Συναισθήματα αγάπης ξυπνούν όταν το βλέμμα μας επικεντρώνεται στο πρόσωπο του απέναντι, και όχι στο σώμα, υποστηρίζει νέα αμερικανική μελέτη.
Στο πρόσωπο των αγνώστων εστίαζαν το βλέμμα τους οι εθελοντές όταν τους πυροδοτούσαν συναισθήματα αγάπης, εξηγούν οι αμερικανοί επιστήμονες.
Ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν είναι παραμύθι, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Σύμφωνα με μελέτη τους, η ματιά που ρίχνουμε στο άτομο το οποίο έχουμε απέναντί μας είναι ικανή να «ξεδιπλώσει» τα πραγματικά μας συναισθήματα.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν το βλέμμα των εθελοντών επικεντρωνόταν στο πρόσωπο αγνώστων, οι ίδιοι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης και έβλεπαν τους απέναντί τους ως πιθανούς συντρόφους. Αντίθετα, η περιπλάνηση του βλέμματος στο σώμα των αγνώστων υποδήλωνε σεξουαλική επιθυμία.
Εξετάζοντας αναλυτικά την όλη διαδικασία, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότιη αυτοματοποιημένη απόφαση περί αγάπης ή σεξουαλικής επιθυμίας, λαμβάνεται μέσα σε μόλις μισό δευτερόλεπτο, δίνοντας διαφορετικό «δρομολόγιο» κάθε φορά στο βλέμμα.
Προηγούμενη μελέτη με επικεφαλής τη δρα Κατσιόπο είχε δείξει ότι αγάπη και πόθος ενεργοποιούν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Το «βλέμμα» της καρδιάς
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ειδικοί πραγματοποίησαν δύο πειράματα με σκοπό να εξετάσουν τις δύο διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις – της αγάπης και του πόθου – που εμφανίζονται ιδιαίτερα «μπερδεμένες» μεταξύ τους.
Η αγάπη «γράφεται»
Βάσει των ευρημάτων, φάνηκε ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στον χρόνο που χρειάζονταν οι εθελοντές για να προσδιορίσουν την αγάπη ή τον πόθο. Κάτι τέτοιο, κατά τους επιστήμονες, υποδεικνύει ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να επεξεργάζεται και τις δύο συναισθηματικές καταστάσεις το ίδιο γρήγορα.
Ωστόσο, αναλύοντας τα μοτίβα της οπτικής τους επικοινωνίας με τη βοήθεια τεχνολογίας ανίχνευσης του βλέμματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συναισθηματική κατάσταση των συμμετεχόντων καταγραφόταν στα… μάτια τους.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εθελοντές δήλωναν ότι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης απέναντι στο άτομο που έβλεπαν κάθε φορά, έτειναν να επικεντρώνονται στο πρόσωπό του. Στις περιπτώσεις του πόθου από την άλλη πλευρά, έτειναν να επικεντρώνουν το βλέμμα τους σε κάποιο σημείο του σώματος του εικονιζόμενου. Το ίδιο φάνηκε να ισχύει και στους άνδρες και στις γυναίκες.
Τα ευρήματα των αμερικανών ερευνητών παρουσιάστηκαν στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science».
Στο πρόσωπο των αγνώστων εστίαζαν το βλέμμα τους οι εθελοντές όταν τους πυροδοτούσαν συναισθήματα αγάπης, εξηγούν οι αμερικανοί επιστήμονες.
Ο έρωτας με την πρώτη ματιά δεν είναι παραμύθι, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Σύμφωνα με μελέτη τους, η ματιά που ρίχνουμε στο άτομο το οποίο έχουμε απέναντί μας είναι ικανή να «ξεδιπλώσει» τα πραγματικά μας συναισθήματα.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όταν το βλέμμα των εθελοντών επικεντρωνόταν στο πρόσωπο αγνώστων, οι ίδιοι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης και έβλεπαν τους απέναντί τους ως πιθανούς συντρόφους. Αντίθετα, η περιπλάνηση του βλέμματος στο σώμα των αγνώστων υποδήλωνε σεξουαλική επιθυμία.
Εξετάζοντας αναλυτικά την όλη διαδικασία, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότιη αυτοματοποιημένη απόφαση περί αγάπης ή σεξουαλικής επιθυμίας, λαμβάνεται μέσα σε μόλις μισό δευτερόλεπτο, δίνοντας διαφορετικό «δρομολόγιο» κάθε φορά στο βλέμμα.
Προηγούμενη μελέτη με επικεφαλής τη δρα Κατσιόπο είχε δείξει ότι αγάπη και πόθος ενεργοποιούν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Το «βλέμμα» της καρδιάς
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ειδικοί πραγματοποίησαν δύο πειράματα με σκοπό να εξετάσουν τις δύο διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις – της αγάπης και του πόθου – που εμφανίζονται ιδιαίτερα «μπερδεμένες» μεταξύ τους.
Η αγάπη «γράφεται»
Βάσει των ευρημάτων, φάνηκε ότι δεν υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στον χρόνο που χρειάζονταν οι εθελοντές για να προσδιορίσουν την αγάπη ή τον πόθο. Κάτι τέτοιο, κατά τους επιστήμονες, υποδεικνύει ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να επεξεργάζεται και τις δύο συναισθηματικές καταστάσεις το ίδιο γρήγορα.
Ωστόσο, αναλύοντας τα μοτίβα της οπτικής τους επικοινωνίας με τη βοήθεια τεχνολογίας ανίχνευσης του βλέμματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συναισθηματική κατάσταση των συμμετεχόντων καταγραφόταν στα… μάτια τους.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εθελοντές δήλωναν ότι ένιωθαν συναισθήματα αγάπης απέναντι στο άτομο που έβλεπαν κάθε φορά, έτειναν να επικεντρώνονται στο πρόσωπό του. Στις περιπτώσεις του πόθου από την άλλη πλευρά, έτειναν να επικεντρώνουν το βλέμμα τους σε κάποιο σημείο του σώματος του εικονιζόμενου. Το ίδιο φάνηκε να ισχύει και στους άνδρες και στις γυναίκες.
Τα ευρήματα των αμερικανών ερευνητών παρουσιάστηκαν στο επιστημονικό έντυπο «Psychological Science».