Αυτά είναι τα δεσμά! Τίποτ’ άλλο!
Αφορά φυσικά κάθε θέμα που θα θελήσουμε να δούμε, κάθε πτυχή της ζωής μας, κάθε τι που μας απασχολεί ως «πρόβλημα». Αφορά τα πάντα γιατί αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Πώς να μείνει οτιδήποτε έξω από αυτό;
Ένα απλό παράδειγμα, από τα χιλιάδες που μπορεί κάποιος να αντιληφθεί παρατηρώντας από κάποια «απόσταση» τον κόσμο, είναι η εμμονή και ο φόβος που επικρατεί για τη διατροφή.
Παραδείγματα παράλογης σκέψης είναι ότι από τη μια λέει κάποιος «δεν είμαστε οι σκέψεις μας», γιατί έτσι του έμαθε η σύγχρονη «επιστήμη» και «νέα τάξη πραγμάτων» να σκέφτεται (ή μάλλον να πιπιλά) και από την άλλη, ο ίδιος λέει παρακάτω, «είμαστε ό,τι τρώμε». Ποτέ δεν συνδέει τα δυο και ποτέ δεν φτάνει πέρα από αυτό που του έχουν επιβάλει κάποιος άλλος να πιστεύει.
Η αυθεντική σκέψη δεν μπορεί ποτέ να είναι προϊόν απλής υιοθέτησης άποψης, κάποιας αποσπασματικής «αλήθειας».
Όμως η δημιουργική σκέψη είναι ανασφαλής. Δεν έχει δεδομένα και ασφάλειες αφού χρειάζεται να προχωρήσεις πέρα από το γνώριμο για να διερευνήσεις και να εξετάσεις αντικειμενικά ό,τι σε απασχολεί. Η αλήθεια υπάρχει φυσικά και δεν είναι σχετική. Αλλά με προβληματίζει (πολύ) η αδυναμία του σύγχρονου, «πολιτισμένου» ανθρώπου να σκέφτεται ορθά…
Οι μόνες «απόψεις» που σ’ ενδιαφέρουν ούτως ή άλλως είναι οι δικές σου. Αυτές υποστηρίζεις σε κάθε ευκαιρία, αυτές αμφισβητείς μόλις βρεις ένα άλλο είδωλο, χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνεσαι την εσωτερική σου αμφιβολία. Και εκεί ακριβώς είναι το ζητούμενο. Πώς αποκτάς αυτεπίγνωση; Πώς πατάς γερά στα δικά σου πόδια; Πώς βγαίνεις από τον λαβύρινθο των απόψεων, των πεποιθήσεων και πώς αποκτάς γνώση; Πώς ζεις τη ζωή σου με σοφία και σύνεση… ανεξάρτητα από απόψεις;
Πότε θα θέσεις όλ' αυτά τα ερωτήματα, σοβαρά, στον εαυτό σου... ζητώντας απαντήσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου