Είναι λάθος να μην ξέρουμε για τι μιλά όλος ο κόσμος αυτό τον καιρό; Είναι λάθος αν δεν μας αρέσει αυτό που αρέσει σε όλους; Είναι λάθος αν δεν περπατάμε στα μονοπάτια που έχουν πάρει οι άλλοι; Είναι λάθος αν είμαστε πολύ ανεξάρτητοι; Είναι λάθος αν δεν έχουμε γίνει αυτό που οι άλλοι περιμένουν να γίνουμε;
Δεν λυπούμαστε που δεν ξέρουμε για τι μιλάτε επειδή επιλέγουμε τις πληροφορίες εκείνες που θα είναι ευεργετικές για εμάς και όχι για να δείξουμε ότι απλά ανήκουμε κάπου. Δεν λυπούμαστε αν δεν μας αρέσουν τα πράγματα που αγαπάτε επειδή έχουμε τα δικά μας.
Δεν λυπούμαστε που δεν ακολουθούμε κοινά μονοπάτια επειδή ακολουθούμε το ένστικτό μας. Δεν λυπούμαστε που είμαστε πολύ ανεξάρτητοι επειδή ξέρουμε ότι έτσι δεν χρωστάμε τη ζωή μας σε κανέναν. Δεν λυπούμαστε που είμαστε αυτοί που είμαστε επειδή τιμάμε την αυθεντικότητα.
Απολαμβάνουμε τη ζωή μας υπό τους δικούς μας όρους. Μην επιτρέπετε στις κοινωνικές νόρμες να σας υπαγορεύουν πώς να ζείτε. Μην αφήνετε άλλους ανθρώπους να σας προσδιορίζουν με τα δικά τους κριτήρια ή να σας αξιολογούν με τους δικούς σας δείκτες.
Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό όταν μιλάμε για τα μονοπάτια της ζωής. Μετανιώνουμε μόνο αυτό για το οποίο δεν πήραμε την ευθύνη, τις επιλογές για τις οποίες κατηγορήσαμε τους άλλους.
Εμείς όμως δεν αφήνουμε σε τέτοια συναισθήματα να μας στερήσουν την πίστη που έχουμε για το απρόβλεπτο μέλλον. Δεν κατηγορούμε τους άλλους για επιλογές που εμείς κάναμε. Δεν θα σταματήσουμε απλά εδώ και θα περιμένουμε να συμβεί κάποιο θαύμα.
Έχουμε τη δική μας φωνή να υψώσουμε, έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε γι’ αυτό που πιστεύουμε, έχουμε την αυθεντικότητα μέσα μας που θέλουμε να προστατεύσουμε, έχουμε επίσης τη δύναμη να συγχωρήσουμε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας. Το χάος του εξωτερικού κόσμου δεν θα μας ενοχλήσει, η βάση που έχουμε χτίσει δεν θα γκρεμιστεί και ο σπόρος που έχουμε φυτέψει θα βλαστήσει ακόμα και στο πιο άγριο καιρό.
Δεν λυπούμαστε που δεν ξέρουμε για τι μιλάτε επειδή επιλέγουμε τις πληροφορίες εκείνες που θα είναι ευεργετικές για εμάς και όχι για να δείξουμε ότι απλά ανήκουμε κάπου. Δεν λυπούμαστε αν δεν μας αρέσουν τα πράγματα που αγαπάτε επειδή έχουμε τα δικά μας.
Δεν λυπούμαστε που δεν ακολουθούμε κοινά μονοπάτια επειδή ακολουθούμε το ένστικτό μας. Δεν λυπούμαστε που είμαστε πολύ ανεξάρτητοι επειδή ξέρουμε ότι έτσι δεν χρωστάμε τη ζωή μας σε κανέναν. Δεν λυπούμαστε που είμαστε αυτοί που είμαστε επειδή τιμάμε την αυθεντικότητα.
Απολαμβάνουμε τη ζωή μας υπό τους δικούς μας όρους. Μην επιτρέπετε στις κοινωνικές νόρμες να σας υπαγορεύουν πώς να ζείτε. Μην αφήνετε άλλους ανθρώπους να σας προσδιορίζουν με τα δικά τους κριτήρια ή να σας αξιολογούν με τους δικούς σας δείκτες.
Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό όταν μιλάμε για τα μονοπάτια της ζωής. Μετανιώνουμε μόνο αυτό για το οποίο δεν πήραμε την ευθύνη, τις επιλογές για τις οποίες κατηγορήσαμε τους άλλους.
Εμείς όμως δεν αφήνουμε σε τέτοια συναισθήματα να μας στερήσουν την πίστη που έχουμε για το απρόβλεπτο μέλλον. Δεν κατηγορούμε τους άλλους για επιλογές που εμείς κάναμε. Δεν θα σταματήσουμε απλά εδώ και θα περιμένουμε να συμβεί κάποιο θαύμα.
Έχουμε τη δική μας φωνή να υψώσουμε, έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε γι’ αυτό που πιστεύουμε, έχουμε την αυθεντικότητα μέσα μας που θέλουμε να προστατεύσουμε, έχουμε επίσης τη δύναμη να συγχωρήσουμε τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας. Το χάος του εξωτερικού κόσμου δεν θα μας ενοχλήσει, η βάση που έχουμε χτίσει δεν θα γκρεμιστεί και ο σπόρος που έχουμε φυτέψει θα βλαστήσει ακόμα και στο πιο άγριο καιρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου