ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Εἰρήνη (706-728)

ΕΡ. ἴθι νυν, ἐπὶ τούτοις τὴν Ὀπώραν λάμβανε
γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς
ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς.
ΤΡ. ὦ φιλτάτη, δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ δός μοι κύσαι.
710 ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου τί σοι δοκῶ,
ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, τῆς Ὀπώρας κατελάσας;
ΕΡ. οὔκ, εἴ γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν.
ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν
ἀπάγαγε τῇ βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ᾽ ἦν.
715 ΤΡ. ὦ μακαρία βουλὴ σὺ τῆς Θεωρίας,
ὅσον ῥοφήσεις ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν,
ὅσας δὲ κατέδει χόλικας ἑφθὰς καὶ κρέα.
ἀλλ᾽, ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ, χαῖρε πολλά. ΕΡ. καὶ σύ γε,
ὦνθρωπε, χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό μου.
720 ΤΡ. ὦ κάνθαρ᾽, οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα.
ΕΡ. οὐκ ἐνθάδ᾽, ὦ τᾶν, ἐστι. ΤΡ. ποῖ γὰρ οἴχεται;
ΕΡ. ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.
ΤΡ. πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία;
ΕΡ. τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.
725 ΤΡ. πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ΕΡ. θάρρει, καλῶς·
τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν. ΤΡ. δεῦρ᾽, ὦ κόρα,
ἕπεσθον ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ
ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες.

***
ΕΡΜ. Ωραία. Και τώρα, να η Οπώρα· πάρ᾽ τη
γυναίκα σου· μαζί της στα χωράφια
θα ζεις, κι αυτή θα σου γεννά… σταφύλια.
ΤΡΥ. Γλυκιά μου, αχ έλα δω να σε φιλήσω.
710 Αφέντη Ερμή, καιρό έχω να χορτάσω·
τί λες; αν της ριχτώ, θα με πειράξει;
ΕΡΜ. Καθόλου, αν από πάνω πιεις φλησκούνι.
Αμέσως τη Θεωρία να πάρεις τώρα
και δώσ᾽ τη στη βουλή· δική της ήταν.
ΤΡΥ. Καλότυχη βουλή, να ᾽ναι δική σου
τέτοια θεά, πανηγυριών προστάτρα·
μωρέ ζουμί που θα ρουφάς τρεις μέρες
και τι πατσά και κρέατα μες στη χύτρα!
Και τώρα, Ερμή, σ᾽ αφήνω γεια. ΕΡΜ. Άνθρωπέ μου,
πήγαινε στο καλό· να με θυμάσαι.
720 ΤΡΥ. Σκάθαρε! Τα φτερά σου, για το σπίτι!
ΕΡΜ. Δεν είν᾽ εδώ. ΤΡΥ. Πού πάει; ΕΡΜ. Ζεμένος στο άρμα
του Δία, του κουβαλά τ᾽ αστροπελέκια.
ΤΡΥ. Και τί θα βρίσκει ο δύστυχος να τρώει;
ΕΡΜ. Θα τρώει την αμβροσία του Γανυμήδη.
ΤΡΥ. Κι εγώ πώς θα κατέβω; ΕΡΜ. Ωραία, κουράγιο·
εδώ πλάι στην Ειρήνη. ΤΡΥ. Εμπρός, κοπέλες,
μαζί μου εδώ· να ξέρατε σαν πόσοι
σας καρτερούνε κάτω ξαναμμένοι.
Φεύγουν όλοι.