Την ευτυχία πρέπει να την αρπάζεις

Όλα τα κείμενα και άρθρα των τελευταίων χρόνων περιγράφουν ότι η ευτυχία δεν σχετίζεται με την ευχαρίστηση, τη διασκέδαση, τη χαρά, την ψυχαγωγία, την εμπειρία, που είναι καταστάσεις επιφανειακές και παροδικές και επιφέρουν μόνο φευγαλέα θετική επίδραση στη διάθεσή μας. Η ευτυχία είναι μια κατάσταση του μυαλού, μια πνευματική λειτουργία, μια ψυχική κατάσταση που δεν έχει σχέση με τα υλικά αγαθά και το προσωπικό εισόδημα του καθενός. Δεν έχει σχέση με την ποσότητα και δεν έχει συγκεκριμένα χρονικά όρια. Έχει σχέση με την ποιότητα, την ουσία και το βάθος των συναισθημάτων.

Η ευτυχία έχει μια αλήθεια υποκειμενική που γυρίζει γύρω από τον τρόπο ζωής που ορίζει η κοινωνία μας για μας και έτσι δεν ξέρω πόσο νόημα έχει να συγκριθεί η ευτυχία η δική μας με άλλων λαών, με βάση τους δείκτες που ορίζουν ενδεικτικούς της ευτυχίας οι έρευνες, πχ. τις ώρες ηλιοφάνειας, το χρόνο μετακίνησης, την εγκληματικότητα, την ανεργία, τα διαζύγια κλπ.

Τις έρευνες για την ευτυχία τις διαβάζουμε αλλά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητά μας; Πόσο μπαίνουν μέσα στο σπίτι μας; Και ξεχνάνε και μια άλλη διάσταση της ευτυχίας. Η ευτυχία δεν είναι μια παθητική κατάσταση που μας συμβαίνει έτσι απλά, την ευτυχία πρέπει να την αρπάζουμε, να την επιλέγουμε, να την κατακτούμε. Σπάνια έρχεται να μας βρει από μόνη της, εμείς, πρέπει να ψάξουμε να τη βρούμε, να ανοίξουμε την πόρτα και να κάνουμε το πρώτο βήμα.

Να κινηθούμε, να σηκωθούμε από τον καναπέ, να βρούμε τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους, την αγάπη, τον έρωτα, τη φιλία, τη γέννηση ενός παιδιού, τα προσωπικά ενδιαφέροντα, τις στιγμές που μετράνε στη ζωή μας και φτιάχνουν το σύνολό της.

Την ευτυχία την πετυχαίνουμε, την επιδιώκουμε, με ενέργειες, με ρίσκα, με αποφάσεις, με επιλογές, με αλλαγές στις συνήθειές μας. Εκεί βρίσκεται η ευτυχία, εκεί, που συναντιέται με την τύχη, την μοίρα, το καλό και το κακό, τον πόνο και τη δυστυχία. Εκεί που ανταμώνει με τον εαυτό μας, με το πάθος και το φυσικό ζήλο για τις χαρές της ζωής, με την πίστη και την απόλυτη βεβαιότητα ότι, ακόμα, είναι δυνατή η ευτυχία για όλους μας.