Η διάψευση της Μεγάλης Υπόσχεσης

Η Μεγάλη Υπόσχεση της Χωρίς Όρια Προόδου - η υπόσχεση της κυριαρχίας πάνω στη φύση, της υλικής αφθονίας, της απέραντης ευτυχίας για όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και της ανεμπόδιστης προσωπικής ελευθερίας-συντηρούσε τις ελπίδες και την πίστη ολόκληρων γενεών από την αρχή της βιομηχανικής εποχής.

 

Το σίγουρο είναι ότι ο πολιτισμός μας άρχισε από τη στιγμή που οι άνθρωποι απέκτησαν κάποιο έλεγχο πάνω στη φύση. Αυτός ο έλεγχος, όμως, παρέμεινε περιορισμένος ως την αρχή της βιομηχανικής εποχής. Μπαίνοντας στη βιομηχανική εποχή - που άρχισε από την υποκατάσταση της ζωικής και ανθρώπινης ενέργειας με μηχανική και αργότερα πυρηνική ενέργεια και έφτασε μέχρι την υποκατάσταση του ανθρώπινου μυαλού με ηλεκτρονικούς υπολογιστές — αποκτήσαμε τη βεβαιότητα ότι βρισκόμασταν στο δρόμο της απεριόριστης παραγωγής και συνεπώς της απεριόριστης κατανάλωσης. Ακόμα πιστεύαμε ότι η τεχνική μας έκανε παντοδύναμους και η επιστήμη παντογνώστες. Βρισκόμασταν στο δρόμο που θα μας έκανε θεούς, ανώτερα όντα που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα δεύτερο σύμπαν, χρησιμοποιώντας το φυσικό κόσμο μονάχα σαν δομικό υλικό για την καινούργια μας δημιουργία.

 

Οι άνθρωποι άρχισαν ολοένα και περισσότερο να δοκιμάζουν μια νέα αίσθηση ελευθερίας. Έγιναν κύριοι της ζωής τους. Οι φεουδαρχικές αλυσίδες είχαν πια σπάσει και ο καθένας μπορούσε να εκπληρώσει κάθε του επιθυμία, ελεύθερος από κάθε είδους δεσμά. Η τουλάχιστο έτσι νόμιζαν οι άνθρωποι. Ακόμα κι αν ίσχυε αυτό για τις ανώτερες και τις μεσαίες τάξεις, το κατόρθωμα τους αυτό έκανε κι άλλους να πιστεύουν ότι η νέα ελευθερία θα μπορούσε να επεκταθεί σε κάθε μέλος της κοινωνίας, αρκεί η βιομηχανοποίηση να συνεχιζόταν με τον ίδιο ρυθμό. Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός γρήγορα μεταβλήθηκαν, και από κίνημα που στόχος του ήταν μια νέα κοινωνία και ένας νέος άνθρωπος έγιναν ένα κίνημα που το ιδανικό του ήταν μια αστική ζωή για όλους τους ανθρώπους και ένα πρότυπο οίκουμενικοποιημενού αστού για τον άνθρωπο του μέλλοντος. Θεωρήθηκε ότι η απόκτηση πλούτου και ανέσεων από όλους θα έφερνε την απέραντη ευτυχία σε όλους. Το τρίπτυχο απεριόριστη παραγωγή, απόλυτη ελευθερία και ανεμπόδιστη ευτυχία, αποτέλεσε τον πυρήνα μιας νέας θρησκείας: της θρησκείας της Προόδου· μια νέα Επίγεια Πολιτεία της Προόδου επρόκειτο να πάρει τη θέση της Πολιτείας του Θεού. Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η νέα θρησκεία εφοδίαζε τους πιστούς της με ενεργητικότητα, ζωτικότητα και ελπίδα.

Το μεγαλείο της Μεγάλης Υπόσχεσης — τα εκπληκτικά υλικά και πνευματικά επιτεύγματα της βιομηχανικής εποχής— πρέπει να γίνουν αντικείμενο μελέτης, αν θέλουμε να κατανοήσουμε το τραύμα που προκαλεί σήμερα η διάψευση της. Γιατί η βιομηχανική εποχή έχει πραγματικά αποτύχει στην πραγμάτωση της Μεγάλης Υπόσχεσης και όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι:

• Η χωρίς όρια ικανοποίηση όλων των επιθυμιών δε συνεπάγεται την ευδαιμονία, ούτε οδηγεί στην ευτυχία, ούτε ακόμα στη μεγαλύτερη απόλαυση.
• Το όνειρο να γίνουμε κύριοι της ζωής μας τέλειωσε, όταν αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε το γεγονός ότι έχουμε γίνει όλοι γρανάζια της γραφειοκρατικής μηχανής· ότι οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι προτιμήσεις μας κατευθύνονται από την κυβέρνηση και τη βιομηχανία, καθώς και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο τους.
• Η οικονομική πρόοδος παρέμεινε περιορισμένη στα πλούσια κράτη και το χάσμα ανάμεσα στα φτωχά και τα πλούσια κράτη πλάτυνε ακόμα περισσότερο.
• Η ίδια η τεχνολογική πρόοδος έχει δημιουργήσει κινδύνους οικολογικούς καθώς και τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου, που ο καθένας τους ή και οι δυο μαζί μπορούν να καταστρέψουν ολόκληρο τον πολιτισμό, και ίσως ακόμα και την ίδια τη ζωή.

Όταν ο Albert Schweitzer πήγε στο Όσλο για να πάρει το Νόμπελ της Ειρήνης το 1952, κάλεσε τον κόσμο «να τολμήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση... Ο άνθρωπος έχει γίνει ένας υπεράνθρωπος... Αλλά ο υπεράνθρωπος με την υπεράνθρωπη δύναμη δεν έχει ανυψωθεί στο επίπεδο της υπεράνθρωπης λογικής. Στο βαθμό που η δύναμη του μεγαλώνει, εξελίσσεται προοδευτικά σε άνθρωπο φτωχό... Πρέπει να συγκλονίζει τη συνείδηση μας το γεγονός ότι στην προσπάθεια μας να γίνουμε υπεράνθρωποι, γινόμαστε όλο και πιο απάνθρωποι».

Γιατί δεν Εκπληρώθηκε η Μεγάλη Υπόσχεση;

Η διάψευση της Μεγάλης Υπόσχεσης, πέρα από τις βασικές οικονομικές αντιθέσεις της βιομηχανοποίησης, ξεπήδησε μέσα από το βιομηχανικό σύστημα, σαν συνέπεια των δύο βασικών ψυχολογικών του θέσεων:

(1) ότι σκοπός της ζωής είναι η ευτυχία, δηλαδή η μεγαλύτερη δυνατή ηδονή, που ορίζεται σαν η ικανοποίηση κάθε επιθυμίας η υποκειμενικής ανάγκης που μπορεί να αισθανθεί κάποιος (ριζοσπαστικός ηδονισμός).

(2) ότι ο εγωκεντρισμός, ο ατομικισμός και η απληστία, που είναι απαραίτητα στο σύστημα για να λειτουργεί κανονικά, οδηγούν στην αρμονία και στην ειρήνη.

Είναι πασίγνωστο ότι οι πλούσιοι, σ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, εφάρμοζαν το ριζοσπαστικό ηδονισμό. Εκείνοι που διέθεταν απεριόριστα μέσα, όπως η ελίτ της Ρώμης, των ιταλικών πόλεων της εποχής της Αναγέννησης, της Αγγλίας και της Γαλλίας του δέκατου όγδοου και δέκατου ένατου αιώνα, προσπαθούσαν να βρουν μέσα στην αχαλίνωτη ηδονή το νόημα της ζωής. Και πραγματικά, ένα ορισμένο σύνολο ανθρώπων κατά εποχές έκανε τρόπο ζωής τη μεγαλύτερη δυνατή απόλαυση, με την έννοια του ριζοσπαστικού ηδονισμού - με μια μόνο εξαίρεση λίγο πριν από το δέκατο έβδομο αιώνα. Αυτός ο τρόπος ζωής δεν είχε ποτέ σχέση με τη θεωρία της ευδαιμονίας όπως εκφράστηκε από τους Μεγάλους Δάσκαλους της Ζωής στην Κίνα, την Ινδία, την Εγγύς Ανατολή και την Ευρώπη.

Η μοναδική εξαίρεση είναι ο Έλληνας φιλόσοφος Αρίστιππος, μαθητής του Σωκράτη (στις αρχές του τέταρτου αιώνα π.Χ.), που δίδαξε ότι σκοπός της ζωής είναι η απόλυτη σωματική ηδονή και ότι ευτυχία είναι το σύνολο των απολαύσεων που δοκιμάζει κανείς. Τα λίγα που ξέρουμε για τη φιλοσοφία του τα οφείλουμε στον Διογένη τον Λαέρτιο, αλλά και αυτά είναι αρκετά για ν' αποκαλύψουν τον Αρίστιππο σαν το μοναδικό πραγματικό ηδονιστή, για τον όποιο η ύπαρξη μιας επιθυμίας αποτελεί τη βάση για το δικαίωμα ικανοποίησης της. Η ικανοποίηση αυτή πραγματώνει το σκοπό της ζωής: την Απόλαυση.

 

Ο Επίκουρος δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί εκπρόσωπος του ηδονισμού του Αρίστιππου. Ενώ για τον Επίκουρο η «καθαρή» απόλαυση είναι ο ανώτερος στόχος, η απόλαυση αυτή σήμαινε γι' αυτόν «έλλειψη πόνου» (ατονία) και ακινησία της ψυχής (αταραξία). Σύμφωνα με τον Επίκουρο, η απόλαυση σαν ικανοποίηση μιας επιθυμίας δε μπορεί να είναι ο σκοπός της ζωής, γιατί μια τέτοια απόλαυση συνεπάγεται απαραίτητα και απογοήτευση, και μ' αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζει την ανθρωπότητα από τον πραγματικό της στόχο, που είναι η έλλειψη πόνου. (Η θεωρία του Επίκουρου μοιάζει σε πολλά σημεία μ' αυτήν του Freud). Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι ο Επίκουρος αντιπροσώπευε ένα είδος υποκειμενισμού αντίθετου με την Αριστοτέλεια θέση, τουλάχιστο όσο επιτρέπουν μια τέτοια ερμηνεία οι αντιφατικές αναφορές πάνω στη θεωρία του.

 

Έκτος από τους Μεγάλους Δάσκαλους κανένας άλλος δε δίδαξε ότι η πραγματική ύπαρξη μιας επιθυμίας αποτελεί έναν ηθικό άγραφο νόμο. Αυτό που τους απασχολούσε ήταν η ευδαιμονία (vivere bene) του ανθρώπινου γένους. Το βασικό στοιχείο στη σκέψη τους είναι η διάκριση ανάμεσα σ' εκείνες τις ανάγκες (επιθυμίες) που είναι υποκειμενικές και η ικανοποίηση τους οδηγεί στη στιγμιαία απόλαυση, και σ' εκείνες τις ανάγκες που βρίσκονται ριζωμένες μέσα στην ανθρώπινη φύση και η πραγμάτωση τους βοηθάει την ανθρώπινη ανάπτυξη και συνεπάγεται ευδαιμονία. Μ' άλλα λόγια, εκείνο που τους απασχολούσε ήταν η διάκριση ανάμεσα στις καθαρά υποκειμενικές και στις αντικειμενικές ανάγκες — θεωρώντας ότι ένα μέρος των πρώτων αναγκών ήταν βλαβερό για την ανθρώπινη ανάπτυξη, ενώ οι δεύτερες συμβάδιζαν με τις απαιτήσεις της ανθρώπινης φύσης.

Γιατί ο Λεωνίδας είπε «μολών λαβέ» και όχι απλώς… «ελθών λαβέ»;

Υπάρχουν τόσα πράγματα στην ελληνική γλώσσα που δεν τα μαθαίνουμε, δεν μας τα μαθαίνουν και ούτε πρόκειται να μας τα μάθουν ποτέ. Δεν είναι τυχαίο που τα σχολεία μας διδάσκουν μία στείρα γνώση.

Αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας να παρακολουθήσετε ολόκληρο το video και να μάθετε άλλα τόσα.

Για το επίμαχο θέμα δείτε και σκούστε στο παρακάτω video από το 27:40 μέχρι και το 29:30

Διαφορετικά τύμπανα και διαφορετικοί τυμπανιστές

“Αν ένας άνθρωπος δεν συμβαδίζει με τους συντρόφους του, ίσως είναι επειδή ακούει μια διαφορετική μουσική μελωδία. Αφήστε τον να βαδίσει στη μουσική που ακούει, όποια κι αν είναι αυτή, είτε την ακούει καθαρά είτε υπάρχει μόνο στη φαντασίωσή του.”  – Henry David Thoreau

Σε παρακαλώ, εάν δε θέλω ό,τι θέλεις και εσύ, προσπάθησε να μη μου λες ότι η δική μου επιθυμία είναι λάθος. Ή, αν οι πεποιθήσεις μου είναι διαφορετικές από τις δικές σου, τουλάχιστον, προσπάθησε να σταματήσεις και να σκεφτείς προτού διορθώσεις την οπτική μου. Ή, αν το συναίσθημά μου είναι υπερβολικό ή φτωχό σε σχέση με το δικό σου, προκειμένου για την ίδια περίσταση, προσπάθησε να μη μου ζητήσεις να νιώσω την ίδια ένταση με σένα ή την αδυναμία σου. Ή, είτε λειτουργώ είτε αποτυγχάνω να λειτουργήσω, σύμφωνα με το δικό σου σχέδιο δράσης, άσε με να υπάρχω.

Δε θέλω, τουλάχιστον προς το παρόν, να σου ζητήσω να με καταλάβεις. Αυτό θα έρθει μόνο, όταν είσαι πρόθυμος να σταματήσεις την προσπάθεια να μ’ αλλάξεις και να με κάνεις αντίγραφό σου. Μπορεί να είμαι ο σύζυγός σου, ο γονιός σου, το παιδί σου, ο φίλος σου ή ο συνάδερφος σου. Αν μου επιτρέψεις να έχω τις δικές μου επιθυμίες, τα συναισθήματά μου, τις πεποιθήσεις μου και να πράττω όπως θέλω εγώ, τότε θα ανοίξεις τον εαυτό σου, ώστε κάποια μέρα αυτές οι σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου, δεν θα σου φαίνονται τόσο λάθος, και ίσως τελικά να σου φανούν σωστές για μένα.

Το να με δέχεσαι είναι το πρώτο βήμα για να με καταλαβαίνεις. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ενστερνιστείς τις πεποιθήσεις μου, αλλά ότι δε θυμώνεις και δεν απογοητεύεσαι πια με μένα και με την φαινομενική αυθυπαρξία μου. Και με το να με καταλαβαίνεις, μπορεί να εκτιμήσεις την διαφορετικότητά μου και, χωρίς να προσπαθείς να μ’ αλλάξεις, να μάθεις να διατηρείς, ακόμη και να καλλιεργείς αυτήν τη διαφορετικότητα. – David Keirsey

Κάθε αλληλεπίδραση, αν την επιτρέψουμε, μπορεί να μας χαρίσει πολύτιμα συναισθήματα που μας φέρνουν πιο κοντά στον άνθρωπο που προσεγγίζουμε, αλλά και στον εαυτό μας. Μπορούμε να δεχτούμε τα συναισθήματα, που το άλλο πρόσωπο θέλει να μοιραστεί μαζί μας, όταν το αποδεχτούμε.

Αναπτύσσουμε την ικανότητα να αποδεχόμαστε τα συναισθήματα και τις σκέψεις των άλλων, τις κατανοούμε και τις σεβόμαστε ως δικές τους, μόνο όταν αποδεχτούμε ολοκληρωτικά τον εαυτό μας. Αποδοχή των άλλων δεν σημαίνει ταύτιση ή υιοθέτηση σκέψεων και συμπεριφορών που εμείς δεν συμφωνούμε με αυτές, αλλά ότι επιτρέπουμε στον άλλον να έχει τα δικά του βιώματα, χωρίς να τον κρίνουμε για αυτά.

Κάθε άνθρωπος μπορεί να μας προσφέρει μοναδικά συναισθήματα, που μπορούμε να τα αισθανθούμε, μόνο όταν επιτρέψουμε να γαλουχηθούμε στην έννοια της ευγνωμοσύνης. Ό,τι είμαστε το οφείλουμε στις συναντήσεις μας με ανθρώπους που μας αγάπησαν. Αν αποδεχτούμε λοιπόν και τιμήσουμε την αγάπη τους, η καρδιά μας ανοίγει, ο ψυχικός μας χώρος διευρύνεται. Δίνουμε θέση αξίας στον εαυτό μας μέσα από τα συναισθήματα των σημαντικών ανθρώπων για μας και νιώθουμε ευγνώμονες για τη ζωή μας που μπολιάστηκε με αγάπη από κείνους.

Αν δεχτούμε τους ίδιους, ανεξάρτητα από τα λάθη που μπορεί να έκαναν οι ίδιοι στην προσωπική τους ζωή, δεχόμαστε αυτό που μας πρόσφεραν και το τοποθετούμε σε περίοπτη θέση στον ψυχικό μας κόσμο. Η ψυχική καλλιέργεια επιτυγχάνεται , μόνο όταν μετατοπίσουμε τα εσωτερικά μας τείχη, ανοίξουμε την καρδιά μας στα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων και σεβαστούμε τον θησαυρό τους, βάζοντας στην άκρη τις προσδοκίες μας για κείνους.

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…

Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…

Ο παλίμψηστος κώδικας του Αρχιμήδη - Μια ιστορία ίντριγκας με ανείπωτα μυστικά

Είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είχε αλλάξει την ιστορία του κόσμου. Περιέχει τις επαναστατικές ιδέες μιας ευφυίας που ήταν αιώνες μπροστά από την εποχή της -του Αρχιμήδη.

Το βιβλίο ήταν χαμένο από τον κόσμο για περισσότερα από 1000 χρόνια, αλλάζοντας χέρια ανάμεσα σε αντιγραφείς, καλόγερους, πλαστογράφους και αναξιόπιστους διανοούμενους.

Κι όμως, κανείς δεν φαίνεται να ήξερε την αξία του μέχρι που βγήκε σε δημοπρασία και πουλήθηκε στην τιμή των δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Ο αγοραστής, ένας δισεκατομμυριούχος που δεν δήλωσε την ταυτότητά του.

Αντί να το κρατήσει κρυφό, το παρέδωσε σε εκείνους που μπορούσαν να αποκαλύψουν τα μυστικά του.

Αλλά η ερμηνεία του χειρογράφου του Αρχιμήδη αποδείχτηκε πολύ δυσκολότερη απ' όσο μπορούσε κανείς να φανταστεί. Τα σχεδόν αόρατα ίχνη των λέξεών του βρίσκονταν ανάμεσα στις σειρές ενός μεσαιωνικού βιβλίου προσευχών.

Καθώς οι επιστήμονες πάλευαν να ανακτήσουν το κείμενο ανακάλυψαν ότι ο Αρχιμήδης ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του απ' όσο πίστευαν ως τότε.

Αν τα μυστικά του δεν ήταν για τόσον καιρό κρυμμένα μπορεί ο κόσμος να ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος. Θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει στον Άρη σήμερα, θα μπορούσαμε να είχαμε καταφέρει όλα αυτά που οι άνθρωποι προσπαθούν εδώ και αιώνες.

ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!

Γιατί οι αισιόδοξοι μας προκαλούν τόσο;

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο πολύ μας προκαλούν οι αισιόδοξοι άνθρωποι; Πόσο πολύ μας ενοχλεί να βλέπουμε κάποιον χαρούμενο όλη την ώρα, ή πόσο επιδεικτικά αδιαφορούμε για ανθρώπους που είναι χαρούμενοι; Συχνά θα πούμε «έλα, τώρα, αυτοί δεν έχουν ανάγκη», αντί να σκεφτούμε μήπως οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να μας βοηθήσουν και να μας εμπνεύσουν να αποκτήσουμε κι εμείς μια περισσότερο θετική προσέγγιση για τη ζωή.

Το κυνήγι της ευτυχίας
Εάν ρίξουμε μια ματιά σε εφημερίδες, ηλεκτρονικά έντυπα ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε τηλεοπτικά προγράμματα ή και στις φωτογραφίες των φίλων μας από τις διακοπές, θα δούμε συναρπαστικές ζωές που άλλοι ζουν να απλώνονται μπροστά μας. Χαμογελαστά πρόσωπα, ευτυχία και συναρπαστικές αναμνήσεις. Το κυνήγι της ευτυχίας και της χαράς και η έννοια της επιτυχίας είναι θέματα που «πουλάνε» πολύ και που ελκύουν το ενδιαφέρον του κοινού και των ειδικών (ψυχολόγοι, συγγραφείς, ανθρωπολόγοι, life coaches, κλπ.). Είναι φυσικό να μην είμαστε χαρούμενοι και αισιόδοξοι όλη την ώρα, όμως. Είναι, επίσης, θεμιτό – εάν δε μας επηρέαζε τίποτε, τότε μάλλον κάποιο πρόβλημα αντίληψης της πραγματικότητας θα είχαμε.
Αυτό που δεν προβάλλεται τόσο είναι το τί είναι στην πραγματικότητα η αισιόδοξη ματιά για τη ζωή, αυτή η προοπτική που όντως μπορεί να μας οδηγήσει στην ευτυχία, όπως ο καθένας την ορίζει. Αισιοδοξία δε σημαίνει πως όλα μας προκαλούν χαρά ή πως για όλα έχουμε μια θετική ματιά. Αισιοδοξία δε σημαίνει πως πιστεύουμε ότι τα πάντα θα πάνε καλά.

Ο ρεαλισμός, η αισιοδοξία και η αίσθηση του μέτρου
Ρεαλισμός είναι να σκεφτόμαστε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, χωρίς προκαθορισμένα κριτήρια, χωρίς φίλτρα, θετικά ή αρνητικά. Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να γίνει μιας και είμαστε άνθρωποι (δηλαδή σκεφτόμαστε υποκειμενικά, ανάλογα με τις εμπειρίες και τα δικά μας πιστεύω), ρεαλισμός είναι να μη γενικεύουμε καταστάσεις, να μην προτρέχουμε, να παίρνουμε εξίσου θετικά και αρνητικά από μια κατάσταση. Να έχουμε ένα μέτρο. Από την άλλη, αισιοδοξία είναι να παίρνουμε όσα περισσότερα θετικά στοιχεία μπορούμε από μια εμπειρία και να μην αφήνουμε τις αρνητικές τις πλευρές να μας εμποδίζουν να συνεχίσουμε.Απαισιοδοξία είναι, φυσικά, το αντίθετο.

Γιατί μας εκνευρίζουν οι αισιόδοξοι
Οι αισιόδοξοι άνθρωποι, αυτοί που βλέπουν τα πράγματα από τη θετική τους σκοπιά και που έχουν συνήθως ένα χαμόγελο στα χείλη, μας εκνευρίζουν πολλές φορές. Γιατί; Ίσως φταίει το γεγονός ότι πολλοί έχουν τόσα αρνητικά βιώματα (πλέον στην καθημερινότητά τους), που δεν μπορούν να κάνουν θετικές σκέψεις. Από την άλλη, δε γίνεται να είναι κανείς αισιόδοξος όταν βλέπει την οικονομία και την κοινωνία να οδεύουν προς την καταστροφή – κατακλυζόμαστε από ανάλογες ειδήσεις καθημερινά. Ακόμη, η απαισιοδοξία μας ωθεί να μιλάμε και να κατακρίνουμε καταστάσεις, να τραβάμε την προσοχή, μας δίνει έναν περισσότερο ενεργητικό ρόλο, σε αντίθεση με την αισιοδοξία που φαντάζει παθητική στάση. Οι απαισιόδοξοι άνθρωποι φαίνονται πιο σοβαροί, πιο «διαβασμένοι», περισσότερο σκεπτόμενοι. Οι αισιόδοξοι μοιάζουν να ζουν σε νιρβάνα. Υπάρχει και εδώ, λοιπόν, το ζήτημα της εικόνας και του φαίνεσθαι.
Έτσι, καταλήγουμε να εκνευριζόμαστε με ανθρώπους που διατηρούν μια θετική στάση ζωής γιατί μας φαίνονταιεγωιστές, ονειροπόλοι, παθητικοί. Μας εκνευρίζουν γιατί περνούν καλά και ζηλεύουμε που αυτοί δεν τιμωρούν τον εαυτό τους με μαύρες σκέψεις. Φαίνονται, ακόμη, δυνατοί: δεν τους τρομάζει τίποτε (έστω και αν αυτό είναι μια εικόνα, είναι μια ισχυρή εντύπωση), σε αντίθεση με τους απαισιόδοξους που μοιάζουν να μιλούν για το φόβο τους για το μέλλον. Οι αισιόδοξοι μας εκνευρίζουν γιατί στα μάτια μας ξεχειλίζουν αυτοπεποίθηση: εκεί που ο απαισιόδοξος θα θεωρήσει πως μια αποτυχία του οφείλεται στην ανικανότητά του, ο αισιόδοξος θα προσπαθήσει ξανά για να τα καταφέρει.
Μετά από όλα αυτά, ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: αφού θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας, γιατί υιοθετούμε τόσο εύκολα μια απαισιόδοξη ματιά που το μόνο που κάνει είναι να καθυστερεί όλες αυτές τις αλλαγές;

Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σχεδόν ο καθένας σας έχει πληγωθεί από τις πράξεις ή τα λόγια κάποιου άλλου αγαπημένου προσώπου, ακόμη και εσείς οι ίδιοι σίγουρα κάποια στιγμή πληγώσατε κάποιους άλλους. Ίσως πληγωθήκατε από γονικές κριτικές για τις δεξιότητες σας, από ένα φίλο, από ένα συνάδελφο που έχει σαμποτάρει ένα έργο σας ή από έναν ερωτικό σύντροφο. Αυτές οι πληγές μπορεί να σας αφήσουν διαρκή συναισθήματα οργής, πικρίας, μνησικακίας ακόμη και εκδίκησης. Συναισθήματα με βαριά δόνηση, χαμηλή, με τεράστια χωρητικότητα.

Σχεδόν πάντα πίσω από αυτά κρύβεται ένας υπόγειος φόβος ότι αν συγχωρήσετε θα κινδυνεύσετε να πληγωθείτε πάλι με τον ίδιο τρόπο, έτσι ο φόβος σας κρατάει στις επάλξεις αυτών των οδυνηρών συναισθημάτων σαν ομήρους αυτών των ίδιων των συναισθημάτων σας. Τα συναισθήματα αυτά έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι καταστρέφουν τη δομή του κυττάρου, τοξινώνουν και στη διάρκεια του χρόνου δημιουργούν ασθένειες στο σώμα. Οι ψυχολόγοι γενικά καθορίζουν τη συγχώρεση ως συνειδητή, σκόπιμη απόφαση απελευθέρωσης των συναισθημάτων της δυσαρέσκειας ή της εκδίκησης προς ένα άτομο ή μια ομάδα που σας έχει βλάψει, ανεξάρτητα από το αν αξίζει πραγματικά την συγχώρεση σας.

Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι θα συγχωρήσεις την πράξη ή το γεγονός που σε πλήγωσε, ή θα αρνηθείς την ευθύνη του άλλου ατόμου που σε έβλαψε. Η συγχώρεση δεν σημαίνει λήθη, ούτε σημαίνει επιδοκιμασία ή δικαιολογία αδικημάτων. Αν και η συγχώρεση μπορεί να βοηθήσει την επιδιόρθωση μιας κατεστραμμένης σχέσης, δεν σας υποχρεώνει να συμφιλιωθείτε με το πρόσωπο που σας έβλαψε, είτε να τους απελευθερώσετε από τις νομικές υποχρεώσεις. Μπορείς να συγχωρήσεις το πρόσωπο χωρίς να δικαιολογήσεις την πράξη του. Είναι άλλο να συγχωρώ και άλλο να ανέχομαι. Η συγχώρεση φέρνει ένα είδος ειρήνης στην ψυχή μας, που βοηθά να συγχρονιζόσαστε με τη ζωή.

Σε γενικές γραμμές, η συγχώρεση είναι μια απόφαση να αφήσεις την δυσαρέσκεια, το μίσος, τις σκέψεις εκδίκησης. Η πράξη που βλάπτει ή ενδέχεται να έχετε προσβληθεί παραμένει πάντα ένα μέρος σας ζωής , αλλά η συγχώρεση μπορεί να μειώσει τον κλοιό γύρω από εσάς και να σας βοηθήσει να επικεντρωθείτε στις πιο θετικές πτυχές της ζωής σας. Η συγχώρεση μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε αισθήματα κατανόησης, συμπάθειας και συμπόνιας για τον εκείνον που σας έχει βλάψει.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της μνησικακίας;

• Φέρετε το θυμό και την πικρία σε κάθε σχέση και νέα εμπειρία στη ζωή σας
• Είστε τόσο απορροφημένοι σε λάθος πράγματα ότι δεν μπορείτε να απολαύσετε το παρόν
• Γίνεστε καταθλιπτικοί γεμάτοι άγχος
• Αισθάνονται ότι η ζωή σας δεν έχει νόημα ή σκοπό, ή ότι είστε σε αντίθεση με τις πνευματικές πεποιθήσεις σας.

Οι γιατροί αναγνωρίζουν ότι οι ασθενείς που αρνούνται να συγχωρήσουν μένουν συχνά άρρωστοι. Ο Δρ Michael Barry ειδικευθής στην Επεμβατική Καρδιολογία λέει ότι: « ο συνδυασμός των συναισθημάτων του θυμού και του μίσους, δημιουργούν μια κατάσταση χρόνιου άγχους». Το χρόνιο άγχος παράγει περίσσεια αδρεναλίνης και κορτιζόλης, τα οποία καταστρέφουν την παραγωγή των φυσικών φονικών κυττάρων, τα οποία και αποτελούν τους στρατιώτες του σώματός για την καταπολέμηση των ασθενειών. Σύμφωνα δε με τον Δρ Steven Standiford (Chief of Staff, Chief of Surgery & SurgicalOncologist Eastern Regional Medical Center),όσοι αρνούνται να συγχωρήσουν αρρωσταίνουν και με το να μην συγχωρούν παραμένουν σε κατάσταση ασθένειας. Μάλιστα την ‘’μη συγχώρεση’’ την κατατάσσει σε ιατρικά βιβλία ως ασθένεια. Έχει προσθέσει στις κλασσικές μεθόδους θεραπείας των ασθενών του και την ‘’ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ’’ για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των ασθενειών, όπως ο καρκίνος.

Ποια είναι τα οφέλη του να συγχωρήσουμε κάποιον;

Η απελευθέρωση της κακίας και της πικρίας, μπορεί να ανοίξει το δρόμος για την ευτυχία, την υγεία και την ειρήνη με τον εαυτό σας.
Η συγχώρεση μπορεί να οδηγήσει σε:
• Ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα
• υγιέστερες σχέσεις
• Μεγαλύτερη πνευματική και ψυχολογική ευεξία
• Λιγότερο άγχος, το στρες και εχθρότητα
• Μείωση της αρτηριακής πίεσης
• Λιγότερα συμπτώματα της κατάθλιψης
• Βελτιωμένη υγεία της καρδιάς
• Μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, ειρήνη στο μυαλό και απελευθέρωση του διαβρωτικού θυμού

Πώς μπορείτε να φτάσετε σε μια κατάσταση συγχώρεσης;

Η συγχώρεση είναι μια δέσμευση για μια διαδικασία αλλαγής. Με το αγκάλιασμα της συγχώρεσης, μπορείτε να αγκαλιάσετε την ειρήνη, την ελπίδα, την ευγνωμοσύνη και τη χαρά. Για να ξεκινήσετε να μπείτε στη διαδικασία αυτής της αλλαγής ίσως θα πρέπει να:
• Σκεφτείτε την αξία της συγχώρεσης και τη σημασία της στη ζωή σας σε μια δεδομένη στιγμή.
• Διερευνήσετε τα πραγματικά περιστατικά της κατάστασης, πώς έχετε αντιδράσει, και πώς αυτός ο συνδυασμός έχει επηρεάσει τη ζωή, την υγεία και την ευημερία σας.
• Συγχωρήσετε το πρόσωπο που σας προσέβαλε, όταν είστε έτοιμοι.
• Απομακρυνθείτε από το ρόλο σας ως θύμα και να απελευθερώστε τον έλεγχο και την εξουσία του εμπλεκόμενου προσώπου ή της κατάστασης που είχε στη ζωή σας.

Αν δεν εξασκήσετε την συγχώρεση, είναι βέβαιο ότι αυτός που θα πληρώσει τις συνέπειες ακριβά θα είστε εσείς. Σκεφτείτε πώς η συγχώρεση μπορεί να σας οδηγήσει στον δρόμο της σωματικής, συναισθηματικής και πνευματικής ευεξίας.

Η ΜΙΚΡΗ ΝΕΡΑΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ

Ο δράκος ξαφνιάστηκε. Κοίταξε την μικρή νεράιδα στα μάτια και την ρώτησε.
-Δε φοβάσαι μήπως σε φάω?

-Όχι …είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις.

 -Δε φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα?

-Όχι... όποτε θέλω εξαφανίζομαι.

 -Δε φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω?

Η νεράιδα σάστισε, δεν περίμενε αυτή την ερώτηση… όμως του απάντησε.

 -Όχι… όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Ο δράκος ένιωσε έντονα την επιθυμία να την αγκαλιάσει…

Όμως τα νύχια του κάρφωσαν τη μικρήνεράιδα.

Θέλησε να τη φιλήσει... η καυτή ανάσα του έκαψε τα φτερά της.

Ο δράκος δάκρυσε... όμως τα δάκρυα του την έπνιγαν.

Η μικρή νεράιδα πέθαινε στην αγκαλιά του..Του ψιθύριζε απλά το μυστικό …
-ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ… ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ…

Οι πιο πολλοί άνθρωποι βλέπουν την αγάπη πρωταρχικά σαν μέσο για να αγαπηθούν και όχι για να αγαπήσουν. Η αγάπη είναι δράση , είναι άσκηση μιας ανθρώπινης δύναμης που μπορεί να εκδηλωθεί μόνο ελεύθερα και ποτέ ως αποτέλεσμα καταναγκασμού. Το να δίνεις αγάπη είναι η πιο υψηλή έκφραση του δυναμισμού, καθώς νιώθουμε μέσα από αυτή, τη δύναμη, τον πλούτο και τις ικανότητες μας. Η μεγαλύτερη συμβολή της αγάπης είναι ότι μέσα από αυτήν μπορούμε, να «συλλάβουμε» το μυστικό του ανθρώπου και του σύμπαντος και να κατανοήσουμε το μεγαλείο του.

Έρωτας και Ευχαρίστηση

Ο έρωτας παίζει ένα εξαιρετικά σπουδαίο ρόλο στη ζωή, γιατί είναι ίσως η μόνη βαθειά από πρώτο χέρι εμπειρία.

Ο έρωτας είναι η μια μοναδική εμπειρία στην οποία συνυπάρχουν ελευθερία και ένταση.

Για εκείνη την ώρα, εκείνη τη στιγμή, ξεχνάς τον εαυτό σου.

Σ’ αυτή την πράξη, εκείνα τα μερικά δευτερόλεπτα που είναι τόσο όμορφα, αφήνεσαι, παραδίδεσαι, κυριεύεσαι και προσκολλάσαι.

Αλλά η προσκόλληση στον έρωτα γίνεται σκλαβιά γιατί διαρκώς απαιτεί τη συνέχισης της.

Έτσι ο άνθρωπος γνωρίζει το σεξ της σκέψης, που είναι το αναμάσημα της ευχαρίστησης και της επανάληψης της.

Η γενετήσια ορμή δε γεννάει τη σκέψη, είναι η σκέψη που την αιχμαλωτίζει, την χρησιμοποιεί και πλάθει εικόνες απ’ αυτή την ορμή και τότε η βιολογική ορμή γίνεται σκλάβα στη σκέψη.

Είναι η σκέψη που γεννά την ορμή πολλές φορές. Η σκέψη παράγει την απόλαυση.

Το να σκέπτεσαι γύρω από το σεξ γίνεται λαγνεία. Πόθος πριν και μετά το σεξ είναι λαγνεία.

Το συνεχές κυνήγι της ευχαρίστησης και της απόλαυσης, ή η καταστολή τους, φθείρουν την ποιότητα του νου.

Πρέπει να κοιτάζεις το σεξ, όπως και κάθε τι, με καθαρά μάτια, χωρίς τη μνήμη του χθες και τότε το σεξ δεν γίνεται πρόβλημα.

Είμαστε όλοι πιασμένοι βαθιά στην αναζήτηση της ευχαρίστησης. Η ευχαρίστηση είναι η δομή της κοινωνίας.

Δεν καταδικάζεται η ευχαρίστηση, ούτε λέμε ότι είναι σωστή, ή λάθος, αλλά όταν την επιζητείς, ας το κάνεις ξέροντας ότι ψάχνοντας την ευχαρίστηση θα βρίσκεις αναπόφευκτα και τη σκιά της, τον πόνο.

Είναι ο αγώνας να επαναλάβεις και να παρατείνεις την ευχαρίστηση που τη μετατρέπει σε πόνο.

Αν θέλεις να τελειώσεις με την ευχαρίστηση, που σημαίνει να τελειώσεις και με τον πόνο, πρέπει να δείξεις ολοκληρωτική προσοχή σ' όλο το οικοδόμημα της ευχαρίστησης.

Να δεις όλο το νόημα και τη σημασία της ευχαρίστησης και τότε θα έχεις ευτυχισμένη ζωή.

Η ευτυχία δεν ανήκει στο χθες, δεν είναι προϊόν χρόνου. Δεν υπάρχει ευτυχία στο μέλλον ή στο παρελθόν, παρά μόνο στην κίνηση του παρόντος, στην άχρονη κατάσταση.

Λύση σε διάσημο πρόβλημα της κβαντικής φυσικής

Η κβαντική μηχανική είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο επιτυχημένες θεωρίες της φυσικής, και χάρη στην κατανόησή της απολαμβάνουμε πλήθος από τεχνολογικά επιτεύγματα. Στη θεωρητική ερμηνεία ορισμένων χαρακτηριστικών της όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν προβλήματα, τα οποία κατά καιρούς απασχόλησαν κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα φυσικών όπως οι Χάιζενμπεργκ, φον Νόιμαν και Αϊνστάιν.

Ένα από τα διάσημα προβλήματα της κβαντικής φυσικής, είναι το μετρητικό πρόβλημα, το φαινόμενο δηλαδή της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης που περιγράφει ένα σωματίδιο, όταν αυτό υπόκειται σε μία μέτρηση.

 Το μετρητικό πρόβλημα
  Ένα από τα διάσημα προβλήματα της κβαντικής φυσικής, είναι το μετρητικό πρόβλημα, το φαινόμενο δηλαδή της κατάρρευσης της κυματοσυνάρτησης που περιγράφει ένα σωματίδιο, όταν αυτό υπόκειται σε μία μέτρηση. Ενώ πριν τη μέτρηση η εξίσωση του Σρέντιγκερ δίνει τις πιθανότητες το κβαντικό σύστημα να βρίσκεται σε διάφορες καταστάσεις, μετά τη μέτρηση το βρίσκουμε πάντα να έχει προτιμήσει μία συγκεκριμένη, βρίσκουμε δηλαδή τη κυματοσυνάρτησή του να έχει καταρρεύσει. Έτσι, η μέτρηση επιδρά με κάποιο τρόπο στο σύστημά μας και του αλλάζει τη φυσική, καθώς το μετατρέπει από κβαντικό σύστημα σε κλασικό. Αυτός ο προσδιορισμός των ορίων μεταξύ κβαντικής και κλασικής φυσικής, είναι στο επίκεντρο του μετρητικού προβλήματος.  

Η λύση
Μια ομάδα φυσικών από το πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, ανακοίνωσε πως βρήκε λύση στο χρόνιο αυτό πρόβλημα. Σε ένα άρθρο 200 σελίδων, ο καθηγητής Theo Nieuwenhuizen και οι συνεργάτες του, αφού έκαναν μια αναδρομή όλων των μεθόδων μέτρησης σε κβαντικά συστήματα της βιβλιογραφίας, επικέντρωσαν τη προσοχή τους στο μοντέλο Curie-Weiss. Εκτέλεσαν κβαντικούς υπολογισμούς επικεντρωμένοι στην αλληλεπίδραση του σπιν ενός σωματιδίου με ένα μαγνήτη, και χρησιμοποίησαν αυτό το σπιν ως δείκτη. Ανακάλυψαν πως με την κατάλληλη εκλογή συναρτήσεων, κάποιες μεταβλητές εξαφανίζονταν από τις εξισώσεις. Τέλος, η μετάβαση από την ασταθή κβαντική κατάσταση σε ένα αμετάβλητο αποτέλεσμα παρομοιάζεται με το αποτέλεσμα που έχει μια ενίσχυσης σήματος: το μεγαλύτερο σύστημα που εκτελεί τη μέτρηση, ενισχύει την πιθανότητα του δείκτη να βρεθεί σε μία συγκεκριμένη κατάσταση.

Με αυτά τα μαθηματικά τεχνάσματα, κατάφεραν να παρακάμψουν την ασυμφωνία μεταξύ κλασικής φυσικής και κβαντομηχανικής στο μετρητικό πρόβλημα, καταλήγοντας πως οι κεντρικές αρχές της στατιστικής, που είναι στο επίκεντρο της κβαντικής μηχανικής επαρκούν για να εξηγήσουν όλα τα σχετικά φαινόμενα.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ - ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΔΥΑΔΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ερως ακαταμάχητε, έρωτα της ψυχής
και δυαδικός κόσμος

Ο έρωτας είναι η πηγή ζωής σε αυτόν τον κόσμο, η έλξη του είναι γεμάτη πάθος, πόθο, και επιθυμία, αλλά μέσα από τις αρνητικές και θετικές ενέργειες, δείγμα της δυαδικότητας αυτού του κόσμου των αρνητικών και θετικών συναισθημάτων και αισθήσεων.

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ - ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Στην αρχή πριν ακόμη γεννηθεί ο Άνθρωπος, και πριν εισχωρήσει σε αυτό το θνητό ενεργειακό σύμπαν, κάπου έξω και μακριά από τα Φωτεινά Πεδία, εμφανίστηκε μισογεννημένο από το σκότος, ένα άκρατο κοχλάζων σκοτάδι, τα οποία συστατικά του γεννήθηκαν από το δοχείο της γένεσης του σκότους, και τα τέσσερα αυτά στοιχεία του είναι, η γη, τα νερά, το πυρ, και το πνεύμα.

Αυτή η σκοτεινή φύση του δοχείου της γένεσης, που ενώ ακόμη βρισκόταν μισογεννημένη από το σκότος, και ενώ κόχλαζε μέσα σε μια σπειροειδή μορφή από πάνω προς τα κάτω, τότε από τα Φωτεινά Πεδία ανυψώθηκε Άγιος Λόγος του Πατέρα Νου Θεού που είναι από Φως και Ζωή , και κατέπεσε πάνω στην σκοτεινή φύση, ενώ ταυτόχρονα από την σκοτεινή φύση, ανυψώθηκε ως ελαφρό στοιχείο από την γη με τα νερά το πνεύμα, και ενώθηκε με το πυρ σε μία δύναμη, και συγκρούστηκε με τον Άγιο Λόγο.

Υπήρξε δηλαδή μία σύγκρουση-ένωση, μεταξύ του Φωτός και του σκότους, με αποτέλεσμα να επικρατήσει μεν ο Άγιος Λόγος που είναι Φως και Ζωή, πάνω στα σκοτεινά στοιχεία πυρ και πνεύμα γέννημα από το δοχείο της γένεσης του σκότους.

Αμέσως ο Πατέρας Νους Θεός Φως και Ζωή, γέννησε από Πυρ και πνεύμα έναν Νου δημιουργό, με τον Λόγο του, άρα Ομοούσιο, και ενώθηκε με την σκοτεινή φύση, και έτσι δημιουργήθηκε μία καινούρια φύση, όπου από την μια πλευρά βρισκόταν το πυρ και το πνεύμα προερχόμενο και Ομοούσιο από τον Λόγο Φως και Ζωή, και από την άλλη το σκοτεινό πνεύμα και πυρ.

Το Πυρ και Πνεύμα γεννημένο από τον Λόγο του Πατέρα Νου Θεού Φως και Ζωή, Ομοούσιο, είναι οι τέλειες ενέργειες της σύστασης του δυαδικού ενεργειακού σύμπαντος, μαζί με το πνεύμα το οποίο γεννήθηκε από το Φως.

Ενώ το Πυρ και Πνεύμα από το σκότος είναι όλες οι αρνητικές ενέργειες που αποτελούνται από το σκότος, μαζί με το πνεύμα του σκότους.

Έτσι δημιουργήθηκε η σύσταση της δυαδικής δημιουργίας από Πυρ και Πνεύμα.
Αμέσως μετά, επειδή ο Πατέρας Νους Θεός είναι η Ζωή, δημιούργησε μέσα από τον Δεύτερο Νου Δημιουργό, το θνητό δυαδικό σύμπαν, και περιέστρεψε όλα τα στοιχεία γύρω από έναν άξονα δίχως αρχή και τέλος, όπου με την περιστροφή, κατακάθησαν τα βαρύτερα στοιχεία στα κατωφερή μέρη του νέου σύμπαντος, ενώ τα ελαφρύτερα στοιχεία ανέβηκαν ψηλά ως πιο αιθερικά που ήταν.

Μετά ο Πατέρας Νους Θεός Φως και Ζωή μαζί με τον Δεύτερο Νου Δημιουργό από Πυρ και Πνεύμα, με τον Λόγο πέρασαν μαζί και καθάρισαν τα ελαφρά στοιχεία της φύσης, το πυρ και το πνεύμα, αφήνοντας μόνα τους δίχως τον Λόγο τα βαρύτερα στοιχεία της ύλης που είχαν κατακαθήσει στα πιο χαμηλά στρώματα της δημιουργίας.
Και αυτά που δεν έχουν τον Λόγο είναι η γη, τα νερά, η φωτιά, και ο αέρας.

Αμέσως μετά ο Δεύτερος Νους θεός από πυρ και πνεύμα δημιούργησε την ζωή στα κατωφερή στοιχεία της φύσης δίχως τον Λόγο, από ζώα πτηνά αμφίβια.. δηλ όλο το ζωϊκό βασίλειο που γνωρίζουμε κτλ.

Ο Δεύτερος Νους δημιουργός κάλυψε μετά όλη την δημιουργία και τους επτά κύκλους της μαζί και τις δίνες που τους ενώνουν, που δημιουργήθηκαν από την ανάλογη αιθερική μορφή τους για να προστατεύονται από το πυρ και πνεύμα του, εκτός βέβαια όπως είπαμε από τα βαρύτερα στοιχεία που έμειναν δίχως τον Λόγο...γη νερό αέρας φωτιά, και τα δημιουργήματα τους.

Μετά από όλα αυτά, ο Πατέρας Νους Θεός Φως και Ζωή, γέννησε τον Άνθρωπο από Φως και Ζωή κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν.

Ο Άνθρωπος λοιπόν η αληθινή του υπόσταση βρίσκεται έξω από την θνητή δυαδική δημιουργία.
Και αφού ο Άνθρωπος έζησε και κατανόησε τα Φωτεινά Πεδία, άρχισε να δημιουργεί κι αυτός..

Θέλησε όμως μετά να ανοίξει τους κύκλους της θνητής δημιουργίας, για να ζήσει μέσα σε αυτήν και να την κατανοήσει..και το θέλημα του έγινε αμέσως πράξη!

Αμέσως διασπάστηκε από Φως και Ζωή που ήταν, σε πνεύμα και πυρ, από Φως έγινε πνεύμα, και από Ζωή έγινε πυρ δηλαδή ψυχή.

Έγινε Νους πνεύμα με τέλειες ενέργειες, και ενεργειακό σώμα την ψυχή, για να κινείται μέσα στο ενεργειακό σύμπαν.

Αλλά τότε συνέβη το εξής μυστήριο..η θνητή φύση γέννησε επτά ανθρώπινα σώματα όσοι και οι κύκλοι της δημιουργίας, σε κάθε κύκλο και από ένα σώμα, με σώμα και πνεύμα δικό της.

Και ο Δεύτερος Νους δημιουργός με την σειρά του δημιούργησε επτά ανθρώπινα σώματα δικά του, ένα σε κάθε κύκλο μαζί με το πνεύμα του.

Και όταν ο άνθρωπος από πυρ και πνεύμα με τέλειες ενέργειες, ενσαρκώνεται μέσα στην ύλη, τότε μαζί με το πνεύμα του και την ψυχή του, παίρνει και το σώμα της φύσης μαζί και το πνεύμα της..και γίνεται ο άνθρωπος της Γης, με ψυχή και πνεύμα προερχόμενο από το φως, , αλλά και με σώμα σάρκινο γεννημένο από την φύση, μαζί με την λογική της, διότι η φύση γέννησε το ανθρώπινο σάρκινο σώμα από γη και νερό, άρα του έδωσε ένα βαρύ δυσκίνητο σώμα, και από αέρα και φωτιά του έδωσε την δική της λογική.

Και από τότε ο άνθρωπος της Γης έγινε θνητός και υπομένει την μοίρα του..

Χρειάστηκε λοιπόν να γίνουν κάποιες αλλαγές, ώστε να μπορέσει να υπάρξει η ζωή, ειδάλλως θα υπάρχει μόνον ο θάνατος, και έτσι διαχωρίστηκαν οι ψυχές σε αρσενικό και θηλυκό από αρσενοθήλυκα που ήταν, και ο Πατέρας Νους Θεός Φως και Ζωή είπε με τον Άγιο Λόγο του, αυξάνεσθε καιν πληθύνεσθε, και όποιος αναγνωρίσει την ουσία του, τον εαυτό του, θα ξαναγυρίσει πίσω στα Φωτεινά Πεδία.

Και από τότε άρχισε η Ζωή στην Γη, και όποιος αναγνώρισε τον εαυτό του ότι η ουσία του είναι Φως και Ζωή, γίνεται μακάριος, ενώ όποιος άνθρωπος γίνει ένα με την ύλη θα μείνει δέσμιος των παθών και επιθυμιών της σάρκας και της λογικής της.

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

Ο ήχος συνδυάζεται τέλεια με την εικόνα και τις λέξεις. αυτά τα μηνύματα ανανεώνουν την εγκεφαλική λειτουργία και η συμβολή στο να έχουμε περισσότερη Ειρήνη, Αρμονία και Ισορροπία στο μυαλό μας, γίνεται σημαντική. Το επέλεξα με την πρώτη!

Η Λογοτεχνία συναντά την Τέχνη. Με φόντο τα έργα του Πάμπλο Πικάσο,
δέκα τρεις διαλογισμοί για μια καλύτερη ζωή από τον νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

(1) Δεν σε θέλω γι’ αυτό που, αλλά γι’ αυτό που γι’ αυτό που είσαι, αλλά γι’ αυτό που γίνομαι όταν είμαι μαζί σου. Δεν σε θέλω γι’ αυτό που είσαι, αλλά γι’ αυτό που γίνομαι όταν είμαι μαζί σου.

(2) Κανένα άτομο δεν αξίζει τα δάκρυα σου. Εάν όμως υπάρχει κάποιο, αυτό ποτέ δεν θα σε έκανε να δακρύσεις. Κανένα άτομο δεν αξίζει τα δάκρυα σου. Εάν όμως υπάρχει κάποιο, αυτό ποτέ δεν θα σε έκανε να δακρύσεις.

(3) Επειδή κάποιος δεν σ’ αγαπάει όπως θα ήθελες εσύ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ’ αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του! Επειδή κάποιος δεν σ’ αγαπάει όπως θα ήθελες εσύ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ’ αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του!

(4) Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που δίνοντας σου το χέρι, σου αγγίζει την καρδιά. Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που δίνοντας σου το χέρι, σου αγγίζει την καρδιά.

(5) Ο χειρότερος τρόπος να αγαπάς κάποιον, είναι, κάθεται δίπλα σου και να ξέρεις ότι δεν θα τον έχεις ποτέ! είναι, να κάθεται δίπλα σου και να ξέρεις ότι δεν θα τον έχεις ποτέ! Ο χειρότερος τρόπος να αγαπάς κάποιον, είναι, να κάθεται δίπλα σου και να ξέρεις ότι δεν θα τον έχεις ποτέ!

(6) Μη σταματάς να χαμογελάς έστω και αν είσαι. θλιμμένος. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σ’ αγαπήσει γι’ αυτό σου το χαμόγελο. Μη σταματάς να χαμογελάς έστω και αν είσαι θλιμμένος. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να σ’ αγαπήσει γι’ αυτό σου το χαμόγελο.

(7) Μπορεί για όλο τον κόσμο να είσαι άτομο. τον κόσμο να είσαι ένα άτομο. Όμως για κάποιο άτομο, είσαι ολόκληρος ο κόσμος του! Μπορεί για όλο τον κόσμο να είσαι ένα άτομο. Όμως για κάποιο άτομο, είσαι ολόκληρος ο κόσμος του!

(8) Μη σπαταλάς τον χρόνο σου με, που δεν κάποιον, που δεν είναι πρόθυμος να τον περάσει μαζί σου. Μη σπαταλάς τον χρόνο σου με κάποιον, που δεν είναι πρόθυμος να τον περάσει μαζί σου.

(9) Η τύχη να θελήσει να γνωρίσεις πολλούς λανθασμένους ανθρώπους πριν γνωρίσεις το σωστό. Γιατί όταν το γνωρίσεις θα την ευγνωμονείς! Η τύχη να θελήσει να γνωρίσεις πολλούς λανθασμένους ανθρώπους πριν γνωρίσεις το σωστό. Γιατί όταν το γνωρίσεις θα την ευγνωμονείς!

(10) Μη κλαις για κάτι που τελείωσε. Χαμογέλα γιατί το έζησες! Μη κλαις για κάτι που τελείωσε. Χαμογέλα γιατί το έζησες!

(11) Πάντα θα υπάρχουν άτομα που θα σε απογοητεύουν. Εσύ, συνέχισε να εμπιστεύεσαι. Όμως, να είσαι επιφυλακτικός με τα άτομα που θα εμπιστευθείς για δεύτερη φορά! Πάντα θα υπάρχουν άτομα που θα σε απογοητεύουν. Εσύ, συνέχισε να εμπιστεύεσαι. Όμως, να είσαι επιφυλακτικός με τα άτομα που θα εμπιστευθείς για δεύτερη φορά!

(12) Αν δεν σου αρέσει αυτό που είσαι, γίνε ένα καλύτερο άτομο. Ποτέ μην επιτρέψεις στους άλλους, Ποτέ όμως μην επιτρέψεις στους άλλους, να δουν αυτό που ήσουν! Αν δεν σου αρέσει αυτό που είσαι, γίνε ένα καλύτερο άτομο. Ποτέ όμως μην επιτρέψεις στους άλλους, να δουν αυτό που ήσουν!

(13) Μη απογοητεύεσαι επειδή κάποια προσπάθεια σου. απέτυχε. Τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις! Μη απογοητεύεσαι επειδή κάποια προσπάθεια σου απέτυχε. Τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις!

(14) Έχε γεμάτη την καρδιά σου με χαρά και αισιοδοξία. Μη για τίποτα. Μη λυπάσαι για τίποτα. Γιατί το κάθε τι που συμβαίνει, πάντα συμβαίνει για κάποιο λόγο! Έχε γεμάτη την καρδιά σου με χαρά και αισιοδοξία. Μη λυπάσαι για τίποτα. Γιατί το κάθε τι που συμβαίνει, πάντα συμβαίνει για κάποιο λόγο!

 

Η Τέχνη της Σαγήνης: άσε ελεύθερη τη σεξουαλική σου ενέργεια.

Η Seema Anand μας παρουσιάζει μια παραμελημένη ή και παρεξηγημένη τέχνη, εκείνη της γοητείας, της σαγήνης! Μέσα από την TEDx ομιλία της, καταγράφει το πώς συμπεριφέρονται σήμερα τα δύο φύλα μεταξύ τους, αλλά και πώς διαχειρίζονται αυτή την τάση να γοητεύουν τους άλλους.

Με αναφορές σε θρησκείες και “πιστεύω” μακρινών λαών, περιγράφει πως κάποτε, τα δύο φύλα δεν είχαν ιδέα τι να κάνουν μεταξύ τους, πώς να αναπαραχθούν, μέχρι που έλαβαν τη θεϊκή οδηγία να “γαργαλήσει ο ένας τον άλλον“! Στη συνέχεια της εξιστόρησής της, η Anand αναφέρει πως υπάρχει ολόκληρο βιβλίο με “επιταγές” σαγήνης, που μπορεί να μη συνδέονται όλες άμεσα με το στόχο-αποτέλεσμα, αλλά απευθύνονται κυρίως στη γυναίκα. Η αλήθεια είναι όμως πως και ο άντρας μπορεί να ακολουθήσει “συμβουλές” για το πώς να γοητεύσει!

 

 

Οι ιστορίες της ομιλήτριας παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, ειδικά προς το τέλος της παρουσίασής της, όπου και παρέχει παραδοσιακές παροτρύνσεις για τη γυναίκα και την αντίληψη του σώματός της. Τονίζει πως η μεγαλύτερη σωματική ενέργεια είναι η σεξουαλική και πρέπει να την αφήνουμε ελεύθερη!

Πριν κλείσει την ομιλία της, μεταφέρει στο κοινό μυστικά αρχέγονης σοφίας για το πώς να αρωματίζει μια γυναίκα το σώμα της, σε ποια σημεία και με ποιο συγκεκριμένο άρωμα, κάθε κίνηση και αιτία, για να σκλαβώσει κάθε άντρα για πάντα…

"Ταξίδι" στο σώμα μας μέσα από ένα μικροσκόπιο SEM

Γνωρίστε καλύτερα τον οργανισμό σας μέσα από ένα φωτογραφικό ταξίδι από λήψεις ηλεκτρονικού μικροσκοπίου σάρωσης (SEM).
Η υψηλή ανάλυση των φωτογραφιών από αυτού του είδους το μικροσκόπιο, επιτυγχάνεται καθώς η δέσμη ηλεκτρονίων του SEM αλληλεπιδρά με άτομα κοντά ή στην επιφάνεια του δείγματος που πρόκειται να παρατηρηθεί.
Τα επίπεδα μεγέθυνσης κυμαίνονται από μεγέθη της τάξης x25 (περίπου το ίδιο με ένα μεγεθυντικό φακό χειρός) έως περίπου x250.000! Απίστευτες λεπτομέρειες μεγέθους από 1 έως 5 νανοχιλιοστά (nm), μπορούν να ανιχνευθούν.
Ενδεικτικά, τα 2,5 nm είναι ένα εκατομμύριο φορές μικρότερα σε μέγεθος από έναν ψύλλο, με μέσο μέγεθος 2,5 χιλιοστά!
Ο πρώτος που δημιούργησε μια εικόνα από ένα SEM ήταν ο Max Knoll, το 1935.
Για τα επόμενα 30 χρόνια, μια σειρά από επιστήμονες εργάστηκαν για να αναπτύξουν περαιτέρω το όργανο, και το 1965 το πρώτο SEM παραδόθηκε στην DuPont από την Cambridge Instrument Company, με το όνομα «Stereoscan».

Ερυθρά αιμοσφαίρια

Ανθρώπινη τρίχα με ψαλίδα

Αμφιβληστροειδικά αιμοφόρα αγγεία

Η επιφάνεια ενός δοντιού με οδοντική πλάκα

Κύτταρα μπλεγμένα στον κολλώδη ιστό ενός θρόμβου αίματος

Παραμορφωμένα καρκινικά κύτταρα πνεύμονα

Ωάριο επικαλυμμένο με τη μεμβράνη «zona pellicuda»

Σπερματοζωάρια προσπαθούν να γονιμοποιήσουν ένα ωάριο

Ό,τι συμβαίνει πέντε ημέρες μετά τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου

Ανθρώπινο έμβρυο έξι ημερών αρχίζει να εμφυτεύεται στο ενδομήτριο

SpaceLiner: Μεταφορά επιβατών από το Λονδίνο στην Αυστραλία σε 90 λεπτά!

Τα σχέδια ενός υπερηχητικού επιβατικού αεροπλάνου, το οποίο υπόσχεται να περιορίσει δραστικά τη διάρκεια των υπερατλαντικών πτήσεων, αναπτύσσει το ερευνητικό τμήμα SART (Space Launcher Systems Analysis) του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής DLR σην Κολονία.

Με όνομα SpaceLiner, το αεροσκάφος θα αγγίζει τελική ταχύτητα πάνω από 20 Μαχ, με συνέπεια να καλύπτει την απόσταση Λονδίνου-Αυστραλίας σε μόλις 90 λεπτά.

Με βάση το χρονοδιάγραμμα του DLR, όπως αναφέρει η naftemporiki, οι πρώτες πτήσεις του SpaceLiner δεν αναμένονται  νωρίτερα από τη δεκαετία του 2040. Επίσης, το αεροπλάνο θα είναι εξοπλισμένο με ένα πυραυλοκίνητο σύστημα προώθησης δύο σταδίων, ενώ θα έχει χωρητικότητα 50 επιβατών. Σύμφωνα με το περιοδικό Aviation Week, οι Γερμανοί επιστήμονες προγραμματίζουν επίσης μία μεγαλύτερη εκδοχή του, χωρητικότητας 100 επιβατών.

Τα καύσιμα που θα χρησιμοποιεί θα είναι υγρό υδρογόνο και άζωτο, τα οποία εξασφαλίζουν υψηλές επιδόσεις ενώ είναι φιλικά στο περιβάλλον, σύμφωνα με το DLR. Το όχημα θα επιταχύνεται χρησιμοποιώντας 11 κινητήρες πυραύλων – εννιά εγκατεστημένους στον προωθητήρα του και δύο στο κυρίως τμήμα του σκάφους, όπου θα βρίσκονται οι επιβάτες.

Με βάση τη βρετανική Daily Mail, οι Γερμανοί μηχανικοί έχουν καταφύγει σε υλικά νέας «γενιάς» τα οποία, σε συνδυασμό με καινούριες τεχνολογίες ψύξης αλλά και θερμικής θωράκισης, θα μπορούν να προστατέψουν το κέλυφος του SpaceLiner από τις θερμοκρασίες που θα αναπτύσσονται. Επίσης, η καμπίνα των επιβατών θα μπορεί σε περίπτωση ανάγκης να διαχωρισθεί από το υπόλοιπο αεροπλάνο, ώστε να φτάσει με ασφάλεια στο έδαφος.

Το πτητικό ύψος του θα αγγίζει τα 80 χιλιόμετρα, το οποίο θα αποκτά χάρις στον προωθητήρα του και την ταχύτητα των περίπου 20 Μαχ που αυτός θα του προσδίδει μέσα σε μόλις 10 λεπτά. Όταν θα έχει φτάσει στο ανώτερο σημείο της διαδρομής του, το SpaceLiner θα πετά με την ταχύτητα που έχει αποκτήσει, «πλανάροντας» σταδιακά προς το αεροδρόμιο που θα πρέπει να προσγειωθεί.

Με αυτό τον τρόπο, πέρα από το ότι θα πετά από το Λονδίνο στην Αυστραλία σε 90 λεπτά, ο χρόνος που θα χρειάζεται για να ταξιδέψει από τη βρετανική πρωτεύουσα μέχρι την Καλιφόρνια δεν θα φτάνει καν τη μία ώρα. Χρόνοι που, εκτός από τη μεταφορά επιβατών, σύμφωνα με το DLR θα μπορούν να αξιοποιηθούν και για άλλες εμπορικές εφαρμογές.

Αν η χρηματοδότηση του πρότζεκτ συνεχισθεί χωρίς απρόοπτα, το χρονοδιάγραμμα προβλέπει πως το σχέδιο που έχουν αναπτύξει ήδη οι Γερμανοί μηχανικοί θα χρειασθεί να περάσει από αρκετές ακόμη φάσεις αξιολόγησης ώστε, στις αρχές της δεκαετίας του 2030, να πάρει τελικά το «πράσινο φως» για την κατασκευή ενός πρωτότυπου για δοκιμές. Οι πιλοτικές πτήσεις αυτού του αεροσκάφους αναμένεται να ξεκινήσουν μία πενταετία αργότερα, ώστε στις αρχές του 2040 το SpaceLiner να είναι έτοιμο να αναλάβει κανονικά δρομολόγια.

Το DLR υποστηρίζει πως το αεροσκάφος θα «εγκαινιάσει» μια νέα κατηγορία αερομεταφορών υψηλής ταχύτητας, η οποία με τη σειρά της θα αυξήσει τη ζήτηση για κινητήρες πυραύλων και επαναχρησιμοποιήσιμους προωθητήρες, δίνοντας έτσι μία ακόμη ώθηση στην αεροναυπηγική βιομηχανία.

Λακωνία: Σημαντικές ανακαλύψεις σε δύο ανασκαφές

Με την εφαρμογή μεθόδων γεωφυσικής διασκόπησης έχουν εντοπιστεί θαμμένα οικοδομικά κατάλοιπα με σταθερό προσανατολισμό σε έκταση 35 τουλάχιστον στρεμμάτων.

Η αρχή της εγκατάστασης ανάγεται στην μεταβατική περίοδο από την Μεσοελλαδική στην Υστεροελλαδική-Μυκηναϊκή εποχή (17ος-16ος αι. π.Χ.), στην οποία χρονολογείται το νεκροταφείο κτιστών κιβωτιόσχημων τάφων και απλών λάκκων στην κορυφή του λόφου.

Σε δωμάτιο του ορόφου της Δυτικής Στοάς φυλασσόταν ένα αρχείο του ανακτόρου, η ανασκαφή του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι ωμές πήλινες πινακίδες, στις οποίες ήσαν χαραγμένα τα κείμενα σε γραμμική Β γραφή, διατηρήθηκαν χάρη σε πυρκαγιά που επίσης κατέστρεψε τα νέα ανακτορικά κτήρια κατά την ΥΕ ΙΙΙ Α περίοδο (14ος αι. π.Χ.). Το αρχείο περιλαμβάνει πινακίδες όλων των γνωστών από τα άλλα ανακτορικά κέντρα τύπων, φυλλόσχημες και σελιδόσχημες, καθώς και ετικέτες και πήλινα σφραγίσματα.

Στα κείμενα αναφέρονται παροχές αγαθών σε ιερό ή ιερά, ανδρικά και γυναικεία ονόματα, τοπωνύμια και ο τίτλοςάναξ στη γενική πτώση, άνακτος. Με λατρευτικές - θρησκευτικές πρακτικές συνδέεται ένα από τα κτήρια που ανασκάπτονται ανατολικά της αυλής,  το Κτήριο Α. Η φωτιά έψησε και διατήρησε σε ικανό ύψος την ωμοπλινθοδομή και την πηλοκονία των εσωτερικών διαχωριστικών τοίχων του, στο οποίο έχουν μέχρι στιγμής ερευνηθεί δέκα δωμάτια.

Αυτά περιείχαν πολλά χαρακτηριστικά λατρευτικά αντικείμενα και σκεύη, όπως πήλινα ειδώλια βοοειδών και ελεφαντοστέινο ειδώλιο ανδρικής μορφής που κρατάει νεαρό μοσχαράκι ή ταύρο, μεγάλο πήλινο ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου, λίθινη πρόχους με διπλό χείλος, δύο μεγάλοι τρίτωνες κ.α.  Εκτός αυτών βρέθηκαν πολλά μικρά διακοσμητικά αντικείμενα καθώς και σφραγιδόλιθοι, αιγυπτιακοί σκαραβαίοι, κ.α.
Σε ένα δωμάτιο φυλάσσονταν, πιθανόν τακτοποιημένα σε κιβώτιο από οργανικό υλικό, εικοσιένα χάλκινα ξίφη, ενώ κάτω από το δάπεδο ενός άλλου, βρέθηκε πυκνό στρώμα από οστά ζώων, αγγεία και πολύτιμα μικροαντικείμενα. Με το στρώμα αυτό είναι πιθανό να σχετίζονται τα υπολείμματα πυρών που εντοπίστηκαν σε ανοικτό χώρο ανατολικά του κτηρίου.

Δεύτερη ανασκαφή 

Η ανακτορική εγκατάσταση του Αγ. Βασιλείου μας παρέχει μια μοναδική δυνατότητα να διερευνήσουμε  με τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων ανασκαφής και ανάλυσης τη δημιουργία και εξέλιξη ενός μυκηναϊκού ανακτορικού κέντρου με στόχο την ανασύνθεση της πολιτικής, διοικητικής, οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης της περιοχής. Παράλληλα εκτιμάται ότι θα προκύψουν νέα στοιχεία σχετικά με τη μυκηναϊκή θρησκεία και ζητήματα  γλωσσολογίας και παλαιογραφίας.
Το αρχαιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα του Αγίου Βασιλείου εντάσσεται στα προγράμματα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και πραγματοποιείται υπό τη διεύθυνση της επίτιμης διευθύντριας αρχ/των Λακωνίας Αδαμαντίας Βασιλογάμβρου με τη συμμετοχή πολυμελούς επιστημονικής ερευνητικής ομάδας.

Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά την έναρξη του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος Αμυκλών, ολοκληρώνεται αυτό το μήνα υπό τη διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Άγγελου Δεληβορριά, του κ. Σταύρου Βλίζου από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, και την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λακωνίας.
Η ανασκαφή  αποκάλυψε τη συνέχεια του περιβόλου από το ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Το σημαντικό αυτό εύρημα έρχεται να συμπληρώσει τα περισσότερο από ενθαρρυντικά πορίσματα των έως τώρα εργασιών.

Με τις έρευνες αυτές εντοπίστηκαν στην κορυφή του λόφου λείψανα του πρωτοελλαδικού-μεσοελλαδικού οικισμού και προσδιορίστηκε η πρώτη μνημειακή φάση του ιερού στα υστερογεωμετρικά χρόνια με την αποκάλυψη του παλαιότερου περιβόλου. Ταυτόχρονα, όμως, άλλαξαν τα δεδομένα της έρευνας που είχαν γίνει αποδεκτά έως την έναρξη των πρόσφατων εργασιών: Ο εντοπισμός της τάφρου θεμελίωσης του ναού, του λεγόμενου θρόνου του Απόλλωνα, δημιουργεί νέα δεδομένα σχετικά με τις διαστάσεις του οικοδομήματος, ενώ την εικόνα του αρχαϊκού ιερού συμπληρώνει βορειοδυτικά ένα μνημειακό πρόπυλο.

Μία εγχείρηση εγκεφάλου που… άλλαξε την Ιστορία!

Ο Ναπολέων πιθανόν να είχε νικήσει και να είχε κατακτήσει την Ρωσία αν ένας εξαιρετικός χειρούργος δεν είχε σώσει τον περίφημο Ρώσο στρατηγό Κουτούζωφ που είχε τραυματιστεί δύο φορές στο κεφάλι.

Δύο ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν οι επιστήμονες του Barrow Neurological Institute για να ερευνήσουν αρχεία πολλών χωρών και να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι μία επαναστατική, για την εποχή της, εγχείρηση άλλαξε την Ιστορία του κόσμου.

Ο στρατηγός Μιχαήλ Κουτούζωφ ήταν αυτός που έσωσε τη Ρωσία νικώντας με πρωτοποριακές στρατηγικές τον Ναπολέοντα το 1812. Ούτε καν ζωντανός δεν θα ήταν για να το καταφέρει αυτό όμως αν ο Γάλλος χειρούργος Jean Massot δεν τον είχε χειρουργήσει μετά τους σοβαρούς τραυματισμούς του από σφαίρες στο κεφάλι, την πρώτη φορά το 1774 στον Πόλεμο της Κριμαίας και τη δεύτερη το 1778.

Ο Κουτούζωφ ήταν τυχερός και έζησε, παρά τις σφαίρες που διαπέρασαν το κεφάλι του, αλλά χρειάστηκε την εξαιρετικά πρωτοποριακή για την εποχή εγχείρηση του Massot, μια τόσο «προχωρημένη» μέθοδο που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.

Ωστόσο ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου του Κουτούζωφ είχε καταστραφεί και αυτό εξηγεί όχι μόνο την παράξενη συμπεριφορά του, αλλά και τις περίεργες μεθόδους του στον πόλεμο με τον Ναπολέοντα.

Οι άλλοι στρατηγοί τον έλεγαν τρελό, αλλά η καταστροφή που υπέστη η περιοχή αυτή του εγκεφάλου του επέτρεψε στον Κουτούζωφ να παίρνει απίστευτες για τους άλλους αποφάσεις, αυξάνοντας την ικανότητά του να αποφασίζει για πράγματα που στους άλλους φαινόταν απίθανα, όπως την «τακτική της καμμένης γης».