Τι είναι Αγάπη; Όλοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με αυτήν την αναζήτηση. Κάποιοι άνθρωποι της Τέχνης βούτηξαν στην αναζήτηση αυτή του Ιερού Δισκοπότηρου. Κάποιοι κατάφεραν να την βρουν με πολύ αγώνα, κόπο, κοινωνικούς διωγμούς, θυσίες προς αυτούς και τον κοινωνικό περίγυρο τους. Άλλοι χάθηκαν σε αυτήν όπως οι Ιππότες της στρογγυλής τραπέζης, αλλά μας άφησαν και οι δυο κατηγορίες παρακαταθήκη το έργο τους.Ας πάμε όμως σε εμάς τους μη επωνύμους. Τους αγνώστους μέσα στο πλήθος, έμενα και εσάς. Σε όσους πέρασαν στην δύνη του χρόνου και του ρου της Ανθρώπινης Ιστορίας. Προσπαθούμε κάθε μέρα να παλέψουμε για την επιβίωση μας, να καλύψουμε τα αναγκαία (τροφή, στέγη, ένδυση) και ας μας περισσέψουν κάποια χρήματα να τα σπαταλήσουμε σε μέσα εκτόνωσης και ψυχαγωγίας μας. Αλλά όλα αυτά είναι εφήμερες στιγμές.
Η αγάπη δεν είναι όμως. Είναι μια κατηγορία-περίσταση- κουτί ή ότι άλλο μπορείς να την παρομοιάσεις με λέξεις. Εγώ πιστεύω είναι σαν την Πιστή μας ή τον Θεό, ένα άυλο “αντικείμενο” που ψάχνουμε μανιωδώς να την βρούμε σε διάφορα πρόσωπα επώνυμα ή μη. Λέμε γιατί αυτός να με μη αγαπήσει έμενα; Τι μου λείπει; Όλα τα έχω. Χεριά, πόδια, μύτη, είμαι αρτιμελής σε όλα τα σωματικά μου μέρη. Και ψυχικά αρτιμελής είμαι, τι πρέπει να κάνω; Αλλά πρέπει να κάνουμε κάτι για να μας ξεχωρίσει από τον όχλο.
Αυτό ισχύει όμως και για των ανώνυμο κόσμο. Πως και τι πρέπει να κάνω για να προσεγγίσω αυτόν που θέλω; Μήπως πρέπει να αφεθούμε σε αλλά πράγματα και καταστάσεις, που θα μας πάνε από μόνα τους εκεί που θέλουμε; Δηλαδή μπορεί να μην είναι γραφτό να είμαστε με αυτό που ποθούμε, αλλά να είμαστε με κάτι το απροσδόκητο και νέο. Η αγάπη σε βρίσκει στο timing, που δεν είσαι ποτέ έτοιμος, μπαίνει σαν τον κλέφτη, σου παίρνει τα πάντα. Το θέμα είναι να τον γραπώσεις σωστά, ώστε από θύτης να γίνει θύμα της αγάπης σου. Η αγάπη είναι μια αναζήτηση που σε κάνει να ψάχνεσαι σε πολλά μονοπάτια, σταυροδρόμια , ωκεανούς, βουνά και σε απάτητα μέρη του κόσμου εσωτερικού ( μυαλού ) και εξωτερικού ( άλλες πόλεις, χώρες, ηπείρους ) σε οδηγεί σε τρέλες, σε κάνει να σπας taboo, προκαταλήψεις και όρια που δεν ήξερες ότι είχες. Όταν τα ανακαλύψεις χαίρεσαι σαν παιδί, που έκανε επιτέλους το μεγάλο βήμα προς την σελήνη.
Η αγάπη είναι κάτι που μας σκλαβώνει κάτι που με τις αλυσίδες του μας κρατά, μας ελέγχει, σταματάμε να σκεφτόμαστε λογικά και κάνουμε παράλογα πράγμα για αυτήν. Μην την φοβάστε να ζήστε την. Αν τελειώσει και την βρείτε άλλου μην πείτε ποτέ – ποτέ ότι ήταν λάθος. Ήταν κάτι το μοναδικό που κράτησε για λίγο σαν ένα παραμύθι. Μας κάνει να ήμαστε ξανά παιδιά, όποτε μην μετανιώνετε ποτέ που ξανά γίνατε κάτι το αγνό. Όσες φορές αγαπήσετε μείνετε αγνοί και μετά που θα έρθει η μοναξιά, δεν σας στερεί κάνεις την παιδικότητα σας. Εμείς μονοί μας με το μίσος του χωρισμού την κάνουμε να χαθεί….
Αιθεροβατώ ανάμεσα στις φουσκάλες των περασμένων σχέσεων μου. Είμαι σε ένα δικό μου κόσμο που είναι στα σύννεφα, αυτά όμως είναι τα σύννεφα τα δικά μου. Σταματώ χαζεύω να κοιτάξω μέσα τους. Για το τι κρύβεται σε αυτά, χαίρομαι μόνο χαίρομαι για τις επιλογές. Όταν πάει να με πιάσει μίσος και το συννεφάκι από ροζ γίνεται μαύρο, σταματώ και προχώρα ή σκέφτομαι πως ξεκίνησε αυτή η σχέση. Η αγάπη με οδήγησε άδω και όχι το μίσος. Η αγάπη θα είναι πάντα και παντού στην ζωή όλων μας.
Για να κλείσω, συνοψίζοντας για την Αγάπη, ότι είναι ένα συναίσθημα που γεννά άλλα υπέροχα συναισθήματα. Επίσης η αγάπη δεν είναι μόνο ερωτική, υπάρχουν οι φιλικές, οι συγγενικές, προς τα ζώα, το περιβάλλον και όλα τα είδη.
Μην σταματάτε να αγαπάτε κάθε μέρα τους πάντες. Όταν οι άλλοι παίρνουν θετική αύρα από εσάς, θα σας δώσουν και εκείνοι. Ας είναι και οι χειρότεροι όλων, συνήθως αυτοί δίνουνε την γνήσια αγάπη. Δεν έχουν ξαναγαπήσει πραγματικά, όποτε θα αγαπήσουν μια φορά και γνήσια. Μην τους προδώσετε, για να μην προδοθείτε.
Αν δεν σας δείχνουν την αγάπη τους όπως εσείς, περιμένετε. Μην νομίζετε ότι δεν την δώσουνε. Ο καθένας μας δίνει με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο. Κάποιες φορές λογικό, άλλες ατσούμπαλο, άλλες δεν ξέρει τον τρόπο και περιμένει εσένα να του τον δείξεις. Το θέμα είναι να συζητάς και να κοιτάς χωρίς παρωπίδες ή μην περιμένεις ότι ο τρόπος που δίνεις εσύ γίνεται πάντα αντιληπτός. Π.χ. κάποιοι φιλιούνται δημόσια και κάποιοι όχι. Κάποιοι εκφράζονται με ένα χάδι, ένα χαμόγελο, ένα λουλούδι, άλλοι να σε πάνε και να σε φέρουν στην δουλειά, για να μην κουραστείς. Άλλοι θα τρέξουν και άλλοι θα συμβουλέψουν, μην έχετε στον κάθε άνθρωπο ένα έτοιμο κατηγορητήριο για το πως εσύ περιμένετε να ενεργήσει. Δεν θα ενεργήσει με τον τρόπο που περιμένετε. Δεν είναι ο δίδυμος εαυτός σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου