Εσύ νηστεύεις ακόμα;

Πόση θλίψη κάθε φορά που ακούω ότι ένα άτομο νηστεύει; Μα νηστεία; 3η χιλιετία Κ.Ε.; Γιατί μπορεί αυτός/η να μου λέει απλά ''νηστεύω'' αλλά εγώ ακούω ''πιστεύω ότι πέρα από κάθε λογική, υπάρχει ένας δημιουργός του Σύμπαντος.

Και αυτός ο δημιουργός που έχει φτιάξει τους Γαλαξίες και τους Πλανήτες και τη βαρύτητα ενδιαφέρεται για το αν θα φάω λάδι ή κρέας για 50 συγκεκριμένες μέρες κάθε χρόνο και φυσικά εγώ υποτάσσομαι στη θέληση του την οποία και έμαθα από κάτι μαυροφορεμένους συλλέκτες χρυσού, συμπλεγματικούς, φοβέμπορους.

Αλήθεια τώρα. Η νηστεία δε βγάζει κανένα μα κανένα νόημα αν κάτσει κανείς και τη σκεφτεί σοβαρά πάνω από 30 sec.

Φυσικά ακόμα μεγαλύτερη γελοιότητα είναι αυτό που κάνουν οι πολλοί, που τρώνε τα πάντα κανονικά και απλά σταματάνε τη τελευταία βδομάδα ή τις τελευταίες 2-3 μέρες.

Άκου φίλε να σου πω εγώ που το ορθόδοξο δόγμα το 'χω ξεφυλλίσει. Άμα βγάλεις τις 45 από τις 50 μέρες συνομιλώντας με τον σουβλατζή της γειτονιάς σου και νηστέψεις τις 5 τελευταίες δε το σώζεις ούτε με πακέτο βοήθειας. Και το να με κοιτάς με μισό μάτι ''μεγάλη'' Παρασκευή που τσακίζω τα πίτουρα γιατί δεν επιτρέπω σε κανένα φανταστικό φίλο να μου καθορίζει το menu το μόνο που σε κάνει είναι ακόμα περισσότερο υποκριτή.

Όπως όλοι ξέρουμε η ζωή είναι αρκετά δύσκολη από μόνη της. Ας μη τη κάνουμε ακόμα δυσκολότερη προσθέτοντας ηλίθιους κανόνες που δε βγάζουν κανένα νόημα.

Και ναι αγαπητέ φίλε που δυσανασχετείς και νομίζεις ότι προσβάλλω τα ιερά και τα όσια, ακόμα κι αν προσπεράσω όλα τα άλλα, ένας κανόνας που λέει ότι η ελιά επιτρέπεται και το ελαιόλαδο όχι, είναι ηλίθιος. Αντικειμενικά.

Προχθές τσικνοπέμπτη, είμαστε οι άντρες στο μπαλκόνι, όπου ο μπατζανάκης ψήνει τα κοψίδια και συζητάμε για ότι νά ‘ναι. Ξαφνικά ακούω τον πεθερό μου να εξηγεί τί πρέπει να τρώμε την σαρακοστή: “μπορείς να φας οτιδήποτε δεν έχει αίμα.” “Μπορούμε να φάμε και οστρακοειδή;” ρωτάω. “Βεβαίως!” μου απαντά.

“Παρόλο που η βίβλος τα απαγορεύει;”

“Δεν τα απαγορεύει η βίβλος. Δεν ξέρω ποια βίβλο διαβάζεις αλλά δεν απαγορεύονται!”

“Μην είστε τόσο σίγουρος. Θέλετε να σας βρω το απόσπασμα;”

“Αποκλείεται, η βίβλος δεν το απαγορεύει”.

Ανοίγω λοιπόν τον browser στο κινητό μου και βρίσκω το απόσπασμα το οποίο του διαβάζω

“Ολα όμως όσα δεν έχουν πτερύγια ούτε λέπια και ζουν εις τα ύδατα, εις τας θαλάσσας και τους χειμάρρους, κάθε ζωντανόν, που προέρχεται από τα ύδατα αλλά δεν έχει πτερύγια και λέπια είναι ακάθαρτον.”
Λευιτικόν 11,10

Γελούσε. “Μπορεί” μου λέει, “αλλά η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι να την παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά.”

“Ίσως ο Χριστός διαφωνήσει μαζί σας. Στην επί του Όρους Ομιλία λέει πως: “Έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα έν, ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα.” Με άλλα λόγια, ο αρχικός νόμος του θεού, όπως γράφτηκε στην Παλαιά Διαθήκη ισχύει κανονικά.”

Τέλος πάντων. Η συνέχεια της συζήτησης δεν έχει σημασία. Θα μπορούσα να παίζω έτσι με τους Χριστιανούς με τις ώρες, αλλά δεν είναι πάντα ευγενικό. Αυτό που εξακολουθεί να μου κάνει εντύπωση είναι πόσο λίγο ξέρουν οι ίδιοι τις άγιες γραφές της θρησκείας τους.

Ναι, ξέρω, τα παραπάνω είναι στην παλαιά διαθήκη και αυτή αντικαταστήθηκε από την καινή και άλλα παρόμοια επιχειρήματα. Αλλά όσοι λέτε κάτι τέτοιο ξέρετε πως είστε Χριστιανοί A la Carte. Κρατάτε αυτό που σας βολεύει και απορρίπτετε αυτό που δεν σας αρέσει ή δεν ταιριάζει με την κοινωνία στην οποία ζούμε.

Γιατί, αν θέλετε να είστε σωστοί και δεν σας φτάνει ο λόγος του Ιησού στην επί του Όρους Ομιλία, τότε ούτε το: «Και με άρρενα δεν θα συνευρεθείς, όπως με γυναίκα· είναι βδέλυγμα” θα ακολουθείτε.

Αλλά αυτό σας αρέσει, ε;

Αποφασίστε λοιπόν, είστε χριστιανοί ή όχι; Αν είστε τότε ακολουθείτε όλες τις οδηγίες. Αν όχι τότε καλωσήρθατε στον κόσμο μου. Μέση λύση δεν σας αφήνει το ιερό σας βιβλίο.

ΔΕΣ:

Περί νηστείας ο λόγος!

Νηστεία, χορτοφαγία και διατροφή