Λύθηκε από τους επιστήμονες το μυστήριο του γαλαξία χωρίς σκοτεινή ύλη

Γαλαξίες χωρίς σκοτεινή ύλη είναι αδύνατο να κατανοηθούν στο πλαίσιο της υπάρχουσας θεωρίας του σχηματισμού γαλαξιών, επειδή ο ρόλος της σκοτεινής ύλης είναι βασικός στο να προκληθεί η κατάρρευση του αερίου για να διαμορφωθούν άστρα. Το 2018, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός γαλαξία που είχε έλλειψη σκοτεινής ύλης, το οποίο είχε ισχυρό αντίκτυπο και κατέλαβε τα εξώφυλλα των δημοφιλών επιστημονικών περιοδικών.

Τώρα, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο MNRAS (Monthly Notices of the Royal Astronomical Society) ομάδα ερευνητών στο IAC (Instituto de Astrofísica de Canarias) έλυσε το μυστήριο αυτό μέσω ενός πληρέστερου συνόλου παρατηρήσεων του [KKS2000]04 (NGC1052-DF2), που προηγουμένως αναφερόταν ως «ο γαλαξίας χωρίς σκοτεινή ύλη». Στη μελέτη οι ερευνητές, προβληματισμένοι επειδή όλοι οι παράμετροι που εξαρτιόνταν από την απόσταση του γαλαξία παρουσίαζαν ανωμαλίες, έχουν αναθεωρήσει τους διαθέσιμους δείκτες απόστασης. Χρησιμοποιώντας πέντε ανεξάρτητες μεθόδους για να εκτιμήσουν την απόσταση του αντικειμένου βρήκαν ότι όλες τους συνέπεσαν σε ένα συμπέρασμα: ο γαλαξίας είναι πολύ πιο κοντινός από την τιμή που παρουσιάστηκε στην προηγούμενη έρευνα.

Το αρχικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature καθόριζε ότι ο γαλαξίας είναι σε μια απόσταση κάπου 64 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Ωστόσο, η νέα αυτή έρευνα αποκάλυψε ότι η πραγματική απόσταση είναι πολύ λιγότερη, περίπου 42 εκατομμύρια έτη φωτός. Χάρη σε αυτά τα νέα αποτελέσματα, οι παράμετροι του γαλαξία που εξάγονταν από την απόστασή του έγιναν «κανονικές» και ταιριάζουν στις παρατηρούμενες τάσεις που ακολουθούνται από γαλαξίες με ίδια χαρακτηριστικά.

Το πιο σχετικό στοιχείο που βρέθηκε μέσω της ανάλυσης απόστασης είναι ότι η ολική μάζα αυτού του γαλαξία είναι περίπου το μισό της μάζας που προηγουμένως εκτιμήθηκε, όμως η μάζα των άστρων του είναι μόνο περίπου το ένα τέταρτο της μάζας που εκτιμήθηκε προηγουμένως. Αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό μέρος της ολικής μάζας πρέπει να αποτελείται από σκοτεινή ύλη. Τα αποτελέσματα της εργασίας δείχνουν τη θεμελιώδη σημασία της σωστής μέτρησης των μεγάλων διαγαλαξιακών αποστάσεων. Είναι πάντα μια από τις περισσότερο προκλητικές δράσεις στην αστροφυσική: πώς να μετρήσει αποστάσεις για αντικείμενα τα οποία είναι πολύ απομακρυσμένα και τα οποία δεν ακουμπάει.