Aυτοκριτική: Γιατί το κάνεις και πώς επιτέλους θα το σταματήσεις

Τέλος στο αυτομαστίγωμα!

Όλοι έχουμε μια μικρή φωνούλα (ΟΚ, μπορεί και μεγάλη!!) μέσα στο κεφάλι μας, που μας λέει τι κάνουμε σωστά και τι όχι. Συνήθως η εσωτερική αυτή φωνή είναι ο εσωτερικός μας κριτής, που είναι σκληρός και ανελέητος! «Δεν είσαι καλή μάνα!», «Πάλι λάθος το έκανες!» «Όλο φωνάζεις!» κλπ.


Γιατί έχουμε εσωτερικό κριτή;

Για να μας προστατεύει! Στόχος του είναι να βρίσκεται σε εγρήγορση και να ανιχνεύει λάθη, πιθανούς κινδύνους, μελλοντικές παγίδες, παλιά προβλήματα που τα ζούμε και τα ξαναζούμε (ώστε να μην τα ξαναβιώσουμε), ελαττώματα των παιδιών μας που πρέπει να διορθώσουμε, δικές μας αδυναμίες που πρέπει να αλλάξουμε και που φοβόμαστε ότι μας κάνουν κακούς γονείς ή όχι αγαπητούς ανθρώπους και άρα μας απειλούν. Όταν όμως το παρακάνουμε, αυτές οι σκέψεις γίνονται εξοντωτικές!

Πώς μπορούμε να κάνουμε τον εσωτερικό κριτή μας να σωπάσει;

Παρόλο που δε μπορούμε να ξεφορτωθούμε τον εσωτερικό μας κριτή επειδή έχει μια χρησιμότητα, ωστόσο μπορούμε να τον κάνουμε να σωπάσει και να μην κρίνει και κατακρίνει όλη την ώρα:
Δεχτείτε ότι ο εσωτερικός σας κριτής προσπαθεί να σας φροντίσει. Φανταστείτε τον σαν έναν σκύλο-φύλακα που με το παραμικρό γαβγίζει. Ευχαριστείστε τον που σας φροντίζει, χαϊδέψτε τον, πέστε του να σταματήσει και να πάει να ξαπλώσει. Δείξτε αγάπη και κατανόηση στον εαυτό σας. Αφήστε πίσω τους φόβους σας επιβεβαιώνοντας τον εαυτό σας «μπορώ να τα καταφέρω».

Διερευνήστε τι σας φοβίζει. Εκφράστε το φόβο σας με λόγια και αμέσως θα ξεφουσκώσει. Για παράδειγμα, αν φωνάζετε στο παιδί σας επειδή γκρινιάζει, αναρωτηθείτε τι σας φοβίζει σε αυτό. Η απάντηση μπορεί να είναι «είναι ενοχλητικό», «προσπαθεί να έχει τον έλεγχο», «πρέπει να κόψω αυτή τη συμπεριφορά» «πρέπει να μάθει να κάνει αυτό που λέω». Πρόκειται όμως για μια επείγουσα κατάσταση που χρειάζεται το ‘βαρύ πυροβολικό’ σας; Χαλαρώστε, μην το παίρνετε κατάκαρδα και δοκιμάστε άλλον χειρισμό αντί φωνές.

Ακούστε τη σοφία της καρδιά σας. Καλό είναι να έχετε έναν συγκεκριμένο τρόπο διαπαιδαγώγησης και ένα πλάνο του πώς να χειριστείτε τις δύσκολες συμπεριφορές, αλλά το μυαλό σας χρειάζεται και έναν βασικό σύμμαχο: την καρδιά σας! Η καρδιά είναι το εσωτερικό μέτρο της αλήθειας και της αγάπης. Στα δύσκολα, πάρτε μια βαθιά ανάσα, βάλτε το χέρι στην καρδιά και αναρωτηθείτε: «Πώς μπορώ να κάνω κάτι καλό να συμβεί τώρα;». Ακούστε τη σοφία της καρδιάς σας να σας δίνει την απάντηση και εφαρμόστε τη συμβουλή.

 Βάλτε τον εσωτερικό σας κριτή να κάνει μια χρήσιμη εργασία. Για παράδειγμα, «αυτός το παιδί ή αυτός ο έφηβος προσπαθεί να κερδίσει λίγη αυτονομία. Εσωτερικέ κριτή μου, θα με βοηθήσεις να παρατηρώ τα ‘συμπτώματα’ και να θυμάμαι ότι θα πρέπει να του δίνω επιλογές αντί να επιβάλω τη γνώμη μου;». Θα εκπλαγείτε όταν διαπιστώσετε ότι ο εσωτερικός σας κριτής μπορεί να σας το υπενθυμίζει και να κάνετε σωστές επιλογές στις αλληλεπιδράσεις σας με το παιδί σας. Απλώς μην τον αφήνετε να σας μαστιγώνει ανελέητα κάθε φορά που κάνετε λάθος. Δεχτείτε ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα και ότι ακόμα και με λίγα λάθη πάλι θα φτάσετε στο στόχο σας.

 Απλώς γελάστε. Είναι σίγουρο ότι κάποιες φορές θα ξεσπάσετε ή θα κάνετε λάθος επιλογή ή ο εσωτερικός σας κριτής θα πάθει…κρίση και θα σας τσακίσει! Θυμηθείτε ότι τίποτα δεν είναι τόσο επείγον ή τόσο ανεπανόρθωτο. Ακόμα και με τις δυσκολίες του, το να έχει κανείς παιδιά είναι μια από τις πιο όμορφες και βαθιά ικανοποιητικές διαδρομές στη ζωή! Και όταν βλέπετε τα πράγματα με χιούμορ και διατηρείτε την ικανότητά σας να γελάτε, ακόμα και ο εσωτερικός σας κριτής σωπαίνει!