Σημαντική αιτία σύγκρουσης είναι η κατάχρηση που κάνουμε σ’ αυτή την καταπληκτική μας ικανότητα, τη φαντασία.
Η φαντασία διευρύνει τη ζωή μας συμπληρώνοντας τις ανεπάρκειες του πραγματικού κόσμου ή των εμπειριών μας από αυτόν και μπορεί επίσης να μας δώσει την οπτική για να μεταμορφώσουμε την παρούσα πραγματικότητα σε κάτι νέο και καλύτερο. Ως δημιουργική ικανότητα, η φαντασία παίζει έναν ιδιαίτερο διεγερτικό ρόλο στην τέχνη και τη λογοτεχνία, στις εφευρέσεις και στις ανακαλύψεις.
Η φαντασία όμως επίσης χτίζει παλάτια στην άμμο, μέσα στα οποία τα παιδιά και όσοι έχουν νεανική καρδιά μπορούν να ονειρεύονται την ειρήνη. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τα όνειρα, αφού μας οδηγούν σε έναν υπέροχο κόσμο, όπου τα πάντα είναι δυνατά. Αλλά δεν πρέπει να παραλείπουμε να ξυπνάμε μετά από αυτά τα όνειρα, καθώς και να μην μπερδεύουμε, σαν τον Δον Κιχώτη και αμέτρητους άλλους ονειροπόλους, τα όνειρα με την πραγματικότητα.
Τι είναι, λοιπόν, η φαντασία; Η δύναμη της φαντασίας είναι μια τυπικά ανθρώπινη λειτουργία η οποία, σε αντίθεση με τις πέντε εξωτερικές μας αισθήσεις, που έχουμε από κοινού με τα ζώα, όπως π.χ. η αφή και η όραση, θεωρείται εσωτερική αίσθηση. Η ικανότητά μας για σκέψη αποτελεί τη δεύτερη εσωτερική μας αίσθηση, που τη χρησιμοποιούμε για να φτάσουμε στην τρίτη μας εσωτερική αίσθηση, την ικανότητά μας της κατανόησης. Όταν αντιλαμβανόμαστε κάτι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις και θέλουμε να το κατανοήσουμε, είμαστε κατ’ αρχήν υποχρεωμένοι να το φανταστούμε, πριν μπορέσουμε να το συλλογιστούμε.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα γαμήλια προβλήματα; Πολύ μεγάλη. Αρκετά ζευγάρια ζουν μαζί επί χρόνια, πιστεύοντας βαθιά ότι γνωρίζουν τα πάντα ο ένας για τον άλλο, ενώ στην πραγματικότητα αγνοούν τα πάντα πέρα από μια ασήμαντη συλλογή ιδεών, απόψεων και παρανοήσεων, που ο καθένας έχει σχηματίσει επιπόλαια για το σύντροφό του. Και, κάποια μέρα, όταν η φαντασία τους βγει εκτός λειτουργίας, ανοίγουν τα μάτια τους και βρίσκονται δυστυχώς προ εκπλήξεων, ανακαλύπτοντας ότι όλα αυτά τα χρόνια ζούσαν με έναν άγνωστο. Ενδεχομένως να έχετε ακούσει την ιστορία εκείνου του ζευγαριού, που συζητά κατά την επέτειο των χρυσών γάμων του.
«Ο αλτρουισμός είναι το παν σε ένα γάμο», λέει ο Μάικ. «Εδώ και πενήντα χρόνια έτρωγα μόνο πόδι κοτόπουλου, γιατί ήξερα ότι εσύ προτιμούσες το στήθος». «Μα, τι λες τώρα!» διαμαρτύρεται η Τζόαν. «Εγώ προτιμώ το πόδι, αλλά το έδινα πάντα σε σένα, γιατί νόμιζα ότι σου άρεσε περισσότερο».
Όσο κι αν είναι συγκινητική, η ιστορία αυτή μας αποκαλύπτει το πόσο ελάχιστα γνωρίζονται στην πραγματικότητα πολλά ζευγάρια μεταξύ τους. Αν δεν έχουμε συζητήσει ούτε καν τόσο απλά ζητήματα όπως τις διαιτητικές μας προτιμήσεις, σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να ανταλλάξουμε απόψεις για πιο σημαντικά ζητήματα, όπως η σχέση μας.
Η φαντασία όμως επίσης χτίζει παλάτια στην άμμο, μέσα στα οποία τα παιδιά και όσοι έχουν νεανική καρδιά μπορούν να ονειρεύονται την ειρήνη. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τα όνειρα, αφού μας οδηγούν σε έναν υπέροχο κόσμο, όπου τα πάντα είναι δυνατά. Αλλά δεν πρέπει να παραλείπουμε να ξυπνάμε μετά από αυτά τα όνειρα, καθώς και να μην μπερδεύουμε, σαν τον Δον Κιχώτη και αμέτρητους άλλους ονειροπόλους, τα όνειρα με την πραγματικότητα.
Τι είναι, λοιπόν, η φαντασία; Η δύναμη της φαντασίας είναι μια τυπικά ανθρώπινη λειτουργία η οποία, σε αντίθεση με τις πέντε εξωτερικές μας αισθήσεις, που έχουμε από κοινού με τα ζώα, όπως π.χ. η αφή και η όραση, θεωρείται εσωτερική αίσθηση. Η ικανότητά μας για σκέψη αποτελεί τη δεύτερη εσωτερική μας αίσθηση, που τη χρησιμοποιούμε για να φτάσουμε στην τρίτη μας εσωτερική αίσθηση, την ικανότητά μας της κατανόησης. Όταν αντιλαμβανόμαστε κάτι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις και θέλουμε να το κατανοήσουμε, είμαστε κατ’ αρχήν υποχρεωμένοι να το φανταστούμε, πριν μπορέσουμε να το συλλογιστούμε.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα γαμήλια προβλήματα; Πολύ μεγάλη. Αρκετά ζευγάρια ζουν μαζί επί χρόνια, πιστεύοντας βαθιά ότι γνωρίζουν τα πάντα ο ένας για τον άλλο, ενώ στην πραγματικότητα αγνοούν τα πάντα πέρα από μια ασήμαντη συλλογή ιδεών, απόψεων και παρανοήσεων, που ο καθένας έχει σχηματίσει επιπόλαια για το σύντροφό του. Και, κάποια μέρα, όταν η φαντασία τους βγει εκτός λειτουργίας, ανοίγουν τα μάτια τους και βρίσκονται δυστυχώς προ εκπλήξεων, ανακαλύπτοντας ότι όλα αυτά τα χρόνια ζούσαν με έναν άγνωστο. Ενδεχομένως να έχετε ακούσει την ιστορία εκείνου του ζευγαριού, που συζητά κατά την επέτειο των χρυσών γάμων του.
«Ο αλτρουισμός είναι το παν σε ένα γάμο», λέει ο Μάικ. «Εδώ και πενήντα χρόνια έτρωγα μόνο πόδι κοτόπουλου, γιατί ήξερα ότι εσύ προτιμούσες το στήθος». «Μα, τι λες τώρα!» διαμαρτύρεται η Τζόαν. «Εγώ προτιμώ το πόδι, αλλά το έδινα πάντα σε σένα, γιατί νόμιζα ότι σου άρεσε περισσότερο».
Όσο κι αν είναι συγκινητική, η ιστορία αυτή μας αποκαλύπτει το πόσο ελάχιστα γνωρίζονται στην πραγματικότητα πολλά ζευγάρια μεταξύ τους. Αν δεν έχουμε συζητήσει ούτε καν τόσο απλά ζητήματα όπως τις διαιτητικές μας προτιμήσεις, σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να ανταλλάξουμε απόψεις για πιο σημαντικά ζητήματα, όπως η σχέση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου