναπαραγωγή των λεγόμενων του Αιτωλού,που όμως δεν υπάρχει απόδειξη ότι ήταν δικές του καθώς στις διδασκαλίες του δεν παρουσίασε τις προφητείες του και αυτό είναι λίγο περίεργο..

Άρα έχουμε και λέμε..Έχουμε τον Παίσιο ως άλλο παπαγαλάκι να δίνει προφητείες που δεν ήταν δικές του αλλά του Κοσμά του Αιτωλού,που όμως τις έβγαλε ο μητροπολίτης Καντιώτης και όχι ο ίδιος ο Κοσμάς,οι οποίες προφητείες του Κοσμά του Αιτωλού επιβεβαιώνουν τον Νοστράδαμο ο οποίος έζησε μερικούς αιώνες νωρίτερα από το Κοσμά τον Αιτωλό πόσο μάλλον τον Παίσιο..
Και όμως αυτό φαίνεται λογικό στα λαμπρά μυαλά των θρησκόληπτων.Αλλά το αξιοπερίεργο είναι ότι της υποστηρίζουν και άνθρωποι οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με την θρησκεία και τι εννοώ..πόσοι ξέρουν το Πιστεύω απ'έξω;; Να είσαι σωστός και να ζεις σύμφωνα με τις επιταγές της θρησκείας,να πω ναι,ο άνθρωπος αυτό πρεσβεύει και θα σταματήσω εκεί,αλλά να μου το παίζεις δήθεν θρήσκος και να μην ξέρεις τι προσανατολισμό έχει το ιερό είναι λίγο παράλογο..

Μα είναι ποτέ δυνατόν να ελπίζεις να βγουν αληθινά τα όσα καταστροφικά αναγράφονται σε αυτές;; Αλλά βέβαια για να μας στέλνει ο Θεός πολέμους ξέρει τι κάνει,όπως ήξερε και κατά τον Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος λίγο πολύ έλεγε ότι η Τουρκοκρατία ήταν ευλογία Θεού για την Ελλάδα και κάπου εκεί δεν σου έρχεται μόνο μια κεραμίδα στο κεφάλι αλλά ολόκληρη η κεραμοσκεπή..Και 300 χρόνια αργότερα συνεχίζουν να μαζεύουν τα ασυμμάζευτα..Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινάνε θα αναρωτιέμαι αν υπάρχει Θεός..Αλλά μάλλον πάλι ξέρει τι κάνει...

Δεν ήθελαν και πολύ οι μετέπειτα έμποροι της πίστης και με την σειρά τους τις καπηλεύτηκαν και αυτοί και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου ακόμα το εμπόριο της πίστης και ψεύτικων ελπίδων καλά κρατεί..

Οι προφητείες που παρουσίασε ο μητροπολίτης Καντιώτης,αμφίβολες για την εγκυρότητα τους και την απόδοση τους στο Κοσμά τον Αιτωλό βγήκαν σε μια εποχή παρόμοια με αυτή που ζούμε τώρα,φόροι,δικτατορία προ των πυλών,μην μου πείτε ότι η χούντα εμφανίστηκε 15 χρόνια μετά το βιβλίο του μητροπολίτη...Θυμηθείτε πόσα χρόνια μιλάμε εμείς ότι ζούμε μια μια ''χούντα'',τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια δεν ακούω κάτι άλλο.Οι εποχές δεν άλλαξαν και πολύ,ορίστε γιατί λοιπόν επιμένουν με τις προφητείες και θα επιμένουν για καιρό..Εμπόριο,εμπόριο και τίποτα άλλο..

Επιβίωση του μυαλού

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με τεράστιες ποσότητες πληροφοριών από τα κανάλια, το ραδιόφωνο, το Internet ή και από συζητήσεις με άλλους. Δυστυχώς όμως, ειδικά σήμερα, αυτή η υπερπληροφόρηση δεν μας εγγυάται και σωστή πληροφόρηση/ενημέρωση. Το κάθε μέσο διαχέει την πληροφορία, έτσι όπως αυτό θέλει ή του έχουν υποδείξει. Ακόμα χειρότερα, μπορεί η ίδια η πληροφορία να είναι ψευδείς ή παραπλανιτική. Αρκεί να ανοίξουμε την τηλεόραση και αμέσως καταλαβαίνουμε για τι μιλάμε.

Αφού λοιπόν δεν γίνεται καμία διασταύρωση της πληροφορίας, από αυτούς που θα έπρεπε, τότε πρέπει να την κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Ας δούμε λοιπόν ορισμένους τρόπους, με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε ένα φιλτράρισμα όχι μόνο των πληροφοριών/ειδήσεων, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων που μας τις δείνουν.

Καταρχάς ο πρώτος και ο πιο άμεσος τρόπος, είναι να θέσουμε την πληροφορία υπό αμφισβήτηση. Με το που ακούσουμε την πληροφορία, αν θέσουμε τα απλά ερωτήματα τι, που , πως, ποτε, ποιος, αμέσως μπορούμε να καταλάβουμε την ακρίβεια της πληροφορίας. Συνήθως όταν ακούμε κάτι από τον οποιονδήποτε, δεν το εξετάζουμε και απλά το δεχόμαστε, ειδικά όταν το ακούμε από την τηλεόραση ή το Internet.

Πληροφορίες που έρχονται από δεύτερο και τρίτο χέρι/στόμα, απλά θεωρείστε τις ψευδείς ή έστω ότι δεν είναι δυνατόν να επαληθευτούν. Μου είπε ένας, που του είπε ένας άλλος, ότι θα γίνει αυτό και ο αδερφός του ξάδερφου, του μπατζανάκι μου… τρέχα γυρευόπουλε.

Εξετάστε το ποιόν αυτού που σας δίνει την πληροφορία. πχ γενικά θεωρείτε έγκυρος; έχει κάποια καλή/κακή φήμη; έχει συμφέρον; Μια παροιμία λέει “δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι”, οπότε αν μπορούμε να κοιτάξουμε τον περίγυρω αυτού που μας δίνει την πληροφορία, μπορούμε στο περίπου να καταλάβουμε, αν είναι “βρωμιάρης/λαδιάρης” ή όχι και συνεπώς αυτά που λέει.
Η αλήθεια συνήθως δεν βρίσκεται ούτε 100% στην μια πλευρά, ούτε στην άλλη, αλλά κάπου στην μέση και συνήθως είναι διαφορετική από ότι φαίνεται. Για παράδειγμα οι Αμερικανοί, κατηγορούν τους Β.Κορεάτες για διάφορα και αυτοί με την σειρά τους λένε τα ίδια και προκαλούν. Για εμάς τους κοινούς θνητούς, αυτό σημαίνει ότι κάτι άλλο παίζει και δεν είναι έτσι όπως δείχνουν να είναι.
Μια άλλη παροιμία λέει ότι “όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι”. Εκτός από αυτό που σημαίνει η παροιμία, εγώ θα προσέθετα ότι αν μια πληροφορία φαίνεται να είναι πολύ σημαντική και κυκλοφορεί ως εμπιστευτική, αλλά έχει καταλήξει να την γνωρίζουν οι πάντες, τότε είναι μούφα και το πιθανότερο είναι να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Παραδείγματα πολλά, ειδικά τον τελευταίο καιρό.

Γενικά… στην αστρονομία όταν ψάχνουν να βρουν ένα πλανήτη ο οποίος δεν φαίνεται, τότε κοιτάζουν να δουν τι επίδραση έχει στα γύρω σώματα και εφόσον δουν κάποια επίδραση (πχ βαρυτική έλξη) τότε επαληθεύεται η αναζήτηση τους. Έτσι και εμείς, αφού δεν μπορούμε να βρούμε απ’ευθείας την αλήθεια, τότε θα πρέπει να κοιτάζουμε τριγύρω από αυτήν και φυσικά όχι μόνο με τις πέντε αισθήσεις μας, που πολλές φορές μας ξεγελούν, αλλά και με το μυαλό και την καρδιά. Και όποιος κατάλαβε… κατάλαβε…

Ανεργία & ψυχική υγεία

Η σχέση ανεργίας & ψυχικής υγείας είναι διττή :
1. Από τη μία η μακροπρόθεσμη ανεργία μπορεί να έχει ψυχικές επιπτώσεις που να εκδηλώνονται ως κλινικά σημαντικές διαταραχές
2. και από την άλλη οι ψυχικές διαταραχές μπορεί να έχουν ως συνέπεια την ανεργία. Αυτό μπορεί να συμβαίνει με δύο τρόπους. Αφενώς μέσω της μείωσης της λειτουργικότητας του ατόμου και αφετέρου λόγω του στίγματος.

Για να κατανοήσουμε την πρώτη περίπτωση θα ήταν βοηθητικό να φανταστούμε τον εαυτό μας στη θέση ενός άνεργου.Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανέργων σίγουρα θα βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση ευκαιριών εργασίας, κάτι που από μόνο του προκαλείάγχος και μάλιστα αυξανόμενο όσο η αναζήτηση αποβαίνει άκαρπη. Παράλληλα ο άνεργος αντιμετωπίζει (συνήθως) οικονομικό πρόβλημα διαβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να δυσκολεύεται ακόμα και να εζυπηρετήσει βασικές ανάγκες όπως το φαγητό. Ενδέχεται να υπάρχει οικονομική εξάρτηση από τους γονείς του, κάτι αρκετά συχνό όπως είναι διαμορφωμένη η ελληνική οικογένεια σήμερα. Η αδυναμία του να τα βγάλει πέρα μόνος του είναι διαρκής στρεσσογόνος παράγοντας και χτύπημα στην αυτοπεποίθησή του. Ο άνεργος έχει την πεποίθηση ότι όσο δεν εργάζεται,δεν έχει την επιλογή να ξεκινήσει δική του οικογένεια.

 Η παρατεταμένη ανεργία ενδέχεται να προκαλέσει μείωση της ενεργητικότητας, των κινήτρων, των ενδιαφερόντων, της κοινωνικότητας και ουσιαστικά να οδηγήσει σε μιακαταθλιπτική ή δυσθυμική διαταραχή. Ο άνεργος δεν απολαμβάνει ίσως το κυριότερο όφελος της εργασίας: την παραγωγή και συνεισφορά έργου σε συνδυασμό με μια αίσθηση προσωπικής αξίας και την ανάπτυξη της δημιουργικότητάς του. Η επίπτωση αυτή ελαττώνει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες εξεύρεσης εργασίας, καθώς επεισέρχεται πλέον ο παράγοντας της έλλειψης ζήτησης αυτής εκτός από την έλλειψη προσφοράς. Η πιθανότητα για έναν άνεργο να αναζητήσει παράνομους τρόπους άντλησης εσόδων είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς έχει νιώσει την απελπισία και το αδιέξοδο. Επίσης πολύ μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα για έναν άνεργο να αναζητήσει νόημα και ικανοποίηση στο φαύλο δρόμο της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Η ξαφνική απώλεια της εργασίας μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση μιας οικογένειας (διαζύγιο). Η απότομη επιδείνωση των συνθηκών ζωής ενός ατόμου, που ενδέχεται να προκαλέσει η απώλεια της εργασίας, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά (αυτοκτονία ή απόπειρα), ειδικά εάν χαρακτηρίζεται από παρορμητική συμπεριφορά ή/ και μειωμένες αντοχές στο στρες.

 Εξετάζοντας τη δεύτερη περίπτωση πρέπει να πούμε ότι μια ψυχική διαταραχή ενδέχεται να περιορίσει την εργασιακή λειτουργικότητα του ατόμου συνήθως ανάλογα με τη βαρύτητά της. Παρ’ ολ’ αυτά κάποια στιγμή η πλειοψηφία των ασθενών μέσω μιας πολυεπίπεδης θεραπείας θα παρουσιάζει ικανότητα για εργασία. Μάλιστα η εργασιακή απασχόληση των ψυχικά ασθενών αποτελεί παράγοντα σταθεροποίησης και βελτίωσης της ποιότητας της ζωής τους. Ακούγεται ως φυσικό επακόλουθο σε μια κοινωνία που τα ποσοστά ανεργίας ειδικά στους νέους έχουν «πιάσει ταβάνι», να μην μπορεί να βρει δουλειά κάποιος με ιστορικό ψυχικής διαταραχής. Γιατί όμως? Λόγω του στίγματος. Η προκατάληψη και η εργασιακή απόρριψη που βιώνουν οι ψυχικά ασθενείς είναι διαχρονικό και όχι πρόσφατο λόγω της κρίσης φαινόμενο και συμβάλλει αρνητικά στην ομαλή διαβίωσή τους, ενώ αποτελεί παράγοντα υποτροπής της νόσου.

 Τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνονται από έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αλληλεπίδραση ανεργίας και ψυχικής υγείας είναι διαρκής δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο, η διέξοδος από τον οποίο δεν πρέπει να θεωρείται εύκολη. Αποτελεί κοινοτυπία να τονιστεί η ισχυρή ανάγκη καταπολέμησης της ανεργίας. Ίσως όμως δεν είναι και τόσο κοινότυπο να επισημανθεί ότι μια αλλαγή της νοοτροπίας που κυριάρχησε στον ελληνικό πληθυσμό τις τελευταίες δεκαετίες θα μπορούσε, είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα, να επιφέρει θετικά αποτελέσματα τόσο στον τομέα της ανεργίας όσο και σε άλλους πολύπαθους κοινωνικούς τομείς.

Το IQ είναι μύθος - Υπερβολικά σύνθετη η ανθρώπινη ευφυία

Η ανθρώπινη ευφυΐα δεν μετριέται με έναν μόνο δείκτη, διαπιστώνει νέα μελέτη ανατρέποντας τα νοητικά δεδομένα

Μελέτη ανατρέπει τα δεδομένα αποδεικνύοντας ότι ο δείκτης IQ δεν μπορεί να «μετρήσει» μόνος του την ανθρώπινη νοημοσύνη

Ως έννοια τον έχουμε τοποθετήσει πολύ ψηλά και ως αριθμό όλοι θα θέλαμε να τον έχουμε όσο γίνεται ψηλότερο. Παρ’ όλα αυτά ο δείκτης νοημοσύνης – το περίφημοIQ – φαίνεται ότι τελικά δεν αντιπροσωπεύει αυτό που νομίζαμε. Η μεγαλύτερη μελέτη που έχει γίνει ποτέ ως σήμερα κατέληξε ότι η ανθρώπινη ευφυΐα είναι υπερβολικά σύνθετη ώστε να μπορεί να μετρηθεί μόνο με μια παράμετρο.

Αντ’ αυτής προτείνει την εκτίμηση του «δυναμικού» του μυαλού μας μέσα από τρεις διαφορετικές συνιστώσες – τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τη συλλογιστική και τη λεκτική ικανότητα. Και φέρνει τα πάνω κάτω στην αντίληψη που είχαμε ως τώρα για τη νοημοσύνη μας.

Η ευφυΐα δεν είναι μόνο μια
Τα τεστ IQ χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες για τη μέτρηση της ανθρώπινης νοημοσύνης – λαμβάνονται μάλιστα συχνά υπόψη στην αξιολόγηση υποψηφίων προς κάλυψη διαφόρων θέσεων ή μπορούν να χαρίσουν το λεγόμενο «πιστοποιητικό ευφυΐας» της Mensa. Παρ’ όλα αυτά η νέα μελέτη υποστηρίζει ότι είναι θεμελιωδώς λανθασμένο γιατί δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι το ανθρώπινο μυαλό είναι ιδιαίτερα σύνθετο και αποτελείται από πολλά διαφορετικά «συστατικά».
«Τα αποτελέσματα καταρρίπτουν μια για πάντα την ιδέα ότι ένα μόνο μέτρο νοημοσύνης, όπως το IQ, αρκεί για να συλλάβει όλες τις διαφορές της γνωσιακής ικανότητας που βλέπουμε στους ανθρώπους» δήλωσε ο δρ Ρότζερ Χάιφιλντ, πρώην διευθυντής του «New Scientist», νυν διευθυντής εξωτερικών υποθέσεων του Μουσείου Επιστημών του Λονδίνου και αρθρογράφος της «Telegraph», και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Neuron».
«Όλοι μπορούμε να σκεφτούμε ανθρώπους που είναι κακοί στη συλλογιστική αλλά έχουν εξαιρετική μνήμη ή εκπληκτική ικανότητα στον λόγο. Τώρα, μια για πάντα, μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει ένα μεμονωμένο μέτρο όπως το IQ που να συλλαμβάνει όλη τη νοημοσύνη που βλέπουμε στους ανθρώπους» πρόσθεσε ο δρ Χάιφιλντ.

Η μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ
Η έρευνα, με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου του Δυτικού Τορόντο στον Καναδά, έγινε online από τις ιστοσελίδες του «New Scientist», της «Telegraph» και του «Discovery» το 2010 και προσέλκυσε την – απρόσμενη, όπως λένε οι ειδικοί – συμμετοχή 110.000 ατόμων. Από αυτές τις συμμετοχές 44.600 κρίθηκαν κατάλληλες για να περιληφθούν στο δείγμα προς μελέτη – το μεγαλύτερο που έχει εξεταστεί ποτέ.

Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε 12 τεστ συλλογιστικής, σχεδιασμού, μνήμης και προσοχής και σε ερωτήσεις σχετικά με τις προσωπικές τους συνήθειες και προτιμήσεις. Αναλύοντας τις απαντήσεις οι ερευνητές είδαν ότι η νοημοσύνη εμφανίζεται στους ανθρώπους με διάφορες εκφάνσεις και ότι είναι αδύνατον να αξιολογηθεί με βάση ένα και μόνο μέτρο. Αντιθέτως, τουλάχιστον τρεις δείκτες φάνηκαν να απαιτούνται για κάτι τέτοιο: η βραχυπρόθεσμη μνήμη, η ικανότητα διατύπωσης λογικών συλλογισμών και η ικανότητα χειρισμού της γλώσσας.

Στη συνέχεια οι επιστήμονες εξέτασαν στον εγκεφαλικό τομογράφο 16 συμμετέχοντες και είδαν ότι τα τρία αυτά χαρακτηριστικά συνδέονται με τρία ξεχωριστά κυκλώματα του εγκεφάλου – δηλαδή τρία διαφορετικά πρότυπα νευρωνικής δραστηριότητας. «Το βασικό συμπέρασμα είναι: γνωσιακά, αυτό που κάνει το ένα άτομο να διαφέρει από ένα άλλο – αυτό που συχνά αποκαλούμε νοημοσύνη – είναι υπερβολικά σύνθετο για να το συνοψίσουμε σε έναν μεμονωμένο παράγοντα – τον δείκτη IQ» τόνισε ο καθηγητής Έιντριαν Οουεν, από το Ινστιτούτο Εγκεφάλου και Νου του Πανεπιστημίου του Δυτικού Τορόντο, επικεφαλής της μελέτης.

Μισώ τους αδιάφορους

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.

Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.

Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;

Μισώ τους αδιάφορους και γι αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι αυτό που έκανε και ειδικά γι αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.

Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».

Αντόνιο Γκράμσι

Γυάλινο σπίτι… αναπτύσσεται γύρω από ένα δέντρο!

Δεν έχει τοίχους, μοιάζει με έναν τεράστιο κύλινδρο που δεσπόζει στο κέντρο ενός δάσους, ενώ με μια πιο προσεκτική ματιά ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι η δομή αγκαλιάζεται στο εσωτερικό της από ένα δέντρο, που αναπτύσσεται στους ορόφους του με τρόπο φυσικό.

Ο λόγος για μια εντυπωσιακή κατοικία στο Καζακστάν που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Aibek Almasov, και ετοιμάζεται να κατασκευαστή για λογαρισμό ενός ιδιώτη, με το κόστος της να ανέρχεται περίπου στα 375.000 δολάρια. Πρόκειται για μια τετραώροφη δομή που έχει κυλινδρικό σχήμα, ενώ κάθε όροφος περιλαμβάνει τα απαραίτητα έπιπλα σε μίνιμαλ σχεδιασμό. Η κατοικία βρίσκεται στο κέντρο ενός δάσους από έλατα, προσφέροντας πλήρη ενσωμάτωση στη φύση…