Αυτό συμβαίνει επειδή οποιοδήποτε αποκομμένο τμήμα του ιστού αμέσως τυλίγεται στο εσωτερικό μικρών σταγόνων υδαρούς κόλλας που καλύπτουν και περιβάλλουν τον «πυρήνα» των ινών του σπιράλ του ιστού που ύφανε η αράχνη [δείτε το video – περισσότερα video θα βρείτε στη δημοσιευμένη εργασία]. Οι ερευνητές μελέτησαν τις λεπτομέρειες αυτής της τεχνικής του «υγρού νήματος» στους ιστούς της αράχνης και τη χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν στο εργαστήριο συνθετικές ίνες, που όπως ακριβώς το υλικό που παράγουν οι αράχνες, εκτείνεται όπως ένα στερεό και συμπιέζεται όπως ένα υγρό. Αυτή η νέα γνώση μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα τεχνολογία εμπνευσμένη από τη βιολογία.
Οι νέες ιδιότητες που παρατηρήθηκαν και αναλύθηκαν από τους επιστήμονες στηρίζονται σε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ ελαστικότητας της ίνας και της επιφανειακής τάσης του σταγονιδίου. Είναι σημαντικό ότι η ομάδα των ερευνητών κατάφερε να αναδημιουργήσει αυτή την τεχνική στο εργαστήριο χρησιμοποιώντας σταγονίδια λαδιού σε πλαστικά νήμα και αυτό το τεχνητό σύστημα συμπεριφέρονταν όπως ακριβώς το φυσικό βαρούλκο του ιστού της αράχνης, με κουβάρια του νήματος να τυλίγονται και να ξετυλίγονται μέσα στις σταγόνες λαδιού καθώς το νήμα εκτείνεται και συστέλλεται.
«Τα εμπνευσμένα από τη βιολογία υβριδικά νήματα θα μπορούσαν να κατασκευαστούν από σχεδόν κάθε συστατικό. Οι νέες αυτές γνώσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, όπως μικρο-κατασκευές πολύπλοκων δομών, αντιστρεπτοί μικρο-κινητήρες ή αυτορυθμιζόμενα ελαστικά συστήματα», λέει ο Dr Hervé Elettro, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie, στο Παρίσι.
Περισσότερα στην εργασία: In-drop capillary spooling of spider capture thread inspires hybrid fibers with mixed solid–liquid mechanical properties, PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences of the USA)