Εσένα, ποιος είναι ο δικός σου ρόλος;

Από μικρά παιδιά, οι άνθρωποι μαθαίνουν να παίζουν κάποιους ρόλους, έτσι ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν στο θέατρο της κοινωνικής ζωής. Η κοινωνική ομάδα, άλλοτε σωστά και άλλοτε λαθεμένα, αλλά πάντα για να εξυπηρετεί τους δικούς της σκοπούς, δημιουργεί έναν τεράστιο αριθμό ρόλων, ώστε οι άνθρωποι ανάλογα με τις υποκειμενικές τους ανάγκες να υιοθετούν ορισμένους από αυτούς και έτσι να λύνουν κάποια από τα προβλήματά τους.

Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτούς τους ρόλους, αξίζει να αναφέρουμε ορισμένους, όπως το ρόλο του άντρα, της γυναίκας, του καλού, του σωτήρα, του δάσκαλου, του θύματος, του γονιού, του υπεύθυνου κλπ. Όταν για παράδειγμα λέμε “ο ρόλος του άντρα” εννοούμε όλες εκείνες τις πεποιθήσεις που έχουν σχέση με τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που γεννήθηκε αρσενικός. Όταν από μικρά παιδιά μας μαθαίνουν πως οι άντρες δεν κλαίνε, δε φοβούνται, είναι δυνατοί, είναι υπεύθυνοι, πρέπει να έχουν την ευθύνη της οικογένειας κτλ.., ανεξάρτητα αν κάποιες από αυτές είναι σωστές και κάποιες άλλες δεν είναι, στην πραγματικότητα απλώς εξυπηρετούν τη συμμετοχή του αρσενικού στις κοινωνικές δομές.

Η αλήθεια είναι βέβαια πως οι άντρες, όπως και οι γυναίκες, και φοβούνται και κλαίνε και ανεύθυνοι είναι και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να κάνει ή να είναι ένας ατελής άνθρωπος. Ένα βράδυ κάθονται ο σύζυγος με τη σύζυγο και βλέπουν τηλεόραση. Ξαφνικά ακούγεται ένας θόρυβος από την κουζίνα. Αυτόματα σηκώνεται ο άντρας και λέει: “Άσε θα πάω εγώ (ο δυνατός) να δω τι συμβαίνει”. Στην πραγματικότητα έχει φοβηθεί κι εκείνος όπως και η γυναίκα του, όμως ο ρόλος του άντρα, που του έχε γίνει δεύτερη φύση, του υπαγορεύει να πάει να δει αυτός, έστω και αν τρέμει από το φόβο του.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνων που παίζουν το ρόλο του γονιού. Είναι οι άνθρωποι που θέλουν να μας προστατεύουν και να μας λύνουν τα προβλήματα είτε εμείς έχουμε ανάγκη είτε όχι. Όλοι αυτοί οι ρόλοι υπόκεινται στο φυσικό νόμο της δράσης και της αντίδρασης. Αυτός ο νόμος δημιουργεί στη ζωή μας (μέσα από τους ρόλους που παίζουμε) μια σειρά από γεγονότα που στην πραγματικότητα και αυτά είναι ένα καθρέφτισμα του εαυτού μας.

Αυτός είναι και ο λόγος που συμβαίνουν τα εξής γεγονότα στη ζωή των ανθρώπων: Εκείνοι που παίζουν το ρόλο του θύματος έλκουν στη ζωή τους θύτες (για να μπορούν να είναι θύματα), έλκουν όμως και θύματα (για να μπορούν να κλαίνε μαζί τους τη μοίρα τους). Εκείνοι που παίζουν το ρόλο του υπεύθυνου έλκουν στη ζωή τους ανεύθυνους ή με τη συμπεριφορά τους (τη μεγάλη πίεση) κάνουν τους ανθρώπους γύρω τους να συμπεριφέρονται με ανεύθυνο τρόπο. Εκείνοι που παίζουν το ρόλο του κριτή έλκουν ή επιθετικούς ή αδιάφορους (για να μπορούν να κρίνουν) ή άλλους κριτές για να μπορούν να επιβεβαιώνουν τις κρίσεις τους αλλά και για να αλληλοκρίνονται. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και οι υπόλοιποι ρόλοι.

Γι΄αυτό είναι σημαντικό όταν μας συμβαίνουν διάφορα αρνητικά γεγονότα στη ζωή μας να επιδιώκουμε μέσα από την αυτογνωσία να ανακαλύπτουμε ποιο ρόλο παίζουμε εμείς και έχουμε σαν αποτέλεσμα το συγκεκριμένο γεγονός. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μας συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι καθρέφτισμα του εσωτερικού μας κόσμου, είτε με τη μορφή μαθήματος είτε με τη μορφή του νόμου της δράσης και της αντίδρασης είτε με το νόμο της έλξης και της επιβεβαίωσης των πεποιθήσεών μας.