ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

Όταν μια μεγάλη αλήθεια παραχρησιμοποιείται, εύκολα μπορεί να απορριφθεί ως κοινοτοπία. Αυτό ισχύει και για τη ρήση «Κάνε στους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν οι άλλοι σε σένα».

      

Αν έχουμε βαρεθεί να ακούμε αυτή τη συμβουλή, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε μονολεκτικά το νόημά της με τη λέξη «ανιδιοτέλεια», «ενδιαφέρον», «ενσυναίσθηση» ή «αγάπη». Όπως κι αν εκφράσουμε την ιδέα, θα εξακολουθήσει να αποτελεί  τη βάση κάθε θετικής διαδραστικής συμπεριφοράς. Όταν φερόμαστε όπως θα θέλαμε να μας φέρονται, δημιουργούμε τουλάχιστον μια βάση για να συμβιώνουμε ειρηνικά. Απ’ αυτή την πολύ στέρεη αφετηρία, μπορούμε να συμφωνήσουμε να συνεργαστούμε, να προσαρμοστούμε και να μοιραστούμε.

Αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχει τόση αντιπαλότητα, δόλος και φόβος στον κόσμο, αλλά δεν εξετάζουμε τη δική μας συμπεριφορά ως μέρος της απάντησης. Εάν μπορούμε μόνο να θυμόμαστε ότι κάθε άτομο που συναντάμε δίνει τη δική του μάχη για επιβίωση και αγάπη κι ότι αξίζει την όποια καλοσύνη έχουμε να προσφέρουμε, είναι βέβαιο ότι θα κάνουμε αυτό που μας αναλογεί για να απαλύνουμε, έστω μια στάλα, τον πόνο και τη δυστυχία αυτού του κόσμου.