Χωρίς αμφιβολία οι περισσότεροι από εμάς (αν όχι όλοι) έχουμε αισθανθεί μία ή και περισσότερες φορές στη ζωή μας πως κάποιοι άνθρωποι μας πλήγωσαν ή μας απογοήτευσαν. Συνήθεις αντιδράσεις σε αυτήν την αίσθηση προδοσίας ή απογοήτευσης ήταν ο θυμός, η στεναχώρια και η αναπόφευκτη ¨πικρία¨ που μας άφησε όλη αυτή η εμπειρία. Αναρωτιέμαι όμως αν μπορεί να προκύψει και κάτι θετικό μέσα από την αρνητική εμπειρία της προδοσίας και της απογοήτευσης. Αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι που μας πλήγωσαν (ηθελημένα ή άθελά τους) μας ωφέλησαν σε βάθος χρόνου και μας έκαναν και κάποιο καλό, πέραν φυσικά του κακού που μας προκάλεσαν.
Προσωπικά πιστεύω πως όσοι μας πληγώνουν μας ωφελούν με τους εξής τρόπους:
1) Όσοι μας πληγώνουν μας βοηθούν να διαλέγουμε καλύτερα τους φίλους και τους συνεργάτες μας στο μέλλον:Κάθε φορά που κάποιος μας πληγώνει μας βάζει στη διαδικασία να σκεφτούμε γιατί συνέβη όλο αυτό. Αναλογιζόμαστε λοιπόν τι έφταιξε για αυτήν την κατάσταση, ποια χαρακτηριστικά του άλλου ατόμου ευθύνονται για αυτήν τη συμπεριφορά και τι περιθώρια αφήσαμε εμείς οι ίδιοι για να πληγωθούμε.
Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μαθαίνουμε να αξιολογούμε καλύτερα τους ανθρώπους γύρω μας, καθώς και να βάζουμε ¨όρια¨ προστασίας στις σχέσεις μας μαζί τους. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να χτίζουμε τις νέες διαπροσωπικές και επαγγελματικές μας σχέσεις σε καλύτερες βάσεις με αποτέλεσμα να έχουμε πιο ισχυρές, ουσιαστικές και ειλικρινείς φιλίες, καθώς και δίκτυα συνεργατών!
2) Όσοι μας πληγώνουν μας βάζουν σε μία διαδικασία διαχείρισης του προβλήματος μέσα από την οποίαγινόμαστε πιο δημιουργικοί και ευρηματικοί: Κάθε φορά που κάποιος μας πληγώνει και μας στεναχωρεί μας ωθεί να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε αυτό που συνέβη και να το διαχειριστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα και πιο ομαλά αποκαθιστώντας τη ¨ζημιά¨ που προκλήθηκε. Αυτό μπορεί να έχει πολλά οφέλη! Στην προσπάθειά μας να ξεπεράσουμε μία επαγγελματική ¨προδοσία¨ από έναν συνάδελφο μπορεί να χτίσουμε μία συμμαχία στον εργασιακό μας χώρο και να αναπτύξουμε καλύτερα την ικανότητα υπεράσπισης και επαγγελματικής προώθησης του εαυτού μας. Μπορεί επίσης να γίνουμε πιο δημιουργικοί και πιο παραγωγικοί στον εργασιακό μας χώρο ώστε να αποδείξουμε την αξία μας, η οποία δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα από αυτόν που μας διέβαλε. Όλη αυτή η δυναμική και αποφασιστική μας στάση δεν θα είχε ενεργοποιηθεί αν κάποιος δε μας είχε πληγώσει ή προδώσει!
Αντίστοιχα, ένα άτομο που μας πληγώνει σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί επίσης να μας κάνει πιο δημιουργικούς και ευρηματικούς! Πολλές φορές για να διαχειριστούμε και να ξεχάσουμε την προδοσία από έναν σύντροφο ή φίλο στρεφόμαστε σε διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες και χόμπι ή αφοσιωνόμαστε στην εργασία μας με αποτέλεσμα να συνεισφέρουμε σε βάθος χρόνου στην προσωπική μας ανάπτυξη και επαγγελματική επιτυχία.
3) Κάθε άνθρωπος που μας πληγώνει συνεισφέρει στην προσωπική μας ανθεκτικότητα: Σίγουρα το να πληγωνόμαστε και να στεναχωριόμαστε είναι πολύ δυσάρεστο. Ωστόσο, μετά τα πρώτα αρνητικά αισθήματα της προδοσίας και της απογοήτευσης, ακολουθεί η φάση της ωρίμανσης και της απομυθοποίησης της κατάστασης. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μαθαίνουμε να προστατευόμαστε από μελλοντικές συναισθηματικές απογοητεύσεις και ματαιώσεις και να είμαστε πιο ανθεκτικοί απέναντι σε ανθρώπους που θα επιχειρήσουν να μας πληγώσουν στο μέλλον! Πλέον έχουμε μάθει να μην στεναχωριόμαστε εύκολα και γνωρίζουμε καλά πως η αίσθηση απογοήτευσης είναι παροδική και θα αντικατασταθεί σε λίγο καιρό από μεγαλύτερη ωριμότητα και καλύτερη κρίση.
Το να μας πληγώνουν και να μας απογοητεύουν οι άνθρωποι που έχουμε γύρω μας είναι μία δυσάρεστη και ψυχοφθόρα εμπειρία. Παρά ταύτα, όσοι μας πλήγωσαν, πέραν του κακού που μας έκαναν, δεν μας στέρησαν την ευκαιρία να ¨χτίσουμε¨ σε καλύτερες βάσεις το μέλλον μας και να γίνουμε πιο ανθεκτικοί και σοφοί άνθρωποι! Αυτό είναι ανεκτίμητο! Αντί λοιπόν να ¨στεκόμαστε¨ στη στεναχώρια και την προδοσία, ας πάμε ένα βήμα παρακάτω και ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας μετατρέψει σε κάτι που ποτέ δεν θα θέλαμε να είμαστε! Αντίθετα, ας δούμε κάθε προδοσία ως ένα μάθημα και ως μία ευκαιρία να γίνουμε μία ακόμη καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!
Προσωπικά πιστεύω πως όσοι μας πληγώνουν μας ωφελούν με τους εξής τρόπους:
1) Όσοι μας πληγώνουν μας βοηθούν να διαλέγουμε καλύτερα τους φίλους και τους συνεργάτες μας στο μέλλον:Κάθε φορά που κάποιος μας πληγώνει μας βάζει στη διαδικασία να σκεφτούμε γιατί συνέβη όλο αυτό. Αναλογιζόμαστε λοιπόν τι έφταιξε για αυτήν την κατάσταση, ποια χαρακτηριστικά του άλλου ατόμου ευθύνονται για αυτήν τη συμπεριφορά και τι περιθώρια αφήσαμε εμείς οι ίδιοι για να πληγωθούμε.
Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μαθαίνουμε να αξιολογούμε καλύτερα τους ανθρώπους γύρω μας, καθώς και να βάζουμε ¨όρια¨ προστασίας στις σχέσεις μας μαζί τους. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να χτίζουμε τις νέες διαπροσωπικές και επαγγελματικές μας σχέσεις σε καλύτερες βάσεις με αποτέλεσμα να έχουμε πιο ισχυρές, ουσιαστικές και ειλικρινείς φιλίες, καθώς και δίκτυα συνεργατών!
2) Όσοι μας πληγώνουν μας βάζουν σε μία διαδικασία διαχείρισης του προβλήματος μέσα από την οποίαγινόμαστε πιο δημιουργικοί και ευρηματικοί: Κάθε φορά που κάποιος μας πληγώνει και μας στεναχωρεί μας ωθεί να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε αυτό που συνέβη και να το διαχειριστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα και πιο ομαλά αποκαθιστώντας τη ¨ζημιά¨ που προκλήθηκε. Αυτό μπορεί να έχει πολλά οφέλη! Στην προσπάθειά μας να ξεπεράσουμε μία επαγγελματική ¨προδοσία¨ από έναν συνάδελφο μπορεί να χτίσουμε μία συμμαχία στον εργασιακό μας χώρο και να αναπτύξουμε καλύτερα την ικανότητα υπεράσπισης και επαγγελματικής προώθησης του εαυτού μας. Μπορεί επίσης να γίνουμε πιο δημιουργικοί και πιο παραγωγικοί στον εργασιακό μας χώρο ώστε να αποδείξουμε την αξία μας, η οποία δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα από αυτόν που μας διέβαλε. Όλη αυτή η δυναμική και αποφασιστική μας στάση δεν θα είχε ενεργοποιηθεί αν κάποιος δε μας είχε πληγώσει ή προδώσει!
Αντίστοιχα, ένα άτομο που μας πληγώνει σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί επίσης να μας κάνει πιο δημιουργικούς και ευρηματικούς! Πολλές φορές για να διαχειριστούμε και να ξεχάσουμε την προδοσία από έναν σύντροφο ή φίλο στρεφόμαστε σε διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες και χόμπι ή αφοσιωνόμαστε στην εργασία μας με αποτέλεσμα να συνεισφέρουμε σε βάθος χρόνου στην προσωπική μας ανάπτυξη και επαγγελματική επιτυχία.
3) Κάθε άνθρωπος που μας πληγώνει συνεισφέρει στην προσωπική μας ανθεκτικότητα: Σίγουρα το να πληγωνόμαστε και να στεναχωριόμαστε είναι πολύ δυσάρεστο. Ωστόσο, μετά τα πρώτα αρνητικά αισθήματα της προδοσίας και της απογοήτευσης, ακολουθεί η φάση της ωρίμανσης και της απομυθοποίησης της κατάστασης. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μαθαίνουμε να προστατευόμαστε από μελλοντικές συναισθηματικές απογοητεύσεις και ματαιώσεις και να είμαστε πιο ανθεκτικοί απέναντι σε ανθρώπους που θα επιχειρήσουν να μας πληγώσουν στο μέλλον! Πλέον έχουμε μάθει να μην στεναχωριόμαστε εύκολα και γνωρίζουμε καλά πως η αίσθηση απογοήτευσης είναι παροδική και θα αντικατασταθεί σε λίγο καιρό από μεγαλύτερη ωριμότητα και καλύτερη κρίση.
Το να μας πληγώνουν και να μας απογοητεύουν οι άνθρωποι που έχουμε γύρω μας είναι μία δυσάρεστη και ψυχοφθόρα εμπειρία. Παρά ταύτα, όσοι μας πλήγωσαν, πέραν του κακού που μας έκαναν, δεν μας στέρησαν την ευκαιρία να ¨χτίσουμε¨ σε καλύτερες βάσεις το μέλλον μας και να γίνουμε πιο ανθεκτικοί και σοφοί άνθρωποι! Αυτό είναι ανεκτίμητο! Αντί λοιπόν να ¨στεκόμαστε¨ στη στεναχώρια και την προδοσία, ας πάμε ένα βήμα παρακάτω και ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας μετατρέψει σε κάτι που ποτέ δεν θα θέλαμε να είμαστε! Αντίθετα, ας δούμε κάθε προδοσία ως ένα μάθημα και ως μία ευκαιρία να γίνουμε μία ακόμη καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου