1. Πρέπει να μας αγαπάνε οι «σημαντικοί άλλοι» για ό,τι κάνουμε. Για να ξεπεραστεί αυτό, θα πρέπει να συγκεντρωθούμε στο δικό μας αυτοσεβασμό, στο να κερδίζουμε εκτίμηση για πρακτικούς σκοπούς και να αγαπάμε παρά να αγαπιόμαστε.
2. Συγκεκριμένες ενέργειες είναι άσχημες και ότι οι άνθρωποι που τις κάνουν πρέπει να τιμωρηθούν. Μπορεί κάποιες πράξεις να είναι αντικοινωνικές και οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται νευρωτικά αλλά πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να αλλάξουν.
3. Η ιδέα ότι είναι απαίσιο να μην πηγαίνουν τα πράγματα όπως τα θέλουμε. Σύμφωνα με τον Ellis, στην περίπτωση αυτή θα ήταν καλό να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε ή να ελέγξουμε την κατάσταση ώστε να γίνει πιο ικανοποιητική. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε καλό θα είναι να τις δεχθούμε προσωρινά όπως είναι.
4. Η ιδέα ότι η ανθρώπινη δυστυχία προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες. Το πώς αντιμετωπίζουμε εμείς τις δύσκολες καταστάσεις, μπορεί κατά ένα μεγάλο μέρος να συντελέσει στην ευτυχία ή τη δυστυχία μας.
5. Η ιδέα ότι είναι καλύτερο να αποφεύγουμε τις δυσκολίες παρά να τις αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο. Η πραγματικότητα είναι ότι ο πρώτος, «εύκολος» τρόπος αποδεικνύεται ότι είναι και ο χειρότερος σε βάθος χρόνου.
6. Η ιδέα ότι αν κάτι είναι επικίνδυνο μας αναστατώνει και αποκτάμε εμμονή με αυτό. Αν και συχνά αγνοούμε οτιδήποτε πρέπει ειλικρινά να το αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει να το καταστήσουμε ακίνδυνο ή αλλιώς να αποδεχθούμε το αναπόφευκτο.
7. Η ιδέα ότι χρειαζόμαστε κάτι άλλο, ισχυρότερο ή μεγαλύτερο από τον εαυτό μας για να βασιστούμε. Αυτό, όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά αντιθέτως πρέπει να πάρουμε ρίσκα, να σκεφτούμε και να δράσουμε χωρίς εξαρτήσεις.
8. Η ιδέα ότι πρέπει να είμαστε τέλειοι σε όλα. Η τελειότητα δεν υπάρχει και για το λόγο αυτό πρέπει να δεχτούμε τον εαυτό μας σαν ατελές ον που έχει ανθρώπινες αδυναμίες.
9. Η ιδέα ότι κάτι που κάποτε επηρέασε τη ζωή μας θα την επηρεάζει αιώνια. Στην πραγματικότητα μπορούμε να μάθουμε από τις εμπειρίες μας αλλά να μην προσκολληθούμε ή προκαταληφτούμε από αυτές.
10. Η ιδέα ότι πρέπει να έχουμε απόλυτο έλεγχο στα πράγματα. Η ζωή όμως είναι γεμάτη πιθανότητες και εκδοχές. Μπορούμε όμως, παρόλα αυτά, να την απολαύσουμε!
11. Η ιδέα ότι η ανθρώπινη ευτυχία μπορεί να κατακτηθεί με την αδράνεια. Δεν είναι αλήθεια γιατί είμαστε πραγματικά χαρούμενοι όταν καταπιανόμαστε με δημιουργικούς σκοπούς ή όταν αφοσιωνόμαστε σε πρόσωπα και πράγματα έξω από εμάς.
12. Η ιδέα ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στα συναισθήματά μας. Δεν ισχύει γιατί έχουμε πραγματικό έλεγχο στα συναισθήματα μας αν αποφασίσουμε να δουλέψουμε για να αλλάξουμε τις εσφαλμένες πεποιθήσεις μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου