Το πιθανότερο είναι ότι Υπάρχει!
Μια από τις πιο συναρπαστικές συζητήσεις που έκανα πρόσφατα ήταν με την ειδικό Ντροπής – Shame Expert Jojo Tuulikki Oinonen.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πόσο συχνά οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές μας κατευθύνονται από το αίσθημα της Ντροπής!
Πόσο συχνά η Ντροπή είναι εκείνη που διαμορφώνει τις συμπεριφορές του παιδιού μας, του συντρόφου, του συνεργάτη, του εργοδότη ή του πελάτη μας; Τις δικές μας!!!
Πως η Ντροπή είναι εκεί στις πιο αδύναμες στιγμές μας, κάνοντας μας ακόμα πιο αδύναμους…
Υπάρχει η Λευκή Ντροπή και η Κόκκινη ντροπή.
Η Κόκκινη Ντροπή η οποία έχει θετικό ρόλο, είναι στην ουσία ένας κοινωνικός ρυθμιστής.
Επιτρέπει να ρυθμίζεται η ισορροπία μεταξύ της ανάγκης μας για αυτονομία και του “ανήκειν” μέσα στις σχέσεις. Το άτομο θα νιώσει ντροπή να καταλάβει περισσότερο χρόνο από ότι του αναλογεί σε μια παρέα. Θα εκφράσει την ανάγκη του για αυτονομία, με ισορροπία έτσι ώστε να συνεχίσει να παραμένει στην ομάδα χωρίς να αποκλίνει πολύ από τους κανόνες του συνόλου. Αυτό θα βοηθήσει στο να συνεχίσει να είναι συμπαθής και καλοδεχούμενος στην ομάδα και να εξυπηρετείτε η ανάγκη του να ανήκει εκεί.
Η Λευκή – τοξική - Ντροπή επιτίθεται απευθείας στην αίσθηση της ταυτότητας μας. Στον εσωτερικό κριτή που μας λέει: Αφού απέτυχες στο τεστ, ΕΙΣΑΙ αποτυχία. Η Λευκή Ντροπή επιτίθεται απευθείας στην εικόνα που έχεις ο ίδιος για τον εαυτό σου. Έχει τις ρίζες της στις πεποιθήσεις που αποκτήσαμε στην παιδική ηλικία και χρειάζεται μεγαλύτερη επιμονή για την εκρίζωση της. Ξεκινώντας πρώτα από την αναγνώριση των μοτίβων με τα οποία εμφανίζεται.
Στη συνέχεια ενδιαφέρον έχει η έννοια της Υπερηφάνειας – Pride. Υπάρχει η θετική Yπερηφάνεια και Υβριστική Υπερηφάνεια. Σήμερα εδώ θα συζητήσουμε την Υβριστική Υπερηφάνεια.
Η Υβριστική Υπερηφάνεια είναι εκείνη που προσπαθεί να κρύψει το ότι νιώθει κάποιος ευάλωτος. Το άτομο συνήθως έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του και διοικεί με θυμό και φόβο. Βλέπει τους άλλους σαν πιθανούς κινδύνους που μπορούν να πλήξουν την εικόνα του ή την αξία του. H Υβριστική Υπερηφάνεια εκδηλώνεται ως εξής:
Το άτομο προσπαθεί να κρύψει την αίσθηση ανεπάρκειας που νιώθει με το να καταφεύγει στην επίθεση προς τους άλλους και την προβολή του εαυτού του. Εστιάζει στα λάθη των άλλων, έχει μεγάλη ανάγκη για έλεγχο και βρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους. Υπογραμμίζει συχνά ότι η επιτυχία είναι δικό του αποτέλεσμα και ότι είναι ο καλύτερος.
Ενδιαφέρον επίσης έχει η παρουσία της Ντροπής στην περίοδο της εφηβείας. Η εφηβεία είναι κατ’ουσίαν μια περίοδος παρατεταμένης ντροπής. Τα παιδιά δέχονται μια καταιγίδα μεταβολών στο σώμα τους βιώνοντας έντονα το αίσθημα της ντροπής. Οι αντιδράσεις τους εκεί μπορεί να ποικίλουν όπως μπορεί να ποικίλουν και στους ωριμότερους ανθρώπους.
Κάποιος μπορεί να προσπαθεί υποσυνείδητα να διαχειριστεί την ντροπή με διάφορους τρόπους.
Οι εξαρτήσεις, οι επιθετικές συμπεριφορές και οι παρακινδυνευμένες δραστηριότητες μπορεί να είναι απόπειρες του ατόμου να αποσυνδεθεί από την ντροπή που νιώθει και να την αποφύγει.
Άλλοι πάλι στρέφονται στον εαυτό τους και κατηγορούν τους ίδιους. Απεχθάνονται τις αδυναμίες τους.
Άλλοι στρέφονται στους άλλους, κατηγορούν τις αδυναμίες τους και απεχθάνονται τις αδυναμίες των άλλων.
Άλλοι θέλουν απλά να αποσυρθούν και να «εξαφανιστούν».
Η Τελειομανία επίσης μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα του να καλυφτεί η αίσθηση αδυναμίας και ανεπάρκειας.
Το να παίρνει κάποιος το ρόλο του κλόουν στην παρέα του είναι επίσης μια πρακτική κάλυψης της ντροπής. Στην ουσία το άτομο, με το να κάνει τον κλόουν αποκτά τον έλεγχο και κατευθύνει την προσοχή της ομάδας, ακόμα και αν αυτό είναι για να γελάσουν με τον ίδιο.
Το κεντρικό μήνυμα ως εδώ, θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής:
Όλοι μας φέρουμε μέσα μας το αίσθημα της ντροπής.
Η ντροπή και το να νιώθουμε ευάλωτοι είναι έννοιες οι οποίες μας βοηθούν να είμαστε πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση μας. Να σχετιζόμαστε.
Η πρόκληση και η ευκαιρία είναι να μετατρέψουμε την αίσθηση της Ντροπής σε δύναμη με το να μάθουμε να την αναγνωρίζουμε σε εμάς και τους άλλους και να το διαχειριζόμαστε με ενσυναίσθηση και αποδοχή. Να μάθουμε να αφαιρούμε την τοξικότητα της. Αυτό σημαίνει για αρχή, αποδοχή και της ντροπής που νιώθουμε εμείς οι ίδιοι.
Μια από τις πιο συναρπαστικές συζητήσεις που έκανα πρόσφατα ήταν με την ειδικό Ντροπής – Shame Expert Jojo Tuulikki Oinonen.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πόσο συχνά οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές μας κατευθύνονται από το αίσθημα της Ντροπής!
Πόσο συχνά η Ντροπή είναι εκείνη που διαμορφώνει τις συμπεριφορές του παιδιού μας, του συντρόφου, του συνεργάτη, του εργοδότη ή του πελάτη μας; Τις δικές μας!!!
Πως η Ντροπή είναι εκεί στις πιο αδύναμες στιγμές μας, κάνοντας μας ακόμα πιο αδύναμους…
Υπάρχει η Λευκή Ντροπή και η Κόκκινη ντροπή.
Η Κόκκινη Ντροπή η οποία έχει θετικό ρόλο, είναι στην ουσία ένας κοινωνικός ρυθμιστής.
Επιτρέπει να ρυθμίζεται η ισορροπία μεταξύ της ανάγκης μας για αυτονομία και του “ανήκειν” μέσα στις σχέσεις. Το άτομο θα νιώσει ντροπή να καταλάβει περισσότερο χρόνο από ότι του αναλογεί σε μια παρέα. Θα εκφράσει την ανάγκη του για αυτονομία, με ισορροπία έτσι ώστε να συνεχίσει να παραμένει στην ομάδα χωρίς να αποκλίνει πολύ από τους κανόνες του συνόλου. Αυτό θα βοηθήσει στο να συνεχίσει να είναι συμπαθής και καλοδεχούμενος στην ομάδα και να εξυπηρετείτε η ανάγκη του να ανήκει εκεί.
Η Λευκή – τοξική - Ντροπή επιτίθεται απευθείας στην αίσθηση της ταυτότητας μας. Στον εσωτερικό κριτή που μας λέει: Αφού απέτυχες στο τεστ, ΕΙΣΑΙ αποτυχία. Η Λευκή Ντροπή επιτίθεται απευθείας στην εικόνα που έχεις ο ίδιος για τον εαυτό σου. Έχει τις ρίζες της στις πεποιθήσεις που αποκτήσαμε στην παιδική ηλικία και χρειάζεται μεγαλύτερη επιμονή για την εκρίζωση της. Ξεκινώντας πρώτα από την αναγνώριση των μοτίβων με τα οποία εμφανίζεται.
Στη συνέχεια ενδιαφέρον έχει η έννοια της Υπερηφάνειας – Pride. Υπάρχει η θετική Yπερηφάνεια και Υβριστική Υπερηφάνεια. Σήμερα εδώ θα συζητήσουμε την Υβριστική Υπερηφάνεια.
Η Υβριστική Υπερηφάνεια είναι εκείνη που προσπαθεί να κρύψει το ότι νιώθει κάποιος ευάλωτος. Το άτομο συνήθως έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του και διοικεί με θυμό και φόβο. Βλέπει τους άλλους σαν πιθανούς κινδύνους που μπορούν να πλήξουν την εικόνα του ή την αξία του. H Υβριστική Υπερηφάνεια εκδηλώνεται ως εξής:
Το άτομο προσπαθεί να κρύψει την αίσθηση ανεπάρκειας που νιώθει με το να καταφεύγει στην επίθεση προς τους άλλους και την προβολή του εαυτού του. Εστιάζει στα λάθη των άλλων, έχει μεγάλη ανάγκη για έλεγχο και βρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους. Υπογραμμίζει συχνά ότι η επιτυχία είναι δικό του αποτέλεσμα και ότι είναι ο καλύτερος.
Ενδιαφέρον επίσης έχει η παρουσία της Ντροπής στην περίοδο της εφηβείας. Η εφηβεία είναι κατ’ουσίαν μια περίοδος παρατεταμένης ντροπής. Τα παιδιά δέχονται μια καταιγίδα μεταβολών στο σώμα τους βιώνοντας έντονα το αίσθημα της ντροπής. Οι αντιδράσεις τους εκεί μπορεί να ποικίλουν όπως μπορεί να ποικίλουν και στους ωριμότερους ανθρώπους.
Κάποιος μπορεί να προσπαθεί υποσυνείδητα να διαχειριστεί την ντροπή με διάφορους τρόπους.
Οι εξαρτήσεις, οι επιθετικές συμπεριφορές και οι παρακινδυνευμένες δραστηριότητες μπορεί να είναι απόπειρες του ατόμου να αποσυνδεθεί από την ντροπή που νιώθει και να την αποφύγει.
Άλλοι πάλι στρέφονται στον εαυτό τους και κατηγορούν τους ίδιους. Απεχθάνονται τις αδυναμίες τους.
Άλλοι στρέφονται στους άλλους, κατηγορούν τις αδυναμίες τους και απεχθάνονται τις αδυναμίες των άλλων.
Άλλοι θέλουν απλά να αποσυρθούν και να «εξαφανιστούν».
Η Τελειομανία επίσης μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα του να καλυφτεί η αίσθηση αδυναμίας και ανεπάρκειας.
Το να παίρνει κάποιος το ρόλο του κλόουν στην παρέα του είναι επίσης μια πρακτική κάλυψης της ντροπής. Στην ουσία το άτομο, με το να κάνει τον κλόουν αποκτά τον έλεγχο και κατευθύνει την προσοχή της ομάδας, ακόμα και αν αυτό είναι για να γελάσουν με τον ίδιο.
Το κεντρικό μήνυμα ως εδώ, θα μπορούσε να συνοψιστεί στο εξής:
Όλοι μας φέρουμε μέσα μας το αίσθημα της ντροπής.
Η ντροπή και το να νιώθουμε ευάλωτοι είναι έννοιες οι οποίες μας βοηθούν να είμαστε πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση μας. Να σχετιζόμαστε.
Η πρόκληση και η ευκαιρία είναι να μετατρέψουμε την αίσθηση της Ντροπής σε δύναμη με το να μάθουμε να την αναγνωρίζουμε σε εμάς και τους άλλους και να το διαχειριζόμαστε με ενσυναίσθηση και αποδοχή. Να μάθουμε να αφαιρούμε την τοξικότητα της. Αυτό σημαίνει για αρχή, αποδοχή και της ντροπής που νιώθουμε εμείς οι ίδιοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου