Ο Μύθος της Λεμονιάς

Ήταν κάποτε ένα όμορφο δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν φουντωτό και είχε  πολύ γλυκούς και ωραίους ροδοκόκκινους καρπούς. Όποιος περνούσε από εκεί σταματούσε και το θαύμαζε. Το δέντρο που έβλεπε στα μάτια όλων τον θαυμασμό καμάρωνε και άρχισε να το παίρνει πάνω του. Σιγά σιγά έγινε ένα πολύ φαντασμένο  και κακό δέντρο. Σκέφτηκε να μην ξαναφήσει κανέναν να κόψει τους καρπούς του. Και αποφάσισε να  βγάλει στα  κλαδιά του μεγάλα και δηλητηριώδη αγκάθια για να μην μπορεί να το πλησιάσει κανείς.  Οι καρποί του σάπιζαν και έπεφταν κάτω άχρηστοι πια αφού τα κρατούσε πάνω μέχρι να χαλάσουν τελείως.
 

Όποιοι περαστικοί δοκίμαζαν να κόψουν από τους όμορφους αυτούς καρπούς αμέσως τους τρύπαγε με τα αγκάθια του και τους έπρηζε το χέρι με το δηλητήριο του. Μια μέρα πέρασε από εκεί η Θεά της σοφίας, η Αθηνά και κάθισε  δίπλα από το όμορφο δέντρο και το κοίταζε. Ένα παιδί που έπαιζε εκεί κοντά θέλησε να κόψει ένα φρούτο για  να φάει. Το κακό και αλαζονικό δέντρο έβγαλε αμέσως τα αγκάθια του και τρύπησε με δύναμη το παιδί. Το παιδάκι τρόμαξε όταν είδε το μικρό του χεράκι να τρέχει αίμα, αλλά και  από τον πόνο  που ένοιωσε με το τσίμπημα. Όταν άρχισε το χέρι να πρήζεται έβαλε τα κλάματα. 

 

Ή θεά Αθηνά μεταμορφώθηκε τότε σε μια γριούλα και πήγε κοντά του. Σώπα, του λέει παιδάκι μου δώσε μου το χεράκι σου να του βάλω μια αλοιφή με βότανα και θα σου περάσει αμέσως. Πράγματι το φάρμακο έδρασε αμέσως, το αίμα σταμάτησε όπως και ο πόνος και το πρήξιμο από το τσίμπημα έφυγε. Το παιδί ανακουφίστηκε και τράβηξε τον δρόμο για το σπίτι του. Η γριά τώρα πήγε κάτω από το δέντρο και άρχισε να του μιλάει. Άφησε με να κόψω δέντρο από τους καρπούς σου, πεινάω του είπε. Το δέντρο άρχισε να γελάει δυνατά και να λέει, σιγά να μην δώσω σε μια τόσο άσχημη γριά να φάει τον όμορφο καρπό μου. Και σε ποιόν δίνεις τον καρπό σου δεντράκι μου; ρώτησε πάλι η γριούλα, αν ήμουν όμορφη θα με άφηνες να κόψω; Όχι βέβαια απάντησε με θράσος το φαντασμένο δέντρο, δεν κάνω τους καρπούς και τους φροντίζω τόσο  πολύ για να τους κόβετε εσείς. 

Η γριούλα θύμωσε πολύ και χτύπησε κάτω το μπαστουνάκι που κρατούσε. Αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη κοπέλα που δεν ήταν άλλη από την Θεά Αθηνά. Φαντασμένο δέντρο από σήμερα θα αλλάξεις καρπούς και από γλυκούς θα βγάζεις ξινούς και το χρώμα τους θα είναι πράσινο σαν την κακία σου και μετά θα κιτρινίζει όπως το μίσος σου, του είπε και εξαφανίστηκε. Το δέντρο μετά την κατάρα άρχισε να μεταμορφώνεται, έπεσαν όλα τα αγκάθια του και οι καρποί του έγιναν πράσινοι και όταν ωρίμαζαν κίτρινοι.

Μια μέρα  πέρασε ένας χωρικός και βλέποντας το περίεργο αυτό δέντρο, έκοψε ένα καρπό και το δοκίμασε. Μόλις το έφαγε ξινίστηκε πολύ και το έφτυσε αμέσως. Το δέντρο άρχισε να κλαίει ήταν απαρηγόρητο. Τα φυλλαράκια του άρχισαν να μαραζώνουν και να κιτρινίζουν από την στεναχώρια του. Έφτασε κοντά στον θάνατο και όλη την ώρα έλεγε πόσο πολύ μετάνιωσε, που ήταν κακό και δεν άφηνε τους ανθρώπους να φάνε τους όμορφους καρπούς τους. Είχε βλέπετε καταλάβει και μετάνιωσε για την αλαζονεία του. Η Θεά Αθηνά είδε ότι μετανόησε και ένα πρωί πάει κοντά του και του λέει, επειδή είδα ότι μετάνιωσες θα σου φτιάξω λιγάκι τους καρπούς σου. Από τώρα και στο εξής θα βγάζεις ένα πολύ ωραίο άρωμα που θα ξεχωρίζει από τα αρώματα των άλλων δέντρων. Θα σε ονομάσω Λεμονιά που θα πει μετανιωμένος στην γλώσσα των Θεών και θα γίνεις ξακουστή παντού. Όλοι οι άνθρωποι θα θέλουν τους καρπούς σου. Τα φαγητά τους θα τα νοστιμίζουν οι καρποί σου.

 

Πράγματι το λεμόνι το δοκίμασε  για πρώτη φορά πειραματικά,  μια γυναίκα στο φαγητό της επειδή είχε ωραία μυρωδιά, ήταν μια σούπα και της πήγαινε πολύ ο χυμός του λεμονιού. Όσοι έφαγαν από αυτή την σούπα τρελάθηκαν από την νοστιμιά. Και έτσι γρήγορα μαθεύτηκε η χρήση του δέντρου λεμονιά. Όλοι οι άνθρωποι έκοβαν και αγόραζαν τα λεμόνια. Ταξίδεψε σε όλη την γη η φήμη του δέντρου με τους ωραίους και ωφέλιμους καρπούς.  Και έτσι άρχισαν να το φυτεύουν στους κήπους και στα χωράφια αφού έγινε απαραίτητο  πια στους ανθρώπους.  Η λεμονιά τώρα ήταν χαρούμενη που έγινε επιτέλους ένα χρήσιμο και αγαπημένο δέντρο για όλους.

Σημαντικές Ερωτήσεις – Σημαντικές Απαντήσεις

Ένα από τα πιο σίγουρα πράγματα που μπορείς να γνωρίζεις και δεν χρειάζεται να κάνεις καμία ερώτηση, είναι πως ότι γνωρίζεις σήμερα μπορεί να αποδειχθεί ξεπερασμένο την επόμενη στιγμή. Ποτέ δεν μπορείς να καταλήξεις σε ένα σίγουρο και ασφαλές συμπέρασμα σχετικά με αυτά που ήδη γνωρίζεις. Άρα το μόνο “σίγουρο” και “ασφαλές” λιμάνι είναι το λιμάνι των ερωτήσεων. Των Σημαντικών Ερωτήσεων και για να εξελιχθείς, για να αναπτύξεις την γνώση σου, είναι απαραίτητο να πατήσεις πάνω στις απαντήσεις των γιγάντων του χθες και του σήμερα.

Όπως έλεγε ο Νεύτων “Το ότι εγώ είχα το προνόμιο να δω μακρύτερα απ’ όλους, είναι επειδή πάτησα σε ώμους γιγάντων”. Ότι ο Πλάτωνας θεωρείται μεγάλος φιλόσοφος, είναι επειδή πάτησε στους ώμους του γίγαντα Πυθαγόρη.  Μόνο με πολλές Σημαντικές Ερωτήσεις, με την αμφισβήτηση των “αληθειών” ειδικά των “μοναδικών αληθειών”- πόσο οξύμωρο είναι αυτό! – που θεωρούνται δεδομένες την οποιαδήποτε χρονική στιγμή μπορεί να προοδεύσει ο ανθρώπινος νους.

Ρώτησες ποτέ τον εαυτό σου; Γιατί οι άνθρωποι συνεχίζουμε να δημιουργούμε την ίδια πραγματικότητα αφού μπορούμε να δημιουργήσουμε οποιαδήποτε άλλη θέλουμε; Γιατί δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια άλλη πιο ανθρώπινη και υγιή ζωή; Ναι κάποιοι -οι γνωστοί επικυρίαρχοι- μας εμποδίζουν, αλλά κι εμείς δεν κάνουμε και τίποτε σημαντικό. Γιατί συνεχίζεις να έχεις την ίδια δουλειά, τις ίδιες σχέσεις; Γιατί ξαναζούμε ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια μονότονα και πληκτικά μέχρι τον θάνατο; Πως αλλάζει αυτό; Αλλάζει;

Ο ορισμός της σχιζοφρένειας είναι να κάνεις τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο τρόπο και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Παρ ολ’ αυτά οι άνθρωποι αυτό ακριβώς κάνουν. Πως περιμένεις να αλλάξεις το οτιδήποτε, αν κάνεις τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο συνεχώς; Αν έχεις τις ίδιες πεποιθήσεις παγ(ι)ωμένα και μάλιστα σκοτώνεις γι αυτές τις ανακρίβειες που σε έπεισαν να πιστεύεις υπνωτισμένα; Αυτή η σιγουρία χωρίς ίχνος αμφιβολίας είναι που σε σκοτώνει.

Εδώ, όταν βρίσκεσαι στα βαλτώδη πράσινα νερά του θανάτου της επανάληψης και της σχιζοφρενούς στασιμότητας -αν έχεις ίχνος ανθρωπιάς και νου- έρχεται το θέμα των Σημαντικών Ερωτήσεων. Είναι Σημαντικές αυτές οι Ερωτήσεις επειδή θα σου ανοίξουν τον ορίζοντα σε μια διαφορετική πραγματικότητα, σε ένα ευρύτερο οπτικό πεδίο δυνατοτήτων και σε περισσότερες ευκαιρίες. Αυτές οι ευκαιρίες εμφανίζονται με την μορφή ερωτήσεων επειδή προέρχονται από την άλλη πλευρά αυτού που ήδη σου είναι γνωστό και για να πας εκεί σημαίνει Αλλαγή, Δράση και Κίνηση στο Άγνωστο.

Οι Σημαντικές Ερωτήσεις είναι η γέφυρα που συνδέει το γνωστό με το άγνωστο, μέχρι αυτό να γίνει γνωστό … και πάντα υπάρχει μπροστά το άγνωστο.

Γιατί μπαμπά -Ρώτησε ο πιτσιρίκος τον μπαμπά του- η λάμπα ανάβει όταν πατάς τον διακόπτη και δεν ανάβει ποτέ μόνη της;– Δεν ξέρω, απαντά ο μπαμπάς. Αργότερα ο πιτσιρίκος ρωτάει – Γιατί μπαμπά τα αεροπλάνα πετούν στον ουρανό και οι άνθρωποι δεν μπορούν να πετάξουν;-Δεν ξέρω, απαντά ξανά ο μπαμπάς. Τι είναι μπαμπά η βαρύτητα; ξαναρωτά ο μικρός. Δεν ξέρω απαντά πάλι ο μπαμπάς. Στο τέλος ο πιτσιρίκος λέει -Μπαμπά ξέρω πως σε κουράζω δεν θα σε ρωτήσω ξανά τίποτα. -Όχι, του απαντά ο μπαμπάς, δεν με κουράζεις, άλλωστε αν δεν ρωτάς πως θα μάθεις και αν δεν ρωτάς τον πατέρα σου ποιος θα σου τα μάθει σωστά. Να ρωτάς και να ακούς προσεκτικά για να μαθαίνεις.!!!

Διασκεδαστικό και αληθινό. Πέρα από το αστείο της ιστορίας, θυμήσου πως όταν ήσουν μικρός όλο ρωτούσες “Γιατί;” και “Πως;” και “Τι;” και “Πότε;” ήθελες όλο ενδιαφέρον και πραγματική περιέργεια να τα μάθεις όλα. Μπορείς να θυμηθείς και να ξανανιώσεις τις ερωτήσεις αλλά και τα συναισθήματα εκείνης της εποχής; Ποιά η διαφορά ανάμεσα στο τότε και στο τώρα; Αυτές είναι μερικές καλές ερωτήσεις!

Τότε σου άρεσε το ταξίδι, το μυστήριο, το άγνωστο, σε μάγευε σε ξετρέλαινε και άσχετα αν έπαιρνες η όχι απαντήσεις εσύ συνέχιζες να ρωτάς. Σου άρεσε το ταξίδι. Η κάθε μέρα ήταν γεμάτη νέες αποκαλύψεις και νέες ερωτήσεις. Συνεχίζεις να ρωτάς με το ίδιο πάθος ή όχι; Έχεις ακόμη την ίδια περιέργεια για νέες ανακαλύψεις; Η διασκέδαση και η χαρά είναι ακόμη βασικό συστατικό στο ταξίδι της ζωής σου, της εργασίας σου, της καθημερινότητας σου; Λοιπόν σήμερα εδώ ας έχουμε μερικές σημαντικές ερωτήσεις κι ας εξερευνήσουμε το μυστήριο τους και ίσως ξαναθυμηθούμε μαζί τον πιτσιρίκο που πιστεύω είναι πάντα πρόθυμος για άλλη μια εξερεύνηση, για άλλη μία ερώτηση.

Ποιό Είναι Το Ένα Σίγουρο Πράγμα Που Γνωρίζεις Σίγουρα; Υπάρχει κάτι τέτοιο; Θέτοντας στον εαυτό σου μερικά βαθιά και σημαντικά ερωτήματα ανοίγεις νέους δρόμους στον κόσμο σου. Κάνεις την ζωή σου, την καθημερινότητα σου συναρπαστική, περιπετειώδη, πιο χαρούμενη. Πιθανόν να μην δώσεις αμέσως απαντήσεις ή οι απαντήσεις σου να σε ξαφνιάσουν, να μην σου αρέσουν ή να μην λύσεις άμεσα κανένα μυστήριο, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο, ο σκοπός των ερωτήσεων, ειδικά των σημαντικών, είναι ν’ ανοίξουν νέους ορίζοντες στην σκέψη σου, να κάνουν τις συνάψεις να χορέυουν σε ξέφρενο ρυθμό με την *σεροτονίνη να απλώνεται σ’ όλοκληρο το σώμα σου, είναι ένα ταξίδι ανακαλύψεων, μια πρόκληση για περιπέτεια. Άλλωστε μην ξεχνάς πως …Στις Μεγάλες Απαντήσεις φτάνεις από αυτά που Δεν Ξέρεις, και φτάνεις, κάνοντας Μεγάλες Ερωτήσεις.

Ο Προπομπός Της Γνώσης: Φυσικά γνωρίζω, όπως και εσύ, πως η κοινωνία δομημένη πάνω σε –ισμούς, μας αποτρέπει από το να κάνουμε σημαντικές ερωτήσεις και ακόμη χειρότερα μας αποτρέπει από το να δίνουμε δικές μας απαντήσεις. Σε όλες τις πιθανές ή απίθανες ερωτήσεις μας, υπάρχει πάντα ένα πακέτο απαντήσεων-κονσέρβα έτοιμο προς διάθεση και χρήση. Χρειάζεται θάρρος να δώσεις δικές σου απαντήσεις και ακόμη μεγαλύτερο θάρρος να ζήσεις σύμφωνα με αυτές. Παρ’ όλα αυτά οι ερωτήσεις είναι ο προπομπός της γνώσης η πρώτη αιτία σε όλη την ιστορία των αποκαλύψεων και ανακαλύψεων της ανθρωπότητας.

Αυτό που κάνει την ζωή γοητευτικά μυστηριώδη δεν είναι ότι πρέπει να την καταλάβεις η να ξέρεις τα πάντα, γι αυτήν, κάθε άλλο, αλλά το να την απολαμβάνεις και να Ζεις μέσα στο μυστήριο που την περιβάλει. Αυτό το μυστήριο είναι που την κάνει μαγική, γοητευτική, πονηρή, δυνατή, άκαμπτη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ζωή είναι θηλυκό.

Όταν κάνεις ερωτήσεις ανοίγεις την πόρτα του χάους, του μυστήριου, του άγνωστου και του απρόβλεπτου. Την στιγμή που κάνεις την ερώτηση και αφού δεν γνωρίζεις την απάντηση τότε εκτίθεσαι σε όλες τις πιθανές απαντήσεις. Κάνοντας μια ερώτηση είσαι έτοιμος να πάρεις μια απάντηση που δεν θέλεις η που δεν συμφωνείς η που δεν ταιριάζει σε αυτά που ήδη ξέρεις. Τι γίνετε αν σου δημιουργήσει αναστάτωση και σε βγάλει έξω από τα ασφαλή και σίγουρα τείχη που έκτισες ή άφησες να σου χτίσουν, με μαεστρία γύρω σου; Μήπως αυτά τα τείχη δεν τα έκτισες εσύ; Πολλές ερωτήσεις προκύπτουν κι ακόμη δεν ξεκίνησες καν …και τι θα γίνει αν οι απαντήσεις σου δημιουργούν αναστάτωση ή σε βγάλουν έξω από τα επίπλαστα όρια που μόνος σου άφησες να μπουν στην ζωή σου; Χμ! ζόρικο έτσι;

Δεν Ρωτάς Γιατί Φοβάσαι Την Απάντηση: Ξέρεις τι σε κρατάει μακριά από σημαντικές ερωτήσεις; Εδώ υπάρχει μια απάντηση. Ο Φόβος. Ο πανανθρώπινος Φόβος για το άγνωστο για το μυστήριο. Ο φόβος πως η απάντηση θα σε ξεβολέψει από τα εύκολα, τις συνήθειες σου, τα σίγουρα, άσχετα αν αυτά που αποκαλείς ασφάλεια και σιγουριά είναι ο ζωντανός θάνατος σου. Δεν χρειάζεται να σου πω, ό,τι όλες αυτές οι λέξεις που θεωρείς σημαντικές, είναι που σε έφεραν στην θέση να χρειάζεσαι επειγόντως μερικές καλές Σημαντικές Απαντήσεις.

Τελικά το να κάνεις μια Σημαντική Ερώτηση δεν θέλει εξυπνάδα, θέλει γενναιότητα. Ας δούμε τι είναι μια μεγάλη ερώτηση και γιατί χρειάζεται γενναιότητα. Μια σημαντική ερώτηση δεν αφορά απαραίτητα τα μεγάλα μυστήρια της ζωής, όπως, ποιός είμαι στην πραγματικότητα; Που πάω όταν πεθάνω; και άλλα αντίστοιχα.

Μπορεί να αφορά κάτι σαν “Να επενδύσω στις μετοχές της .. ή της … τι συμφέρει περισσότερο;” η “Να πάω να τελειώσω εκείνα τα Γαλλικά που με ταλαιπωρούν από το σχολείο;” η ” Γιατί οι πωλήσεις μου αυτό τον μήνα είναι τόσο κάτω; τι φταίει;” η “Τι θα γίνει αν μιλήσω στην Αγγελική για να βγούμε απόψε; Θα θέλει; Τι θα μου πει άραγε;” Ανακάλυψα πρόσφατα πως αυτή η τελευταία ερώτηση μπορεί να φέρει έναν άντρα σε κατάσταση κρίσης και πανικού. Πραγματικά κάποιες ερωτήσεις για κάποιους ανθρώπους χρειάζονται όχι μπράτσα αλλά γενναιότητα.

Γιατί Δεν Κάνουμε Σημαντικές Ερωτήσεις Αφού Είναι Τόσο Σημαντικό; Κάνοντας αυτές τις ερωτήσεις ή και χιλιάδες ακόμη θα μπορούσες να αλλάξεις την ζωή σου, να της δώσεις μια νέα πιο ενδιαφέρουσα ή πιο διασκεδαστική κατεύθυνση. Ίσως να μπορούσαν οι ερωτήσεις να λειτουργήσουν σαν καταλύτης και να σε μεταμορφώσουν. Να αναπτυχθείς, να προχωρήσεις ή να εξελιχθείς. Αλλά οι περισσότεροι προτιμούν την σιγουριά και την ασφάλεια των γνωστών, των οικείων και δεν ψάχνουν για μπελάδες προτιμούν να χώσουν το κεφάλι τους στην άμμο και να τρέξουν μακριά η να ασχοληθούν με κάτι πιο γνώριμο όπως οι ειδήσεις στην τηλεόραση που θα τους επιβεβαιώσουν την θέση τους στον κόσμο. Αλλά όχι όλοι, ευτυχώς.

Στην κοινωνία έχεις εθιστεί να πιστεύεις πως το “δεν ξέρω” είναι απαράδεκτο και ηλίθιο πως είναι αποτυχία και ανικανότητα. Προκειμένου να περάσεις το πανεπιστήμιο η να περάσεις το τεστ, πρέπει να ξέρεις τις απαντήσεις. Αλλοίμονο αν σκέφτονταν έτσι όλοι οι άνθρωποι. Ο κόσμος θα ήταν στάσιμος και ασήμαντα μικρός. Ευτυχώς κάποια από τα μεγάλα μυαλά της ανθρωπότητας έκαναν Μεγάλες, πολύ μεγάλες ερωτήσεις. Κοίταξαν πολύ βαθιά στα μυστήρια της ζωής και του Σύμπαντος και είπαν με απόλυτη ειλικρίνεια.

Φωτογραφίες Eos Aurora

«Αυτά που γνωρίζουμε είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που αγνοούμε. Κυρίως έχουμε πολλές ερωτήσεις, και ελπίζουμε να βρούμε τις απαντήσεις.»

Ακόμη πιο δύσκολο είναι όλοι οι μεγάλοι στοχαστές να βρουν απαντήσεις στο σημαντικό ερώτημα “Ποιό είναι το νόημα και ο σκοπός της ζωής;” Αν και προσωπικά πιστεύω πως αυτό το θεμελιώδες ερώτημα της ύπαρξης έχει λυθεί, προς το παρόν τουλάχιστον, ως προς την ανθρώπινη νόηση.

Η απάντηση σε σημαντικές ερωτήσεις μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την προσωπική εμπειρία, μόνο μέσα από το παιχνίδι της ζωής. Μόνο βιωματικά.

Ένα από τα πιο αγαπημένα της πραγματικότητας που επέλεξα, είναι αυτή η δυνατότητα που μου δίνει να κάνω και να δέχομαι ερωτήσεις. Είδα με λύπη μου πως πολλοί λίγοι άνθρωποι κάνουν ερωτήσεις που καινοτομούν, παράγουν, κερδίζουν, επινοούν ή δημιουργούν κάτι σημαντικό στην ζωή τους. Ξέχασαν πως οι ερωτήσεις προκαθορίζουν την απάντηση, το μέγεθος της ερώτησης καθορίζει το μέγεθος της απάντησης. Ξέχασαν και έχασαν την μαγεία της περιπέτειας της ζωής.

«Πως μπορεί ένα ηλεκτρόνιο να μετακινείται από το σημείο Α στο σημείο Β χωρίς να περνάει ανάμεσα;» Νιλς Μπορ. Η Απάντηση σε αυτή Την Ερώτηση έδωσε στον Μπορ ένα Νομπέλ και μια θέση στην ιστορία.

Η Απόλαυση Των Μεγάλων Ερωτήσεων: Έχω ανακαλύψει τελευταία -μου αρέσει το ψάξιμο και οι ανακαλύψεις- πως ενθουσιάζομαι υπερβολικά όταν δεν γνωρίζω άμεσα την απάντηση σε κάτι, η σεροτονίνη που λέγαμε πιο πάνω. Είναι σαν να με σπρώχνει κάποιος στον γκρεμό και να αιωρούμαι στο κενό του νου μου. Σε αυτό το χώρο του κενού και της άγνοιας έχω έντονο το αίσθημα της προσμονής και της διαρκούς προσδοκίας. Είμαι ενθουσιασμένη επειδή έχω φτάσει στα όρια της γνώσης που κατέχω και σύντομα θα έρθει σε μένα η νέα αντίληψη που τώρα δεν έχω και θα είναι συγκλονιστική. Ξέρω πως θα έρθει η μαγική στιγμή που θα πάρω την απάντηση και θα ακουστεί το μεγαλειώδες “Αυτό Είναι”. Έμαθα πως το συναίσθημα που συνοδεύει το “Αυτό Είναι” διεγείρει το κέντρο ευχαρίστησης στον εγκέφαλο. Προφανώς είμαι εθισμένη σε αυτή την αίσθηση γι αυτό και την καλλιεργώ με συνέπεια.

Είναι σημαντικό αν θυμάσαι πως… Κάνε την Σημαντική Ερώτηση και άστη να αιωρείται στο κενό, μην ψάχνεις απάντηση εδώ και τώρα. Αν η ερώτηση είναι πράγματι σημαντική, έχεις τις αισθήσεις σου σε εγρήγορση και διαθέτεις υπομονή, δρώντας, μην ξεχνάς πως ο χρόνος είναι σχετικός και υπάρχει μονάχα το τώρα για δράση, η Απάντηση θα έρθει από εκεί που δεν το περιμένεις.

Πως νομίζεις πως όλοι οι μεγάλοι επιστήμονες ή φιλόσοφοι κάνουν τις μεγαλειώδης ανακαλύψεις τους; Έχουν ελάχιστες απαντήσεις και πάρα, πάρα, μα πάρα πολλές ερωτήσεις και περιμένουν, δρώντας. Μέχρι που ξαφνικά είναι σαν να ανοίγει μια πόρτα σε έναν άλλο κόσμο και ….”ΟΥΠΣ!!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ.!!! Ήταν μπροστά στα μάτια μου και δεν το ‘βλέπα τόσο καιρό” συνήθως αυτή η ρήση ακολουθεί κάθε μεγάλη ανακάλυψη και τι χρειαζόταν για να έρθει στο προσκήνιο; Μια ή πολλές Σημαντικές Ερωτήσεις να αιωρούνται και την ανάλογη δράση, μέχρι να καταρρεύσει, η Μεγάλη Απάντηση.

Είχαμε με μερικούς φίλους στοχαστές για αρκετό καιρό ένα Σημαντικό Ερώτημα ” Ηθική η Ακεραιότητα;” τι είναι η ηθική; Πρέπει οι άνθρωποι να ζουν με ηθική; Είναι η ακεραιότητα ανώτερη από την ηθική; Ερωτήσεις που οι απαντήσεις γεννούσαν περισσότερες ερωτήσεις καταλήγοντας γύρω από την ίδια ερώτηση. Πίστεψε με δεν υπάρχει πιο θαυμάσιος τρόπος για να περάσει “ποιοτικά” ο χρόνος για το μυαλό. Ένα περιπετειώδες ταξίδι του νου στη χώρα του μυστηρίου. Σαν να θέλεις να συλλάβεις την άλλη άκρη του άπειρου. Ερωτήσεις που έχουν τεράστια πρακτική αξία και ανοίγουν το παράθυρο της συνείδησης προετοιμάζοντας την αλλαγή. Η απάντηση ήρθε απροσδόκητα και αναπάντεχα, όπως πάντα, όταν το μυαλό είναι υποχρεωμένο και προγραμματισμένο να ψάχνει μια ικανοποιητική απάντηση σε μια σπουδαία ερώτηση, πάντα δρώντας, περιμένοντας.

Καθρέφτη Καθρεφτάκι Μου Τι Είναι Αυτό Που Δεν Ξέρω Και Θέλω Να Ξέρω;

Για μένα χτες ήταν “Ηθική η Ακεραιότητα;” άλλη ερώτηση ήταν “Μπορώ να αγαπήσω και να νοιώσω ευγνωμοσύνη για τους εχθρούς μου;” η “Μπορώ να ζήσω ευτυχισμένη και χαρούμενη ζωή χωρίς ύπνο, τροφή ή σεξ;” η “Μπορώ να αλλάξω τις σκέψεις μου; Να τις σταματήσω;” ακόμη “Είναι ο κόσμος καθρέφτης μου;” ή “Πως θα βγάλω 300.000 ευρώ;” ή “Τι δεν ξέρω ακόμη και θέλω να ξέρω; Το χρειάζομαι αυτό;” και άλλες και άλλες και τελειωμό δεν έχουν. Αυτές είναι κάποιες δικές μου ερωτήσεις εσύ πρέπει να ορίσεις τις δικές σου. Εντάξει, θα σε βοηθήσω λίγο. Πρόσεξε, στις πιο κάτω ερωτήσεις μπορεί να απαντήσεις εύκολα. Όμως το μυστικό δεν είναι να απαντήσεις το προφανές αλλά να κοιτάξεις το μη προφανές. Να δεις αυτό που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά με την πρώτη σκέψη. Μην βιαστείς να απαντήσεις δεν είναι παιχνίδι ταχύτητας αλλά μαγείας.

Σκέψου λίγο… στο φλιτζάνι του καφέ σου προσγειώνεται ένα διαστημόπλοιο και από μέσα βγαίνει μια παρέα σοφών όντων που έχει όλες τις απαντήσεις στις σπουδαίες ερωτήσεις σου. Ποιές θα ήταν οι ερωτήσεις που θα έκανες; Τι θέλεις να μάθεις εδώ και τώρα; Θα προλάβαινες να ρωτήσεις οτιδήποτε; Θα φεύγες τρέχοντας; Μέχρι να βρεις τις σημαντικές ερωτήσεις για σένα και την ζωή σου, κάνε αυτά τα απλά ερωτήματα στον εαυτό σου, αφου πρώτα απολαύσεις μια μαύρη σοκολάτα για την απαραίτητη *τριπτοφάνη.

Χαρτί και Μολύβι Τώρα

• Που γεννήθηκες;
• Από που είσαι;
• Που κατοικείς;
• Από που έρχεσαι;
• Που πηγαίνεις;
• Τι κάνεις;
• Τι θα έπρεπε να κάνεις;
• Ποιο σκοπό έχεις;
• Γιατί δημιούργησες αυτό το χάος γύρω σου;
• Πως θα ήταν ο κόσμος αν ήταν όλοι σαν κι εσένα;

…και θα δεις πως οι απαντήσεις δεν θα είναι πάντα ίδιες. Καθώς εξελίσσεσαι, εσύ θα εξελίσσονται και οι απαντήσεις σου. Αυτό είναι το μαγευτικό! Κράτησε ημερολόγιο για να παρακολουθείς την εξέλιξη σου και να θυμάσαι πάντα πως…

Μόνο αυτός που κάνει μεγάλες Ερωτήσεις, μπορεί να δώσει μεγάλες Απαντήσεις.

Αυτό το Γνωρίζεις;

1) Οι τρίχες στον άνθρωπο δεν έχουν θερμομονωτική λειτουργία. Είναι δευτερεύοντα φυλετικά χαρακτηριστικά που αναπτύσσονται κατά την περίοδο της εφηβείας, όταν το σώμα είναι έτοιμο για αναπαραγωγή. Η εξάπλωσή τους στο σώμα, διαφορετική σε άντρες και γυναίκες, αποτελεί σαφή ένδειξη της σεξουαλικής ωρίμανσης του ατόμου.

Η συσσώρευση τριχών σε ορισμένα σημεία του σώματος, όπως στο εφηβαίο ή στις μασχάλες, σχετίζεται με το ρόλο που παίζουν οι φερομόνες στο ζευγάρωμα. Τα αρσενικά από πολλά είδη ζώων αναγνωρίζουν τη γόνιμη περίοδο των γυναικών μέσω οσφρητικών σημάτων. Κι εμείς οι άνθρωποι δεν αποτελούμε εξαίρεση ερεθιζόμαστε από τις ορμόνες, πολύ περισσότερο οι μακρινοί μας πρόγονοι. Οι τρίχες λοιπόν, συγκρατώντας και διατηρώντας περισσότερο τις οσμές, καθιστούν ευκολότερη την αναζήτηση συντρόφου.

2) Μετά από κάθε κατάποση τροφής, οι μαλακοί βλωμοί (μπουκιές) ταξιδεύουν από τον οισοφάγο στο στομάχι. Εκεί τα μυϊκά τοιχώματα μετατρέπουν με τους σπασμούς τους την τροφή σε ημίρρευστη ουσία, η οποία περνά στο λεπτό έντερο κι έτσι αρχίζει η κυρίως πέψη. Η όλη διεργασία, αν και αυτόματη, είναι αρκετά κουραστική, αφού δεν εμπλέκει μόνο το γαστρεντερικό σωλήνα αλλά και πολλά όργανα (αδένες, συκώτι, χοληδόχο κύστη κ.λ.π.). Η πέψη λοιπόν είναι μια λειτουργία που από μόνη της καταπονεί αρκετά την καρδιά, αφού απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση αίματος στο γαστρεντερικό σύστημα.

Κολυμπώντας αμέσως μετά από ένα γεύμα ή δείπνο επιβαρύνουμε ακόμα περισσότερο την καρδιά και η επαφή με το ψυχρότερο νερό προκαλεί αγγειοσυσπάσεις και σημαντική αναδιάταξη του αιματικού όγκου. Η κολύμβηση μετά το φαγητό αποτελεί σοκ για το καρδιοαγγειακό σύστημα, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο ανακοπής. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να μην κάνουμε ποτέ μπάνιο πριν περάσουν τρεις ή τέσσερις ώρες αφότου φάμε.

3) Η σκέψη είναι ένας ηλεκτρικός παλμός που μεταφέρεται κατά μήκος των νευρικών ινών του σώματος, με μέγιστη ταχύτητα τα 248 χιλιόμετρα την ώρα. Σε γενικές γραμμές, η σκέψη αντιδρά ταχύτερα στους ήχους από ότι στο φως και στα δυσάρεστα ερεθίσματα από ότι στα ευχάριστα.

4) Τα χελιδόνια επιστρέφουν πάντα στην ίδια φωλιά επειδή γνωρίζουν ότι εκεί θα βρουν τις ιδανικές συνθήκες για την αναπαραγωγή τους. Για να βρουν τη φωλιά τους, όταν επιστρέφουν την άνοιξη από τη φθινοπωρινή αποδημία τους σε θερμότερα κλίματα χρησιμοποιούν κάποια σημεία αναφοράς -γεωγραφικά, αστρονομικά, γεωμαγνητικά-, κυρίως όμως την ηλιακή πυξίδα. Διαθέτουν ένα εσωτερικό ρολόι συγχρονισμένο με την κίνηση του Ήλιου κατά τη διάρκεια της μέρας έτσι μπορούν και κρατούν σταθερή πορεία βασιζόμενα στην ώρα και στην ακριβή θέση του άστρου. Άλλο εργαλείο είναι η μαγνητική πυξίδα.

Το κάθε γεωγραφικό πλάτος χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη τιμή του μαγνητικού πεδίου. Τα χελιδόνια μπορούν να την εντοπίζουν και να διατηρούν σταθερή την πορεία τους. Όταν τα πουλιά πλησιάζουν στον τόπο όπου είχαν αναπαραχθεί, στον προσανατολισμό τους τα βοηθούν τοπικά σημεία αναφοράς όπως ένας ποταμός. Επίσης τα χελιδόνια χρησιμοποιούν την όσφρηση για την αναγνώριση τόπων.

5)Ένα πουλί πετά στην κορυφή του σχηματισμού σε σχήμα «V» και όλα τα άλλα το ακολουθούν φτιάχνοντας με το σώμα τους μια διπλή παράταξη, μέσα στην οποία το κάθε πουλί πετά σε παράλληλη θέση σε σχέση με το προηγούμενο, ελαφρώς μετατοπισμένο προς τα έξω. Ο σχηματισμός αυτός υιοθετείται είτε κατά τη διάρκεια σύντομων μετακινήσεων είτε κατά τις αποδημίες και επιλέγεται για λόγους αεροδυναμικής.

Πράγματι μόνο έτσι κάθε μέλος του σμήνους καταφέρνει να εκμεταλλευτεί εν μέρει το συντελεστή διείσδυσης του αέρα σε σχέση μ’ εκείνα που βρίσκονται μπροστά του. Το πουλί που ανοίγει το σχηματισμό κουράζεται περισσότερο από τα άλλα, γι’ αυτό έχει προβλεφθεί μια περιοδική εναλλαγή στο ρόλο του οδηγού. Δεν επιλέγουν όλα τα είδη αυτό το είδος πτήσης, που είναι τυπικό στις πάπιες και στους κορμοράνους. Τα στρουθιόμορφα, πουλιά πιο μικρά και ελαφριά, πετούν σκόρπια ή κατά ομάδες και παρ’ όλα αυτά κατατάσσονται σ’ εκείνα που καλύπτουν τις πιο μακρινές αποστάσεις κατά την αποδημία.

6) Η έκφραση «δικηγόρος του διαβόλου»… Η προέλευσή της πρέπει να αναζητηθεί στην παράδοση της Καθολικής Εκκλησίας. Κατά τη διαδικασία αγιοποίησης ο λεγόμενος «δικηγόρος του διαβόλου» -σήμερα ονομάζεται προάγων της πίστης- ήταν επιφορτισμένος με την κριτική εξέταση των επιχειρημάτων του υποστηρικτή της οσιοποίησης. Η αποστολή του τελευταίου ήταν να εκθέσει στη Συνέλευση για τις Υποθέσεις των Αγίων -οργανισμός που εξέταζε τις υποψηφιότητες οσιοποίησης- τα θαύματα που αποδίδονταν στον υποψήφιο άγιο.

7) Η αντίληψη ότι η καρδιά συμβολίζει τα συναισθήματα είναι σχετικά καινούρια και δυτικής προέλευσης. Σε άλλους πολιτισμούς είτε προσλαμβάνει διανοητικές λειτουργίες είτε αποτελεί κέντρο της διαίσθησης. Γενικά ως σύμβολο εμφανίζεται από την αρχαιότητα. Το σχήμα της θυμίζει ανεστραμμένο τρίγωνο, σύμβολο της θηλυκότητας. Αντίθετα, το αρσενικό ή ενεργητικό στοιχείο αποδίδεται μ’ ένα τρίγωνο που έχει την κορυφή του προς τα πάνω. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αναπαριστούσαν την καρδιά μ’ ένα ιερογλυφικό που έμοιαζε με αγγείο και συμβόλιζε την έδρα της ψυχής.

Στην ισλαμική παράδοση αποτελεί το όργανο της σκέψης και της πνευματικής ζωής. Μόνο μετά το τέλος του Μεσαίωνα εμφανίστηκε στα ερωτικά ποιήματα ως σύμβολο αγάπης. Την ίδια περίοδο αποτυπώθηκε για πρώτη φορά και σε αγιογραφίες, συμβολίζοντας την πνευματική αγάπη. Σε ορισμένες εικόνες η καρδιά του Ιησού διαπερνάται από το ακάνθινο στεφάνι και αιμορραγεί, ενώ σε άλλες η καρδιά της Παναγίας τρυπιέται από εφτά ξίφη.

8) Στη Γη οι άντρες είναι περισσότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Τράπεζας, το 1995 σε σύνολο 5.690.000.000 ατόμων τα 2.869.000.000 ήταν άντρες και τα 2.823.000.000 γυναίκες. Για το 2000 ο συνολικός πληθυσμός προβλεπόταν στα 6 δισεκατομμύρια 110 εκατομμύρια, από τα οποία τα 3.800.000.000 θα ήταν άντρες και γύρω στα 3.320.000.000 γυναίκες. Τα στοιχεία των γεννήσεων επιβεβαιώνουν αυτή τη διαφορά, αφού έχουμε 106 γεννήσεις αγοριών για κάθε 100 γεννήσεις κοριτσιών. Οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά μόνο στις αναπτυγμένες χώρες, γιατί ο μέσος όρος ζωής τους είναι μεγαλύτερος.

Φωτογραφίες Eos Aurora

9) Η υιοθέτηση του σφιξίματος των χεριών ως μορφή χαιρετισμού είναι σχετικά πρόσφατη. Πράγματι, καθιερώθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι απαρχές αυτής της κίνησης ανάγονται στην ιπποτική εποχή, όταν οι ιππότες έσφιγγαν τα χέρια, με τα οποία συνήθως κρατούσαν το όπλο, σε ένδειξη ειρήνης. Κατά τους προηγούμενους αιώνες υπήρχε η συνήθεια να χαιρετά ο ένας τον άλλο με μια υπόκλιση ή ανασηκώνοντας το χέρι, αφού το σφίξιμο του χεριού θεωρούνταν πολύ εξισωτικό. Προτού καθιερωθεί ως μορφή χαιρετισμού, το σφίξιμο του χεριού συμβόλιζε την επισφράγιση μιας συμφωνίας. Στο Μεσαίωνα η κίνηση σηματοδοτούσε την υπόσχεση μιας συμμαχίας και συνοδευόταν από το χαμήλωμα του βλέμματος εκείνου που ανήκε σε χαμηλότερη κοινωνική τάξη.

10) Σύμφωνα με πρόσφατες ιατρικές μελέτες, το βουητό που μοιάζει με σφύριγμα ή κουδούνισμα προκαλεί στο 10% του πληθυσμού ενοχλητικούς και επίμονους ήχους στο εσωτερικό του αφτιού. Η αιτία είναι πάντα εσωτερική. Πρόκειται για υποκειμενική αίσθηση που δε συνδέεται με εξωτερικούς ήχους. Ορισμένοι νευρολόγοι του πανεπιστημίου του Μπάφαλο, στη Νέα Υόρκη, ανέλυσαν τον τρόπο ανακούφισης εκείνων που υποφέρουν από το συγκεκριμένο πρόβλημα -σφίγγουν τα δόντια ή στρέφουν το βλέμμα προς τα αριστερά ή τα δεξιά, προκειμένου να ελέγξουν την ένταση του ήχου.

Χρησιμοποιώντας την τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, οι επιστήμονες μελέτησαν τις περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια αυτών των συμπεριφορών.  Μόλις πρόσφατα οι ερευνητές διατύπωσαν την υπόθεση ότι η πηγή αυτού του προβλήματος εντοπίζεται στον εγκέφαλο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ελάττωμα στην επικοινωνία ανάμεσα στο τμήμα που ευθύνεται για την όραση και σ’ εκείνο που επιτρέπει την ακοή.

11) Οι μέλισσες έχουν εφεύρει τον καλύτερο τρόπο για να κάνουν οικονομία πρώτης ύλης, δηλαδή κεριού, αλλά και χώρου μέσα στην κυψέλη. Απ’ όλα τα γεωμετρικά σχήματα που έχουν ίση περίμετρο, το μικρότερο όγκο κατά σειρά καταλαμβάνει ο κύκλος, ενώ ακολουθούν τα πολύγωνα με το μικρότερο αριθμό πλευρών. Για παράδειγμα, το εξάγωνο καταλαμβάνει μικρότερο όγκο από το επτάγωνο, το επτάγωνο μικρότερο από το οκτάγωνο κ.ο.κ.

Αν οι μέλισσες έφτιαχναν μεμονωμένα κελιά, το ιδανικότερο σχήμα θα ήταν ο κύκλος, γιατί με την ίδια ποσότητα κεριού θα εξοικονομούσαν περισσότερο χώρο. Όμως, κάθε κυψέλη αποτελείται από πολυάριθμα κελιά, τα οποία βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Αν τα κελιά ήταν κυκλικά στο σημείο όπου οι κύκλοι δε θα εφάπτονταν, θα έμενε ανεκμετάλλευτος χώρος. Το εξάγωνο είναι η χρυσή τομή για τις μέλισσες. Απαιτεί ελάχιστο κερί, αφού οι πλευρές κάθε κελιού είναι κοινές και για το γειτονικό τους. Επιπλέον, καταλαμβάνει το μικρότερο δυνατό όγκο σε σχέση με άλλα πολύγωνα, γιατί έχει άριστη αναλογία μεταξύ περιμέτρου και επιφανείας.

Μυστικές πόρτες και περάσματα

Μυστικές πόρτες και περάσματα καλυμμένα έντεχνα για να μη φαίνονται. Όταν οι αρχιτέκτονες έχουν έμπνευση μπορούν να χαρίσουν στον ιδιοκτήτη ενός σπιτιού χώρους μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των επισκεπτών.

Το Δίλημμα του Φυλακισμένου

Το «δίλημμα του φυλακισμένου» είναι ένα απλό, αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα της θεωρίας παιγνίων, του κλάδου των μαθηματικών που εξετάζει τις στρατηγικές επιλογές λογικά σκεπτόμενων παικτών που εμπλέκονται σε ανταγωνιστικές καταστάσεις. Δύο άτομα συλλαμβάνονται από την αστυνομία σαν ύποπτοι διάπραξης κάποιων εγκλημάτων. H αστυνομία δεν έχει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να τους κατηγορήσει, οπότε τους βάζει σε χωριστά δωμάτια, εμποδίζοντάς τους να έχουν οποιαδήποτε επικοινωνία. O εισαγγελέας επισκέπτεται και τους δύο, τον καθένα χωριστά, και κάνει στον καθένα την εξής πρόταση: αν καταθέσει εναντίον του άλλου (και ο άλλος δεν μιλήσει) τότε η συνεργασία αμοίβεται με άμεση απελευθέρωση, ενώ ο «άλλος» θα φάει 12 χρόνια αν δε μιλήσει ούτε αυτός ούτε ο άλλος θα φάνε και οι δύο από 1 χρόνο φυλακή για ήσσονος σημασίας αδικήματα για τα οποία η αστυνομία έχει αποδείξεις αν καρφώσουν και οι δύο ο ένας τον άλλον τότε θα φάνε 4 χρόνια ο καθένας. Ποιά είναι η αναμενόμενη ορθολογικά «βέλτιστη» στάση του καθενός απ’ τους κρατούμενους; ρωτάει η θεωρία παιγνίων. Θυμίζουμε ότι «ορθολογισμός» για τους ειδικούς αυτού του μοντέλου είναι να κοιτάει ο καθένας το συμφέρον του, δηλαδή είτε το μέγιστο όφελος είτε την μικρότερη ζημιά του, λαμβάνοντας υπόψη του ότι και ο άλλος (ο «αντίπαλος»…) θα κάνει το ίδιο. Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία, ο κάθε κρατούμενους, ας πούμε ο Α και ο Β, έχει τις πιο κάτω επιλογές: Eπειδή ο Α δεν μπορεί να εμπιστευτεί «λογικά σκεπτόμενος» τον Β ότι θα κρατήσει το στόμα του κλειστό (οπότε, κρατώντας κι αυτός το δικό του, «κερδίζει» την μικρότερη ποινή), καρφώνει. Eπειδή και ο Β απ’ την μεριά του κάνει τις ίδιες σκέψεις και τους ίδιους υπολογισμούς, καρφώνει επίσης. Kατά την θεωρία παιγνίων η ευτυχής (και πλήρως ορθολογική κατάληξη) του διλήμματος είναι οτι γίνονται ο ένας ρουφιάνος του άλλου και τρώνε από 4 χρόνια φυλακή. Πρέπει να πούμε ότι σε αυτό το παράδειγμα, όπως και σε κάθε κατάσταση (παίγνιο) της θεωρίας παιγνίων (Game Theory), υποθέτουμε ότι οι εμπλεκόμενοι (οι παίκτες) είναι απόλυτα λογικοί και έχουν ως αποκλειστικό γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους ή την ελαχιστοποίηση του κόστους (όπως σε αυτή την περίπτωση). Θα περίμενε ίσως κάποιος ότι δύο λογικοί άνθρωποι θα επέλεγαν το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα που θα συνέφερε και τους δύο περισσότερο από αυτό που τελικά κατάφεραν, δηλαδή, να κρατήσουν και οι δύο τη σιωπή τους και να πάνε στη φυλακή με μια ποινή μόνο ενός έτους. Πώς κατέληξαν λοιπόν εδώ τα πράγματα; Η απάντηση βρίσκεται στην εμπιστοσύνη που δείχνει ο ένας στην απόφαση του άλλου. Με άλλα λόγια, με δεδομένη κάθε επιλογή του αντίπαλου παίκτη, το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού επικρατεί έναντι του αποτελέσματος της συνεργασίας. Το παραπάνω παράδειγμα καταδεικνύει ότι το «κοινό συμφέρον» δεν είναι πάντα η επιλογή απόλυτα λογικά σκεπτόμενων ατόμων και πολλές φορές απόλυτα λογικά επιλογές μπορούν να οδηγήσουν σε ζημία για όλους τους εμπλεκόμενους. Η κατάσταση αλλάζει αν το παιχνίδι επαναλαμβάνεται, οπότε κάθε παίκτης έχει τη δυνατότητα να «τιμωρήσει» μέσω της επιλογής του τον άλλο παίκτη για την προηγούμενη παρασπονδία του. Σε αυτή την περίπτωση, όταν οι επαναλήψεις του παιγνίου τείνουν στο άπειρο, η επιλογή της συνεργασίας (να κρατήσουν και οι δύο τη σιωπή τους) τείνει στο να επικρατήσει. Μεταφέροντας το παράδειγμα στην καθημερινή ζωή μπορούμε να βγάλουμε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για πράγματα που φαίνονται λογικό να γίνουν αλλά τελικά επιλέγεται κάτι διαφορετικό που οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα.

 

Γυμναστείτε ακόμα και στο γραφείο σας

Μείνετε ενεργοί ακόμα και κατά τη διάρκεια του οκτάωρου στο γραφείο σας. Μπορεί να κάθεστε κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας σε μια καρέκλα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είναι δυνατό να γυμνάσετε το σώμα σας. Σας παρουσιάζουμε σύντομες και μικρές ασκήσεις που μπορούν να σας γυμνάσουν στο γραφείο.
1) Ξεφύγετε από τα καθιερωμένα. Εάν θέλετε να συζητήσετε με κάποιον συνάδελφο ή υπεύθυνο προτείνετέ του να το κάνετε περπατώντας. Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσετε να κινηθείτε και να κάψετε κάποιες θερμίδες, ενώ θα κάνετε και το συνομιλητή σας να νιώσει πιο οικεία από το παγωμένο περιβάλλον ενός γραφείου.
2) Μιλήστε στο τηλέφωνο περπατώντας. Γιατί μπορείτε να το κάνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι στο γραφείο; Η άσκηση αυτή θα «ξυπνήσει» τον οργανισμό από το λήθαργο που μπορεί να βρίσκεται όλη μέρα.
3) Κάντε διατάσεις στην καρέκλα. Με τον τρόπο αυτό θα ξεπιαστείτε και θα δώσετε ενέργεια στο σώμα σας. Κλασσικές διαστάσεις είναι στους καρπούς τεντώνοντας το χέρι σας και τραβώντας τις άκρες των δακτύλων με το άλλο χέρι. Επίσης μπορείτε να ενώσετε και να πιέσετε τα χέρια σας μπροστά σας στο ύψος του στήθους για λίγα δευτερόλεπτα δίνοντας κλίση μια φορά προς τα δεξιά και μια προς τα αριστερά.
4) Μπορείτε να κάνετε κάτι αντίστοιχο και με το κάτω μέρος του σώματός σας. Όσο κάθεστε στην καρέκλα, τεντώστε τα πόδια σας μπροστά και προσπαθήστε να φτάσετε τις άκρες των δακτύλων σας. Μια ακόμη διάταση που μπορείτε να κάνετε είναι από καθιστή στάση να σηκώσετε ευθεία το πόδι σας και να τεντώσετε τον τετρακέφαλό σας.
5) Αγοράστε μικρά και διακριτικάμηχανήματα γυμναστικής. Ένα από αυτά μπορεί να είναι το stepper για το γραφείο. Δεν διαφέρει από τα κανονικά στεπς και μπορείτε βάζοντάς το κάτω από το γραφείο σας, να καίτε έως 100 θερμίδες σε μισή ώρα χωρίς να χρειαστεί να σηκωθείτε από το γραφείο. Μια ακόμη λύση είναι τα "σφυχτηράκια" για τα χέρια.
6) Εκμεταλλευτείτε την καρέκλα σας και χρησιμοποιήστε τη σαν όργανο γυμναστικής. Μπορείτε για παράδειγμα να στηριχτείτε σε αυτή και να κάνετε ένα σετβυθίσεων για να τονώσετε τους τρικέφαλούς σας.
7) Χρησιμοποιήστε ένα μπουκάλι νερό. Το όφελος θα είναι διπλό. Θα σας κρατά σε κίνηση γεμίζοντάς το ανά χρονικά διαστήματα. Επίσης, θα μπορείτε να το χρησιμοποιείτε σαν βαράκι! Κάντε εκτάσεις τρικέφαλων, λυγίζοντας το χέρι σας πίσω από το κεφάλι σας και στη συνέχεια τεντώνοντάς το προς τα πάνω.
8) Εκτός από το να ξαναγεμίζετε νερό, μπορείτε να βρείτε και άλλες αφορμές για να σηκώνεστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα από την καρέκλα. Για παράδειγμα πετάξτε τα σκουπίδια σας σε κάδους που να μην είναι κοντά σας ή στον κάδο ανακύκλωσης.
Οι παραπάνω ασκήσεις μπορεί να σας φανούν αστείες, όμως είναι αρκετά αποδοτικές. Μια από τις αιτίες που παίρνουμε κιλά είναι η καθιστική ζωή. Πόσο μάλλον όταν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας το περνάμε στη δουλειά, καθισμένοι σε ένα γραφείο. Το σώμα μένει ανενεργό και τρώγοντας σνακ ή γεύματα, το επιβαρύνουμε με θερμίδες που δύσκολα θα κάψει. Από την άλλη πλευρά, φροντίστε η όποια άσκηση κάνετε στο γραφείο να μην σας αποσυντονίζει από την εργασία σας και να σας αφήνει πίσω στη δουλειά.

Δεν υπάρχει η έκτη αίσθηση

       Αν είστε σίγουροι ότι μπορείτε να εντοπίσετε την παρουσία ανθρώπων που είναι «αόρατοι» στους πολλούς ή ότι είστε σε θέση μόνο εσείς να διαισθάνεσθε τον κίνδυνο, μάλλον θα απογοητευθείτε. Και αυτό διότι οι επιστήμονες απέκλεισαν το ενδεχόμενο να υπάρχει η περίφημη «έκτη αίσθηση».

Οχι έκτη αίσθηση αλλά (συμβατική) αίσθηση
Μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης που διήρκεσε ένα έτος και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS ONE» έδειξε ότι οι άνθρωποι μπορούν να ανιχνεύσουν μια αλλαγή στο περιβάλλον τους, ακόμη και αν δεν μπορούν να περιγράψουν με ακρίβεια ποια ήταν αυτή η αλλαγή. Ωστόσο, σύμφωνα με τη μελέτη, αυτό δεν συμβαίνει λόγω κάποιας υπερφυσικής ικανότητας αλλά εξαιτίας στοιχείων που λαμβάνονται από πιο... συμβατικές αισθήσεις, όπως η όραση.

Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές, έδειξαν ζεύγη φωτογραφιών μιας γυναίκας σε 48 άτομα. Σε ορισμένες περιπτώσεις η εμφάνιση της γυναίκας σε μία από τις εικόνες παρουσίαζε διαφορές - για παράδειγμα, η γυναίκα είχε διαφορετική κόμμωση ή φορούσε γυαλιά.

Οι ερευνητές έδειξαν στους εθελοντές τις εικόνες για 1,5 δευτερόλεπτο τη φορά αφήνοντας κενό ενός δευτερολέπτου μεταξύ των παρουσιάσεων. Στη συνέχεια τους ζήτησαν να πουν αν έχουν παρατηρήσει κάποια αλλαγή - αν οι εθελοντές έδιναν θετική απάντηση, έπρεπε να επιλέξουν την αλλαγή από μια λίστα εννέα διαφορετικών πιθανοτήτων.

Ελλειψη λεκτικής έκφρασης
Οπως προέκυψε από τα ευρήματα, παρ' ότι οι εθελοντές μπορούσαν να «αισθανθούν» πως υπήρχε μια αλλαγή μεταξύ των εικόνων, δεν μπορούσαν να εκφράσουν αυτή την αλλαγή με λόγια. Και ενώ αυτό επιβεβαίωνε σε κάποιους από τους συμμετέχοντες ότι διέθεταν μια έκτη αίσθηση, κατά τους ερευνητές τα αποτελέσματα έδειχναν ακριβώς το αντίθετο.

«Αυτό που έκαναν οι εθελοντές ήταν να επεξεργάζονται πληροφορίες τις οποίες δεν μπορούσαν να εκφράσουν λεκτικά αλλά παρά ταύτα τις αντιλαμβάνονταν, συνήθως υποσυνείδητα» ανέφερε στην αυστραλιανή έκδοση της εφημερίδας «The Guardian» ο δρ Πιρς Χόου από τη Σχολή Ψυχολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης και προσέθεσε: «Ολα αυτά μοιάζουν με έναν αφαιρετικό πίνακα - μπορεί να μην είναι κάποιος σε θέση να ξεχωρίσει συγκεκριμένα τη θάλασσα ή το βουνό, παρά ταύτα μπορεί να λάβει πολλές πληροφορίες σχετικά με το τι ακριβώς απεικονίζεται στο έργο».

Κατά τον ερευνητή, οι πληροφορίες των εικόνων που είδαν οι εθελοντές ήταν αρκετές ώστε να αντιληφθούν ότι υπήρχαν αλλαγές σε κάποιες από αυτές, όχι όμως τόσες ώστε να εκφράσουν ποια συγκεκριμένη αλλαγή εντόπισαν. «Ετσι τελικώς πολλοί από αυτούς πίστευαν πως διέθεταν μια σχεδόν μαγική ικανότητα παρ' ότι ουσιαστικώς τους την είχαμε... στήσει» σημείωσε ο δρ Χόου.

13 χιλιοστά του δευτερολέπτου ειναι αρκετά για να "δει" ο εγκέφαλός μας

Ποιος είναι ο ελάχιστος χρόνος που πρέπει να δει κανείς κάτι για να προλάβει να το «δει» και ο εγκέφαλός του; Τελικά, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ πιο γρήγορος, από ό,τι νόμιζαν ως τώρα οι επιστήμονες, στο να επεξεργάζεται εικόνες που το μάτι έχει δει για ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου.
 
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Attention, Perception and Psychophysics, ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) για πρώτη φορά απέδειξαν ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να επεξεργαστεί εικόνες, τις οποίες το μάτι είχε δει μόλις για 13 χιλιοστά του δευτερολέπτου, ενώ προηγούμενες μελέτες είχαν τοποθετήσει αυτό το «κατώφλι» στα 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Κάτω από τα 13 χιλιοστά του δευτερολέπτου, ο εγκέφαλος στην ουσία δεν «βλέπει», αλλά μαντεύει στην τύχη.

Οι νευροεπιστήμονες, με επικεφαλής την καθηγήτρια Εγκεφαλικής και Γνωσιακής Επιστήμης, Μαίρη Πότερ, ζήτησαν από ομάδα εθελοντών να παρακολουθήσουν σε μια ηλεκτρονικού υπολογιστή διαδοχικές εικόνες, κάθε μια από τις οποίες βρισκόταν στο οπτικό πεδίο τους από 13 έως 80 χιλιοστά του δευτερολέοπτου. Οι εθελοντές έπρεπε να εντοπίσουν κάποια συγκεκριμένη εικόνα, π.χ. ενός πικνίκ, ανάμεσα στις υπόλοιπες.

Αν και η αντιληπτική και επεξεργαστική οπτική ικανότητα του εγκεφάλου συνεχώς μειωνόταν, όσο αντίστοιχα μειωνόταν και η διάρκεια που ο εθελοντής έβλεπε την εικόνα, ο εγκέφαλος απέδειξε ότι ήταν ικανός να «δει» ακόμα και εικόνες που δεν διαρκούσαν πάνω από τα 13 χιλιοστά του δευτερολέπτου.

«Το γεγονός ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό, σε τόσο υψηλής ταχύτητες, δείχνει πως αυτό που η όραση κάνει, είναι να βρίσκει έννοιες. Αυτό ακριβώς κάνει ο εγκέφαλός μας όλη τη μέρα: προσπαθεί να καταλάβει τι βλέπουμε», εξηγεί η Δρ Πότερ.

Τα μάτια μας μεταφέρουν συνεχώς πληροφορίες στον εγκέφαλο (για το σχήμα, το χρώμα κ.λπ. των αντικειμένων) και αυτός αναλαμβάνει να «δει» μέσω επεξεργασίας των οπτικών δεδομένων. 

Φουσκώνει λάστιχα με… τη μύτη!

Ο Νίι Γιίνγκμπινγκ κατάφερε, στην πιο πρόσφατη επίδειξη που έκανε στην αυλή του σπιτιού του, να φουσκώσει ταυτόχρονα τέσσερα λάστιχα στα οποία πάταγαν οκτώ άτομα.

Και το έκανε… φυσώντας με τη μύτη, όπως τον είχε συμβουλεύσει παλαιότερα ένας ιατρός που εξασκεί την παραδοσιακή κινεζική ιατρική στην περιοχή της Τσένγκντου στην επαρχία Σιτσουάν, προκειμένου να βελτιώσει την υγεία του.
Αφού ξεκίνησε με μπαλόνια, κάποια στιγμή είδε ότι χρειαζόταν κάτι μεγαλύτερο και, πριν τρία χρόνια, πέρασε στα ελαστικά αυτοκινήτων, αλλά και πάλι δεν σταμάτησε, οπότε άρχισε να αυξάνει τον αριθμό τους.

Το παράδοξο εγχείρημα ολοκληρώθηκε σε 21 λεπτά.

Θα μπορούσε ο ανθρώπινος εγκέφαλος να ξεμείνει από μνήμη;

Ακούγεται εξωπραγματικό αλλά κατά μία έννοια ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα μπορούσε όντως να ξεμείνει από χώρο.

Ο λόγος είναι απλός...
Η μνήμη εξαρτάται από την διαμόρφωση νέων νευρωνικών συνδέσεων, αλλά ο εγκέφαλος έχει έναν πεπερασμένο αριθμό νευρώνων και παράλληλα έναν επίσης περιορισμένο χώρο, στον οποίο θα μπορούσε να προσθέσει περισσότερες συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων αυτών.
Αλλά, υπό την έννοια του υγιούς εγκεφάλου, ισχύει το «γηράσκω αεί διδασκόμενος», άρα ο ανθρώπινος εγκέφαλος δε μπορεί ποτέ να σταματήσει να μαθαίνει.
Το...μυστικό βρίσκεται στην ίδια λειτουργία της μνήμης. Όταν θυμόμαστε ένα γεγονός, εμπλέκονται στη διαδικασία αυτή πολλά δίκτυα διασυνδεδεμένων κυττάρων.
Όταν όμως μερικές φορές αδυνατούμε να θυμηθούμε ένα συγκεκριμένο συμβάν, αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται διαφορετικές συνδέσεις.
Καθώς μεγαλώνουμε και ο εγκέφαλος έχει «φορτώσει» μνήμες και πληροφορίες, οι συνδέσεις αυτές γίνονται όλο και πιο πολύπλοκες. Όταν δηλαδή ο εγκέφαλος είναι υπερφορτωμένος, αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι νευρώνες χρησιμοποιούνται σε πολλές μνήμες με πολύ ευέλικτο τρόπο.
Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μία σύγχυση των γεγονότων ή μία δυσκολία στο να θυμόμαστε πληροφορίες. Αλλά, ευτυχώς για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, η λειτουργία του είναι τόσο μοναδική, που δε θα μπορούσε ποτέ να ξεμείνει από μνήμη.

Πώς να γυμνάσεις τα πόδια σου, ενώ κάθεσαι

Έχεις σκεφτεί πόσες ώρες περνάς μπροστά στον υπολογιστή? 

Η καθιστική ζωή εκτός ότι ευθύνεται για παχυσαρκία και καρδιακά προβλήματα, επιβαρύνει και τη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος και ευθύνεται για την εμφάνιση φλεβίτιδας και θρομβώσεων στα πόδια...

Έτσι, όταν η δουλειά σου δεν σου επιτρέπει συνεχείς μετακινήσεις, μπορείς να κάνεις κάποιες απλές ασκήσεις για να τονώσεις και να βελτιώσεις τους μυς και την κυκλοφορία του αίματος στα πέλματα, στους αστραγάλους και τα γόνατα.

√ Οι ασκήσεις flexing και stretching είναι ένας τρόπος να τονώσεις την κυκλοφορία. Ξεκίνα την άσκηση με τα πέλματα να ακουμπούν στο πάτωμα. Στη συνέχεια ρίξε το βάρος του σώματος στα δάχτυλα των ποδιών, ανασηκώνοντας ταυτόχρονα τις φτέρνες. Μείνε για 5 αναπνοές και επέστρεψε στην αρχική σου θέση. Έπειτα, ρίξε το βάρος στις φτέρνες και σήκωσε τα δάχτυλα ψηλά να κοιτούν στο ταβάνι. Μείνε για 5 αναπνοές. Κάνε 10 επαναλήψεις. Η συγκεκριμένη άσκηση δυναμώνει παράλληλα και τις γάμπες.

√ Συνέχισε με ασκήσεις για τους αστραγάλους. Σήκωσε το πόδι σου στον αέρα και κάνε απαλές κυκλικές κινήσεις του αστραγάλου σε κάθε πόδι. Κάνε 30 περιστροφικές κινήσεις σε κάθε πόδι και στη συνέχεια επανάλαβε για άλλες 30 φορές προς την αντίθετη φορά.

√ Οι ασκήσεις για τα γόνατα, γυμνάζουν παράλληλα και τους τετρακέφαλους, τους μυς μπροστά στους μηρούς. Σφίξε καλά τον τετρακέφαλο μυ, λύγισε το γόνατο σε ορθή γωνία και σήκωσε το πόδι από το πάτωμα για περίπου 20 επαναλήψεις. Κάνε 2 σετ σε κάθε πόδι και στη συνέχεια φέρε το λυγισμένο γόνατο όσο πιο κοντά μπορείς στο στήθος σου, ενώ κάθεσαι στην καρέκλα. Κράτησε το κάθε πόδι για 20 δευτερόλεπτα περίπου, πριν το κατεβάσεις στην αρχική του θέση.

Ελλάς αρχή και τέλος των πάντων: Ένας τόπος ιερός ένας λαός ξεχωριστός μια ιστορία μοναδική που θαυμάζει ολόκληρη η οικουμένη

 

 

Μια σειρά από συγκλονιστικά βίντεο (6 μέρη) με μερικά από τα πιο διάσημα αποφθέγματα και ρητά που έχουν ειπωθεί ποτέ από επιφανή ιστορικά πρόσωπα, για την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, που απεικονίζουν τον τεράστιο ρόλο τους στη διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτισμού, το θάρρος τους, την ανδρεία τους και τις αρετές τους καθολικά.
Τότε που οι υπερήφανοι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι, αγωνίζονταν με ομοψυχία για να φτιάξουν έναν κόσμο ελεύθερο και ειρηνικό…για όλους εμάς!
Έλληνες και Ελληνίδες, θυμηθείτε ποιοι είστε, σηκώστε το κεφάλι και κάντε την αντεπίθεσή σας για ένα καλύτερο κόσμο, όπως έκαναν τόσες φορές οι πρόγονοι μας στο παρελθόν.
Είμαστε η κοιτίδα του πολιτισμού, η χώρα του φωτός, ας είμαστε για άλλη μια φορά αυτοί που θα σώσουν τον κόσμο. Για τη δόξα του Έθνους μας!
Δείτε όλα τα βίντεο εδώ:

 

 

Πρόγνωση -Τηλεκίνηση -Αιώρηση

-
Οι άγνωστες δυνάμεις του ανθρώπου ασκούσαν πάντοτε μια ακαταμάχητη γοητεία πάνω του. Εκτός από τους απλούς ανθρώπους, επιστήμονες και πειραματικές εργασίες έχουν επίσης ασχοληθεί με αυτές. Προφητεία, τηλεπάθεια, τηλεκίνηση, αιώρηση. Υπάρχουν; Είναι δυνατό να συμβούν;

Μήπως δεν είναι τίποτε άλλο από δυνάμεις που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αφυπνίσουν, αρκεί να αντιληφθούν την ύπαρξή τους και να ακολουθήσουν ένα δρόμο καλλιέργειας και ανάπτυξής τους;
Πολλοί από μας μπορεί να έχουμε αισθανθεί κάποια στιγμή στην ζωή μας ορισμένα περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να αναφερθούν ως «ανεξήγητα». Όνειρα που μας έδειξαν μελλοντικά γεγονότα. Διαισθήσεις και μαντέματα που επαληθεύτηκαν. Μια νοητική επικοινωνία εκ του μακρόθεν με γνωστά μας πρόσωπα.
Κάτι τέτοιες στιγμές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι σαν κάποια υποσυνείδητη παρόρμηση να μας ωθεί να αισθανθούμε κάτι, που ενώ φαίνεται να λείπει από την ζωή μας, ωστόσο εξακολουθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του και να μας προσκαλεί να το γνωρίσουμε. Τι συμβαίνει τελικά; Υπάρχουν ή όχι μυστικές δυνάμεις του ανθρώπου, οι οποίες να μπορούν να «συναλλάσσονται» με τον φυσικό κόσμο με τρόπο που η επιστήμη δεν γνωρίζει ακόμη;
Για να απαντήσουμε με ακρίβεια σε αυτά τα ερωτήματα ίσως θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε με σαφήνεια τους όρους που περιέχονται στην διατύπωσή τους. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «κρυφές δυνάμεις»; Πώς κατανοούμε τον όρο «δύναμη»; Και ποιά είναι η έννοια που δίνουμε στην λέξη «άνθρωπος»;
Από την άλλη, αν ακολουθήσουμε μια ερευνητική πορεία μελέτης και κατανόησης αυτών των φαινομένων, μπορεί να καταλήξουμε ακριβώς στο να επαναπροσδιορίσουμε αυτές τις έννοιες, όπως και άλλες ακόμη (την έννοια του χώρου, του χρόνου και της αιτιότητας) και έτσι γίνεται σαφές γιατί είναι τόσο σημαντική μια τέτοια έρευνα καθώς και η επαλήθευση για το εάν τέτοια φαινόμενα υφίστανται όντως ή όχι. Ιστορικά, πάντως, τέτοιου είδους έρευνες έχουν προκαλέσει πολλές φορές την έκπληξη και τον θαυμασμό στο κοινό αίσθημα και έχουν απασχολήσει διάφορους ειδικούς.
Οι προφητείες του Σβέντενμποργκ
Η προφητεία είναι ένα τόσο γνωστό φαινόμενο μέσα στα πλαίσια των θρησκειών που δεν χρειάζεται να δοθούν ιδιαίτερα παραδείγματα. Ωστόσο, ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του Σουηδού επιστήμονα και μυστικιστή Εμμανουήλ Σβέντενμποργκ, ο οποίος, αφού διήνυσε μια πολύ παραγωγική περίοδο ως μηχανικός και εφευρέτης, σε ηλικία πενήντα τριών ετών εισήλθε σε μια πνευματική φάση με έντονες ονειρικές εμπειρίες και οράματα.
Υπάρχουν πολλές καταγεγραμμένες περιπτώσεις όπου ο Σβέντενμποργκ κατόρθωνε να βρίσκει χαμένα αντικείμενα αλλά και να επιδίδεται σε ιδιαίτερα ακριβείς προγνώσεις. Μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι αυτή που σχολιάζεται σε ένα γράμμα από τον Γερμανό φιλόσοφο Καντ :
«Το παρακάτω συμβάν μου φαίνεται πως συνοδεύεται από τρανταχτές αποδείξεις και επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα το ασυνήθιστο χάρισμα του Σβέντενμποργκ… Κατά τις έξι, ο Σβέντενμποργκ βγήκε έξω και γύρισε στην παρέα ωχρός και ανήσυχος. Είπε πως μια επικίνδυνη φωτιά είχε ξεσπάσει στην Στοκχόλμη και πως απλωνόταν πολύ γρήγορα. Είπε ότι το σπίτι ενός φίλου του, τον οποίο ονόμασε, είχε γίνει στάχτη και ότι το δικό του κινδύνευε.
Κατά τις οχτώ, αναφώνησε γεμάτος χαρά ‘‘Δόξα το Θεό! Η φωτιά έσβησε τρεις πόρτες πριν από το σπίτι μου’’. Αυτό το νέο προξένησε μεγάλη ταραχή σε ολόκληρη την πόλη, ενώ ο Κυβερνήτης το θεωρούσε αξιοπρόσεκτο… Την Τρίτη το πρωί έφτασε στον Κυβερνήτη ο βασιλικός ταχυδρόμος, μελαγχολικός εξαιτίας της πυρκαγιάς… Τα γεγονότα δεν διέφεραν καθόλου από αυτά που είχε περιγράψει ο Σβέντενμποργκ, η πυρκαγιά σβήστηκε στις οχτώ».
Στο τέλος του κειμένου του ο Καντ γράφει: «Τι μπορεί να εναντιωθεί στην αυθεντικότητα αυτού του συμβάντος; Ο φίλος που μου έγραψε εξέτασε τα πάντα… επειδή το 1759 δεν είναι μακριά, πολλοί από τους κατοίκους είναι ακόμα ζωντανοί και αυτόπτες μάρτυρες του συμβάντος».
Μια μυστικιστικά κατευθυνόμενη βάρκα
Εξαρση του ενδιαφέροντος σχετικά με τις μυστηριώδεις δυνάμεις που μπορεί να κρύβει ο άνθρωπος παρατηρήθηκε κατά το τέλος του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ο Φραντς Αντον Μέσμερ ανακάλυψε τον υπνωτισμό και οι αδερφές Φοξ προκάλεσαν μια έντονη αναβίωση του πνευματισμού.
Ο Μέσμερ επινόησε τότε τον όρο «ζωικός μαγνητισμός» και οι άνθρωποι νόμιζαν ότι είχε ανακαλυφθεί κάποια νέα ζωτική δύναμη που εκβαλλόταν από τον μαγνητιστή και επηρέαζε τις λειτουργίες του υπνωτισμένου. Τη χρησιμοποίησαν ακόμη για να εξηγήσουν τις κινήσεις του τραπεζιού στα ανάλογα πειράματα, ισχυριζόμενοι ότι τα χέρια των συμμετεχόντων ζωογονούσαν το τραπέζι και το έκαναν να κινείται σαν κάτι ζωντανό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τέτοια γεγονότα, με την αινιγματική καινοτομία τους, έβρισκαν ευρεία αποδοχή εκείνη την εποχή, ενώ κέρδιζαν συχνά το έντονο ενδιαφέρον του Τύπου. Έτσι, ένα από τα πιο εντυπωσιακά περιστατικά μπορούμε να βρούμε στην Νέα Εφημερίδα της Πρωσίας, η οποία ανέφερε ότι μια ομάδα επτά ατόμων κάθισε γύρω από ένα τραπέζι και το μαγνήτισε μέσα σε μία βάρκα.
Διαβάζουμε σχετικά :
«Στα πρώτα 20 λεπτά η βάρκα ταξίδευε προς τον ρου του ποταμού. Έπειτα άρχισε να γυρίζει με σταθερά αυξανόμενη ταχύτητα, ώσπου η περιστροφική κίνηση την έφερε σε ένα τόξο 180ο μέσα σε 3 λεπτά. Τελικά, με επιδέξιο χειρισμό, η βάρκα κινήθηκε μπροστά και η ομάδα διάνυσε ενάντια στο ρεύμα μισό μίλι μέσα σε 40 λεπτά… Ένα πλήθος θεατών, που παρακολουθούσε το πείραμα από τις όχθες του ποταμού, δέχτηκε τους ‘’ταξιδιώτες του τραπεζιού’’ με επευφημίες».
Κάτι που κάνει ακόμη πιο αξιοπρόσεκτη αυτή την αναφορά για την μυστικιστικά μηχανική βάρκα είναι ότι, σύμφωνα με την εφημερίδα, το πείραμα έγινε από τον καθηγητή Νέγκελι του πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ. Αλλά δεν είναι η μοναδική περίπτωση όπου μπορούμε να βρούμε ακαδημαϊκούς να ασχολούνται με το φαινόμενο: ο Τζ. Τέρνερ δημοσίευσε μια διατριβή με τον τίτλο «Τα τραπέζια των υπνοβατικών. Ιστορία και ερμηνεία αυτών των φαινομένων», ενώ ο καθηγητής Θούρι της Γενεύης έγραψε το «Τα ομιλώντα τραπέζια από την άποψη της γενικής φυσικής».
Τα παραψυχικά πειράματα του Γιούνγκ
Το ενδιαφέρον του γνωστού ψυχολόγου Καρλ Γιούνγκ για αυτού του είδους τα απόκρυφα φαινόμενα ξεκίνησε νωρίς στην καριέρα του, όταν φοιτητής ακόμα προβληματίστηκε από την συμπεριφορά μιας εξαδέλφης του που λειτουργούσε ως διάμεσο σε πνευματιστικές σεάνς. Αργότερα, ως επαγγελματίας ψυχολόγος στην Ζυρίχη, άρχισε να παρακολουθεί κάποια πρόσωπα που θεωρούνταν χαρισματικά μέντιουμ.
Οπως αναφέρει, διερεύνησε τις περιπτώσεις οκτώ μέντιουμ, έξι γυναικών και δύο αντρών: «Από τα οχτώ το ένα αποδείχτηκε πως ήταν ένας Αμερικανός απατεώνας. Τα άλλα δρούσαν με καλή πίστη. Μόνο ένα από αυτά γεννήθηκε έχοντας το χάρισμα του διάμεσου, από την παιδική ηλικία ακόμη υπέφερε από συνειδησιακές αλλαγές και ήταν ικανή να προφητεύει».
Από εκείνα τα πειράματα, ενδιαφέρον έχουν οι παρατηρήσεις του Γιούνγκ σχετικά με το φαινόμενο της κίνησης του τραπεζιού. Σύμφωνα με τον Ελβετό ψυχολόγο, αν αγγίξει κανείς τους μυώνες του χεριού του διάμεσου ενώ το αντικείμενο κινείται, μπορεί να αντιληφθεί την μυϊκή ένταση που δημιουργείται από την προσπάθειά του να το κινήσει.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα διάμεσα δηλώνουν πως δεν νιώθουν καθόλου αυτή την προσπάθεια, κάτι που μπορεί να είναι αληθές και πλήρως εξηγήσιμο σε όσους είναι εξοικειωμένοι με την ασυνείδητη λειτουργία. Στην πραγματικότητα, είναι επιστημονικά γνωστό ότι τα χέρια και οι βραχίονές μας κάνουν συνεχώς ελαφρές κινήσεις που ονομάζονται «εκούσια ρίγη» και που συνοδεύουν τις σκέψεις μας.
Έτσι, αν πλησιάσουμε το τραπέζι με την ζωηρή προσδοκία αυτόματων κινήσεων, τα εκούσια ρίγη θα μεταφέρουν αυτή την προσδοκία και σταδιακά το τραπέζι θα κινηθεί. Το ασυνείδητο τμήμα του εαυτού μας που ελέγχει τις αυτόματες κινήσεις μπορεί να προκαλέσει πολύ γρήγορα την διάχυση και την ενίσχυσή τους.
Μόνο δύο από εκείνα τα διάμεσα είχαν την φήμη των τηλεπαθητικών. Παρόλο που η τηλεπάθεια ήταν πιο σπάνιο φαινόμενο, ήταν μάλλον και το πιο ενδιαφέρον. Εβαζαν και οι δύο τα χέρια τους πάνω στο τραπέζι και ο Γιούνγκ σκεφτόταν έντονα ένα νούμερο από το 1 έως το 10, το οποίο έπρεπε να αποκαλυφθεί όχι απευθείας από το μέντιουμ αλλά από τον ίδιο αριθμό κινήσεων του τραπεζιού. Το νούμερο λεγόταν σωστά κάθε φορά που ο Γιούνγκ κρατούσε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι. Αν σήκωνε τα χέρια του μετά την πρώτη κίνηση του τραπεζιού, η επιτυχία ήταν 77%.
Αν δεν ακουμπούσε καθόλου στο τραπέζι, δεν έπαιρνε σωστές απαντήσεις. Τα αποτελέσματα των πολυάριθμων πειραμάτων έδειξαν ότι με κάποιον τρόπο, μάλλον μέσα από τα εκούσια ρίγη, μπορούσε να περάσει σε ένα άλλο πρόσωπο ένα νούμερο από το 1 έως το 10, χωρίς το ίδιο το πρόσωπο να γνωρίζει τον αριθμό αλλά αναπαράγοντάς τον με αυτόματες κινήσεις.
Σε μία άλλη περίπτωση που ο Γιούνγκ είχε σκεφτεί τον αριθμό τρία, οι κινήσεις του τραπεζιού έδιναν συνεχώς τους αριθμούς δύο, τέσσερα και πέντε. Το συμπέρασμα ήταν ότι το ασυνείδητο του διάμεσου γνώριζε καλά τον αριθμό αλλά τον απέφευγε από καθαρό πείσμα. Σύμφωνα με τον Γιούνγκ, το πείσμα του ασυνείδητου είναι επίσης ένα συχνό φαινόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, κάτι που ερμηνεύεται συνήθως από τα διάμεσα με την παρουσία κάποιου κακόβουλου πνεύματος με άσχημες προθέσεις.
Όπως έδειξαν εκείνα τα πειράματα, αν το ασυνείδητο είναι ικανό να καταγράφει και να αναπαράγει κάτι χωρίς να το γνωρίζει ο συνειδητός νους, τότε χρειάζεται πολύ προσοχή στην αξιολόγηση των φαινομένων τηλεπάθειας. Πριν περάσουμε στο συμπέρασμα ότι η σκέψη μπορεί να πετά στον χώρο και τον χρόνο, μάλλον θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε με βαθιά ψυχολογική έρευνα τις πηγές μιας τέτοιας υπερφυσικής γνώσης.
Δυνάμεις ενός ανώτερου εαυτού;
Τι συμβαίνει τελικά με αυτά τα φαινόμενα; Όπως αναφέραμε στην αρχή, αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να αρνηθούμε δογματικά την ύπαρξή τους, και είτε δεχθούμε την άποψη του Γιούνγκ για τις ευρύτερες γνώσεις και πληροφορίες του ασυνείδητου, είτε προτιμήσουμε μια πιο υπερφυσική ερμηνεία, πιθανότατα θα χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουμε την λέξη «άνθρωπος», προσδίδοντάς της ευρύτερα χαρακτηριστικά.
Ετσι εγείρεται το ερώτημα: Μήπως στην πραγματικότητα ο άνθρωπος κατέχει έναν ευρύτερο εαυτό, που είναι κρυμμένος πίσω από τα φράγματα που έχει θέσει το εγώ του, το καθημερινό του άγχος και η δύναμη της συνήθειας, κι αυτός ο ευρύτερος εαυτός είναι ικανός να λαμβάνει ένα μεγαλύτερο εύρος πληροφοριών από τον «μερικό εαυτό» του; Μήπως στο «παρασκήνιο» του κόσμου μας υπάρχει ένα «εσωτερικό κανάλι πληροφοριών», με το οποίο η ανθρώπινη συνείδηση μπορεί όχι μόνο να επικοινωνήσει αλλά και να το επηρεάσει;
Τελικά, ίσως να είμαστε περισσότερο ελεύθεροι απ’ ότι νομίζουμε και απ’ ότι η επιστήμη μας μπορεί να συλλάβει, στην προσπάθειά της να συνθέσει το οικοδόμημα ενός υλικού κόσμου μηχανικών δυνάμεων, ένα συνονθύλευμα εξαρτημένων αντανακλαστικών. Ίσως η ανθρώπινη συνείδηση να κατέχει μια πολύ πιο ευρύτερη επικράτεια από την καθημερινή, πρακτική μας άποψη για τους εαυτούς μας, μια επικράτεια των άγνωστων δυνάμεων του ανθρώπου…
BOX
Ενας φυσικός πιστεύει στην αιώρηση
Ο σερ Γουίλιαμ Κρουκς ήταν καθηγητής φυσικής στο Βασιλικό Κολέγιο του Δουβλίνου και διευθυντής του Τριμηνιαίου Περιοδικού για την Επιστήμη, μέσα από τις σελίδες του οποίου άρχισε να γράφει τις παρατηρήσεις του σχετικά με το «Φαινόμενο της ανύψωσης ανθρώπινων υπάρξεων». Οι εμπειρίες του Κρούκς είχαν διάρκεια οχτώ ολόκληρα χρόνια, πριν αρχίσει να γράφει για αυτές, και είχε πειστεί πλέον για την ύπαρξη αυτού του φαινομένου.
Στο άρθρο του «Σημειώσεις μιας έρευνας για τα πνευματιστικά φαινόμενα στα χρόνια 1870-73» διαβάζουμε: «Κάποτε είδα μια κυρία καθισμένη σε καρέκλα να ανασηκώνεται μερικά εκατοστά από το πάτωμα. Μια άλλη φορά, για να διαλυθεί η υποψία πως η ανύψωση εκτελείται με κάποιο διαφορετικό τρόπο, η κυρία γονάτισε στην καρέκλα ώστε να είναι ορατά και τα τέσσερα άκρα της.
Τότε ανασηκώθηκε για δέκα εκατοστά, παρέμεινε μετέωρη για δέκα δευτερόλεπτα περίπου, και μετά κατέβηκε αργά. Σε κάποια άλλη φάση, δύο παιδιά ανυψώθηκαν με τις καρέκλες τους στο φως της ημέρας κάτω από τις πιο ικανοποιητικές για μένα συνθήκες, γονάτιζα και παρακολουθούσα στενά τα πόδια της καρέκλας προσέχοντας να μην τα αγγίξει κανείς».
Αλλά τα πιο έντονα περιστατικά αιώρησης στα οποία ο δρ. Κρουκς δηλώνει μάρτυρας ήταν εκείνα με το γνωστό διάμεσο Ντ. Χόουμ. Οπως αναφέρει, τον είδε να σηκώνεται εντελώς από το πάτωμα σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, ενώ είχε πλήρη ευχέρεια παρατήρησης του συμβάντος έτσι όπως γινόταν.
Σύμφωνα με τον Κρουκς, τα συγκεντρωμένα στοιχεία που αποδεικνύουν την μετεώριση του κ. Χόουμ είναι συντριπτικά και μπορούν να υποστηριχθούν από πολλούς μάρτυρες.
Who is Who: Ο Δημήτρης Αργασταράς είναι χημικός και μέλος της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού. Ταυτόχρονα ασχολείται με την Λογοτεχνία και το πεδίο του Παράξενου. Άρθρα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά. Στο διαδίκτυο διατηρεί την ιστοσελίδα http://argastaras.blogspot.com.
Πηγές
Καρλ Γιούνγκ, «Ψυχολογία και Απόκρυφο», εκδ. Ιάμβλιχος.
Κόλιν Ουίλσον, «Μυστήρια», εκδ. Αρχέτυπο.

Διαφανές ψάρι εμφανίστηκε στη Νέα Ζηλανδία

Δείτε το διαφανές ψάρι που εντόπισε ένας ψαράς με τους γιους του στη Νέα Ζηλανδία
Αμήχανος έμεινε ένας ψαράς από τη Νέα Ζηλανδία που έπιασε ένα ψάρι κοντά στη επιφάνεια του ωκεανού.

Ο λόγος για τον Stewart Fraser ο οποίος ψάρευε με τους γιους του Conaugh και Finn 43 μίλια βόρεια του Karikari Peninsula που εντόπισαν την ημιδιαφανές "γαρίδα" να επιπλέει κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας.
Ο Fraser δήλωσε:
"Ήταν σαν ζελές. Το μόνο που έβλεπα ήταν μια μικρή πορτοκαλί σταγόνα κοντά στην ουρά του ψαριού" και πρόσθεσε "Δεν είχαμε ιδέα τι ήταν. Δεν είχα δει κάτι τέτοιο στο παρελθόν".

 

 

Άνθρωποι με τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση;

 

 

Οι λέξεις τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση μας παραπέμπουν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε “μα καλά μπορεί να γίνουν αυτά τα πράγματα;”
Και όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε λίγα χρόνια θα μπορούν να γίνουν και μάλιστα να εφαρμοστούν σε ανθρώπους. Θα μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους αλλά όχι μόνο αυτό. Ασθενείς με προβλήματα τύφλωσης, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τον χώρο σαν να βλέπουν.
Το πως θα γίνει αυτό διαβάστε το αμέσως…
Επιστήμονες ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στη Βοστόνη, και δημοσίευσαν στ περιοδικό «Nature Communications», ότι κατάφεραν να εμφυτεύσουν στον εγκέφαλο ποντικών, ένα ειδικό μικροτσίπ, το οποίο έδωσε στ ζώα μια “έκτη αίσθηση” και τους επίτρεψε να βλέπουν το υπέρυθρο φως το οποίο σε φυσιολογικές συνθήκες είναι αόρατο από το μάτι.
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον βραζιλιανικής καταγωγής καθηγητή νευροβιολογίας Μιγκέλ Νικολέλις του πανεπιστημίου Ντιούκ της Β. Καρολίνα, προσάρμοσαν στο κεφάλι των πειραματόζωων υπέρυθρους αισθητήρες, οι οποίοι μέσω μικροσκοπικών ηλεκτροδίων συνδέθηκαν με το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου τους που επεξεργάζεται τις πληροφορίες της αφής.
Όταν τα ζώα δέχονταν υπέρυθρα σήματα, ο εγκέφαλός τους τα ερμήνευε ως ερεθίσματα αφής. Δηλαδή όχι μόνο έβλεπαν το αόρατο φως αλλά το άγγιζαν κιόλας. Πιο σωστά το αισθάνονταν.
Κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν το σπανιότατο χάρισμα της συναισθησίας, δηλαδή μπορούν να μυρίσουν τα χρώματα ή να δουν τη μουσική. Ο επικεφαλής καθηγητής Μ. Νικολέλις, τόνισε πως με την διαδικασία αυτή, στο μέλλον κάποιος τυφλός άνθρωπος με κατεστραμμένο οπτικό εγκεφαλικό φλοιό θα μπορούσε να δει ξανά μέσω ενός ηλεκτρονικού ματιού, το οποίο θα λάμβανε οπτικά σήματα και θα τα επεξεργαζόταν σε άλλη εγκεφαλική περιοχή (για την αφή).
Και συνέχισε: «αυτό που κάναμε, δείχνει πως ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αποκτήσει νέες ικανότητες, που ποτέ πριν δεν έχουν βιωθεί από ένα ζώο».
Ο καθηγητής έριξε όμως και μια “βόμβα” δίχως να μπει σε λεπτομέρειες. Ανακοίνωσε ότι η ερευνητική ομάδα του πέτυχε την πρώτη διεπαφή «από εγκέφαλο σε εγκέφαλο», μεταδίδοντας για πρώτη φορά απευθείας εγκεφαλικά σήματα από ένα ζώο σε ένα άλλο ζώο.
Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή σαν τηλεπάθεια, θα μπορούν οι εγκέφαλοι να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας. Σκεφτείτε το λίγο…

Οι σωστοί Συνειρμοί του τι είναι η Συνείδηση

«Για να γίνουν σωστοί Συνειρμοί του τι είναι η Συνείδηση, είναι απαραίτητο να υπάρχει Συνείδηση.»

Αναζητώντας το μυστικό της συνείδησης εδώ και 2.000 χρόνια: Για αιώνες το μυστήριο της ανθρώπινης συνείδησης απασχολούσε τους ανθρώπους. Αργότερα προστέθηκαν οι ψυχολόγοι και οι νευροφυσιολόγοι και όλοι τους βολοδέρνουν αναιρώντας ο ένας τον άλλον.
60 π.κ.ε. Ο Ρωμαίος πολιτικός και φιλόσοφος Κικέρων ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε την έννοια conscientis (συνείδηση). O Κικέρων εννοούσε την ηθική συνείδηση, ένα σύστημα αξιών.
400 μ.κ.ε. Ο επίσκοπος Αυγουστίνος διακρίνει το υλικό σώμα από την άυλη ψυχή.
1250: Ο Ιταλός φιλόσοφος και θεολόγος Θωμάς Ακινάτης υποστηρίζει ότι ακόμη και τα μικρά παιδιά έχουν συνείδηση του «είναι». Διαχωρίζει την αισθητηριακή αντίληψη από την επίγνωση ότι έχουμε αντιληφθεί κάτι.
1640: Με τη φράση «Σκέπτομαι άρα υπάρχω», ο Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Καρτέσιος (Rene Descartes) εισάγει μια δυϊστική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία ο υλικός εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ό,τι η άυλη ψυχή συνειδητοποιεί. Κατά τον Καρτέσιο, η ψυχή εδρεύει στην επίφυση.
1690: Ο Άγγλος φιλόσοφος John Locke χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τη λέξη «συνείδηση» με τη σημερινή της έννοια. Υποστηρίζει ότι το εγώ διαμορφώνεται από την ίδια τη ζωή, από τις εντυπώσει και τις εμπειρίες μας.
Γύρω στο 1700: Ο μαθηματικός και φιλόσοφος Gottfried Wilhelm Leibniz υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος που αντιλαμβάνεται και η ψυχή που συνειδητοποιεί είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Αναφέρει σαν παράδειγμα μια ψείρα, που, αν γύριζε μέσα στο κεφάλι μας, δε θα έβρισκε ούτε μια σκέψη ή ιδέα.
1960: Ο Αμερικανός νευροβιολόγος Roger Walcott Sperry ανακαλύπτει ότι, αν η σύνδεση μεταξύ δεξιού και αριστερού ημισφαιρίου στον εγκέφαλο καταστραφεί, η συνείδηση του ατόμου χωρίζεται σε δύο ανεξάρτητα μέρη, που το καθένα μπορεί να έχει τις δικές του σκέψεις.
1980: Ο υλιστής Αμερικανός φιλόσοφος Daniel Dennett υποστηρίζει ότι η συνείδηση και όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα προέρχονται από βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου.
1990: Ο ρωσικής καταγωγής νευρολόγος Mikhail Lebedev αποδεικνύει ότι άτομα στα οποία έχει ερεθιστεί ένα μικρό εγκεφαλικό κέντρο στο μετωπιαίο λοβό βιώνουν οπτικές ψευδαισθήσεις, που δεν έχουν σχέση με τα πραγματικά οπτικά ερεθίσματα.
2004: Ο Francis Crick, που ανακάλυψε τη διπλή έλικα του DNA, υποστηρίζει ότι η συνείδηση συνδέεται με ένα λεπτό στρώμα φαιάς ουσίας – πάχους μικρότερου του ενός χιλιοστού – , το λεγόμενο ταινιοειδή πυρήνα, που έχει επαφή με όλα σχεδόν τα κέντρα του εγκεφάλου, με νευρώνες και στα δύο ημισφαίρια.
Πρόκειται για τον ταινιοειδή πυρήνα, που συνδέεται αφ’ ενός με το μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού, όπου εντοπίζονται οι ανώτερες νοητικές λειτουργίες και αφ’ ετέρου με τα βαθύτερα τμήματα του εγκεφάλου, όπου έχουν την προέλευση τους τα συναισθήματα. [science archives]
Όμως Συνείδηση δεν σημαίνει, ούτε είναι, μόνο ένα πράγμα και για να γίνουν σωστοί Συνειρμοί του τι είναι η Συνείδηση, είναι απαραίτητο να υπάρχει Συνείδηση.

Η πύλη του Ήλιου: Ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα του πλανήτη μας στην κορυφή των Άνδεων

Ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα του πλανήτη μας βρίσκεται στην κορυφή των Άνδεων σε υψόμετρο 3.825 μέτρων, στην αρχαία πολιτεία Tiahuanaco, της Βολιβίας.

Είναι ένα μεγαλιθικό μνημείο με διαστάσεις 3χ4 μέτρα, σίγουρα οι διαστάσεις του δεν προκαλούν τον θαυμασμό γιατί υπάρχουν μεγαλύτερα από αυτό. Αυτό όμως που προκαλεί τεραστία έκπληξη είναι ότι η κατασκευή του από ένα και μοναδικό λίθο ο οποίος ζυγίζει 11 τόνους.
Η Πύλη του Ήλιου όπως ανακαλύφθηκε αργότερα δεν κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο οπού βρίσκεται σήμερα, παρά σε τόπο που οι αρχαιολόγοι αγνοούν, δεν γνωρίζουν επίσης την ημερομηνία κατασκευής, αυτούς που την δημιούργησαν, τα σύμβολα που την στολίζουν, και φυσικά τον ίδιο τον σκοπό της!

Δεν έχει βρεθεί κάποιος που να μπορέσει να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της, άλλα ούτε και να αποκωδικοποιήσει γιατί πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι είναι εξωγήινης κατασκευής κάτι το οποίο εγώ δεν συμφωνώ.

Τα σύμβολα τα οποία είναι πάνω του απεικονίζουν ελέφαντες, πούλια, παράξενες ανθρώπινες φιγούρες, κόνδορες μα και κάποια μυστηριώδη πουλιά τα οποία δεν φαίνεται να υπάρχουν στο ζωικό βασίλειο της γης!
Στο επίκεντρο της πύλης στέκει μια καλοσχεδιασμένη μορφή που κάποιοι ( εγώ όχι ) αναγνωρίζουν σε αυτή τον ηλιακό θεό Viracocha.

Ο θεός αυτός αναλήφθηκε μεγαλοπρεπής με κεραυνούς στα χέρια(!!) και δάκρυα βροχής να δακρύζουν από τα μάτια του, αναλήφθηκε στην λίμνη Τιτικάκα όπου και είναι η ψηλότερη λίμνη σε όλο τον κόσμο!!
Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους της λίμνης, ο θεός έκλαψε για την πορεία της ανθρωπότητας που έπλασε και αποφάσισε να μην ξανακάνει αυτό που έφτιαξε!

Σύμφωνα με του τοπικούς θρύλους μια και ο θεός αναλήφθηκε από τον πάτο της λίμνης πιστεύουν ότι ήρθε από την μέση γη βρίσκοντας έξοδο από την λίμνη Τιτικάκα!!!
Κάποιοι λένε ότι η Πύλη του Ήλιου αναγέρθηκε κάποιες εκατονταετίες μετά Χριστού!! Υπάρχουν παρά πολλοί που δεν συμφωνούν με αυτήν την εκδοχή, ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Arthur Posnasky, υπολογίζει πως η αληθινή ηλικία της πύλης πρέπει να ξεπέρνα τα 15.000 χρόνια!!
Ο καθηγητής Schindler Bellamy, δημοσίευσε το 1956 την εργασία του η οποία ήταν 400 σελίδες!! Με τίτλο The Callendar of Tiahuanaco, συμφωνούσε με τους υπολογισμούς του Ponansky για την ηλικία της πύλης, άλλα και ότι είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα. Λέγοντας ότι είναι ένα ημερολόγιο το οποίο έδειχνε την κίνηση της γης γύρω από τον Ήλιο, όταν ακόμα δεν υπήρχε η Σελήνη που έχουμε σήμερα!!!

Από αυτόν τον καθηγητή ορμώμενος ο Έρικ Φον Νταίνικεν άρχισε να μίλα και να γραφεί στα βιβλία του ότι αυτή η << πύλη >> ήταν εξωγήινης κατασκευής. Ο Έρικ απέρριψε την γνώμη των ντόπιων λέγοντας ότι ο θεός δεν ήρθε από την μέση γη μα από το διάστημα ( μήπως ο φωτοβόλος θεός που βγήκε από την λίμνη ήταν ένα υποβρύχιο ΟΥΦΟ!).
Ας κοιτάξουμε τα πράγματα από μια άλλη ματιά, η Πύλη του Ήλιου ή << El Hijo >> που σημαίνει ο υιός όπως πραγματικά αποκαλείται από τους κρατικούς της Βολιβίας. Είναι το μοναδικό μεγαλιθικό μνημείο όπου βρίσκεται τόσο ψηλά από την θάλασσα και μόνο αυτό το κάνει να είναι αρκετά αξιοπερίεργο από μόνο του!

Το όνομα της αρχαίας πόλης δεν είναι Tiahuanaco αλλά Tiwanaku!
Είναι μια λέξη που σχετίζεται με τον όρο taypiqala όπου στην διαλεκτό των Άνδεων Aymara σημαίνει << λίθος στο κέντρο >> υπονοώντας πως για τους κατοίκους των Άνδεων η περιοχή εκεί είναι το κέντρο του κόσμου!
Αν και κανένας δεν γνωρίζει το αρχικό όνομα γιατί η αρχική γλώσσα αυτών που κάποτε κατοικούσαν εκεί έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό όπως και με κάθε άλλο ίχνος από τον πολιτισμό τους.
Αυτό που απασχολεί πολλούς είναι το πότε τελικά κτίστηκε η πύλη αλλά και τι μήνυμα μεταφέρουν τα ανάγλυφα της……
Σύμφωνα με τον ερευνητή W. Perry, αναφέρει ότι η περιοχή αυτή ηταν αποικία των Αιγυπτίων στο έργο του The Children of the Sun (2004). Λίγο πολύ ο Πέρι υποστηρίζει ότι η γυναίκα Φαραώ Hatshepsut οργάνωσε το 1470 π.χ. αποστολή στην μυθική Πουντ ( Αμερική ) για την ανεύρεση χρυσού, ασημί, χαλκού!
Πάντα με τον Πέρι υποστηρίζει ότι οι Αιγύπτιοι είναι αυτοί που φτιάξαμε την περίφημη Πύλη του Ήλιου ερμηνεύοντας την θεότητα που είναι πάνω στην πύλη σμιλευμένη έως τον θεό Ρα!
Έκτος από την πύλη πιστεύει ότι έφτιαξαν και αλλά μεγαλοπρεπή μνημεία στην ίδια περιοχή. Αυτό το λέει γιατί οι λίθοι της πύλης θυμίζουν πολύ έντονα τον ναό Pakhet στην περιοχή Minya της Αιγύπτου.!
Βέβαια όλα αυτά που γράφει ο Πέρι αλλά και κάποιοι άλλοι συγγραφείς καταρρίπτονται πολύ εύκολα γιατί όπως έχει διαπιστωθεί το 2000 οι Αιγύπτιοι ακόμα και αυτοί του παλαιού Βασίλειου έφτιαχναν τα πλοιάρια τους από έβενο για τα ταξίδια τους στην Μεσόγειο, γεγονός που μειώνει κατά πολύ τις πιθανότητες για τα υπέρ-ατλαντικά ταξίδια…..
Για την Πύλη του Ήλιου υπάρχει η εξής γνώμη, ότι μπορεί να την φτιάξαμε και οι Άτλαντες, αυτό το πιστεύουν πολλοί για τον εξής λόγο.
Επειδή δεν έχει σωθεί κανένα δείγμα της γλώσσας της εποχής εκείνης από το Tiahuanaco, αλλά ορισμένα από τα σύμβολα αυτά έχουν συνάφεια με την πανάρχαια διαλεκτό Quechua. Η διάλεκτος αυτή διαθέτη κοντινή συγγένεια με την αντίστοιχη Αymara της Βολιβίας και περά αυτού περιγράφουν και οι δυο τον Viracocha ως λευκό άνδρα.
Η λεπτομέρεια αυτή είναι πολύ σημαντική για πολλούς ερευνητές, γιατί πολύ εναλλακτικοί ιστορικοί ξεκινώντας από τον Ignatius Donnelly 1882 The Antediluvian Warld Atlantis μέχρι και τον Frank Josph Survivors of Atlantis 2004 θα ταυτίσουν τον Viracocha των Ίνκας με τον θεό των Μάγια Quetzalcoatl και εν συνεχεία με την Ατλαντίδα.
Ο Quetzalcoatl δεν αποτελεί μια μονοδιάστατη φιγούρα του πάνθεου των Μάγια, αντιθέτως παρουσιάζεται με άπειρες μορφές μα κυρίως έως θεός της γονιμότητας, ενώ η περιγραφή του ως λευκού άνδρα είναι μια απλή παρερμηνεία του Popol Vuh του έπους των Μάγια!
Η μορφή του Quetzalcatl παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με την μορφή όπου και γνωρίζουμε σήμερα, στους λεγομένους Cusco του Περού και όχι στο Tiahuanaco….
Ένα Ελληνικό βιβλίο το οποίο και ξεσήκωσε τεράστιο σάλο μεταξύ των ερευνητών όσο και στους πανεπιστημιακούς κύκλους της Ελλάδος αλλά και εξωτερικού είναι το γλωσσολογικό σύγγραμμα των Σ. Δωρικού και Κ. Χατζηγιάννη, Οι Ίνκας Μιλούσαν Ελληνικά ( εκδ. Ελεύθερη Σκέψης 1998 ). Αυτοί οι δυο συγγραφείς συνδέουν την γλώσσα των Κεσούα με την αρχαία Ελληνική βρίσκοντας 850 λέξεις με ίδια ετυμολογία!
Παράλληλα οι Έλληνες έχουν την πόλη Αία, δηλαδή το Tiahuanaco ή την αρχαία Κολχίδα κατά τους συγγραφείς, το 3000 π.χ. αν και κάποιοι δεν συμφωνούν με αυτήν την τοποθέτηση.

Κάποιοι άλλοι έχουν πει ότι ίσως ηταν ένα τεράστιο πηνίο όπου μάζευε ενέργεια μέσω των γύρω καναλιών για τροφοδοτήσει βόμβες υδρογόνου!! Αν και εγώ δεν πιστεύω σε αυτήν την θεωρία υπάρχουν πολλοί σοβαροί επιστήμονες της φυσικοπυρηνικής όπου το υποστηρίζουν με θέρμη.
Όπως ο Joseph Farrell – The Giza Death Star 200, είναι ένα βιβλίο που εμένα δεν με βρίσκει σύμφωνο με το τι γράφει αν και είναι πολύ ωραία γραμμένο με λεπτομέρειες και τοποθετήσεις. Αυτό όμως δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο και για μένα είναι τραβηγμένο ως υπερβολικό!!
Υπάρχει άλλη μια θεωρία ότι η πύλη αυτή είναι ένα ( Star Gate ), δηλαδή μια αστρική πύλη όπου κάποιος εξωγήινος πολιτισμός την έφτιαξε για να μπορεί να πηγαινοέρχεται από τον πλανήτη τον δικό μας στον δικό τους αλλά και το αντίστροφο.
Αυτό γίνεται κάπως πιστευτό διότι η ΝΑΣΑ το 2000 έκανε μια αποστολή στην περιοχή και με εδικά λέιζερ φασματοκόπησε όλο το μεγαλιθικό μνημείο!! Μάλιστα οι αρχές είχαν κλείσει το μέρος για μια εβδομάδα από γη αλλά και αέρος!!! Αν και σήμερα η κυβέρνηση της Βολιβίας αρνείται κατηγορηματικά κάτι τέτοιο!
Από τότε όμως και μετά η κυβέρνηση της Βολιβίας άρχισε να γίνεται μη φίλο Αμερικανική….. Γιατί;
Μήπως επειδή οι Αμερικάνοι τους είχαν τάξει αποκαλύψεις για την πύλη οι οποίες δεν δοθήκαν ποτέ;
Μια άλλη θεωρία για την πύλη είναι ότι την πύλη την φτιάξαμε κάποιοι γίγαντες οι οποίοι ήταν απόγονοι των άστρων και γεννηθήκαν στην γη μετά την συνεύρεση των αγγέλων με τους ανθρώπους.
Οι ερευνητές όμως δεν κυριολεκτούν στην έννοια των γιγάντων, αφήνουν να εννοηθεί ότι ήταν γίγαντες σε τεχνολογικά επιτεύγματα.
Αυτό το λένε από τα μεγαλιθικά μνημεία της περιοχής αλλά και των περίτεχνων γλυπτών όπου στολίζονται με αυτά.

Γλυπτά όπου σήμερα με τα εργαλεία που διαθέτουμε δεν θα μπορούσαμε να τα φτιάξουμε και αν τα καταφέρναμε θα πέρναγαν παρά πολλά χρόνια για να τα φτιάξουμε.

Πιστεύουν κάποιοι ερευνητές ότι αυτοί που φτιάξαμε αυτά τα μνημεία είναι και οι δημιουργοί των κρυστάλλινων κρανίων, όπου κάνεις δεν ξέρει πως φτιάχτηκαν και από ποιον. Είναι μια θεωρία που υποστηρίζω και εγώ μέχρι εδώ.

Άλλοι λένε ότι είναι η Ατλάντια τεχνολογία πίσω από την πύλη και ότι ανεγερθεί για να μην ξεχαστεί το μεγαλείο της Ατλαντίδος στους αιώνες, δεν υπάρχει όμως κάτι που να πιστοποιεί αυτήν την θεωρία.

Από την άλλη όμως κανείς δεν ξέρει ποιος και γιατί φτιάχτηκε, πως μεταφέρθηκε εκεί πάνω, αλλά και ποιοι είναι αυτοί που την έφτιαξαν.
Λένε ότι οι Άτλαντες εκτός της υπέρτατης τεχνολογίας που είχαν στα χέρια τους ( σημείωση: αν είχαν τέτοια τεχνολογία όπως λέγεται πως και νικηθήκαν από τους Αθηναίους;) είχαν και ένα είδος σκοτεινής μαγικής τεχνολογίας. Έτσι με την βοήθεια κάποιων αρχαίων πνευμάτων μετάφεραν το μεγαλιθικό μνημείο εκεί.
Εγώ δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί τους, αν και έχω δει πολλά στις έρευνες όπου έχω κάνει χρόνια τώρα νομίζω ότι αυτή η θεωρία είναι κάπως τραβηγμένη.
Υπάρχει και μια τελευταία θεωρία η οποία συζητείται σε κλειστούς κύκλους ακόμα, γιατί αν την πουν φοβούνται μην χάσουν το κύρος τους σαν ερευνητές και συγγραφείς.
Είναι η θεωρία της μέσης γης, ότι αυτοί που την έφτιαξαν είχαν εξέλθει από την μέση γη ( θυμάστε τους τοπικούς θρύλους που βγήκε ο θεός από τον πάτο της λίμνης; ) πιστεύουν ότι στην λίμνη αυτή κάπου στον πυθμένα της υπάρχει μια πύλη όπου οδηγεί στην μέση γη!!
Αυτοί που βγήκαν από εκεί ίσως λατρευτήκανε σαν θεοί και άνθησε ένας παράξενος πολιτισμός που δεν γνωρίζουμε αλλά και δεν έχουμε στοιχεία για το τι ήταν, και όπως εμφανίστηκε ξαφνικά έτσι πάλι χάθηκε αφήνοντας πίσω τα μεγάλα λιθικά στοιχεία για την τεχνολογία τους αλλά και την γνώση τους, αφήνοντας τους ανθρώπους να προσπαθούν να λύσουν αυτό το τόσο παράξενο αίνιγμα!!
Ίσως εγώ πιστεύω ότι δεν πρόκειται να πάρουμε ποτέ απάντηση με σιγουριά τι είναι, γιατί φτιάχτηκε, αλλά και ποιοι το έφτιαξαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε να βγάλουμε νόημα το τι είναι…………….
Αν ποτέ βρεθείτε εκεί σας συνιστώ ότι αξίζει τον κόπο να πατέ και να δείτε ένα από τα μεγαλύτερα και παράξενα αινίγματα του πλανήτη μας.