Το “ξέρεις ποιος είμαι ‘γω”

Μην πιστεύεις τα μάτια σου, αλλά βάλε και το μυαλό σου να δουλέψει. Ποτέ ή σπάνια αυτό που βλέπεις είναι αυτό που … είναι. Μια δύτερη ματιά, από ένα άλλο σημείο προσοχής σου δίνει πάντα μια άλλη εκδοχή για το ίδιο θέμα. Γι αυτό και η Διάκριση ας γίνει ο καλύτερος σύμβουλος σου. Η ερώτηση σου ας είναι “τι δεν διακρίνω;” και όχι “τι κάνω τώρα;” Διάβασε ένα αστείο ανέκδοτο και κράτησε το στον νου σου για να θυμάσαι πως κάθε φορά που βλέπεις κάτι φανερό, αυτό δεν σημαίνει πως είναι και ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ!

Ο Ιωάννης Μελισσανίδης οδηγεί νύχτα το αυτοκίνητο του μετά από ξέφρενο ξενύχτι. Ένας τροχονόμος τον σταματάει για αλκοτέστ. Πλησιάζει τον Μελισσανίδη και του λέει:
- Παρακαλώ φυσήξτε στο στόμιο.
- Καλά δε με αναγνωρίζεις;
- Όχι κύριε, παρακαλώ φυσήξτε να τελειώνουμε.
Τότε ο Μελισσανίδης κατεβαίνει από το αυτοκίνητο παίρνει πέντε μέτρα φόρα, τρέχει, κάνει μια τούμπα στον αέρα και προσγειώνεται .
- Τώρα με αναγνώρισες;
- Όχι κύριε. Θα φυσήξετε επιτέλους;
- Για πρόσεξε με πάλι.
Παίρνει δέκα μέτρα φόρα, τρέχει, κάνει τροχό, μια τριπλή τούμπα στον αέρα και μια τέλεια προσγείωση μπροστά στον τροχονόμο. Εν τω μεταξύ, ο άλλος τροχονόμος έχει σταματήσει αλλά τρία αυτοκίνητα για αλκοτέστ. Ο οδηγός του τρίτου αυτοκινήτου λέει στο συνοδηγό του:
- Πω πω πολύ το δυσκολέψανε το αλκοτέστ. Δεν το περνάμε με τίποτα !
Το “ξέρεις ποιος είμαι ‘γω” είναι αυτό που δημιουργεί τα προβλήματα σου, αν το Διακρίνεις και το βάλεις στην άκρη, θα λύθούν ακαριαία τα περισσότερα απ αυτά.