Θυμάμαι όταν είμουν παιδί , μαζί με την παρέα μου, ξαπλώναμε στο γρασίδι και ατενίζαμε για ώρες τον ουρανό γεμάτο με σύννεφα. Φανταζόμασταν διάφορα και λέγαμε "Αυτό εκεί μοιάζει με άλογο" φωνάζαμε "Αυτό εκεί μοιάζει με διαστημόπλοιο" άλλος έλεγε "Αυτό εκεί μοιάζει με καράβι"..σας θυμίζει κάτι αυτό?
Μερικές φορές κάποιος από την παρέα έβλεπε το ίδιο με εμένα , άλλοι πάλι όχι, έβλεπαν αυτό που έβλεπαν....
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα , στην καθημερινότητά μας.
Αλλιώς βλέπουμε εμείς τα πράγματα, αλλιώς κάποιοι άλλοι, η αλήθεια όμως είναι πως ο ίδιος ουρανός είναι σε όλη την γη, ο ίδιος ήλιος λάμπει για όλους, αλλά όπως συμβαίνει και με το ηλιακό φως, έτσι και η προοπτικές διαφέρουν από εποχές σε εποχές, από τόπο σε τόπο.
Τη νύχτα το ίδιο φεγγάρι λάμπει όπου και να βρισκόμαστε, όμως λόγω διαφορετικής κουλτούρας, το βλέπουμε αλλιώς και το ερμηνεύουμε αλλιώς.
Έτσι και οι "ιδέες" οι "ευκαιρίες" και οι "απόψεις" διαφέρουν λόγω κουλτούρας και διαφορετικής προοπτικής.
Αυτό που βλέπουμε εμείς και ενθουσιαζόμαστε και μας κινητοποιεί είναι αδιάφορο και ασήμαντο στα μάτια των άλλων, κάποιοι όμως το "βλέπουν" μέσα από τα δικά μας μάτια και γίνονται φίλοι και συνοδοιπόροι .
Πρέπει να το παραδεχτούμε για να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε προς το "όραμά " μας γιατί απλά
"Όλοι μας ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν μοιραζόμαστε τους ίδιους ορίζοντες"
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου