Η πορεία ανθρωπότητας προς το πεπρωμένο της

Όλο και περισσότεροι πνευματικοί αναζητητές στις μέρες μας για ακόμη μια φορά αποκτούν επίγνωση της παραδοσιακής πνευματικής σοφίας, και με τον τρόπο αυτό, ανακαλύπτουμε ξανά ένα από τα αυτονόητα δικαιώματα μας - την έμφυτη ικανότητα μας να ζήσουμε την αυθεντική εμπειρία του οραματιστή.

Στην διαδικασία, αναπτύσσουμε την ικανότητα μας να παίρνουμε μέρος στην διαδικασία της μεταμόρφωσης μέσα από την οποία μπορεί να βρούμε λύσεις στα τρέχοντα προβλήματα της ανθρωπότητας όπως αυτά γίνονται αντιληπτά στις μέρες μας.

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι οι ενέργειες με τις οποίες μπορεί να δημιουργήσουμε μια σχέση σε αυτό το σημείο - με τους προγόνους, καθώς και με τον Υψηλότερο Εαυτό μας - θα μας δώσουν την ώθηση να κινηθούμε προς το να βιώσουμε τα υψηλότερα επίπεδα ύπαρξης και επίγνωσης.

Η αλήθεια είναι ότι επί του παρόντος υπάρχουν λίγες βιώσιμες λύσεις στις όλο και αυξανόμενες πολιτικές, οικονομικές, και κοινωνικές κρίσεις. Οι δύο πρωταρχικοί τρόποι αντίδρασης που θα παρατηρηθούν θα είναι είτε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα κοινωνικών αναταραχών... ή μια ήρεμη προσωπική απόσυρση από το συνολικό κοινωνικό παιχνίδι γενικότερα.

Κάποιοι από αυτούς που αποσυρθούν θα επιλέξουν να το κάνουν υιοθετώντας καινούργιους και πιό πολύπλοκους τρόπους περισπασμού - και αυτοί είναι που θα γοητευτούν ακόμα περισσότερο από την λάμψη των νέων συσκευών και τεχνολογιών. Αλλά άλλοι θα επιλέξουν να μετακινηθούν προς τους εσωτερικούς κόσμους μέσω πνευματικών πρακτικών, και αυτοί είναι εκείνοι που κατέχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν την νέα παγκόσμια τάξη.

Μεταξύ αυτών, κάποιοι θα επιλέξουν να λάβουν μέρος σε νέες μορφές σχέσεων συνεργασίας, ατομικά καθώς και συλλογικά σε επίπεδο κοινωνιών. Η πρακτική τους, ναί, θα έχει την μορφή απόσυρσης, αλλά μιας απόσυρσης η οποία θα περιλαμβάνει μια βαθειά και συμπονετική αίσθηση φροντίδας, κυρίως για την Γη και το ζωικό και φυτικό βασίλειο.

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ανθρώπους που το βάζουν στα πόδια. Είναι άνθρωποι σημαντικοί, που δεν αποσύρονται από το σύστημα. Στην πραγματικότητα, είναι αυτοί που θα δημιουργήσουν την καινούργια βάση η οποία θα περιλαμβάνει τοπικές, αυτάρκεις κοινωνίες που θα υποστηρίζουν αυτούς και όλους εκείνους τριγύρω τους.

Αυτοί είναι εκείνοι που με χάρη αρνούνται να συμμετέχουν πλέον στο παλιό, ξεπερασμένο σύστημα, γιατί είναι έτοιμοι να κάνουν το επόμενο βήμα προς το επόμενο επίπεδο. Αυτοί είναι εκείνοι που θα κατευθυνθούν προς το Μεγάλο Σχέδιο των Προγόνων και θα δημιουργήσουν τον νέο πολιτισμικό μύθο, εργαζόμενοι ατομικά και συλλογικά. Αλλά για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να μην ξεγελαστούμε ή παρασυρθούμε από την ψευδή ασφάλεια που προσφέρουν οι παλιοί τρόποι σκέψης και ζωής.

Αναγνωρίζετε την πραγματικότητα που ζούμε σε μεγάλο βαθμό σήμερα; Κατά πόσο είναι ελκυστικός ο τρόπος απόσυρσης που σκιαγραφείται;