Ο χορός των ψευδαισθήσεων

Για όσους πιστεύουν πως οι Έλληνες υπήρξαν οι γεννήτορες όλου του Πλανήτη αλλά και του συνόλου του Γαλαξία, διαβάστε λίγο Πλάτωνα, για να καταλάβετε γιατί οι αρχαίοι Έλληνες διέπρεψαν...

«...ό,τι περ αν Έλληνες Βαρβάρων παραλάβωσι, κάλλιον τούτο εις τέλος απεργάζονται...» Πλάτων Επινομίς Χ (987 de)

Το «μυστικό», των προγόνων μας, δεν ήταν θέμα τόπου, γονιδίων, φανταστικών υπερόπλων, εξωγήινων ή υπογήινων ομάδων, αλλά «τρόπου» και παιδείας. Οι αρχαίοι Έλληνες δανείστηκαν πολλά από άλλους σύγχρονους προς αυτούς πολιτισμούς, με την μόνη διαφορά, πως ότι δανείστηκαν, το τελειοποίησαν στον μέγιστο βαθμό. Ότι δηλαδή γίνεται και σήμερα.

Οι άνθρωποι όχι μόνο δεν αναζητούν πλέον την γνώση, δεν θέλουν και να σκέπτονται. Θέλουν να αναλαμβάνουν άλλοι την ευθύνη για αυτούς. Αυτό είναι και ένα από τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Ότι δηλαδή, μας κυβερνούν άνθρωποι ρηχοί, που νοιάζονται περισσότερο για τα αισθήματα, παρά για τις σκέψεις και τις ιδέες.

Αναζητήστε την γνώση. Προσέξτε όμως ιδιαίτερα τις γνώσεις που βρίσκετε στον αχανή κόσμο του διαδικτύου. Οι γνώσεις με τις οποίες «τρέφετε» τον εγκέφαλο σας, θα καθορίσουν τις σκέψεις και τις δράσεις σας, οι οποίες θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα σας. Η Ελλάδα γέμισε με λαμόγια αεριτζήδες, οι οποίοι παραπλανούν τον κόσμο, στην πιο αδύναμη στιγμή του, με ένα συνονθύλευμα ανοησιών, με περιτύλιγμα τι άλλο, το αρχαίο κλέος.

Η ορθή γνώση διαμορφώνεται από την παιδεία πρωτίστως, από την εκπαίδευση δευτερευόντως, δημιουργώντας ανθρώπους ικανούς, οι οποίοι αναζητούν την γνώση, την έμπνευση, την αρμονία, το κάλλος, έχοντας ως όραμα, ένα καλύτερο κόσμο.

Οι σκέψεις όπως και τα συναισθήματα, δονούν και αποτυπώνονται στο Εθνικό και συλλογικό μας ασυνείδητο. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τις σκέψεις, με τους χτύπους ενός τυμπάνου που άλλοτε παρασέρνει τους χορευτές στους δικούς του κραδασμούς δημιουργώντας ρυθμό, έκσταση, ανάταση ψυχής ή εάν είναι εκτός ρυθμού, τους αφήνει εμβρόντητους μέσα στις ψευδαισθήσεις τους, την αναταραχή και τη δυσαρμονία.

Η δύναμη σκέψεων και ιδεών που δημιουργούν θετικές σκέψεις άρα και δράσεις, μπορούν να μας συντονίσουν προς ανώτερες συνειδησιακές καταστάσεις, αλλά και το αντίθετο. Εάν κάποιος συντονίζεται σε μια θετική σκέψη, θα έλκει γύρω του αντίστοιχες σκέψεις φτιάχνοντας ένα πεδίο, ένα πλέγμα αντίστοιχων σκέψεων ωθώντας τον να είναι αυτό ακριβώς που σκέφτεται. Υπάρχει πληθώρα σκέψεων γύρω μας, σκέψεις που ψάχνουν όμοιες τους για να ισχυροποιηθούν, ώστε κάποια στιγμή εάν ξεπεραστεί η κρίσιμη μάζα, να υπάρξει μία κοινωνική μεταστροφή..

O μεγαλύτερος πόλεμος που έχουμε να κερδίσουμε είναι απέναντι στον κακό εαυτό μας. Χρειάζεται ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας για ν’ αλλάξει σταδιακά από τον καθένα μας ο κόσμος. Η μακροκοσμική αλλαγή θα επιτευχθεί μόνο, αν τα επιμέρους μέρη αποφασίσουν να αλλάξουν μικροκοσμικά.

Τι σημαίνει αυτό; Πως θα πρέπει να απαλλαγούμε από τις κακές συνήθειες. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να αποκτήσουμε κριτική σκέψη απέναντι στις πράξεις μας, και από εκεί να οδηγηθούμε στις ιδέες και στην νοοτροπία μας.