ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (1181-1210)

ΑΝ. πάτερ, πιθοῦ μοι, κεἰ νέα παραινέσω.
τὸν ἄνδρ᾽ ἔασον τόνδε τῇ θ᾽ αὑτοῦ φρενὶ
χάριν παρασχεῖν τῷ θεῷ θ᾽ ἃ βούλεται,
καὶ νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν.
1185 οὐ γάρ σε, θάρσει, πρὸς βίαν παρασπάσει
γνώμης ἃ μή σοι συμφέροντα λέξεται.
λόγων δ᾽ ἀκοῦσαι τίς βλάβη; τά τοι κακῶς
ηὑρημέν᾽ ἔργα τῷ λόγῳ μηνύεται.
ἔφυσας αὐτόν· ὥστε μηδὲ δρῶντά σε
1190 τὰ τῶν κακίστων δυσσεβέστατ᾽, ὦ πάτερ,
θέμις σέ γ᾽ εἶναι κεῖνον ἀντιδρᾶν κακῶς.
ἀλλ᾽ ἔα νιν. εἰσὶ χἀτέροις γοναὶ κακαὶ
καὶ θυμὸς ὀξύς, ἀλλὰ νουθετούμενοι
φίλων ἐπῳδαῖς ἐξεπᾴδονται φύσιν.
1195 σὺ δ᾽ εἰς ἐκεῖνα, μὴ τὰ νῦν, ἀποσκόπει
πατρῷα καὶ μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες·
κἂν κεῖνα λεύσσῃς, οἶδ᾽ ἐγώ, γνώσῃ κακοῦ
θυμοῦ τελευτὴν ὡς κακὴ προσγίγνεται.
ἔχεις γὰρ οὐχὶ βαιὰ τἀνθυμήματα,
1200 τῶν σῶν ἀδέρκτων ὀμμάτων τητώμενος.
ἀλλ᾽ ἡμὶν εἶκε· λιπαρεῖν γὰρ οὐ καλὸν
δίκαια προσχρῄζουσιν, οὐδ᾽ αὐτὸν μὲν εὖ
πάσχειν, παθόντα δ᾽ οὐκ ἐπίστασθαι τίνειν.
ΟΙ. τέκνον, βαρεῖαν ἡδονὴν νικᾶτέ με
1205 λέγοντες· ἔστω δ᾽ οὖν ὅπως ὑμῖν φίλον.
μόνον, ξέν᾽, εἴπερ κεῖνος ὧδ᾽ ἐλεύσεται,
μηδεὶς κρατείτω τῆς ἐμῆς ψυχῆς ποτε.
ΘΗ. ἅπαξ τὰ τοιαῦτ᾽, οὐχὶ δὶς χρῄζω κλύειν,
ὦ πρέσβυ. κομπεῖν δ᾽ οὐχὶ βούλομαι· σὺ δ᾽ ὢν
1210 σῶς ἴσθ᾽, ἐάν περ κἀμέ τις σῴζῃ θεῶν.

***
ΑΝ. Πατέρα, άκου, κι ας είμαι νέα, θα σε συμβουλέψω.Τον άντρα αυτόν που σου μιλά, τη χάρη κάνε του κι εσύνα πράξει κατά τη συνείδησή του, να σεβαστεί και τον θεόσ᾽ αυτά που θέλει.Αλλά, και στη δική μας την παράκληση υποχώρησε,άσε τον αδελφό μας νά ᾽ρθει εδώ.1185Το θάρρος σου μη χάνεις, δεν πρόκειται τη γνώμη σουν᾽ αλλάξει με τη βία, αν σου ζητήσει κάτι ασύμφορο.Τί βλάπτει αλήθεια αν τον ακούσεις; Το ξέρουμε όλοι,έργα πανούργα φανερώνονται μέσα από λόγια.Έτσι κι αλλιώς εσύ τον έφερες στον κόσμο· ακόμη1190κι αν οι πράξεις του κάκιστες κι ασεβέστατες φανούν,πάλι, πατέρα, σωστό δεν είναι ν᾽ ανταποδώσεις το κακό.Άσ᾽ τον λοιπόν. Κι άλλα παιδιά γεννήθηκανδύστροπα, οξύθυμα, κι όμως οι νουθεσίες των δικών τουςπιάνουν σαν ξόρκια και τα πάθη τους ξορκίζουν.1195Όμως κι εσύ, όχι τα τωρινά, εκείνα τα παλιά σου πάθη,με τον πατέρα και τη μάνα σου, αναλογίσου· τότεθα δεις, γι᾽ αυτό δεν έχω αμφιβολία, πως το τέλοςτης κακής οργής είναι κι αυτό ολέθριο.Έχεις να θυμηθείς δικά σου παραδείγματα, κι όχι μικρά·1200μάτια τυφλά που μόνος σου τα τύφλωσες.Λοιπόν, μην επιμένεις, κάν᾽ το για μας· άσχημο είναινα εκλιπαρούν όσοι έχουν δίκιο, κι αυτός που ευεργετήθηκε,στον ευεργέτη του το αντιχάρισμα ν᾽ αρνείται.ΟΙ. Παιδί μου, με νικούν τα λόγια σας, νίκη γλυκιά1205για σας, βαριά για μένα. Λοιπόν, ας γίνει ό,τι αγαπάτε.Μόνο μια λέξη, ξένε· αν έλθει αυτός εδώ, κανείςδεν πρέπει ν᾽ απειλήσει τη ζωή μου.ΘΗ. Τ᾽ άκουσα μια φορά, δεύτερη δεν χρειάζεται.Όμως να ξέρεις, σώος εσύ θα μείνεις, αν ο θεός1210μ᾽ αφήσει σώο κι εμένα.