Μια μεγάλη και επιτυχημένη απάτη!

Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να εξοικειωθούν και να αποδεχθούν πρώτα τις θέσεις της ελληνικής σκέψης για τον θάνατο όπως τις διατύπωσε ο Επίκουρος. Αυτό είναι σημαντικό πρώτα για να ξεπεραστεί το εμπόδιο του φόβου του θανάτου που οι περισσότεροι θέλουν να το ξεπεράσουν βαυκαλιζόμενοι και αυταπατώμενοι με τις ανοησίες των θρησκειών.

Αφού καταλάβουν, όσοι καταλάβουν, τότε μπορούν να περάσουν στο ευχάριστο μέρος της φιλοσοφίας του Επίκουρου. Αφού κατανοήσουν όλοι ότι έχουν μια και μοναδική ευκαιρία για ζωή που δεν πρέπει να χάσουν ή να σπαταλήσουν άσκοπα, και κάθε ζωή είναι πολύτιμη, τότε θα ζουν ευχάριστα όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο να ζει. Χωρίς να μεταθέτουν τις ελπίδες τους σε φανταστικές τοποθεσίες και μάλιστα μετά τον θάνατο.

 
Γιατί όλες αυτές οι ανοησίες προέκυψαν εξαρχής από την καταπίεση των ανθρώπων και από την εξαθλίωση της ζωής τους σε αυτόν τον κόσμο. Κάποιοι λίγοι κερδίζουν εδώ και αιώνες με την νοοτροπία να είναι οι πολλοί δούλοι θεών ή/και δούλοι ανθρώπων για να τους ελέγχουν και να χάνουν ακόμη και τα πάντα στην αληθινή ζωή, αρκούμενοι σε ένα παραμύθι για καλύτερη ζωή μετά τον θάνατο. Με το σκεπτικό, ότι όσο δήθεν περισσότερο υποφέρεις σε αυτήν την ζωή, άλλο τόσο θα ανταμειφθείς στην άλλη.

Όπως δεν μπορείς να γίνεις αθάνατος όσο ζεις, πολύ περισσότερο δεν μπορείς όταν πεθάνεις. Είναι φύσει αδύνατο. Οι δυνατότητες υπάρχουν μόνο όσο ζούμε. Είναι τραγικό ότι πρέπει να λέμε τα αυτονόητα γιατί οι άνθρωποι έχουν μάθει να σκέφτονται με τρόπο ανώμαλο. Και επόμενο είναι η ανώμαλη σκέψη που επικρατεί να χλευάζει εμάς που σκεφτόμαστε διαφορετικά από τους παραμυθιασμένους και τους υπνωτισμένου

Θα έρθει κάποτε το τέλος της ανθρωπότητας, και ακόμη κάποιοι θα μιλούν για μεταθάνατο ζωή. Τα ανθρωπάκια νομίζουν με τις χιλιάδες θρησκείες ότι βρήκαν απαντήσεις. Και κάποιοι πεθαίνουν ικανοποιημένοι νομίζοντας με τον εγωισμό τους ότι ανήκουν στο σωστό δόγμα και θα έχουν την πολυπόθητη αιώνια ζωή.

Και τότε η ανθρωπότητα απλώς θα σβήσει και θα ξεχαστεί και όλοι θα έχουν μόνον την αιώνια λήθη του σύμπαντος. Όπως κάποιοι που έχουν πεθάνει και δεν τους θυμάται κανείς ότι υπήρξαν και έζησαν.
Ήδη οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνιούνται μετά από λίγες γενιές και είναι σαν να μην υπήρξαν. Κάποιοι παραμένουν σε τάφους, ενώ άλλοι δεν έχουν ούτε τάφο. Αλλά και εκείνοι που έχουν τάφους μετά από καιρό είναι ονόματα που δεν σημαίνουν τίποτα για τους ζωντανούς. Άλλοι πάλι εκτίθενται ως σκελετοί σε μουσεία, αν είναι τυχεροί επώνυμα, αν είναι άτυχοι, ανώνυμα, κι αν είναι ακόμη πιο άτυχοι, εκτίθενται με ονόματα άλλων ή τα κόκκαλά τους διανέμονται σε όλον τον κόσμο, αλλού ένα πόδι, αλλού ένα χέρι, αλλού η άνω σιαγόνα και αλλού η κάτω.

Πόσο μεγάλη και επιτυχημένη απάτη!