Η Ζωή ρέει, κυλάει και προχωρεί από μόνη της. Δεν χρειάζεται ούτε καθοδήγηση, ούτε πειθαρχία, ούτε σκοπούς, ούτε πραγματοποιήσεις. Χρειάζεται απλά να ζούμε. Να Βλέπουμε, να Κατανοούμε και να αντιδρούμε μέσα από την κατανόησή μας. Αν βλέπουμε καθαρά τότε κι οι πράξεις μας είναι φωτεινές. Αν έχουμε σύγχυση μέσα μας τότε κι οι πράξεις μας δεν έχουν νόημα, προσανατολισμό, κι είναι έξω από τον Δρόμο της Ζωής.
Το μόνο λοιπόν που χρειάζεται είναι να Βλέπουμε και να Δρούμε σύμφωνα με αυτό που βλέπουμε, τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα ανήκουν στην φλυαρία του νου. Έτσι, τι χρειάζεται, πρακτικά, να κάνει ο άνθρωπος; Να μάθει να κάθεται ήρεμα, να ξεχωρίζει τις αληθινές ανάγκες από τις επίπλαστες, να διακρίνει το λογικό από το ανόητο και το παράλογο. Έτσι η Δράση μας γίνεται Ήσυχη, Φωτεινή κι Απελευθερωτική. Αυτή είναι η Ουσία του Αληθινού Διαλογισμού (όχι κάτι που πρέπει να κάνουμε ή να πραγματοποιήσουμε).
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν ο άνθρωπος είναι απλά να ζήσει, να ζήσει κι όχι να προβληματίζεται ή να ερμηνεύει ή να σκέπτεται την Ζωή. Εδώ. Τώρα. Έτσι οδηγείται, από την ίδια την Ζωή πέρα από τα φαινόμενα και το ψεύτικο, στο Άχρονο, στην Αλήθεια, στην Αιωνιότητα, στην Ελευθερία που είναι η Αληθινή Ουσία του Παντός.
Έτσι, ποιο είναι πραγματικά το πρόβλημα; Απλά άφησε την Ζωή να Ανθίσει μέσα σου και να φέρει τους καρπούς της Ελευθερίας. Αν όσα έμαθες στην ζωή σου, σου λένε κάτι άλλο από το απλό γεγονός της ζωής, της ζωής σου, τότε ίσως πρέπει να Δεις πιο καθαρά και να αναθεωρήσεις όλα όσα γνωρίζεις ή νομίζεις ότι γνωρίζεις. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος βλέπει πράγματα που δεν τα έβλεπε χτες. Η Ζωή είναι κάτι που Ρέει, που κυλάει, που μας οδηγεί μέσα από αλλαγές, συνεχώς, ακριβώς για να μας φέρει στο Άχρονο, στο Αληθινό, στο Αιώνιο. Αλίμονο αν σταματούσε, δεν θα ήταν πια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου