Το κάθε τι που αντιλαμβάνεσαι, έξω από εσένα σαν πραγματικό γεγονός, σίγουρα υπάρχει και μέσα σου, σαν μια άλλη δική σου παράλληλη πραγματικότητα...Οτιδήποτε, συμβαίνει έξω από εμάς καλό ή κακό, για να μπορούμε να το αναγνωρίζουμε, σημαίνει ότι υπάρχει σαν αλήθεια μέσα μας.
"Αν είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά, αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο, επειδή φέρεις την ομορφιά μέσα σου... Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης, στον οποίο ο καθένας, βλέπει το είδωλό του".
(Πάουλο Κοέλιο)
Αν λοιπόν, ο κόσμος, τα γεγονότα, ή οι άνθρωποι, σου προκαλούν πόνο ή δυσαρέσκεια, θυμό ή λύπη, να ξέρεις ότι όλα αυτά που βλέπεις... δεν είναι τίποτα περισσότερο, από τον εσωτερικό σου κόσμο.
Είναι η αντανάκλαση, της δικής σου εσωτερικής αντίληψης, και της δικής σου πραγματικότητας...
Αν λοιπόν, σου συμβαίνει να πονάς, ή να θυμώνεις με τις καταστάσεις, που βρίσκονται έξω από εσένα, αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα, ότι δεν είσαι στο κέντρο σου.
Και εκεί, θα πρέπει να λάβεις τα μέτρα σου...
Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, "μόνο στην περίπτωση" που θα είχες καταφέρει, να έχεις φτάσει στο πνευματικό επίπεδο εκείνο, όπου θα μπορούσες να αντιλαμβάνεσαι τα πάντα, και να αξιολογείς τα πράγματα γύρω σου, μέσα από μια άλλη λογική...
Δηλαδή, από ένα ανώτερο επίπεδο σκέψης, όπου θα μπορείς να αξιολογείς, τα πράγματα μέσα από διάκριση... και όχι με κριτική...
Που σημαίνει, ότι βλέπω και μπορώ να διακρίνω, το καλό από το κακό, αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, τη δική μου πραγματικότητα.
Εγώ παραμένω στο κέντρο μου, εστιασμένος στις δικές μου εσωτερικές αξίες, χωρίς να επηρεάζομαι αρνητικά, δηλαδή να θυμώνω ή να πονάω, ανάλογα με το τι μπορεί να συμβαίνει γύρω μου...
Έτσι, νιώθω και βιώνω διαρκώς γαλήνη, και μέσα από το "ιερό κέντρο" μου, προσπαθώ να βοηθήσω, στο βαθμό που οι άλλοι άνθρωποι, και οι καταστάσεις μου το επιτρέπουν.
Πόσοι όμως από εμάς, έχουμε φτάσει, σε ένα τέτοιο επίπεδο εξυψωμένης συνείδησης, όπου μπορούμε να λειτουργούμε με διάκριση και διακριτικότητα, (δηλαδή με ιδιαίτερη προσοχή και λεπτότητα, στις ενέργειες και τις συμπεριφορές των άλλων, ώστε να μην παραβιάζουμε την ιδιωτική ζωή τους, να μην προσβάλλουμε τις ευαισθησίες τους, και γενικότερα να μην τους κατακρίνουμε;)
Ο τρόπος να καταλάβει κανείς, ότι έχει αναπτύξει τη διάκριση είναι: κατά πόσο μπορούν να τον επηρεάζουν, οι εξωτερικές καταστάσεις...
Στην περίπτωση όμως που αντιδρούμε αρνητικά, σε οποιοδήποτε εξωτερικό γεγονός... καλά θα κάνουμε να στραφούμε μέσα μας, και να δούμε, τι είναι αυτό, που χρειάζεται να αλλάξουμε στον εαυτό μας?...
