Υπάρχει μια πολύ “θολή” γραμμή μεταξύ ενστίκτου και ώθησης για να πάρουμε μια απόφαση που δύσκολα μπορούν να παρατηρήσουν οι περισσότεροι.Είναι έμφυτη μια ενστικτώδης αντίδραση; Η συνήθεια μας λέει ότι το ένστικτο μας μπορεί να μας καθοδηγήσει προς τη σωστή κατεύθυνση τις περισσότερες φορές. Εάν μάθουμε να ακούμε το ένστικτο μας, θα μπορούσαμε να είμαστε σε μια καλύτερη πορεία, για ένα καλύτερο μέλλον.
Ενστικτωδώς, όλοι έχουν κοινές πεποιθήσεις, όλοι έχουν φυσιολογικές ανάγκες και όλοι θα πρέπει να έχουν τους ίδιους ενστικτώδεις στόχους.
Ένα τεράστιο πρόβλημα με αυτή την άποψη, είναι όλα αυτά που συμβαίνουν στη κοινωνία σήμερα επηρεάζουν την ικανότητά μας να πάρουμε γρήγορα μια σωστή απόφαση. Έχει διαπιστωθεί ότι ακολουθώντας το ένστικτο μας, μερικές φορές παίρνουμε βιαστικές αποφάσεις και ενεργούμε με παρορμητισμό.
Μερικές φορές δεν ακούμε το ένστικτο μας, ενώ κυριαρχεί μέσα μας μια υπέρμετρη αισιοδοξία, η οποία κατά συνέπεια μεταφέρεται μετά στις πράξεις μας. Επίσης όταν οι ιδέες στο μυαλό μας “πετάγονται σαν σπίθες”, εμφανίζουμε τη τάση να θέλουμε ή να απαιτούμε να δούμε τα “πυροτεχνήματα” αμέσως.
Μερικές φορές δεν βλάπτει απλά να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να ξανασκεφτούμε περισσότερο μια ιδέα η οποία “γεννιέται” μέσα από το ένστικτο μας. Αυτό θα μας βοηθήσει να δούμε στην ιδέα έναν αντικειμενικό φακό, έτσι ώστε το ένστικτο μας να έχει την ευκαιρία να επικοινωνήσει περισσότερο ή ακόμα να προσεγγίσει τον παράγοντα της λογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου