Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει μια βαθιά Αλήθεια που υπερβαίνει τα επιφανειακά στρώματα της αντίληψης και της σκέψης. Ο Αληθινός Παράδεισος έχει ένα Άπειρο Βάθος, πέρα από τα εφήμερα σύννεφα. Ο Αληθινός Ωκεανός έχει μια Πραγματική Ουσία, κάτω από τα διαρκώς μεταβαλλόμενα κύματα. Ομοίως, ο Αληθινός Άνθρωπος ενσαρκώνει την Πραγματική Φύση, πέρα από τους περιορισμούς και τα νοητικά κατασκευάσματα που διαμορφώνουν την εγκόσμια ύπαρξή μας.
Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι μπερδεύουν τις υποκειμενικές τους αντιλήψεις για την Αλήθεια. Προσκολλώνται στις εικόνες και τις ιδέες που κατασκευάζουν με τη σκέψη τους, πιστεύοντας ότι αυτές είναι η ουσία της πραγματικότητας. Αυτή η θεμελιώδης παρεξήγηση είναι η ρίζα του ανθρώπινου πόνου. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το περιεχόμενο των σκέψεών μας αλλά η ίδια η λειτουργία της σκέψης. Η σκέψη διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, οδηγώντας μας σε μια ονειρική κατάσταση όπου μπερδεύουμε τις ψευδαισθήσεις με την πραγματικότητα.
Η ψευδαίσθηση της σκέψης
Η σκέψη, από τη φύση της, είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Μας δίνει τη δυνατότητα να περιηγηθούμε στον κόσμο, αλλά μας παγιδεύει επίσης σε έναν ιστό ψευδαισθήσεων. Η πράξη της σκέψης δημιουργεί έναν διαχωρισμό μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου, μια δυαδικότητα που είναι θεμελιωδώς ψευδής. Μας οδηγεί να πιστεύουμε σε ένα εγώ που είναι διαφορετικό από την υπόλοιπη ύπαρξη, καλλιεργώντας μια αίσθηση απομόνωσης και δυσαρέσκειας.
Οι άνθρωποι συχνά παγιδεύονται στο περιεχόμενο των σκέψεών τους, προσπαθώντας να σώσουν ή να μεταρρυθμίσουν τις ψευδαισθήσεις τους. Κυνηγούν όνειρα ελευθερίας, εξέλιξης και απελευθέρωσης, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι και αυτά είναι προϊόντα της ίδιας ονειρικής λειτουργίας της σκέψης. Ό,τι περιεχόμενο έχει ένα όνειρο, παραμένει όνειρο. Η Αληθινή Ελευθερία και η Αληθινή Λύτρωση δεν βρίσκονται στο περιεχόμενο της σκέψης αλλά στην υπέρβαση του ονείρου της σκέψης συνολικά.
Η Φύση της Αληθινής Ελευθερίας
Η Αληθινή Ελευθερία, η Αληθινή Λύτρωση, δεν είναι κάτι που πρέπει να επιτευχθεί ή να πραγματοποιηθεί. Δεν είναι ένας στόχος που επιτυγχάνεται με προσπάθεια ή αγώνα. Το Αληθινό είναι ήδη Ελεύθερο. δεν χρειάζεται να ελευθερωθεί. Η ελευθερία είναι η φυσική μας κατάσταση, που κρύβεται μόνο από τις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί η σκέψη. Για να το συνειδητοποιήσει κανείς, πρέπει να απορρίψει την ονειρική λειτουργία της σκέψης, όχι να προσπαθήσει να διασώσει τις ψευδαισθήσεις που δημιουργεί.
Στο βασίλειο της σκέψης, υπάρχει το εγώ, η σκλαβιά, η εξέλιξη, η απελευθέρωση και η ελευθερία. Αλλά αυτές οι έννοιες είναι απλά φαντάσματα, προϊόντα της φαντασίας του νου. Το όνειρο, όσο ζωντανό ή επιτακτικό κι αν είναι, είναι απλώς ένα όνειρο.
Πέρα από το όνειρο: Αγκαλιάζοντας το Πραγματικό
Για να ξυπνήσει κανείς από το όνειρο της σκέψης, πρέπει να αγκαλιάσει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, μια άμεση επαφή με την Πραγματικότητα όπως είναι. Αυτό περιλαμβάνει μια βαθιά μετατόπιση στην αντίληψη, μετάβαση πέρα από το δυϊστικό πλαίσιο του νου σε μια κατάσταση ενότητας και ολότητας. Σε αυτή την κατάσταση, οι διακρίσεις και οι διαχωρισμοί διαλύονται, αποκαλύπτοντας το απέραντο βάθος του Αληθινού Ουρανού και την πραγματική ουσία του Αληθινού Ωκεανού.
Αυτή η αφύπνιση δεν είναι μια διαδικασία γίγνεσθαι αλλά ύπαρξης. Είναι μια αναγνώριση της εγγενούς μας φύσης, μια επιστροφή στον Αληθινό Εαυτό που είναι πάντα ελεύθερος. Αυτός ο Αληθινός Εαυτός είναι πέρα από το εγώ, πέρα από τις κατασκευές του νου και πέρα από τις ψευδαισθήσεις της σκέψης. Είναι η αιώνια, αμετάβλητη ουσία που βρίσκεται κάτω από κάθε ύπαρξη.
Το μονοπάτι του αληθινού διαλογισμού
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι η πύλη προς αυτήν την συνειδητοποίηση. Δεν είναι μια δραστηριότητα ή μια πρακτική που στόχο έχει να πετύχει κάτι. Μάλλον, είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, μια άμεση συνάντηση με την Πραγματικότητα. Στον Αληθινό Διαλογισμό, η αδιάκοπη φλυαρία του νου σταματάει και μπαίνουμε σε μια κατάσταση βαθιάς σιωπής και ακινησίας. Αυτή η σιωπή δεν είναι η απουσία ήχου αλλά η παρουσία του Απείρου, του Αιώνιου, του Πραγματικού.
Σε αυτήν την κατάσταση διαλογισμού, υπερβαίνουμε το όνειρο της σκέψης και αφυπνίζουμε στην Αληθινή Ελευθερία που είναι το εκ γενετής δικαίωμα μας. Βλέπουμε καθαρά την απατηλή φύση του εγώ και των κατασκευών του και αναπαυόμαστε στην απέραντη ειρήνη και ολότητα του Αληθινού Εαυτού.
Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας το Άπειρο
Το ταξίδι προς το Αληθινό δεν είναι ένα ταξίδι γίγνεσθαι αλλά αφύπνισης. Είναι μια επιστροφή στη φυσική μας κατάσταση της ελευθερίας, μια κατάσταση που είναι πάντα παρούσα, πάντα προσβάσιμη. Απορρίπτοντας την ονειρική λειτουργία της σκέψης και αγκαλιάζοντας την πραγματικότητα της καθαρής ύπαρξης, διαλύουμε τις ψευδαισθήσεις που μας δένουν και αφυπνιζόμαστε στο άπειρο βάθος και την ουσία της ύπαρξης.
Το Αληθινό είναι ήδη Ελεύθερο. Είναι καθήκον μας να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, να αφυπνιστούμε από το όνειρο της σκέψης και να αγκαλιάσουμε την απέραντη έκταση της Αλήθειας. Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, δεν βρίσκουμε μόνο ελευθερία αλλά και βαθιά γαλήνη, ολότητα και την αληθινή ουσία της ίδιας της ζωής.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου