Έρχονται και αυτές οι ώρες που αναλογίζεσαι όλους εκείνους που στέκονται πλάι σου, που σε βλέπουν να χαμογελάς και χαίρονται δίχως καμία αμφιβολία και από την άλλη είναι κι εκείνοι που ναι μεν είναι κοντά σου, αλλά πάντα κάτι υπάρχει και το κοντά ποτέ δεν γίνεται ένα με εσένα.Είναι αυτοί που εκφράζονται πριν από σένα για σένα, που σε ψυχολογούν και βγάζουν για το καθετί που κάνεις τα δικά τους συμπεράσματα ενώ συνηθίζουν να σε κρίνουν βασιζόμενοι στην επιφάνεια, λες και είσαι άλλο ένα κύμα που παρασύρεται σε ακόμα μια λυσσασμένη θάλασσα.
Η διαφορά είναι ότι σε αυτήν την περίπτωση ξέρουν μόνο όσα θέλεις να ξέρουν και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανείς.
Μοιάζει μάταιο να προσπαθείς να αποφύγεις την προδοσία, τις κακοτοπιές και όλα όσα πληγώνουν το μέσα σου, γιατί απλούστατα ο κόσμος εκεί έξω έχει ταυτιστεί και τρέφεται με αυτά. Ποιος έχασε την εμπιστοσύνη για να χτυπήσει την δική σου πόρτα; Μην ψάχνεις να βρεις την απάντηση, απλά πάρε το σφουγγάρι και άρχισε να σβήνεις όλη την μουτζούρα και την θολούρα που έχει δημιουργηθεί, άνοιξε τα παράθυρα σου και ανάπνευσε βαθιά να φύγει κάθε απομεινάρι υποτιθέμενης αγάπης και φιλίας.
Όσο υποψιασμένος και αν είσαι, μη γελιόμαστε, κάπου εκεί τριγύρω παραφυλάει ο ανταγωνισμός, ο φθόνος κι η διχόνοια. Θα σε πλησιάσουν, θα σου σιγοτραγουδήσουν τα ομορφότερα τραγούδια και θα σε κάνουν να αισθανθείς σαν βασιλιάς, αλλά έχε τον νου σου, ύποπτοι εκεί έξω φαίνονται πολλοί, μα ο πραγματικά ένοχος είναι πιο κοντά από ότι θα' θελες να πιστεύεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου