Παρασκευή 12 Απριλίου 2013
Στα άδυτα του εγκεφάλου της συνείδησης και της σκέψης
Το ντοκιμαντέρ εξερευνά τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις σχετικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, τις πηγές της συνείδησης και τη διαδικασία της σκέψης.
Αναγνωρισμένοι επιστήμονες απαντούν σε ερωτήματα, όπως το πώς μαθαίνει ο εγκέφαλος, πώς χτίζει έννοιες, πώς επιδρά το περιβάλλον στον εγκέφαλο, πως συνδέεται το σώμα με τον εγκέφαλο, πώς οι νευροορμόνες επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά και προσαρμογή.
Οι συνεντεύξεις εναλλάσσονται με απεικόνιση του εγκεφάλου και αρχειακό υλικό καθώς και με νέες συγκλονιστικές έρευνες για τις λειτουργίες του εγκεφάλου.
Trans-Formation
Η πολιτική ανυπακοή δεν είναι το πρόβλημα μας.
Το πρόβλημα μας είναι η πολιτική υπακοή.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν υπακούσει τις διαταγές των αρχηγών και εκατομμύρια έχουν πεθάνει εξαιτίας αυτής της υπακοής.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι είναι υπάκουοι σε όλο το κόσμο αντικρύζοντας τη φτώχεια, την ασιτία, την ηλιθιότητα και την απανθρωπιά.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι είναι υπάκουοι σε όλο τον κόσμο ενώ οι φυλακές είναι γεμάτες με μικρό-κλέφτες, ενώ οι μεγάλοι κλέφτες κυβερνούν τις χώρες. Αυτό είναι το πρόβλημα μας.-Χάουαρντ Ζιν
Trans-Formation Full Movie (Greek Subtitles)
(Το Ντοκιμαντέρ Transformation αποτελείται από τέσσερα μέρη. Μόλις τελειώνει το ένα, αρχίζει αυτόματα το επόμενο)
Το πρόβλημα μας είναι η πολιτική υπακοή.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν υπακούσει τις διαταγές των αρχηγών και εκατομμύρια έχουν πεθάνει εξαιτίας αυτής της υπακοής.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι είναι υπάκουοι σε όλο το κόσμο αντικρύζοντας τη φτώχεια, την ασιτία, την ηλιθιότητα και την απανθρωπιά.Το πρόβλημα μας είναι ότι άνθρωποι είναι υπάκουοι σε όλο τον κόσμο ενώ οι φυλακές είναι γεμάτες με μικρό-κλέφτες, ενώ οι μεγάλοι κλέφτες κυβερνούν τις χώρες. Αυτό είναι το πρόβλημα μας.-Χάουαρντ Ζιν
Trans-Formation Full Movie (Greek Subtitles)
(Το Ντοκιμαντέρ Transformation αποτελείται από τέσσερα μέρη. Μόλις τελειώνει το ένα, αρχίζει αυτόματα το επόμενο)
Θριαμβεύοντας στον χρόνο - Βίντεο
Ένα σπάνιο έγχρωμο αμερικανικό φιλμ του ’47 για τις Ελληνικές αρχαιότητες, με έντονο το στοιχείο του φοκλόρ. Το 1947 η Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα ανέθεσε την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ με τίτλο «Θριαμβεύοντας στον χρόνο» (Triumph over time).
Προσωπικό της Αμερικανικής Σχολής εμφανίζεται να αρχίζει εκ νέου τις έρευνές του και να προετοιμάζει τους αρχαιολογικούς χώρους προκειμένου να τους επισκεφτούν οι «μεταπολεμικοί» τουρίστες.
Παρουσιάζονται πλάνα από ανασκαφές στην Αγορά των Αθηνών και την Αρχαία Κόρινθο που αναμιγνύονται με σκηνές από την καθημερινή αγροτική ζωή, οι πρώην βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη που παρακολουθούν μια δημόσια διάλεξη, η βιβλιοθηκάριος της Γενναδίου που παρουσιάζει μερικά από τα σπάνια βιβλία της βιβλιοθήκης.
Η αρχειονόμος της Αμερικανικής Σχολής, NATALIA VOGEIKOFF, περιγράφει το ιστορικό και την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, καθώς και τη θέση του τόσο στην ιστορία της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών όσο και στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Επίσης παρουσιάζει εντυπωσιακά αποσπάσματα από ανέκδοτες επιστολές και απομνημονεύματα καθώς και σύγχρονες φωτογραφίες.
Το ντοκιμαντέρ, που σκηνοθετήθηκε από τον αρχαιολόγο Οσκάρ Μπρονίρ και παρήχθη από τη νομισματολόγο Μάργκαρετ Τόμσον με τη βοήθεια προσωπικού από τη Fox Studios, παρουσιάζει την Ελλάδα που προσπαθεί να ανακάμψει από τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Προσωπικό της Αμερικανικής Σχολής εμφανίζεται να αρχίζει εκ νέου τις έρευνές του και να προετοιμάζει τους αρχαιολογικούς χώρους προκειμένου να τους επισκεφτούν οι «μεταπολεμικοί» τουρίστες.
Παρουσιάζονται πλάνα από ανασκαφές στην Αγορά των Αθηνών και την Αρχαία Κόρινθο που αναμιγνύονται με σκηνές από την καθημερινή αγροτική ζωή, οι πρώην βασιλείς Παύλος και Φρειδερίκη που παρακολουθούν μια δημόσια διάλεξη, η βιβλιοθηκάριος της Γενναδίου που παρουσιάζει μερικά από τα σπάνια βιβλία της βιβλιοθήκης.
Η αρχειονόμος της Αμερικανικής Σχολής, NATALIA VOGEIKOFF, περιγράφει το ιστορικό και την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, καθώς και τη θέση του τόσο στην ιστορία της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών όσο και στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Επίσης παρουσιάζει εντυπωσιακά αποσπάσματα από ανέκδοτες επιστολές και απομνημονεύματα καθώς και σύγχρονες φωτογραφίες.
Το ντοκιμαντέρ, που σκηνοθετήθηκε από τον αρχαιολόγο Οσκάρ Μπρονίρ και παρήχθη από τη νομισματολόγο Μάργκαρετ Τόμσον με τη βοήθεια προσωπικού από τη Fox Studios, παρουσιάζει την Ελλάδα που προσπαθεί να ανακάμψει από τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Βιβλικά απόκρυφα - Απολλώνιος Τυανεύς (Ντοκιμαντέρ)
Ο Απολλώνιος ο Τυανέας ήταν Έλληνας φιλόσοφος, (περίπου 15 - 100).
Υπήρξε σημαντικός νεοπυθαγόρειος που γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας στις αρχές του πρώτου αιώνα. Υπήρξε θερμός οπαδός της πυθαγόρειας φιλοσοφίας την οποία όχι απλώς μελέτησε με δάσκαλο τον Εύξενο της Ηράκλειας, αλλά και δεν έπαψε ποτέ να ακολουθεί τις αρχές της σε όλη τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του.
Σε ηλικία περίπου 20 ετών ξεκινά την πενταετή σιγή των Πυθαγορείων και σε ηλικία 25 ή 26 ετών πηγαίνει στην Αντιόχεια. Θεωρείται αινιγματική φυσιογνωμία, καθώς παραδίδεται από τον βιογράφο του Φιλόστρατο ότι έκανε Θαύματα και προφητείες.
Θεράπευε ασθενείς, έδινε τροφή σε πεινασμένους, ζωντάνευε νεκρούς. Έκανε θαύματα και οι οπαδοί του έλεγαν ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Τρεις μέρες μετά το θάνατό του, αναστήθηκε για να σώσει τον κόσμο.
Το όνομά του… Απολλώνιος ο Τυανεύς.
Και δεν ήταν παρά ένας από τους πολλούς ιερείς και θαυματοποιούς του 1ου αιώνα.
Υπήρξε σημαντικός νεοπυθαγόρειος που γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας στις αρχές του πρώτου αιώνα. Υπήρξε θερμός οπαδός της πυθαγόρειας φιλοσοφίας την οποία όχι απλώς μελέτησε με δάσκαλο τον Εύξενο της Ηράκλειας, αλλά και δεν έπαψε ποτέ να ακολουθεί τις αρχές της σε όλη τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του.
Σε ηλικία περίπου 20 ετών ξεκινά την πενταετή σιγή των Πυθαγορείων και σε ηλικία 25 ή 26 ετών πηγαίνει στην Αντιόχεια. Θεωρείται αινιγματική φυσιογνωμία, καθώς παραδίδεται από τον βιογράφο του Φιλόστρατο ότι έκανε Θαύματα και προφητείες.
Θεράπευε ασθενείς, έδινε τροφή σε πεινασμένους, ζωντάνευε νεκρούς. Έκανε θαύματα και οι οπαδοί του έλεγαν ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Τρεις μέρες μετά το θάνατό του, αναστήθηκε για να σώσει τον κόσμο.
Το όνομά του… Απολλώνιος ο Τυανεύς.
Και δεν ήταν παρά ένας από τους πολλούς ιερείς και θαυματοποιούς του 1ου αιώνα.
Επίκουρος - O θάνατος για μας είναι ένα τίποτα...
Κοίτα να συνηθίσεις στην ιδέα ότι ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα.
Κάθε καλό και κάθε κακό βρίσκεται στην αίσθηση μας όμως θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι' αυτό η σωστή εκτίμηση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας βοηθά να χαρούμε τη θνητότητα του βίου: όχι επειδή μας φορτώνει αμέτρητα χρόνια αλλά γιατί μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. ...
Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φοβερό στη ζωή του ανθρώπου που 'χει αληθινά συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζεις.
Άρα είναι ανόητος αυτός που λέει ότι φοβάται το θάνατο,
όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει ,
αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου.
Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν είναι παρόν,
δεν υπάρχει λόγος να σε στεναχωρεί όταν το προσδοκείς.
Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς.
Ο θάνατος λοιπόν δεν έχει να κάνει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με τους πεθαμένους, αφού για τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι τελευταίοι δεν υπάρχουν πια.
Βέβαια, οι πολλοί άλλοτε πασχίζουν ν' αποφύγουν το θάνατο σαν να 'ναι η πιο μεγάλη συμφορά, κι άλλοτε τον αποζητούν για ν' αναπαυθούν από τα δεινά της ζωής.
Απεναντίας ο σοφός ούτε τη ζωή απαρνιέται ούτε την ανυπαρξία φοβάται.
Γιατί δεν του είναι δυσάρεστη η ζωή αλλά ούτε και θεωρεί κακό το να μη ζει.
Κι όπως με το φαγητό δεν προτιμά σε κάθε περίπτωση το πιο πολύ μα το πιο νόστιμο, έτσι και με τη ζωή: δεν απολαμβάνει τη διαρκέστερη μα την ευτυχέστερη.
Κι είναι αφελής όποιος προτρέπει τον νέο να ζει καλά και τον γέρο να δώσει ωραίο τέλος στη ζωή του' όχι μόνο γιατί η ζωή είναι ευπρόσδεκτη αλλά γιατί το να ζεις καλά και να πεθαίνεις καλά είναι μία και η αυτή άσκηση.
Όμως πολύ χειρότερος είναι εκείνος που λέει πως καλό είναι να μη γεννηθείς «αλλά μιας και γεννήθηκες, βιάσου να διαβείς τις πύλες του Άδη» Αν το λέει επειδή το πιστεύει, γιατί δεν αποσύρεται από τη ζωή;
Στο χέρι του είναι να το κάνει, αν το 'χει σκεφτεί σοβαρά.
Αν πάλι το λέει στ' αστεία, είναι ελαφρόμυαλος σε πράγματα που δεν σηκώνουν αστεία."
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ: "Επιστολή προς Μενοικέα".
Κάθε καλό και κάθε κακό βρίσκεται στην αίσθηση μας όμως θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι' αυτό η σωστή εκτίμηση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας βοηθά να χαρούμε τη θνητότητα του βίου: όχι επειδή μας φορτώνει αμέτρητα χρόνια αλλά γιατί μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. ...
Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φοβερό στη ζωή του ανθρώπου που 'χει αληθινά συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζεις.
Άρα είναι ανόητος αυτός που λέει ότι φοβάται το θάνατο,
όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει ,
αλλά επειδή υποφέρει με την προσδοκία του θανάτου.
Γιατί ότι δεν σε στεναχωρεί όταν είναι παρόν,
δεν υπάρχει λόγος να σε στεναχωρεί όταν το προσδοκείς.
Το πιο ανατριχιαστικό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός είμαστε ανύπαρκτοι εμείς.
Ο θάνατος λοιπόν δεν έχει να κάνει ούτε με τους ζωντανούς ούτε με τους πεθαμένους, αφού για τους ζωντανούς δεν υπάρχει, ενώ οι τελευταίοι δεν υπάρχουν πια.
Βέβαια, οι πολλοί άλλοτε πασχίζουν ν' αποφύγουν το θάνατο σαν να 'ναι η πιο μεγάλη συμφορά, κι άλλοτε τον αποζητούν για ν' αναπαυθούν από τα δεινά της ζωής.
Απεναντίας ο σοφός ούτε τη ζωή απαρνιέται ούτε την ανυπαρξία φοβάται.
Γιατί δεν του είναι δυσάρεστη η ζωή αλλά ούτε και θεωρεί κακό το να μη ζει.
Κι όπως με το φαγητό δεν προτιμά σε κάθε περίπτωση το πιο πολύ μα το πιο νόστιμο, έτσι και με τη ζωή: δεν απολαμβάνει τη διαρκέστερη μα την ευτυχέστερη.
Κι είναι αφελής όποιος προτρέπει τον νέο να ζει καλά και τον γέρο να δώσει ωραίο τέλος στη ζωή του' όχι μόνο γιατί η ζωή είναι ευπρόσδεκτη αλλά γιατί το να ζεις καλά και να πεθαίνεις καλά είναι μία και η αυτή άσκηση.
Όμως πολύ χειρότερος είναι εκείνος που λέει πως καλό είναι να μη γεννηθείς «αλλά μιας και γεννήθηκες, βιάσου να διαβείς τις πύλες του Άδη» Αν το λέει επειδή το πιστεύει, γιατί δεν αποσύρεται από τη ζωή;
Στο χέρι του είναι να το κάνει, αν το 'χει σκεφτεί σοβαρά.
Αν πάλι το λέει στ' αστεία, είναι ελαφρόμυαλος σε πράγματα που δεν σηκώνουν αστεία."
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ: "Επιστολή προς Μενοικέα".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)