ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Μήδεια (1002-1020)

ΠΑ. δέσποιν᾽, ἀφεῖνται παῖδες οἵδε σοι φυγῆς,
καὶ δῶρα νύμφη βασιλὶς ἀσμένη χεροῖν
ἐδέξατ᾽· εἰρήνη δὲ τἀκεῖθεν τέκνοις.
ἔα·
1005 τί συγχυθεῖσ᾽ ἕστηκας ἡνίκ᾽ εὐτυχεῖς;
[τί σὴν ἔτρεψας ἔμπαλιν παρηίδα
κοὐκ ἀσμένη τόνδ᾽ ἐξ ἐμοῦ δέχῃ λόγον;]
ΜΗ. αἰαῖ.
ΠΑ. τάδ᾽ οὐ ξυνῳδὰ τοῖσιν ἐξηγγελμένοις.
ΜΗ. αἰαῖ μάλ᾽ αὖθις. ΠΑ. μῶν τιν᾽ ἀγγέλλων τύχην
1010 οὐκ οἶδα, δόξης δ᾽ ἐσφάλην εὐαγγέλου;
ΜΗ. ἤγγειλας οἷ᾽ ἤγγειλας· οὐ σὲ μέμφομαι.
ΠΑ. τί δαὶ κατηφὲς ὄμμα καὶ δακρυρροεῖς;
ΜΗ. πολλή μ᾽ ἀνάγκη, πρέσβυ· ταῦτα γὰρ θεοὶ
κἀγὼ κακῶς φρονοῦσ᾽ ἐμηχανησάμην.
1015 ΠΑ. θάρσει· κάτει τοι καὶ σὺ πρὸς τέκνων ἔτι.
ΜΗ. ἄλλους κατάξω πρόσθεν ἡ τάλαιν᾽ ἐγώ.
ΠΑ. οὔτοι μόνη σὺ σῶν ἀπεζύγης τέκνων·
κούφως φέρειν χρὴ θνητὸν ὄντα συμφοράς.
ΜΗ. δράσω τάδ᾽· ἀλλὰ βαῖνε δωμάτων ἔσω
1020 καὶ παισὶ πόρσυν᾽ οἶα χρὴ καθ᾽ ἡμέραν.

***

(Επιστρέφει ο Παιδαγωγός με τα παιδιά.)

ΠΑ. Δέσποινα, εδώ είναι τ᾽ αγόρια σου, δεν εξορίζονται.
Η βασιλική νύφη πήρε χαρούμενη στα χέρια της τα δώρα.
Ειρήνη έρχεται από εκεί για τα παιδιά σου.
Εεε!
1005 Τι στέκεσαι συγκλονισμένη όταν τα πράγματα έρχονται καλά;
[Γιατί έστρεψες από την άλλη το πρόσωπό σου
και δεν χαίρεσαι ακούγοντας τα λόγια που είπα;]
ΜΗ. Αλίμονο …
ΠΑ. Δεν ταιριάζει αυτό με τα νέα που εκόμισα.
ΜΗ. και πάλι αλίμονο.
ΠΑ. Μήπως, δίχως να το γνωρίζω,
1010 έχω γίνει άγγελος συμφοράς; Μήπως απατήθηκα
που νόμισα πως έφερα καλά νέα;
ΜΗ. Έφερες τα νέα που έφερες. Δεν μέμφομαι εσένα.
ΠΑ. Τότε γιατί έχεις κατεβασμένο το βλέμμα και χύνεις δάκρυα;
ΜΗ. Ανάγκη αδήριτη, γέροντα. Έτσι τα φέραν οι θεοί
και εγώ με τα ολέθρια σχέδιά μου.
1015 ΠΑ. Έχε θάρρος. Τα παιδιά σου θα φροντίσουν μια μέρα και για τη δική σου την επάνοδο.
ΜΗ. Πρώτα θα φροντίσω εγώ η δύσμοιρη για κάποιων άλλων την κάθοδο.
ΠΑ. Δεν αποχωρίστηκες μονάχα εσύ τα παιδιά σου.
Οι θνητοί οφείλουν να σηκώνουν αγόγγυστα τις συμφορές.
ΜΗ. Αυτό θα κάνω. Όμως πήγαινε τώρα μέσα και φρόντισε
1020 να έχουν τα παιδιά ό,τι χρειάζονται για την ημέρα τους.

(Ο Παιδαγωγός εισέρχεται στο σπίτι.)