Όλοι θέλουν να ζουν κι ας διαμαρτύρονται πολλές φορές για τη ζωή τους.
Το ερώτημα το ουσιαστικό είναι «Τί σημαίνει ζω;»
Αρκεί το αναπνέω;
Αρκεί το τρώω, πίνω νερό, κοιμάμαι, αναπαράγομαι;
Αρκεί το κάνω μια βόλτα, πίνω ένα κρασί, βλέπω ταινία;
Αρκεί το δουλεύω για να έχω χρήματα που θα μου εξασφαλίσουν τα παραπάνω;
Μάλλον όχι, αφού αν και στις μέρες μας έχουμε εξασφαλίσει τα βασικά για την επιβίωσή μας και έχουμε κατορθώσει να έχουμε και ένα βαθμό ικανοποίησης από διάφορες δραστηριότητες, εντούτοις δεν είμαστε και πολύ ευχαριστημένοι από τη ζωή.
Υπάρχει η αίσθηση ότι η ζωή μάς πηγαίνει και τρέχουμε να την προλάβουμε, αντί να την πηγαίνουμε εμείς και να την ορίζουμε βάσει αυτών που θέλουμε.
Η ζωή δεν αφορά απλά στη βιολογική επιβίωση. Γιατί η ανθρώπινη ύπαρξη δεν περιορίζεται μόνο σε ένα βιολογικό σώμα.
Η ψυχή του ανθρώπου και το πνεύμα του συμπληρώνουν μαζί με το σώμα την ύπαρξή του. Επομένως χρειάζεται να απαντηθεί το ερώτημα «Τί σημαίνει ζω;», λαμβάνοντας υπόψη και τα άλλα μέρη της ύπαρξής μας, τα οποία είναι και αυτά που μας καθορίζουν.
Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ανακαλύψει, να εξελιχθεί, να εκφραστεί, να αφήσει το αποτύπωμά του στον κόσμο, να επικοινωνήσει την μοναδικότητά του, να δημιουργήσει!
Ζω σημαίνει δημιουργώ! Γιατί η ίδια η ζωή είναι δημιουργία!
Στον κόσμο του σήμερα που η ύλη είναι προτεραιότητα και η ανθρώπινη φαιά ουσία αναλώνεται σε επικερδείς επινοήσεις δήθεν χρηστικής σημασίας, η δημιουργία φαντάζει με ρομαντική διακήρυξη ξεχασμένων ονειροπόλων.
«Τί να δημιουργήσεις; Πώς; Οι καιροί είναι δύσκολοι. Η ζωή είναι σκληρή. Δημιουργούν αυτοί που έχουν λύσει τα προβλήματά τους. Ναι θα ήθελα, αλλά δεν έχω αυτή την πολυτέλεια.», λένε πολλοί.
Και κάπως έτσι η ουσιώδης αυτή εκδήλωση της ανθρώπινης ύπαρξης ξεχάστηκε. Κι ο άνθρωπος κατέληξε έρμαιο των ενστίκτων του… βιοπαλαιστής!
Το να είσαι Δημιουργός είναι στη φύση σου! Είναι η αλήθεια σου! Και αυτή την αλήθεια χρειάζεται να την υποστηρίξεις!
Γιατί το να είσαι Δημιουργός θέλει κότσια,
Να μπορείς να εμπνέεσαι και να ονειρεύεσαι παρόλες τις δυσκολίες,
Να αντέχεις μέχρι να δώσεις μορφή και υπόσταση στο απροσδιόριστο,
Να ξεπερνάς την αμφιβολία σου όταν το πεδίο της δράσης σου δεν έχει πεπατημένες,
Να μην ξεφεύγεις από την κατεύθυνση που όμως δεν είναι χαραγμένη,
Να ανοίγεις το δρόμο σε ένα πεδίο άπειρων δυνατών διαδρομών,
Να επιμένεις για να ξεπερνάς τα εμπόδια,
Να έχεις αντοχή στην πίεση που δέχεται το πεπερασμένο σου κομμάτι,
Να διαχειρίζεσαι τα όριά σου, ώστε να μην ορίζουν αυτά τα όνειρά σου,
Να είσαι πειθαρχημένος στα στάδια της δημιουργίας,
Να είσαι μαχητής, ώστε να φτάσεις ως το τέλος και να αποδώσεις το δημιούργημά σου,
Να επικρατείς του παλιού, του κατεστημένου,
Να μην βολεύεσαι στην αναπαραγωγή, να μην μιμήσε,
Να λες «εγώ θα το κάνω»… και να το κάνεις! Ότι και να γίνει!
Γιατί για τον Δημιουργό δεν υπάρχει λάθος, δεν υπάρχει συμβιβασμός, δεν υπάρχει αποτυχία, δεν υπάρχει παραίτηση!
Ο Δημιουργός ότι κι αν εμπνευστεί θα το δημιουργήσει! Δεν θα χαθεί στη διαδρομή, δεν θα λιποψυχήσει!
Γιατί ο Δημιουργός είναι αφιερωμένος στη Δημιουργία! Είναι αφιερωμένος στη ζωή!
Η δύναμή του είναι η Πίστη του! Πιστεύει σε αυτό που είναι! Δεν επιτρέπει να καθορίζουν οι συνθήκες αυτό που είναι, αλλά αυτό που είναι καθορίζει τις συνθήκες γύρω του!
Ο Δημιουργός δημιουργεί, αλλιώς δεν είναι δημιουργός! Κι αν δεν είναι Δημιουργός δεν είναι τίποτα!
Η ουσιαστική, επομένως, ερώτηση είναι «Να ζει κανείς ή να ευ-ζει;»
Γιατί από το ζειν στο Ευ ζειν είναι μια Δημιουργία απόσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου