Ποιο είναι το αντίθετο της αγάπης

Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν πως είναι το μίσος. Όμως δεν είναι το μίσος αλλά η είναι η “αδιαφορία”. Γιατί απλά ο άνθρωπος που φαίνεται να μισεί στην πραγματικότητα, ομολογεί έναν “κρυφό” θαυμασμό. Ο φθόνος δουλεύει στην ίδια κατεύθυνση. Εκεί όπου σημαδεύει η οργή του φθονερού υπάρχει ένα επίτευγμα.
Στην αδιαφορία όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Για το άτομο που αδιαφορεί για εσένα είναι σαν να μην υπάρχεις, δεν του προκαλείς κανένα συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό. Τίποτα καμία προσοχή καμία αντίδραση, ΤΙΠΟΤΑ=ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Ο φθόνος, το μίσος στους ανθρώπους αποκαλύπτει πόσο δυστυχισμένοι νιώθουν με το να έχουν διαρκώς την προσοχή τους στο τι κάνουν ή στο τι δεν κάνουν οι άλλοι και ειδικά εσύ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε χρειάζεται να παίρνουμε προφυλάξεις απέναντι στο άτομο που νιώθει φθόνο για εμάς, ο οποίος, τυφλωμένος από το αρνητικό πάθος που τον παρασέρνει, μπορεί να μας δημιουργήσει -και δημιουργεί- σοβαρά προβλήματα. Δεδομένου ότι με το να μιλάμε για το πρόβλημα δεν επιλύεται τίποτα, ποτέ δε θα παραδεχτεί τη συναισθηματική αυτή δυσλειτουργία, το πλέον φρόνιμο είναι να αποφύγουμε, να κάνουμε τον φθονερό κοινωνό των σχεδίων μας, γιατί η υποσυνείδητη τάση του και το συναίσθημα του Φθόνου και του Μίσους, είναι να μας ανακόψει.
Δεν υπάρχει λόγος να ανακοινώνουμε τα όνειρα, τις σκέψεις και τα σχέδια μας. Ο λόγος είναι πώς θα προσπαθήσει να επισημάνει ελαττώματα για να μας αποθαρρύνει και να μην το φέρουμε εις πέρας.
Για τον ίδιο λόγο, συμφέρει να κρύβουμε τα επιτεύγματά μας στο μέτρο του δυνατού. Έτσι, και κάνουμε τους φθονερούς να υποφέρουν λιγότερο και γλιτώνουμε το αρνητικό συναισθηματικό φορτίο που έρχεται σ’ εμάς. Απλά τους αποφεύγουμε κι αν είναι δυνατόν τους εξαφανίζουμε εντελώς από την ζωή μας.