Τι είναι πιο εύκολο ?

Τι είναι πιο εύκολο να αγγίξουμε το ταβάνι του σπιτιού μας ή να αγγίξουμε το μάγουλό μας ?

Νομίζω ότι όλοι μας το δεύτερο θεωρούμε πιο εύκολο και πιο εφικτό. Κι όμως εμείς όλα μας τα χρόνια καταφέραμε να κάνουμε πιο «εύκολο» να αγγίζουμε το ταβάνι, αφού κάθε τι που έχουμε βάλει στη ζωή μας ως στόχο, ήταν από τα δύσκολα και έξω από μας.

 Ως προς τους εαυτούς μας βάλαμε οδηγό γνώσεις οι οποίες μας οδηγούσαν πάντα έξω από τις δυνάμεις μας. Πάντα και για τα πάντα έπρεπε να καταφέρουμε να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Φτάσε μέχρι όπου δεν μπορείς, γιατί μπορείς. Έτσι φτάσαμε σε ένα σήμερα γεμάτο από υποχρεώσεις που είναι ένα ταβάνι, μονίμως σε απόσταση από εμάς, έξω από μας. Και έτσι το μέτρο μας ως προς το δύσκολο και το εφικτό έχει αλλάξει. Και τώρα νομίζουμε ότι το να αγγίξουμε το μάγουλό μας είναι βουνό, είναι δύσκολο, είναι ακατόρθωτο. Ενώ για το ταβάνι που το έχουμε συνηθίσει μας μοιάζει απλό. Ζοριζόμαστε κάθε μέρα και τελικά το απλό και εύκολο το κάναμε δύσκολο και το δύσκολο το κάναμε να μοιάζει εύκολο.

Αφού έχουμε καταφέρει τόσα και τόσα πράγματα. Αν ο καθένας μας κοιτάξει όλα όσα τον απαρτίζουν στη ζωή του, θα νιώσει ένα δέος να τον πλημμυρίζει αφού θα καταλάβουμε πια ότι όλα αυτά είναι ένα ταβάνι, ένα δύσκολο κομμάτι που όμως εμείς το κάναμε του «χεριού» μας.

Τι απορρίψαμε τόσα χρόνια ? Το μάγουλό μας, με αυτό δεν έχουμε ασχοληθεί. Το μάγουλο είναι η πραγματικότητά μας, η πραγματική μας διάσταση. Ο αληθινός μας εαυτός που το μόνο που περιμένει είναι να του δώσουμε σημασία. Να σταματήσουμε επιτέλους να τους απωθούμε ως κάτι δύσκολο και άπιαστο και να πάρουμε την απόφαση να μας «αγγίξουμε» με αγάπη και πίστη. Θα μου πείτε, δεν έχω αγάπη και πίστη στον εαυτό μου. Κι όμως έχεις, γιατί αν δεν είχες αγάπη και πίστη στον εαυτό σου δεν θα έφτανες ποτέ σε αυτό το τόσο σπουδαίο κομμάτι δημιουργίας. Έχεις δημιουργήσει τόσα πράγματα γύρω και έξω από σένα, τα οποία στηρίχτηκαν στην πίστη. Άρα έχεις πίστη και αγάπη, απλώς τα έχεις για όλα όσα βρίσκονται έξω από σένα. Αφού μπορείς να τα δώσεις για τα τόσα υλικά σου αγαθά, την αγάπη και την πίστη, μπορείς να την δώσεις και για σένα.

 Η διαπίστωση αυτή ας γίνει ένας οδηγός ανασυγκρότησης από σένα για σένα. Μέσα από όλη αυτή τη διαδρομή ανασυγκρότησης ακόμη και τα υλικά αγαθά σου θα αλλάξουν διάσταση γιατί εσύ πια θα δίνεις το ωραιότερο χρώμα στον ίδιο σου τον εαυτό. Και επειδή όπως έχουμε ξανά πει η ζωή είναι ένας καθρέφτης, όταν εσύ ενεργοποιήσεις την πίστη σου προς εσένα, η ζωή μετατρέπεται σε μία μαγική αναδημιουργία.