Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Είναι τα ρομπότ το μέλλον της ανθρώπινης εξέλιξης;

Eίμαστε στο μέσο μιας επανάστασης τόσο ύπουλης που δεν μπορούμε καν να την αντιληφθούμε. Τα ρομπότ «ζουν κι εργάζονται» δίπλα μας. Και πλέον τα σχεδιάζουμε, ώστε να σκέφτονται μόνα τους...

Θα εξελιχθούνε αυτές οι κατασκευές σε εξυπνότερες και πιο ικανές από εμάς;

Επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς "Through the Wormhole" με οικοδεσπότη τον δημοφιλή ηθοποιό Μόργκαν Φρήμαν.



Μοντέλο αεροπλάνου (1500 ετών) πετάει κανονικά!

Βιταμίνες

Η σπουδαιότητα των βιταμινών για τον οργανισμό μας..


Τι είναι οι βιταμίνες
Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες που βρίσκονται στα τρόφιμα σε μικρές ποσότητες και η λήψη τους μέσω της διατροφής είναι απαραίτητη λόγω του ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να τις συνθέσει.
Πώς λειτουργούν
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του οργανισμόύ. Μερικές από αυτές είναι απαραίτητες για τη μετατροπή των μακροδιατροφικών συστατικών (πρωτείνες, υδατάνθρακες, λιπίδια) σε ενέργεια.
Πολύ σημαντικές είναι και οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες πολλών βιταμινών οι οποίες ασκούν προστατευτική δράση έναντι των οξειδώσεων. Παράλληλα πολλές βιταμίνες είναι απαραίτητες προκειμένου να γίνει η απορρόφηση άλλων θρεπτικών συστατικών όπως του ασβεστίου και του σιδήρου.
Οι βιταμίνες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, τις λιποδιαλυτές βιταμίνες και τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες.

Λιποδιαλυτές βιταμίνες
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι βιταμίνες A, D, E, & K οι οποίες βρίσκονται κυρίως σε λιπαρές τροφές μια και είναι απαραίτητη η παρουσία λίπους προκειμένου να απορροφηθούν από τον οργανισμό. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύονται και κυρίως στο συκώτι όταν λαμβάνονται σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που απαιτούνται. Οταν η πρόσληψη είναι πολύ μεγάλη οι λιποδιαλυτές βιταμίνες και κυρίως οι Α και η D μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα. Μεγάλες δόσεις από αυτές τις βιταμίνες είναι τοξικές.
Υδατοδιαλυτές βιταμίνες
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β καθώς και οι βιταμίνη C. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες, σε σημαντικές ποσότητες και όταν αυτές λαμβάνονται σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που απαιτούνται η περίσσεια αποβάλλεται στα ούρα. Για τη διατήρηση λοιπόν της καλής υγείας, θα πρέπει ο οργανισμός να λαμβάνει τακτικά επαρκείς ποσότητες από τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες.

Πίνακας τροφών - Βιταμίνες

Ακόρεστα λιπαρά οξέα: Φυτικά έλαια και ηλιόσποροι.
Ασβέστιο: Πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, λαχανικά με πράσινα φύλλα, οστρακοειδή και μελάσσα.
Βιοτίνη: Κρόκοι αυγών, συκώτι, μη-αποφλοιωμένο ρύζι, μαγιά μπύρας, πλήρη δημητριακά, σαρδέλες και όσπρια.
Βιοφλαβονοειδή: Εσπεριδοειδή φρούτα, μαύρες σταφίδες και buckwheat.
Βιταμίνη C: Εσπεριδοειδή φρούτα, καρποί τριαντάφυλλου, κεράσια acerola, σπόροι alfalfa, βλαστάρια, cantaloupe, φράουλες, μπρόκολο, ντομάτα και πράσινες πιπεριές.
Βιταμίνη D: Σολομός, σαρδέλες, ρέγγες, μανιτάρια shiitake, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα εμπλουτισμένα με βιταμίνη D, κρόκοι αυγών και οργανικό κρέας.
Βιταμίνη Α: Συκώτι, αυγά, κίτρινα φρούτα και λαχανικά, σκούρα πράσινα φρούτα και λαχανικά, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Βιταμίνη Β-1: Μαγιά μπύρας, πλήρη δημητριακά, μελάσσα από blackstrap, μαύρο ρύζι, οργανικά κρέατα και κρέατα, ψάρι, πουλερικά, κρόκοι αυγών, όσπρια και καρύδια.
Βιταμίνη Β-12: Οργανικά κρέατα, ψάρια, χοιρινό, αυγά, τυρί, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Βιταμίνη Β-2: Μαγιά μπύρας, πλήρη δημητριακά, μελάσσα από blackstrap, οργανικό κρέας, κρόκοι αυγών, όσπρια και καρύδια.
Βιταμίνη Β-6: Κρέατα και οργανικά κρέατα, πλήρη δημητριακά, μαγιά μπύρας, μελάσσα από blackstrap, σπόροι σιταριού, όσπρια και λαχανικά με πράσινα φύλλα.
Βιταμίνη Ε: Έλαια ψυχρής συμπίεσης, αυγά, φύτρα σιταριού, οργανικό κρέας, μελάσσα, γλυκοπατάτες και λαχανικά με φύλλα.
Βιταμίνη Κ: Λαχανικά με πράσινα φύλλα, κρόκοι αυγών, έλαιο safflower, μελάσσα από blackstrap, κουνουπίδι και σόγια.
Θείο: Ψάρια, κόκκινες καυτερές πιπεριές, σκόρδο, κρεμμύδι, αυγά, κρέας, λάχανο, βλαστάρια Βρυξελλών και ραπανάκια.
Ινοσιτόλη: Πλήρη δημητριακά, εσπεριδοειδή φρούτα, μαγιά μπύρας, μελάσσα, κρέας, πλήρες γάλα, καρύδια και λαχανικά.
Ιώδιο: Θαλασσινά, φύκια και ιωδισμένο αλάτι.
Κάλιο: Άπαχο κρέας, πλήρη δημητριακά, λαχανικά, αποξηραμένα φρούτα, όσπρια και ηλιόσποροι.
Κοβάλτιο: Οργανικό κρέας, στρείδια, μύδια, πουλερικά, πλήρες γάλα, πράσινα λαχανικά και φρούτα.
Λίπη: Βούτυρο, μαργαρίνη, φυτικά έλαια, λίπη κρεάτων, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, καρύδια και σπόροι.
Μαγγάνιο: Πλήρη δημητριακά, λαχανικά με πράσινα φύλλα, όσπρια, καρύδια, ανανάς και κρόκοι αυγών.
Μαγνήσιο: Θαλασσινά, πλήρη δημητριακά, σκούρα πράσινα λαχανικά, μελάσσα και καρύδια.
Μόλυβδος: Όσπρια, πολύσπορα δημητριακά, πλήρες γάλα, νεφρά, συκώτι και σκούρα πράσινα λαχανικά.
Νάτριο: Θαλασσινά, επιτραπέζιο αλάτι, σκόνη ψησίματος, μαγειρική σόδα, σέλινο, επεξεργασμένες τροφές και προϊόντα πλήρους γάλακτος.
Νιασίνη: Άπαχο κρέας, πουλερικά, ψάρια, μαγιά μπύρας, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, φυστίκια και πίτουρο ρυζιού.
Πανγκαμικό οξύ (Pangamic acid): Μαγιά μπύρας, μισοψημένες μπριζόλες, μαύρο ρύζι, ηλιοτρόπιο, κολοκύθα και σπόροι σουσαμιού.
Παντοθενικό οξύ: Οργανικό κρέας, μαγιά μπύρας, κρόκοι αυγών, όσπρια, πλήρη δημητρακά, σπόροι σιταριού και σολομός.
Παρα-αμινο-βενζοικό οξύ (PABA): Οργανικό κρέας, σπόροι σιταριού, γιαούρτι, μελάσσα και λαχανικά με πράσινα φύλλα.
Πρωτείνες: Κρέας, ψάρια, πουλερικά, αυγά, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, προϊόντα σόγιας και πλήρη δημητριακά.
Σελήνιο: Τόνος, ρέγγα, μαγιά μπύρας, σπόροι σίτου, πίτουρο, πλήρη δημητριακά και σπόροι σουσαμιού.
Σίδηρος: Οργανικό κρέας και κρέας, αυγά, ψάρια, πουλερικά, μελάσσα από blackstrap, χυμός από κεράσια, πράσινα λαχανικά και αποξηραμένα φρούτα.
Υδατάνθρακες: Πλήρη δημητριακά, ζάχαρη, σιρόπι, μέλι, φρούτα και λαχανικά.
Φολικό οξύ: Λαχανικά με σκούρα πράσινα φύλλα, οργανικό κρέας, μαγιά μπύρας, ρίζες/βολβοί, πλήρη δημητριακά, στρείδια, σολομός και πλήρες γάλα.
Φώσφορος: Ψάρια, κρέας, πουλερικά, αυγά, όσπρια, πλήρες γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, καρύδια και πολύσπορα δημητριακά.
Χαλκός: Οργανικό κρέας, θαλασσινά, καρύδια, όσπρια, μελάσσα και σταφίδες.
Χολίνη: Κρόκοι αυγών, οργανικό κρέας, μαγιά μπύρας, σπόροι σιταριού, σόγια, ψάρια και όσπρια.
Χρώμιο: Μέλι, σταφύλια, σταφίδες, αραβοσιτέλαιο, μύδια, πολύσπορα δημητριακά και μαγιά μπύρας.
Ψευδάργυρος: Σπόροι κολοκυθιού, ηλιόσποροι, θαλασσινά, οργανικό κρέας και κρέας, μανιτάρια, μαγιά μπύρας, σόγια, στρείδια, ρέγγες, αυγά και σπόροι σίτου.


Η σπουδαιότητα των βιταμινών στον οργανισμό μας, και που μπορεί να ωφελήσει η κάθε ομάδα βιταμινών φαίνεται στον παρακάτω πίνακα..

Vitamin A:
Σημαντική για υγιή μάτια, δέρμα, μαλλιά, οστά, δόντια και μυϊκές μεμβράνες των αναπνευστικών, πεπτικών και ουροδόχων οδών.
Vitamin B1 (Thiamine):
Σημαντική για την απελευθέρωση ενέργειας από τις τροφές, την διατήρηση της ακεραιότητας του νευρικού συστήματος και για διάφορες άλλες μεταβολικές λειτουργίες. Επίσης, είναι απαραίτητη για την φυσιολογική όρεξη και ανάπτυξη.
Vitamin B2 (Riboflavin):
Συμμετέχει στην απελευθέρωση ενέργειας από τις τροφές. Βοηθά στη διατήρηση της υγείας του δέρματος, των ματιών και της εσωτερικής επένδυσης της μύτης και του λαιμού. Βοηθά επίσης, στο σχηματισμό των ενζύμων του συκωτιού και στη φυσιολογική λειτουργία του διανοητικού και μυϊκού συστήματος.
Vitamin B3 (Niacin or nicotinic acid):
Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του διανοητικού, του νευρικού και του πεπτικού συστήματος και για τη διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης. Βοηθά στο σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των στεροϊδών. Είναι απαραίτητη για την καλή κυκλοφορία.
Vitamin B5 (Pantothenic acid):
Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Χρησιμοποιείται στην παραγωγή ορμονών του αδένα αδρεναλίνης και στο μεταβολισμό χοληστερόλης και λιπαρών οξέων. Απαραίτητη για τη λειτουργία του εγκεφάλου, του ανοσοποιητικού συστήματος και υγιές δέρμα. Θεωρείται από πολλούς σαν βιταμίνη "αντιστρες". Απαιτείται για το σχηματισμό αντισωμάτων, την επούλωση πληγών και την ομαλή ανάπτυξη.
Vitamin B6 (Pyridoxine):
Απελευθερώνει ενέργεια από τις τροφές. Σημαντική για τον μεταβολισμό του λίπους και των αμινοξέων. Απαραίτητη για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, για τη διατήρηση ισορροπίας υγρών, υγιούς νευρικού συστήματος και εγκεφαλικής λειτουργίας.
Vitamin B12 (Cyanocobalamin):
Ανάπλαση του μυελού των οστών και των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Σύνθεση του DNA και υγιές νευρικό σύστημα. Η έλλειψη της αποτελεί μια πολύ συνηθισμένη αναιμία μεταξύ των ανθρώπων του δυτικού κόσμου, ιδιαίτερα δε σε αυτούς που είναι εντελώς χορτοφάγοι, καθόσον συναντάται μόνο σε ζωϊκές τροφές. Η προύπαρξη κακοήθους αναιμίας, που εμποδίζει την απορρόφησή της από τον οργανισμό, η χειρουργική αφαίρεση μέρους του στομάχου, ο ειλεός, ορισμένα βακτήρια που αναπτύσονται στο γαστρεντερικό σύστημα, η κακή διατροφή, η λήψη ορισμένων φαρμάκων για τη θεραπεία των ελκωμάτων και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ προκαλούν το ανωτέρω είδος αναιμίας. Επιβάλλεται η χορήγησή της από συμπληρώματα διατροφής ή ορισμένα δημητριακά στο κουτί των οποίων αναγράφεται η υψηλή περιεκτικότητα σε αυτή τη βιταμίνη. Το 30 percent των ανθρώπων μετά τα 50 έτη, αρχίζει σταδιακά να χάνει μέρος από τα υγρά του στομάχου που βοηθούν στην απορρόφηση από τον οργανισμό των βιταμινών. Η βιταμίνη Β12 όμως και μάλιστα σε μορφή συμπληρώματος διατροφής, δεν επηρεάζεται από τα οξέα του στομάχου και απορροφάται από τον οργανισμό εύκολα. Εάν το 30 percent των ανθρώπων που έχουν μειωμένη ποσότητα υγρών στο στομάχι δεν πάρουν εγκαίρως βιταμίνη Β12, υπάρχει η περίπτωση να αναπτύξουν κάποιο είδος αναιμίας, κάποια νευρολογική ασθένεια ή να χάνουν σταδιακά τη μνήμη τους και να εμφανίσουν κάποια νόσο στο αίμα.
Vitamin B Complex:
Ομάδα βιταμινών "Β" απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του νευρικού συστήματος και για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος, των μαλλιών, των ματιών, των εντερικών μυών και του συκωτιού. Τα ανιβιοτικά, το αλκοόλ, τα αντισυλληπτικά χάπια και κάποια φάρμακα αυξάνουν την ανάγκη γι' αυτές τις βιταμίνες.
Vitamin C:
Απαραίτητη για τη συντήρηση του κολλαγόνου, των οστών, των ούλων, των δοντιών και των τριχοειδών αγγείων. Βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου και στην εκμετάλλευση του φυλικού οξέος. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες-προστατεύει τις βιταμίνες Α και Ε. Συμμετέχει στην ανάπλαση των κυττάρων/ιστών. Βοηθά στον σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των ορμονών, του αδένα της αδρεναλίνης, στη συντήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος και των φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης.
Vitamin D:
Απαιτείται για την απορρόφηση του ασβεστίου και του φωσφόρου τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας των οστών, των δοντιών, του δέρματος, της καρδιάς, των νεύρων και του θυροειδή.
Vitamin E:
Ισχυρό αντιοξειδωτικό, αποτρέπει την οξείδωση ορισμένων λιπών και βιταμινών. Βοηθά στη διατήρηση της φυσιολογικής θρόμβωσης του αίματος και στην ακεραιότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγιούς λειτουργίας του καρδιαγγειακού και του αναπαραγωγικού συστήματος και της υγιούς κατάστασης του δέρματος. Η D-άλφα τοκοφερόλη είναι η πιο δραστική μορφή της βιταμίνης Ε και κατακρατείται από τους ιστούς σε μεγαλύτερο επίπεδο.
Vitamin K:
Βοηθά στην πήξη του αίματος και στην διατήρηση της υγείας των οστών.

Ημερήσιες απαραίτητες ποσότητες βιταμινών


Ανδρες Γυναίκες Παιδιά
19 - 50 ετών 19 - 50 ετών 4 μηνών - 4 ετών
VITAMINS
VITAMIN A μg 700 600 363
THIAMIN mg 1 0,8 0,3
RIBOFLAVIN mg 1,3 1,1 0,5
NIACIN mg 17 13 5
VITAMIN B6 mg 1,4 1,2 0,4
VITAMIN B12 μg 1,5 1,5 0,4
FOLATE mg 200 200 55
VITAMIN C mg 40 40 26
VITAMIN D μg * * *
MINERALS
CALCIUM mg 700 700 481
COPPER mg 1,2 1,2 0,33
IODINE μg 140 140 63
IRON mg 8,7 14,8 6,7
MAGNESIUM mg 300 270 75
POTASSIUM mg 3500 3500 765
SELENIUM μg 75 60 12
ZINC mg 9,5 7 4,8

ΠΟΤΕ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑΓια να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή απορρόφηση, αφομοίωση και εκμετάλλευση από τον οργανισμό των βιταμινών, των μετάλλων, των λιπαρών οξέων, των αμινοξέων και των βοτάνων, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπό κατάλληλες συνθήκες. Τα συμπληρώματα καταπίνονται καλύτερα με ένα ποτήρι νερό, εκτός εάν δοθούν διαφορετικές οδηγίες. Για ευκολότερη λήψη, η σκόνη από τις κάψουλες μπορεί να αναμιχθεί σε φαγητό ή υγρό.
ΥΔΑΤΟΔΙΑΛΥΤΕΣ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ
Οι βιταμίνες της ομάδας Β και η βιταμίνη C μπορούν να λαμβάνονται πριν ή μετά το φαγητό. Εάν χορηγούνται περισσότερες από μία κάψουλα ή ταμπλέτα, είναι καλύτερα να λαμβάνονται σε διαιρούμενες δόσεις.
ΛΙΠΟΔΙΑΛΥΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Οι βιταμίνες Α, D και Ε, τα λιπαρά οξέα και το συνένζυμο Q10 είναι προτιμότερο να λαμβάνονται μετά το φαγητό. Εάν παίρνετε πάνω από μία κάψουλα ή ταμπλέτα, είναι καλύτερα να λαμβάνονται σε διαιρούμενες δόσεις.
ΑΜΙΝΟΞΕΑ
Είναι καλύτερα να λαμβάνονται 2-3 ώρες πριν ή μετά από γεύμα.
ΜΕΤΑΛΛΑ
Με εξαίρεση τον ψευδάργυρο, τα περισσότερα μέταλλα είναι καλύτερα να λαμβάνονται με άδειο στομάχι.
ΒΟΤΑΝΑ
Μπορούν να λαμβάνονται είτε πριν ή μετά από γεύμα.
Σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη η ιατρική συμβουλή, πριν από την λήψη οποιουδήποτε σκευάσματος.


Απο τα πιο συνηθισμένα και απο τα πιο χρήσιμα εκχυλίσματα βιταμινών , αμινοξέων, ή μέταλλα που μπορούμε να βρούμε στα εξειδικευμένα καταστήματα ή φαρμακεία... είτε σε μορφή κάψουλας είτε σε μορφή ταμπλέτας... ή ακόμα και ως βότανα..

Agnus Castus:
Ιθαγενές στην περιοχή της Μεσογείου και στη δυτική Ασία, χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την αντιμετώπιση των ανωμαλιών της εμμήνου ρύσης, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων PMS και την ομαλοποίηση του κύκλου.
Alfalfa (Medicago sativa):
Ιθαγενές στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Βόρεια Αφρική. Θρεπτικό βότανο υψηλής περιεκτικότητας σε βιταμίνες και μέταλλα.
Aloe Vrea:
Παγκοσμίως γνωστό φυτό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται σαν καθαριστικό του εντέρου, για σφριγηλή και νεανική επιδερμίδα και για τις αντιφλεγμονώδεις, προστατευτικές και θεραπευτικές του ιδιότητες.
Alpha - Galactosidase:
Ενζυμικός ψευδομύκητας που διασπά με ασφαλή τρόπο τα υπολείμματα των υδατανθράκων, τα οποία δεν μπορούν να αφομοιωθούν φυσιολογικά από τον οργανισμό.
Alpha-lipoic acid:
Αντιοξειδωτικό, προστατεύει τα καροτενοειδή των ιστών. Βοηθά στην ανακύκλωση των βιταμινών C και Ε.
Amino - Acids:
Δομικά στοιχεία πρωτεϊνών με συγκεκριμένες χρήσεις. Η βασική λειτουργία των περισσότερων αμινοξέων είναι η παροχή σημαντικού υλικού για την αντιγραφή του γεννετικού κώδικα, τη διαίρεση των κυττάρων και το σχηματισμό των μυών και των συνδετικών ιστών. Χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό με πολλούς τρόπους περιλαμβάνοντας ορμόνες, αντισώματα, ένζυμα, νευροδιαβιβαστές, ενδορφίνες, φορείς θρεπτικών συστατικών.
Amylase:
Είναι το πρωταρχικό πεπτικό ένζυμο που δρα επί των τροφών που έχουν ληφθεί από τον οργανισμό. Υπάρχει στο σίελο και στα παγκρεατικά και εντερικά υγρά. Διάφορες μορφές του ενζύμου αυτού διασπούν ορισμένους τύπους υδατανθράκων (από σάκχαρα ή άμυλο), όπως μαλτόζη, λακτόζη και σουκρόζη.
Aniseed:
Έχει αντι-παρασιτικές ιδιότητες. Έχει, επίσης, αντισπασμωδική δράση και συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των στομαχικών αερίων, της δυσπεψίας και των μυϊκών σπασμών.
Arginine:
Δεν θεωρείται απαραίτητη για τους περισσότερους ενήλικες. Έχει ουσιαστική συμβολή στην αποτοξίνωση από την αμμωνία. Πολλοί από τους βασικούς ιστούς του οργανισμού, όπως το κολλαγόνο και η ελαστίνη, χρειάζονται το συγκεκριμένο αμινοξύ κατά το στάδιο της δημιουργίας των.
Artemisia:
Θάμνος που ευδοκιμεί ευρέως στην Ευρώπη, την Β. Αφρική και τη Δ. Ασία, περισσότερο γνωστός ως αγριαψιθιά (wormwood). Χρησιμοποιείται για τη διευκόλυνση της πέψης και την καταπολέμηση των παρασίτων.
Artichoke (Cynara scolymus):
Τονωτικό που προστατεύει και αποκαθιστά το συκώτι. Χρησιμοποιείται και σαν καθαριστικό του αίματος. Κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει την αξία του στη μείωση της χοληστερίνης και των παραγομένων από το μεταβολισμό απορριμμάτων ουρίας και αζώτου. Χρησιμοποιείται σε παθήσεις του ήπατος, κακής πέψης, χολολιθίασης και χρόνιας δυσκοιλιότητας. Σε παχύσαρκους ασθενείς χoρηγείται για την μείωση της χοληστερίνης και των τριγλικεριδίων. Επίσης, χρησιμοποιείται σαν καθαριστικό του δέρματος, στην κασκοσμία της αναπνοής και την υπερβολική κασκοσμία του σώματος.
Aspartic acid:
Αμινοξύ που παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο της ουρίας και στο σχηματισμό των DNA και RNA.
Astragalus:
Είναι ένα από τα σπουδαιότερα φυτά της Άπω Ανατολής, ιδιαίτερα στην Κίνα, χρησιμοποιούμενο σαν τονωτικό για την αντιμετώπιση της κούρασης, αυξάνοντας τον μεταβολισμό και παρέχοντας ενέργεια. Χρησιμοποιείται επίσης και για:
(α) Tην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
(β) Περιφερειακές αγγειακές παθήσεις, υπέρταση, ισχαιμία.
(γ) Βελτίωση της λειτουργίας των επινεφριδίων και της πέψης.
(δ) Αποκατάσταση περιφερειακής λειτουργίας.
Avena Sativa (Αβένα η εδώδιμος - Βρώμη):
Η παραδοσιακή ποικιλία που καλλιεργείται στη βόρεια Ευρώπη είναι μια ζεστή, γλυκιά τροφή, ιδανική για ψυχρά κλίματα. Για φαρμακευτικούς σκοπούς, γενικά, χρησιμοποιείται ολόκληρο το φυτό. Εξαίρετο γενικό τονωτικό, χρησιμοποιείται για φυσικές και νευρικές ανεπάρκειες και είναι ιδανικό για την κατάθλιψη. Χρησιμοποιείται επίσης για την αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδή και την έλλειψη οιστρογόνων, για εκφυλιστικές νόσους, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση και για κρυολογήματα, ιδιαίτερα όταν υποτροπιάζουν ή είναι επίμονα.
Bacopa Monnieri:
Εκχύλισμα του ομώνυμου φυτού, το οποίο έχει μακράν ιστορία σαν τονωτικό των νεύρων. Η συμβολή του στη βελτίωση της μνήμης έχει επιβεβαιωθεί από πολλές έρευνες. Βελτιώνει, επίσης, το πνευματικό επίπεδο και τις μαθησιακές λειτουργίες.
Beetroot:
Παραδοσιακά χρησιμοποιείται σε φυσικές δίαιτες σαν καθαριστής του ήπατος. Διεγείρει την χοληδόχο κύστη, όπου έχουν αποχετευθεί τοξίνες του ήπατος πριν την αποβολή τους.
Beta - Carotene (Carotenoid):
Πρόδρομος της βιταμίνης Α. Αντιοξειδωτικό και δεσμευτής ελεύθερων ριζών.
Beta 1,3 Glucans:
H πολυσακχαρίδη που ονομάζεται βήτα γλυκάνη, εμποδίζει την ανάπτυξη όγκων διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Πιο συγκεκριμένα η βήτα γλυκάνη ενεργοποιεί απευθείας διάφορα μάχιμα κύτταρα όπως τα μακροφάγα (macrophages) και τα κύτταρα "φυσικούς δολοφόνους" (natural killer). Επιπλέον, ενισχύει τη λειτουργία των μεσολαβητών του ανοσοποιητικού συστήματος όπως οι λυμφοκίνες και η ιντερλευκίνη-1
Betaine Hydrochloride:
Φυσική πηγή υδροχλωρικού οξέως, το οποίο φυσιολογικά παράγεται στο στομάχι και συμμετέχει σε διάφορες λειτουργίες όπως, ενεργοποίηση του ενζύμου "προτεάση", συμβολή στην απορρόφηση της βιταμίνης Β12 και πολλών μετάλλων και αποστείρωση των τροφών που εισέρχονται στο στομάχι. Η παραγωγή του υδροχλωρικού οξέως από τον οργανισμό είναι αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας του κάθε ατόμου, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία της πέψης.
Bifidobacteria:
Υγιή, υψηλής αξίας βακτήρια που φυσιολογικά βρίσκονται στα έντερα. Αποτρέπουν την ανάπτυξη άλλων βλαβερών βακτηριών, συμβάλλουν στη διαδικασία της πέψης, στην παραγωγή βασικών βιταμινών, στην αποτοξίνωση και στη ρύθμιση των λειτουργιών του ανοσοποιητικού και των επιπέδων χοληστερόλης.
Bilberry (Vaccinium myritillus):
Ιθαγενές στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, με υψηλή περιεκτικότητα σε ανθοκυαμίνη που του δίνει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Είναι γνωστό ότι αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος στα τριχοειδή αγγεία, με συνολικά οφέλη στα μάτια και το καρδιαγγειακό σύστημα.
Bioflavonoids:
Γνωστά, επίσης και σαν φλαβονοειδή. Τα βιοφλαβονοειδή είναι ζωντανά αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στα φυτά. Βοηθούν στην απορρόφηση της βιταμίνης C, στη διατήρηση της ακεραιότητας των αγγείων και στη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα βιοφλαβονοειδή περιλαμβάνουν anthocyanidins, hesperidin, myricetin, nobiletin, proanthocyanidins, quercetin και rutin.
Biotin:
Συμβάλλει στην απελευθέρωση ενέργειας από τις τροφές, στο μεταβολισμό των υδρογονανθράκων και των πρωτεϊνών. Βοηθά στην παραγωγή των προσταγλανδίνων από τα βασικά λιπαρά οξέα. Απαραίτητο για τη φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη του μυελού των οστών, των μαλλιών, του δέρματος και των μυών.
Black radish:
Το βότανο αυτό διεγείρει το συκώτι προκειμένου αυξηθεί η παραγωγή χολής. Είναι, επίσης, μια πλούσια πηγή θείου, το οποίο συμμετέχει στη διαδικασία αποτοξίνωσης του συκωτιού.
Black walnut:
Το βότανο αυτό έχει μακράν ιστορία στη θεραπεία των μολύνσεων από τα παράσιτα. Χρησιμοποιείται, επίσης, στη θεραπεία της κάντιτας.
Boldo:
Τα φύλλα του φυτού, το οποίο ευδοκιμεί στη Χιλή, χρησιμοποιούνται για την τόνωση του συκωτιού. Σαν τονωτικό του συκωτιού διεγείρει την έκκριση της χολής. Είναι, επίσης, ένα απαλό ηρεμιστικό κι έχει διουρητικές και αντισηπτικές ιδιότητες.
Boswellia:
Αντιοξειδωτικό με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, με ιδιαίτερη χρήση στη διατήρηση ευλύγιστων και υγιών συνδέσμων.
Boron:
Η έρευνα αποδεικνύει ότι μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση υγιών, δυνατών οστών και στη ρύθμιση των ορμονών. Επίσης, είναι απαραίτητο για την απορρόφηση του ασβεστίου.
Bromelain:
Πεπτικό ένζυμο εκχυλισμένο από ανανά που βοηθά στην πέψη των πρωτεινών.
Betaine:
Βρίσκεται στη ρίζα τεύτλου. Είναι μεσάζων στη μετατροπή της χολίνης σε γλυκίνη. Βοηθά στη διάλυση του λίπους.
Buchu (Barosma betulina):
Παραδοσιακό Νοτιοαφρικάνικο βότανο, γνωστό για την τονωτική, αντισηπτική και διουρητική δράση του.
Burdock:
Χρησιμοποιείται παραδοσιακά από την Κινεζική ιατρική σαν καθαριστής του αίματος. Τα στοιχεία που απελευθερώνονται κατά τη χρήση του έχουν αντιμικροβιακή δράση, ιδιαίτερα κατά των παθογόνων βακτηρίων και των μυκήτων. Έχει, επίσης, ελαφρά υπογλυκαιμικά αποτελέσματα.
Calamus:
Υποστηρίζει γενικά την πέψη, ανακουφίζει από τα φουσκώματα και τα στομαχικά αέρια κι έχει αντιβακτηριακή δράση.
Calcium:
Δρά συνεργιστικά με το Μαγνήσιο και τη βιταμίνη D. Διατηρεί υγιή οστά και δόντια. Βοηθά στη λειτουργία των νεύρων και των μυών. Παίζει ρόλο στην εκμετάλλευση των αμινοξέων, στην παραγωγή ορμονών και στη διατήρηση φυσιολογικής κυκλοφοριακής πίεσης.
Το ασβέστιο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο στους ηλικιωμένους, αφού είναι ο κυριότερος παράγοντας διατήρησης της πυκνότητας των οστών. Η οστεοπόρωση, μολονότι πλήττει περισσότερο τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, ταλαιπωρεί, επίσης και πολλούς άνδρες μετά την ηλικία των 65 ετών. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, να λαμβάνει ο κάθε άνθρωπος που ξεπέρασε τα 50 έτη 1200 mg ασβεστίου ημερησίως.
Calcium D-Glucarate:
Άλας ασβεστίου του D-κλουκαρικού οξέως. Φυσικό στοιχείο που υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό και σε πολλά φυτά και είναι σημαντικός αποτοξινωτικός παράγοντας.
Caprilic acid:
Διατηρεί το επιθυμητό επίπεδο φιλικής μικροχλωρίδας. Παρουσιάζει αντιμυκητιασική δράση.
Caraway:
Συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων από τα φουσκώματα και τα στομαχικά αέρια. Έχει επίσης αντιμικροβιακή και αντισπασμωδική δράση.
Cardamon:
Παράγοντας που ενεργοποιεί τη διαδικασία της πέψης.
Carnitine:
Αμινοξύ που παράγεται στον οργανισμό από την Lysine και τη Methionine. Παίζει σημαντικό ρόλο στην μετατροπή του αποθηκευμένου στο σώμα λίπους σε ενέργεια. Η δράση του έχει σημαντικά αποτελέσματα για την καλή καρδιακή λειτουργία.
Carotenoids:
Ωφέλιμες λιποδιαλυτές φυτικές χρωστικές ουσίες που βρίσκονται ιδιαιτέρως στα φρούτα και τα λαχανικά. Έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Μερικά από τα πιο σημαντικά και ενεργά καροτενοειδή είναι οι βήτα, άλφα και γάμα καροτίνη, lycopene, lutein και capsanthin.
Cat's Claw:
Φυτό που ευδοκιμεί στα δάση των Άνδεων, κυρίως στο Περού. Το εσωτερικό της φλούδας περιέχει πολλά αλκαλικά χημικά στοιχεία που βελτιώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα κι έχουν αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση.
Cayenne (Capsicum frutescens):
Προερχόμενο από τις τροπικές περιοχές της Αμερικής, το κόκκινο πιπέρι είναι γνωστό ότι ερεθίζει τον ιδρώτα, βοηθά την πέψη και δρά σαν ερεθιστικό του κυκλοφορικού. Έχει αντισηπτικές ιδιότητες.
Celery (Apium graveolens):
Ιθαγενές στις Ευρωπαικές χώρες, είναι ένα καλό καθαρτικό και διουρητικό βότανο.
Cellulase:
Ένζυμο το οποίο διαλύει την κυτταρίνη και βοηθά στην πέψη φυτικής ύλης και τροφής με ίνες.
Champignon Mushroom:
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι το εκχύλισμά του συμβάλλει στον καθαρισμό του αίματος εξουδετερώνοντας χαλασμένες (σάπιες) ουσίες που έχουν απορροφηθεί στο αίμα από τον γαστροενετερικό σωλήνα. Είναι πολύ αποτελεσματικό για την καταπολέμηση των δυσάρεστων οσμών του σώματος. Υποστηρίζει, επίσης, τις ηπατικές και νεφρικές λειτουργίες, συμβάλλοντας στην αποβολή των τοξινών από το αίμα.
Chamomile:
Βότανο με χαλαρωτικές ιδιότητες και πολύ απαλό ηρεμιστικό.
Charcoal:
Συμβάλλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων από τα φουσκώματα, τα στομαχικά αέρια και τους πόνους, λόγω της ικανότητάς του να απορροφά τις τοξίνες και τα εντερικά αέρια.
Chelate:
Τα περισσότερα μέταλλα είναι δεσμευμένα σε ένα χηλικό (chelate) (π.χ. αμινοξέα, aspartates, picolinates, και citrates) με μια διαδικασία που ονομάζεται χηλική (chelation). Σ΄ αυτή τη μορφή, αποκτούν μέγιστη απορροφητικότητα.
Chinese Red Yeast:
Έρευνες έχουν δείξει ότι η Κινεζική κόκκινη μαγιά περιέχει στοιχεία τα οποία συμβάλλουν στη μείωση των υψηλών επιπέδων χοληστερόλης.
Chitosan:
Θετικά φορτισμένες ίνες προερχόμενες από όστρακα θαλασσινών, δεσμεύουν τα αρνητικά φορτισμένα διαιτητικά λίπη.
Chlorella:
Πράσινος μικροοργανισμός, πλούσιος σε χλωροφύλλη, ενδείκνυται για το ανοσοποιητικό σύστημα. Αποτοξινώνει το συκώτι, το αίμα και το έντερο από χημικά και βαριά μέταλλα.
Choline:
Συστατικό της λεκιθίνης. Προπομπός της ασετυλοχολίνης των νευροδιαβιβαστών. Συμμετέχει στο μεταβολισμό του λίπους ιδιαίτερα στο συκώτι. Απαιτείται για τη φυσιολογική λειτουργία των νεύρων, το μεταβολισμό της χοληστερόλης και την παραγωγή ορμονών.
Chondroitin:
Γλυκοσαμινογλυκάνη που έχει βασικό ρόλο στο σχηματισμό των χόνδρων των συνδέσμων ενεργώντας σαν μαγνήτης, διευκολύνοντας την είσοδο θρεπτικών συστατικών και υγρών στο χόνδρο.
Chromium:
Βασικό μέταλλο που συμμετέχει στη ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα και στο μεταβολισμό των υδρογονανθράκων, του λίπους, των πρωτεινών και της χοληστερόλης.
Cinnamon:
Αντισπασμωδικό, συμβάλλει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος κι έχει αντιμικροβιακή δράση κατά της κάντιτας, παρασίτων κλπ.
Cod Liver Oil:
Πηγή των EFA ωμέγα-3 (EPA και DHA) καθώς επίσης και βιταμινών A και D, που διατηρούν τη φυσιολογική ανάπτυξη ευλύγιστων συνδέσμων και υγιών μαλλιών, δέρματος και νυχιών.
Co-Enzyme Q10:
Απαραίτητο για την παραγωγή ενέργειας σε όλα τα κύτταρα, ιδιαίτερα σε αυτά της καρδιάς, των μυικών ιστών, του εγκεφάλου και του συκωτιού. Ισχυρό αντιοξειδωτικό, σημαντικό για το ανοσοποητικό σύστημα και υγιή ούλα.
Collagen:
Μία ακατέργαστη μορφή της "σούπας κολλαγόνου" είχε χρησιμοποιηθεί το 12ο αιώνα για την υποστήριξη της λειτουργίας των συνδέσμων και τη διατήρηση της ακεραιότητάς τους. Είναι μία χαμηλού μοριακού βάρους πρωτεϊνη, αποτελούμενη από μια σειρά αμινοξέων, δομικό στοιχείο των οστών και του χόνδρου και υπεύθυνο για τη δομή και το σχηματισμό των συνδετικών ιστών.
Collagen (Purified Type II):
Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι το κολλαγόνο τύπου ΙΙ διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, στο να παράγει το δικό του φυσικό κολλαγόνο και συνδετικό ιστό. Ανακουφίζει τα συμπτώματα των αρθριτικών/ ρευματικών παθήσεων.
Colloidals Minerals:
Το διάλυμα των κολλοειδών μετάλλων χαρακτηρίζεται από διασπορά ιχνών μετάλλων εντός υγρού, τα οποία δεν επιπλέουν αλλά και δεν βυθίζονται. Θεωρητικά, τα μεταλλικά στοιχεία απορροφώνται γρήγορα και αποτελεσματικά, επειδή είναι πάρα πολύ μικρά ως προς το μέγεθος.
Copper:
Απαραίτητο για το σχηματισμό των ερυρθρών αιμοσφαιρίων. Συμμετέχει σε διάφορα συστήματα ενζύμων. Βοηθά στην αφομοίωση του σιδήρου και στην ανάπτυξη των οστών, των ιστών του εγκεφάλου και των νεύρων.
Cranberry:
Γνωστό ότι αποκαθιστά την ισορροπία των οξέων στην ουροδόχο οδό. Έχει, επίσης, αντιβακτηριακές ιδιότητες.
Creatine:
Αμινοξύ που φυσιολογικά παράγεται από τον οργανισμό. Αποθηκεύεται στους μυϊκούς ιστούς προκειμένου χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή φωσφατοκρεατίνης, σημαντικός παράγοντας για τον σχηματισμό τριφωσφορικής αδενοσίνης (ΑΤΡ).
Cysteine:
Αμινοξύ που συνεισφέρει στη δομή των πρωτεϊνών και παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό ενέργειας.
Damiana (Turnera diffusa):
Είναι ένα παραδοσιακό τονωτικό των Μάγια στην κεντρική Αμερική, γνωστό για αφροδισιακές και ψυχολογικά ανυψωτικές ιδιότητες. Πηγή συγκεκριμένων sterols και glycosides, αυξάνει την κυκλοφορία και την ενέργεια. Δύναται να ενεργήσει διεγερτικά στις γεννετήσιες ορμές.
Dandelion (Taraxacum officinale):
Ευδοκιμεί στα περισσότερα σημεία του κόσμου και είναι γνωστό για τις ισχυρές και ασφαλείς διουρητικές του ιδιότητες. Είναι ένα αποτελεσματικό αποτοξινωτικό βότανο που μπορεί να βοηθήσει στη λειτουργία του συκωτιού και της χολής.
Devil's Claw (Harpagophytum procumbens):
Aφρικανικό φυτό, το οποίο απέκτησε το όνομά του από την εμφάνιση του σκληρού και ακανθώδους καρπού του. Έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά στις φλεγμονές και στα οιδήματα αρθροπαθειών.
Dong Quai:
Χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα από την Κινεζική ιατρική για την τονωτική του δράση στις γυναίκες. Αναγνωρίζεται σαν ένα ισχυρό βότανο για τη ρύθμιση όλων των τύπων των ανωμαλιών της καταμηνίου περιόδου και τη διαχείριση των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης.
Dunaliella Salina:
Μονοκύτταρος οργανισμός του ωκεανού που παρέχει φυσική πηγή βήτα καροτίνης.
Echinacea (Echinacea spp.):
Ιθαγενές στη βόρεια Αμερική, γνωστό για τις αντιβακτηριακές και αντιβιοτικές του ιδιότητες. Είναι χρήσιμο στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.
Evening Primrose Oil:
Πλούσια πηγή γάμα-λινολεϊκού οξέως (GLA) και λινολεϊκού οξέως (LA), τα οποία είναι πολυακόρεστα βασικά λιπαρά οξέα (EFA's). Ο οργανισμός χρησιμοποιεί τα EFA's για την ανάπτυξη της κυτταρικής μεμβράνης και την παραγωγή των προσταγλανδίνων. Οι προσταγλανδίνες συμβάλλουν στην ρύθμιση του νευρικού, του καρδιαγγειακού και του αναπαραγωγικού συστήματος, σε δερματικές παθήσεις και σε άλλες βιολογικές λειτουργίες. Ανεπάρκεια των EFA πιστεύεται ότι ευθύνεται για ένα σύνολο καταστάσεων συμπεριλαμβανομένων των ανωμαλιών εμμηνόρροιας, αρθριτικών φλεγμονών, εκζεμάτων και υπερδραστηριότητας των παιδιών.
Eyebright (Euphrasia officinalis):
Φυτό με μοβ και κίτρινα άνθη το οποίο συναντάται στην Ευρώπη. Το λατινικό του όνομα, ευφρασία, προέρχεται από την ελληνική λέξη ευφροσύνη που σημαίνει "καλή διάθεση". Πλούσιο σε βιταμίνες Α, C, περιέχει σύμπλεγμα βιταμινών Β, βιταμίνες D και Ε, σίδηρο, πυρίτιο και ίχνη χαλκού και ψευδαργύρου. Κατά τον μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε σαν τονωτικό λόγω των αντιστυπτικών ιδιοτήτων του. Σήμερα χορηγείται (κάψουλες ή τσάι) για την ανακούφιση συμπτωμάτων ιγμορίτιδας, αλλεργιών, καταρροής με φαγούρα στα μάτια και για παθήσεις των ματιών. Τελευταία χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και την αποτοξίνωση του αίματος και συνεπώς για την υγιή λειτουργία του συκωτιού.
Fenugreek:
Χρησιμοποιείται σαν μπαχαρικό σε πολλά μέρη του κόσμου. Συμβάλλει στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και στη μείωση των υψηλών επίπεδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων.
Feverfew:
Καταγόμενο από την νοτιοανατολική Ευρώπη, το feverfew είναι γνωστό για τις αναλγητικές του ιδιότητες. Έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για την ανακούφιση των εμμήνων κραμπών. Αποτρέπει και μετριάζει τους πονοκεφάλους από ημικρανίες. Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μειώνει τη θερμοκρασία του σώματος.
Folic acid:
Σχηματισμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Σημαντικό για υγιές νευρικό σύστημα και την ανάπτυξη του RNA/DNA σε ενδομήτρια ζωή. Επίσης, βοηθά στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών και στη διατήρηση φυσιολογικού επιπέδου χοληστερόλης. Αποτρέπει την αναιμία.
White Willow Bark:
Ευδοκιμεί κυρίως στην κεντρική και νότιο Ευρώπη. Ο φλοιός του περιέχει ορισμένα στοιχεία που ονομάζονται "Salicylates" (παρόμοια με την ασπιρίνη), τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και συμβάλλουν στην ανακούφιση των πόνων. Η αναλγητική του δράση είναι τυπικά αργή, αλλά μεγαλύτερης διάρκειας από την αντίστοιχη των σκευασμάτων με ασπιρίνη.
Wild Yam Mexican (Dioscorea villosa):
Έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά από τους ινδιάνους Μάγια και Ατζέκους της Αμερικής για την ανακούφιση των εμμηνοροιακών πόνων, ωοθηκών και τοκετού. Είναι πηγή diosgenin, προπομπού της προγεστερόνης, ανακουφίζει τα τοιχώματα του στομαχιού και της κοιλιάς. Επίσης, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση προβλημάτων του δέρματος, του ήπατος και τη χοληδόχου κύστεως.
Witch Hazel:
Ταννίνες και πτητικά έλαια είναι τα δραστικά συστατικά του. Έρευνες έχουν επιβεβαιώσει την ικανότητα των στοιχείων αυτών σε ότι αφορά στην ενίσχυση των φλεβών και στην παροχή αντιφλεγμονώδους προστασίας.
Yellow Dock:
Ήπιο καθαρτικό, το οποίο συμβάλλει στην ομαλή κυκλοφορία της χολής. Για τον λόγο αυτό μπορεί να χορηγηθεί σε περιπτώσεις αποτοξίνωσης.
Yerba Sante:
Δρα σαν τονωτικό του αναπνευστικού συστήματος και διασταλτικό των βρόγχων. Χρήσιμο βότανο για την αντιμετώπιση των κρυολογημάτων στο στήθος, του πυρετού της βρογχίτιδας και του άσθματος.
Yucca:
Το εκχύλισμα γιούκα προέρχεται από δέντρα και θάμνους που ανήκουν στην οικογένεια της πασχαλιάς Liliaceae. Οι Ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν σε πολλές περιπτώσεις το γιούκα και το σέβονταν ως φυτό, διότι πίστευαν ότι εξασφάλιζε την υγεία και την επιβίωσή τους. Ο Δρ. Τζον Γ. Γιέιλ, βιοχημικός βοτανολόγος, κατόρθωσε να αποστάξει από το φυτό ένα στεροειδές, τη σαπωνίνη, την οποία χρησιμοποίησε για τη θεραπεία της αρθρίτιδας. Η θεραπεία απεδείχθει ασφαλής και αποτελεσματική χωρίς γαστρεντερικό ερεθισμό. Τα δισκία από εκχύλισμα γιούκα δεν είναι τοξικά.
Zinc:
Ρόλος κλειδί στη διατήρηση της υγείας του νευρικού, του αναπαραγωγικού και του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Απαιτείται για τις αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης. Αναπόσπαστο τμήμα της ινσουλίνης, χρειάζεται για τον έλεγχο του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα. Βοηθά στην κατάλυση ορισμένων ενζύμων, στην επούλωση των πληγών, στη φυσιολογική ανάπτυξη, στην καλή όραση και στη συντήρηση της υγείας του δέρματος. Είναι επίσης γνωστό ότι μετριάζει τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος και μειώνει το χρόνο ανάρρωσης.
 

Διαβάστε πόσο κόστισε η εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου για να κατακτήσει τον κόσμο

Πόσο κόστισε στον Μέγα Αλέξανδρο η κατάκτηση του κόσμου. Μπορεί να έγινε παγκοσμίως γνωστός με την ιδιότητα του ικανού στρατηλάτη, αλλά ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξίσου δεινός οικονομολόγος, με... μάστερ στα οικονομικά του πολέμου, τα οποία δεν προσφέρονταν για αδύναμους «λύτες».Πώς πληρώνονταν οι στρατιώτες και οι εξοπλισμοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Πόσα βραχυπρόθεσμα δάνεια συνήψε για τις ανάγκες του πολέμου και γιατί απαγόρευσε στις γυναίκες της Εφέσου να φορούν κοσμήματα; Τι δώρο πρόσφερε στους καλεσμένους στον γάμο του και ποια ήταν η τύχη της τεράστιας αποθήκης αρωμάτων της Γάζας;Απαντήσεις σε αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα δώσει ο Εφέτης Διοικητικής Δικαιοσύνης Δημήτριος Κωστόπουλος, στο πλαίσιο διάλεξης, με τίτλο «Τα οικονομικά του Μεγάλου Αλεξάνδρου», που διοργανώνει απόψε το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο.Ο μαθητής του Αριστοτέλη επέδειξε εξαιρετική διαχειριστική ικανότητα, παρότι οι οικονομικοί προϋπολογισμοί των μαχών περιλάμβαναν σε γενικές γραμμές όσα εμπεριέχουν κι εκείνοι των κρατών (και συναρτούνταν άμεσα με αυτούς): μισθολόγια, υγεία και πρόνοια, κατασκευαστικά προγράμματα, προμήθειες, μεταφορές, μεταρρυθμίσεις φορολογικού συστήματος, έμμεσους φόρους και δωρεές, ακόμη και δημοσιονομικά σκάνδαλα.Ο κ. Κωστόπουλος έδωσε στο ΑΜΠΕ «πρόγευση» των κυριότερων σημείων της ομιλίας.Στρατιωτικό μισθολόγιο πολλών ταχυτήτωνΜέχρι το 331 π.Χ., οι κυριότερες δαπάνες του Αλέξανδρου αφορούσαν -μεταξύ άλλων- τα εξής: μισθοδοσία στρατού, συντήρηση εξοπλισμού-πολιορκητικών μηχανών, δημιουργία στόλου, επισιτισμό, μεταφορές και υγειονομική περίθαλψη. Η σημαντικότερη άμεση πολεμική δαπάνη ήταν η μισθοδοσία, το ύψος της οποίας οριζόταν με στρατιωτικό μισθολόγιο: ο στρατός αποτελείτο καταρχήν από Μακεδόνες, οι οποίοι υπηρετούσαν υπέρ πατρίδος, από συμμάχους των ελληνικών πόλεων (εταίρους) και επαγγελματίες μισθοφόρους.Αν και οι πληροφορίες των ιστορικών πηγών δεν συμφωνούν στο ύψος του μισθού, οι κατά προσέγγιση υπολογισμοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, στην αρχή της εκστρατείας, το ύψος του μισθού του απλού στρατιώτη ανερχόταν (μέσο όρο) σε 1-2 δραχμές ημερησίως.«Οι δεκαδάρχες ή δεκανείς ελάμβαναν μηνιαίο μισθό 40 δραχμών. Ο μισθός του διμοιρίτη ήταν διπλάσιος και εκείνος των ιππέων διπλάσιος των πεζών. Κατά τον Διόδωρο οι ιππείς λάμβαναν 300 δραχμές μηνιαίως και οι Μακεδόνες φαλαγγίτες 100 δραχμές, ενώ για τους επαγγελματίες μισθοφόρους υπήρχαν και επιπλέον οικονομικά κίνητρα» σημειώνει ο κ.Κωστόπουλος.Ετήσια δαπάνη μισθοδοσίας 4000-7000 τάλαντωνΤα συνολικά μεγέθη ήταν δυσθεώρητα: αρκεί ν' αναλογισθεί κάποιος ότι το 334 π.Χ. πέρασε το Ελλήσποντο στρατιωτική δύναμη άνω των 35.000 ανδρών, στην οποία πρέπει να προστεθούν 10.000 άνδρες του Παρμενίωνα (που προηγήθηκαν το 336 π.Χ) κι ο στρατός που διατήρησε ο Αλέξανδρος στη Μακεδονία (12.000). Η ετήσια μισθολογική δαπάνη υπολογίζεται ότι ανήλθε σε 4.000-5.000 τάλαντα στο πρώτο έτος της εκστρατείας.Τα επόμενα έτη δε, αυξήθηκε περαιτέρω, σε περίπου 7000 τάλαντα -χωρίς να συνυπολογίζεται ο στόλος- επειδή ο Αλέξανδρος ενίσχυσε τον στρατό του με μισθοφόρους από τις ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, ενώ έπρεπε να εγκαθιστά φρουρές σε περιοχές που κατελάμβανε.Μετά την κατάληψη Σούσων και Περσέπολης και την απόκτηση του Θησαυρού του Δαρείου, οι δαπάνες για μισθοδοσία του στρατού εκτινάχθηκαν: για την εκστρατεία στην Ινδική ο Αλέξανδρος οργάνωσε στρατό 140.000 ανδρών, ενώ κατασκεύασε στόλο τουλάχιστον 150 πλοίων, που έφεραν 3000-5000 άνδρες.Μηχανικοί, γεφυροποιοί και κατασκευαστές κλινώνΠέραν της μισθοδοσίας, μεγάλες ήταν οι δαπάνες συντήρησης και ανανέωσης πολεμικού υλικού. Ο στρατός του Αλέξανδρου ήταν για την εποχή του μια τεχνολογικά προηγμένη πολεμική μηχανή. Τον στρατό ακολουθούσαν μηχανικοί, οι οποίοι κατασκεύαζαν και συντηρούσαν διάφορες πολεμικές μηχανές και το προσωπικό του πολιορκητικού όρχου, που χειρίζονταν τους «πετροβόλους», τους «ξυλοσυνθέτους πύργους» ή «προβόλους», τις γνωστές «ελεπόλεις», τους κριούς, τις χελώνες και τα κάτοπτρα. Επίσης, δίπλα στον στρατό πορεύονταν άλλοι τεχνικοί, όπως γεφυροποιοί και κατασκευαστές σκηνών και κλινών.Μεγάλες δαπάνες απαιτούσε και ο εφοδιασμός, επισιτισμός και μεταφορά, όχι μόνον του στρατού αλλά και των γυναικόπαιδων των οικογενειών των στρατιωτών, προς εξυπηρέτηση των οποίων λειτουργούσε οργανωμένο σώμα μεταφορών και εφοδιασμού.100 τάλαντα μόνο για φάρμακα, αλλά και πρόνοια για τα παιδιά των πεσόντωνΣυστηματικά οργανωμένη -και για αυτό δαπανηρή- ήταν και η υγειονομική υπηρεσία του Αλέξανδρου, που περιλάμβανε γιατρούς, βοτανολόγους, φαρμακοποιούς και νοσοκόμους, οι οποίοι ακολουθούσαν την εκστρατεία. Ο Διόδωρος αναφέρει ότι για την εκστρατεία στην Ινδική ο Αλέξανδρος διέθεσε για φάρμακα 100 τάλαντα.Επίσης, ο Αλέξανδρος δαπανούσε σημαντικά ποσά για αποζημιώσεις στους γονείς και τις οικογένειες των πεσόντων, στις οποίες χορηγούσε βασιλικά κτήματα και φορολογικές απαλλαγές, ενώ ο Ιουστίνος αναφέρει ότι στα ορφανά των πεσόντων συνέχιζε να χορηγεί το μισθό του πατέρα..«Κατευναστές» ή «στρωματοφύλακες»Ο πόλεμος δεν απαιτούσε, όμως, μόνο μισθούς, εξοπλισμό και ανεφοδιασμό, ούτε μόνο αποζημιώσεις. Απαιτούσε, κατά τον Αλέξανδρο, γιορτές και πανηγύρεις για την τόνωση του ηθικού του στρατού -και για αυτές, οι δαπάνες ήταν μεγάλες.Επίσης, οι πολεμικοί προϋπολογισμοί κάλυπταν δαπάνες για μάγειρες, τραπεζοκόμους και σιτοποιούς, ακόμη και για άγνωστες σήμερα ιδιότητες, όπως οι ...στρωματοφύλακες ή κατευναστές, οι οποίοι φύλαγαν τον Αλέξανδρο και τους στρατηγούς κατά τον ύπνο.Εξακόσια τάλαντα ετησίως για βασιλικά γεύματα και χορηγίες για παλιννοστούντεςΔαπανηρότατα ήταν τα βασιλικά γεύματα, για τα οποία ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος δαπανούσε 600 τάλαντα ετησίως. Επίσης, ιδιαίτερα γενναιόδωρος ήταν ο Αλέξανδρος στις αμοιβές όσων διακρίνονταν ιδιαιτέρως στις μάχες και τις πολιορκίες: κατά τον Διόδωρο, μετά τις νίκες της Ισσού και των Γαυγαμήλων έγιναν δωρεές 3.000 ταλάντων, ενώ για την άλωση των Εκβατάνων, εκτός από τα κοσμήματα διανεμήθηκαν 13.000 τάλαντα.Μεγάλες ήταν ακόμη οι χορηγίες προς τους παλιννοστούντες. Κατά τον Αρριανό, στους Έλληνες συμμάχους που θέλησαν να παλιννοστήσουν επιχορηγήθηκαν με 2000 τάλαντα για μισθούς/έξοδα επιστροφής, ενώ όσοι έστερξαν να παραμείνουν έλαβαν τρία τάλαντα έκαστος.Εξίσου γενναιόδωρος ήταν ο Αλέξανδρος στους παλαίμαχους. Κατά τον Αρριανό, στους Μακεδόνες που λόγω γήρατος ή πάθησης γίνονταν ανίκανοι για πόλεμο, χορηγείτο εκτός από τους μισθούς και ένα τάλαντο, καθώς και τα έξοδα της παλιννόστησης.Βραχυπρόθεσμα δάνεια για την κάλυψη των αναγκών του πολέμουΑπό πού προέρχονταν όμως τα έσοδα για την κάλυψη όλων αυτών των αναγκών; Κατά την έναρξη της εκστρατείας, κυρίως από τον βασιλικό θησαυρό του Φιλίππου, ενώ σημαντική πηγή εσόδων ήταν τα μεταλλεία της Μακεδονίας, που παρείχαν χρυσό και άργυρο για την κοπή νομισμάτων. Επιπρόσθετα, τα τελωνεία παρείχαν έσοδα από τους δασμούς, στους οποίους προσθέτονταν οι φόροι από τις βασιλικές γαίες.Σημαντικότερη, όμως, πηγή εσόδων ήταν ο δανεισμός. Κατά τον Πλούταρχο, στα πρώτα έτη της εκστρατείας ο Αλέξανδρος δανείσθηκε βραχυπρόθεσμα 1.460 τάλαντα.Η δαπάνη των επαγγελματιών μισθοφόρων βάρυνε αποκλειστικά τον βασιλικό θησαυρό, ενώ η δαπάνη του στρατού των Μακεδόνων καλύπτονταν εν μέρει από χορηγίες των ευγενών, τις λεγόμενες λειτουργίες, και εν μέρει από το βασιλικό θησαυρό.Σε ό,τι αφορά τις δαπάνες του στόλου, ο Αλέξανδρος τις αντιμετώπισε με το θεσμό της τριηραρχίας, κατά τον οποίο ορισμένες πόλεις αναλάμβαναν να συνεισφέρουν ένα αριθμό τριήρεων με τη δαπάνη για το πλήρωμα.Γιατί οι μικρασιατικές πόλεις κηρύχθηκαν «ασύδοτες»Σε ότι αφορά την φορολογία, ο Αλέξανδρος δεν επέβαλε φόρους σε βάρος των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας, τις οποίες κήρυξε «ασυδότους», επειδή η εκστρατεία του είχε ως σκοπό να τις απαλλάξει από τον φόρο υποτέλειας στον Δαρείο.Η λεγόμενη "αγγαρεία" και γιατί οι γυναίκες της Εφέσου δεν φορούσαν κοσμήματα Στις πόλεις που έδειξαν εχθρική στάση στον Αλέξανδρο και φιλική προς τον Δαρείο ο Αλέξανδρος επέβαλε μονομερώς έκτακτη εισφορά, τη λεγόμενη ζημία, δηλαδή ένα είδος προστίμου, το οποίο ήταν είτε χρηματικό είτε εις είδος, η λεγόμενη αγγαρεία.Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ο φόρος σε βάρος των Εφεσίων, οι οποίοι αντιστάθηκαν σθεναρά στον Αλέξανδρο. Για την πληρωμή του φόρου απαγορεύθηκε στις γυναίκες της Εφέσου να φορούν κοσμήματα. Το προϊόν, όμως, αυτού του φόρου δεν το καρπώθηκε ο Αλέξανδρος, αλλά διατέθηκε για την ανέγερση ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο.Αύξηση παρουσίασαν τα έσοδα του Αλεξάνδρου από τους λεγόμενους φόρους επί της συνοικίας, ενώ αυξήθηκαν τα έσοδα από τα νέα μεταλλεία και τελωνεία των χωρών που κυριεύθηκαν.Πώς η τεράστια αποθήκη αρωμάτων της Γάζας ευαρέστησε στους Μακεδόνες ευγενείςΈσοδα προέκυπταν και από την αργυρολογία και την λαφυραγωγωγία, που επιτρέπονταν από το ισχύον δίκαιο του πολέμου, δηλαδή την κάρπωση παντός είδους τιμαλφών, σκευών, ειδών πολυτελείας κτλ.Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση της πόλης της Γάζας, που ήταν γνωστή ως τεράστια αποθήκη αρωμάτων, τα οποία αργυρολογήθηκαν μετά την άλωσή της. Τα έσοδα αυτά ο Αλέξανδρος τα διένειμε στους Μακεδόνες ευγενείς, όπως δε αναφέρει ο Πλούταρχος, όταν ο Περδίκας του επισήμανε ότι δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό του, ο Αλέξανδρος απάντησε «εγώ κρατώ την ελπίδα».Οι αμύθητοι θησαυροί των μητροπολιτικών θησαυροφυλακίων του ΔαρείουΣύμφωνα με τον κ.Κωστόπουλο και παρά τα παραπάνω, μέχρι το 333 π.χ. ο Αλέξανδρος αντιμετώπιζε οικονομική στενότητα. Αργότερα, όμως και ιδίως μετά τη μάχη των Γαυγαμήλων, η κατάσταση άλλαξε άρδην: παραδόθηκαν στον Αλέξανδρο οι αμύθητοι θησαυροί των μητροπολιτικών θησαυροφυλακίων του Δαρείου σε Σούσα και Περσέπολη.Μετά την κατάλυση του περσικού κράτους, τα γενικά χαρακτηριστικά της φορολογίας άλλαξαν επίσης: αυξήθηκε ο αριθμός των φορολογουμένων καθόσον υποβλήθηκαν σε φόρο οι Πέρσες, οι οποίοι προηγουμένως απαλλάσσονταν ως κυρίαρχοι, ενώ το ίδιο συνέβη και στις νέες πόλεις που κτίσθηκαν από τον Αλέξανδρο. Ο ελληνικές πόλεις της Μ.Ασίας διατήρησαν πάντως την ασυδοσία.Αυξήθηκε επίσης η φορολογία, ιδίως η έμμεση, διότι αναπτύχθηκε η οικονομική δραστηριότητα και το εμπόριο με την αύξηση του νομίσματος και τη διανομή των περσικών θησαυρών, ενώ τα νέα έργα και οι νέες πόλεις προσήλκυσαν νέους πληθυσμούς."Συγχώνευση" φορολογικών και δημοσιονομικών υπηρεσιώνΟ Αλέξανδρος προέβη σε εκτεταμένη διοικητική μεταρρύθμιση για την οργάνωση της αχανούς αυτοκρατορίας, η οποία περιλάμβανε και μεταρρύθμιση των φορολογικών και δημοσιονομικών υπηρεσιών: Δημιούργησε τέσσερις δημοσιονομικές περιφέρειες, η πρώτη της Αιγύπτου, Λιβύης και Αραβίας, η δεύτερη της εντεύθεν του Ταύρου Μικρασίας, η τρίτη της Φοινίκης, Συρίας και Κιλικίας και η τέταρτη της Βαβυλώνας, Σούσων, Περσίας και Μηδίας. Οι νέες αυτές υπηρεσίες επανδρώθηκαν με πλήθος υπαλλήλων.Ο "επί των χρημάτων" και τα δημοσιονομικά σκάνδαλα...Παράλληλα, ο Αλέξανδρος όρισε Προϊστάμενο των Αρμοστών, ως οιονεί Υπουργό Οικονομικών με αρμοδιότητα για όλο το κράτος, φέροντα τον ...εύγλωττο τίτλο «ο επί των χρημάτων».Πάντως, ούτε τότε έλειψαν τα δημοσιονομικά σκάνδαλα, όπως αυτό του Άρπαλου, στον οποίο είχε απονεμηθεί ο τίτλος του «επί των χρημάτων». Αυτός, επωφελούμενος της απουσίας του Αλεξάνδρου στην εκστρατεία της Ινδικής, καταχράστηκε μεγάλα ποσά και για να αποφύγει την τιμωρία κατέφυγε στην Αθήνα.Ποιοι φόροι επιβάλλοντανΟι φόροι που επιβάλλονταν ήταν, καταρχήν, οι άμεσοι επί των ατόμων (πχ, κεφαλικός φόρος και φόρος επιτηδεύματος στους επαγγελματίες, που διακρίνονταν σε επικεφάλαιον και χειρωνάξιον). Επίσης, ήταν οι έμμεσοι φόροι επί της κατανάλωσης, οι οποίοι διαφοροποιούνταν ανά σατραπεία, καθώς και οι δασμοί των τελωνείων, οι οποίοι αυξήθηκαν σημαντικά.Περαιτέρω, στα ταμεία έμπαιναν τα έσοδα από την ποικιλόμορφη ιδιωτική περιουσία του κράτους, οι έγγειοι πρόσοδοι επί των γαιών, η λεγόμενη δεκάτη, δηλαδή το 10% επί της γεωργικής παραγωγής και ο φόρος των ζώων.Πέραν των θησαυρών του Δαρείου, θεωρείται ότι από τις 18 σατραπείες εισέρρεαν στο βασιλικό ταμείο 9.000-30.000 τάλαντα ετησίως, ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα έσοδα σε είδος και τα έσοδα από τα μεταλλεία. Μετά την κατάκτηση της Ινδικής προστέθηκαν και οι φόροι αυτής.Δαπάνες ανοικοδόμησης πόλεων, συγκοινωνιακά και αρδευτικά έργαΤην περίοδο αυτή άλλαξε και η μορφή των δαπανών, με το κέντρο βάρους να τοποθετείται πλέον σε εκείνες που αφορούσαν τα δημόσια έργα και την ανοικοδόμηση νέων πόλεων. Ο Αλέξανδρος κατασκεύασε πολλούς και μεγάλους ναούς, τόσο για ελληνικές όσο και για ασιατικές θεότητες, ενώ κατασκεύασε πολλά παραγωγικά έργα, όπως συγκοινωνιακά στις Κλαζομενές και τις Ερυθρές, αρδευτικά στον Ευφράτη, αποξηραντικά στην Κωπαϊδα.Υπολογίζεται ότι οι πόλεις που ίδρυσε ανέρχονταν σε 70, τις οποίες, εκτός από την περιτοίχιση και την πολεοδομία, κόσμησε με δημόσια κτίρια, διαδίδοντας την ελληνική αρχιτεκτονική και τις ελληνικές τέχνες στην ανατολή.Τι δώρο έλαβαν οι προσκεκλημένοι στον γάμο του Μεγαλέξανδρου;Σημαντική θέση κατείχαν και οι δαπάνες της βασιλικής αυλής, οι οποίες πλέον των βασιλικών ακολούθων και του προσωπικού, περιελάμβαναν και τα έξοδα για τα συμπόσια και τις γιορτές που ήταν πολύ υψηλά, αφού ο Αλέξανδρος ακολούθησε τη χλιδή των Περσών.Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει iefimerida.gr, κατά τη μεγάλη τελετή των 9.000 περσομακεδονικών γάμων το 323 π.Χ., στην οποία ο ίδιος παντρεύτηκε την κόρη του Δαρείου, Στάτειρα, κάθε προσκεκλημένος έλαβε δώρο μια χρυσή φιάλη και είδε πληρωμένα τα χρέη του από τον Αλέξανδρο!

Οι μύθοι των αρχαίων Ελλήνων για τον σκύλο - Τι έγραψαν Αριστοτέλης και Όμηρος

Η φύση αποτέλεσε για του αρχαίους Έλληνες το πεδίο βάσης και εξέλιξης του ανθρώπου. Παρατήρησαν με ματιά και νου οξυδερκή, ότι μέσα σε αυτήν ο άνθρωπος πάλεψε με τα στοιχεία της φύσης, έπαθε πολλά, έμαθε από τα λάθη του και τέλος φιλοσόφησε την ίδια του την ύπαρξη, δίνοντας μεγάλη σημασία και ερμηνεύοντας τα θαυμαστά της δημιουργήματα που τον περιτριγυρίζουν. Έτσι, αναπτύχθηκε μια άλλη, ξεχωριστή σχέση με τα ζώα, που συμπληρώνουν, μαζί με τον άνθρωπο, τις φανερές μορφές έμψυχης εκδήλωσης της φύσης. Το ζώο που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των όντων,μετά τον άνθρωπο και έχει άμεση σχέση με την κοινωνική ζωή του ανθρώπου είναι ο σκύλος.Υπάρχουν δύο μύθοι που εξηγούν το λόγο που ο σκύλος αποτελεί εδώ και χιλιάδες χρόνια τον πιο πιστό σύντροφο του ανθρώπου. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι λίγα είναι τα ζώα για τα οποία έχουν πλαστεί μύθοι από τους αρχαίους Έλληνες. Ο πρώτος μύθος, μας λέει πως ο κύν ήταν δημιούργημα του θεού Ήφαιστου. Για το λόγο αυτό, απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης σε σημείο σχεδόν ισότητας με τους ανθρώπους, σε αντίθεση με τους αρχαίους Αιγυπτίους που είχαν μια πιο απόμακρη σχέση με τα ζώα (τα λάτρευαν μεν αλλά χωρίς να έχουν καθημερινή επαφή μαζί τους). Ο θεός Απόλλων εξημέρωσε το σκύλο και τον δώρισε στην αδελφή του θεά Αρτέμιδα, προκειμένου να τη συνοδεύει στο κυνήγι (κύναν άγω).Επίσης, ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι ο σκύλος είναι αποτέλεσμα αναπαραγωγής του Κέρβερου (του σκύλου που φύλαγε τον Άδη), την οποία επέτυχε ο Μολοσσός, ο εγγονός του Αχιλλέα. Για την ιστορία, τον Κέρβερο τον αιχμαλώτισε ο Ηρακλής και τον πήγε στον Ευρυσθέα, από τον οποίο τον έκλεψε ο Μολοσσός.Πέραν όμως, από τους μύθους, οι αρχαίοι Έλληνες ασχολήθηκαν με τα ζώα και στο επιστημονικό πεδίο. Ο πανεπιστήμονας και φιλόσοφος Αριστοτέλης, στο έργο του «περί ζώων ιστορία», κάνει μια λεπτομερή μελέτη γύρω από τα είδη και τη φύση των σκύλων δείχνοντας έτσι τη σημασία που έδιναν οι αρχαίοι στο ζώο αυτό. Συγκεκριμένα, κατατάσσει του Μολοττικούς κύνες και τους Ινδικούς κύνες στην κατηγορία βραχυκεφάλων κυνών. (Υπενθυμίζω εδώ ότι η λέξη Μολοσσός είναι η αρχαία ονομασία της Ηπείρου). Ακόμα και στην καθημερινή ζωή των μεγάλων ανδρών ο κύνας έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ο Μέγας Αλέξανδρος ως μαθητής του Αριστοτέλη, ήταν κυνόφιλος.Όσο ήταν στην Πέλλα είχε μια θηλυκή σκυλίτσα (Μολοττικός κύων) και αργότερα στην Περσία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του κατά του Πέρση Δαρείου, αγόρασε έναν αρσενικό σκύλο (Ινδικός κύων) και μάλιστα έναντι αδρής αμοιβής, ονόματι Περίττα. Αργότερα, έδωσε το όνομά του σε μια πόλη που ίδρυσε εκεί.Mία από τις σημαντικότερες ενδείξεις για αυτήν την σχέση αγάπης και συντροφιάς μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων με τους σκύλους, που διαρκεί πάνω απο 3.000 χρόνια, μας την δίνει ο πατέρας της Ελληνικής ιστορίας Όμηρος στην Οδύσσεια (ραψωδία ρ΄300-309), όπου περιγράφει το γνωστό και συγκινητικό περιστατικό του θανάτου του σκύλου του Οδυσσέα (ονόματι Άργος) τη στιγμή που αναγνωρίζει τον αφέντη του ντυμένο ζητιάνο, που γύρισε μετά από 10 έτη απουσίας.Σχέση μοναδική. Συντροφικότητα που προκαλεί συγκίνηση. Ένα άλογο ον, ο κατάκοιτος σκύλος Άργος, παρ' όλα τα χρόνια απουσίας του αφέντη του, μπόρεσε να τον αναγνωρίσει αφήνοντας σε εμάς, όπως και στον Οδυσσέα το δάκρυ να κυλήσει και να αγγίξει την καρδιά μας. Αβίαστα ερωτήματα έρχονται στο νου μας: Τι δέσιμο είχαν ο αφέντης με το σκύλο του, κάνοντας τον πολυταξιδεμένο και σκληρό από τις κακουχίες Οδυσσέα να δακρύσει; Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα άλογο ον να δεθεί συγκινησιακά με ένα λογικό; Μήπως η επικοινωνία αυτή δηλώνει την ύπαρξη της ψυχής; Μήπως, ως άνθρωποι πρέπει να δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στη ψυχή μας και στην επικοινωνία με τη φύση, στην οποία άλλως τε είμαστε συγκάτοικοι με τα άλλα ζώα;Οι αρχαίοι Έλληνες αντιλήφθηκαν από πολύ νωρίς τη διαφορετική σχέση που έχει ο σκύλος με τον άνθρωπο. Σχέση φιλική, σχέση συνεργασίας. Σχέση πάνω απ' όλα εμπιστοσύνης, όπως επίσης και φιλοσοφικής συντροφιάς. Πριν από τον μεγάλο φιλόσοφο Σωκράτη, που άλλαξε τα δεδομένα της σκέψης πάνω σε βαθειά και αιώνια προβλήματα τη ανθρωπότητας, υπήρχαν οι λεγόμενοι κυνικοί φιλόσοφοι. Αυτοί, γύριζαν στους δρόμους των πόλεων και μιμούνταν τη ζωή των σκύλων. Ζούσαν σε πιθάρια ή σε βράχους προκειμένου να ταπεινωθούν και να φιλοσοφήσουν. Άλλωστε, μη ξεχνάμε την εικόνα που μας έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό με τον μεγάλο αρχαίο φιλόσοφο Διογένη να περιφέρεται μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Αθήνας κρατώντας φανάρι και έχοντας συντροφιά έναν σκύλο, αναζητώντας άνθρωπο, όπως έλεγε, υπονοώντας την ποιοτική έννοια της λέξης.Ο σκύλος λοιπόν, τιμήθηκε από όλους τους Έλληνες της αρχαίας εποχής, τοποθετώντας τον ακόμα και στο σύμπαν (αστερισμός του κυνός), εκφράζοντας έτσι την υπέρτατη αγάπη τους για το ζώο. Το γεγονός αυτό αν μη τι άλλο, δείχνει ότι ο σκύλος αποτελούσε μέρος της καθημερινότητας της ζωής τους. Η καθημερινότητα δεν άλλαξε στο πέρασμα των αιώνων και ο σκύλος παραμένει γύρω μας, δίπλα μας. Είναι ανάγκη να δούμε μέσα από την παρουσία του τη σταθερή κοινωνική σχέση του με τον άνθρωπο, καταδικάζοντας και αποτρέποντας την κακοποίησή τους από μερίδα συνανθρώπων μας.Εξάλλου, όσοι δεν το γνωρίζουν, ως και ο Μέγας Αλέξανδρος, που ενδιαφερόταν για μεγάλα και σημαντικά πράγματα, θέσπισε νόμο για την προστασία των ζώων. Κοιτάζοντας λοιπόν, στα μάτια ενός ποιμενικού ελληνικού Μολοττικού σκύλου (Hellenic Epir Molossus), μπορούμε να τρέξουμε πίσω στο χρόνο και να αισθανθούμε τη συντροφιά, όχι απλά ενός κύνα αλλά ενός αρχαίου «Έλληνα» φίλου και προστάτη της ζωής μαςΟι Έλληνες για να τιμωρήσουν την Εκάβη αποφάσισαν να τη λιθοβολήσουν. Ως προς τον θάνατό της υπάρχουν παραλλαγές, όλες όμως έχουν ως κοινό στοιχείο τη μεταμόρφωση σε σκύλο. Ο Ευριπίδης στην ομώνυμη τραγωδία του αναφέρει ότι η Εκάβη, αφού πρώτα είδε όλα τα παιδιά της νεκρά ή αρπαγμένα, μεταμορφώθηκε από τους θεούς, που τη λυπήθηκαν, σε σκυλί. Μία παραλλαγή λέει ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο όταν την κατεδίωξαν για εκδίκηση οι σύντροφοι του Πολυμήστορα. Τρίτη εκδοχή είναι ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο μέσα στο πλοίο που την οδηγούσε δούλη στην Ελλάδα. Τέλος, στην εκδοχή του λιθοβολισμού, η Εκάβη λιθοβολήθηκε πράγματι από τους Έλληνες, που όμως όταν πήγαν να την τραβήξουν κάτω από τις πέτρες βρήκαν, αντί για το πτώμα της, ένα σκυλί με πύρινα μάτια. Φαίνεται ότι η Εκάβη λατρεύθηκε σαν θεά με ιερό ζώο το σκυλί.Άλλος ένα ελληνικός μύθος της αρχαιότητας έκανε αναφορά σε μηχανικούς σκύλους που είχαν σταλεί να προστατέψουν το παλάτι του Αλκίνοου. Οι Θεοί ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον βασιλιά Αλκίνοο και μέσω της τέχνης του Ήφαιστου, του χάρισαν χρυσούς και ασημένιους, αθάνατους και πανίσχυρους μηχανικούς σκύλους για την προστασία του παλατιού του.Ο σκύλος που πέθανε από λύπηΤο συγκινητικό εύρημα ενός σκελετού στη νεκρόπολη της Ελεύθερνας στην Κρήτη έρχεται να μας θυμίσει μύθους και μαρτυρίες για τη σχέση φιλίας ανάμεσα στους αρχαίους Ελληνες και σε ζώα που τους συντρόφευαν.Από τους αρχαιολόγους που έχουν μελετήσει τα ταφικά έθιμα των αρχαίων Ελλήνων λίγοι έχουν ασχοληθεί με αυτή την ιδιαίτερη σχέση ανθρώπου και ζώου.Οπωσδήποτε όμως όσοι έτυχε να «πέσουν» επάνω σε ταφή ζώου, είτε μαζί είτε χώρια από το αφεντικό του, ανατρέχουν στις αρχαίες γραπτές μαρτυρίες και θυμούνται και τους σχετικούς μύθους. Αφορμή τώρα για αυτή την εισαγωγή και το σχετικό ρεπορτάζ υπήρξε ένα συγκινητικό εύρημα στη νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας στην Ελεύθερνα της Κρήτης όπου διεξάγεται η ανασκαφή του Πανεπιστημίου Κρήτης με τον καθηγητή Νίκο Σταμπολίδη. Πρόκειται για τον σκελετό ενός σκύλου που βρέθηκε δίπλα σε ένα πιθάρι που περιείχε τον σκελετό ενός αγοριού. Η γνωστή μας πια ανασκαφή της Ελεύθερνας είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια στο «Βήμα» με τον τίτλο «Δειροτομηθείς Σιδήρω» και ο αποκεφαλισμένος σκελετός που βρέθηκε στην πυρά είχε μεταφερθεί αργότερα στην έκθεση της Ελεύθερνας που διοργανώθηκε στο Κυκλαδικό Μουσείο. Αυτή τη φορά στην ίδια ανασκαφή ήρθε στο φως ένα άλλο ενδιαφέρον εύρημα.Κοντά στον γνωστό και για το ανθρωπολογικό του υλικό τάφο Α1Κ1 όπου έχουν βρεθεί τα οστά πολλών αριστοκρατών πολεμιστών της Ελεύθερνας από το 900 ως το 680 π.Χ.,ο χώρος είχε μείνει ανέπαφος. Μιλάμε βέβαια για ένα πολύ μικρό κομμάτι γης όπου ήρθε τώρα στο φως μια πιθοταφή ανάμεσα σε τεφροδόχους και χάλκινες φιάλες.Το στόμιο αυτού του πίθου είναι στραμμένο προς Βορά και ακουμπάει σε μια μεγάλη όρθια πέτρα η οποία δεν αποτελούσε μόνο τη φραγή του πίθου,αλλά και το σήμα του.Οταν ανοίξαμετον πίθο διαπιστώσαμε ότι περιείχε έναν σκελετό,σε συνεσταλμένη στάση,του οποίου τα οστά πιθανότατα ήταν ενός αγοριού εφηβικής ηλικίας 15 ίσως ετών.Οταν όμως μετά θελήσαμε να διαμορφώσουμε τον χώρο,προκειμένου να παραμείνει το πιθάρι in situ για τους επισκέπτες της νεκρόπολης,αφαιρώντας τα χώματα ακριβώς δίπλα και στο ίδιο βάθος όπου "πατούσε" ο πίθος,βρήκαμε τον σκελετό του σκύλου. Ο σκελετός είναι ακέραιος χωρίς ίχνη βίαιου θανάτου. Δεν έχουμε δηλαδή δείγματα ότι τον θυσίασαν. Είναι απλώς ένας κρητικός ιχνηλάτης σκύλος. Ετσι η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι ίσως πέθανε από τη λύπη του,πράγμα που ανήκει βέβαια στον χώρο των υποθέσεων καθώς δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ανασκαφικά.Υπάρχουν όμως περιγραφές αυτού του είδους που έφθασαν στις μέρες μας από αρχαίους ιστορικούς» καταλήγει ο κ. Σταμπολίδης. Μια άλλη ταφή με σκελετούς σκύλων είχε βρει πριν από μερικά χρόνια στο Καβούσι της Ανατολικής Κρήτης η αρχαιολόγος Leslie Day και δημοσίευσε το εύρημά της στο Αmerican Journal of Αrchaeology, ενώ και η αρχαιολόγος κυρία Ελπίδα Σκέρλου εντόπισε πρόσφατα ταφή σκύλου στην Κω που ακόμη δεν δημοσιεύτηκε. Από την πλευρά των αρχαίων μαρτυριών τόσο ο Αιλιανός όσο και ο Πολυδεύκης στο Ονομαστικό του αναφέρουν παραδείγματα για ταφές σκύλων ή για σκύλους που ακολούθησαν το αφεντικό τους στον θάνατο αρνούμενοι τον αποχωρισμό. Μια άλλη μαρτυρία προέρχεται από τον Αιλιανό και αναφέρεται στον Εύπολη ο οποίος πέθανε στην Αίγινα και επάνω στον τάφο του πέθανε ο πιστός του σκύλος. Η θέση ονομάστηκε Κυνός Σήμα.